Wymóg w związku - abstynencja

[InkaStern]

Czy uważacie, że sensownie jest wymagać na starcie od osoby, z którą chce się wejść w związek, żeby przestała palić i ograniczyła picie alkoholu?
Warunkiem bycia razem jest to, że uzależniony przestaje palić i nie pije. Oczywiście za obopólną zgodą. Dodajmy, że jest to człowiek z DDA, który zapiera się, że nie ma problemów z alkoholem. Ok, nie będę tutaj wyrokować, znam wiele osób, które dużo piją na imprezach, ale mogą bez tego żyć. Z tym, że nie wiem czy on do nich należy.
Moim zdaniem jest to straszna naiwność i nie znam nikogo, kto by zerwał z nałogiem z takiego powodu, bo rzuca się przede wszystkim dla siebie. Jak w ogóle miałoby wyglądać konsekwentne zachowanie w takim związku? Wypalony papieros automatycznie oznacza zerwanie? I gdzie jest granica "picia za dużo"?
Od razu węszę tutaj katastrofę, ale nie wiem jakie argumenty przedstawić przeciwko, żeby brzmiało to z głową.

[Kalini]

Napisane przez InkaStern

Czy uważacie, że sensownie jest wymagać na starcie od osoby, z którą chce się wejść w związek, żeby przestała palić i ograniczyła picie alkoholu?
Warunkiem bycia razem jest to, że uzależniony przestaje palić i nie pije. Oczywiście za obopólną zgodą. Dodajmy, że jest to człowiek z DDA, który zapiera się, że nie ma problemów z alkoholem. Ok, nie będę tutaj wyrokować, znam wiele osób, które dużo piją na imprezach, ale mogą bez tego żyć. Z tym, że nie wiem czy on do nich należy.
Moim zdaniem jest to straszna naiwność i nie znam nikogo, kto by zerwał z nałogiem z takiego powodu, bo rzuca się przede wszystkim dla siebie. Jak w ogóle miałoby wyglądać konsekwentne zachowanie w takim związku? Wypalony papieros automatycznie oznacza zerwanie? I gdzie jest granica "picia za dużo"?
Od razu węszę tutaj katastrofę, ale nie wiem jakie argumenty przedstawić przeciwko, żeby brzmiało to z głową.

Wymagać zawsze można, to czy druga strona się zgodzi to już inna sprawa. Czasem to działa na dobre, ja np. przestałam całkiem palić papierosy dzięki mojemu chłopakowi, oczywiście nie na zasadzie ultimatum, ale okazywał mi to, że mu to nie odpowiada.
I nie można wariować w tym wszystkim. Ok, można próbować, bo podejście do używek może być bardzo różne i ja np. akceptuje niektóre narkotyki i mam do nich liberalne podejście, ale rozumiem, że ktoś może mieć inne. Tak samo w przypadku alkoholu, dla kogoś może być do zaakceptowania w dużych ilościach, dla innych każda dawka jest zła.

[Enfant Terrible]

Napisane przez InkaStern

Czy uważacie, że sensownie jest wymagać na starcie od osoby, z którą chce się wejść w związek, żeby przestała palić i ograniczyła picie alkoholu?

Uważam, że sensowne jest niewchodzenie w związek z osobą, która pije i pali a dla drugiej strony jest to problem.

Napisane przez InkaStern

Warunkiem bycia razem jest to, że uzależniony przestaje palić i nie pije. Oczywiście za obopólną zgodą. Dodajmy, że jest to człowiek z DDA, który zapiera się, że nie ma problemów z alkoholem.

Nawet osoby będące w fazie prealkoholowej tak mówią, a co dopiero alholoholicy, którzy system iluzji i zaprzeczeń mają świetnie rozwinięty.

Napisane przez InkaStern

Jak w ogóle miałoby wyglądać konsekwentne zachowanie w takim związku?

Po co Ci związek z kimś , kto ma problem a nawet jeśli nie ma , to ma taki tryb życia który już na wstępie Ci nie odpowiada???

[madana]

Napisane przez Enfant Terrible

Uważam, że sensowne jest niewchodzenie w związek z osobą, która pije i pali a dla drugiej strony jest to problem.



Nawet osoby będące w fazie prealkoholowej tak mówią, a co dopiero alholoholicy, którzy system iluzji i zaprzeczeń mają świetnie rozwinięty.





Po co Ci związek z kimś , kto ma problem a nawet jeśli nie ma , to ma taki tryb życia który już na wstępie Ci nie odpowiada???

- no i w sumie: wszystko w temacie

[bulka114]

Napisane przez InkaStern

Czy uważacie, że sensownie jest wymagać na starcie od osoby, z którą chce się wejść w związek, żeby przestała palić i ograniczyła picie alkoholu?
Warunkiem bycia razem jest to, że uzależniony przestaje palić i nie pije. Oczywiście za obopólną zgodą. Dodajmy, że jest to człowiek z DDA, który zapiera się, że nie ma problemów z alkoholem. Ok, nie będę tutaj wyrokować, znam wiele osób, które dużo piją na imprezach, ale mogą bez tego żyć. Z tym, że nie wiem czy on do nich należy.
Moim zdaniem jest to straszna naiwność i nie znam nikogo, kto by zerwał z nałogiem z takiego powodu, bo rzuca się przede wszystkim dla siebie. Jak w ogóle miałoby wyglądać konsekwentne zachowanie w takim związku? Wypalony papieros automatycznie oznacza zerwanie? I gdzie jest granica "picia za dużo"?
Od razu węszę tutaj katastrofę, ale nie wiem jakie argumenty przedstawić przeciwko, żeby brzmiało to z głową.

Powiem z doświadczenia:
Wymagać możesz, ale i tak na niewiele to się zda. Być może początkowo faktycznie ograniczy palenie i picie, tylko dlatego, żeby Ci pokazać, że umie bez tego funkcjonować,żeby pokazać, że mu zależy, ale z czasem do tego wróci. To on sam musi CHCIEĆ przestać / ograniczyć picie i palenie. Siłą i warunkami niewiele zdziałasz, taka jest prawda.
Im bardziej będziesz zabraniac i się czepiać, tym częściej i bardziej będzie dana osoba będzie sięgać po używki, chcąc pokazać,że nad tym panuje. Po prostu odwrotny skutek oczekiwań.
Mało który człowiek przyzna się do swoich słabości, nałogów itd, jeśli chodzi o DDA, często nie widzą problemu. Ale tak jak mówię, to zależy od człowieka.
Dla każdego człowieka inna ilość, to będzie granica. (odsyłam do mojego wątku "facet i %%" )
Z perspektywy czasu wiem, że lepiej nie wchodzić w taki związek.Szkoda własnego zdrowia i własnych nerwów. Czasem trzeba popatrzeć egoistycznie i pomyśleć o sobie.

[xwiosnax]

Z taką osobą nie wchodzi się w żaden związek.

No chyba, że ktoś chce sobie zmarnować kilka lat lub całe życie.

[OceanSoul123]

Mnie zastanawia tylko jedna rzecz - dlaczego, gdy ktoś mówi, że nie ma problemu z alkoholem, to od razu jest uważany za takiego co właśnie ma problem Ja rozumiem zaprzeczenia w alkoholizmie itd, ale ja sama mogę o sobie powiedzieć 'nie mam problemu z alkoholem' i jest to 100% prawda.

Co do głównego tematu - można próbować, ale jak ktoś się nie czuje na siłach by,c w takim związku albo druga strona jest całkowicie przeciwna wszelkim zmianom, to chyba lepiej odpuścić

[InkaStern]

Napisane przez OceanSoul123

Mnie zastanawia tylko jedna rzecz - dlaczego, gdy ktoś mówi, że nie ma problemu z alkoholem, to od razu jest uważany za takiego co właśnie ma problem Ja rozumiem zaprzeczenia w alkoholizmie itd, ale ja sama mogę o sobie powiedzieć 'nie mam problemu z alkoholem' i jest to 100% prawda.

Myślę, że różnica polega na tym, kiedy ktoś mówi coś takiego - na trzeźwo ok, ale słyszeć coś takiego z ust osoby w stanie upojenia alkoholowego - brzmi co najmniej ironicznie.

Wic polega na tym, że ta druga strona chce i całkowicie się zgadza. Jednak odpowiedź na pytanie, czemu się tak upiłeś na imprezie - bo cię nie było i przez to było nudno - jest niepokojąca. Z drugiej strony już jakieś pierwsze kroki do zmiany są - szukanie nowej pracy w nowym miejscu i mieszkania.
Może wziąć na przeczekanie?

[mary_poppins]

Uważam, że nie ma to sensu. Niezależnie od tego, czy ktoś jest DDA czy nie, jeśli ma taki a nie inny (nieważne jaki) stosunek do alkoholu to może go zmienić tylko sam - raczej nie za sprawą kandydata na partnera. Z paleniem to z kolei nonsens - gdyby ktoś kazał mi rzucać palenie to bym mu powiedziała, żeby sobie znalazł niepalącą skoro tylko taka mu odpowiada.

Uważam na wstępie próby zmieniania kogoś i ograniczania w jakiejkolwiek kwestii za skazane na porażkę.

[blue_dress]

Podam Ci dwa przykłady.
1) Dopóki nie spotkaliśmy się z TŻ, często wychodził z kolegami na piwo - praktycznie codziennie, palił papierosy,a po naszym poznaniu jak ręką odjął. Nie namawiałam go do tego, wiedział,że jestem anty jeżeli chodzi o papierosy, a alkohol - okazjonalnie,ale nie do stanu upojenia alkoholowego. I do dziś, 5 lat jesteśmy razem,nie pali i nie pije.

2) Kolega mojego TŻ (wiadomo,razem z nim wychodził na piwka i palił) jest z dziewczyną od niemalże roku. Ona go namawia żeby rzucił nałogi, szczególnie dlatego,że jej ojciec jest alkoholikiem i ma niemiłe doświadczenia, ale on nie potrafi. Owszem, przy niej nie pije,nie pali,ale w rzeczywistości chodzi do sklepu po ćwiartki/setki i to kilka razy dziennie! A na imprezach odchodzi na pięć minut i tam wypala fajeczkę bądź wypije szybko i wraca,a ona mu wierzy, naiwna...

Tak więc, wymaganie nie ma sensu. Potrzeba chęci tej osoby,która ma rzucić nałóg.

[Mijanou]

Napisane przez InkaStern

Czy uważacie, że sensownie jest wymagać na starcie od osoby, z którą chce się wejść w związek, żeby przestała palić i ograniczyła picie alkoholu?
Warunkiem bycia razem jest to, że uzależniony przestaje palić i nie pije. Oczywiście za obopólną zgodą. Dodajmy, że jest to człowiek z DDA, który zapiera się, że nie ma problemów z alkoholem. Ok, nie będę tutaj wyrokować, znam wiele osób, które dużo piją na imprezach, ale mogą bez tego żyć. Z tym, że nie wiem czy on do nich należy.
Moim zdaniem jest to straszna naiwność i nie znam nikogo, kto by zerwał z nałogiem z takiego powodu, bo rzuca się przede wszystkim dla siebie. Jak w ogóle miałoby wyglądać konsekwentne zachowanie w takim związku? Wypalony papieros automatycznie oznacza zerwanie? I gdzie jest granica "picia za dużo"?
Od razu węszę tutaj katastrofę, ale nie wiem jakie argumenty przedstawić przeciwko, żeby brzmiało to z głową.

Szczerze? Może to zabrzmi okrutnie ale ja bym nie wchodziła w bliższe interakcje z taką osobą. Jako DDA on powinien wiedzieć, że gros alkoholików to nie są zurki pod sklepem a dobrze zarabiający facet. Łączy ich to, że i jedni i drudzy nie chcą dostrzec, ze problem alkoholizmu ich dotyczy. Możesz wymóc na tym Facecie obietnice abstynencji. Ale nie da się wymusić abstynencji.

Co do granicy "picia za dużo' to zaczyna się ona w momencie, gdy ktoś stwierdza, że po pracowitym dniu i stresie chce się rozluźnić a nie wyobraża sobie wyluzowania bez drinka.

Nie sądzę by wymuszanie obietnic abstynencji przyniosło jakieś wymierne skutki. Osobiście nie piję alkoholu ( po prostu nie lubię i nigdy mnie w tę stronę nie ciągnęło) ale uwielbiam palić papierosy. Nie złożyłabym nikomu obietnicy rzucenia palenia bo papieros pomaga mi w stresowych sytuacjach. Z tym, że ja sobie zdaję sprawę, że jestem nałogowcem

[201803290936]

A nie lepiej poszukać partnera, który nie pali i nie pije? Czyli osoby, która ma taki sam system wartości, jak my? A nie brać kogoś, kto jest w nałogu nikotynowym i zmuszać / namawiać do rzucenia go? Pilnować, aby ograniczył picie? Wyliczać mu ile wypił, a ile powinien? Bez sensu.

[201803090921]

Wymagać można, druga strona wcale nie musi się zgodzić. Prościej jednak znaleźć partnera bez tych wad, niejeden facet czy kobieta na świecie i naprawdę można wyszukać kogoś pasującego, a nie brać co leci i wciskać w ramki własnych wymagań.

[maszToCoChcesz]

ja nie wierzę, że coś takiego wyjdzie :O Sama byłam w związku,gdzie chłopak zabronił mi palić. Starałam się dopóki mi na nim zależało, a potem sama zaczęłam popalać.
Myślę, że nie powinnaś wchodzić w taki związek, to bez sensu. On musi rzucić to wyłącznie dla siebie, a nie dla kogoś.

[Shira Yuki]

Napisane przez InkaStern

Czy uważacie, że sensownie jest wymagać na starcie od osoby, z którą chce się wejść w związek, żeby przestała palić i ograniczyła picie alkoholu?
Warunkiem bycia razem jest to, że uzależniony przestaje palić i nie pije. Oczywiście za obopólną zgodą. Dodajmy, że jest to człowiek z DDA, który zapiera się, że nie ma problemów z alkoholem. Ok, nie będę tutaj wyrokować, znam wiele osób, które dużo piją na imprezach, ale mogą bez tego żyć. Z tym, że nie wiem czy on do nich należy.
Moim zdaniem jest to straszna naiwność i nie znam nikogo, kto by zerwał z nałogiem z takiego powodu, bo rzuca się przede wszystkim dla siebie. Jak w ogóle miałoby wyglądać konsekwentne zachowanie w takim związku? Wypalony papieros automatycznie oznacza zerwanie? I gdzie jest granica "picia za dużo"?
Od razu węszę tutaj katastrofę, ale nie wiem jakie argumenty przedstawić przeciwko, żeby brzmiało to z głową.

Możesz sobie wymagać ,ale prościej byłoby znaleźć partnera bez nałogów ,jednak to też nie gwarantuje ci tego ,że kiedyś nie spróbuje i mu nie zasmakuje.życie to loteria

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Gazelka007]

Z doświadczenia wiem, że nikogo nie da sie zmusić do abstynencji... Ja próbowałam przez 7 lat, groźby i szantaże - wystarczały na chwile. Dla mnie za dużo oznaczało alkohol dzień w dzień, zaczynało sie od jednego piwa, a potem pytał sie mnie czy może isc po następne... U mnie w rodzinie są ludzie z problemem alkoholowym, u niego tez - mama i tato, ja sie tego panicznie bałam i próbowałam to zmieniać. Nie wyszło. Odeszlam miedzy innymi z tego powodu. Teraz on blaga, żebym wróciła, a on pójdzie do AA, niestety dla mnie juz za późno, za dużo złego sie stało...
Wyciagnelam z tego taka naukę, ze ktoś musi chcieć zmienić sie sam dla siebie, a nie dla kogoś. Jeżeli boimy sie alkoholu w zwiazku to szukajmy osoby, która nie przejawia takich skłonności. Wiadomo - może być tez tak, ze ktoś zaczyna pić po latach, ale na to wpływu juz nie mamy. Ale taka walka o czyjąś abstynencji od samego początku trwania zwiazku jest bardzo męcząca i zazwyczaj kończy sie porażką... Czytałam ostatnio, ze jeżeli ktoś przestaje pić dla kogoś, to bardzo często po jakims czasie zaczyna przez tego kogoś pić znowu...


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[201712111032]

Napisane przez InkaStern

Czy uważacie, że sensownie jest wymagać na starcie od osoby, z którą chce się wejść w związek, żeby przestała palić i ograniczyła picie alkoholu?
Warunkiem bycia razem jest to, że uzależniony przestaje palić i nie pije. Oczywiście za obopólną zgodą. Dodajmy, że jest to człowiek z DDA, który zapiera się, że nie ma problemów z alkoholem. Ok, nie będę tutaj wyrokować, znam wiele osób, które dużo piją na imprezach, ale mogą bez tego żyć. Z tym, że nie wiem czy on do nich należy.
Moim zdaniem jest to straszna naiwność i nie znam nikogo, kto by zerwał z nałogiem z takiego powodu, bo rzuca się przede wszystkim dla siebie. Jak w ogóle miałoby wyglądać konsekwentne zachowanie w takim związku? Wypalony papieros automatycznie oznacza zerwanie? I gdzie jest granica "picia za dużo"?
Od razu węszę tutaj katastrofę, ale nie wiem jakie argumenty przedstawić przeciwko, żeby brzmiało to z głową.

Za obopólną zgodą można wchodzić w każdą relację wg mnie. Czyli czy chcemy razem bzykać się po kątach z obcymi, czy razem chodzić na imprezy swingersowe, czy oboje wymagamy od siebie dziewictwa, oboje chcemy ślubu w przyszłości, oboje nie chcemy dziecka... itd.
Jeśli to wymóg jednostronny to raczej średnio. Jeśli ktoś lubi piwo, a druga strona żąda, aby ten ktoś nie pił to niefajnie. Tak jak jedna strona wymaga dziewictwa, jedna strona chce dzieci i tak dalej Wspólny pogląd na najważniejsze aspekty życia to podstawa, resztę można załatwić kompromisami.

[201607040946]

Napisane przez Doris1981

A nie lepiej poszukać partnera, który nie pali i nie pije? Czyli osoby, która ma taki sam system wartości, jak my? A nie brać kogoś, kto jest w nałogu nikotynowym i zmuszać / namawiać do rzucenia go? Pilnować, aby ograniczył picie? Wyliczać mu ile wypił, a ile powinien? Bez sensu.

Zgadzam się z każdym słowem!

[Elfir]

Napisane przez InkaStern

Czy uważacie, że sensownie jest wymagać na starcie od osoby, z którą chce się wejść w związek, żeby przestała palić i ograniczyła picie alkoholu?

Ja na starcie powiedziałam mojemu obecnemu męzowi, że z palącymi się nie umawiam na randki, bo mi dym śmierdzi a z ust mu wali.
Rzucił i zadzwonił z propozycją randki.

[Optimus Prime]

Napisane przez InkaStern

Czy uważacie, że sensownie jest wymagać na starcie od osoby, z którą chce się wejść w związek, żeby przestała palić i ograniczyła picie alkoholu?
Warunkiem bycia razem jest to, że uzależniony przestaje palić i nie pije. Oczywiście za obopólną zgodą. Dodajmy, że jest to człowiek z DDA, który zapiera się, że nie ma problemów z alkoholem. Ok, nie będę tutaj wyrokować, znam wiele osób, które dużo piją na imprezach, ale mogą bez tego żyć. Z tym, że nie wiem czy on do nich należy.
Moim zdaniem jest to straszna naiwność i nie znam nikogo, kto by zerwał z nałogiem z takiego powodu, bo rzuca się przede wszystkim dla siebie. Jak w ogóle miałoby wyglądać konsekwentne zachowanie w takim związku? Wypalony papieros automatycznie oznacza zerwanie? I gdzie jest granica "picia za dużo"?
Od razu węszę tutaj katastrofę, ale nie wiem jakie argumenty przedstawić przeciwko, żeby brzmiało to z głową.

Z drugim człowiekiem się wiąże, a nie traktuje jak dziecko. Można spróbować postawić takie ultimatum, ale wynik całego tego przedsięwzięcia zależy tylko i wyłącznie od tej drugiej osoby. Rzadko, ba BARDZO rzadko uzależniona osoba potrafi rzucić to wszystko w mgnieniu oka. Nad tym się pracuje, przede wszystkim SILNA WOLA i CHĘĆ jest tu potrzebna. Moim zdaniem najlepiej wiązać się z osobą, która ma taki sam system wartości i poglądy na podstawowe sprawy jak my, w tym alkohol i używki.

[temporaryqwerty]

Napisane przez Elfir

Ja na starcie powiedziałam mojemu obecnemu męzowi, że z palącymi się nie umawiam na randki, bo mi dym śmierdzi a z ust mu wali.
Rzucił i zadzwonił z propozycją randki.

Otóż to!

Jeśli ktoś ma świadomość, że nałóg nie ma sensu, a brakuje mu determinacji by rzucić, taka motywacja jest bardzo dobra.

Jeśli jednak uważa, że to jego święte prawo i nikomu nic do tego, nie ma szans.

To jest jednak typowy nałóg, codzienność. W przypadku alkoholu nie widzę problemu, by w kilka osób siąść, pogadać i obalić 0,7. Podobnie piwko przy grillu. Ale gdy ktoś to robi "bez okazji", za często i nie w bardzo małych ilościach, to już jest problem. Nie mówiąc o sytuacji, gdy ktoś wykorzystuje każdą towarzyską okazję, by się po prostu na☠☠☠ać. Tego się raczej "siłą" nie zmieni, a te osoby rzadko mają świadomość problemu - chyba jednak lepiej odpuścić sobie bliższe relacje.