Nagłe problemy z zasypianiem

[dzaga1989]

Drogie dziewczyny, mój 5-miesięczniak (karmiony mm) nigdy nie miał problemów z zasypianiem. Nie zasypiał całkowicie sam, ale potrzebował tylko trzymania go na kolanach na poduszeczce lub złożonym rożku. Zasypiał szybko, czasem ze smokiem, czasem bez, bez kołysania i tym podobnych "zabiegów"; sen miał spokojny. Jak był bardziej zmęczony to usypiał nawet sam, zwłaszcza w nocy po jedzonku i kąpieli. Jednak kilka dni temu coś mu się odmieniło (nie wiem czy szczepienie może mieć z tym związek, ale umieszczę tę info na wszelki wypadek - szczepiony był w piątek, jednak problemy pojawiły się chyba z dzień wcześniej). W ogóle nie da się położyć na kolanach, pręży się, odgina do tyłu, płacze też gdy podniosę go i przytulę do siebie. Usypia dopiero gdy kołyszę go w powietrzu i to już pewnie częściowo ze zmęczenia płaczem. U męża natomiast usypia przytulony bez problemu. Nic mu nie zrobiłam (nie przestraszył się niczego przy mnie, nie uderzył się) więc serce mi się kraje gdy widzę u niego takie zachowanie i "nienawiść" do mnie. Poza momentami przed snem jest cudnym, ciekawskim, wiecznie gaworzącym i śmiejącym się dzieckiem. Nie ma podwyższonej temperatury. Podejrzewaliśmy ząbki, ale pediatra je wykluczyła, aczkolwiek po posmarowaniu Dentinoxem nieco się uspokaja. Przez ponad połowę dnia siedzę z bobaskiem sama więc usypianie stało się dla mnie katorgą. Może macie drogie Mamy jakieś rady, diagnozy, doświadczenia?

[kordelka85]

Może tata ma większe ręce, wygodniej mu i stabilniej. Niech on go usypia w miarę możliwości. I nie bierz tego tak do siebie, ze Cie nienawidzi itp, bo to nieprawda.

[mamasierpniowa]

Jeśli usypia u taty to nic się nie martw. Moja córka była przytulaśna aż pewnego dnia uznała, ze juz nie pozwoli brac sie na rece. Wolała zasnąc na kafelkach w kuchni niż u mnie w ramionach, wyrywała się i krzyczała. Pozwoliłam jej na to i po jakimś czasie wszystko wróciło do normy. Niech tata go usypia. Jeszcze będziesz miała dosyc ciągłego uczepiania się twojej nogi

[dzaga1989]

Dziękuję dziewczyny
Nie chcę szukać dziury w całym, ale gdyby jeszcze ktoś był w podobnej sytuacji to proszę o odpowiedź

Teraz mój Bąbel śpi. Zauważyłam, że on po prostu woli być sam tak jak u Ciebie mamosierpniowa. Wył wniebogłosy u mnie na rękach, a gdy położyłam go do łóżeczka i sama utonęłam w poduszkach na łóżku, to dzieciak przeleżał z pół godziny gapiąc się na karuzelę i pozytywkę i mając mnie w nosie. Później już naprawdę marudził, nie mogłam go w żaden sposób ukołysać, ale gdy położyłam go w spacerówce tak, że mnie nie widział to usnął w minutę No i oczywiście wolę żeby zasnął u taty niż patrzeć na jego płacz, ale tatuś jest albo w pracy, albo na budowie, więc mamy go tylko przez parę godzin dziennie. A tak musimy radzić sobie sami

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Mój miał już sto śpiewek z zasypianiem :P Czasami zasypia tylko i wyłącznie na mnie, czasami obok mnie, czasami na rękach, czasami w łóżeczku - bo na rękach wygina śmiało ciało, a że jest już trochę spory, to się boję, że mi zleci Obecnie na dzienną drzemkę usypiam go w wózku, a na noc - różnie. Ale lubię, jak zasypia w łóżeczku sam (oczywiście o żadnym płakaniu nie ma mowy), bo wtedy lepiej śpi, niż jak zasypia ze mną i go przekładam.

[mamasierpniowa]

dzieci mają takie etapy, nic się nie martw, minie: )

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Naprawdę, życie mam byłoby prostsze, gdyby COKOLWIEK poczytały o rozwoju dziecka

Po 4mcu dziecko zaczyna nagle... dojrzewać: dociera o wiele więcej ze świata zewnętrznego, co objawia się m.in. trudnościami w usypianiu i jakości spania.

[dzaga1989]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;48072081]Naprawdę, życie mam byłoby prostsze, gdyby COKOLWIEK poczytały o rozwoju dziecka

Po 4mcu dziecko zaczyna nagle... dojrzewać: dociera o wiele więcej ze świata zewnętrznego, co objawia się m.in. trudnościami w usypianiu i jakości spania.[/QUOTE]

Myślę że zbyt pochopnie oceniasz czyjś brak wiedzy bądź wręcz ignorancję. O rozwoju dziecka czytałam wiele i nie są mi obce takie stadia jak skoki rozwojowe. Z drugiej strony nie raz, nie dwa przekonałam się, że to co jest napisane w książkach często mija się z rzeczywistością lub w małym stopniu z nią współgra.
Napisałam jednak, że trudności w usypianiu mam ja, a nie np. mąż. A dziecko śpi spokojnie, więc jakość snu nie pogorszyła się.
Życie byłoby prostsze gdyby niektórzy nieco spuścili z tonu To moje pierwsze dziecko i mam prawo być "przewrażliwiona" i zaniepokojona, zwłaszcza gdy zmiana nastąpiła tak nagle, tak gwałtownie i TYLKO w interakcji dziecka ze mną.

[Morka1]

Tylko spokój może nas uratować, a przez każdy etap trzeba przejść, przez problemy ze spaniem także.

[dzaga1989]

Napisane przez Morka1

Tylko spokój może nas uratować, a przez każdy etap trzeba przejść, przez problemy ze spaniem także.

Wiem wiem Zwłaszcza że później pojawia się problem dobudzenia do szkoły, a nie położenia spać