Język angielski dla mamy :)

[201605300922]

Cześć!
Niestety nie znalazłam podobnego wątku. Moja mama uczyła się angielskiego w liceum, więc dobre 30 lat temu, słówka zna, język mówiony w miarę rozumie, ma blokadę w mówieniu po angielsku i wiadomo, szczątkowe wspomnienia o gramatyce bardziej zaawansowanej, ale też nie zależy jej na trybach warunkowych czy mowie zależnej. Jest zdecydowana, by iść na kurs językowy, dla osób takich jak ona. Nie zależy jej na żadnych certyfikatach, chce po prostu umieć się dogadać z obcokrajowcami na wakacjach. Absolutnie odpadają indywidualne zajęcia z korepetytorem, na które ją namawiałam. Czy możecie polecić jakąś szkołę językową? Sama kiedyś chodziłam do Empiku, TŻ do Profi-lingua, przejrzałam ofertę tych szkół i znalazłam informacje o czymś w tym rodzaju właśnie w Empiku. Czy któraś z Was ma bardziej aktualne doświadczenia z konwersacjami w tej szkole? Sama nie mam najlepszych wspomnień, jednak był to kurs dla dzieci...
W grę wchodzą też inne szkoły na terenie Sosnowca, Katowic, Dąbrowy Górniczej. Będę bardzo wdzięczna za pomoc

[polna_rozyczka]

Czemu lekcje z korepetytorem odpadają? Myślę, że dla takiej osoby jak Twoja mama to byłaby fajna szansa. Wiadomo, że w grupie jest więcej osób i będzie wystawiona na większy stres, dzięki czemu szybciej może się czegos nauczyć, ale właśnie... będzie wystawiona na większy stres. I ta blokada może pozostać. Korepetytor skupia całą uwagę na Tobie, może poprawiać każdy błąd, na kursie tego nie uświadczysz, bo przy większej liczbie osób trudno.
Ale jeśli już się upiera, to popytaj znajomych z okolicy. Każde miasto ma jakieś szkoły językowe, które cieszą się dobrą opinią. Z góry odrzuć wszystkie Empiki i tym podobne, bo tam często biorą byle kogo (lektorów) . Tzn. nie wiem jak w Profi-Lingua. Ale Empik to tragedia. Powodzenia mamie życzę

[201605300922]

Mama nie chce korepetytora, bo ,,ona chce w grupie" i ciężko z tym dyskutować. Nigdy nie chodziła na indywidualne korepetycje... Ale chyba będę ją ku temu przekonywać. Będę wdzięczna za jeszcze jakieś opinie, zarówno te za co i przeciw szkołom, korepetycjom itd.

[MissChievousTess]

jak mama chce mówić to warto na grupowe konwersacyjne albo sięgnąć po multimedia typu seria "Tell Me More".

[Pannagotka]

Najpierw niech Mama sobie kupi rozmówki i wydziobie wszystko na pamięć.
Nie będzie potrzebowała żadnych korepetycji.
Poza tym, natychmiast przekona się czy rzeczywiście jej chce się za to zabierać.

Wbrew pozorom, rozmówki to mega źródło doskonałej wiedzy. Zachęć ją do nich, a może wpadnie na pomysł co dalej, gdy już będzie się z tym angielskim mierzyć.

[polna_rozyczka]

Napisane przez Pannagotka

Najpierw niech Mama sobie kupi rozmówki i wydziobie wszystko na pamięć.
Nie będzie potrzebowała żadnych korepetycji.
Poza tym, natychmiast przekona się czy rzeczywiście jej chce się za to zabierać.

Wbrew pozorom, rozmówki to mega źródło doskonałej wiedzy. Zachęć ją do nich, a może wpadnie na pomysł co dalej, gdy już będzie się z tym angielskim mierzyć.

Żadnych rozmówek! Nie polecam. A jak się nauczy wymowy? Nawet jeśli będzie płyta, to często trudno dokładnie po niej powtórzyć słyszany tekst. Kontakt z drugim człowiekiem to najlepszy sposób na naukę języka (a szczególnie mówionego). Poza tym "dziobanie na pamięć" nadaje się do nauki na egzamin z niepotrzebnego przedmiotu (czyli zakuć, zdać, zapomnieć). Przy nauce języka taki system się nie sprawdza.

[201607111042]

A może Twoja mama ma jakąś koleżankę, z którą mogłaby wspólnie chodzić na korepetycje? Nie wiem, może namówiłabyś tatę? Bo jeśli chodzi o zajęcia w grupie, to to jest ten ból, że trzeba jednocześnie uczyć tych co łapią wszystko szybko i nogi językowe i często uczniowie na tym tracą. A we dwójkę to oczywiście raźniej i też łatwiej dopasować tempo.

P.S. Podziwiam ludzi, którzy chcą się rozwijać także w "starszym" wieku. Ja z moją mamą uskuteczniam dysputy na temat polskiej literatury międzywojennej, ale na chociaż jestem korepetytorką (dla chłopaków z podstawówki i gimnazjum, ale to też się liczy) to ona za Chiny nie chce się języka uczyć, bo od podstawówki idzie przez życie z przeświadczeniem że z niej to noga językowa i koniec. Ech.

[201605300922]

Napisane przez polna_rozyczka

Żadnych rozmówek! Nie polecam. A jak się nauczy wymowy? Nawet jeśli będzie płyta, to często trudno dokładnie po niej powtórzyć słyszany tekst. Kontakt z drugim człowiekiem to najlepszy sposób na naukę języka (a szczególnie mówionego). Poza tym "dziobanie na pamięć" nadaje się do nauki na egzamin z niepotrzebnego przedmiotu (czyli zakuć, zdać, zapomnieć). Przy nauce języka taki system się nie sprawdza.

No właśnie, z wymową moja mama ma problem, bo ma zaburzenia słuchu centralnego. I np. thanks wymawia jak takie przeciągnięte sęks i się złości, jak ją poprawiam . Bo na początku próbowałyśmy w domu rozmawiać po angielsku, ale się złościła. Do tego ma nieznaczne seplenienie boczne czy jak to się tam fachowo nazywa i te głoski typu dz/c ż/sz wymawia nieprawidłowo.

Napisane przez cottan

A może Twoja mama ma jakąś koleżankę, z którą mogłaby wspólnie chodzić na korepetycje? Nie wiem, może namówiłabyś tatę? Bo jeśli chodzi o zajęcia w grupie, to to jest ten ból, że trzeba jednocześnie uczyć tych co łapią wszystko szybko i nogi językowe i często uczniowie na tym tracą. A we dwójkę to oczywiście raźniej i też łatwiej dopasować tempo.

P.S. Podziwiam ludzi, którzy chcą się rozwijać także w "starszym" wieku. Ja z moją mamą uskuteczniam dysputy na temat polskiej literatury międzywojennej, ale na chociaż jestem korepetytorką (dla chłopaków z podstawówki i gimnazjum, ale to też się liczy) to ona za Chiny nie chce się języka uczyć, bo od podstawówki idzie przez życie z przeświadczeniem że z niej to noga językowa i koniec. Ech.

Ojj, mój tata to jest oporny na angielski, biegle po francusku, rosyjsku, komunikatywnie w każdym kraju, w którym się znajdzie, ale angielski nijak mu nie wchodzi i poddał się dawno, w szkole nie miał Z koleżanką... Hm, pogadam z nią, ale te jej koleżanki są dość bierne, nie mają ochoty uczyć się nowych rzeczy, nawet jeśli chodzi o gotowanie. My z bratem z kolei mówimy po angielsku bez problemu, zapewne z licznymi błędami gramatycznymi, ale nie mamy przed tym jakiejś psychicznej blokady, siostra mamy jest naukowcem i wygłasza wykłady po angielsku na sympozjach, także też odpada

Mama w ,,starszym" wieku nie jest, bo raptem 54 lata, wygląda i czuje się psychicznie na 44. Akurat przez rok zostaje w domu (urlop dla poratowania zdrowia) i chce sensownie ten czas wykorzystać. Dzisiaj z nią rozmawiałam trochę, że warto byłoby iść na korepetycje, to się zaperzyła, w końcu wyznała, że nigdy nie miała indywidualnego kontaktu z nauczycielem, ani na korkach, ani w szkole i ją to trochę przeraża. Ale chyba dałam jej do myślenia - no bo do korepetytora można iść na jedną lekcję i odpuścić, a za kurs się płaci często z góry, nawet jak nam nie odpowiada.

[polna_rozyczka]

Napisane przez Nadis

No właśnie, z wymową moja mama ma problem, bo ma zaburzenia słuchu centralnego. I np. thanks wymawia jak takie przeciągnięte sęks i się złości, jak ją poprawiam . Bo na początku próbowałyśmy w domu rozmawiać po angielsku, ale się złościła. Do tego ma nieznaczne seplenienie boczne czy jak to się tam fachowo nazywa i te głoski typu dz/c ż/sz wymawia nieprawidłowo.

Mama w ,,starszym" wieku nie jest, bo raptem 54 lata, wygląda i czuje się psychicznie na 44. Akurat przez rok zostaje w domu (urlop dla poratowania zdrowia) i chce sensownie ten czas wykorzystać. Dzisiaj z nią rozmawiałam trochę, że warto byłoby iść na korepetycje, to się zaperzyła, w końcu wyznała, że nigdy nie miała indywidualnego kontaktu z nauczycielem, ani na korkach, ani w szkole i ją to trochę przeraża. Ale chyba dałam jej do myślenia - no bo do korepetytora można iść na jedną lekcję i odpuścić, a za kurs się płaci często z góry, nawet jak nam nie odpowiada.

Moja mama nie ma zaburzeń słuchu, a też wymawia "thanks" jako "fęks", czy jakoś podobnie, bardzo dziwnie . Co do głosek, to w angielskim one są zupełnie inne, jak człowiek się osłucha, to później trochę wyczuwa.

Powiedz mamie, żeby nie bała się korepetytorów! Jeśli znajdzie się odpowiedniego, to naprawdę wiele można się nauczyć. Taki człowiek poświęca całą uwagę tylko tobie na zajęciach, możesz zapytać o każdy najmniejszy szczegół i naprawdę nie trzeba się przejmować - oni wiele widzieli i wiele doświadczyli. Chęci ucznia są najważniejsze. Ale zapłacona z góry kwota za kurs to rzeczywiscie motywacja. Bo z korków można po prostu zwiać .
Pomyślcie jeszcze. Każda opcja ma swoje plusy i minusy .

[Pannagotka]

Napisane przez polna_rozyczka

Pomyślcie jeszcze. Każda opcja ma swoje plusy i minusy .

Cieszę się, że to zauważasz.
Pomyśl jeszcze. Każda opcja ma swoje plusy i minusy, ale nie opcja z rozmówkami. Ta ma same minusy.
Dzięki za modelową obiektywność polna-rozyczka.

[Angela11111]

Jeżeli Mamie nie zależy na certyfikatach, a raczej na tym, żeby potrafić się porozumieć, to można również wziąć pod uwagę metody nauki angielskiego stawiające typowo na komunikację typu metoda Callana lub inne nowsze tego rodzaju, zajęcia są nastawione głównie na komunikację, gramatyka wchodzi niejako przy okazji. Wiele osób jest zadowolonych, bo pozbywa się bariery językowej i po prostu zaczyna mówić w obcym języku.

[casus_belli]

Rozmówek toż nie polecam, tam są tylko gotowe szablony, którymi w rzeczywistości raczej się nie mówi. Jeśli mama chce grupę, to im mniejsza tym lepsza i raczej szukałabym "dorosłych" grup, wiadomo, że z gimbazą się rozmawia o innych rzeczach niż z dorosłymi, takie zajęcia dla osób starszych mogą być po prostu śmiertelnie nudne. I na zachętę, na kursie językowym w mojej grupie była kobieta, które miała syna starszego ode mnie, była najlepsza w grupie

[polna_rozyczka]

Napisane przez Pannagotka

Cieszę się, że to zauważasz.
Pomyśl jeszcze. Każda opcja ma swoje plusy i minusy, ale nie opcja z rozmówkami. Ta ma same minusy.
Dzięki za modelową obiektywność polna-rozyczka.

Chodziło mi o plusy i minusy każdej z obu opcji (czyli kurs/korki). Ale proszę bardzo, Pannagotko, chcesz plusa kucia z rozmówek? Zaoszczędzone pieniądze, bo wydajesz 15 zł na książeczkę, siedzisz i dukasz. Nie wiem jaki dydaktyk poleciłby naukę języka z rozmówek, toć to tragedia jest.

[201605300922]

Nauki z rozmówek w ogóle nie bierzemy pod uwagę, jestem zdania, że to dobry sposób, gdy jest się np. przejazdem w jakimś kraju, albo na wakacjach i chcemy umieć np. zapytać o cenę czy zamówić jedzenie. Ale nie do nauki normalnej rozmowy z obcokrajowcami. Rodzice nie jeżdżą na wakacje do UK czy USA, także głównie chodzi nam o to, by mama umiała się dogadać np. z Grekami, Włochami. Opornych na język angielski Francuzów tata zwykle rozczula mówieniem w ich języku :P