Dziecko we własnym pokoju- kiedy przeprowadzka?

[AAiG]

Drogie Wizażanki, nie wiem czy temat był, ale chciałabym sie dowiedzieć kiedy "przeprowadzałyście" swoje pociechy do ich pokoi? Nasza Żaba śpi w naszej sypialni, a ma już 14 miesięcy i tak sie zastanawiam, kiedy jest odpowiedni moment na przeniesienie do jej pokoju.

[monarika]

Moja Żaba śpi nie dość, że z nami w pokoju to jeszcze z nami w łóżku a ma ponad 2 lata

[AAiG]

Skąd ja to znam

[paula78]

Moje dziecko zaczęło samodzielnie przesypiać całe noce w swoim pokoju w wieku lat 5-6 więc przy 14 miesiacach nie napisałabym, że ma "już" 14 miesiecy

[AAiG]

Pytanie, kiedy zacząć przyzwyczajać?

[paula78]

Mozna od urodzenia- pytanie czy ma sie na tyle wytrwałości.

[mamasierpniowa]

moja śpi u siebie w pokoju odkąd skończyła 8 miesięcy, bo dopiero wtedy przeprowadziliśmy się do mieszkania z dwoma pokojami. Spac u siebie uczyłam od urodzenia.

[201710041131]

Napisane przez paula78

Mozna od urodzenia- pytanie czy ma sie na tyle wytrwałości.

Ja tak planuję, ciekawe czy mi się nie odmieni po dwóch dniach

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Starsza w wieku 2 lat, bo wówczas przeprowadziliśmy się do większego mieszkania, tyle, że pokój sąsiaduje z naszym, drzwi otwarte, może w nocy przyjść kiedy chce. Młodsza miała 14mcy, dołączyła do siostry

[AAiG]

Chyba czas zacząć ją powoli przyzwyczajać. Boje się trochę ale w sumie kiedys trzeba. Mam nadzieje, ze nie skonczy się histerią jak z samodzielnym zasypianiem Mala zasypiala sama az sie zbuntowala i teraz n bez drapania po pleckach nie zasnie

[TienShan]

Mój syn ma prawie 1,5 roku i właśnie jesteśmy na etapie urządzana mu pokoju i powolnego przyzwyczajania do spania w swoim łóżku choć nic na siłę Śpi z nami w łóżku i pewnie jak się zbudzi w nocy to będzie przychodził i nie mam tym problemu ale wiosną pojawi się młodsze rodzeństwo i chcę zacząć już by nie nakładać mu zbyt wielu wrażeń na raz no i do tego śpi w nocy zdecydowanie lepiej niż jeszcze kilka tygodni temu, więc może to dobry moment, okaże się. Nawet jeśli nie to przynajmniej zyska więcej przestrzeni do zabawy

[Klarissa]

Córce zrobiliśmy pokój gdy miała 18 miesięcy bo wkurzały nas zabawki rozłożone po całym domu i spanie we 3. Młodsze dziecko od urodzenia ma pokój z siostrą, a od 17 miesiąca normalne łóżko, wcześniej nie znosił spać w łóżeczku i spał z nami.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

No właśnie, jedna rzecz swój pokój, a druga dorosłe łóżko moja starsza tak samo, spała z nami wcześniej bo w łóżeczku szlag ją trafiał, a młodsza ze mną, a potem 14mcy fru do normalnego łóżka, pełnowymiarowe, z barierką.

[meta_morfoza]

to ja jestem wyrodna syn śpi w swoim pokoju odkąd skończył 2 miesiące, wcześniej spał w naszej sypialni, ale w kołysce (na zmieszczenie łóżeczka nie było szans i tak). Tutaj muszę zaznaczyć że syn generalnie szybko zaczął rpzesypiać noce i ze spaniem nie było i nie ma większych problemów, ja początkowo i tak nie spałam, bo chodziłam sprawdzać czy wszystko ok, pomimo że mieliśmy elektroniczną nianię wszyscy przywykliśmy do takiej sytuacji i nawet jak było trzeba wstawać po kilka razy w nocy (np w czasie ząbkowania czy choroby), to nie było to problemem dla nas, że trzeba przejść do pokoju obok (od wielu osób słyszałam "mi by się nie chciało tak kursować"). Syn np nie uznaje naszego łóżka jako miejsca do spania nawet jak się zdarzało, że w nocy wzięliśmy go do siebie, bo już przytulanie, głaskanie itp nie działało, to on i tak jak już się wyciszył, to pokazywał, żeby go zanieść do jego pokoju.

[Klarissa]

Szaja ja jak sprzedawałam łóżeczko po dzieciach to nawet w opisie dałam, że mało używane bo moje dzieci anty-łóżeczkowe były. Więcej w nim spały w dzień jako niemowlęta, noce natomiast z nami. Ale zmiana z łóżeczka na "dorosłe" łóżko w jednym i drugim przypadku nam się sprawdziła, dzieci rzeczywiście w tych swoich łóżkach chcą spać, co prawda czasem z nami, ale chcą.

Do tej pory może z 3-4 razy zdarzyło się, żeby dzieci do nas przyszły w nocy. Córka raz po prostu chciała się położyć z nami bo coś jej się śniło, a synek przeważnie przychodzi w nocy, ale to dlatego, że chce żeby mu zrobić mleko, bierze flachę i idzie spać do siebie. Czasem się położy z nami, ale moja teoria jest taka, ze szedł po mleko i był tak zaspany, że zapomniał po co idzie więc położył się do spania

Natomiast dla mnie plusem dziecięcego pokoju jest mniejszy syf w domu, bo dzieci jednak głównie tam się bawią i automatycznie mniej bajzlu robią w innych pomieszczeniach (co oczywiście nie oznacza, że nie robią, ale na prawdę mniej).

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

A to widzisz, u nas fajnie u siebie zasypiają (tzn. ja z młodszą leżę, starszą za ręke trzymam, po kilku minutach śpią, no czytanie wcześniej), ale ostatnio jakoś ciągle wędrówki ludów uskuteczniają kładzie się człowiek i nigdy nie wie, w jakiej konfiguracji rano wstanie dzisiaj o 1 w nocy starsza przyszła, mąż na jej łóżko poszedł, a młodsza po 4 i tak chciała szurnąć do mnie, odtransportowałam mężowi bo na spanie w 3 nie ma szans. W planach zakup giga materaca 2x2m

[Klarissa]

U nas ostatnia noc też kiepska, syn mi się budził praktycznie co godzinę z jękiem mamo lub tato na przemian...

No i z zasypianiem jest kiepsko. Z małym muszę leżeć aż uśnie co czasem trwa i ponad godzinę, starszą córkę jakiś czas temu już przekonaliśmy, że może usnąć sama bo uprzednim czytaniu bajek itd. i teraz rzeczywiście leży sobie aż uśnie, ale z młodym nie ma tak lekko, bo on emigruje z łóżka zamiast spać

Ale i tak śpią lepiej niż np. rok temu, więc to duży plus, bo już się bałam, że nie dociągnę 40-stki w takim systemie jak był.

Myślimy się w przyszłym roku przeprowadzić i ciągle się waham czy robić dzieciom osobne pokoje, pewnie zrobię pod kątem przyszłości, ale oni póki co są przyzwyczajeni, że śpią w jednym i np. mały jak zasypia to się co wieczór upewnia, czy siostra też będzie spała i tak samo moja córka lepiej śpi wiedząc, że ma brata niedaleko.

Natomiast w dzień ewidentnie brakuje dzieciom przestrzeni, szczególnie starszej by się przydał własny pokój, bo często po przedszkolu ona potrzebuje pobyć sama ze sobą, a tu nie ma kompletnie gdzie.

[mamasierpniowa]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;48754180] W planach zakup giga materaca 2x2m [/QUOTE]

mam taki!!!! I to dla mnie samej. Polecam: ))

[karolca]

Moje dziecko "wyprowadziło się" z pokoju na sofę do pokoju gościnnego około 2 r.ż. Oczywiście nie przesypia tam całej nocy, jest przynajmniej jedna pobudka, gdzie woła mnie do siebie. Albo sama cichaczem wkrada się do naszego łóżka i śpi na krawędzi.
Teraz, gdy jestem mało w domu i spędzamy ze sobą mniej czasu, potrzebuje czuć mnie blisko siebie. Ale ona ma dopiero 2,5 roku i skoro mając mnie blisko czuje się bezpiecznie, to jej to daję.

[traicionera]

Moja corka dostala wlasny pokoj, gdy miala ponad dwa lata. Spokjnie moglaby duzo wczesniej, ale dopiero wedy zdecydowalismy, jak przemeblujemy mieszkanie i zrobilismy remont. To zdecydowanie lepsza opcja niz ta, gdy jej lozeczko stalo w jej sypialni, bo wtedy wybudzailismy ja, gdy kladlismy sie spac. A tak to nikt sie jej po pokoju nie kreci, wiec moze sobie spokojnie spac do rana. N akurat nie ma zwyczaju przychodzenia do nas w srodku nocy czy wczesnym rankiem, woli spac w sqoim lozeczku i cieszy sie, ze ma miejsce na swoje zabawki itp.

[AAiG]

Jak tak czytam to mi lepiej. Jakoś optymistycznie to wygląda. Bałam się, bo moja córa od czasu kiedy nauczyła się wstawać sama, nie toleruje łóżeczka. Nawet jak ją na chwilę włożę to jest lament jakbym jej głowę urywała. Wcześniej tak nie było. Zasypia na naszym łóżku i przekładamy ją do łóżeczka, ale w nocy się budzi i chce do nas. Efekt jest taki, że Żaba rozłożona na środku, a my z mężem zwisamy na brzegach Ale może to jest jakiś pomysł z tym "dorosłym" łóżkiem. Może jak bedzie takie miała to nie będzie problemu z lamentowaniem tak jak w łóżeczku. Swoją drogą to ja nie wiem jaki ma związek umiejętność wstawania do tego, że nagle znienawidziła łóżeczko i samodzielne zasypianie. Czytałam kiedyś na innych forach, że mój przypadek nie jest odosobniony A jakie macie "dorosłe" łóżka dla swoich dzieci ? Polecacie jakiś model?

[traicionera]

Ja mam lozko o wymiarach 180x90 bodajze, ktore z trzech stron ma normalne barierki, a z czwartej taka do polowy, ktora mozna zdemontowac. Specjalnie wzielam takie duze, bo na dluzej starczy no i w razie jakiejs choroby moge polozyc sie obok corki. Pod spodem lozko ma skrzynie na posciel.

[Klarissa]

Napisane przez AAiG

Jak tak czytam to mi lepiej. Jakoś optymistycznie to wygląda. Bałam się, bo moja córa od czasu kiedy nauczyła się wstawać sama, nie toleruje łóżeczka. Nawet jak ją na chwilę włożę to jest lament jakbym jej głowę urywała. Wcześniej tak nie było. Zasypia na naszym łóżku i przekładamy ją do łóżeczka, ale w nocy się budzi i chce do nas. Efekt jest taki, że Żaba rozłożona na środku, a my z mężem zwisamy na brzegach Ale może to jest jakiś pomysł z tym "dorosłym" łóżkiem. Może jak bedzie takie miała to nie będzie problemu z lamentowaniem tak jak w łóżeczku. Swoją drogą to ja nie wiem jaki ma związek umiejętność wstawania do tego, że nagle znienawidziła łóżeczko i samodzielne zasypianie. Czytałam kiedyś na innych forach, że mój przypadek nie jest odosobniony A jakie macie "dorosłe" łóżka dla swoich dzieci ? Polecacie jakiś model?

Dla moich dzieci łóżeczko to był rodzaj więzienia, nie można wyjść samodzielnie i to budziło ich sprzeciw głośno wyrażany.

Ja mam dla starszej łóżko 90x180cm a dla młodszego z ikei to "rosnące wraz z dzieckiem" aktualnie ma wymiary 90x135cm. Starsza córka ma w łóżku wysoką barierkę, młodszy od początku bez barierek. Przenieśliśmy ich do łóżek w wieku 18 miesięcy starszą i 17 miesięcy młodszego. Nigdy nie spadli w nocy ze swoich łóżek.

[kordelka85]

Napisane przez Klarissa

Szaja ja jak sprzedawałam łóżeczko po dzieciach to nawet w opisie dałam, że mało używane bo moje dzieci anty-łóżeczkowe były. Więcej w nim spały w dzień jako niemowlęta, noce natomiast z nami. Ale zmiana z łóżeczka na "dorosłe" łóżko w jednym i drugim przypadku nam się sprawdziła, dzieci rzeczywiście w tych swoich łóżkach chcą spać, co prawda czasem z nami, ale chcą.

.

To podziwiam, mój jakby mógł wyjść z łóżeczka to by chyba nigdy nie spal tylko chodził.
Ma teraz 14 miesięcy prawie i jakoś na początku roku planuje sie wynieść z sypialni ja,a jemu ja zostawić.

[TienShan]

A ja się boję, że synek mi spanie z łóżka bo on potrafi w nocy chodzić po całym z zamkniętymi oczami

[traicionera]

Moja mloda notorycznie spadala z naszego lozka, gdy ja czasami bralismy do siebie za czasow wspolnej sypialni, szczegolnie w ciezkim okresie zabkowania. Miala jakis dar, bo nawet na etapie raczkowania, gdy byla w zapinnaym spiworku, potrzafila wzdluz nas jakos przepelznac cale lozko i spasc z samych stop lozka. A w swoim lozku spi ponad rok i jej sie nie zdarzylo zleciec. Ta barierka do polowy lozka jest wsytarczajaca ochrona.

[Luba]

Moje dzieci mialy swoje pokoje od urodzenia.
Ale jesli chodzi o spanie w swoim pokoju to co innego

Starsze dziecko od urodzenia spalo osobno, w swoim pokoju, w swoim lozeczku, nie bylo z tym problemu.
Czasem przychodzil do nas jak juz umial chodzic.

A mlodsze spalo z nami dosc dlugo, do siebie przenioslo ze spaniem na stale chyba w okolicy 6 roku zycia, jak poszlo do szkoly. Wczesniej raz spalo u siebie raz z nami, do 2 roku zycia tylko z nami.

[ZamyslonaRoztargniona]

Moi śpią w swoim pokoju od urodzenia.

Starszy spał od urodzenia w swoim pokoju, w swoim łóżku sam.
Jak urodziła się siostra, od razu zaczęła spać w swoim łóżeczku w pokoju z bratem.
Jak starszy miał 1,5 roku zaczął chodzić i wtedy dostał "dorosłe" łóżko. Łóżko o wymiarach 90x160, z barierką na 2/3 długości.

Ja nie mogę spać w pokoju z dzieckiem. Budzę się na każde stęknięcie i w zasadzie wtedy w ogóle nie śpię. Zaliczyłam kilka takich nocek jak byliśmy w odwiedzinach u rodziny i to zdecydowanie nie dla mnie.

[Klarissa]

Napisane przez TienShan

A ja się boję, że synek mi spanie z łóżka bo on potrafi w nocy chodzić po całym z zamkniętymi oczami

Moje dzieciaki po łóżeczku albo jak spały z nami to po naszym łóżku też urządzały wędrówki ludów, a w swoich jakoś śpią normalnie, synek czasem się kręci, ale nie ma szans żeby spadł. Kiedyś go obserwowałam i nawet wiem dlaczego - jak się kręci i dociera do brzegu materaca to czuje ramę łóżka na ciele i wtedy obiera inny kierunek

Napisane przez traicionera

Moja mloda notorycznie spadala z naszego lozka, gdy ja czasami bralismy do siebie za czasow wspolnej sypialni, szczegolnie w ciezkim okresie zabkowania. Miala jakis dar, bo nawet na etapie raczkowania, gdy byla w zapinnaym spiworku, potrzafila wzdluz nas jakos przepelznac cale lozko i spasc z samych stop lozka. A w swoim lozku spi ponad rok i jej sie nie zdarzylo zleciec. Ta barierka do polowy lozka jest wsytarczajaca ochrona.

Mnie z łóżka sypialnianego też dzieci spadły, córka chyba 2 razy, raz jako niemowlak się zbudziła gdy ja wyszłam do wc a drugi raz to już była sporo większa, chciała zejść i jej nie wyszło. A młodszy syn długo nie mógł nauczyć się schodzić tyłem, chciał skakać na główkę z łóżka... i chyba też z raz nam spadł, jakoś przepełzł między naszymi głowami (mam łóżko bez zagłówka) ale akurat wtedy spadł na leżącą obok łóżka tż-tową torbę od laptopa i kompletnie nie było dzięki temu obrażeń.

[AAiG]

Moja córa też zleciała z naszego łóżka. Myślałam, że umrę śpię, a tu gruchnięcie i płacz. W życiu się tak szybko nie obudziłam. Chyba z miesiąc to przeżywałam, że co ze mnie za matka, która śpi a dzieciak z łóżka spada :/ teraz jak np. śpi z nami, mąż wyjdzie do pracy, a ja muszę iść do wc to z jednej strony przystawiam łóżeczko i robię z poduszek i kołder mur ochronny Dlatego łóżko dla niej koniecznie z zabezpieczeniami, bo jak spada z takiego 2m na 2.20 to z mniejszego na bank będzie leciała co noc.