Co jest poza Waszą strefą komfortu?

[FashandRoll]

Napiszcie, jakie rzeczy są poza Waszą strefą komfortu. Chodzi mi o takie błahe rzeczy, które wszyscy inni robią, a Wy nie możecie się przemóc, bo macie jakąś wewnętrzną blokadę.

Ja np. mam problem z próbowaniem czegoś nowego jeśli chodzi o jedzenie. Na przykład ostatnio przez dwa tygodnie przekonywałam się żeby spróbować mleka bez laktozy, bo... miało inny kolor -.-' Jak się później okazało smakuje identycznie, a podchodziłam do niego jak pies do jeża.

Albo wolę objechać pół miasta dookoła, niż przejechać przez pewne skrzyżowanie, bo nigdy nie wiem kto ma tam pierwszeństwo.

Jak jest z Waszą strefą komfortu?

[annic]

Rozmawianie z ludźmi przez telefon. Po prostu chora jestem jak muszę to zrobić.

Jechanie tramwajem przystanek dalej i wracanie się kawałek. Nawet jeśli w tej opcji jest szybciej, wolę wysiąść przystanek wcześniej i dojść dłuższy dystans. Nie lubię się wracać. Nawet do domu jak czegoś zapomnę - często wolę iść bez tej rzeczy niż wrócić się dwa piętra żeby wszystko zabrać.

[trocka8]

Napisane przez annic

Rozmawianie z ludźmi przez telefon. Po prostu chora jestem jak muszę to zrobić.

Jechanie tramwajem przystanek dalej i wracanie się kawałek. Nawet jeśli w tej opcji jest szybciej, wolę wysiąść przystanek wcześniej i dojść dłuższy dystans. Nie lubię się wracać. Nawet do domu jak czegoś zapomnę - często wolę iść bez tej rzeczy niż wrócić się dwa piętra żeby wszystko zabrać.

mam tak samo, nienawidzę dzwonić, bo cała jestem wtedy chora poza rodziną i najbliższymi osobami najchętniej bym nie dzwoniła nigdzie.

[FashandRoll]

Ja muszę odebrać w ciągu dnia kilka-kilkanaście telefonów do klientów, ale jak mam sama gdzieś zadzwonić (np. umówić się do lekarza) to odkładam to w nieskończoność.

[Minna]

[QUOTE=annic;47296242]Rozmawianie z ludźmi przez telefon. Po prostu chora jestem jak muszę to zrobić.


Oooo ja też nie cierpię, głównie z obcymi, chociaż znajomy, jak mi za długo wisi na słuchawce, to też dostaję kręćka.

[kasztanka3]

Napisane przez FashandRoll

Ja muszę odebrać w ciągu dnia kilka-kilkanaście telefonów do klientów, ale jak mam sama gdzieś zadzwonić (np. umówić się do lekarza) to odkładam to w nieskończoność.

Mam tak samo.

[Szprycha174]

Gdy mam przejść koło mojego miejsca pracy gdy mam wolne Po prostu po 15:00 gdy nie ma szefa to się siedzi i gapi w okno, czy nie zrobi nalotu i jak się tam przechodzi to są komentarze. W ogóle u mnie w pracy dużo jest plotkar i komentujących wszystkie osoby, które przejdą pod oknem

[visionAM]

Napisane przez trocka8

mam tak samo, nienawidzę dzwonić, bo cała jestem wtedy chora poza rodziną i najbliższymi osobami najchętniej bym nie dzwoniła nigdzie.

ja też tak mam

W pracy nie znoszę odbierać telefonów ani dzwonić do klientów, na szczęście rzadko mi się to zdarza. Prywatnie także mam opory przed zadzwonieniem do przychodni czy w inne miejsce, nawet zamawiać pizzy nie lubię, w mojej ulubionej restauracji na szczęście przyjmują zamówienia online

[Minna]

Napisane przez FashandRoll

Ja muszę odebrać w ciągu dnia kilka-kilkanaście telefonów do klientów, ale jak mam sama gdzieś zadzwonić (np. umówić się do lekarza) to odkładam to w nieskończoność.

Właśnie to jest ciekawe mam podobnie i o ile osobiście wszędzie wejdę, wszystko załatwię, z każdym porozmawiam, to przez telefon to się zbieram i zbieram i zebrać nie mogę

[kasztanka3]

Napisane przez Szprycha174

Gdy mam przejść koło mojego miejsca pracy gdy mam wolne Po prostu po 15:00 gdy nie ma szefa to się siedzi i gapi w okno, czy nie zrobi nalotu i jak się tam przechodzi to są komentarze. W ogóle u mnie w pracy dużo jest plotkar i komentujących wszystkie osoby, które przejdą pod oknem

To chyba jak wszędzie
Na szczęście u mnie okna w biurze nie wychodzą na ulicę, tylko na parking.

[Szprycha174]

U mnie jest takie mega okno, że całą ulicę widać

[201607141620]

Napisane przez trocka8

mam tak samo, nienawidzę dzwonić, bo cała jestem wtedy chora poza rodziną i najbliższymi osobami najchętniej bym nie dzwoniła nigdzie.

Rozmowa z obcymi przez telefon czy nawet osobiście to koszmar. O ile wśród najbliższych jestem wygadana i nie kończą mi się tematy, o tyle przy osobach, które znam słabo, mam blokadę, ręce mi się trzęsą itd. Nie umiem nawiązać rozmowy z ludźmi, których nie znam dobrze.

Tak samo kontakt fizyczny - nienawidzę, gdy ktoś zbliża się do mnie na odległość mniejszą niż 20 cm. To granica, po przekroczeniu której mam ochotę wrzeszczeć. Najgorzej jest w autobusach - szczególnie busach - mało przestrzeni, dużo ludzi i resztkami sił powstrzymuję się od ataku paniki, mam klaustrofobię.

[Angel_00]

Ja czuję się skrępowana jak ktoś znajomy (kogo słabo znam) stoi za blisko mnie, kurczę narusza to moją przestrzeń.




« czasami piszę z telefonu, więc proszę o wyrozumiałość w razie błędów. Mój słownik czasami ma inne zdanie niż ja :p »

[StraVvberry]

Napisane przez annic

Rozmawianie z ludźmi przez telefon. Po prostu chora jestem jak muszę to zrobić.

Jechanie tramwajem przystanek dalej i wracanie się kawałek. Nawet jeśli w tej opcji jest szybciej, wolę wysiąść przystanek wcześniej i dojść dłuższy dystans. Nie lubię się wracać. Nawet do domu jak czegoś zapomnę - często wolę iść bez tej rzeczy niż wrócić się dwa piętra żeby wszystko zabrać.

Kiedyś miałam to samo z rozmowami przez telefon - teraz sama się z siebie śmieję

[201605090940]

Napisane przez Minna

Właśnie to jest ciekawe mam podobnie i o ile osobiście wszędzie wejdę, wszystko załatwię, z każdym porozmawiam, to przez telefon to się zbieram i zbieram i zebrać nie mogę

coś w tym telefonie jest, bo mam dokładnie tak samo niby rejestracja do lekarza trwa tylko chwilkę, a również odkładam to tak, jak to tylko możliwe, choć wiem, że w końcu będę musiała to zrobić.
nie mam za to problemu, żeby załatwić sprawę w jakiejś instytucji. ale żeby uczynić to przez telefon, to już niestety mam

[05872c226b72f809f533e1be5bdf48ff33b7c1f2_5d4611f2b5f9d]

Widze, ze wiele osob podziela moja niechec do dzwonienia i odbierania telefonow Zawsze sie stresuje, ze czegos nie doslysze

[kasztanka3]

Napisane przez Szprycha174

U mnie jest takie mega okno, że całą ulicę widać

U mnie też jest mega okno, ale przez nie widać tylko drzewa i parking pod Kauflandem, który jest obok
Zresztą i tak pracuję na obrzeżach miasta, więc raczej tłumy tutaj nie spacerują.

W temacie: poza moją strefą komfortu są obcy ludzie zwracający się do mnie per "ty" albo "złotko/skarbie/inne denerwujące zdrobnienie".

---------- Dopisano o 12:59 ---------- Poprzedni post napisano o 12:57 ----------

Napisane przez DarcAngael

Tak samo kontakt fizyczny - nienawidzę, gdy ktoś zbliża się do mnie na odległość mniejszą niż 20 cm. To granica, po przekroczeniu której mam ochotę wrzeszczeć. Najgorzej jest w autobusach - szczególnie busach - mało przestrzeni, dużo ludzi i resztkami sił powstrzymuję się od ataku paniki, mam klaustrofobię.

Też to mam.

Przypomniało mi się:
Też nie cierpię mieć kogoś z tyłu. Pracuję w biurze z dwiema innymi osobami i moje biurko jest tak ustawione, że mam drzwi za plecami.
Jak szef wpada do nas z hukiem, to ja aż podskakuję ze strachu

[trocka8]

Napisane przez visionAM

ja też tak mam

W pracy nie znoszę odbierać telefonów ani dzwonić do klientów, na szczęście rzadko mi się to zdarza. Prywatnie także mam opory przed zadzwonieniem do przychodni czy w inne miejsce, nawet zamawiać pizzy nie lubię, w mojej ulubionej restauracji na szczęście przyjmują zamówienia online

haha, też lubię zamawianie on-line. często też sama sobie jeździłam po pizzę i już w ogóle tam nie dzwoniłam tylko zamawiałam na miejscu, czekałam chwilę i odbierałam

Napisane przez DarcAngael

Rozmowa z obcymi przez telefon czy nawet osobiście to koszmar. O ile wśród najbliższych jestem wygadana i nie kończą mi się tematy, o tyle przy osobach, które znam słabo, mam blokadę, ręce mi się trzęsą itd. Nie umiem nawiązać rozmowy z ludźmi, których nie znam dobrze.

Tak samo kontakt fizyczny - nienawidzę, gdy ktoś zbliża się do mnie na odległość mniejszą niż 20 cm. To granica, po przekroczeniu której mam ochotę wrzeszczeć. Najgorzej jest w autobusach - szczególnie busach - mało przestrzeni, dużo ludzi i resztkami sił powstrzymuję się od ataku paniki, mam klaustrofobię.

też nie lubię jak ktoś jest za blisko, w ogóle nienawidzę jak mnie obcy ludzie dotykają kiedyś wywaliłam się na rowerze w drodze na uczelnię, było to pod samym instytutem, więc już poszłam na zajęcia, chociaż miałam dziurę w rajtuzach i byłam trochę zmięta. jeden z "kolegów" postanowił mnie pocieszyć - przytulić i poklepać w ramię. myślałam, że wyjdę z siebie

[Minna]

Napisane przez xandria_

coś w tym telefonie jest, bo mam dokładnie tak samo niby rejestracja do lekarza trwa tylko chwilkę, a również odkładam to tak, jak to tylko możliwe, choć wiem, że w końcu będę musiała to zrobić.
nie mam za to problemu, żeby załatwić sprawę w jakiejś instytucji. ale żeby uczynić to przez telefon, to już niestety mam

no nie?? haha a niby telefon to takie udogodnienie i ułatwienie w życiu

[33aec33abe3406fa59f14efb4923aef579232ce7_67fd9379a02b7]

Ekspresowe skracanie dystansu przez nowo poznane osoby (zwłaszcza dziewczyny) sprawia, że czuję się dziwnie i bardzo niekomfortowo. Np, poznałam laskę tydzień wcześniej, a ona zaczyna zwracać się do mnie jakby znała mnie pół życia, "pożycza" sobie moje rzeczy z wesołym "biorę to na chwilkę, oki?", chce żeby iść z nią za każdym razem do łazienki (jak w gimnazjum), zasypuje intymnymi szczegółami ze swojego życia, oczekuje uścisków i kissków na powitanie i pożegnanie, wymyśla mi ksywkę, albo zwraca się per "siostro" i natychmiast żąda zaproszenia na fejsie Zazwyczaj nie wiem nawet jak reagować, bo dla nich to takie naturalne, robią to jakby mimochodem, zero dystansu. Awkward

[annic]

Jeszcze laptop. Skręca mnie, kiedy ktoś chce na chwilę coś na nim sprawdzić (np. w necie). Czuję się jakby ktoś grzebał mi w szufladzie z bielizną choć nic dziwnego na komputerze nie trzymam.

I jeszcze patrzenie mi w ekran jak pracuję. No za cholerę nie wytrzymam jak ktoś się przygląda. Momentalnie sztywnieję.

[visionAM]

Napisane przez DarcAngael

Tak samo kontakt fizyczny - nienawidzę, gdy ktoś zbliża się do mnie na odległość mniejszą niż 20 cm. To granica, po przekroczeniu której mam ochotę wrzeszczeć. Najgorzej jest w autobusach - szczególnie busach - mało przestrzeni, dużo ludzi i resztkami sił powstrzymuję się od ataku paniki, mam klaustrofobię.

Też tak mam

[1=33aec33abe3406fa59f14ef b4923aef579232ce7_67fd937 9a02b7;47297301]Ekspresowe skracanie dystansu przez nowo poznane osoby (zwłaszcza dziewczyny) sprawia, że czuję się dziwnie i bardzo niekomfortowo. Np, poznałam laskę tydzień wcześniej, a ona zaczyna zwracać się do mnie jakby znała mnie pół życia, "pożycza" sobie moje rzeczy z wesołym "biorę to na chwilkę, oki?", chce żeby iść z nią za każdym razem do łazienki (jak w gimnazjum), zasypuje intymnymi szczegółami ze swojego życia, oczekuje uścisków i kissków na powitanie i pożegnanie, wymyśla mi ksywkę, albo zwraca się per "siostro" i natychmiast żąda zaproszenia na fejsie Zazwyczaj nie wiem nawet jak reagować, bo dla nich to takie naturalne, robią to jakby mimochodem, zero dystansu. Awkward [/QUOTE] Oooo, tego tez nie znoszę i czuję się bardzo źle jak ktoś tak robi

Napisane przez annic

I jeszcze patrzenie mi w ekran jak pracuję. No za cholerę nie wytrzymam jak ktoś się przygląda. Momentalnie sztywnieję.

Najgorsze co może być

[FashandRoll]

Napisane przez annic

Jeszcze laptop. Skręca mnie, kiedy ktoś chce na chwilę coś na nim sprawdzić (np. w necie). Czuję się jakby ktoś grzebał mi w szufladzie z bielizną choć nic dziwnego na komputerze nie trzymam.

I jeszcze patrzenie mi w ekran jak pracuję. No za cholerę nie wytrzymam jak ktoś się przygląda. Momentalnie sztywnieję.

Mam to samo. Wpadam w szał kiedy ktoś dotyka mojego laptopa. Zawsze zanim dam pożyczę go komuś na chwilę, muszę "obadać" czy nie mam otwartych jakichś głupich stron, albo czy wylogowałam się z fejsa. Dopiero wtedy EWENTUALNIE mogę go udostępnić.

[kasztanka3]

Napisane przez FashandRoll

Mam to samo. Wpadam w szał kiedy ktoś dotyka mojego laptopa. Zawsze zanim dam pożyczę go komuś na chwilę, muszę "obadać" czy nie mam otwartych jakichś głupich stron, albo czy wylogowałam się z fejsa. Dopiero wtedy EWENTUALNIE mogę go udostępnić.

Laptop jeszcze mi aż tak nie przeszkadza, na służbowym nie mam prywatnych rzeczy, a prywatny mam wspólny z TŻtem, bo mój się popsuł ponad dwa lata temu i zdecydowaliśmy wtedy, że będziemy z jednego korzystać.
Ale telefonu poza TŻtem nikomu nie udostępniam, jednak smsy i rozmowy to bardziej prywatna rzecz, niż historia przeglądania.

[pati0090]

- przejeżdżanie koło WORD-U, Bycie tam
- zaglądanie mi w monitor

[201605161006]

Też nie cierpię rozmawiania przez telefon.

[ygerna]

Czuję dyskomfort, kiedy w pracy ktoś przechodzi koło mojego biurka i zerka na komputer i patrzy jakie strony mam otwarte (choć ja robię to samo).

Czuję dyskomfort kiedy jest dużo ludzi w windzie i muszę stać na środku, a nie przy ścianie.

[kasztanka3]

Napisane przez ygerna

Czuję dyskomfort, kiedy w pracy ktoś przechodzi koło mojego biurka i zerka na komputer i patrzy jakie strony mam otwarte (choć ja robię to samo).

Też nie cierpię, jak mi ktoś zerka w monitor, ja tak nie robię nigdy, chyba, że ktoś mnie prosi o pomoc.

[kennedy]

jak ktos na mnie chucha. nienawidze

[201803111829]

Napisane przez annic

Jechanie tramwajem przystanek dalej i wracanie się kawałek. Nawet jeśli w tej opcji jest szybciej, wolę wysiąść przystanek wcześniej i dojść dłuższy dystans. Nie lubię się wracać. Nawet do domu jak czegoś zapomnę - często wolę iść bez tej rzeczy niż wrócić się dwa piętra żeby wszystko zabrać.

siostro!

---------- Dopisano o 13:59 ---------- Poprzedni post napisano o 13:52 ----------

[1=33aec33abe3406fa59f14ef b4923aef579232ce7_67fd937 9a02b7;47297301]Ekspresowe skracanie dystansu przez nowo poznane osoby (zwłaszcza dziewczyny) sprawia, że czuję się dziwnie i bardzo niekomfortowo. Np, poznałam laskę tydzień wcześniej, a ona zaczyna zwracać się do mnie jakby znała mnie pół życia, "pożycza" sobie moje rzeczy z wesołym "biorę to na chwilkę, oki?", chce żeby iść z nią za każdym razem do łazienki (jak w gimnazjum), zasypuje intymnymi szczegółami ze swojego życia, oczekuje uścisków i kissków na powitanie i pożegnanie, wymyśla mi ksywkę, albo zwraca się per "siostro" i natychmiast żąda zaproszenia na fejsie Zazwyczaj nie wiem nawet jak reagować, bo dla nich to takie naturalne, robią to jakby mimochodem, zero dystansu. Awkward [/QUOTE]

Ja też nienawidzę ; o chociaż jak jestem na imprezie pełnej facetów i poznaję jakąś laskę, to zawsze ją ciągnę, żeby poszła ze mną siku, i ona to samo. zwłaszcza na ogniskach, masakra.

albo nienawidzę, jak mnie ktoś przytula. ja lubię się przytulać, ale wtedy, kiedy JA chcę.