PCOS a dziecko

[_Raspberry_]

Witam!

Niedawno stwierdzono u mnie zespół policystycznych jajników i nie potrafię sobie poradzić z tym problemem Z tego co wiem dość trudne jest zajście w ciążę przy tej chorobie, a ja bardzo bym chciała mieć dziecko i boję się, że odwlekając tę decyzję mogę nigdy nie zostać mamą Dodam, że mam 27 lat.

Niestety jest jeszcze jeden problem. Rozmawiałam o tym z moim Tżem i on cały czas powtarza, że mnie bardzo kocha, chce ze mną być, wie, że ja jestem "tą jedyną", ale on nie jest gotowy na dziecko i nie wie kiedy będzie, może to potrwać nawet kilka lat... Nie wiem czy ja mogę tyle czekać, bo wiem, że czas nagli, a u mnie to już najwyższa pora. Nie zostawię go z tego powodu, bo bardzo go kocham, ale nie wiem już jak z nim rozmawiać Nie chcę też go naciskać, bo chce, żeby to była jego świadoma decyzja. Żadne argumenty do niego nie trafiają, każda rozmowa kończy się tak samo. Nie wiem już co robić. Proszę Was o pomoc w rozwiązaniu problemu, może macie jakieś pomysły jak z nim rozmawiać, albo któraś z Was miała podobny problem?

Z góry dziękuję za pomoc.

[saysomething]

Autorki, z tego co mi wiadomo, nie wszystkie kobiety z ta przypadłością maja problem z zajściem w ciążę, duza role w tym też odgrywa to, czy masz nawage, czy nie. Jeśli tak, podobno bywa trudniej. Jestem żywym potwierdzeniem na to, co mówię. Mam PCOS i 1,5letniq, zdrowa córeczkę. Z zajściem w ciążę nie miałam problemów żadnych.

[201604181004]

zamroźcie jajeczka.

[lilia_pamplemousse]

nie wydaje mi się, by decydowanie się na dziecko z powodu diagnozy było słuszne.

twój chłopak ma absolutne prawo, by nie czuć się gotowym, bo, jak rozumiem, przed diagnozą tematu nie było. a po - "muszę szybko mieć dziecko". nie tędy droga.

po pierwsze, wcale nie musisz mieć kłopotu z zajściem w ciążę. po drugie, bądź pod opieką dobrego ginekologa. a po trzecie, przy takich problemach najlepszą opcją są obserwacje cyklu (śluz, temperatura), bo one pomogą Ci wyznaczyć owulację. testy owulacyjne często nic nie pokazują (dają wynik fałszywie dodatni), bo poziom hormonów jest stale podwyższony.

dlatego nie spiesz się, szczerze polecam natomiast, byś już zaczęła obserwować swój cykl, z pomocą ginekologa, który siedzi w temacie. skąd jesteś?

[_Raspberry_]

Napisane przez saysomething

Autorki, z tego co mi wiadomo, nie wszystkie kobiety z ta przypadłością maja problem z zajściem w ciążę, duza role w tym też odgrywa to, czy masz nawage, czy nie. Jeśli tak, podobno bywa trudniej. Jestem żywym potwierdzeniem na to, co mówię. Mam PCOS i 1,5letniq, zdrowa córeczkę. Z zajściem w ciążę nie miałam problemów żadnych.

Niestety w ciągu ostatniego roku przytyłam 10 kg Odżywiam się zdrowo, gotuję tylko na parze, biegam, ćwiczę, a waga rośnie

Napisane przez drabineczka

zamroźcie jajeczka.

To jest jakieś rozwiązanie, ale u mnie też się to wiąże z ogromnym instynktem macierzyńskim

[201604181004]

Jezu straszna z ciebie histeryczka... Cierpisz na schorzenie które jest BARDZO popularne wśród kobiet, wiele z nich nie miało nawet problemu z zajściem w ciążę, możesz w XXI wieku zamrozić komórki i zdecydować się na dziecko potem, mamy lekarzy, badania etc a ty wyjeżdżasz z instynktem macierzyńskim bo chcesz mieć dziecko teraz, zaraz...

[lilia_pamplemousse]

odpowiedz na mój pierwszy post.

a jak długo jesteś z chłopakiem? kiedy planujecie jakieś poważne kroki? mieszkacie razem? bo wydaje mi się, że Twój wiek jest do tego idealny.

może zamiast rozmawiać o dziecku i wywierać presję, spytaj swojego TŻ, jakie ma plany wobec Ciebie w perspektywie paru lat? masz absolutne prawo wiedzieć, co z waszą przyszłością, zwłaszcza, że nie jesteście zakochanymi nastolatkami.

ale powtórzę: Twój partner TEŻ musi być gotowy na dziecko. a diagnoza nie przyspiesza gotowości, powoduje tylko niezdrową presję.

[Black Rainbow]

Napisane przez _Raspberry_

Witam!

Niedawno stwierdzono u mnie zespół policystycznych jajników i nie potrafię sobie poradzić z tym problemem Z tego co wiem dość trudne jest zajście w ciążę przy tej chorobie, a ja bardzo bym chciała mieć dziecko i boję się, że odwlekając tę decyzję mogę nigdy nie zostać mamą Dodam, że mam 27 lat.

Niestety jest jeszcze jeden problem. Rozmawiałam o tym z moim Tżem i on cały czas powtarza, że mnie bardzo kocha, chce ze mną być, wie, że ja jestem "tą jedyną", ale on nie jest gotowy na dziecko i nie wie kiedy będzie, może to potrwać nawet kilka lat... Nie wiem czy ja mogę tyle czekać, bo wiem, że czas nagli, a u mnie to już najwyższa pora. Nie zostawię go z tego powodu, bo bardzo go kocham, ale nie wiem już jak z nim rozmawiać Nie chcę też go naciskać, bo chce, żeby to była jego świadoma decyzja. Żadne argumenty do niego nie trafiają, każda rozmowa kończy się tak samo. Nie wiem już co robić. Proszę Was o pomoc w rozwiązaniu problemu, może macie jakieś pomysły jak z nim rozmawiać, albo któraś z Was miała podobny problem?

Z góry dziękuję za pomoc.

Po pierwsze: diagnoza PCOS, to jeszcze nie koniec świata. Moja przyjaciółka miała zdiagnozowane "ciężkie" PCOS, lekarze mówili jej, żeby się przygotowała na to, że dziecka raczej mieć nie będzie. Dwa miesiące temu urodziła śliczną, zdrową córeczkę. Diagnoza była jak najbardziej prawidłowa, wyniki były jednoznaczne, ale jej i mężowi się udało. Nie załamywali się, stwierdzili, że będzie co ma być. No i jest mała Marta

Po drugie: to, że Ty czujesz się gotowa na bycie mamą, nie znaczy, że Twój mężczyzna jest gotowy na bycie tatą. Trudności w zajściu w ciążę, nie powinny być argumentem za staraniem się o dziecko, gdy jedno z partnerów dziecka w chwili obecnej po prostu nie chce.

Powiem Ci, że gdybym miała problemy z zajściem w ciążę i nie byłabym gotowa na dziecko, to na pewno nie starałabym się o nie ze względu: "później będzie trudniej".

Rozumiem Twoje pragnienia i trudności, ale naciskanie na partnera i nadzieja, że nagle "najdzie go na dziecko" jest błędem.

[kaledonia]

A jakbyś miała lekko ponad 20 lat i byś się wtedy dowiedziała to też byś od razu dziecko chciała?
Tak, jest trudniej zajść, ale ja mam koleżankę z tym schorzeniem, leczyła się i mając prawie 35 lat urodziła zdrowego synka Na wszystko przyjdzie czas.
Nie zmuszaj faceta do bycia ojcem- bo Ty tego chcesz. Bardzo dziecinne podejście...

[matylda kucharska]

Napisane przez kaledonia

A jakbyś miała lekko ponad 20 lat i byś się wtedy dowiedziała to też byś od razu dziecko chciała?
Tak, jest trudniej zajść, ale ja mam koleżankę z tym schorzeniem, leczyła się i mając prawie 35 lat urodziła zdrowego synka Na wszystko przyjdzie czas.
Nie zmuszaj faceta do bycia ojcem- bo Ty tego chcesz. Bardzo dziecinne podejście...

to najlepszy przykład, że bywa różnie

[201605300922]

Spokojnie, moja mama też ma i miała PCOS, urodziła dwoje dzieci - mnie w wieku 33 lat, za każdym razem była to wpadka, nigdy nie starała się o dzieci Moja ciocia tak samo, zaszła w ciążę w pierwszym cyklu w wieku 34 lat.

Zdanie faceta uszanuj, wyobraź sobie, że sytuacja byłaby odwrotna i to on wymagałby od Ciebie decyzji o dziecku. Skoro chłopak jest uczciwy sam przed sobą i wie, że teraz nie jest jego moment na ojcostwo, to znaczy, że jest odpowiedzialny i plus dla niego. Miłość miłością, ale miłością nikt dziecka nie nakarmił, a nie napisałaś np. jaka jest Wasza sytuacja ekonomiczna, czy oboje macie stałą, pewną pracę, własne mieszkanie.

A decydowanie się na dziecko pod wpływem informacji o chorobie - nie zawsze jest to dobry pomysł. Moja koleżanka ze studiów dowiedziała się w klasie maturalnej, że ma ostatnią szansę na zajście w ciążę, bo potem z jakichś względów (chyba kardiologicznych) nie będzie to możliwe. Zdecydowała się na dziecko, urodziła je, ma wsparcie w rodzicach, chłopak - tak jak Twój - nie był gotowy, mimo że deklarował co innego, sytuacja go przerosła. A dziewczyna ma duże problemy na studiach, co zresztą mnie nie dziwi, bo ciężko się uczyć codziennie 5 godzin przy dwulatku.

[_Raspberry_]

Napisane przez lilia_pamplemousse

nie wydaje mi się, by decydowanie się na dziecko z powodu diagnozy było słuszne.

twój chłopak ma absolutne prawo, by nie czuć się gotowym, bo, jak rozumiem, przed diagnozą tematu nie było. a po - "muszę szybko mieć dziecko". nie tędy droga.

po pierwsze, wcale nie musisz mieć kłopotu z zajściem w ciążę. po drugie, bądź pod opieką dobrego ginekologa. a po trzecie, przy takich problemach najlepszą opcją są obserwacje cyklu (śluz, temperatura), bo one pomogą Ci wyznaczyć owulację. testy owulacyjne często nic nie pokazują (dają wynik fałszywie dodatni), bo poziom hormonów jest stale podwyższony.

dlatego nie spiesz się, szczerze polecam natomiast, byś już zaczęła obserwować swój cykl, z pomocą ginekologa, który siedzi w temacie. skąd jesteś?

To nie jest do końca tak, że ja chcę dziecko, bo dowiedziałam się, że jestem chora. Rozmawiałam z Tż o tym już od roku, a on mówił, że nie jest gotowy, więc zaprzestałam wszelkich rozmów.

Z tego co mi powiedział lekarz, to u mnie jest na tyle poważna sprawa, że nie wie czy w ogóle uda mi się kiedyś zajść w ciążę. Jak stwierdził "pani swój poród już dawno przespała". Dziewczyna mojego brata też ma pcos i od kilku lat się starają o dziecko i nic. Nie chciałabym później czegoś żałować.

Co do pytania skąd jestem, obecnie mieszkam w UK.

Napisane przez drabineczka

Jezu straszna z ciebie histeryczka... Cierpisz na schorzenie które jest BARDZO popularne wśród kobiet, wiele z nich nie miało nawet problemu z zajściem w ciążę, możesz w XXI wieku zamrozić komórki i zdecydować się na dziecko potem, mamy lekarzy, badania etc a ty wyjeżdżasz z instynktem macierzyńskim bo chcesz mieć dziecko teraz, zaraz...

A wg Ciebie instynkt macierzyński to coś złego? Nie widzę powodu, żebym musiała zamrozić komórki, bo nie uznaję metody in vitro... Chciałabym zajść w ciążę w normalny sposób jeśli jest taka możliwość.

Napisane przez lilia_pamplemousse

odpowiedz na mój pierwszy post.

a jak długo jesteś z chłopakiem? kiedy planujecie jakieś poważne kroki? mieszkacie razem? bo wydaje mi się, że Twój wiek jest do tego idealny.

może zamiast rozmawiać o dziecku i wywierać presję, spytaj swojego TŻ, jakie ma plany wobec Ciebie w perspektywie paru lat? masz absolutne prawo wiedzieć, co z waszą przyszłością, zwłaszcza, że nie jesteście zakochanymi nastolatkami.

ale powtórzę: Twój partner TEŻ musi być gotowy na dziecko. a diagnoza nie przyspiesza gotowości, powoduje tylko niezdrową presję.

Z chłopakiem jestem prawie 3 lata. Mieszkamy razem, mamy bardzo dobrą pracę, dość wysokie zarobki, więc bez problemu byśmy sobie poradzili, a co do poważnych kroków, to nie wiem, bo jakoś na ślubie nam nie zależy, tym bardziej, że kościelnego i tak wziąć nie możemy.

Pytałam go o plany, odpowiada mi tylko, że kiedyś chciałby ślub i założyć rodzinę, ale teraz jest mu tak dobrze.

Napisane przez Black Rainbow

Po pierwsze: diagnoza PCOS, to jeszcze nie koniec świata. Moja przyjaciółka miała zdiagnozowane "ciężkie" PCOS, lekarze mówili jej, żeby się przygotowała na to, że dziecka raczej mieć nie będzie. Dwa miesiące temu urodziła śliczną, zdrową córeczkę. Diagnoza była jak najbardziej prawidłowa, wyniki były jednoznaczne, ale jej i mężowi się udało. Nie załamywali się, stwierdzili, że będzie co ma być. No i jest mała Marta

Po drugie: to, że Ty czujesz się gotowa na bycie mamą, nie znaczy, że Twój mężczyzna jest gotowy na bycie tatą. Trudności w zajściu w ciążę, nie powinny być argumentem za staraniem się o dziecko, gdy jedno z partnerów dziecka w chwili obecnej po prostu nie chce.

Powiem Ci, że gdybym miała problemy z zajściem w ciążę i nie byłabym gotowa na dziecko, to na pewno nie starałabym się o nie ze względu: "później będzie trudniej".

Rozumiem Twoje pragnienia i trudności, ale naciskanie na partnera i nadzieja, że nagle "najdzie go na dziecko" jest błędem.

Ja też mam podobnie jak Twoja przyjaciółka stwierdzone ciężkie pcos i raczej brak perspektyw na dziecko wg lekarza.

Ja nie chcę naciskać Tża na dziecko, że ma być już teraz, ale chciałabym, żeby przynajmniej mi powiedział na czym stoję i kiedy ewentualnie mogę się spodziewać choćby małego kroczku do przodu, a dla niego dziecko to temat tabu i wolałby, żebym zapomniała o tym, że chcę mieć dziecko i tyle w temacie...

Napisane przez kaledonia

A jakbyś miała lekko ponad 20 lat i byś się wtedy dowiedziała to też byś od razu dziecko chciała?
Tak, jest trudniej zajść, ale ja mam koleżankę z tym schorzeniem, leczyła się i mając prawie 35 lat urodziła zdrowego synka Na wszystko przyjdzie czas.
Nie zmuszaj faceta do bycia ojcem- bo Ty tego chcesz. Bardzo dziecinne podejście...

Pewnie tak, bo wg mnie czas na pierwsze dziecko jest do 25 roku życia... Nie każdy musi mnie popierać w tym temacie, ale ja po prostu tak mam i już... Nie wyobrażam sobie mieć pierwszego dziecka po 30-stce. Ja go do tego nie zmuszam chcę po prostu wywalczyć jakiś kompromis, ale dla niego kompromisu nie ma w tej sprawie. Poza tym mam dość pytań dookoła kiedy będziemy mieli dziecko, nawet jego rodzice mnie naciskali, a to nie ja nie chce dziecka, tylko on...

[201604181004]

tak instynkt macierzyński to coś złego gdy odbiera kobietom zdolność myślenia.

[madana]

Napisane przez _Raspberry_

To nie jest do końca tak, że ja chcę dziecko, bo dowiedziałam się, że jestem chora. Rozmawiałam z Tż o tym już od roku, a on mówił, że nie jest gotowy, więc zaprzestałam wszelkich rozmów.

Z tego co mi powiedział lekarz, to u mnie jest na tyle poważna sprawa, że nie wie czy w ogóle uda mi się kiedyś zajść w ciążę. Jak stwierdził "pani swój poród już dawno przespała". Dziewczyna mojego brata też ma pcos i od kilku lat się starają o dziecko i nic. Nie chciałabym później czegoś żałować.

Co do pytania skąd jestem, obecnie mieszkam w UK.



A wg Ciebie instynkt macierzyński to coś złego? Nie widzę powodu, żebym musiała zamrozić komórki, bo nie uznaję metody in vitro... Chciałabym zajść w ciążę w normalny sposób jeśli jest taka możliwość.



Z chłopakiem jestem prawie 3 lata. Mieszkamy razem, mamy bardzo dobrą pracę, dość wysokie zarobki, więc bez problemu byśmy sobie poradzili, a co do poważnych kroków, to nie wiem, bo jakoś na ślubie nam nie zależy, tym bardziej, że kościelnego i tak wziąć nie możemy.

Pytałam go o plany, odpowiada mi tylko, że kiedyś chciałby ślub i założyć rodzinę, ale teraz jest mu tak dobrze.



Ja też mam podobnie jak Twoja przyjaciółka stwierdzone ciężkie pcos i raczej brak perspektyw na dziecko wg lekarza.

Ja nie chcę naciskać Tża na dziecko, że ma być już teraz, ale chciałabym, żeby przynajmniej mi powiedział na czym stoję i kiedy ewentualnie mogę się spodziewać choćby małego kroczku do przodu, a dla niego dziecko to temat tabu i wolałby, żebym zapomniała o tym, że chcę mieć dziecko i tyle w temacie...



Pewnie tak, bo wg mnie czas na pierwsze dziecko jest do 25 roku życia... Nie każdy musi mnie popierać w tym temacie, ale ja po prostu tak mam i już... Nie wyobrażam sobie mieć pierwszego dziecka po 30-stce. Ja go do tego nie zmuszam chcę po prostu wywalczyć jakiś kompromis, ale dla niego kompromisu nie ma w tej sprawie. Poza tym mam dość pytań dookoła kiedy będziemy mieli dziecko, nawet jego rodzice mnie naciskali, a to nie ja nie chce dziecka, tylko on...

- ale ty masz jasną sytuację: najistotniejsze jest zdanie, które wytłuściłam i podkreśliłam. Facetowi jest wygodnie jak jest, mieszka z tobą jak z żoną, 3 lata jesteście, on nie chce się żenić,ani mieć dzieci, stąd - dorosłej 27-letniej kobiecie , a nie nastoletniemu cielątku- facet mówi o jakimś mitycznym "kiedyś". On nie chce.
Rozmijacie się w oczekiwaniach.

[_Raspberry_]

Napisane przez Nadis

Spokojnie, moja mama też ma i miała PCOS, urodziła dwoje dzieci - mnie w wieku 33 lat, za każdym razem była to wpadka, nigdy nie starała się o dzieci Moja ciocia tak samo, zaszła w ciążę w pierwszym cyklu w wieku 34 lat.

Zdanie faceta uszanuj, wyobraź sobie, że sytuacja byłaby odwrotna i to on wymagałby od Ciebie decyzji o dziecku. Skoro chłopak jest uczciwy sam przed sobą i wie, że teraz nie jest jego moment na ojcostwo, to znaczy, że jest odpowiedzialny i plus dla niego. Miłość miłością, ale miłością nikt dziecka nie nakarmił, a nie napisałaś np. jaka jest Wasza sytuacja ekonomiczna, czy oboje macie stałą, pewną pracę, własne mieszkanie.

A decydowanie się na dziecko pod wpływem informacji o chorobie - nie zawsze jest to dobry pomysł. Moja koleżanka ze studiów dowiedziała się w klasie maturalnej, że ma ostatnią szansę na zajście w ciążę, bo potem z jakichś względów (chyba kardiologicznych) nie będzie to możliwe. Zdecydowała się na dziecko, urodziła je, ma wsparcie w rodzicach, chłopak - tak jak Twój - nie był gotowy, mimo że deklarował co innego, sytuacja go przerosła. A dziewczyna ma duże problemy na studiach, co zresztą mnie nie dziwi, bo ciężko się uczyć codziennie 5 godzin przy dwulatku.

Tak jak już wspomniałam, mieszkamy w UK nasza sytuacja finansowa jest bardzo dobra, mamy stałą bardzo dobrze płatną pracę, sporo szczędzamy co tydzień (bo wypłaty mamy co tydzień), Tż jest po 3 awansach, a do tego tutaj przysługują benefity na dzieci, które przysługują każdemu, ale bez problemu poradzilibyśmy sobie bez nich. Mieszkania własnego nie mamy, bo nie chcemy, ale to już kwestia naszego wyboru. Wcale tu nie chodzi o kwestie finansowe, problem leży gdzieś indziej, ale Tż nie chce powiedzieć gdzie...

[201604181004]

no on po prostu nie chce dziecka. musi chciec?

[madana]

problem leży gdzieś indziej, ale Tż nie chce powiedzieć gdzie...

- w tym, że jemu jest wygodnie, jak jest: dlatego nie czuje ani potrzeby ślubu, ani dzieci. Powtórzę- rozmijacie się w oczekiwaniach, nie rozmawiacie o tym, na dodatek facet lekceważy twoje uczucia, skoro piszesz tak:

a dla niego dziecko to temat tabu i wolałby, żebym zapomniała o tym, że chcę mieć dziecko i tyle w temacie...

- to właśnie jest lekceważenie uczuć; tyle że ślub/dzieci to też jedna z tych rzeczy, które w związku muszą współgrać, bo jak tu pójdziesz na kompromis?

---------- Dopisano o 13:04 ---------- Poprzedni post napisano o 13:03 ----------

Napisane przez drabineczka

no on po prostu nie chce dziecka. musi chciec?

- nie, nie musi, ale gdy jest się z kobietą, której na tym zależy, powinno się postawić sprawę jasno; nie związałabym się z facetem, który dziecko wyklucza.

[201604181004]

no on postawil sprawe jasno: teraz - nie chce, ale nie mowi nie i nie obiecuje ze za 5 lat na 100% mu sie zachce

[madana]

Zupełnie tak nie odebrałam postu dziewczyny- tym bardziej, że ma problemy, które zajście w ciążę mogą, ale nie muszą utrudniać- bierze się wtedy pod uwagę jej zdanie też- tym bardziej, ze ona nie ma lat naście, ciśnienia na ślub i dzieciątka w pakiecie.
Wg mnie on ani nie chce się żenić, ani mieć dzieci.

[kaledonia]

Napisane przez _Raspberry_

To nie jest do końca tak, że ja chcę dziecko, bo dowiedziałam się, że jestem chora. Rozmawiałam z Tż o tym już od roku, a on mówił, że nie jest gotowy, więc zaprzestałam wszelkich rozmów.

Z tego co mi powiedział lekarz, to u mnie jest na tyle poważna sprawa, że nie wie czy w ogóle uda mi się kiedyś zajść w ciążę. Jak stwierdził "pani swój poród już dawno przespała". Dziewczyna mojego brata też ma pcos i od kilku lat się starają o dziecko i nic. Nie chciałabym później czegoś żałować.

Co do pytania skąd jestem, obecnie mieszkam w UK.



A wg Ciebie instynkt macierzyński to coś złego? Nie widzę powodu, żebym musiała zamrozić komórki, bo nie uznaję metody in vitro... Chciałabym zajść w ciążę w normalny sposób jeśli jest taka możliwość.



Z chłopakiem jestem prawie 3 lata. Mieszkamy razem, mamy bardzo dobrą pracę, dość wysokie zarobki, więc bez problemu byśmy sobie poradzili, a co do poważnych kroków, to nie wiem, bo jakoś na ślubie nam nie zależy, tym bardziej, że kościelnego i tak wziąć nie możemy.

Pytałam go o plany, odpowiada mi tylko, że kiedyś chciałby ślub i założyć rodzinę, ale teraz jest mu tak dobrze.



Ja też mam podobnie jak Twoja przyjaciółka stwierdzone ciężkie pcos i raczej brak perspektyw na dziecko wg lekarza.

Ja nie chcę naciskać Tża na dziecko, że ma być już teraz, ale chciałabym, żeby przynajmniej mi powiedział na czym stoję i kiedy ewentualnie mogę się spodziewać choćby małego kroczku do przodu, a dla niego dziecko to temat tabu i wolałby, żebym zapomniała o tym, że chcę mieć dziecko i tyle w temacie...



Pewnie tak, bo wg mnie czas na pierwsze dziecko jest do 25 roku życia... Nie każdy musi mnie popierać w tym temacie, ale ja po prostu tak mam i już... Nie wyobrażam sobie mieć pierwszego dziecka po 30-stce. Ja go do tego nie zmuszam chcę po prostu wywalczyć jakiś kompromis, ale dla niego kompromisu nie ma w tej sprawie. Poza tym mam dość pytań dookoła kiedy będziemy mieli dziecko, nawet jego rodzice mnie naciskali, a to nie ja nie chce dziecka, tylko on...

1) Zmień lekarza skoro on takimi tekstami do Ciebie startuje
2)Jeśli presja otoczenia i rodziny jest tak silna,że chcesz mieć dziecko z facetem, który tego nie chce to ja już dalszych pytań nie mam

I błagam Cię...nie zakładaj potem wątków "zostawił mnie,a ja jestem w ciąży"

Napisane przez drabineczka

tak instynkt macierzyński to coś złego gdy odbiera kobietom zdolność myślenia.

Napisane przez madana

- ale ty masz jasną sytuację: najistotniejsze jest zdanie, które wytłuściłam i podkreśliłam. Facetowi jest wygodnie jak jest, mieszka z tobą jak z żoną, 3 lata jesteście, on nie chce się żenić,ani mieć dzieci, stąd - dorosłej 27-letniej kobiecie , a nie nastoletniemu cielątku- facet mówi o jakimś mitycznym "kiedyś". On nie chce.
Rozmijacie się w oczekiwaniach.

Niektórym to trzeba dobitnie wbijać do głowy

Napisane przez _Raspberry_

Tak jak już wspomniałam, mieszkamy w UK nasza sytuacja finansowa jest bardzo dobra, mamy stałą bardzo dobrze płatną pracę, sporo szczędzamy co tydzień (bo wypłaty mamy co tydzień), Tż jest po 3 awansach, a do tego tutaj przysługują benefity na dzieci, które przysługują każdemu, ale bez problemu poradzilibyśmy sobie bez nich. Mieszkania własnego nie mamy, bo nie chcemy, ale to już kwestia naszego wyboru. Wcale tu nie chodzi o kwestie finansowe, problem leży gdzieś indziej, ale Tż nie chce powiedzieć gdzie...

Może on ma inne plany, podróże, imprezy no nie wiem cokolwiek innego niż zabawę w dom i pieluchy w tak młodym wieku ...a może nie chce mieć tego dziecka i ślubu z Tobą?

[201605300922]

Obiektywnie, to może lepiej idź do innego lekarza. Oczywiście, że powinien on w 100% informować Cię o Twoim stanie zdrowia i swoich co do niego obawach, ale teksty że ,,pani swój poród już dawno przespała" to dla mnie szczyt albo dno braku elementarnej empatii i mam wrażenie, że trafiłaś na kawał ginekologicznego bufona, a tacy mojego osobiście zaufania nie budzą, również w kwestii kompetencji. Ale może to ja jestem tylko przewrażliwiona, bo zmieniłam lekarkę od razu po tym, jak mi wepchnęła pół dłoni w wiadome miejsce (skarżyłam się na ból przy próbie pierwszego razu) zaśmiała się i stwierdziła, że ,,jakoś sobie bidulek musi siłą poradzić".

[Onnaa88]

U mnie też stwierdzono PCOS tylko ja dzieci mieć raczej nie chcę
Faceta też nie mam,puki co ja mam obserwować temperaturę i owulację.Ale jakoś mnie to mało obchodzi

[BluePanda]

Autorko, ale co Ty chcesz zrobić? Przebić prezerwatywę, nie wziąć tabletki? Facet jasno i wyraźnie powiedział, że nie chce dziecka. Jeżeli Ci to nie odpowiada to się rozstańcie i szukaj takiego, który chce. Jeżeli nie chcesz go zostawić to nie masz szans na dziecko w najbliższych latach. Ja nie wiem, facet nie ma problemów z komunikacją i mówi wprost, a Ty tłumaczysz się dobrą sytuacją materialną? Szok...

I co zamierzasz zrobić?

[willy_nilly]

Napisane przez _Raspberry_

Niestety w ciągu ostatniego roku przytyłam 10 kg Odżywiam się zdrowo, gotuję tylko na parze, biegam, ćwiczę, a waga rośnie

Ćwicz HIIT (poprawia przemianę materii) i jedz zgodnie z indeksem glikemicznym.

Napisane przez _Raspberry_

Z tego co mi powiedział lekarz, to u mnie jest na tyle poważna sprawa, że nie wie czy w ogóle uda mi się kiedyś zajść w ciążę. Jak stwierdził "pani swój poród już dawno przespała".

Jaki patafian. Szczyt empatii z jego strony.

Napisane przez _Raspberry_

Pewnie tak, bo wg mnie czas na pierwsze dziecko jest do 25 roku życia... Nie każdy musi mnie popierać w tym temacie, ale ja po prostu tak mam i już... Nie wyobrażam sobie mieć pierwszego dziecka po 30-stce.

Też mam PCOS, do tego niedoczynność tarczycy, a dziecko chciałabym mieć dopiero po 30stce. Twój facet może mieć podobne zdanie, bo być może jeszcze do tego nie dojrzał, nie chce tarzać się w pieluchach, nie czuje tego. Nie fair jest naciskanie na niego, tak samo jak nie fair jest jego "kiedyś". Powinniście porozmawiać o swoich planach co do związku i wspólnego życia, bo chyba mijacie się w oczekiwaniach.

[lilia_pamplemousse]

Napisane przez drabineczka

tak instynkt macierzyński to coś złego gdy odbiera kobietom zdolność myślenia.

chamstwo w czystej postaci.

to naprawdę takie dziwne, że kobieta, która:
1. ma 27 lat i dobrą pracę
2. ma chłopaka z dobrą pracą, który dużo zarabia i dostaje bonusy
3. jest od 3 lat w poważnym związku

chce w końcu przejść na kolejny etap?

nie wydaje mi się, by autorce instynkt odebrał zdolność myślenia. ja też w tym wieku chcę mieć dziecko, dodatkowo martwiłabym się, gdyby zdiagnozowano u mnie chorobę, która może to utrudnić.

a że przy okazji wyszło, że autorka jest w związku z chłopczykiem, to inna sprawa.

(i nie chcę powiedzieć, że każdy, kto w tym wieku nie chce mieć dzieci, jest niedojrzały. po prostu taka jest w naszym społeczeństwie fizjologiczna i psychologiczna NORMA. jeśli ktoś ma inne plany - niech nie zabiera czasu dziewczynie, bo "tak mu wygodnie i nie planuje niczego zmieniać". bo to dla mnie doopa, nie facet.)

[201604181004]

chamstwo w czystej postaci.

to naprawdę takie dziwne, że kobieta, która:
1. ma 27 lat i dobrą pracę
2. ma chłopaka z dobrą pracą, który dużo zarabia i dostaje bonusy
3. jest od 3 lat w poważnym związku

chce w końcu przejść na kolejny etap?

oj bo cię śmiechem zabiję .

Ona może chcieć, wiele rzeczy, ale jeszcze tak na tym świecie jest że do tanga trzeba dwojga . A dziecko tu teraz zaraz bo choroba która wcale nie jest wyrokiem, to moim skromnym zdaniem jest panikowanie.

[lilia_pamplemousse]

Napisane przez drabineczka

oj bo cię śmiechem zabiję .

Ona może chcieć, wiele rzeczy, ale jeszcze tak na tym świecie jest że do tanga trzeba dwojga . A dziecko tu teraz zaraz bo choroba która wcale nie jest wyrokiem, to moim skromnym zdaniem jest panikowanie.

kłopot w tym, że mówiła o dziecku już wcześniej, co w tym wieku jest raczej normalne. a chłopina jakoś się nie kwapi, by zmienić status związku, bo mieszkają sobie razem, jest gniazdko, obiadek, łóżko, jak z żonką, tylko bez zobowiązań. ja takich panów nie szanuję.

może jeszcze przypomnę moją wypowiedź:
"nie wydaje mi się, by decydowanie się na dziecko z powodu diagnozy było słuszne.

twój chłopak ma absolutne prawo, by nie czuć się gotowym, bo, jak rozumiem, przed diagnozą tematu nie było. a po - "muszę szybko mieć dziecko". nie tędy droga."

de facto, piszę to samo, co Ty, tylko nie obrażam autorki.

a ci państwo są nie dobrani i ja tego nie widzę. często takie rzeczy wychodzą przy okazji chorób.

twoim skromnym zdaniem to panikowanie? najwyraźniej ginekolog ma inne zdanie na ten temat, może się z Tobą skonsultuje, skoro wiesz lepiej? jeśli sytuacja jest poważna, nic dziwnego, że autorka się martwi, ludzka rzecz.

[201604181004]

Jakie obrażanie uważam że jesteś przewrażliwiona, naprawdę. Strach się odezwać, bo wszystko jest obrazą

[Foka29]

Napisane przez _Raspberry_

Witam!

Niedawno stwierdzono u mnie zespół policystycznych jajników i nie potrafię sobie poradzić z tym problemem Z tego co wiem dość trudne jest zajście w ciążę przy tej chorobie, a ja bardzo bym chciała mieć dziecko i boję się, że odwlekając tę decyzję mogę nigdy nie zostać mamą Dodam, że mam 27 lat.

Niestety jest jeszcze jeden problem. Rozmawiałam o tym z moim Tżem i on cały czas powtarza, że mnie bardzo kocha, chce ze mną być, wie, że ja jestem "tą jedyną", ale on nie jest gotowy na dziecko i nie wie kiedy będzie, może to potrwać nawet kilka lat... Nie wiem czy ja mogę tyle czekać, bo wiem, że czas nagli, a u mnie to już najwyższa pora. Nie zostawię go z tego powodu, bo bardzo go kocham, ale nie wiem już jak z nim rozmawiać Nie chcę też go naciskać, bo chce, żeby to była jego świadoma decyzja. Żadne argumenty do niego nie trafiają, każda rozmowa kończy się tak samo. Nie wiem już co robić. Proszę Was o pomoc w rozwiązaniu problemu, może macie jakieś pomysły jak z nim rozmawiać, albo któraś z Was miała podobny problem?

Z góry dziękuję za pomoc.

Na pocieszenie napiszę o sobie.
PCOS + choroba Hashimoto, obie mam, obie zgodnie z obecną wiedzą medyczną mogą powodowac problemy z zajściem w ciążę.
W pierwszą ciążę zaszłam w wieku 30 lat - planowana, po 1 miesiącu starań, a z drugim dzieckiem... wpadłam w wieku 32 lat.

Byc może to wcale nie będzie problem, po prostu rozpocznij leczenie i bądź dobrej myśli.
Pozdrawiam

[Magicznaq]

Napisane przez drabineczka

A dziecko tu teraz zaraz bo choroba która wcale nie jest wyrokiem, to moim skromnym zdaniem jest panikowanie.

Ale dziewczyna przecież napisała wyraźnie że dziecka nie chce przez chorobę tylko chciała je już wcześniej że rozmawiała z swoim partnerem rok przed postawieniem diagnozy Przez chorobę tylko wróciła do tego tematu który już był wcześniej.