Partner przestał mnie pociągać

[Saraswati_]

Hej,
miałam sama uporać się z tą sytuacją, ale chyba nie potrafię. Jestem w związku od ponad 1,5 roku, na początku było cudnie - jak zawsze. Może nie we wszystkim (o czym zaraz napiszę), ale miałam tyle motylków w brzuchu, że jakieś nieporozumienia miały dla mnie małe znaczenie. Później zaczęłam je dostrzegać i... Dwukrotnie mieliśmy okazję mieszkać razem. Za pierwszym razem (rok temu) był to miesiąc za granicą w domu mojego ojca, pracowaliśmy, sami się utrzymywaliśmy. Drugi raz był około 1,5 miesiąca temu - wyjazd wypoczynkowy na działkę z domkiem, które udostępniła nam moja rodzina. Chodzi o to, że tam wkradło się to codziennie życie - zgrzyty między nami, podział obowiązków. Przy pierwszym wyjeździe on mi prawie nic nie pomagał, zupełnie nawet nie miał pojęcia, jak się obiera warzywa. Jest jedynakiem, jego ojciec wyjeżdża do pracy na długie miesiące, więc mieszka sam z mamą. A ta skacze nad nim nieustannie, kontroluje go, dba o to, żeby przypadkiem nic mu się nie stało. Wszystko robi za niego - sprząta, nawet książki po ukończeniu szkoły mu segregowała, robi porządki w szafkach. Kiedy na tym wyjeździe nie wytrzymałam i powiedziałam, że czuję się zmęczona robieniem wszystkiego, było nieco lepiej, zaczął się starać. Wiem, mój to był też błąd - za mocno się starałam, za każdym razem chciałam przygotowywać wymyślne obiadki i desery, aż potem np. na Walentynki wszystko ja przygotowywałam, a on w sumie... nic. Za to nadrabia czułymi słówkami - na początku to było dla mnie miłe, słodkie, kochane. Ale po pewnym czasie stało się to dla mnie męczące. Wiem, że mnie kocha i mnie "uwielbia, ubóstwia" (jak to określił), ale nie potrzebuję słyszeć tego paręnaście razy w ciągu dnia. Wszystko jest dla niego "takie słodkie", do każdej rzeczy używa zdrobnień ("idę tyko umyć rączki"). Ja nie jestem przesadnie wylewna, przed nim miałam innych partnerów, ja z kolei jestem dla niego pierwszą dziewczyną.
Na drugim wyjeździe z kolei mi pomagał, ale kontakt między nami znacznie osłabł. Nie rozmawialiśmy za wiele, a jeśli już to on głównie o sobie mówił. Każdy temat kończył się "no ja to...". Do tego też wszystkie wyjazdy, na których byliśmy, były zorganizowane przeze mnie lub przez moją rodzinę. Z jego strony zawsze jest pytanie "to gdzie jedziemy/co robimy?". I ja mam wszystko załatwiać. Jak jechałam z najbliższą rodziną to on też był zapraszany, wszystko gotowe, nic nie musiał sam ustalać. Natomiast z jego strony nie ma żadnej inicjatywy (ani ze strony jego rodziny). On jest u mnie za każdym razem, ja do niego jestem zapraszana raz na parę miesięcy. Mam raczej dobry kontakt z jego mamą, chociaż był czas, kiedy czułam się, jakbym była dla niej rywalką. Zresztą, bardzo często go zabierała na zakupy ubraniowe/kosmetyczne, testowała na nim lakiery do paznokci itd , czasem nasze spotkania odwoływał, bo mamusia potrzebowała podwózki gdzieś lub doradcy na zakupach. Jak miał jakiś problem związany z przyrodzeniem to nie pojechali do lekarza, tylko mama wcieliła się w tę rolę
Seks też nie był od początku idealny. Zazwyczaj było tak, że on dochodził, a ja zostawałam niezaspokojona - nawet nie starał się, by to poprawić. W pewnym momencie zaczęło mi to mocniej doskwierać, nie dogadywaliśmy się w tym coraz bardziej. Parę razy próbowaliśmy to naprawić, ale mamy inne upodobania - kiedy próbuje być dla mnie stanowczy, ostry, zdecydowany, mam wrażenie, jakby to było na siłę. Po prostu potrzebuję męskiego faceta, który wiem, że będzie potrafił zorganizować jakiś wyjazd, zaplanować go, załatwić ważne sprawy. A tymczasem czuję się odpowiedzialna za to wszystko.
Od paru miesięcy mniej mi zależy. Zaczęłam bardziej skupiać się też na swoim życiu, wychodzić ze znajomymi. A on stał się o to bardzo zazdrosny. Nieważne, czy widziałam się ze swoją przyjaciółką, koleżankami czy przyjacielem/kolegą. Zawsze były smsy:"co porabiasz?", mimo że mówiłam, iż wychodzę. Jak nie odpisywałam dłużej to były wyrzuty, czemu się nie odezwałam. Innym razem jak chciałam po prostu w spokoju obejrzeć film bez jego smsów to dzwonił parę razy i pytał, czy na pewno sama go oglądam.
Między innymi przez zazdrość, uległość mamie czy brak zaradności przestał być dla mnie pociągający, na tę chwilę nie wyobrażam sobie wspólnego mieszkania razem... Mam wrażenie, że stał się bardziej dla mnie przyjacielem niż partnerem. Seks jest taki, że w ogóle tego nie czuję, mimo że bym chciała. Ochotę mam na co dzień bardzo dużą, ale kiedy ma dojść między nami do zbliżenia, od razu ją tracę. Nie mam ochoty z nim tego robić. Parę razy próbowaliśmy poważnie porozmawiać o naszym związku, ale zawsze kończyło się to histerią z jego strony i słowami "nie kochasz mnie już, znudziłem ci się"...
Myślę nad rozstaniem lub przerwą. Wiem, że strasznie go to zaboli, zwłaszcza, kiedy jest tak zakochany. Ale po prostu czuję, że potrzebuję odetchnąć. Nie wiem tylko, jak się za to zabrać.

[thirky]

Żadne przerwy. Zerwij. Nikt nie zasługuje na to żeby być w związku z osobą która ma do nas tyle zastrzeżeń. Zerwij i daj mu spokoj. I sobie też.

[turkotka]

Boże przecież to nie facet a baba jakaś
Nie ma czegoś takiego jak przerwa, poczekasz tydzień i wrócicie do siebie, i będzie to samo. Po co?
Ja bym stanowczo powiedziała papa. Przecież to jak zajmowanie sie jakimś dzieckiem, a nie bycie z dorosłym facetem.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[nyana89]

Nie masz po co do niego wracać. Wy się już po prostu nie dogadujecie, wszystko wygasło. Męczycie siebie nawzajem i to wszystko, tylko w imię czego? Odpuść i żyj 'na nowo'

[I am Rock]

Skończ to, żadna przerwa nie pomoże. W ogóle przerwy są bez sensu.

[aleks_90]

Napisane przez I am Rock

Skończ to, żadna przerwa nie pomoże. W ogóle przerwy są bez sensu.

Mnie to zawsze zastanawiało czy jak podczas tej przerwy dojdzie do zdrady to sie ona liczy jak zdrada czy nie Podczas rozstania to wiadomo że tak...
Mam kolezanke ktra na poczatku zwiazku zrobiła taka tygodniowa czy 2 tygodniowa przerwe potem wrocili do siebie i po 5 latach juz sa małżeństwem. Wiec czasem moze maja sens te przerwy.

Olej tego faceta. On nie moze żyć bez mamusi. Poza tym co to za facet ktory :

on dochodził, a ja zostawałam niezaspokojona - nawet nie starał się, by to poprawić.

W oglole nie myslał o Tobie. Niewazne czy był doświadczony czy nie . Porażka. Egoista.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Saraswati_

Hej,
miałam sama uporać się z tą sytuacją, ale chyba nie potrafię. Jestem w związku od ponad 1,5 roku, na początku było cudnie - jak zawsze. Może nie we wszystkim (o czym zaraz napiszę), ale miałam tyle motylków w brzuchu, że jakieś nieporozumienia miały dla mnie małe znaczenie. Później zaczęłam je dostrzegać i... Dwukrotnie mieliśmy okazję mieszkać razem. Za pierwszym razem (rok temu) był to miesiąc za granicą w domu mojego ojca, pracowaliśmy, sami się utrzymywaliśmy. Drugi raz był około 1,5 miesiąca temu - wyjazd wypoczynkowy na działkę z domkiem, które udostępniła nam moja rodzina. Chodzi o to, że tam wkradło się to codziennie życie - zgrzyty między nami, podział obowiązków. Przy pierwszym wyjeździe on mi prawie nic nie pomagał, zupełnie nawet nie miał pojęcia, jak się obiera warzywa. Jest jedynakiem, jego ojciec wyjeżdża do pracy na długie miesiące, więc mieszka sam z mamą. A ta skacze nad nim nieustannie, kontroluje go, dba o to, żeby przypadkiem nic mu się nie stało. Wszystko robi za niego - sprząta, nawet książki po ukończeniu szkoły mu segregowała, robi porządki w szafkach. Kiedy na tym wyjeździe nie wytrzymałam i powiedziałam, że czuję się zmęczona robieniem wszystkiego, było nieco lepiej, zaczął się starać. Wiem, mój to był też błąd - za mocno się starałam, za każdym razem chciałam przygotowywać wymyślne obiadki i desery, aż potem np. na Walentynki wszystko ja przygotowywałam, a on w sumie... nic. Za to nadrabia czułymi słówkami - na początku to było dla mnie miłe, słodkie, kochane. Ale po pewnym czasie stało się to dla mnie męczące. Wiem, że mnie kocha i mnie "uwielbia, ubóstwia" (jak to określił), ale nie potrzebuję słyszeć tego paręnaście razy w ciągu dnia. Wszystko jest dla niego "takie słodkie", do każdej rzeczy używa zdrobnień ("idę tyko umyć rączki"). Ja nie jestem przesadnie wylewna, przed nim miałam innych partnerów, ja z kolei jestem dla niego pierwszą dziewczyną.
Na drugim wyjeździe z kolei mi pomagał, ale kontakt między nami znacznie osłabł. Nie rozmawialiśmy za wiele, a jeśli już to on głównie o sobie mówił. Każdy temat kończył się "no ja to...". Do tego też wszystkie wyjazdy, na których byliśmy, były zorganizowane przeze mnie lub przez moją rodzinę. Z jego strony zawsze jest pytanie "to gdzie jedziemy/co robimy?". I ja mam wszystko załatwiać. Jak jechałam z najbliższą rodziną to on też był zapraszany, wszystko gotowe, nic nie musiał sam ustalać. Natomiast z jego strony nie ma żadnej inicjatywy (ani ze strony jego rodziny). On jest u mnie za każdym razem, ja do niego jestem zapraszana raz na parę miesięcy. Mam raczej dobry kontakt z jego mamą, chociaż był czas, kiedy czułam się, jakbym była dla niej rywalką. Zresztą, bardzo często go zabierała na zakupy ubraniowe/kosmetyczne, testowała na nim lakiery do paznokci itd , czasem nasze spotkania odwoływał, bo mamusia potrzebowała podwózki gdzieś lub doradcy na zakupach. Jak miał jakiś problem związany z przyrodzeniem to nie pojechali do lekarza, tylko mama wcieliła się w tę rolę
Seks też nie był od początku idealny. Zazwyczaj było tak, że on dochodził, a ja zostawałam niezaspokojona - nawet nie starał się, by to poprawić. W pewnym momencie zaczęło mi to mocniej doskwierać, nie dogadywaliśmy się w tym coraz bardziej. Parę razy próbowaliśmy to naprawić, ale mamy inne upodobania - kiedy próbuje być dla mnie stanowczy, ostry, zdecydowany, mam wrażenie, jakby to było na siłę. Po prostu potrzebuję męskiego faceta, który wiem, że będzie potrafił zorganizować jakiś wyjazd, zaplanować go, załatwić ważne sprawy. A tymczasem czuję się odpowiedzialna za to wszystko.
Od paru miesięcy mniej mi zależy. Zaczęłam bardziej skupiać się też na swoim życiu, wychodzić ze znajomymi. A on stał się o to bardzo zazdrosny. Nieważne, czy widziałam się ze swoją przyjaciółką, koleżankami czy przyjacielem/kolegą. Zawsze były smsy:"co porabiasz?", mimo że mówiłam, iż wychodzę. Jak nie odpisywałam dłużej to były wyrzuty, czemu się nie odezwałam. Innym razem jak chciałam po prostu w spokoju obejrzeć film bez jego smsów to dzwonił parę razy i pytał, czy na pewno sama go oglądam.
Między innymi przez zazdrość, uległość mamie czy brak zaradności przestał być dla mnie pociągający, na tę chwilę nie wyobrażam sobie wspólnego mieszkania razem... Mam wrażenie, że stał się bardziej dla mnie przyjacielem niż partnerem. Seks jest taki, że w ogóle tego nie czuję, mimo że bym chciała. Ochotę mam na co dzień bardzo dużą, ale kiedy ma dojść między nami do zbliżenia, od razu ją tracę. Nie mam ochoty z nim tego robić. Parę razy próbowaliśmy poważnie porozmawiać o naszym związku, ale zawsze kończyło się to histerią z jego strony i słowami "nie kochasz mnie już, znudziłem ci się"...
Myślę nad rozstaniem lub przerwą. Wiem, że strasznie go to zaboli, zwłaszcza, kiedy jest tak zakochany. Ale po prostu czuję, że potrzebuję odetchnąć. Nie wiem tylko, jak się za to zabrać.

a po co niby ta przerwa? zerwij z nim, bo nic już z tego nie będzie.

[Adrianna_8]

Badz stanowcza. Mysl o sobie, nie o nim. Kogo rozstanie nie boli? Dla kazdego jest to ciezkie, ale nie jest to powod, by sie meczyc.

Pomysl... Ty jestes na etapie, kiedy wolisz spedzac czas bez niego, bawic sie z innymi. On Cie irytuje. Nie chcesz uprawiac z nim seksu. Ty go po prostu juz nie kochasz.

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[Saraswati_]

Napisane przez aleks_90

Mnie to zawsze zastanawiało czy jak podczas tej przerwy dojdzie do zdrady to sie ona liczy jak zdrada czy nie Podczas rozstania to wiadomo że tak...
Mam kolezanke ktra na poczatku zwiazku zrobiła taka tygodniowa czy 2 tygodniowa przerwe potem wrocili do siebie i po 5 latach juz sa małżeństwem. Wiec czasem moze maja sens te przerwy.

Olej tego faceta. On nie moze żyć bez mamusi. Poza tym co to za facet ktory : W oglole nie myslał o Tobie. Niewazne czy był doświadczony czy nie . Porażka. Egoista.

No właśnie, zresztą będąc w tej przerwie i tak nie jest się w 100% wolnym. Kontakt z innym = wyrzuty sumienia tuż po. I nie w porządku w stosunku do tej drugiej osoby.
Co do jego mamy, w zasadzie to ona ma dostęp do jego komputera i plików w nim, mają wspólne konto bankowe. Nawet jej nie znam tak dokładnie, u niego jestem raz na parę miesięcy.

Napisane przez Adrianna_8

Badz stanowcza. Mysl o sobie, nie o nim. Kogo rozstanie nie boli? Dla kazdego jest to ciezkie, ale nie jest to powod, by sie meczyc.

Pomysl... Ty jestes na etapie, kiedy wolisz spedzac czas bez niego, bawic sie z innymi. On Cie irytuje. Nie chcesz uprawiac z nim seksu. Ty go po prostu juz nie kochasz.

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

Dokładnie. Mam wrażenie, że teraz przeszło to w przyzwyczajenie do siebie. Martwię się jak to zniesie. Często nawet w tych poważnych rozmowach mówił, że nie wyobraża sobie beze mnie życia, że straciłoby sens, gdybym mu to zrobiła. Stąd chyba ta myśl o przerwie, bo to łatwiej przetrawić... Chociaż byłaby bez sensu, bo cały czas miałby nadzieję, a ja tym samym odbierałabym mu możliwość poznania kogoś nowego, z kim lepiej by się porozumiał niż ze mną.
Teraz tylko czeka mnie poważna rozmowa z nim, którą i tak odwlekam...

[I am Rock]

Napisane przez Saraswati_

Mam wrażenie, że teraz przeszło to w przyzwyczajenie do siebie. Martwię się jak to zniesie. Często nawet w tych poważnych rozmowach mówił, że nie wyobraża sobie beze mnie życia, że straciłoby sens, gdybym mu to zrobiła. Stąd chyba ta myśl o przerwie, bo to łatwiej przetrawić... Chociaż byłaby bez sensu, bo cały czas miałby nadzieję, a ja tym samym odbierałabym mu możliwość poznania kogoś nowego, z kim lepiej by się porozumiał niż ze mną.
Teraz tylko czeka mnie poważna rozmowa z nim, którą i tak odwlekam...

Ty się o niego nie martw. Też byłam z takim, co sobie życia beze mnie nie wyobrażał, prosił, żebym przemyślała i takie tam, a za pół roku usłyszałam, że będzie się żenił.
Zerwij raz a dobrze, przecież nie chcesz z nim być.

[Adrianna_8]

Dokladnie. Mialam tak samo .

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka