Jak zapomnieć?

[Phimosis]

Witam serdecznie wszystkie sympatyczne panie wizażanki
Jestem tu nowa, ale od razu wyczułam panującą przyjazną atmosferę, dlatego też postanowiłam poprosić was o obiektywną poradę.

Problem dotyczy mojego związku, który zakończył się kilka tygodni temu. Jestem w LO i w tym roku miało miejsce dość ważne, aczkolwiek dla mnie fatalne wydarzenie- studniówka. Wraz z partnerem (jeszcze) wybraliśmy się na nią wspólnie. Pomijam fakt, że nie dostałam pisemnego zaproszenia, ani kwiatów, a atmosfera przygotowań była raczej napięta. Partner zupełnie nie wspierał mnie w tych, powiedzmy sobie szczerze, ważnych chwilach.

Przejdźmy do meritum. Jako para z dłuższym stażem zawsze potrafiliśmy sobie poradzić z problemami i sprzeczkami. Aż do tamtego wieczora, gdy po polonezie partner zaczął zachowywać się nieswojo, ignorował mnie, tańczył cały czas z innymi. W końcu doszło do sprzeczki, w której wytknął mi, co o mnie sądzi. Następnie stwierdził, że już od dawna chciał zerwać, bo niczego nie dało się uratować, co jest dość dziwne gdyż żadnych niepokojących sygnałów z jego strony nie było. I tak właśnie skończył się mój związek, w środku nocy byłam zmuszona wracać do domu pieszo, w długiej sukni, cała zapłakana.

Najgorsze jest to, że mamy nadal wiele wspólnego- tych samych znajomych, siłownię, to samo miasto, nawet na studia idziemy w to samo miejsce.

Dziewczyny, liczę na radę z waszej strony. Jak zapomnieć, widując się codziennie ?

[provoge]

Napisane przez Phimosis

Witam serdecznie wszystkie sympatyczne panie wizażanki
Jestem tu nowa, ale od razu wyczułam panującą przyjazną atmosferę, dlatego też postanowiłam poprosić was o obiektywną poradę.

Problem dotyczy mojego związku, który zakończył się kilka tygodni temu. Jestem w LO i w tym roku miało miejsce dość ważne, aczkolwiek dla mnie fatalne wydarzenie- studniówka. Wraz z partnerem (jeszcze) wybraliśmy się na nią wspólnie. Pomijam fakt, że nie dostałam pisemnego zaproszenia, ani kwiatów, a atmosfera przygotowań była raczej napięta. Partner zupełnie nie wspierał mnie w tych, powiedzmy sobie szczerze, ważnych chwilach.

Przejdźmy do meritum. Jako para z dłuższym stażem zawsze potrafiliśmy sobie poradzić z problemami i sprzeczkami. Aż do tamtego wieczora, gdy po polonezie partner zaczął zachowywać się nieswojo, ignorował mnie, tańczył cały czas z innymi. W końcu doszło do sprzeczki, w której wytknął mi, co o mnie sądzi. Następnie stwierdził, że już od dawna chciał zerwać, bo niczego nie dało się uratować, co jest dość dziwne gdyż żadnych niepokojących sygnałów z jego strony nie było. I tak właśnie skończył się mój związek, w środku nocy byłam zmuszona wracać do domu pieszo, w długiej sukni, cała zapłakana.

Najgorsze jest to, że mamy nadal wiele wspólnego- tych samych znajomych, siłownię, to samo miasto, nawet na studia idziemy w to samo miejsce.

Dziewczyny, liczę na radę z waszej strony. Jak zapomnieć, widując się codziennie ?

Jego zachowanie na studniowce bylo ponizej poziomu.
Pytasz jak zapomniec.. jest wiele sposob, ale najwazniejszy jest czas. Widujecie sie w wielu miejscach, wiec moze sprobuj byc twarda, usmiechnieta i zdystansowana. Albo w miare mozliwosci unikac sytuacji, w ktorych macie ze soba stycznosc, np. zmien silownie lub terminy, w ktorych tam chodzisz.
Wybieracie sie na ta sama uczelnie i kierunek? Mysle, ze do pazdziernika bedziesz na to patrzec w inny sposob, jeszcze duuzo czasu.

[pati949414]

Sama po sobie wiem, że najważniejszą rzeczą jest danie sobie wystarczającej ilości czasu - tyle, ile nasza osoba potrzebuje, nie patrzmy pod tym względem na innych. Daj sobie odpocząć, jak widać typek pokazał swoim zachowaniem na studniówce poziom swojej inteligencji. Będzie jakiś czas płaczu - to jak najbardziej normalne. Może spotkasz wkrótce swojego wymarzonego, może dopiero za jakiś czas, ale z dnia na dzień coraz częściej będziesz się łapała na tym jak w myślach dziękujesz, że nie marnujesz na kogoś takiego swojego cennego czasu. Trzymaj się

[marcia_pomocy]

Na początku z pewnością ciężko Ci będzie,ale jak wiadomo-oliwa zawsze sprawiedliwa. Do tego czasu na pewno znajdziesz kogoś nowego a Twojemu byłemu wtedy oczy się otworzą kogo stracił. Trzymaj się ciepło!

[Melanchton]

Napisane przez Phimosis

Witam serdecznie wszystkie sympatyczne panie wizażanki
Jestem tu nowa, ale od razu wyczułam panującą przyjazną atmosferę, dlatego też postanowiłam poprosić was o obiektywną poradę.

Problem dotyczy mojego związku, który zakończył się kilka tygodni temu. Jestem w LO i w tym roku miało miejsce dość ważne, aczkolwiek dla mnie fatalne wydarzenie- studniówka. Wraz z partnerem (jeszcze) wybraliśmy się na nią wspólnie. Pomijam fakt, że nie dostałam pisemnego zaproszenia, ani kwiatów, a atmosfera przygotowań była raczej napięta. Partner zupełnie nie wspierał mnie w tych, powiedzmy sobie szczerze, ważnych chwilach.

Przejdźmy do meritum. Jako para z dłuższym stażem zawsze potrafiliśmy sobie poradzić z problemami i sprzeczkami. Aż do tamtego wieczora, gdy po polonezie partner zaczął zachowywać się nieswojo, ignorował mnie, tańczył cały czas z innymi. W końcu doszło do sprzeczki, w której wytknął mi, co o mnie sądzi. Następnie stwierdził, że już od dawna chciał zerwać, bo niczego nie dało się uratować, co jest dość dziwne gdyż żadnych niepokojących sygnałów z jego strony nie było. I tak właśnie skończył się mój związek, w środku nocy byłam zmuszona wracać do domu pieszo, w długiej sukni, cała zapłakana.

Najgorsze jest to, że mamy nadal wiele wspólnego- tych samych znajomych, siłownię, to samo miasto, nawet na studia idziemy w to samo miejsce.

Dziewczyny, liczę na radę z waszej strony. Jak zapomnieć, widując się codziennie ?

Moim zdaniem za bardzo się nad sobą użalasz. "Nie dostałam pisemnego zaproszenia ani kwiatów"? E?
I jeszcze fragment o tym, że "w środku nocy byłaś zmuszona wracać do domu pieszo, w długiej sukni, cała zapłakana". Korporacje taksówkarskie strajkowały czy co?
Wydajesz się być skupiona przede wszystkim na sobie i dramatyzowaniu, więc fakt, że facet zrezygnował z tego związku nie jest jakimś zaskoczeniem...

To, że idziecie razem na studia to nie koniec świata. Ludzie rozstają się po latach mając wspólne dzieci, domy, konta... Znajdź sobie jakieś zajęcie i tyle. Pozdrawiam.

[DelicjaTruskawkowa]

Co za frajer! :/ Nie mogę pojąć jak można być tak zakłamanym...
Mój były, który zerwał ze mną 3 miesiące temu powiedział mi jednego dnia, że mnie kocha, a następnego, że nie wie co do mnie czuje... Do dziś się nie odezwał.

[Phimosis]

Napisane przez Melanchton

Moim zdaniem za bardzo się nad sobą użalasz. "Nie dostałam pisemnego zaproszenia ani kwiatów"? E?
I jeszcze fragment o tym, że "w środku nocy byłaś zmuszona wracać do domu pieszo, w długiej sukni, cała zapłakana". Korporacje taksówkarskie strajkowały czy co?
Wydajesz się być skupiona przede wszystkim na sobie i dramatyzowaniu, więc fakt, że facet zrezygnował z tego związku nie jest jakimś zaskoczeniem...

To, że idziecie razem na studia to nie koniec świata. Ludzie rozstają się po latach mając wspólne dzieci, domy, konta... Znajdź sobie jakieś zajęcie i tyle. Pozdrawiam.

Rozumiem, że dla Ciebie to normalna sytuacja

Więc ok, oby twój przyszły niedoszły mąż "zrezygnował z tego związku" w dniu ślubu, może wtedy zrozumiesz o co chodzi.

Pozdrawiam

[Melanchton]

Napisane przez Phimosis

Rozumiem, że dla Ciebie to normalna sytuacja

Więc ok, oby twój przyszły niedoszły mąż "zrezygnował z tego związku" w dniu ślubu, może wtedy zrozumiesz o co chodzi.

Pozdrawiam

Nie wydaje Ci się, że trochę przesadzasz...? Ślub i studniówka to jednak nie to samo, a licealna miłość ma się nijak do dojrzałego związku, w którym ludzie ze sobą mieszkają i sami się utrzymują, dziwne, że nie dostrzegasz tej różnicy.

Może już jestem stara i nie mam aż takiej empatii w stosunku do szkolnych problemów.... Rozumiem, że być rzuconym nie jest fajnie, a na studniówce być może jeszcze mniej, ale to nie jest powód, żeby "czuć się zmuszonym wracać do domu pieszo, w długiej sukni, cała zapłakana"...?
Wygląda na to, że nie wezwałaś sobie taksówki ani nie poprosiłaś kogoś ze znajomych o podwiezienie, żeby zrobić z siebie jeszcze większą ofiarę, a potem się w tym pławić.
Rozsądniej było kazać gościowi spadać, otrzeć łzy i bawić się do rana, w końcu studniówkę ma się raz. Pozdrawiam.

[tulipee]

Napisane przez Melanchton

Nie wydaje Ci się, że trochę przesadzasz...? Ślub i studniówka to jednak nie to samo, a licealna miłość ma się nijak do dojrzałego związku, w którym ludzie ze sobą mieszkają i sami się utrzymują, dziwne, że nie dostrzegasz tej różnicy.

Może już jestem stara i nie mam aż takiej empatii w stosunku do szkolnych problemów.... Rozumiem, że być rzuconym nie jest fajnie, a na studniówce być może jeszcze mniej, ale to nie jest powód, żeby "czuć się zmuszonym wracać do domu pieszo, w długiej sukni, cała zapłakana"...?
Wygląda na to, że nie wezwałaś sobie taksówki ani nie poprosiłaś kogoś ze znajomych o podwiezienie, żeby zrobić z siebie jeszcze większą ofiarę, a potem się w tym pławić.
Rozsądniej było kazać gościowi spadać, otrzeć łzy i bawić się do rana, w końcu studniówkę ma się raz. Pozdrawiam.

Problemy zawsze wydają się tak samo ważne i trudne w zależności od wieku. Jako osoba starsza od autorki powinnaś to wiedzieć. Nie da się bowiem czuć w perspektywie- myśleć "oo to nie jest problem! Problem będę mieć jak mnie mąż zostawi z dwójką dzieci za 10 lat!".

[Individualist]

Z rozstaniem mógł poczekać a nie dokonywać tego na studniówce. Ale to tylko potwierdza z kim byłaś.
Złotej recepty nie ma, czas jest chyba najważniejszy. Właśnie z jego upływem będzie coraz lepiej, aż w końcu nie staniesz się obojętna widząc go. Myślę że to co się da, to spróbuj zmienić (mam na myśli np. siłownie). Tak jak wyżej zostało napisane, do października jest sporo czasu a nie wiadomo może poznasz kogoś nowego.
Z perspektywy czasu uważam że takie 'skazanie na widywanie' jest ciężkie ale lepsze w efektach.

[Melanchton]

Napisane przez tulipee

Problemy zawsze wydają się tak samo ważne i trudne w zależności od wieku. Jako osoba starsza od autorki powinnaś to wiedzieć. Nie da się bowiem czuć w perspektywie- myśleć "oo to nie jest problem! Problem będę mieć jak mnie mąż zostawi z dwójką dzieci za 10 lat!".

Da się jednak myśleć rozsądnie, bowiem wracanie samemu z imprezy studniówkowej piechotą tylko po to, żeby zrobić z siebie jeszcze większą ofiarę nie wydaje się niezbyt mądre.

[Phimosis]

Jakie są szanse, że ktoś ze znajomych odwiózłby mnie o 23? Nie znałam nikogo z prawem jazdy. Nie chcę robić z siebie ofiary, ale mam swój honor, nie mogłam zostać z kimś, kto mnie tak podle potraktował.

Nie wiem skąd to bagatelizowanie problemu, w wieku 18 lat ludzie już wkraczają w dorosłość, nie rozumiem, czemu traktujesz mnie jak dziecko.

[plesiunia]

Napisane przez Phimosis

Jakie są szanse, że ktoś ze znajomych odwiózłby mnie o 23? Nie znałam nikogo z prawem jazdy. Nie chcę robić z siebie ofiary, ale mam swój honor, nie mogłam zostać z kimś, kto mnie tak podle potraktował.

Nie wiem skąd to bagatelizowanie problemu, w wieku 18 lat ludzie już wkraczają w dorosłość, nie rozumiem, czemu traktujesz mnie jak dziecko.

a nie mogłaś po kogoś zadzwonić po rodziców? bo i mnie trochę wybacz ale śmieszy "musiałam wracać na pichotę w sukni zapłakana" to akurat była Twoja decyzja

[Phimosis]

No akurat nie mogłam. Naprawdę próbowałam załatwić sobie jakiś powrót, ale nie dało rady, niestety. Wiem, że powinnam była i w ogóle, ale nie miałam takiej możliwości.

Poza tym chyba nie jest to główną myślą mojego postu

[Melanchton]

Napisane przez Phimosis

Jakie są szanse, że ktoś ze znajomych odwiózłby mnie o 23? Nie znałam nikogo z prawem jazdy. Nie chcę robić z siebie ofiary, ale mam swój honor, nie mogłam zostać z kimś, kto mnie tak podle potraktował.

Nie wiem skąd to bagatelizowanie problemu, w wieku 18 lat ludzie już wkraczają w dorosłość, nie rozumiem, czemu traktujesz mnie jak dziecko.

Ponieważ zachowujesz się jak dziecko.
Trzeba było zostać i bawić się ze znajomymi do końca, a nie unosić się źle pojętym "honorem", bo wyszło jak wyszło - gość się Ciebie pozbył,a sam pobalował do końca imprezy.

[Mick]

Skoro dopiero co mieliście studniówkę, matura jeszcze przed Wami. Nie masz pewności, czy oboje dostaniecie się na ten sam kierunek w tym samym mieście. Do maja musisz się przemęczyć, potem będzie łatwiej.

[Hibiku]

Napisane przez Melanchton

Ponieważ zachowujesz się jak dziecko.
Trzeba było zostać i bawić się ze znajomymi do końca, a nie unosić się źle pojętym "honorem", bo wyszło jak wyszło - gość się Ciebie pozbył,a sam pobalował do końca imprezy.

Nie przesadzaj... serio nie każdy potrafi dobrze się bawić po tym jak został okłamany, zdradzony i porzucony. I nie każdy musi. Smutek i łzy są rzeczą bardzo naturalną i zdrową(w odróżnieniu od okłamywania siebie), a honor niektórych zakłada szacunek do swoich emocji i potrzebę samotności w intymnych sytuacjach.
Jak dla mnie,takie czepianie się (zwłaszcza w kontekście sytuacji minionej, której się nie zmieni) nie jest szczególnie dojrzałe... dziewczyna pyta o dziś, a nie o miesiąc wstecz.

[Phimosis]

Żeby wyjaśnić, to nie była moja studniówka, ale dużo by tłumaczyć sposób organizowania takich imprez w moim mieście, więc daruję sobie.

W każdym razie przykro mi, że niektóre dziewczyny oceniają mnie negatywnie, tak jakby to wszystko było moją winą. Nie byłoby fajnie siedzieć całą noc obok kogoś takiego. Nie jestem zabawką upiększającą imprezę.

Szkoda, że Melanchton uważa mnie za dziecko. Dla mnie pozostanie tam byłoby równoznaczne z tym, że imprezuję w miejscu, w którym mnie nie chcą. Zresztą akurat w tamtych klasach nie mam dobrych znajomych, wszystko przemawiało na nie.

Dziękuję reszcie za ciepłe słowa

[ujagny_blog]

O ile to możliwe - staraj się unikać kolesia do czasu, aż uda ci się zupełnie zdystansować do nowej sytuacji. Najgorsze, co możesz teraz zrobić to obnosić się ze swoim cierpieniem i dawać mu znać, że wciąż ci zależy.

Na takie kryzysy mi zawsze pomaga fryzjer - wiem, banalne, ale z nową fryzurą czuję się trochę jak nowy człowiek A potem angażuję się w nowe hobby. Joga, fitness, basen i generalnie dbanie o siebie daje pozytywnego kopa energii i pozwala czuć się pięknie i kobieco.
Nie siedź w domu. Wychodź z przyjaciółmi, poznawaj nowych ludzi, imprezuj
I czas - daj sobie czas na przetrawienie sytuacji, uporanie się z tęsknotą, a sama zobaczysz, że już za chwilę będziesz wspominać ten związek bez emocji.

[Viktra]

Napisane przez Phimosis

Żeby wyjaśnić, to nie była moja studniówka, ale dużo by tłumaczyć sposób organizowania takich imprez w moim mieście, więc daruję sobie.

W każdym razie przykro mi, że niektóre dziewczyny oceniają mnie negatywnie, tak jakby to wszystko było moją winą. Nie byłoby fajnie siedzieć całą noc obok kogoś takiego. Nie jestem zabawką upiększającą imprezę.

Szkoda, że Melanchton uważa mnie za dziecko. Dla mnie pozostanie tam byłoby równoznaczne z tym, że imprezuję w miejscu, w którym mnie nie chcą. Zresztą akurat w tamtych klasach nie mam dobrych znajomych, wszystko przemawiało na nie.

Dziękuję reszcie za ciepłe słowa

Zachowanie Twojego byłego było żenujące i nie dziwie Ci sie, że postanowiłaś wyjść. Trochę nierozsądnie, ale pod wpływem emocji można zrozumieć. Z perspektywy czasu sama się przekonasz, że zrobił Ci przysługę.
Najlepszym wyjściem na zapomnienie jest odcięcie sie, ale w tej sytuacji bedzie Ci ciezko. Postaraj się ograniczyć kontakt we wszystkich miejscach, których się da i bądź twarda. Czas leczy rany

[Phimosis]

Dla jasności, zostałam jakby wyproszona z imprezy przez byłego, więc naprawdę nie chciałam zostać.