O co mu chodzi?

[durnababa]

Hej dziewczyny,

więc jest tak:
Poznałam chłopaka. Dla porządku to było jakoś krótko przed sylwestrem. Wydaje się bardzo w porządku, toteż i od samego początku rozmowa między nami była dosyć jasna. Dowiedziałam się, że jakiś czas temu rozstał się z dziewczyną, która była trochę rozchwiana emocjonalnie i zrobiła mu z głowy sieczkę. Wiem tyle, że raz już do niej wrócił, o czym mówi, że pożałował po kilku dniach i więcej takiego błędu nie zrobi, ale że jest z nim ten problem, że boi się cokolwiek z siebie dać, bo do tej pory, ile razy wykonywał dobry gest, dostawał po łapach.
Z góry więc poinformował mnie, że to potrwa zanim on się ze sobą ogarnie po tym toksycznym związku.

I sytuacja byłaby prosta, ALE gdy zaproponowałam mu po prostu żebyśmy widywali się po koleżeńsku w takim układzie, powiedział, że na pewno nie chce w ten sposób się ze mną widywać, bo nie brak mu nowych koleżanek i chce żeby to były normalne randki, bo jak go zaszufladkuję jako kolegę, to już z tego nie wyjdzie.

Gdyby oznaką zainteresowania mną był kontakt, jaki ze mną utrzymuje, to nie miałabym watpliwości, bo rozmawia ze mną po kilka godzin dziennie, on dzwoni i on pisze, w zasadzie od rana do samego pójścia spać to trwa.
Jest bardzo oszczędny w komplementach, sam mówi, że zrobił się zimnym dziadem po tym wszystkim. Uznałabym więc, że jednak traktuje mnie jak koleżankę, ale zaprosił mnie na przykład na wspólne wakacje w ciepłych krajach. Nie mogłam, bo pracuję, ale zawsze.

Po ostatnim spotkaniu, kiedy było miło naprawdę, powiedział, że mówi mi o takich rzeczach, o których nie mówił nawet byłym dziewczynom i że wiem o nim tyle, ile wiedzą naprawdę nieliczni.
Kiedy gdzieś jedzie, od razu pisze że dojechał, pisze mi praktycznie przez cały dzień, interesuje się tym, co ja robię i poświęca mi ogrom czasu każdego dnia.
Kiedy ja się robię chłodniejsza, mówi, że niedługo całkiem mu ucieknę i że musi się trochę "ocieplić".
Jak dostaje smsy od byłej dziewczyny, mówi mi o nich, ale psują mu humor, twierdzi, że wolałby, żeby nie istniała.
I jednocześnie wykazuje mało zaangazowania w jakieś fizyczne kontakty. Ot, potrzyma mnie trochę za rękę. Sam zresztą zwrocił uwagę ostatnio, że ja się od niego tak odgrodziłam książkami, jakbym mur stawiała pomiędzy, ściągnął je i przysunął się, ale pod względem takich kontaktów, to koledzy czasem bardziej ich ze mną szukają niż on.

Praktycznie komplementy, kontakt fizyczny, wyznania, cokolwiek - nie istnieją. Jest bardzo chłodny, chociaż serdeczny, jakby po prostu nie powiedzieć ani słowa za dużo. I tu traktuje mnie jak koleżankę. Ale naprawdę, minimalnie może gdzies tam mnie muśnie albo złapie chwilę za rękę.

I właśnie nie mam pojęcia co myśleć. Odpuścić już tę sytuację? Nie mam za bardzo cierpliwości do takich rzeczy, a trochę mam mętlik w głowie. On mi mówi, że chciałabym już mieć tak wszystko jasne i klarowne, a on teraz jeszcze nie może, że liczył, że dostanie ode mnie więcej czasu, żeby sobie to wszystko poukładać po rozstaniu z byłą. A ja chyba nie chcę być na drugim miejscu. Ani się głowić, czy ona zaprząta mu myśli. Mówił, że miała tylko jedną zaletę: była bardzo piękna i to mu imponowało bo on sam miał masę kompleksów, że mnóstwo energii w to włożył i wyszedł rozsypany.

Miesza mi. Ilekroć sobie wmawiam, że traktuje mnie tylko jak koleżankę, on wyskakuje z czymś, co zbija mnie z tropu, a to nagle mówi mi, że ma marzenie, żeby zbudowac pełen miłości związek i wyjechać z dziewczyną na rok pomieszkać w ciepłych krajach i pracować zdalnie.
I ni stąd ni zowąd mnie pyta, czy ja mogłabym zdalnie pracowac, że nie miałabym z tym problemów, prawda?

Dziewczyny, starałam się jak najobiektywniej to przedstawić. Może któraś z was umiałaby na to spojrzeć z boku i powiedzieć mi czy jest w ogóle o co grac, czy lepiej sie od razu ewakuować, bo traktuje mnie jednak jak koleżankę...bo ja już zgłupiałam.
A na pewno nie chciałabym być pocieszycielką po jego byłej.

[xKlaudja]

Napisane przez durnababa

Hej dziewczyny,

więc jest tak:
Poznałam chłopaka. Dla porządku to było jakoś krótko przed sylwestrem. Wydaje się bardzo w porządku, toteż i od samego początku rozmowa między nami była dosyć jasna. Dowiedziałam się, że jakiś czas temu rozstał się z dziewczyną, która była trochę rozchwiana emocjonalnie i zrobiła mu z głowy sieczkę. Wiem tyle, że raz już do niej wrócił, o czym mówi, że pożałował po kilku dniach i więcej takiego błędu nie zrobi, ale że jest z nim ten problem, że boi się cokolwiek z siebie dać, bo do tej pory, ile razy wykonywał dobry gest, dostawał po łapach.
Z góry więc poinformował mnie, że to potrwa zanim on się ze sobą ogarnie po tym toksycznym związku.

I sytuacja byłaby prosta, ALE gdy zaproponowałam mu po prostu żebyśmy widywali się po koleżeńsku w takim układzie, powiedział, że na pewno nie chce w ten sposób się ze mną widywać, bo nie brak mu nowych koleżanek i chce żeby to były normalne randki, bo jak go zaszufladkuję jako kolegę, to już z tego nie wyjdzie.

Gdyby oznaką zainteresowania mną był kontakt, jaki ze mną utrzymuje, to nie miałabym watpliwości, bo rozmawia ze mną po kilka godzin dziennie, on dzwoni i on pisze, w zasadzie od rana do samego pójścia spać to trwa.
Jest bardzo oszczędny w komplementach, sam mówi, że zrobił się zimnym dziadem po tym wszystkim. Uznałabym więc, że jednak traktuje mnie jak koleżankę, ale zaprosił mnie na przykład na wspólne wakacje w ciepłych krajach. Nie mogłam, bo pracuję, ale zawsze.

Po ostatnim spotkaniu, kiedy było miło naprawdę, powiedział, że mówi mi o takich rzeczach, o których nie mówił nawet byłym dziewczynom i że wiem o nim tyle, ile wiedzą naprawdę nieliczni.
Kiedy gdzieś jedzie, od razu pisze że dojechał, pisze mi praktycznie przez cały dzień, interesuje się tym, co ja robię i poświęca mi ogrom czasu każdego dnia.
Kiedy ja się robię chłodniejsza, mówi, że niedługo całkiem mu ucieknę i że musi się trochę "ocieplić".
Jak dostaje smsy od byłej dziewczyny, mówi mi o nich, ale psują mu humor, twierdzi, że wolałby, żeby nie istniała.
I jednocześnie wykazuje mało zaangazowania w jakieś fizyczne kontakty. Ot, potrzyma mnie trochę za rękę. Sam zresztą zwrocił uwagę ostatnio, że ja się od niego tak odgrodziłam książkami, jakbym mur stawiała pomiędzy, ściągnął je i przysunął się, ale pod względem takich kontaktów, to koledzy czasem bardziej ich ze mną szukają niż on.

Praktycznie komplementy, kontakt fizyczny, wyznania, cokolwiek - nie istnieją. Jest bardzo chłodny, chociaż serdeczny, jakby po prostu nie powiedzieć ani słowa za dużo. I tu traktuje mnie jak koleżankę. Ale naprawdę, minimalnie może gdzies tam mnie muśnie albo złapie chwilę za rękę.

I właśnie nie mam pojęcia co myśleć. Odpuścić już tę sytuację? Nie mam za bardzo cierpliwości do takich rzeczy, a trochę mam mętlik w głowie. On mi mówi, że chciałabym już mieć tak wszystko jasne i klarowne, a on teraz jeszcze nie może, że liczył, że dostanie ode mnie więcej czasu, żeby sobie to wszystko poukładać po rozstaniu z byłą. A ja chyba nie chcę być na drugim miejscu. Ani się głowić, czy ona zaprząta mu myśli. Mówił, że miała tylko jedną zaletę: była bardzo piękna i to mu imponowało bo on sam miał masę kompleksów, że mnóstwo energii w to włożył i wyszedł rozsypany.

Miesza mi. Ilekroć sobie wmawiam, że traktuje mnie tylko jak koleżankę, on wyskakuje z czymś, co zbija mnie z tropu, a to nagle mówi mi, że ma marzenie, żeby zbudowac pełen miłości związek i wyjechać z dziewczyną na rok pomieszkać w ciepłych krajach i pracować zdalnie.
I ni stąd ni zowąd mnie pyta, czy ja mogłabym zdalnie pracowac, że nie miałabym z tym problemów, prawda?

Dziewczyny, starałam się jak najobiektywniej to przedstawić. Może któraś z was umiałaby na to spojrzeć z boku i powiedzieć mi czy jest w ogóle o co grac, czy lepiej sie od razu ewakuować, bo traktuje mnie jednak jak koleżankę...bo ja już zgłupiałam.
A na pewno nie chciałabym być pocieszycielką po jego byłej.

wszystko przedstawił na tacy:
1. Jesteś dla niego ważna
2. Chciałby się z Tobą związać
3. Na razie chce być blisko "byś mu nie uciekła"
4. Chodzicie na randki a nie na przyjacielskie spotkania
5. Boi się na razie kontaktu bo ma uraz
6. Chce byś dała mu trochę czasu
7. Ale wszystko rozwinie się po czasie - musi zapomnieć o byłej

Tyle na ten temat. Chcesz czekać to czekasz, nie to nie - mówisz mu to

[mmmm1111]

A ile czasu minęło od jego rozstania z byłą?

[durnababa]

Na początku grudnia jeszcze ze sobą rozmawiali, więc obstawiałabym jakoś pewnie 1,5 miesiąca. To wszystko świeże sprawy jeszcze pewnie.
Boję się, że jestem jakąś pocieszycielką strapionych...

[mmmm1111]

Nie rozumiem tylko, po co on zaczyna jakąkolwiek znajomość "niekoleżeńską" skoro wie, że jeszcze nie jest na to gotowy... Takie mącenie w głowie... Tak jak pisze xKlaudja, chce Cię trzymać blisko siebie, żeby w pewnym momencie jak już ochłonie, mógł stworzyć prawdziwy związek. Tylko czy Ty masz ochotę czekać?

[xKlaudja]

Napisane przez mmmm1111

Nie rozumiem tylko, po co on zaczyna jakąkolwiek znajomość "niekoleżeńską" skoro wie, że jeszcze nie jest na to gotowy... Takie mącenie w głowie... Tak jak pisze xKlaudja, chce Cię trzymać blisko siebie, żeby w pewnym momencie jak już ochłonie, mógł stworzyć prawdziwy związek. Tylko czy Ty masz ochotę czekać?

I jeszcze pytanie, ILE BĘDIE TEGO CZEKANIA.

Autorko, spytaj wprost jak długo to będzie trwać. Po za tym nigdy nie jesteś pewna, czy nie sterują nim inne pobudki, nie wiesz jak to naprawdę jest między nimi. Wszystko tylko z jego słów. Może chce mieć u niej otwartą drogę?
Widać że z niego szczery chłopak, jak się zejdą to napewno będzie jej sprawozdania pisał czego to on nie robił jak nie byli ze sobą.
TAKZE: ROZMOWA, rozmowa i jeszcze raz rozmowa

[durnababa]

My nic innego nie robimy tylko rozmawiamy i już wam powiem, że to się robi męczące.
Bardziej myślę, że on mnie trzyma blisko jako nie wiem? Klin? Sam mówi, że właśnie dlatego nie chce wchodzić ze związku w związek, żeby ze mnie nie robic pocieszenia na chwilę.
Nie chcę sobie czekac w odwodzie zanim się trafi coś lepszego...
Nie wiem jak jest z tą dziewczyną, na pewno jakieś emocje ma, skoro tak się wystrzega wszystkiego co z nią związane. To on z nia zerwał, teraz ignoruje jej wiadomości, w sylwestra dzwoniła spłakana z jakimś nowym dramatem, żeby po nią jechał, to odmówił i się rozłączył. Mówił, że ona była strasznie histeryczna i żył z nią na hustawce, non stop kłótnie, non stop czegoś chciała, a sama nie dawała nic z siebie. Niech mnie kule biją, jeśli facet się nie wkręci w coś takiego, kiedy laska zaczyna nim pomiatać.

I tutaj jestem ja, która sie zawzięłam, że nie będę robić problemów. Ale ten temat wychodził już kilka razy. On jest wystraszony, ja też jestem, bo też swoje przeszłam. I wiem, że jeśli facetowi naprawdę zależy, to się to czuje. Tak samo kiedy nie zależy w ogóle. Ja przynajmniej zawsze to wiem, a jego nie umiem wyczuć. Właśnie czuję, że trochę mi miesza. 3 tygodnie to nie jest też jakiś ogrom czasu, ale nie wiem do kiedy mam sobie czekać aż cokolwiek ruszy.
Kurcze, fajny jest, nie chcę go zmarnować, dużo mi też daje znajomość z nim, lubię go bardzo, ale siebie też lubię i nie chcę w coś się ładować, co z góry jest do przegrania.

[xKlaudja]

Napisane przez durnababa

My nic innego nie robimy tylko rozmawiamy i już wam powiem, że to się robi męczące.
Bardziej myślę, że on mnie trzyma blisko jako nie wiem? Klin? Sam mówi, że właśnie dlatego nie chce wchodzić ze związku w związek, żeby ze mnie nie robic pocieszenia na chwilę.
Nie chcę sobie czekac w odwodzie zanim się trafi coś lepszego...
Nie wiem jak jest z tą dziewczyną, na pewno jakieś emocje ma, skoro tak się wystrzega wszystkiego co z nią związane. To on z nia zerwał, teraz ignoruje jej wiadomości, w sylwestra dzwoniła spłakana z jakimś nowym dramatem, żeby po nią jechał, to odmówił i się rozłączył. Mówił, że ona była strasznie histeryczna i żył z nią na hustawce, non stop kłótnie, non stop czegoś chciała, a sama nie dawała nic z siebie. Niech mnie kule biją, jeśli facet się nie wkręci w coś takiego, kiedy laska zaczyna nim pomiatać.

I tutaj jestem ja, która sie zawzięłam, że nie będę robić problemów. Ale ten temat wychodził już kilka razy. On jest wystraszony, ja też jestem, bo też swoje przeszłam. I wiem, że jeśli facetowi naprawdę zależy, to się to czuje. Tak samo kiedy nie zależy w ogóle. Ja przynajmniej zawsze to wiem, a jego nie umiem wyczuć. Właśnie czuję, że trochę mi miesza. 3 tygodnie to nie jest też jakiś ogrom czasu, ale nie wiem do kiedy mam sobie czekać aż cokolwiek ruszy.
Kurcze, fajny jest, nie chcę go zmarnować, dużo mi też daje znajomość z nim, lubię go bardzo, ale siebie też lubię i nie chcę w coś się ładować, co z góry jest do przegrania.

Tak jak pisałam - poważnie porozmawiaj. I wszystko stanie się jasne

[elvegirl]

Nie podoba mi się ten fragment:
"I sytuacja byłaby prosta, ALE gdy zaproponowałam mu po prostu żebyśmy widywali się po koleżeńsku w takim układzie, powiedział, że na pewno nie chce w ten sposób się ze mną widywać, bo nie brak mu nowych koleżanek i chce żeby to były normalne randki, bo jak go zaszufladkuję jako kolegę, to już z tego nie wyjdzie."
Niby gość niewiele od Ciebie chce i nie daje z siebie żadnej bliskości fizycznej, żadnych zachwytów Twoją osobą itd itp, ale upiera się żeby to były randki. No heloł, na randki się chodzi jak się chce tej bliskości, jak się chce poznać kogoś na związek, na seks, na głębsze emocje. Randki nie są po to, żeby sobie mieć koleżankę do wysyłania smsów. Brzmi to jakby nie wiem, znalazł sobie kogoś, kto mu zapełnia pustkę po związku, ale jest na tyle uczciwy, że nie ładuje siebie i Ciebie w głębszą formę znajomości, bo wie że nic nie czuje i może Cię skrzywdzić.

Niby można wykazać większą wyrozumiałość, bo krótko się znacie, bo jest uczciwy, bo to, bo śmo, ale jednak to upieranie się przy nazywaniu tej znajomości czymś więcej niż koleżeństwem, ale jednak mniej niż związkiem, stawia Cię w dziwnej sytuacji, w zawieszeniu emocjonalnym. Bo kim niby jesteś? Ani tym, ani tym, takie nie wiadomo co. Bałabym się, że pozna kogoś, zakocha się i wtedy już mu nie będą potrzebne smski.

I jeszcze ten tekst, sugerujący że jesteś kobietą, z którą chciałby wyjechać, blablabla. ?Heloł, po miesiącu już wie, że chciałby, ale jednak nie chce być z Tobą? Takie blablabla, żebyś przypadkiem nie odeszła, moim zdaniem.


Niech się ogarnie sam ze sobą i zgłosi jak będzie wiedział czego i kogo chce. I czy w ogóle.


Ewentualnie możesz dać jemu i sobie na przykład jeszcze miesiąc, zobaczyć co z tego wyniknie, ale nie nastawiając się na nic poza miłym blablabla.

[durnababa]

Jak mamę kocham - nie mogę. Wczoraj poważnie rozmawialiśmy, przedwczoraj. Ja nie mogę tego tematu dzisiaj znów zacząć, bo on szału dostanie w końcu.
Wczoraj się tyle dowiedziałam, że za dużo myślę i że nie powinnam tak do siebie wszystkiego brać, bo on nawet nie chciał się ze mną o nic sprzeczać, po prostu był zmęczony. A sprzeczka wyszła bo tamta znów coś do niego napisała i siadł mu tak humor, że rozmawiał do mnie w ten sposób: " o nic", "bywa", "trudno"...

W nosie mam taką hustawkę, na początku powinny być motylki i radości, a nie zastanawianie się czego on ode mnie w ogóle chce.
No i dowiedziałam się wczoraj, że chciałabym mieć gotową odpowiedź na wszystko, a on nie ma takiej. Nie ma odpowiedzi, bo nie liczył, że będę tak szybko oczekiwać, że wszystko się stanie jasne i klarowne tylko, że dam mu więcej czasu na poukładanie sobie wszystkiego. A ja od niego nie chcę przecież oświadczyn, tylko, żeby mi powiedział w ogóle COKOLWIEK. Chociażby, że mu się podobam...

Rozmowa tyle właśnie daje. Że on teraz nie jest gotowy się określić i że czuje, że wywieram w tej chwili na nim presję.
Szału można dostać.
Może ja naprawdę jestem jakas niecierpliwa czy narwana. Nie wiem, jak zachowują sie inne dziewczyny.

@elvegirl,
Ty chyba właśnie powiedziałaś dokładnie to, czego ja się obawiam po prostu. Że moja rola się sprowadza do pocieszycielki. I do potrzymania go na duchu jak ma swoje dołki. Że właśnie nie ma w tym wszystkim może nic więcej i zagubionego chłopca, który bardzo chce, ale się boi, tylko facet, który po prostu potrzebuje kogoś, żeby samemu funkcjonować. Gdyby mu na mnie zależało, to przecież by szukał ze mna kontaktów fizycznych.
On mówi, że po rozstaniu tak ma, że w ogóle mu spadło zainteresowanie, bo ile razy wykonywał miły gest, dostawał po tyłku i się wystraszył. Laska ma borderline chyba z tego co mi mówił.
I ma idealna pozycję, bo na każdą moją pretensję może odpowiedzieć "przecież od początku mówiłem Ci jak jest". I jest czysty.

Też myślałam, żeby dać mu z miesiąc i zobaczyć do czego to w ogóle będzie zmierzać i czy do czegoś, ale pomału chyba musiałabym się wycofać, bo podałam się chyba prawie na tacy, a na pewno sie odsłoniłam, czego ja bym oczekiwała.

[elvegirl]

Napisane przez durnababa

A sprzeczka wyszła bo tamta znów coś do niego napisała i siadł mu tak humor, że rozmawiał do mnie w ten sposób: " o nic", "bywa", "trudno"...

I dopóki wiadomości od eks będą mu psuły nastrój tak, że będzie się to odbijało na Tobie, nie ma to sensu. Facet nie jest gotów i tyle. A już zabawa w "jestem smuteczkiem, ale nie powiem o co chodzi dokładnie, tylko się trochę powyżywam na tobie" jest kompletnie do bani.

Napisane przez durnababa

Może ja naprawdę jestem jakas niecierpliwa czy narwana. Nie wiem, jak zachowują sie inne dziewczyny.

Z jednej strony trochę jesteś, bo oczekiwanie deklaracji związkowych po trzech tygodniach znajomości to w wielu przypadkach dość szybko Ale z drugiej strony to on sam się upiera przy nazywaniu tych spotkań randkami, to on sam rzuca jakieś z kija aluzje, więc niech nie kwęka że wywierasz presję.

Ja bym się odsunęła, za dużo Cię to będzie kosztowało.

[durnababa]

No właśnie ja chyba nie mam cierpliwości takiej zwykłej ludzkiej jak mają normalne dziewczyny
Raz chciałam się uprzeć i mieć, ale mnie to drażni wszystko.
To, że on nie czuje nic to ja wiem, wiem, że 3 tyg to szybko, żeby coś czuć, ale sam mi powiedział, że jeśli o jakieś głębsze uczucia chodzi, to on z siebie nic na razie nie jest w stanie wykrzesać i że ma nadzieję, że szybko się jakoś odbuduje, bo jego też męczy ten stan.

Z jednej strony kopnęłabym go w d**kę (tak, żeby łagodniej brzmiało) i miała spokój, ale z drugiej chciałabym się zawziąć i raz być cierpliwa. On mówi mi " co masz do stracenia? Nic nie tracisz.", a ja tracę czas i nerwy na niego. Mówił mi to, kiedy nie chciałam włazić w coś z kim w tak niepewnej sytuacji.

Wiem, że żadna z was mi nie poda złotego rozwiązania na tacy, ale byłam ciekawa, czy ktoś może to widzieć właśnie podobnie jak ja. Że to trochę mieszanie w głowie.
Zawsze jak ja się odsuwam trochę, to on nagle wyskakuje z czymś chyba żeby mnie przytrzymać. I też się nie boi za bardzo że ja sobie zwieję, bo wie, że mi sie podoba.

Za te głupie odzywki po smsie od bylej mnie przeprosił niby, no ale co z tego. Ja się troszkę wkręciłam chyba. Jak poczekam jeszcze z miesiąc albo lepiej, to mogę mieć potem pewnie problem

[elvegirl]

Napisane przez durnababa

On mówi mi " co masz do stracenia? Nic nie tracisz.", a ja tracę czas i nerwy na niego.

Czas, nerwy i emocje, które on sam podsyca. Sam dba o to, żebyś rzuciła w tą znajomość ładunek emocjonalny, pilnuje żebyś się przypadkiem nie zaczęła przestawiać na tryb koleżeński, a potem ma pretensje o nacisk? Niech skończy z durnymi aluzjami i chrzanieniem o randkach, to nie będzie nacisku.

No weź, przecież to bzdura jakaś. Koleś chce zjeść ciastko i mieć ciastko i ma do Ciebie pretensje, że tak się nie da.

[durnababa]

Boże

Wiesz co mi uświadomiłaś? Że jestem strasznie schematyczna. Już to raz sama powiedziałam innemu chłopakowi: chcesz zjeść ciastko i mieć ciastko! A tak się nie da. Na co on: To daj chociaż ugryźć.
I tyle miał sobie z moich słów, heh.

Może ja sama do tego doprowadzam taką napinką, że oni się czują za pewnie i wtedy hulaj dusza, piekła nie ma...

[elvegirl]

Napisane przez durnababa

Może ja sama do tego doprowadzam taką napinką, że oni się czują za pewnie i wtedy hulaj dusza, piekła nie ma...

Nie tyle napinką, ile tym, że sama nie wiesz na co pozwalać. Ustal jasno granice znajomości, nie baw się w matkę Teresę od niewiedzących czego chcą, tylko dbaj przede wszystkim o własny kuper. Dawaj tyle, ile jesteś w stanie znieść, zgadzaj się na tyle, żebyś czuła się komfortowo. Wymagaj. To że on jest po rozstaniu nie znaczy, że masz czekać wiernie na wycieraczce aż mu się zachce albo i nie wyjść i pogłaskać. Dorosły jest, niech się ogarnie, bo w tym układzie jest nie tylko on, bidulek cierpiący, ale i Ty, która za moment przez tą huśtawkę emocjonalną jaką Ci funduje, za moment bidulką cierpiącą będziesz.

Nie chcesz zrywać znajomości? To tego nie rób, ale się zdystansuj i wbij sobie do głowy, że dopóki ten pan nie pokaże i powie czegoś KONKRETNEGO, to kolegą jest i kropka. Milutkim, ale kolegą.

[durnababa]

Ej, jesteś serio bardzo pomocna! Dzięki Ci wielkie

edit:
Już zdążyłam usłyszeć, że czuje ode mnie dziś ten taki chłód ogólnie i wczoraj byłam o wiele serdeczniejsza i to było miłe. I on chce znów.

[elvegirl]

Napisane przez durnababa

Już zdążyłam usłyszeć, że czuje ode mnie dziś ten taki chłód ogólnie i wczoraj byłam o wiele serdeczniejsza i to było miłe. I on chce znów.

LOL. No po prostu cycki opadają.

Ja bym chyba rżnęła głupa. "wydaje ci się" i tyle


Ewentualnie walnąć szczerością "nazywasz nasze spotkania randkami, ale kiedy chcę od ciebie randkowego zachowania, to się oburzasz że cię naciskam. nie naciskam więc już, ale nie oczekuj że będę traktować jak randki coś, co randkami jest tylko w twoim nazewnictwie"

[durnababa]

A ja nawet nie jestem niemiła, po prostu nie jestem wylewna
Albo się mam zdystansować albo nie, sam się musi zastanowić, czego chce ode mnie, bo na razie to naprawdę aby miesza.
Ech, nie wiem co z tego będzie, pewnie nic. Im szybciej sobie wykręcę, tym lepiej.

[szpilkaXXX]

Gość wydaje mi się skrajnym egoistą. Czy trochę tak nie jest? Cały czas mówisz o tym, jaka jesteś dla niego ważna, jak on to docenia, a co on takiego robi dla Ciebie? Co Tobie daje ten 'związek'?

Jeśli zatracisz gdzieś w tym swoje potrzeby, nie wydaje mi się, że stworzycie coś fajnego.

Odpowiedz sobie sama przed sobą (tylko w 100% szczerze): czy jestem pewna, że chcę z nim być?

Jeśli miałabym jakąś wątpliwość, 'wyjaśniłabym' sobie, że to żadne zauroczenie, tylko tak naprawdę urażona duma ('to co w końcu, chce mnie czy nie? muszę się przekonać!'). I odpuściłabym.

Jeśli byłabym pewna, że chcę z nim być:
1. uzbroiłabym się w anielską cierpliwość
2. skończyłabym gadki o tym - faceta słodkimi słówkami do łóżka nie zaciągniesz. Plus gość ma jakieś przejścia z histeryczką - wydaje mi się, że rozmów, wyjaśnień itp. ma po dziurki w nosie.
Po prostu bądź zalotna kokieteryjna, uśmiechaj się, czaruj, ubierz coś ekstra. Nie melduj mu o wszystkim, co robisz, bo się od niego uzależnisz - zrób coś tylko dla siebie bez myśli o nim. Zajmij się sobą.

A on, jeśli będzie chciał, zrobi w końcu krok na przód - właśnie gdy poczuje, że taka super dziewczyna nadal jest przecież wolna i może umawiać się z innym. I ktoś mu ją sprzątnie sprzed nosa

[durnababa]

To też są bardzo konkretne rady i uważam, że są NIEOCENIONE po prostu Dziękuję!

Nie no, trochę mi daje Dziś na przykład musiałam mu opowiadać dużo o mojej pracy, aż się zdziwiłam, powiedział, że mam mega talent w rękach i będzie mnie naciskał, żebym z tym zrobiła coś więcej i się wybiła bo mogę bardzo dużo osiagnąć, itp. Dają mi trochę te rozmowy z nim i te spotkania, to nie tak, że aby ja daję. Tylko, że ja w to wkładam jakieś uczucia, on póki co - nie

[krolowazimy]

Napisane przez durnababa

. Im szybciej sobie wykręcę, tym lepiej.

Dokładnie. Taki rozwój zdarzeń, jaki ma miejsce, nieczęsto prowadzi do szczęśliwego finału.

Elvegirl dobrze pisze

[mmmm1111]

To chyba nie pozostaje nic innego jak po prostu dać temu czas, nie naciskać, i zobaczyć co z tego będzie... Btw. ile on ma lat?

[durnababa]

On ma 24, ja mam 25

[elvegirl]

Czyli nie małolaty, które jeszcze nie wiedzą z czym się je kontakty międzyludzkie.

[durnababa]

Właśnie jeśli chodzi o kontakty międzyludzkie, to ja się zmieniam w małolatę. Albo mnie ktoś nie interesuje w ogóle i wtedy nie chce mi się nawet umawiać, albo mnie ktoś interesuje tak, że chcę wszystko na już. Nigdy tak do niczego nie dojdę.
Dzisiaj też od rana już rozmyślam, co tu zrobić z tym fantem.
Nawet sobie mówię: durna babo, za wczesna jest godzina, żeby takie ciężkie rozkminy mieć, ale ja się po prostu nie umiem wyluzować.
Nie tylko w tym przypadku, ale ogólnie, na co dzień, wszystko roztrząsam, wszystko przeżywam...no szlag by to.

[elvegirl]

Oj tam, bzykać Ci się chce po prostu!

Tak serio, to pośpiech jest wskazany przy łapaniu pcheł, ale niekoniecznie w poznawaniu drugiego człowieka, nie ma co się spieszyć ze związkiem, jeśli w zasadzie nic o człowieku nie wiesz :P Wyluzuj trochę, za młoda jeszcze jesteś na paniczny strach przed staropanieństwem i desperację.

[durnababa]

Bo ja mam bzika po sylwestrze, że leci mi 26-ty rok, a to już brzmi poważnie
U mnie zawsze tak to wychodzi wszystko, fajnie, fajnie, a potem jak się wkręcę to się wszystko rozsypuje, a ja nie mam cierpliwości. Nigdy chyba tego nie ogarnę u siebie

[elvegirl]

Jakbym w wieku 26 lat wyszła za ówczesny obiekt westchnień, to już bym była po rozwodzie
To naprawdę nie jest kwestia, w której należy się spieszyć. Wybór partnera życiowego to poważna sprawa, która musi być dobrze przemyślana. I naprawdę, to nie jest problem, jeśli tych przemyśleń dokonujemy nie będąc w związku. Łapać się od razu za związek "bo tak fajnie na fb wygląda" i dopiero wtedy poznawać gościa? No nie bez sensu?

[durnababa]

Ja w związku nie bylam chyba od czterech lat, a cały czas ktoś się kręci przy mnie, to nawet nie to, że wiązać mi się chce z kimś, ale chciałabym wiedzieć w ogóle na czym stoję i czy to ja jestem tak nienormalna z tym moim brakiem cierpliwości, że ze mną się wytryzmać nie da i ja to prowokuję, czy tylko sobie to wmówiłam

[elvegirl]

Pewnie ten brak cierpliwości też swoje robi - puzzle poukładaj, albo co bo jednak wymaganie od gościa znanego dwadzieścia parę dni jakiś mega deklaracji, określania się itd itp, to spore ciśnienie z Twojej strony. No ale ten akurat gość robi bardzo dużo, żebyś właśnie takie ciśnienie miała.