Jeśli chłopak chce poczekać ze związkiem - wątpliwości, obawy...

[anni21]

Witam!
Moja znajomość trwa z Nim trwa koło 4 miesięcy. Już od pierwszego spotkania przypadliśmy sobie do gustu.
On: 26 lat, dość nieśmiały, niepewny siebie, niedowartościowany, nie mający dużego doświadczenia w kwestii związków. Jak na te czasy jest typem mężczyzny, którego rzadko można spotkać. Porządny, spokojny, zabawny, inteligentny, przystojny, pracowity.
Ja: 22 lata,również nieśmiała, niepewna siebie i trochę zakompleksiona. Jestem raczej spokojną i cichą osobą, jednak czasami wybuchową, łatwo można mnie wyprowadzić z równowagi, co objawia się podniesionym głosem i pretensjami.
Na początku nasz kontakt był dosyć częsty, smsy, telefony, spotkania, odwiedzał mnie w mieście w którym studiuje. Wszystko było w porządku, wydawało mi się, że wszystko idzie w wiadomym, konkretnym kierunku. Po jakichś 2 miesiącach, w jego pracy zaczął się okres w którym ma dużo obowiązków, kontakt trochę się rozluźnił, przestał dzwonić, jeden sms na dzień, krótkie rozmowy, które mnie nie satysfakcjonowały. Zaczęło mnie to dręczyć, więc mu to powiedziałam i zapytałam co dalej i dlaczego to stanęło w miejscu. Brak kontaktu tłumaczył obowiązkami, zmęczeniem, tym że ma dużo na głowie i nie potrafi myśleć o kilku rzeczach na raz, zastój w znajomości skomentował tym że, " nie lubi nic na szybko" że chce "na spokojnie". Nie do końca mu wierzyłam, zaczęłam wszystko analizować i sama sobie dopowiadać, że pewnie kłamie, już mu się nie podobam, chce się wycofać, poznał kogoś innego. Osobiście mi się wydaje że jak się chce to można znaleźć chociaż 10 minut żeby pogadać. Mimo tego, że zapewnia mnie że z nikim innym się nie spotyka, nie pisze i że nic się nie zmieniło ja ciągle o tym myślę i czekam tylko na moment gdy mi powie że pomylił się co do mnie.
Bardzo otwarcie rozmawiamy o swoich odczuciach i o tym co nam przeszkadza, co jest dla mnie szokiem, ponieważ nigdy z moimi poprzednimi partnerami nie rozmawiałam w ten sposób. Zarzucił mi to że zbyt szybko się denerwuje i wybucham, oraz to że "jestem w gorącej wodzie kąpana" powiedział że mu to przeszkadza, ja staram się powstrzymywać swoje nerwy, ale kiedy nie widzę postępów w znajomości i rzadkie spotkania czy rozmowy nie daje mi to spokoju i wracam do punktu wyjścia. On podchodzi spokojnie do moich nerwów i staramy się rozmawiać na ten temat, ale wiem niestety że denerwuje się przeze mnie, chociaż sama tego nie chce. Zależy mi na tej znajomości i nie chcę go zniechęcić do siebie.
Z jednej strony mu wierze, że się z nikim nie spotyka i naprawdę chce mnie bliżej poznać i rozegrać wszystko na spokojnie, ale z drugiej za chwile dopadają mnie myśli że chce mnie tylko spławić.
Nie wiem sama jak mam się zachowywać tak aby było dobrze, tak by nie wywierać na nim żadnej presji i nie naciskać? a jednocześnie przekonać go do siebie i skierować znajomość na właściwe tory prowadzące bliższej relacji.

[wildkeed]

Może faktycznie jest bardzo zajęty, ale według mnie mało mu zależy na tym, żeby czas dla Ciebie zorganizować. Mój chłopak często pracuje 12 godzin dziennie plus weekendy, ale zawsze znajdzie dla mnie chociaż parę godzin, choćby nie wiem jak padnięty po całym tygodniu roboty był. No i wiesz, problemem jest też to, że najwyraźniej macie różne tempa jeśli chodzi i rozwój związku - Ty wolisz raczej szybko (nie mówię, że ZA SZYBKO), a on się nieco ociąga. Jeśli uda wam się znaleźć kompromis, to świetnie, ale jeżeli nie... To może was bardzo poróżnić i skończy się tym, że jedno zostanie zranione.

[Asji]

Napisane przez anni21

Witam!
Moja znajomość trwa z Nim trwa koło 4 miesięcy. Już od pierwszego spotkania przypadliśmy sobie do gustu.
On: 26 lat, dość nieśmiały, niepewny siebie, niedowartościowany, nie mający dużego doświadczenia w kwestii związków. Jak na te czasy jest typem mężczyzny, którego rzadko można spotkać. Porządny, spokojny, zabawny, inteligentny, przystojny, pracowity.
Ja: 22 lata,również nieśmiała, niepewna siebie i trochę zakompleksiona. Jestem raczej spokojną i cichą osobą, jednak czasami wybuchową, łatwo można mnie wyprowadzić z równowagi, co objawia się podniesionym głosem i pretensjami.

Spokojna i wybuchowa - dla mnie to się raczej wyklucza

Na początku nasz kontakt był dosyć częsty, smsy, telefony, spotkania, odwiedzał mnie w mieście w którym studiuje. Wszystko było w porządku, wydawało mi się, że wszystko idzie w wiadomym, konkretnym kierunku. Po jakichś 2 miesiącach, w jego pracy zaczął się okres w którym ma dużo obowiązków, kontakt trochę się rozluźnił, przestał dzwonić, jeden sms na dzień, krótkie rozmowy, które mnie nie satysfakcjonowały. Zaczęło mnie to dręczyć, więc mu to powiedziałam i zapytałam co dalej i dlaczego to stanęło w miejscu. Brak kontaktu tłumaczył obowiązkami, zmęczeniem, tym że ma dużo na głowie i nie potrafi myśleć o kilku rzeczach na raz, zastój w znajomości skomentował tym że, " nie lubi nic na szybko" że chce "na spokojnie". Nie do końca mu wierzyłam, zaczęłam wszystko analizować i sama sobie dopowiadać, że pewnie kłamie, już mu się nie podobam, chce się wycofać, poznał kogoś innego. Osobiście mi się wydaje że jak się chce to można znaleźć chociaż 10 minut żeby pogadać. Mimo tego, że zapewnia mnie że z nikim innym się nie spotyka, nie pisze i że nic się nie zmieniło ja ciągle o tym myślę i czekam tylko na moment gdy mi powie że pomylił się co do mnie.
Bardzo otwarcie rozmawiamy o swoich odczuciach i o tym co nam przeszkadza, co jest dla mnie szokiem, ponieważ nigdy z moimi poprzednimi partnerami nie rozmawiałam w ten sposób. Zarzucił mi to że zbyt szybko się denerwuje i wybucham, oraz to że "jestem w gorącej wodzie kąpana" powiedział że mu to przeszkadza, ja staram się powstrzymywać swoje nerwy, ale kiedy nie widzę postępów w znajomości i rzadkie spotkania czy rozmowy nie daje mi to spokoju i wracam do punktu wyjścia. On podchodzi spokojnie do moich nerwów i staramy się rozmawiać na ten temat, ale wiem niestety że denerwuje się przeze mnie, chociaż sama tego nie chce. Zależy mi na tej znajomości i nie chcę go zniechęcić do siebie.
Z jednej strony mu wierze, że się z nikim nie spotyka i naprawdę chce mnie bliżej poznać i rozegrać wszystko na spokojnie, ale z drugiej za chwile dopadają mnie myśli że chce mnie tylko spławić.
Nie wiem sama jak mam się zachowywać tak aby było dobrze, tak by nie wywierać na nim żadnej presji i nie naciskać? a jednocześnie przekonać go do siebie i skierować znajomość na właściwe tory prowadzące bliższej relacji.

Wydaje mi się, że gdyby naprawdę mu zależało to te 10 min na dzień by znalazł. Poza tym znacie się niedługo, jeszcze nie jesteście parą, a on znajduje już pewne cechy w Twoim charakterze, które mu nie odpowiadają. To zbyt dobrze nie wróży.
Ogólnie ciężko doradzić na podstawie tego, co napisałaś. Wiesz ile jeszcze będzie trwać taki napięty okres u niego w pracy? Może być tak, że jest naprawdę zbyt zajęty by pchnąć znajomość do przodu, ale może być to też próba ochłodzenia kontaktu, bo mu się jednak związek z Tobą nie widzi.

[senna jesien]

Jak dla mnie to on nie jest zainteresowany. Widzi jaka jestes, nie chce cie zranic, wiec odwleka by nie powiedziec prawdy.

[coffee]

Też mam wrażenie, że nieco się zdystansował, bo zaczęły mu przeszkadzać wybuchy, pretensje, irytacje. Być może na początku miał zamieszanie w pracy, więcej obowiązków i rzeczywiście nie znajdował tyle czasu. A potem coraz bardziej przechodziła mu ochota na kontakt, skoro w 4-miesięcznej znajomości już się co chwile wkurzasz i masz pretensje.

Jak to jest z Twoim inicjowaniem kontaktu? Piszesz, że on przyjeżdżał, on dzwonił... a Ty? Daleko od siebie mieszkacie?

[anni21]

wildkeed
mówiłam, mu o tym, że mógłby znaleźć te 10 minut żeby zadzwonić, on mówi że czasami nie ma nawet o czym opowiadać, bo każdy jego dzień wygląda podobnie. Nie jesteśmy oboje typami gaduł ale gada nam się bardzo dobrze i zawsze jest o czym, on tez ma takie samo zdanie.
Nieprzyzwyczajona jestem do takiego "wolnego" tempa, fakt, zazwyczaj w przeszłości wszystko działo się szybciej, co nie wychodziło mi na dobre szczerze mówiąc. Bo każdy mój związek to porażka.

Asji
Nie wyklucza się :P ciężko to opisać,ale tak jest, dla ludzi z którymi nie mam jakichś bliższych kontaktów, dalszych znajomych jestem cichą, spokojną, nieśmiała dziewczyną, w gronie przyjaciół, rodziny jestem inna, łatwo się irytuje i denerwuje, gdy coś mi nie pasuje, nie muszę nic mówić a i tak widać że jestem zdenerwowana. Staram się tego pozbyć.
nie powiedział że mu nie odpowiada, mówił że nie mogę się tak szybko denerwować. Sam mówi że on tez nie jest idealny. Chciałabym żeby to chodziło tylko o pracę. Możliwe że chce to bardziej przemyśleć czy jest w stanie zaakceptować te wady.

senna jesien
pytałam go, czy jakby było coś nie tak to czy by mi powiedział, potwierdził. Myślę że by mi powiedział że nie chce się wiązać z kimś takim i raczej nie spotykałby się ze mną żeby nie robić mi nadziei.

[LadyBlood]

Może facet nie potrzebuje codziennego kontaktu i tzw. "gadki szmatki"?
Ja chyba jestem podobnym typem do niego, kiedy zaczęłam rozwijać z pewnym chłopakiem swoją znajomość, to wręcz denerwowały mnie codzienne telefony i tony smsów. Cztery miesiące to niedużo, ja bym wrzuciła na luz i tyle. Skoro jesteście tacy otawrci wobec siebie, to pewnie powiedziałby ci że nie interesuje go nic poza koleżeństwem.

[anni21]

coffee
Irytacje i pretensje rodzą sie z jego postawy i to takie błędne koło. Czasami się nie potrafie ugryźć w język, wiem że nie powinnam czegoś mówic, a i tak powiem bo mnie to dręczy. Po tych wybuchach przepraszam i tłumacze mu że wiem że przesadziłam itp. on też wtedy mówi że mógł inaczej sie zachować
Na poczatku on się najczęsciej pierwszy odzywał i dzwonił, ja też oczywiście ale fakt mniej niż on. Jak zaczął sie ten okres, to zaczęłam się wkurzać, że nie dzwoni już nie pisze, to na złość tez tego nie robiłam, wytknął mi że on musi sie pierwszy odezwać zawsze, no to przemyślałam i też zaczynałam inicjowac rozmowe, raz on, raz ja no i w tej kwestii jest ok.
Ogolnie nasze rodzinne miejscowości sa oddalone od siebie o 15 km, ja aktualnie studiuje i mieszkam 70 km od domu rodzinnego. kiedy miał wiecej czasu na początku znajomości, to on przyjeżdzał do mnie i nocował. Ja za bardzo nie mogłam na weekendy zjeżdzać do domu, Kiedy było wolne to przyjeżdzałam i spotykaliśmy się, spacery itd dwa razy zaprosił mnie do siebie do domu, i podobno byłam pierwszą dziewczyną którą przyprowadził do domu.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Typowe tlumaczenia gdy facet po prostu nie jest pewny co robic, ale jeszcze chce Cie trzymac w obwodzie. ALBO nie ma jaj, zeby to zakonczyc, bo boi sie Twojej histerii na wiesc o tym.

Twoje obawy sa sluszne. Ten facet po prostu nie szaleje za Toba. 4 miesiace, to dlugo i powinno byc coraz lepiej i coraz wiecej spotkan i kontaktu, a nie na odwrot. Ba, po 4 miesiacach, to wy juz w zwiazku spokojnie moglibyscie byc.

Nic z tego nie bedzie, wybacz.

[anni21]

No typem macho to on nie jest, ale to nie jest najważniejsze, i nie to mi sie w nim podoba,
może lekkie odpuszczenie by pomogło... ciężko tak naprawde stwierdzić czy rzeczywiście nie jest zainteresowany i nie chce tego ciągnąc, chyba raczej nie trzymałby mnie w niepewności.

---------- Dopisano o 18:35 ---------- Poprzedni post napisano o 18:34 ----------

ani on ani ja nie jesteśmy gadułami, ale rozmowa w realu jest ok, jest o czym gadać zawsze, gorzej z smsami, mowi że nie lubi ciągle na telefonie siedzieć. może powinnam lekko odpuścić, żeby przemyślał sobie, nie dziwie się ze ma watpliwości, sama na siebie jestem zła za swoje zachowanie...

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez anni21

No typem macho to on nie jest, ale to nie jest najważniejsze, i nie to mi sie w nim podoba,
może lekkie odpuszczenie by pomogło... ciężko tak naprawde stwierdzić czy rzeczywiście nie jest zainteresowany i nie chce tego ciągnąc, chyba raczej nie trzymałby mnie w niepewności.

---------- Dopisano o 18:35 ---------- Poprzedni post napisano o 18:34 ----------

ani on ani ja nie jesteśmy gadułami, ale rozmowa w realu jest ok, jest o czym gadać zawsze, gorzej z smsami, mowi że nie lubi ciągle na telefonie siedzieć. może powinnam lekko odpuścić, żeby przemyślał sobie, nie dziwie się ze ma watpliwości, sama na siebie jestem zła za swoje zachowanie...

To kiedy go ostatni raz widzialas i na kiedy zaplanowane jest kolejne spotkanie?

[raita]

Moze sama też go zniechęciłaś takimi pretensjami itd. Może ma wątpliwości, bo skoro Ty już teraz jesteś taka wybuchowa to co będzie w związku.
Jak dla mnie to facet się broni pracą, a w rzeczywistości nie wie czego chcę, to tak z doskoku utrzymuję kontakt ;p

[anni21]

widzielismy się wczoraj,pierwszy raz po prawie miesięcznej przerwie, bo ani ja nie miałam jak przyjechac a on czasu nie miał. a nastepne spotkanie cięzko powiedziec, jedyna szansa zobaczenia się jest w weekend, w ten ja nie mogę, bo mam dużo nadrabiania zaległości, po świetach, więc mu powiedziałam że fajnie by bylo jakby on teraz mnie odwiedził u mnie za 2 tyg, powiedział że zobaczy jak z pracą będzie, zazwyczaj te spotkania się ustalane są na ostatnia chwile, bo nie pracuje od godziny 8 do 17 , tylko jak skonczy to ma wolne.

---------- Dopisano o 18:47 ---------- Poprzedni post napisano o 18:44 ----------

zdaje sobie sprawe że to w większości moja wina :P teraz myśle jak to naprawić...
no ale gdyby sie tak nie zachowywał to pretensji by nie było

[madzia0007]

[1=eae59dc78e1e9e84c064a10 ad74dde2dd7f297a0_6313dc7 3a6c64;46162502]Typowe tlumaczenia gdy facet po prostu nie jest pewny co robic, ale jeszcze chce Cie trzymac w obwodzie. ALBO nie ma jaj, zeby to zakonczyc, bo boi sie Twojej histerii na wiesc o tym.

Twoje obawy sa sluszne. Ten facet po prostu nie szaleje za Toba. 4 miesiace, to dlugo i powinno byc coraz lepiej i coraz wiecej spotkan i kontaktu, a nie na odwrot. Ba, po 4 miesiacach, to wy juz w zwiazku spokojnie moglibyscie byc.

Nic z tego nie bedzie, wybacz. [/QUOTE]
Podpisze sie pod ta wypowiedzią. Widocznie w głowie mu nie zawrocilas skoro nie dąży do częstszych spotkań a wręcz je ogranicza. Mąki z tej chleba nie bedzie skoro nawet nie jesteście jeszcze para a on jest juz tak toba znudzony ze musisz mu truc i wymuszać spotkania, smsy. Facet nie wie czy powinien sobie ciebie odpuścić czy nie więc na wszelki wpadek trzyma cię jeszcze w zanadrzu. W każdym bądź razie nie tak powinna zaczynać sie obiecująca znajomość.

[anni21]

Czyli powinnam sobie odpuścić? Czy utrzymać to na stopie koleżeńskiej z nadzieja że mu się odwidzi?

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez anni21

Czyli powinnam sobie odpuścić? Czy utrzymać to na stopie koleżeńskiej z nadzieja że mu się odwidzi?

A chcesz sie stawiac w takim polozeniu? Czy przypadkiem nie zaslugujesz na cos wiecej? Czyli na spotkanie mezczyzny, ktory bedzie calym soba dazyl do tego, zebys zostala jego dziewczyna, a jak juz sie to stanie, to uzna sie za najszczesliwszego czlowieka na swiecie? Bo tak to wlasnie powinno wygladac. Ja bym na Twoim miejscu przygotowala sie do ostatecznej rozmowy i bez zalow czy pretensji powiedziala mu, ze masz wrazenie, ze tracisz czas na te znajomosc, ktora stoi w miejscu, a nawet sie cofa. I zapytaj - jakie ma plany wzgledem was, czy w ogole cos planuje. Jak sie nie bedzie nadal potrafil okreslic i bedzie karmil Cie nowymi wymowkami (albo tymi samymi), to po prostu podziekuj za mile spedzony czas i tyle.

Przeciez nie tego chcesz? Co Ci z chlopaka, ktorego miesiac nie widujesz i jeszcze ciagle sie szarpiesz, masz pretensje i schizy i nie wiesz na czym stoisz? Szkoda zdrowia

[anni21]

Masz racje z jednej strony, inaczej to powinno wyglądać, ale tak się zastanawiam, że ja sam też nie była bym zadowolona jakby ktos na mnie ciągle wymuszał określenie się i wygłaszanie deklaracji, może rzeczywiście nie jest taki szybki, ale kiedy ma u zależeć jak nie na początku... może sie przyda głębszy oddech, sama juz nie wiem

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez anni21

Masz racje z jednej strony, inaczej to powinno wyglądać, ale tak się zastanawiam, że ja sam też nie była bym zadowolona jakby ktos na mnie ciągle wymuszał określenie się i wygłaszanie deklaracji, może rzeczywiście nie jest taki szybki, ale kiedy ma u zależeć jak nie na początku... może sie przyda głębszy oddech, sama juz nie wiem

Nawe wtedy kiedy szalalabys na punkcie chlopaka? Mysle, ze wtedy nie musialby nawet naciskac mocno.

Bo wlasnie na chlopaku, ktory by chcial z Toba byc nie musialabys "wymuszac i wykladac deklaracji". On po prostu dazyl by do tego samego i chcial tego tak samo mocno jak i Ty - tak to dziala Ba, ucieszyl by sie, ze chcialabys zostac jego dziewczyna A tutaj co mamy - rzadkie spotkania, znikomy kontakt, o ktory musisz sie dopraszac, niepewnosc... Po 4-ech miesiacach nie wiesz na czym stoisz. Tak byc nie powinno.

[allmode]

Mnie też się wydaje, że z tej maki chleba nie będzie.
Dzieli Was naprawdę mała odległość. A nawet w natłoku obowiązków, jeśli są chęci, to się znajdzie i czas, i sposobność, żeby się spotkać.
Nawet, jeśli nie jesteście gadułami, to początki związku to czas, kiedy się odczuwa potrzebę intensywnego kontaktu. Z jego strony tego brak. On nie szuka kontaktu z Tobą, wprost powiedział, że nie akceptuje Twoich niektórych zachowań. Więc sytuacja jest chyba jasna.
Ja odpuściłabym. Nie dzwoniła, nie zagadywała. Zobaczyła, jak wyglądają kontakty, jeśli to on ma je inicjować. Facet nie ma ochoty na rozwijanie tej znajomości. Tylko widać nie potrafi tego jasno, wprost powiedzieć.

[Jewels]

Według mnie powinnaś dać sobie spokój z tym chłopakiem i poszukać sobie osoby, której byś się podobała i by dążyła do spotkania z Tobą. Z tym chłopakiem co utrzymujesz kontakt to utrzymuj jako kolega - koleżanka i nie nastawiaj się na więcej jak również nie wymuszaj na nim niczego.

[anni21]

Dziękuję dziewczyny za odpowiedzi )Chyba nie pozostaje mi nic innego jak mu na razie odpuścić, postaram się nie poruszać tematu naszej znajomości i planów co dalej, mam nadzieje że się powstrzymam :P nie bede proponować spotkań, zostawie to jemu, jeżeli będzie chciał to sam je zaproponuje. Jeżeli nic to nie zmieni to niestety bede musiała się z nim pożegnać...

[201607040946]

Ojej powiem ci, że nic z tego nie będzie.

[yourImmortal]

moze po prostu ten chlopak mysli o powaznym zwiazku ?

[anni21]

Wczoraj właśnie sytuacja się wyjaśniła...oczywiście na niekorzyść... żałuje że nie słuchałam swojej intuicji ale teraz mam chociaż wszystko czarno na białym... a teraz trzeba się wyleczyć

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez anni21

Wczoraj właśnie sytuacja się wyjaśniła...oczywiście na niekorzyść... żałuje że nie słuchałam swojej intuicji ale teraz mam chociaż wszystko czarno na białym... a teraz trzeba się wyleczyć

Czyli? Poznal kogos nowego?

[anni21]

Otóż w piątek dowiedziałam się ze napisał do mojej znajomej, a dokładnie przyjaciólki mojej bratowej, poznanej na wspolnej imprezie na którą go zabrałam. Niby tylko zagadał ale dla mnie to wystarczyło, jeszcze w świeta widziałam jak dodał ją do znajomych, już wtedy zaczęłam podejrzewać że pewnie będzie próbował ... no i sie nie myliłam. Kiedy się dowiedziałam napisałam do niego wprost "czy kiedy mi mówił że z żadna nie pisze i z żadną się nie kontaktuje mówił prawde?" on że czasami na facebooku popisał" a ja zapytałam " czy pamieta jak mnie zapewniał ze tego nie robi i czy to było kłamstwo?" a on że to nic ważnego, tak po prostu, i że nie na miejscu sa moje pytania i dociekliwości, a ja mu napisałam że dziękuje za wspolnie spędzony czas. pa w odpowiedzi otrzymałam...."pa" no i od tej pory cisza nie wiem czy dobrze zrobiłam czy nie, ale żałuje że sie to skonczyło...
(aa i napisał do niej po tej naszej rozmowie, jak mówił ze z nikim nie pisze)

[Andziaxus]

Słuchaj moj Tż zanim ze mna byl tez zachowywal sie ,,na odleglosc,, ,poniewaz bal sie zwiazku bo poprzednia dziewczyna go zraniła i nie chcial szybko wchodzic w nowy i znow byc zraniony ale po jakims okresie czasu mu wytlumaczylam ze nie chce go zranic i powiedzielismy co do siebie czujemy Wiec mysle ze moze z Twoim jest tak samo , moze tez boi sie wchodzic w nowy zwiazek , bo boi sie zranienia , tego ze sie nim pobawisz i zostawisz , rozmawialas z nim o tym czy sie tego boi ?

[anni21]

mówił, mówił, byłabym skłonna zaczekać i naprawde trzymać to na relacji koleżeńskiej, ale gdybym była pewna na, że chcialby mnie poznać bliżej i robił by cokolwiek w tym kierunku, ale ani rozmów ani spotkań, napisanie do kogoś innego to już jednoznaczne, bo dlaczego do mnie mial taki problem napisać, skoro zawsze mówił ze tak świetnie się mu ze mna gada...

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez anni21

Otóż w piątek dowiedziałam się ze napisał do mojej znajomej, a dokładnie przyjaciólki mojej bratowej, poznanej na wspolnej imprezie na którą go zabrałam. Niby tylko zagadał ale dla mnie to wystarczyło, jeszcze w świeta widziałam jak dodał ją do znajomych, już wtedy zaczęłam podejrzewać że pewnie będzie próbował ... no i sie nie myliłam. Kiedy się dowiedziałam napisałam do niego wprost "czy kiedy mi mówił że z żadna nie pisze i z żadną się nie kontaktuje mówił prawde?" on że czasami na facebooku popisał" a ja zapytałam " czy pamieta jak mnie zapewniał ze tego nie robi i czy to było kłamstwo?" a on że to nic ważnego, tak po prostu, i że nie na miejscu sa moje pytania i dociekliwości, a ja mu napisałam że dziękuje za wspolnie spędzony czas. pa w odpowiedzi otrzymałam...."pa" no i od tej pory cisza nie wiem czy dobrze zrobiłam czy nie, ale żałuje że sie to skonczyło...
(aa i napisał do niej po tej naszej rozmowie, jak mówił ze z nikim nie pisze)

No i to tylko ostateczne potwierdzenie tego co wyzej pisalysmy. On nie jest zainteresowany i tyle. Uwierz, nie tak zachowuje sie chlopak, ktoremu na dziewczynie zalezy.

Niech Ci zal nie bedzie. Zaslugujesz na cos duzo, duzo lepszego!