Szkolna miłość - dalej coś do niej czuję

[Misugi]

W szkole średniej zawsze podobała mi się pewna dziewczyna. Chodziła ze mną do klasy. Coś między nami iskrzyło.
Mimo, że od tego czasu minęło tyle lat, nadal mam ją w pamięci. Podkochiwałem się w niej, ale nie umówiłem się z nią.
Kokietowała mnie, zaczepiała, przytulała się, siadała na kolanach, mówiła o pocałunku. Ale bałem się odrzucenia i nic z tym nie zrobiłem. Do dziś mam jej zdjęcia, widać na nich jak promienieje. Miała taką delikatną, przyjemną, słodką urodę.

Łagodne rysy twarzy, miły uśmiech, ładne duże zielone oczy i długie brązowe włosy. Urzekła mnie swoją inteligencją, swoim charakterem. Gdy chodziłem do szkoły to najbardziej cieszyłem się z tego, że zobaczę jej piękne oczy, jej uroczy uśmiech. Niestety nie powiedziałem jej o swoich uczuciach. Momentami wydawało mi się, że ona też coś do mnie czuła, bo widziałem tę charakterystyczną namiętność w jej oczach, ale też była typem flirciary i słysząc jak mówi o innych chłopakach zniechęcałem się. Dziś jest zajęta, od 5 lat jest w związku z facetem. Ma pierścionek, są zaręczeni.

Wiele dziewczyn było w moim życiu, ale żadna nie jest jak ona. Dziewczyna była wyjątkowa - - śliczna, mądra i niezarozumiała, taka dziewczyna z wartościami. Próbowałem o niej zapomnieć, ale nadal mam ją w pamięci.


Ile lat jeszcze musi minąć zanim o niej zapomnę, kiedy w końcu przestanę o niej myśleć?

[mpt]

Napisane przez Misugi

W szkole średniej zawsze podobała mi się pewna dziewczyna. Chodziła ze mną do klasy. Coś między nami iskrzyło.
Mimo, że od tego czasu minęło tyle lat, nadal mam ją w pamięci. Podkochiwałem się w niej, ale nie umówiłem się z nią.
Kokietowała mnie, zaczepiała, przytulała się, siadała na kolanach, mówiła o pocałunku. Ale bałem się odrzucenia i nic z tym nie zrobiłem. Do dziś mam jej zdjęcia, widać na nich jak promienieje. Miała taką delikatną, przyjemną, słodką urodę.

Łagodne rysy twarzy, miły uśmiech, ładne duże zielone oczy i długie brązowe włosy. Urzekła mnie swoją inteligencją, swoim charakterem. Gdy chodziłem do szkoły to najbardziej cieszyłem się z tego, że zobaczę jej piękne oczy, jej uroczy uśmiech. Niestety nie powiedziałem jej o swoich uczuciach. Momentami wydawało mi się, że ona też coś do mnie czuła, bo widziałem tę charakterystyczną namiętność w jej oczach, ale też była typem flirciary i słysząc jak mówi o innych chłopakach zniechęcałem się. Dziś jest zajęta, od 5 lat jest w związku z facetem. Ma pierścionek, są zaręczeni.

Wiele dziewczyn było w moim życiu, ale żadna nie jest jak ona. Dziewczyna była wyjątkowa - - śliczna, mądra i niezarozumiała, taka dziewczyna z wartościami. Próbowałem o niej zapomnieć, ale nadal mam ją w pamięci.


Ile lat jeszcze musi minąć zanim o niej zapomnę, kiedy w końcu przestanę o niej myśleć?

Jeśli masz taki problem, to idź do psychologa. Po co sobie psuć życie.

[okaro]

Zapomnisz o niej , jak poznasz ta jedyną

[falling_rain]

taka rola pierwszej, wyidealizowanej miłości- bardzo często później wraca we wspomnieniach... zwłaszcza jeśli była platoniczna, i nie miałeś nigdy okazji przekonać się, jak wyglądałyby bliższe kontakty z tą dziewczyną. myśląc o niej, idealizujesz i wpędzasz się w błędne koło, bo tworzysz w głowie obraz nieziemskiej istoty, której żadna inna nie jest w stanie dorównać- i tak rzeczywiście się w Twoim życiu dzieje.
co robić? nie bede pisać żebys zapomniał- bo to bez sensu. ale myslę, ze najlepiej byłoby, gdybys przestał rozdrapywać rany, czyli oglądać jej zdjęcia, odwiedzać profile na portalach, rozkminiać "co by było, gdyby..."- bo to Cie tylko zatrzymuje w miejscu i sprawia ból, całkiem niepotrzebnie.
odetnij się od jej osoby i zacznij życ swoim życiem. jestem przekonana, że poznasz jeszcze dziewczynę, która stanie się dla Ciebie najważniejsza.

[Misugi]

Próbowałem o niej zapomnieć, ale jakoś nie mogę. Co ciekawe obecnie ona mi się nie podoba, tylko ta dziewczyna z przeszłości.

Mam w głowie ją gdy miała 18 lat i taka mi się podoba.

Dzisiaj ma 23 i jakoś jak ją widzę, to niczego nie czuję do niej.
Patrząc na jej zdjęcia gdy miała 18 lat odzywają się uczucia.
Tak samo jak o niej myślę, to nie jako 23 latce, tylko 18 latce.

[falling_rain]

widzisz więc to jest dokładnie to, o czym Ci pisałam. żyje w Tobie jej wspomnienie- sprzed tych kilku lat. nie było Ci dane... skonsumować tego zauroczenia, więc dziewczyna pozostała jedynie w sferze Twojej wyobraźni, jako cos w rodzaju... uosobienia Twoich marzeń.
znam to, bo również miałam taką sytuację jako pietnastolatka platoniczne uczucie, ale ten chłopak często później do mnie powracał w myślach (nawet, jak już byłam z kimś innym), mimo, że nie czułam do niego już nic. po prostu, taki "archetyp zauroczenia"
nie wiem dokładnie, co Ci poradzić Misugi. wydaje mi się, że bardzo dużo osób gdzieś tam głęboko skrywa tę swoją wyidealizowaną, pierwszą miłość. jednak źle, kiedy wspomnienia zaczynają oddziaływać na teraźniejszość- bo mam wrażenie, że swoje późniejsze dziewczyny podświadomie zestawiałeś z tamtą- i oczywiście one wszystkie wypadały gorzej, bo były osobami z krwi i kości, a porównywane były z idealnym wspomnieniem.
czas chyba odciąć się od przeszłości. możesz pielęgnować wspomnienia o pierwszej miłości- bo z pewnością są jedyne i wyjątkowe, ale pilnuj, by pozostały one tylko wspomnieniami. ta dziewczyna dorosła, zmieniła się- tak jak i Ty. czas pójść dalej.

[Misugi]

Tzn ona się zmieniła, lecz nie bardzo widzę zmian u mnie. Jakoś dalej tak się czuję jak nastolatek. Dawniej mając np 18 lat czułem różnicę na moją korzyść względem 13 latka, dziś gdy dawniejszy 13 latek obecnie jest 18 latkiem, jakoś żadnej przewagi nie czuję.

Poza tym nadal pamiętam 2008 rok jakby był dzisiaj. Gdy widzę film z 2008 wydaje mi się, że jest nowy. Jakoś wspomniany przeze mnie rok wydaje się mi stosunkowo niedawny, wszystkie te wydarzenia jakie miały miejsce w tamtym czasie wydają się niedawne, a przecież na sucho mają 5 lat, czyli są już stare.

[pati949414]

Napisane przez Misugi

Próbowałem o niej zapomnieć, ale jakoś nie mogę. Co ciekawe obecnie ona mi się nie podoba, tylko ta dziewczyna z przeszłości.

Mam w głowie ją gdy miała 18 lat i taka mi się podoba.

Dzisiaj ma 23 i jakoś jak ją widzę, to niczego nie czuję do niej.
Patrząc na jej zdjęcia gdy miała 18 lat odzywają się uczucia.
Tak samo jak o niej myślę, to nie jako 23 latce, tylko 18 latce.

urok wspomnień po prostu. "Mój" pierwszy w którym się podkochiwałam jak głupia nie kręci mnie szczuplejszy niż kiedyś był, tylko własnie taki misiu jaki kilka lat temu był. Nawet auto mi przeszkadza i nie patrze na obecny tylko na corsunię do której mam sentyment. I nie zauważam tego X który ma 28 lat, tylko tego co ma 24

[emma8]

A jak w dużym skrócie wygląda Twoje życie? Przede wszystkim chodzi mi o to czy jesteś otwartą i kontaktową osobą, czy poznajesz wielu różnych ludzi, czy w ciągu tych 5 lat Twoje życie jakoś gwałtowniej zmieniło się przez zmianę pracy, przeprowadzkę? Bo jeżeli od zawsze mieszkasz w tym samym mieście, codziennie od x lat wychodzisz z tymi samymi kumplami, pracujesz w tym samym miejscu z tymi samymi ludźmi, a jeżeli już kogoś poznajesz to jest z tego samego środowiska, to nie dziwie się że ta dziewczyna tak utkwiła Ci w pamięci. Jeżeli w Twoim życiu nic szczególnie ciekawego się nie dzieje, tak to właśnie jest że wspomina się tak naprawdę pierdoły sprzed x lat. Ja wiem że to na swój sposób romantyczne, że 5 lat minęło a Ty dalej pamiętasz, wspominasz i Bóg wie co jeszcze, ale za tym zazwyczaj kryją się bardzo prozaiczne rzeczy takie jak nuda, marazm, niska samoocena, lub wszystko do kupy. 5 lat to kupa czasu, naprawdę szkoda na to życia.

[falling_rain]

Napisane przez Misugi

Tzn ona się zmieniła, lecz nie bardzo widzę zmian u mnie. Jakoś dalej tak się czuję jak nastolatek. Dawniej mając np 18 lat czułem różnicę na moją korzyść względem 13 latka, dziś gdy dawniejszy 13 latek obecnie jest 18 latkiem, jakoś żadnej przewagi nie czuję.

Poza tym nadal pamiętam 2008 rok jakby był dzisiaj. Gdy widzę film z 2008 wydaje mi się, że jest nowy. Jakoś wspomniany przeze mnie rok wydaje się mi stosunkowo niedawny, wszystkie te wydarzenia jakie miały miejsce w tamtym czasie wydają się niedawne, a przecież na sucho mają 5 lat, czyli są już stare.

Napisane przez emma8

A jak w dużym skrócie wygląda Twoje życie? Przede wszystkim chodzi mi o to czy jesteś otwartą i kontaktową osobą, czy poznajesz wielu różnych ludzi, czy w ciągu tych 5 lat Twoje życie jakoś gwałtowniej zmieniło się przez zmianę pracy, przeprowadzkę? Bo jeżeli od zawsze mieszkasz w tym samym mieście, codziennie od x lat wychodzisz z tymi samymi kumplami, pracujesz w tym samym miejscu z tymi samymi ludźmi, a jeżeli już kogoś poznajesz to jest z tego samego środowiska, to nie dziwie się że ta dziewczyna tak utkwiła Ci w pamięci. Jeżeli w Twoim życiu nic szczególnie ciekawego się nie dzieje, tak to właśnie jest że wspomina się tak naprawdę pierdoły sprzed x lat. Ja wiem że to na swój sposób romantyczne, że 5 lat minęło a Ty dalej pamiętasz, wspominasz i Bóg wie co jeszcze, ale za tym zazwyczaj kryją się bardzo prozaiczne rzeczy takie jak nuda, marazm, niska samoocena, lub wszystko do kupy. 5 lat to kupa czasu, naprawdę szkoda na to życia.

myślę, że są osoby, które mają po prostu predyspozycje do wspominania, analizowania i tak dalej, ale tutaj zgodzę się z emmą-rzeczywiscie istnieją czynniki które mogą takie skłonnosci pogłębiac. i tak brak zmian może powodować to, że masz wrażenie że ciągle tkwisz w tym samym punkcie (i w pewnym sensie tak jest), że nic się nie zmieniło. Autorze, czym się zajmujesz? studiujesz coś, a może pracujesz? masz jakieś plany, do czegoś dążysz?