Chłopak bez pasji, bez ambicji - co robić?

[pouf]

Witajcie... Jestem w związku z chłopakiem od ponad roku.
Jest kochany... czuły, bardzo o mnie zabiega, kocha mnie i to widać, akceptuje mnie w całości... pod tym względem jest moim ideałem.

Ale... nie ma żadnej pasji. Ż A D N E J. No oprócz codziennego palenia trawy... Nawet muzyki rzadko słucha, nie wspomne o jakiejkolwiek formie aktywności, nawet na głupim rowerze nie chce mu się jeździć... Lubi tylko oglądać filmy i palić zioło. No i spedzać czas ze swoimi mało rozgarniętymi i też nie zbyt twórczymi znajomymi. Wszystko co robimy razem, co wychodzi poza leżenie w łożku i oglądanie filmów, wychodzi z mojej inicjatywy. Nawet jak jedziemy na przejażdżkę rowerem, która ja oczywiscie proponuję i na nią nalegam, to co chwilę ja musze decydować w którą storne jedziemy, itd. Nie ma w nim ciekawości... Nie mowi: o tam, pojedziemy tam bo tam jeszcze nie byłem i chcę zobaczyć...
Nawet ubiera się niechlujnie... Przez ten rok bycia razem sporo go nauczyłam ale i tak nie zmieniło się dużo... Ja rozumiem, że nie są najważniejsze ubrania czy gadżety ale litości, mógłby chociaż czasami zajrzeć do sklepu i kupić sobie jakieś modne spodnie czy kilka t-shirtów...
Może wspólne zakupy? Tylko jak on słyszy słowo: zakupy to blednie... Szybko się denerwuje i zniechęca.

W lutym tego roku zostawiłam go. Ponieważ stwierdziłam, że nic nie dają moje rozmowy, groźby i zachęty... i tak robił swoje. Miałam tego dość. Powiedziałam, że nie chce trwać w takim związku, nie jestem szcześliwa i się duszę. Jestem typem człowieka, który musi mieć wokół siebie barwnych ludzi, ludzi którzy z takim samym zapałem jak ja są ciekawi świata. Jednak po tym rozstaniu czegoś mi wciąż brakowało... Jego. Tego jaki był opiekuńczy, troskliwy, brakowało mi jego miłości. Tęskniłam... Ale nie chcieliśmy do siebie wracać.

Po długich rozmowach i ustaleniu pewnych rzeczy.. .wróciliśmy do siebie.
I tak minął nam miesiąc odkąd znów jestesmy razem. Tylko... na początku, nie powiem, było super. Od dwóch tygodni znów jest to samo Powiedziałam mu dwa razy już konkretnie, że zaczyna się to co było kiedyś... Teraz mu bardziej przygaduję i wchodzę na ambicję.

Ale jest jeszcze jedno... kilka dni przed powrotem do niego po przerwie, poznałam kogoś. Spotkalismy się przypadkiem, było to szybkie spotkanie, nawet nie zapamiętałam wtedy jego twarzy... od razu się mną zainteresował. Napisał i tak oto już ponad miesiąc prowadzimy luźną zdrową relację. Chłonie mnie całą, każde moje słowo, jestesmy do siebie bardzo podobni. Nie szukamy w sobie (broń Boże, kocham mojego obecnego...) kandydatów do związku. Ale zalezy mi bardzo na tym żeby z nim się kolegowac. Zaznaczam ze obydwoje mamy podobne pasje i zainteresowania... Obydwoje lubimy jeździć na rowerze i chodzić po górach, uwielbiamy kontakt z przyrodą, wycieczki po lesie, obydwoje interesujemy sie muzyka, ale inna i dużo się przez to od siebie uczymy. On rozumie mnie jak nikt inny, jest starszy o 4 lata. Jego rady zawsze trafiają w samo sedno. Jest doświadczony, trochę już przeżył. Ostatnio bardzo się otworzylismy na siebie i obnażyliśmy trochę swoją przeszłość...

Problem polega na tym, że mój chłopak czuje się zagrożony. Widzi, że mam z tamtym wspólne tematy do rozmów i ze jestem ciekawa jego osoby (przypadkiem podglądnął nasze rozmowy na facebooku). Przez to stał się bardzo zazdrosny... Nie ma obaw ponieważ nie wywinę mu żadnego z numerów o które się tak boi. Ja się po prostu nudze i szukam bratniej duszy... Kocham chłopaka ale chcę kontynuować znajomość z kolegą... Tylko te dwie rzeczy trochę się, jak widać, wykluczają...

Co robić? Jak porozmawiać z chłopakiem ze chcę utrzymywać z nim kontakt...? Jak go nakręcic do jakichkolwiek działań...?
Chciałabym zeby w nim zakiełkowało coś, co zmieniłoby jego zachowanie... Wiem, że ja mogę to w nim obudzić. TYLKO JAK?
Może za dużo od niego wymagam...? Proszę pomóżcie dziewczyny bo nie daję już rady...

[kalincia]

Napisane przez pouf

Witajcie... Jestem w związku z chłopakiem od ponad roku.
Jest kochany... czuły, bardzo o mnie zabiega, kocha mnie i to widać, akceptuje mnie w całości... pod tym względem jest moim ideałem.

Ale... nie ma żadnej pasji. Ż A D N E J. No oprócz codziennego palenia trawy... Nawet muzyki rzadko słucha, nie wspomne o jakiejkolwiek formie aktywności, nawet na głupim rowerze nie chce mu się jeździć... Lubi tylko oglądać filmy i palić zioło. No i spedzać czas ze swoimi mało rozgarniętymi i też nie zbyt twórczymi znajomymi. Wszystko co robimy razem, co wychodzi poza leżenie w łożku i oglądanie filmów, wychodzi z mojej inicjatywy. Nawet jak jedziemy na przejażdżkę rowerem, która ja oczywiscie proponuję i na nią nalegam, to co chwilę ja musze decydować w którą storne jedziemy, itd. Nie ma w nim ciekawości... Nie mowi: o tam, pojedziemy tam bo tam jeszcze nie byłem i chcę zobaczyć...
Nawet ubiera się niechlujnie... Przez ten rok bycia razem sporo go nauczyłam ale i tak nie zmieniło się dużo... Ja rozumiem, że nie są najważniejsze ubrania czy gadżety ale litości, mógłby chociaż czasami zajrzeć do sklepu i kupić sobie jakieś modne spodnie czy kilka t-shirtów...
Może wspólne zakupy? Tylko jak on słyszy słowo: zakupy to blednie... Szybko się denerwuje i zniechęca.

W lutym tego roku zostawiłam go. Ponieważ stwierdziłam, że nic nie dają moje rozmowy, groźby i zachęty... i tak robił swoje. Miałam tego dość. Powiedziałam, że nie chce trwać w takim związku, nie jestem szcześliwa i się duszę. Jestem typem człowieka, który musi mieć wokół siebie barwnych ludzi, ludzi którzy z takim samym zapałem jak ja są ciekawi świata. Jednak po tym rozstaniu czegoś mi wciąż brakowało... Jego. Tego jaki był opiekuńczy, troskliwy, brakowało mi jego miłości. Tęskniłam... Ale nie chcieliśmy do siebie wracać.

Po długich rozmowach i ustaleniu pewnych rzeczy.. .wróciliśmy do siebie.
I tak minął nam miesiąc odkąd znów jestesmy razem. Tylko... na początku, nie powiem, było super. Od dwóch tygodni znów jest to samo Powiedziałam mu dwa razy już konkretnie, że zaczyna się to co było kiedyś... Teraz mu bardziej przygaduję i wchodzę na ambicję.

Ale jest jeszcze jedno... kilka dni przed powrotem do niego po przerwie, poznałam kogoś. Spotkalismy się przypadkiem, było to szybkie spotkanie, nawet nie zapamiętałam wtedy jego twarzy... od razu się mną zainteresował. Napisał i tak oto już ponad miesiąc prowadzimy luźną zdrową relację. Chłonie mnie całą, każde moje słowo, jestesmy do siebie bardzo podobni. Nie szukamy w sobie (broń Boże, kocham mojego obecnego...) kandydatów do związku. Ale zalezy mi bardzo na tym żeby z nim się kolegowac. Zaznaczam ze obydwoje mamy podobne pasje i zainteresowania... Obydwoje lubimy jeździć na rowerze i chodzić po górach, uwielbiamy kontakt z przyrodą, wycieczki po lesie, obydwoje interesujemy sie muzyka, ale inna i dużo się przez to od siebie uczymy. On rozumie mnie jak nikt inny, jest starszy o 4 lata. Jego rady zawsze trafiają w samo sedno. Jest doświadczony, trochę już przeżył. Ostatnio bardzo się otworzylismy na siebie i obnażyliśmy trochę swoją przeszłość...

Problem polega na tym, że mój chłopak czuje się zagrożony. Widzi, że mam z tamtym wspólne tematy do rozmów i ze jestem ciekawa jego osoby (przypadkiem podglądnął nasze rozmowy na facebooku). Przez to stał się bardzo zazdrosny... Nie ma obaw ponieważ nie wywinę mu żadnego z numerów o które się tak boi. Ja się po prostu nudze i szukam bratniej duszy... Kocham chłopaka ale chcę kontynuować znajomość z kolegą... Tylko te dwie rzeczy trochę się, jak widać, wykluczają...

Co robić? Jak porozmawiać z chłopakiem ze chcę utrzymywać z nim kontakt...? Jak go nakręcic do jakichkolwiek działań...?
Chciałabym zeby w nim zakiełkowało coś, co zmieniłoby jego zachowanie... Wiem, że ja mogę to w nim obudzić. TYLKO JAK?
Może za dużo od niego wymagam...? Proszę pomóżcie dziewczyny bo nie daję już rady...

Twoja decyzja o rozstaniu była dużo mądrzejsza od decyzji o powrocie. Mówiąc delikatnie. Przecież to musi być strasznie nudny i denerwujący facet! Czy gdybyś poszła po rozum do głowy i wreszcie go zostawiła, miałabyś możliwość pogłębienia relacji z tym kolegą?

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Pomijając inne aspekty, nie chciałabym być z chłopakiem, którego jedyną rozrywką jest palenie zioła. Byłabym w stanie zaakceptować jointa raz na parę miesięcy, w trakcie imprezy, ale tak często? To zakrawa na uzależnienie.

Powiem tak, moim zdaniem, nie będzie chleba z tej mąki i niepotrzebnie weszłaś drugi raz do tej samej rzeki, będziesz męczyła się w tym związku, bo chłopak w ogóle się o Ciebie nie stara i nie zależy mu na tym ani odrobinkę, żeby Cię uszczęśliwić, dobrze mu się żyje swoim nudnym życiem, bo i wydaje się być nudnym człowiekiem.

Ta druga znajomość wygląda interesująco, szczerze mówiąc, od razu dałabym sobie spokój z obecnym partnerem i za czas jakiś, po bliższym poznaniu, dała szansę tamtemu, jeżeli znajomość skieruje się w taką stronę. Na pewno na tym zyskasz.

[pouf]

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;41133921]
szczerze mówiąc, od razu dałabym sobie spokój z obecnym partnerem.[/QUOTE]

Kocham go. Juz raz zerwałam i zaczeło mi go brakować. Drugi raz nie mogłabym tak samo postąpić...

[kalincia]

Napisane przez pouf

Kocham go. Juz raz zerwałam i zaczeło mi go brakować. Drugi raz nie mogłabym tak samo postąpić...

A dlaczego, za co i po co? Tylko błagam, nie rzucaj banalami.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez kalincia

A dlaczego, za co i po co? Tylko błagam, nie rzucaj banalami.

Też jestem bardzo ciekawa.

[pouf]

Napisane przez kalincia

A dlaczego, za co i po co? Tylko błagam, nie rzucaj banalami.

Dlaczego? Ponieważ był moją podporą w chorobie, nauczył mnie samoakceptacji, pokazał mi że jestem interesującą osobą, otworzyłam sie na świat. Miałam problemy finansowe - pomógł mi. Zawsze jest gdy czegoś potrzebuję...

[fajny_nick]

Raz (w sumie to chyba nawet dwa) byłem z kobietą, która również nie miała żadnych pasji. Co prawda muzyki lubiła posłuchać, ale do zbytnio ambitnych rzeczy to nie należy podobnie jak chodzenia do klubów i tańcowanie z pierwszymi lepszymi.

Na początku "po rozmowach" zawsze jest super. Człowieka, który jest dorosły i nie ma żadnych pasji raczej nie zmienisz. Może sam kiedyś zauważy, że w jego życiu nie istnieje nic poza tym ziołem, złapie "doła" i go to zmotywuje do robienia czegoś innego. Ale nie liczyłbym na to.

Według mnie powinnaś się wziąć za tego drugiego kolesia skoro czujesz do niego pociąg (bo nie zaprzeczysz, że nie - inaczej byś go ignorowała ani nawet byś o nim nie wspomniała tutaj), a tego po prostu zostawić skoro jego styl bycia Tobie nie pasuje. Po co się męczyć?

[123nati]

Jak wyobrażasz sobie związek z nim za kilka, kilkanaście lat? jako ojca przyszłych dzieci - jarającego codziennie? nie przeszkadza Ci to?
a to że nie ma ambicji, nic mu się nie chce... nic innego mi nie przychodzi do głowy niż to, że zwyczajnie jest nudny i nie interesuje go nic oprócz i przez palenie
widać że jesteś wartościowa i ciekawa świata, nie tkwij w czymś, co nie ma przyszłości, znajdź kogoś przy kim się nie będziesz nudzić, bo przy tym chłopaku marnujesz się.

[kalincia]

Napisane przez pouf

Dlaczego? Ponieważ był moją podporą w chorobie, nauczył mnie samoakceptacji, pokazał mi że jestem interesującą osobą, otworzyłam sie na świat. Miałam problemy finansowe - pomógł mi. Zawsze jest gdy czegoś potrzebuję...

No, chyba że potrzebujesz aktywnego, ambitnego chłopaka z chęcią do życia, pasją, ciekawego świata i ludzi. Wtedy go nie ma, Jest palący zioło leniwy gościu, leżący przed telewizorem. Ściągnie cię do swojego poziomu, bo przecież do twojego się nie podniesie. Ani nie ma chęci, ani potrzeby, skoro i tak cię ma.

[madana]

Co robić ? Męczyć się. Męczyć, bo "kocha/wspiera/pomógł"- tylko tak się składa, ze jedyne pasje to kanapa+ filmy+ zioło.

I najlepsze, co zrobisz, to gdy uświadomisz sobie jedno: NIKT,nikt się nie zmienia, bo oczekuje tego druga osoba, zmienia się tylko wtedy, gdy samemu chce się tego mocno, bardzo mocno. Czy twój luby chce przestać spędzać życie na upalaniu się?

[pouf]

Napisane przez 123nati

Jak wyobrażasz sobie związek z nim za kilka, kilkanaście lat? jako ojca przyszłych dzieci - jarającego codziennie? nie przeszkadza Ci to?
a to że nie ma ambicji, nic mu się nie chce... nic innego mi nie przychodzi do głowy niż to, że zwyczajnie jest nudny i nie interesuje go nic oprócz i przez palenie
widać że jesteś wartościowa i ciekawa świata, nie tkwij w czymś, co nie ma przyszłości, znajdź kogoś przy kim się nie będziesz nudzić, bo przy tym chłopaku marnujesz się.

Nie wyobrażam sobie właśnie tego... myslę, że przestałby palić w końcu... Teraz umówilismy sie, że przestanie palić w tygodniu i tylko na weekendy. Narazie wychodzi.

Wszyscy mi mówią to... ale mnie coś przy nim ciągle trzyma... Myślicie, że może kiedyś wstanę rano i podejmę tą decyzję, że koniec? Tak twardo postanowie i po prostu odejde?

[madana]

Napisane przez pouf

Nie wyobrażam sobie właśnie tego... myslę, że przestałby palić w końcu... Teraz umówilismy sie, że przestanie palić w tygodniu i tylko na weekendy. Narazie wychodzi.

Wszyscy mi mówią to... ale mnie coś przy nim ciągle trzyma... Myślicie, że może kiedyś wstanę rano i podejmę tą decyzję, że koniec? Tak twardo postanowie i po prostu odejde?

- bo? Bo ty tak chcesz? Bo go kontrolujesz? pilnujesz?
Nie wiem, czy podejmiesz taką decyzję, ale wolałabym sobie głowę odgryźć i zjeść niż być z facetem, którego pasja i aktywność życiowa ogranicza się do zioła, a ja jak głupia miałabym żyć nadzieją "zmieni się czy nie zmieni".

[pouf]

Napisane przez kalincia

No, chyba że potrzebujesz aktywnego, ambitnego chłopaka z chęcią do życia, pasją, ciekawego świata i ludzi. Wtedy go nie ma, Jest palący zioło leniwy gościu, leżący przed telewizorem. Ściągnie cię do swojego poziomu, bo przecież do twojego się nie podniesie. Ani nie ma chęci, ani potrzeby, skoro i tak cię ma.

tak, to prawda... powinnam była nei wracac... mam za dobre serce. Bardzo sie do niego przyzwyczaiłam. I widzę jak on mocno mnie kocha... za kazdym razem gdy go zostawiam bardzo go ranię. Nie potrafi sobie z tym poradzić...

Napisane przez madana

Co robić ? Męczyć się. Męczyć, bo "kocha/wspiera/pomógł"- tylko tak się składa, ze jedyne pasje to kanapa+ filmy+ zioło.

I najlepsze, co zrobisz, to gdy uświadomisz sobie jedno: NIKT,nikt się nie zmienia, bo oczekuje tego druga osoba, zmienia się tylko wtedy, gdy samemu chce się tego mocno, bardzo mocno. Czy twój luby chce przestać spędzać życie na upalaniu się?

Tak, chce. Ograniczył do palenia na weekendy. Sam zaczał w końcu zauwazac, że przegina... Zmieniają się ludzie, oj zmieniają... on się zmienił już w pewnej poważnej rzeczy... Kiedyś zażywał twardsze narkotyki i mnei oszukiwał. Przestal całkowicie.

---------- Dopisano o 20:07 ---------- Poprzedni post napisano o 20:05 ----------

Napisane przez madana

- bo? Bo ty tak chcesz? Bo go kontrolujesz? pilnujesz?
Nie wiem, czy podejmiesz taką decyzję, ale wolałabym sobie głowę odgryźć i zjeść niż być z facetem, którego pasja i aktywność życiowa ogranicza się do zioła, a ja jak głupia miałabym żyć nadzieją "zmieni się czy nie zmieni".

Racja... potrzebowałam od Was to przeczytać... Bo moim bliskim nie wierzyłąm do końca, myslalam, że są mało obiektywni....

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Jeszcze widzę dochodzą teraz twarde narkotyki i związane z nimi kłamstwa, oj nie, ja temu bym już szansy nie dawała. Zabieraj się od niego dziewczyno jak najszybciej.

[madana]

Bo mnie czymś potwornym wydaje się jedna rzecz: żyć, kontrolując ze strachu drugą osobę (zapali czy nie zapali? przyjdzie nachlany czy tylko "wcięty"? oglądał te pornosy czy dzisiaj nie?). Związek zakłada jednak zaufanie i jasne reguły.
Powiem ci tak: moja znajoma od 8 lat jest w dobrym związku z facetem , który jest niepijącym od 12 lat alkoholikiem- ona czasem sobie wypije kieliszek wina, piwo; on- woda mineralna/soczek (bo niepijący alkoholik nigdy już nie może nic pić), mają dziecko, fajnie im się układa, ale znam ją- to silna kobieta i zasady od początku były jasne: twoje picie czy niepicie to twoja sprawa, nie jestem od pilnowania ciebie.
Za to równie jasną jest druga zasada: zaczniesz pić i nie będzie żadnej drugiej szansy.

[pouf]

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;41135717]Jeszcze widzę dochodzą teraz twarde narkotyki i związane z nimi kłamstwa, oj nie, ja temu bym już szansy nie dawała. Zabieraj się od niego dziewczyno jak najszybciej.[/QUOTE]
to było rok temu...

Napisane przez madana

Bo mnie czymś potwornym wydaje się jedna rzecz: żyć, kontrolując ze strachu drugą osobę (zapali czy nie zapali? przyjdzie nachlany czy tylko "wcięty"? oglądał te pornosy czy dzisiaj nie?). Związek zakłada jednak zaufanie i jasne reguły.
Powiem ci tak: moja znajoma od 8 lat jest w dobrym związku z facetem , który jest niepijącym od 12 lat alkoholikiem- ona czasem sobie wypije kieliszek wina, piwo; on- woda mineralna/soczek (bo niepijący alkoholik nigdy już nie może nic pić), mają dziecko, fajnie im się układa, ale znam ją- to silna kobieta i zasady od początku były jasne: twoje picie czy niepicie to twoja sprawa, nie jestem od pilnowania ciebie.
Za to równie jasną jest druga zasada: zaczniesz pić i nie będzie żadnej drugiej szansy.

Bardzo dobre podejście Twojej znajomej.
Tak zaufanie... obydwoje nadszarpnęlismy zdrowo. NAsz zwiazek trochę polega na tym, że próbujemy załatać po raz setny tą samą dziure... niestety... rozpaczliwie próbujemy się trzymać razem, ale coraz gorzej nam to wychodzi...

[madana]

Napisane przez pouf

to było rok temu...



Bardzo dobre podejście Twojej znajomej.
Tak zaufanie... obydwoje nadszarpnęlismy zdrowo. NAsz zwiazek trochę polega na tym, że próbujemy załatać po raz setny tą samą dziure... niestety... rozpaczliwie próbujemy się trzymać razem, ale coraz gorzej nam to wychodzi...

- chwila, chwila, ale ty piszesz o .... rocznym związku, czymś, co trwa zaledwie 360 dni więc jakie "próbujemy załatać po raz setny tę samą dziurę"???? A ty co? Kurs ratownika życiowego przechodzisz? Specjalizację z tego robisz? Facet- nałogowo pali zioło, były twarde narkotyki, kłamstwa i .... to w rok?
Śmiech, po prostu śmiech.

[pouf]

Napisane przez madana

- chwila, chwila, ale ty piszesz o .... rocznym związku, czymś, co trwa zaledwie 360 dni więc jakie "próbujemy załatać po raz setny tę samą dziurę"???? A ty co? Kurs ratownika życiowego przechodzisz? Specjalizację z tego robisz? Facet- nałogowo pali zioło, były twarde narkotyki, kłamstwa i .... to w rok?
Śmiech, po prostu śmiech.

Wiem, jestem śmieszna. Ciagle mam nadzieję i se staram. kurde, nie mogę tak dłuzej... nie dam rady.

[kalincia]

Po co ty się chcesz go trzymać? Oprócz tego, że ci go żal, gdy go ranisz? Świetnie, że pali teraz tylko w weekend. Ale ja nie byłabym z alkoholikiem, na przykład, który pije tylko w weekend. Wiedziałabym, że kiedyś musi pęknąć.
W dodatku ten twój - niczego sobą nie reprezentuje. Z czego żyje?

[madana]

Napisane przez pouf

Wiem, jestem śmieszna. Ciagle mam nadzieję i se staram. kurde, nie mogę tak dłuzej... nie dam rady.

- nie napisałam, że jesteś śmieszna, ale śmiech ogrania, gdy patrzy się na to,CO ty nazywasz związkiem, jakiego faceta do tego związku i bycia razem wybrałaś. To dwie różne kwestie.

[pouf]

Napisane przez kalincia

Po co ty się chcesz go trzymać? Oprócz tego, że ci go żal, gdy go ranisz? Świetnie, że pali teraz tylko w weekend. Ale ja nie byłabym z alkoholikiem, na przykład, który pije tylko w weekend. Wiedziałabym, że kiedyś musi pęknąć.
W dodatku ten twój - niczego sobą nie reprezentuje. Z czego żyje?

No własnie nie wiem, wiesz? Przywiązanie i bardzo mi go żal.
Uczy się, mieszka z rodzicami,

---------- Dopisano o 20:44 ---------- Poprzedni post napisano o 20:40 ----------

Napisane przez madana

- nie napisałam, że jesteś śmieszna, ale śmiech ogrania, gdy patrzy się na to,CO ty nazywasz związkiem, jakiego faceta do tego związku i bycia razem wybrałaś. To dwie różne kwestie.

Ale ja uwazam, że jestem smieszna... bo męczę się...

[kalincia]

Pytałam o tego nowego znajomego? Czy mogłoby się to w coś blizszego przerodzić? Jeśli tak, brałabym to pod uwagę i wybierała możliwość, możliwość chociaż swojego szczęścia, bo przy tym to tylko stagnacja i degrengolada cię czeka, na szzęście szans nie masz.

[tamtaglista]

Chcesz być z ćpunem to bądź. Ja bym uciekała od niego i żadnymi banałami się nie zakrywaj.

[pouf]

Napisane przez kalincia

Pytałam o tego nowego znajomego? Czy mogłoby się to w coś blizszego przerodzić? Jeśli tak, brałabym to pod uwagę i wybierała możliwość, możliwość chociaż swojego szczęścia, bo przy tym to tylko stagnacja i degrengolada cię czeka, na szzęście szans nie masz.

Myslę, ze mogłoby tylko po dłuuuuugim czasie. Obydwoje mamy cięzkie przezycia za sobą i obydwoje się zrazilismy w miłości.
Ten nowy znajomy ciagle mi powtarza, że mam robić to co mnie uszczesliwia. Duzo rozmawiamy...

On studiuje logistyke, jest bardzo bystry i zaradny. Dorabia sobie ciągle na boku, mieszka z rodzicami narazie. Wszystko co robi, robi z pasją. Wszystko. Nawet wstaje rano o 6 i wraca samochodem do domu w wielkich korkach z wielkim usmiechem na twarzy...

[kalincia]

Napisane przez pouf

Myslę, ze mogłoby tylko po dłuuuuugim czasie. Obydwoje mamy cięzkie przezycia za sobą i obydwoje się zrazilismy w miłości.
Ten nowy znajomy ciagle mi powtarza, że mam robić to co mnie uszczesliwia. Duzo rozmawiamy...

On studiuje logistyke, jest bardzo bystry i zaradny. Dorabia sobie ciągle na boku, mieszka z rodzicami narazie. Wszystko co robi, robi z pasją. Wszystko. Nawet wstaje rano o 6 i wraca samochodem do domu w wielkich korkach z wielkim usmiechem na twarzy...

Poważny, zaradny facet, który wie, czego chce, dąży do tego, realizuje plany. W porównaniu z nim, ten twój chłopaczek już na całkowite zero wychodzi. nawet mu się nie chce dla ciebie czegoś zrobić. Ja bym się nie wahała z zerwaniem.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez pouf

Dlaczego? Ponieważ był moją podporą w chorobie, nauczył mnie samoakceptacji, pokazał mi że jestem interesującą osobą, otworzyłam sie na świat. Miałam problemy finansowe - pomógł mi. Zawsze jest gdy czegoś potrzebuję...

pewnie i podobne rzeczy zrobiłby ten twój kolega. i każdy normalny facet, który ma odrobinę oleju w głowie. nie są to jakieś super wyczyny.

[madana]

Napisane przez pouf

Myslę, ze mogłoby tylko po dłuuuuugim czasie. Obydwoje mamy cięzkie przezycia za sobą i obydwoje się zrazilismy w miłości.
Ten nowy znajomy ciagle mi powtarza, że mam robić to co mnie uszczesliwia Duzo rozmawiamy...

On studiuje logistyke, jest bardzo bystry i zaradny. Dorabia sobie ciągle na boku, mieszka z rodzicami narazie. Wszystko co robi, robi z pasją. Wszystko. Nawet wstaje rano o 6 i wraca samochodem do domu w wielkich korkach z wielkim usmiechem na twarzy...

- no i ma rację. Bo sensu w użeraniu się z drugą osobą nie widzę żadnego.
- no a twój pali zioło i na kanapie ogląda filmy. Można i tak, tylko co w tym pociągającego?

[Marudna Krolewna]

nie służy mu codzienne jaranie..

[solideja]

Na Twoim miejscu zostawiłabym tego faceta, taki typ dobrze nie rokuje; szczególnie codzienne palenie trawy. Nie jestem przeciwniczką zieleni, ale codzienne palenie szybko mu się odbije na zdrowiu (problemy z pamięcią, spadek testosteronu, problemy z myśleniem).

A co ten nowy to nie będzie opiekuńczy, troskliwy i kochany? Będzie. Zastanów się czy brakowało Ci tych cech czy faktycznie tego konkretnego faceta czy może kogokolwiek u boku.