On robi to sam

[jeremiaszku]

Witajcie, chciałabym poradzić się Was w jednej męczącej mnie kwestii.
Od 4 miesięcy spotykam się z chłopakiem, oboje mamy 21 lat i zdobywamy pierwsze doświadczenia, nie uprawialiśmy jeszcze seksu, jednak czuję, że zbliża się wielkimi krokami A dokładniej, zbliżałby się, gdyby mnie fakt, że nie mogę zaspokoić mojego chłopaka. Początkowo myślałam, że wynika to jedynie z mojego braku doświadczenia; to oczywiste, że uczymy się własnych reakcji, więc byłam pomimo to pozytywnie nastawiona do całej sprawy i chętna do nauki. Po pewnym czasie jednak zaczęło mnie frustrować to, że on nigdy nie dochodzi, próbowałam z nim rozmawiać, wyjaśnić, że musi mnie poprowadzić i powiedzieć, co mam robić, aby było mu dobrze. Wtedy przyznał się do wcześniejszej masturbacji - nie był to dla mnie wielki problem ani też nic zaskakującego (daleka jestem od poglądów o rączkach na kołdrze i ślepocie, a tym bardziej zabranianiu mu czegoś), wyjaśniłam mu jednak, że utrudnia mi to całą sprawę. Próbowałam dalej, oczywiście bezskutecznie (oprócz jakichś pojedynczych przypadków, gdy spędzaliśmy razem kilka dni z rzędu). Teraz już wiem, że chłopak robi to 1-2 razy dziennie (my spotykamy się 1-2 razy w tygodniu ze względu na studia i jego pracę), a ja czuję się coraz gorzej, zaczynam wątpić w to, że potrafię go zaspokoić, nachodzą mnie różne myśli - nie wiem już, czy to moja wina, czy też on przesadza i przyzwyczaił się tylko do takiej stymulacji, której ja nie potrafię dokładnie powtórzyć. Często poruszam z nim ten temat nawet w żartach, jednak on zdaje się nie widzieć w tym problemu. Mam coraz mniejszą ochotę na zbliżenia, zauważyłam wręcz, że ostatnio ich unikam.

Dodam, że on mnie zawsze zaspokaja, nigdy nie wypominał mi tego, że mu się nie mogę odwdzięczyć, na co dzień jest świetnym facetem i sfera łóżkowa jest jedynym problemem.
Nie mam wcześniejszych doświadczeń i chciałabym dowiedzieć się, czy ja przesadzam i szukam problemu tam, gdzie go nie ma? Czy to jest normalne?
Przepraszam za długi post

[kawa_zmlekiem]

Napisane przez jeremiaszku

Witajcie, chciałabym poradzić się Was w jednej męczącej mnie kwestii.
Od 4 miesięcy spotykam się z chłopakiem, oboje mamy 21 lat i zdobywamy pierwsze doświadczenia, nie uprawialiśmy jeszcze seksu, jednak czuję, że zbliża się wielkimi krokami A dokładniej, zbliżałby się, gdyby mnie fakt, że nie mogę zaspokoić mojego chłopaka. Początkowo myślałam, że wynika to jedynie z mojego braku doświadczenia; to oczywiste, że uczymy się własnych reakcji, więc byłam pomimo to pozytywnie nastawiona do całej sprawy i chętna do nauki. Po pewnym czasie jednak zaczęło mnie frustrować to, że on nigdy nie dochodzi, próbowałam z nim rozmawiać, wyjaśnić, że musi mnie poprowadzić i powiedzieć, co mam robić, aby było mu dobrze. Wtedy przyznał się do wcześniejszej masturbacji - nie był to dla mnie wielki problem ani też nic zaskakującego (daleka jestem od poglądów o rączkach na kołdrze i ślepocie, a tym bardziej zabranianiu mu czegoś), wyjaśniłam mu jednak, że utrudnia mi to całą sprawę. Próbowałam dalej, oczywiście bezskutecznie (oprócz jakichś pojedynczych przypadków, gdy spędzaliśmy razem kilka dni z rzędu). Teraz już wiem, że chłopak robi to 1-2 razy dziennie (my spotykamy się 1-2 razy w tygodniu ze względu na studia i jego pracę), a ja czuję się coraz gorzej, zaczynam wątpić w to, że potrafię go zaspokoić, nachodzą mnie różne myśli - nie wiem już, czy to moja wina, czy też on przesadza i przyzwyczaił się tylko do takiej stymulacji, której ja nie potrafię dokładnie powtórzyć. Często poruszam z nim ten temat nawet w żartach, jednak on zdaje się nie widzieć w tym problemu. Mam coraz mniejszą ochotę na zbliżenia, zauważyłam wręcz, że ostatnio ich unikam.

Dodam, że on mnie zawsze zaspokaja, nigdy nie wypominał mi tego, że mu się nie mogę odwdzięczyć, na co dzień jest świetnym facetem i sfera łóżkowa jest jedynym problemem.
Nie mam wcześniejszych doświadczeń i chciałabym dowiedzieć się, czy ja przesadzam i szukam problemu tam, gdzie go nie ma? Czy to jest normalne?
Przepraszam za długi post

Czegoś nie rozumiem... To uprawialiście czy nie?

[chloe89]

Póki co się nie przejmuj. Na pewno jest przyzwyczajony do tego w jaki sposób sam się stymuluje. Z czasem nauczysz się tego, metodą prób i błędów albo on po prostu przyzwyczai się do Twojego sposobu/sposobów. Każdy potrzebuje czasu, żeby się przestawić, jeśli do czegoś przywykł. Spotykacie się od 4 miesięcy, zabawiacie pewnie jeszcze trochę krócej - naprawdę za wcześnie na jakąkolwiek panikę

[p_atrycja 26]

Zapraszam do mnie na bloga tam powinnaś znaleźć kilka przydatnych porad. Ale spokojnie nie masz się co martwić, skoro on nie uprawiał seksu to normalne, że bucha z niego testosteron i tak często się masturbuje. Spróbuj przekonać go aby ograniczył się tylko np do 3 razy w tygodniu ze swoją masturbacją, byś Ty mogła go zadowolić, wytłumacz, że gdy on się wstrzyma Ty na pewno zrobisz mu większoą przyjemość niż on sam swoją ręką

[201701300922]

Może on rzeczywiście przyzwyczaił się do swojej ręki i nie umie dojść, gdy Ty go pieścisz. Moj ex na przykład tak miał, zawsze na koniec zaspokajał się sam.

[jeremiaszku]

Dziękuję za odpowiedzi, uspokoiłyście mnie trochę, może rzeczywiście za bardzo się tym przejęłam

[aneta111332]

Powiem Ci tak ,że skoro Twój facet sam się zaspakaja przed waszym spotkaniem to oczywiste, że masz problemy , żeby on mógł dojść. Jak mój wcześniej sam się zaspokajał to zawsze dłużej musiałam się napracować. Ale gdy mamy się spotkać to nie masturbuje się wcześniej, więc proponuję abyś mu powiedziała, że chciałabyś go zaspokoić ale , żeby przed waszym spotkaniem nie robił sobie sam dobrze. Wtedy będziesz miała ułatwione zadanie. I samą rączką nie musisz tego robić. Szybciej się podnieci i dojdzie jeśli będziesz lizać go języczkiem choćby nawet po jądrach a jak już weźmiesz do buzi to sądzę, że już na pewno dojdzie