Sentyment, licealna miłość .

[sallyskellington]

Jakoś tak mi się zebrało na sentymentalne wspominki chyba związane jeszcze z moim tlącym się do kogoś z przeszłości uczuciem. Nie jesteśmy już 2 lata, tyle też się nie widzieliśmy i nie kontaktowaliśmy się. Było trochę mężczyzn w moim życiu, jakieś uczucia mniejsze i większe (po tej miłości) ale nie są w stanie dorównać tamtemu uczuciu. A historia nasza banalna czas 18 poznaliśmy się byliśmy niespełna rok i się posypało z powodu niezgodności charakterów. Na szczęście inne miasta potem na studiach itp. niby mieszkamy niedaleko ale oboje zapadliśmy się dla siebie pod ziemię. Czasem czy tego chcę czy nie chcę jakieś strzępki informacji o nim do mnie docierają. Czasem o nim myślę. On pewno już nie bo od dawna jest z kimś innym. Jakoś włosy mi się jeżą na myśl, że moglibyśmy się spotkać gdzieś przypadkiem ... bo jakoś tak mam uczucie jakby był "martwy" aż dziwne dla mnie jest, że on gdzieś tam jest i żyję sobie. Moje pytanie brzmi czy ktoś tak jeszcze ma z was ? Czy ja jestem nienormalna ? I ciekawa jestem czy mi to kiedyś przejdzie... A aaa i to nie jest jakieś obsesyjne myślenie ot, czasem z nostalgią ze smutkiem, wspominki ...

[falling_rain]

jestem w Twoim wieku wydaje mi się, że to całkiem normalne, że masz takie wspomnienia.
ja akurat pierwszego związku nie wspominam przyjemnie (toksyczny człowiek), ale za to platoniczną miłosc z końca gimnazjum pamiętam do teraz tu bylismy na spacerze, stąd znam tamto miejsce, albo jakąś piosenkę. za takimi wspomnieniami nawet niekoniecznie idą jakieś wielkie uczucia- po prostu uśmiecham się, bo to było fajne; ale z podobnym rozrzewnieniem wspominam na przykład pierwszy wyjazd na wakacje z przyjaciółką, czy maturę mam sporo takich ciepłych wspomnień z "kiedyś tam". wiadomo, że pierwsza miłość to znaczące przeżycie; pierwszy związek zapisuje się w pamięci- a gdy ktoś ma skłonnosci, to czasem do tego wraca. myslę, że to zdrowe i normalne.
mam teraz innego chłopaka, właściwie to przeżywam prawdziwą "pierwszą miłość", ale o miłostkach z gimnazjalno-licealnych czasów tez pamiętam. i czasem wracam do tych wspomnien- ale to przeciez tylko wspomnienia, nie żywe emocje.

[maacieek]

Ja tak mam co prawda nie z żadną byłą dziewczyną a bliską koleżanką albo nawet "pierwszą miłością" znaliśmy się od małego po czym okres gimnazjum nadszedł i zaczęły się jakieś głupoty że cała znajomość przepadła. Po tych 8 latach nagle doszełem do wniosku że żałuję tego co było i wspominam nasze wygłupy i spotkania. Może zabrzmię dziwnie ale wiem że mieszkam pod miastem, ma chłopaka że studiuje itp. jak się spotykamy a było to raz to jakoś każde udawało że nie widzi.

Także głowa do góry prędzej czy później poznasz kogoś kto sprawi że zapomnisz o nim

[sallyskellington]

Właściwie to nie była moja 1 miłość . Wspominam go bardzo dobrze, jednak było między wszystkim tym co się stało w pewnym sensie sporo niedomówień krótko po rozstaniu mieliśmy jakiś kontakt. Mam taki mały żal, że się stało jak się stało było to z mojej winy chyba bardziej. Wiadomo co było nie wróci, fajna osoba niestety fakt, że boję się ewentualnej konfrontacji kiedyś tam mnie dobija. Pozbierana jestem mam swoje życie, które jest fajne po prostu jest jedna niby dokończona sprawa z jednej strony jednak nie do końca i po prostu tkwi gdzieś na dnie serca ehh ... absolutnie nie chcę nawiązywać kontaktu bo się boję i nie widzę wiadomo sensu. Wiem, że nikt mi nie pomoże, kiedyś mi pewnie przejdzie ale dziwne to uczucie. Tak jak o tym myślę to jest to takie nierealne to wszystko co było.

[Une fille polonaise]

Hm... no Wam powiem, ze duzo prawdy jest w stwierdzeniu, ze stara milosc nie rdzewieje