Związek optymisty z pesymistką

[Ravenca]

Witam,
od ponad 2 lat jestem w związku z chłopakiem (obecnie jesteśmy na studiach). Ogólnie układa nam się bardzo dobrze, ale czasami objawia się sprzeczność naszych natur: ja jestem pesymistką, często się zamartwiam, smucę, miewam zły humor. Ponadto jestem nieśmiała, nienawidzę się wyróżniać, nienawidze niespodzianek.

Mój chłopak jest moją odwrotnością: zawsze wesoły, „zaraża” uśmiechem innych. Jest wybitnie odważny, ma cięty język, inteligentny. Pełen optymizmu jak nikt inny mi znany.

Problemy pojawiają się, gdy mi coś nie idzie np. na studiach: ja wtedy płaczę, martwię się, a on stara się mnie rozbawić, pokazać, że nie ma się czym martwić. Często okazuje się, że ma rację, ale ja WOLĘ być gotowa na gorsze i nie mieć niespodzianki a on tego NIE ROZUMIE!!

Drażni mnie też, że wszystko mu wychodzi, a on się w ogóle niczym nie przejmuje!

No właśnie dziś znowu się pokłóciliśmy: bo przyszedł do mnie z Kinder niespodzianką na dzień dziecka. Wkurzyłam się, że znów traktuje mnie jak dziecko. Przykro mi, bo wiem, że kilku znajomym dał Kinderki z okazji dnia dziecka i każdy się cieszył, ale ja chcę być kobietą, a nie dzieckiem. Żałuję, że tak się zdenerwowałam, ale to samo się we mnie pojawiło.

Jak mogę sprawić, by on spoważniał?

[Darkoz]

Nie ogarniam problemu z kinder niespodzianką. To nie on powinien spoważnieć, tylko Ty wyluzować, bo fochy z powodu takiego prezentu to ostra przesada. Jak dla mnie to po prostu miły, zabawny gest. No chyba że zlał Dzień Kobiet, a teraz wyskakuje z tym jajkiem.
Czy Twój facet umie Cię rozbawić? Dobrze Wam się spędza razem czas?

[cholernarejestracja]

Jak masz sprawić, żeby ON spoważniał? Zastanów się lepiej co możesz zrobić, bez urazy, z tym kijkiem w pupie który masz Obraziłaś się, bo on Ci chciał zrobić uroczą, małą niespodziankę przynosząc kinderka? Serio?

Popracuj nad swoim podejściem do życia, bo jak na razie, to ja współczuję jemu, a nie Tobie Masz prawo przeżywać stresy na swój sposób, nie każdy potrafi po prostu wzruszyć ramionami i twierdzić, że nic się nie stało/wszystko będzie dobrze, ale to, że chłopak usiłuje Cię z tych dołków wyciągnąć a nie siada obok i chlipie i jęczy razem z Tobą to akurat plus.

[ilekalorii]

Jak dla mnie świetny chłopak i powinnaś dać się zarażać tym optymizmem!

[Ravenca]

Nie zapomniał nigdy o żadnej rocznicy, po prostu ja JUŻ nie obchodzę dnia dziecka. I mu o tym powiedziałam rok temu!

On jest jak dziecko! I chciałby mieć dziewczynkę za partnerkę, a nie kobietę.
Często widzi dziewczynę w "zwiewnej sukience" i mi mówi, że ładnie wygląda. Zawsze powie mi prawdę: pytam się go jak wyglądam:
"dobrze, że nie mieszkamy w Krakowie, bo bym Cię nie rozpoznał w tym szarym mundurze na tle smogu". Ale jak ubiorę coś jasnego, to zaraz zauważy i podkresli jak mu się to podoba. Nie znosi szarości i brązu, a ja wstydzę się wyrózniać i ubierać inaczej i nie chcę być dzieckiem!

Pociesza, próbuje, choć często mu nie wychodzi. Ale zdarza mu się, że obraca moje słowa, przeciw mnie, znajduje błędy w tym, co mówię w złości, by go zdenerwować.

Ostatnio zdenerwował mnie, bo chwalił tę licealistkę, co nazwała Tuska zdrajcą. Moim zdaniem nie wolno jej było tak powiedzieć, jest gówniarą, a powiedziała tak do dorosłego człowieka. Ja bym tak w życiu nie zrobiła, a mojemu chłopakowi to IMPONUJE!

[_Desolation]

Tak bardzo nie chcesz być dzieckiem, ciągle to powtarzasz, a wychodzi z Ciebie straszna niedojrzałość.

[de_wu]

Nigdy nie byłabym w związku z taką osobą jak Ty. Pachnie mi tu zgorzkniałością i zrzędliwością. Niestety takie osoby potrafią wyssać całą pozytywną energię z człowieka energicznego, zadowolonego z życia , a nawet wpędzić go w depresję.
Powinnaś się zmienić i wyluzować jak ktoś napisał. Ja mam 24 lata, ale jakbym dostała kinder niespodziankę to bardzo bym się ucieszyła, w końcu to wspomnienia dzieciństwa.

[Lexie]

Napisane przez Ravenca

Nie zapomniał nigdy o żadnej rocznicy, po prostu ja JUŻ nie obchodzę dnia dziecka. I mu o tym powiedziałam rok temu!

On jest jak dziecko! I chciałby mieć dziewczynkę za partnerkę, a nie kobietę.
Często widzi dziewczynę w "zwiewnej sukience" i mi mówi, że ładnie wygląda. Zawsze powie mi prawdę: pytam się go jak wyglądam:
"dobrze, że nie mieszkamy w Krakowie, bo bym Cię nie rozpoznał w tym szarym mundurze na tle smogu". Ale jak ubiorę coś jasnego, to zaraz zauważy i podkresli jak mu się to podoba. Nie znosi szarości i brązu, a ja wstydzę się wyrózniać i ubierać inaczej i nie chcę być dzieckiem!

Pociesza, próbuje, choć często mu nie wychodzi. Ale zdarza mu się, że obraca moje słowa, przeciw mnie, znajduje błędy w tym, co mówię w złości, by go zdenerwować.

Ostatnio zdenerwował mnie, bo chwalił tę licealistkę, co nazwała Tuska zdrajcą. Moim zdaniem nie wolno jej było tak powiedzieć, jest gówniarą, a powiedziała tak do dorosłego człowieka. Ja bym tak w życiu nie zrobiła, a mojemu chłopakowi to IMPONUJE!

Może Wy po prostu jesteście fatalnie dobrani i dlatego tak to wszystko odczuwasz.

Nie wiem też co masz z tym byciem dzieckiem - takie ciągłe podkreślanie "ja nie jestem dzieckiem", "nie chcę być dzieckiem", "on chce dziewczynkę a nie kobietę" sprawia, że brzmisz bardzo niedojrzale.

Co do zwiewnych sukienek, wydaje Ci się, że w takich dzieci chodzą? A kobiety nie? Jego uwagi do Twojego stylu ubierania - no wyraźnie nie podoba mu się za bardzo i wolałby żebyś była mniej, hm, konserwatywna.

Sytuacja z licealistką - osobiście też mi się nie podobała ta sytuacja, uważam że panienka znalazła sobie drogę by się wylansować ale cóż, bywa, poszumi chwilę i ucichnie.

Niestety z tego co piszesz wychodzi, że jesteś raczej sztywna, zamknięta, wycofana, nie chcesz się wyróżnić nawet kolorową bluzką, do tego jesteś pesymistycznie nastawiona do życia i zawsze się szykujesz na najgorsze oraz masz jakąś lekką obsesję na punkcie "bycia dorosłą". Jak coś Ci nie idzie to ryczysz i się zamartwiasz, a na głupią kinder niespodziankę reagujesz złością
To nie jest za fajny obrazek, a jeszcze jak to zestawiasz z facetem takim jak opisałaś - optymistycznym, żywiołowym, dowcipnym, inteligentnym, duszą towarzystwa zarażającą uśmiechem - to wiele osób się zastanowi co on w ogóle robi z Tobą.

Serio, lubisz siebie taką jaka jesteś? Bo mam wrażenie, że niezbyt, stąd takie robienie z siebie wielkiej dorosłej, dojrzałej i statecznej, chociaż pewnie masz gdzieś tam koło 20 lat.

---------- Dopisano o 11:33 ---------- Poprzedni post napisano o 11:32 ----------

No i jeszcze nie rozumiem co to znaczy "Drażni mnie też, że wszystko mu wychodzi, a on się w ogóle niczym nie przejmuje!"... To chyba dobrze, że mu się wiedzie w życiu i że się nie zamartwia bezproduktywnie?

[migotka_m]

Jak dla mnie bardzo fajny chłopak związał się z beznadziejną dziewczyną.

Zwykle pierwsze zauroczenie mija po około 2 latach ++/-. Potem ludzie patrzą bardziej trzeźwo i sporo par się wtedy rozstaje. Zwykle zaczyna się od tego, że częściej się kłócą, albo mają do siebie jakieś "ale".

Mam nadzieję, że on zmądrzeje i znajdzie sobie kogoś kto potrafi cieszyć się życiem i dojrzał do życia w związku.

W ogóle wychodzi na to, że Ty masz focha nawet o to, że jemu się wszystko w życiu udaje... A być zawistną nawet o sukcesy człowieka, którego ponoć kochasz, to tylko dopełnienie Twojego i tak beznadziejnego charakteru.

[cyanide sun]

wyluzuj dziewczyno.
jakbym dostala kinderka to powiedzialabym ze chce jeszcze jeden. a blizej mi juz do 30 niz 20.
z opisu gosc wydaje sie byc spoko, a ty porazka... wiecej humoru i dystansu kobieto.

[zmieszany_facet]

Napisane przez _Desolation

Tak bardzo nie chcesz być dzieckiem, ciągle to powtarzasz, a wychodzi z Ciebie straszna niedojrzałość.

Dokładnie, takie podkręslanie na każdym kroku, że jakim to się jest dorosłym człowiekiem, nie bede obchodzic dnia dziecka, bo to dziecinne, nigdy nie obejrze kreskóki bo to dziecinne itp. świadczy tylko o tym, że tak naprawde do dojrzałości Tobie bardzo daleko.

Według mnie Twój chłopak zachowuje się bardzo dobrze, pamieta o okazjach, potrafi Ciebie wspierać i nie umartwiać sie razem z Tobą, dostrzega Ciebie, a Ty mu robisz jakies jazdy bez powod. To nie on ma spoważnieć, tylko to Ty powinnaś wyluzować. Życie nie polega na ciągłym byciu sztywnym i bez poczucia humoru- to byłoby dopiero nudne i zupełnie bezsensu

[de_wu]

Napisane przez migotka_m

Jak dla mnie bardzo fajny chłopak związał się z beznadziejną dziewczyną.

Zwykle pierwsze zauroczenie mija po około 2 latach ++/-. Potem ludzie patrzą bardziej trzeźwo i sporo par się wtedy rozstaje. Zwykle zaczyna się od tego, że częściej się kłócą, albo mają do siebie jakieś "ale".

Mam nadzieję, że on zmądrzeje i znajdzie sobie kogoś kto potrafi cieszyć się życiem i dojrzał do życia w związku.

W ogóle wychodzi na to, że Ty masz focha nawet o to, że jemu się wszystko w życiu udaje... A być zawistną nawet o sukcesy człowieka, którego ponoć kochasz, to tylko dopełnienie Twojego i tak beznadziejnego charakteru.

Zapomniałam się do tego odnieść, a również mnie ta część zbulwersowała.

[zmieszany_facet]

Napisane przez migotka_m

W ogóle wychodzi na to, że Ty masz focha nawet o to, że jemu się wszystko w życiu udaje... A być zawistną nawet o sukcesy człowieka, którego ponoć kochasz, to tylko dopełnienie Twojego i tak beznadziejnego charakteru.

Dokłądnie, jak w ogóle mozna sie irytować tym, że udaje się wszystko twojemu chłopakowi. Powinnas się cieszyć razem z nim. Poczułabys się lepiej gdyby nagle wszystko m się schrzaniło? Od razu widac, że masz beznadziejny charakter, bo w trudnych chwilach zamiast wspierac swojego partnera ty się będziesz cieszyć z jego niepowodzeń... Wybacz, ale nie potrafie tego zrozumiec i życzę mu jak najszybszego zakończenia związku z Tobą... Żle zyczyć moge swoi wrogom, ale nie komus kogo kocham i na kim mi zależy

[emma8]

O matko, aż mi dreszcz po plecach przeszedł jak sobie wyobraziłam że jestem w związku z osobą z charakterkiem takim jak Twój. I w ogóle o co chodzi z tą kinder niespodzianką? Spokojnie, nawet nie zwrócisz uwagi jak kolejne 10 lat minie i jeszcze będziesz chciała wrócić do czasów dzieciństwa.
Szczerze mówiąc szkoda takiego fajnego chłopaka na dziewczynę która nie docenia jego gestów, nie śmieje się z żartów, nie cieszy życiem i ludźmi tak jak on, nie pozwala pocieszyć się dobrym słowem, nie pozwala sobie pomóc, nie cieszy się jego sukcesami. O co Ci właściwie chodzi? O to, że bez przerwy płaczesz, uczysz się i zamartwiasz i nic z tego nie masz i zazdrościsz facetowi że jest szczęśliwy i wesoły i może właśnie dlatego mu wszystko w życiu lepiej wychodzi?
Do osób takich jak Ty chyba nie da się nikogo dopasować, bo jakby tak związać Cię z facetem o identycznym charakterze jak Twój, to chyba byłaby to jeszcze gorsza kombinacja niż obecna. Wieczny smutek i zgryzota, wiecznie jest źle, wiecznie nie tak, ukisicie się razem w tej swojej zawiści i "dojrzałości".

[elvegirl]

A ja autorkę rozumiem, też mnie zawsze wkurzało, jak ktoś sobie radośnie wszystko olewał i miał bez problemu to, co inni zdobywali ciężką pracą

Natomiast fakt, na każdym kroku podkreślasz Autorko swoją dorosłość, a Twoje reakcje na jego spontaniczność i na błędy, które według Ciebie wobec Ciebie popełnia, są cóż, dziecinne

Nie pasujecie do siebie. Tak po prostu. Za duża różnica charakterów, zbyt wielu kompromisów i zbyt silnego uczucia niedosytu ten związek od Was wymaga.

Ja dostałam na Dzień Dziecka pralinki w pudełku z myszkami Disney'a i cieszyłam się i cieszę się cały czas, w żaden sposób nie podkopało to mojej świadomości bycia dorosłą, kobietą. Ale to ja, ktoś inny by się wkurzył i miałby do tego prawo. Kwestia charakteru, podejścia do życia, do samego siebie. Ty jesteś taka, on jest inny. Zmienianie się na siłę dla partnera jest bez sensu, bez względu na to, które by się zmienić chciało.

[poshh]

Współczuję mu, że jest z kimś taki jak Ty. Nawet bym się z Tobą kolegować nie chciała, bo zaraz by mnie smutek i przygnębienie ogarniał. To, że on ma tak wesołą naturę jako tako równoważy ten związek, powinnaś to doceniać albo iść szukać podobnie do siebie zrzędliwej marudy.

I jeszcze ten fragment:

Napisane przez Ravenca

Drażni mnie też, że wszystko mu wychodzi, a on się w ogóle niczym nie przejmuje!

Porażka dziewczyno, w związku, ale tym prawdziwym, człowiek się cieszy ze szczęścia partnera, czy partnerki, a Ty zazdrościsz, jesteś o to zła.

Ja to się trzymam z dala od ludzi Twojego pokroju, bo po co sobie uprzykrzać życie? Niech tacy ludzie robią to sami sobie, a Tobie to fantastycznie wychodzi

[migotka_m]

Napisane przez elvegirl

A ja autorkę rozumiem, też mnie zawsze wkurzało, jak ktoś sobie radośnie wszystko olewał i miał bez problemu to, co inni zdobywali ciężką pracą

Jak ktoś olewa, to zwykle też mnie to odrobinę irytuje, bo jestem z tych co muszą sobie zapracować.

Tyle, że autorka nie napisała, że jej facet to wszystko olewa, tylko, że się nie przejmuje tak jak ona a wszystko mu się układa.

On się może przykładać, ale podchodzić do tego na luzie i mu się udaje. I już to autorkę wkurza, na to wychodzi...

[harvvey]

Ja sama jestem w takim związku - od zawsze miałam skłonności do analizowania wszystkiego i zamartwiania się na zapas, a mój chłopak to totalny optymista i farciarz, ale wiesz co? Dzięki niemu zmieniłam myślenie, zaraził mnie swoim podejściem i nauczył jak czerpać radość z małych rzeczy. Nie mówię, że zmieniłam się o 180 stopni, bo nadal miewam gorsze dni, czasami stresuję się głupotami, ale mogę śmiało powiedzieć, że jestem innym człowiekiem i nie wyłysieje do 40-stki tak jak myślałam wcześniej Dążę do tego, że zamiast próbować go zmienić, powinnaś czerpać od niego siłę, bo to naprawdę możliwe, wystarczy chcieć.

Ogólnie dziwi mnie, że taki wesoły chłopak wytrzymuje z takim smutasem, który to nawet za jajko niespodziankę się obraża - to już dla mnie robienie problemu z niczego. I tak jak dziewczyny pisały - takie zachowanie jeszcze bardziej podkreśla twoją niedojrzałość. Tak samo dziwi mnie podejście "denerwuje mnie, że jemu się wszystko udaje". Dla mnie sukces mojego chłopaka, to powód do radości, skąd ta zazdrość i rozgoryczenie?

Tupanie nogą i powtarzanie "nie jestem dzieckiem", a do tego te smutne ciuchy - to naprawdę w ogóle nie jest dojrzałe, bo widać, że to wszystko na pokaz. Nikt cię raczej jak dziecko nie traktuje, to siedzi w twojej głowie i to ty masz problem.

Jeżeli tak bardzo denerwuje cię charakter chłopaka i nie jesteś w stanie się zmienić to możliwe, że naprawdę się nie dobraliście, cóż, bywa.

[Pestka88]

Ludzie, którzy czują się dorośli i dojrzali nie mają potrzeby tego podkreślania na każdym kroku. Spokojnie wcinają kinder niespodzianki, przyjmują lizaki na dzień dziecka z promiennym uśmiechem, chodzą do kina na bajki i wkładają bluzki koloru dowolnego.

Natomiast ludzie mało dojrzali, a chcący za takich uchodzić, zwłaszcza w swojej opinii, mają kij w zadku, nie potrafią wyluzować i na siłę utrzymują powagę kosztem drobnych radości.

[zmieszany_facet]

Napisane przez elvegirl

A ja autorkę rozumiem, też mnie zawsze wkurzało, jak ktoś sobie radośnie wszystko olewał i miał bez problemu to, co inni zdobywali ciężką pracą

Tylko o co tu sie wkurzać? Jeszcze rozumiem jakby ktos sukcesy odnosił nieczysta grą, oszustwami- wtedy można się denerwować. Jednak jesli fakt, że komuś się więcej udaje wynika z jego szczęścia, większej inteligencji czy z faktu, że ktos jest zdolniejszy to nie ma o co tu się wsciekać. Tym bardziej, że to tyczy osoby nam ponoć najbliższej- osoby z którą jest się w związku. Tu sie zostaje tylko cieszyć, że udaje się. Nie wiem, mi zawsze sprawiało radośc jak mojej dziewczynie się udawało i osiagała sukcesy, nie czułem żadnej sciekłosci czy zawiści, że z niektórych rzeczy ja musiałem siedziec godzinami, zeby ledwo zdac, a ona po godzinnej czy dwugodzinnej powtórce materiału osiagał duzo lepsza ocene lub, ze ona niektóre sprawy potrafiła załatwic jedną wizyta, a mnie z reguły ciagali po kilkanascie razy po róznych urżedach czy nawet prawy formalne na uczelni

[elvegirl]

Napisane przez zmieszany_facet

Tylko o co tu sie wkurzać?

A czy wszystko musi być racjonalne i poprawne politycznie? Nie, nie musi. I jeśli z powodu niedopasowania, w drugim człowieku wkurza nas większość zachowań, to takie coś może być przysłowiowym uchem od dzbana, no co poradzić. Tak bywa po prostu.

[falling_rain]

ale najechaliście na dziewczynę
są na swiecie ludzie powazni i ludzie weseli. nie kazdy będzie tym drugim typem.
mi się wydaje że Autorce rozchodzi się nie o to, czy chłopak dał jej Kinderka na dzień dziecka (co swoją drogą było urocze ) i czy krytykuje jej ciemny ubiór proponując w zamian pastele- tylko gdzies pomiędzy ich sposobami patrzenia na świat jest konflikt.
fajnie jest, gdy jedna, weselsza, osoba w związku zaraża energią tę drugą, poważniejszą; jednak byc moze miedzy Autorką a jej chłopakiem coś na tej linii szwankuje? byc może Ravenca potrzebuje innego rodzaju pocieszenia, mniej.. "infantylnego", niż serwuje jej chłopak (dla jasnosci- niekoniecznie uważam, że ten chłopak dziecinnie się zachowuje, ale być może w Autorki oczach tak to własnie wygląda).
tak sobie zgaduje :p Twoje posty, Autorko, brzmią troche jakby Twój chłopak Cię po prostu drażnił- i teraz kwestia następujaca; czy drażni Cię jego osoba, bo widzisz w nim tę wesołość, beztroskę której sama nie potrafisz osiągnąć? czy po prostu jego zachowania zwyczajnie Ci nie pasują?
zastanów się nad tym na spokojnie odpowiedz sobie na pytanie- czy istnieje osoba, która potrafi Cię rozweselić skutecznie, nie denerwując Cie przy tym?

[yoona]

o rany zrobilas afere o kinder niespodzianke? jestem w szoku. a co mial ci kupic, zestaw muzyki klasycznej?wyluzuj.

---------- Dopisano o 11:33 ---------- Poprzedni post napisano o 11:31 ----------

dziwna jestes. zwiewne sukienki noszą dzieci? obrażasz się, bo on lubi jasne rzeczy? po słowie mudnur wnioskuje, ze chodzisz w garsonkach. dlaczego próbujesz się na sile postarzyc? co to za kompleks bycia dzieckiem?

[roseblue]

Autorko, to z tobą jest problem a nie z twoim chłopakiem. Nie rozumiem jak można przejmować się, że ukochanej osobie coś się udaje a tobie nie . Tak naprawdę to ty jesteś niedojrzała nie on.

[elvegirl]

Napisane przez falling_rain

Twoje posty, Autorko, brzmią troche jakby Twój chłopak Cię po prostu drażnił- i teraz kwestia następujaca; czy drażni Cię jego osoba, bo widzisz w nim tę wesołość, beztroskę której sama nie potrafisz osiągnąć? czy po prostu jego zachowania zwyczajnie Ci nie pasują?

O, właśnie. Dobre pytanie.

---------- Dopisano o 12:40 ---------- Poprzedni post napisano o 12:38 ----------

Napisane przez roseblue

Nie rozumiem jak można przejmować się, że ukochanej osobie coś się udaje a tobie nie .

Z drugiej strony, ciężko mi też zrozumieć że chłopak autorki serwuje jej zachowania, o których wie doskonale, że ją rozdrażnią.

[Listopadowaa]

Wyluzuj dziewczyno bo zejdziesz z tego stresu. Fochy za jajko niepodziankę? Powinnaś się cieszyć bo to fajny gest. Za dużo zrzędzisz, marudzisz i za mocno podkreślasz swoją dorosłość. Na dłuższą metę zrobisz się męcząca dla swojego tż. Mnie przytłaczałaby taka osoba u mojego boku....

---------- Dopisano o 12:46 ---------- Poprzedni post napisano o 12:42 ----------

Napisane przez Pestka88

Ludzie, którzy czują się dorośli i dojrzali nie mają potrzeby tego podkreślania na każdym kroku. Spokojnie wcinają kinder niespodzianki, przyjmują lizaki na dzień dziecka z promiennym uśmiechem, chodzą do kina na bajki i wkładają bluzki koloru dowolnego.

Natomiast ludzie mało dojrzali, a chcący za takich uchodzić, zwłaszcza w swojej opinii, mają kij w zadku, nie potrafią wyluzować i na siłę utrzymują powagę kosztem drobnych radości.

[Lexie]

Napisane przez elvegirl

Z drugiej strony, ciężko mi też zrozumieć że chłopak autorki serwuje jej zachowania, o których wie doskonale, że ją rozdrażnią.

Podejrzewam że on też nie jest zachwycony kiedy ona serwuje mu zachowania, które jemu nie pasują - np. czarnowidztwo i wpadanie w dół, płacz, bo się nastawiła na najgorsze scenariusze jeszcze zanim się zdarzyły

A co do tego, że jemu się udaje w życiu - nie napisała, że chłopak wszystko olewa, a udaje mu się ślepym fartem, tylko że on się nie przejmuje tak jak ona. Rozumiem to tak, że jak on ma jakiś problem przed sobą, to mimo wszystko jest optymistycznie nastawiony zamiast siedzieć i się zamartwiać (co zresztą faktycznie może się przekładać na lepsze tych problemów rozwiązywanie, bo chyba jest jasne, że więcej mu da działanie, niż siedzenie na kanapie i dół) - rozwiązuje ten problem. Jakoś mimo wszystko nie wierzę w to, że ludziom się wszystko udaje ot tak mimo, że nic nie robią - najwyżej nie zawsze widzimy co robią, no a szczęście czasem dopisze każdemu.
Wedle opisu autorki chłopak jest odważny, śmiały, inteligentny, optymistycznie nastawiony - może właśnie dlatego mu się różne rzeczy udają.

Najlepiej chyba byłoby od niego się uczyć i czerpać energię, jak ktoś już wspomniał - bo takie zamartwianie się wszystkim nie jest zdrowe ani przyjemne i nikomu dobrzenie robi.
Albo się zastanowić czy nie jesteście zbyt różni żeby być razem.

[skazana_na_bluesa]

o mamo, padłam. jak mój facet (47 lat!) miał gorszy humor to kupiłam mu jajko niespodziankę. sama mam 25lat i cholera nie obraziłabym się za taki prezent z okazji dnia dziecka!

[niebieskie_oczko]

Też dostałam wczoraj kinder niespodziankę i byłam zła..... na to, że miałam zabawkę składaną a nie figurkę

Jak dla mnie facet prezentuje się fajnie, ja bardzo lubię takie osoby. Nie wytrzymałabym natomiast z Autorką. Tacy ludzie gaszą optymizm. Taka mała dorosła. Na siłę. Ale widać, że Autorka jest raczej młodą osobą, która może nie weszła w dorosłe życie i nie wie jeszcze, że ono nie jest takie fajne

[_Supernova_]

Wspólczuję mu autentycznie, no ale w sumie jego wybór. Ja bym nigdy sie nie męczyła z kims, kto ma wiecznie zły humor, zrzedzi, zabija całą radosc i do tego ma fochy na deser. Zastanów sie dziewczyno nad sobą.