Wyjazd do chłopaka za granicę.

[Musicienne]

Drogie wizażanki, proszę Was o radę.

W tym roku skończyłam 18 lat. Wiem, że to nie znaczy że jestem jakaś super dorosła i wszystko mi wolno.
Mój chłopak ma 23 lata i od stycznia pracuje w Niemczech. Jesteśmy razem ponad rok. Wcześniej miał swoją firmę, ale ojciec go zadłużył na potężną sumę i musi wszystko spłacić, stąd wyjazd.
Do tej pory przyjeżdżał do Polski co miesiąc, głównie do mnie, bo na rodziców nie ma co liczyć. Sam mówi że ma tylko mnie. Jednak teraz nie da rady urwać się z pracy i czas rozłąki będzie 2 miesiące. Wiem, że to nie jest kosmos i da się przeżyć, ale dla mnie to JEST kosmos. Może przeżywam.
Chciałam pojechać do niego na parę dni, odwiedzić, zobaczyć się z nim, zobaczyć jak żyje, mieszka, zobaczyć nowe miejsce. Moi rodzice są jednak przeciwko, nie znam języka (nigdy się go nie uczyłam), samotna podróż. No i chyba strasznie się boją że wpadnę, mimo że nigdy nie dawałam im powodów żeby tak myśleli.
Jednak ostatnio między nami się psuje. Ciągle się kłócimy, oboje wysiadamy nerwowo. Może ten wyjazd cokolwiek by temu zaradził. Waham się jednak przed wyjazdem bez zgody rodziców, bo wiem, że jestem zależna choćby nawet pieniężnie - czeka mnie wyjazd na wakacje, studniówka.

Poradźcie mi - poświęcić wszystko dla ratowania związku?

[33aec33abe3406fa59f14efb4923aef579232ce7_67fd9379a02b7]

Napisane przez Musicienne

Drogie wizażanki, proszę Was o radę.

W tym roku skończyłam 18 lat. Wiem, że to nie znaczy że jestem jakaś super dorosła i wszystko mi wolno.
Mój chłopak ma 23 lata i od stycznia pracuje w Niemczech. Jesteśmy razem ponad rok. Wcześniej miał swoją firmę, ale ojciec go zadłużył na potężną sumę i musi wszystko spłacić, stąd wyjazd.
Do tej pory przyjeżdżał do Polski co miesiąc, głównie do mnie, bo na rodziców nie ma co liczyć. Sam mówi że ma tylko mnie. Jednak teraz nie da rady urwać się z pracy i czas rozłąki będzie 2 miesiące. Wiem, że to nie jest kosmos i da się przeżyć, ale dla mnie to JEST kosmos. Może przeżywam.
Chciałam pojechać do niego na parę dni, odwiedzić, zobaczyć się z nim, zobaczyć jak żyje, mieszka, zobaczyć nowe miejsce. Moi rodzice są jednak przeciwko, nie znam języka (nigdy się go nie uczyłam), samotna podróż. No i chyba strasznie się boją że wpadnę, mimo że nigdy nie dawałam im powodów żeby tak myśleli.
Jednak ostatnio między nami się psuje. Ciągle się kłócimy, oboje wysiadamy nerwowo. Może ten wyjazd cokolwiek by temu zaradził. Waham się jednak przed wyjazdem bez zgody rodziców, bo wiem, że jestem zależna choćby nawet pieniężnie - czeka mnie wyjazd na wakacje, studniówka.

Poradźcie mi - poświęcić wszystko dla ratowania związku?

Nie jedź bez zgody rodziców, i to nie dlatego, że mogą się na Ciebie zezłościć i odciąć dopływ gotówki, tylko dlatego, że to zwyczajnie bezpieczniej jak bliscy wiedzą, dokąd i kiedy jedziesz. Zwłaszcza, ze opuszczasz jednak kraj i jak sama piszesz nie znasz języka. Też bym się stresowała na ich miejscu. Pogadaj z nimi po prostu. Znasz chociaż angielski? W Niemczech większość ludzi zna, można się dogadać. Do tego są przecież firmy przewozowe, które dowiozą Cię pod same drzwi Twojego chłopaka, a później z powrotem pod sam dom rodzinny. Nie panikuj, tylko przemyśl to i przygotuj rozsądne argumenty i idź z nimi do rodziców.

[Musicienne]

Język angielski znam bardzo dobrze - to ze mój chłopak wszędzie się nim posługuje i da się, nie przemawia do nich. To że całą drogę będzie nade mną sprawować opiekę pilotka a przez te kilka dni chłopak, tez nie. Jestem juz po rozmowie, żadne argumenty nie przemawiają, zero kompromisów - takie jest ich zdanie a ja mam nie pyskowac i wracać do pokoju. Tresura jak nic

[niebieska anetka]

Mimo wszystko spróbuj ich przekonać i jedź do niego. To najlepsze rozwiązanie, jak coś się zaczyna psuć. Dla mnie najgorsze w byciu w związku na odległość jest to, że jak pojawi się jakieś nieporozumienie, kłótnia to bardzo ciężko rozładować emocje, wyjaśnić sobie wszystko. Powstają spięcia w sytuacjach, które nigdy by do tego nie doprowadziły, gdyby było się przy sobie. Nie ma jak nawet się porządnie pogodzić po kłótni

[33aec33abe3406fa59f14efb4923aef579232ce7_67fd9379a02b7]

Napisane przez Musicienne

Język angielski znam bardzo dobrze - to ze mój chłopak wszędzie się nim posługuje i da się, nie przemawia do nich. To że całą drogę będzie nade mną sprawować opiekę pilotka a przez te kilka dni chłopak, tez nie. Jestem juz po rozmowie, żadne argumenty nie przemawiają, zero kompromisów - takie jest ich zdanie a ja mam nie pyskowac i wracać do pokoju. Tresura jak nic

W takim układzie bądź bardziej stanowcza. Może zapytaj ich wprost czego się tak boją i spróbuj rozwiać te obawy jedna po drugiej? No dzieckiem już nie jesteś i jeśli rozsądnie podchodzisz do sprawy, to powinni wyluzować W takiej sytuacji trzeba się postawić.

[charsi]

Spróbuj pogadać jeszcze raz z rodzicami, spokojnie przedstaw argumenty, powiedz jak planujesz zorganizować tę podróż, policz koszt.

Niemcy do nie koniec świata i do wybranej miejscowości często można znaleźć bezpośredni transport z wielu polskich miast. Jeśli znasz angielski to się dogadasz, to nie jest problem.

[AlaZala]

Musisz ustalić, jakie dokładnie zastrzeżenia mają Twoi rodzice. Czy chodzi o bezpieczeństwo, koszty, czy ewentualną ciążę.

Gdy już to ustalić trzeba rozwiać ich obawy na tym właśnie polu. Jeśli przypuszczasz, że boją się, że zajdziesz w ciążę to ja zaproponowałabym rodzicom rozmowę na temat antykoncepcji.

[madlenee]

Nie jedź bez ich zgody. Pomyśl o konsekwencjach - raz, że to niebezpieczne, dwa że rodzice stracą do Ciebie kompletnie zaufanie i będzie ci potem bardzo ciężko rozwiązać tą sytuację, a trzy że możliwe że w oczach rodziców twój chłopak stanie się nieodpowiedzialny skoro ściąga cię tam na siłę (może tak nie jest, ale myślę że rodzice zaczęliby tak myśleć).
Szczerze mówiąc takie 2 miesiące rozłąki też cementują związek i jeśli faktycznie się ciągle kłócicie to zobaczycie czy ten związek może przetrwać próbę czasu, odległości itd. Uważam, że nie ma co się porywać i jechać do niego na złamanie karku bez zgody rodziców.
Sam fakt pojechania do niego na kilka dni jest fajny i jeśli byś miała przyzwolenie rodziców to super sprawa. W innym wypadku wstrzymałabym się.

[kalincia]

Napisane przez madlenee

Nie jedź bez ich zgody. Pomyśl o konsekwencjach - raz, że to niebezpieczne, dwa że rodzice stracą do Ciebie kompletnie zaufanie i będzie ci potem bardzo ciężko rozwiązać tą sytuację, a trzy że możliwe że w oczach rodziców twój chłopak stanie się nieodpowiedzialny skoro ściąga cię tam na siłę (może tak nie jest, ale myślę że rodzice zaczęliby tak myśleć).
Szczerze mówiąc takie 2 miesiące rozłąki też cementują związek i jeśli faktycznie się ciągle kłócicie to zobaczycie czy ten związek może przetrwać próbę czasu, odległości itd. Uważam, że nie ma co się porywać i jechać do niego na złamanie karku bez zgody rodziców.
Sam fakt pojechania do niego na kilka dni jest fajny i jeśli byś miała przyzwolenie rodziców to super sprawa. W innym wypadku wstrzymałabym się.

Oni już nie mają do niej za grosz zaufania. Inaczej by tak stanowczo nie reagowali.
A przecież dziewczę nie jedzie w tropikalne dżungle czy na Alaskę.
Ja bym pojechała, wróciła cała zdrowa i bez przychówku i powiedziała "a nie mówiłam, że nic się nie stanie?"

[Luba]

Napisane przez kalincia

Ja bym pojechała, wróciła cała zdrowa i bez przychówku i powiedziała "a nie mówiłam, że nic się nie stanie?"

Za co?

[madlenee]

Napisane przez kalincia

Oni już nie mają do niej za grosz zaufania. Inaczej by tak stanowczo nie reagowali.
A przecież dziewczę nie jedzie w tropikalne dżungle czy na Alaskę.
Ja bym pojechała, wróciła cała zdrowa i bez przychówku i powiedziała "a nie mówiłam, że nic się nie stanie?"

Może po prostu się o nią boją? Tu nie chodzi o zaufanie a o to że różne rzeczy mogą się stać samotnej podróżującej nastolatce. Moim zdaniem to nieodpowiedzialne po prostu pojechać a potem powiedzieć zapewne umierającym z nerwów
rodzicom że nic się nie stało.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Musicienne]

Dziękuję Wam bardzo za wszystkie odpowiedzi, zarówno te popierające mnie jak i nie podjelam decyzję, że jadę, bo jest coraz gorzej. Mam tylko nadzieje ze rodzice postawieni przed faktem dokonanym zrozumieją. Dziękuję raz jeszcze.