Żałuję, że zerwałam z chłopakiem. :(

[aofi07]

Wczoraj zerwałam z chłopakiem. Była to decyzja przemyślana. Dziś żałuję. Widywałam się z nim raz w tygodniu. Od 2 miesięcy raz na 2, a nawet 3 tygodnie. Przez ostani okres nie miał dla mnie wgl czasu. Nie odzywał się, na moje wiadomości odpisywał z opóźnieniem. Rozmawiałam z nim o tym, mówiłam, że tęsknię, że nie mogę wytrzymać w ten sposób. Pytałam się dlaczego jego zachowanie tak się zmieniło, mimo, że wcale nie był tak bardzo zajęty. Jego odpowiedzi to: "Oj kochanie nie denerwuj się, już się tak nie czepiaj, już dobrze, dobrze zmienię to." Jednak nie zmienił. Prosiłam, żeby napisał, zgadzał się i wcale tego nie robił. Wcześniej był inny. Pisaliśmy całymi dniami. Zawsze z rana i na dobranoc dostawałam miłe wiadomości. Nawet zagroziłam, że to w końcu skończę, ale nie wziął tego na poważnie. Aż skończyłam przez smsa. Napisałam, że już mam tego wszystkiego dość, że już więcej nie będę go o nic prosić. Nie pokazuje mi, że mu zależy, więc to kończę, że to jest bezsensu, bo tylko ja się angażuję, on ma to gdzieś. Usunęłam wszystkie moje zdjęcia, które były dla niego. Musiało go to zaboleć, bo były sytuacje, kiedy "mieliśmy" już kończyć znajomość, ale nikt nigdy nie usuwał zdjęć. Tylko tak mogłam mu pokazać, że kończę to definitywnie. Myślałam jednak, że zawalczy. A on? "rozumiem Cię. zostańmy chociaż przyjaciółmi", "jeszcze zatęsknisz za mną, napiszesz pierwsza, będziesz żałować, prosić o spotkanie." Nauczył mnie ciągłego kontaktu ze sobą, a nagle coś się dzieje, że go tracimy, brakuje czułych słów, piszemy wieczorami przez pół godziny. A on uważa to za normalne. Teraz już nie wiem, czy zrobiłam dobrze. Tyle nas łączy. Tak bardzo go kocham, ale z drugiej strony jego zachowanie mnie krzywdzi, nie potrafię tak żyć. Ciągle mnie olewa, moje zdanie, to co robię, co czuję przestało go interesować. Jednak jestem pewna, że mu zależy na mnie. Niby chce zostać przyjaciółmi. Nie wiem co mam robić, czy to ma sens. Szkoda mi tego czasu spędzonego z nim, jest da mnie wszystkim. Może postąpiłam zbyt pochopnie.. Może da się to uratować. Tylko jak?

[201803290936]

Napisane przez aofi07

Wczoraj zerwałam z chłopakiem. Była to decyzja przemyślana. Dziś żałuję. Widywałam się z nim raz w tygodniu. Od 2 miesięcy raz na 2, a nawet 3 tygodnie. Przez ostani okres nie miał dla mnie wgl czasu. Nie odzywał się, na moje wiadomości odpisywał z opóźnieniem. Rozmawiałam z nim o tym, mówiłam, że tęsknię, że nie mogę wytrzymać w ten sposób. Pytałam się dlaczego jego zachowanie tak się
zmieniło, mimo, że wcale nie był tak bardzo zajęty. Jego odpowiedzi to: "Oj kochanie nie denerwuj się, już się tak nie czepiaj, już dobrze, dobrze
zmienię to." Jednak nie zmienił. Prosiłam, żeby napisał, zgadzał się i wcale tego nie robił. Wcześniej był inny. Pisaliśmy całymi dniami. Zawsze z rana i na dobranoc dostawałam miłe wiadomości.
Nawet zagroziłam, że to w końcu skończę, ale nie wziął tego na poważnie. Aż skończyłam przez smsa. Napisałam, że już mam tego wszystkiego dość, że już więcej nie będę go o nic prosić. Nie pokazuje mi, że mu zależy, więc to kończę, że to jest bezsensu, bo tylko ja się angażuję, on ma to gdzieś. Usunęłam wszystkie moje zdjęcia, które były dla niego. Musiało go to zaboleć, bo były sytuacje, kiedy "mieliśmy" już kończyć znajomość, ale nikt nigdy nie usuwał zdjęć. Tylko tak mogłam mu pokazać, że kończę to definitywnie. Myślałam jednak, że zawalczy. A on? "rozumiem Cię. zostańmy chociaż przyjaciółmi", "jeszcze zatęsknisz za mną, napiszesz pierwsza, będziesz żałować, prosić o spotkanie." Nauczył mnie ciągłego kontaktu ze sobą, a nagle coś się dzieje, że go tracimy, brakuje czułych słów, piszemy wieczorami przez pół godziny. A on uważa to za normalne. Teraz już nie wiem, czy zrobiłam dobrze. Tyle nas łączy. Tak bardzo go kocham, ale z drugiej strony jego zachowanie mnie krzywdzi, nie potrafię tak żyć. Ciągle mnie olewa, moje zdanie, to co robię, co czuję przestało go interesować. Jednak jestem pewna, że mu zależy na mnie. Niby chce zostać przyjaciółmi. Nie wiem co mam robić, czy to ma sens. Szkoda mi tego czasu spędzonego z nim, jest da mnie wszystkim. Może postąpiłam zbyt pochopnie.. Może da się to uratować. Tylko jak?

Jak można uratować coś, czego od dawna w sumie nie było? Podjęłaś słuszną decyzję. Po prostu musisz teraz do niej przywyknąć. To normalne, że nawet osoba, która zdecydowała o zakończeniu znajomości, czuje się nieco dziwnie. Ale szybko minie. Za tydzień-dwa już nawet nie będzie dużo o tym myślała.

I nie, nie możesz być pewna, że mu na Tobie zależy, bo jego zachowanie temu całkowicie przeczyło. Więc niestety, wmawiasz sobie. I tu nie chodzi o to, że nie chciał pisać z Tobą o pierdołach całymi dniami, bo to rzeczywiście bez sensu, ale o tak rzadkie widywanie się i brak szczerości, obietnice bez pokrycia.

[beznadziejny123]

Najpierw musisz wyleczyć się z uzależnienia i desperacji a kiedy to zrobisz, problem sam zniknie bo nie będziesz latać i łasić się do palanta którego nie obchodzisz tylko znajdziesz sobie kogoś wartościowego i kogoś kto się będzie tobą interesował ;d Najlepiej już zacznij szukać innego a o tym powoli zapominaj, staraj się nie pisać i nie myśleć.

[xKlaudja]

Moim zdaniem Ty nie tęsknisz za nim, tylko za TAMTYM co był kiedyś, zanim zaczął się olewać. Taki "czuły i interesujący się Tobą ON już nie istnieje. Dobrze zrobiłaś moim zdaniem. Gdyby dało sie to naprawić i tak byś zerwała ponownie.

[melleczka]

Ile masz lat? JA to odbieram nieco inaczej. Może po prostu źle oceniłaś sytuację. Faceci nie są tak wylewni jak kobiety by tego chciały. Taka już ich uroda. A, że facetowi za bardzo na Tobie nie zależało to swoją drogą, bo gdyby mu zależało, to by tak nie odpuścił. Wina zawsze leży po obu stronach, więc może to Ty za bardzo zgrywałaś królewnę której wszystko się należy i która cały czas oczekuje komplementów i nieustannego okazywania miłości?

[aofi07]

Lat mam 18. Wcześniej się starał, był czuły, kochany. Martwił się o mnie. Teraz już przestał to robić.. Nie chodzi o to, że zgrywałam królewnę. Nie. Po prostu jego zachowanie w pewnym momencie tak nagle się zmieniło. Całymi dniami się nie odzywa i uważa to za normalne. To ja zaczęłam za nim latać, pisać miłe smsy i wydaje mi się, że on to zaczął wykorzystywać, a te słowa o tym świadczą "jeszcze zatęsknisz, będziesz żałować". Był pewien, że nie zerwę z nim, że nie potrafię. A jednak i ma rację. Żałuję. Najgorsze jest to, że on nie widzi w tym swojej winy. ech ;/

[emma8]

Napisane przez aofi07

Lat mam 18. Wcześniej się starał, był czuły, kochany. Martwił się o mnie. Teraz już przestał to robić.. Nie chodzi o to, że zgrywałam królewnę. Nie. Po prostu jego zachowanie w pewnym momencie tak nagle się zmieniło. Całymi dniami się nie odzywa i uważa to za normalne. To ja zaczęłam za nim latać, pisać miłe smsy i wydaje mi się, że on to zaczął wykorzystywać, a te słowa o tym świadczą "jeszcze zatęsknisz, będziesz żałować". Był pewien, że nie zerwę z nim, że nie potrafię. A jednak i ma rację. Żałuję. Najgorsze jest to, że on nie widzi w tym swojej winy. ech ;/

Napisałaś że jesteś pewna że mu na Tobie zależy. A skąd to niby wiesz? Czytasz mu w myślach? Ty też olewasz osoby na których Ci zależy, nie przejmujesz się ich potrzebami i gdzieś masz to, że nadal tak robiąc stracisz tą osobę? Stracił. I co? Praktycznie zero reakcji. Uwierz, temu facetowi na Tobie nie zależy a Ty nie będziesz szczęśliwa jak do niego wrócisz.

[xKlaudja]

Napisane przez aofi07

Lat mam 18. Wcześniej się starał, był czuły, kochany. Martwił się o mnie. Teraz już przestał to robić.. Nie chodzi o to, że zgrywałam królewnę. Nie. Po prostu jego zachowanie w pewnym momencie tak nagle się zmieniło. Całymi dniami się nie odzywa i uważa to za normalne. To ja zaczęłam za nim latać, pisać miłe smsy i wydaje mi się, że on to zaczął wykorzystywać, a te słowa o tym świadczą "jeszcze zatęsknisz, będziesz żałować". Był pewien, że nie zerwę z nim, że nie potrafię. A jednak i ma rację. Żałuję. Najgorsze jest to, że on nie widzi w tym swojej winy. ech ;/

Moim zdaniem po prostu wdarła się rutyna (z jego strony) i zaczął się Tobą nudzić. Skoro nie zauważa tego - to musiał być koniec

[Deborah100]

Napisane przez aofi07

Wczoraj zerwałam z chłopakiem. Była to decyzja przemyślana. Dziś żałuję. Widywałam się z nim raz w tygodniu. Od 2 miesięcy raz na 2, a nawet 3 tygodnie. Przez ostani okres nie miał dla mnie wgl czasu. Nie odzywał się, na moje wiadomości odpisywał z opóźnieniem. Rozmawiałam z nim o tym, mówiłam, że tęsknię, że nie mogę wytrzymać w ten sposób. Pytałam się dlaczego jego zachowanie tak się zmieniło, mimo, że wcale nie był tak bardzo zajęty. Jego odpowiedzi to: "Oj kochanie nie denerwuj się, już się tak nie czepiaj, już dobrze, dobrze zmienię to." Jednak nie zmienił. Prosiłam, żeby napisał, zgadzał się i wcale tego nie robił. Wcześniej był inny. Pisaliśmy całymi dniami. Zawsze z rana i na dobranoc dostawałam miłe wiadomości. Nawet zagroziłam, że to w końcu skończę, ale nie wziął tego na poważnie. Aż skończyłam przez smsa. Napisałam, że już mam tego wszystkiego dość, że już więcej nie będę go o nic prosić. Nie pokazuje mi, że mu zależy, więc to kończę, że to jest bezsensu, bo tylko ja się angażuję, on ma to gdzieś. Usunęłam wszystkie moje zdjęcia, które były dla niego. Musiało go to zaboleć, bo były sytuacje, kiedy "mieliśmy" już kończyć znajomość, ale nikt nigdy nie usuwał zdjęć. Tylko tak mogłam mu pokazać, że kończę to definitywnie. Myślałam jednak, że zawalczy. A on? "rozumiem Cię. zostańmy chociaż przyjaciółmi", "jeszcze zatęsknisz za mną, napiszesz pierwsza, będziesz żałować, prosić o spotkanie." Nauczył mnie ciągłego kontaktu ze sobą, a nagle coś się dzieje, że go tracimy, brakuje czułych słów, piszemy wieczorami przez pół godziny. A on uważa to za normalne. Teraz już nie wiem, czy zrobiłam dobrze. Tyle nas łączy. Tak bardzo go kocham, ale z drugiej strony jego zachowanie mnie krzywdzi, nie potrafię tak żyć. Ciągle mnie olewa, moje zdanie, to co robię, co czuję przestało go interesować. Jednak jestem pewna, że mu zależy na mnie. Niby chce zostać przyjaciółmi. Nie wiem co mam robić, czy to ma sens. Szkoda mi tego czasu spędzonego z nim, jest da mnie wszystkim. Może postąpiłam zbyt pochopnie.. Może da się to uratować. Tylko jak?

Ty nie masz niczego ratować tylko on. To nie Ty olewałaś, nie odpisywałaś na smsy czy nie chciałaś spotkań.
Postąpiłaś słusznie. Zawsze jest tak, że wiele łączy nas, wspólne dobre chwile, przeżycia ale o tym wszystkim też można zapomnieć.
Przynajmniej zrobiłaś coś dobrego dla siebie - masz do siebie szacunek.
A ex jest zbyt pewny siebie - ten tekst '' jeszcze zatęsknisz, napiszesz'' żal.....
Dasz radę

[xKlaudja]

Ostatecznie, jeżeli wbrew jego oczekiwaniom wytrwasz i się nie będziesz odzywac, jezeli mu zależy jeszcze to może coś w nim pęknie i się zmieni. Ale cierpliwie czekaj

[la fresa del vidrio]

Zadaj sobie jedno, ważne pytanie: czy gdyby mu zależało, poddałby się bez walki, zgodził z twoją decyzją i napisał, że "jeszcze zatęsknisz"?
A teraz na nie odpowiedz...

Moim zdaniem ładnie zakończyłaś to, co było nieuniknione. Wolałabyś poczekać aż to on w końcu powie: "ech, znudziłem się" i zerwie? Tylko teraz nie psuj tego, szukaniem z nim kontaktu. Udowodnij mu, że się mylił z tą tęsknotą, choćby cię i nawet zjadła od środka.

[BaBy Girl]

Napisane przez aofi07

Wczoraj zerwałam z chłopakiem. Była to decyzja przemyślana. Dziś żałuję. Widywałam się z nim raz w tygodniu. Od 2 miesięcy raz na 2, a nawet 3 tygodnie. Przez ostani okres nie miał dla mnie wgl czasu. Nie odzywał się, na moje wiadomości odpisywał z opóźnieniem. Rozmawiałam z nim o tym, mówiłam, że tęsknię, że nie mogę wytrzymać w ten sposób. Pytałam się dlaczego jego zachowanie tak się zmieniło, mimo, że wcale nie był tak bardzo zajęty. Jego odpowiedzi to: "Oj kochanie nie denerwuj się, już się tak nie czepiaj, już dobrze, dobrze zmienię to." Jednak nie zmienił. Prosiłam, żeby napisał, zgadzał się i wcale tego nie robił. Wcześniej był inny. Pisaliśmy całymi dniami. Zawsze z rana i na dobranoc dostawałam miłe wiadomości. Nawet zagroziłam, że to w końcu skończę, ale nie wziął tego na poważnie. Aż skończyłam przez smsa. Napisałam, że już mam tego wszystkiego dość, że już więcej nie będę go o nic prosić. Nie pokazuje mi, że mu zależy, więc to kończę, że to jest bezsensu, bo tylko ja się angażuję, on ma to gdzieś. Usunęłam wszystkie moje zdjęcia, które były dla niego. Musiało go to zaboleć, bo były sytuacje, kiedy "mieliśmy" już kończyć znajomość, ale nikt nigdy nie usuwał zdjęć. Tylko tak mogłam mu pokazać, że kończę to definitywnie. Myślałam jednak, że zawalczy. A on? "rozumiem Cię. zostańmy chociaż przyjaciółmi", "jeszcze zatęsknisz za mną, napiszesz pierwsza, będziesz żałować, prosić o spotkanie." Nauczył mnie ciągłego kontaktu ze sobą, a nagle coś się dzieje, że go tracimy, brakuje czułych słów, piszemy wieczorami przez pół godziny. A on uważa to za normalne. Teraz już nie wiem, czy zrobiłam dobrze. Tyle nas łączy. Tak bardzo go kocham, ale z drugiej strony jego zachowanie mnie krzywdzi, nie potrafię tak żyć. Ciągle mnie olewa, moje zdanie, to co robię, co czuję przestało go interesować. Jednak jestem pewna, że mu zależy na mnie. Niby chce zostać przyjaciółmi. Nie wiem co mam robić, czy to ma sens. Szkoda mi tego czasu spędzonego z nim, jest da mnie wszystkim. Może postąpiłam zbyt pochopnie.. Może da się to uratować. Tylko jak?

to raczej przeczy samemu sobie. Jeśli Cię olewa to najwyraźniej olał też Waszą miłość i chyba raczej pasowało mu to,że z nim zerwałaś? W dodatku uzależnił Cię od siebie, tak wnioskuję.Daj sobie z nim spokój i nie żałuj swojej decyzji,bądź konsekwentna.

[pieronica]

Jesteś dzielna i słusznie zrobiłaś - w takim związku nigdy nie będziesz szczęśliwa! Ten typ wygląda na typowego wampira energetycznego taki wiesz... Niby go kochasz (a więc pozytywnie, powinnaś być szczęśliwa), ale nie chce Ci się uśmiechać. Jeżeli tak masz, uciekaj! Usuń numer, nie pisz, nie dzwoń i zajmij się sobą! To powinno być nawet łatwiejsze przez to, że i tak mało poświęcał Ci czasu.

[aofi07]

Właściwie macie rację. Kocham go, ale takiego jaki był wcześniej. Za nim tęsknię już od jakiegoś czasu. Chciałabym, żeby on wrócił. Choć może się oszukuję, mam taką małą nadzieję, że jeszcze się ułoży i będzie jak wcześniej. Podjęłam tę decyzję i będę konsekwentna. Mam wielką ochotę powiedzieć, że tęsknię i kocham, ale nie zrobię tego. Jego zachowanie bardzo mnie bolało, wreszcie musiałam to zrobić. Odezwał się dziś, ale rozmowa była krótka i oschła. W dodatku nie usunął naszego wspólnego zdjęcia, a w opisie dodał buziaka. Co mnie dziwi, bo ja usunęłam wszystko, co z nim związane, nawet z jego zdjęć, moje oznaczenia. Może jednak jest jakaś malutka szansa, że mu zależy. I w sumie nigdy nie mam tej pewności, ale czuję, że tak jest. Gdyby tak nie było nie przyjeżdżałby do mnie 55 km i nie kupował drogich prezentów. Ale nie mogę uwierzyć, że tak się poddał. Ta myśl jeszcze bardziej mnie dobija. On zawsze taki był, zawsze kierował się dumą, a w głębi serca czuł, co innego. Muszę być silna i nie pisać. Może wtedy zrozumie, co stracił. ;( Czuję, że przede mną kolejna, zapłakana i nieprzespana noc ;/

[Ballantines_1]

Napisane przez aofi07

Właściwie macie rację. Kocham go, ale takiego jaki był wcześniej. Za nim tęsknię już od jakiegoś czasu. Chciałabym, żeby on wrócił. Choć może się oszukuję, mam taką małą nadzieję, że jeszcze się ułoży i będzie jak wcześniej. Podjęłam tę decyzję i będę konsekwentna. Mam wielką ochotę powiedzieć, że tęsknię i kocham, ale nie zrobię tego. Jego zachowanie bardzo mnie bolało, wreszcie musiałam to zrobić. Odezwał się dziś, ale rozmowa była krótka i oschła. W dodatku nie usunął naszego wspólnego zdjęcia, a w opisie dodał buziaka. Co mnie dziwi, bo ja usunęłam wszystko, co z nim związane, nawet z jego zdjęć, moje oznaczenia. Może jednak jest jakaś malutka szansa, że mu zależy. I w sumie nigdy nie mam tej pewności, ale czuję, że tak jest. Gdyby tak nie było nie przyjeżdżałby do mnie 55 km i nie kupował drogich prezentów. Ale nie mogę uwierzyć, że tak się poddał. Ta myśl jeszcze bardziej mnie dobija. On zawsze taki był, zawsze kierował się dumą, a w głębi serca czuł, co innego. Muszę być silna i nie pisać. Może wtedy zrozumie, co stracił. ;( Czuję, że przede mną kolejna, zapłakana i nieprzespana noc ;/

Nie bądź naiwna! Podjęłaś mądrą decyzję Jak dla mnie to facet traktuje Cię jako "bezpieczne koło zapasowe". Pisałaś, dzwoniłaś, chciałaś kontaktu, przez co on jest dowartościowany i "cudowny", a ty według niego zawsze będziesz, bo tak go kochasz Chociaż już mu nie zależy, to nie kończy związku, bo kto inny tak go będzie traktował, kim zapełni ewentualny czas, gdy mu się będzie nudziło? Jest pewny, że napiszesz, przeprosisz, a on dalej będzie żył jak królewicz, od którego nie można wymagać, żeby coś od siebie dał Zdjęcie, które zostawił to taka furtka, do tego celowo ma Ci to namieszać w głowie. Gdyby mu zależało, to by niebo i ziemię poruszył, znalazł w sobie chociażby odrobinę samokrytyki.. Kochasz go, już zaczynasz mieć wątpliwości, wybielasz go uczuciami i usprawiedliwiasz tym, co było dobre, ale za jakiś czas na pewno będziesz z siebie dumna, że podjęłaś taką decyzję

[slodka0018]

I bardzo dobrze zrobilas , to on powinen ratowac zwiazek a nie Ty ! Glowa do gory zakoncz ten rozdzial ...