pilnie i na cito - długie

[kas_sandra]

muszę się odkochać pilnie i na cito.


przez pierwszy rok nie mogłam spać. nie pamiętam, po jakim czasie przeszliśmy z etapu nie-wiem-jak-masz-na-imię do nie-umiem-bez-ciebie-spędzić-dnia - zajęło to mniej niż tydzień. znam go do szpiku od momentu, kiedy uścisnął moją dłoń na pierwsze powitanie. tłumaczę innym jego myśli, a on zdaje się czuć za mnie i wyprzedzać mnie w wyrażaniu moich opinii. jest przy tym nieznośny i małostkowy, a ja robię mu drobne nieuprzejmości, bo wiem, że wybaczy mi wszystko od ręki. jest inspirujący, fascynujący i fantastycznie zwyczajny, a ja mam przy tym wrażenie, że jego zwykłość wiąże się z tym, że jest taki sam jak ja.

czasami - rzadko - nie widzę go przez kilka dni. kiedyś złamałam rękę i było tak samo; ból i niemoc, potem przyzwyczajenie i niesamowita ulga, kiedy chirurg przeciął gips. kiedy go w końcu spotykam.

mówimy sobie absolutnie wszystko - poza rzeczami absolutnie kluczowymi. wiem co jadł na śniadanie, wie w jakim proszku piorę pościel. wiem co myśli o sosnowych meblach, wie co robię, kiedy z głowy nie może wyjść mi piosenka. znam jego najsłabsze strony. zna imiona wszystkich zwierząt, jakie miałam od dnia narodzin.

jest piękny. jest obłędnie piękny, choć widziałam go we wszystkich stanach świadomości, zdrowego, chorego, spanikowanego, śpiącego, pijanego, owładniętego wściekłością. przytulałam go, kiedy płakał ze szczęścia.

nigdy się z nim nie przespałam. nigdy nie było nawet blisko. dwa razy całowaliśmy się, za każdym razem wstawieni, najpierw przez kilkanaście minut albo wieczność nie przejmując się młócącym nas po twarzach śniegiem, potem - pół czy półtora roku później - pomimo upału, który zwalał z nóg. po-tym było zupełnie nijak, nawet nie było trudno spojrzeć sobie w oczy; wracaliśmy do punktu wyjścia jakby nie stało się zupełnie nic. być może zupełnie nic się nie działo?

za drugim razem mówiliśmy sobie, że się kochamy, trzymając się kurczowo za ręce; pamiętam to jak przez mgłę - mówiłam ja/on/wino, przecież wszystko było gorące. a potem było nijak; grzeczne telefony, liczne zdejmowania gipsu i zapamiętywanie imion martwych zwierząt. tak jak powinno być.

na dziś zapisałam sobie w kalendarzu "nie kocham go". to zapisek sprzed pół roku. trzecia drzemka - przesuwam odkochanie o pół roku, pół roku, jeszcze pół... czasami myślę, że powinnam uciec przed nim gdzieś do Tobago albo na Wyspy Szczęśliwe. czasami - że przecież nauczyłam się żyć z zalewającymi mnie na myśl o jego włosach falami czułości.

ja mam męża. on ma żonę. muszę się odkochać pilnie i na cito.

[Wisnia34]

Napisane przez kas_sandra

muszę się odkochać pilnie i na cito.


przez pierwszy rok nie mogłam spać. nie pamiętam, po jakim czasie przeszliśmy z etapu nie-wiem-jak-masz-na-imię do nie-umiem-bez-ciebie-spędzić-dnia - zajęło to mniej niż tydzień. znam go do szpiku od momentu, kiedy uścisnął moją dłoń na pierwsze powitanie. tłumaczę innym jego myśli, a on zdaje się czuć za mnie i wyprzedzać mnie w wyrażaniu moich opinii. jest przy tym nieznośny i małostkowy, a ja robię mu drobne nieuprzejmości, bo wiem, że wybaczy mi wszystko od ręki. jest inspirujący, fascynujący i fantastycznie zwyczajny, a ja mam przy tym wrażenie, że jego zwykłość wiąże się z tym, że jest taki sam jak ja.

czasami - rzadko - nie widzę go przez kilka dni. kiedyś złamałam rękę i było tak samo; ból i niemoc, potem przyzwyczajenie i niesamowita ulga, kiedy chirurg przeciął gips. kiedy go w końcu spotykam.

mówimy sobie absolutnie wszystko - poza rzeczami absolutnie kluczowymi. wiem co jadł na śniadanie, wie w jakim proszku piorę pościel. wiem co myśli o sosnowych meblach, wie co robię, kiedy z głowy nie może wyjść mi piosenka. znam jego najsłabsze strony. zna imiona wszystkich zwierząt, jakie miałam od dnia narodzin.

jest piękny. jest obłędnie piękny, choć widziałam go we wszystkich stanach świadomości, zdrowego, chorego, spanikowanego, śpiącego, pijanego, owładniętego wściekłością. przytulałam go, kiedy płakał ze szczęścia.

nigdy się z nim nie przespałam. nigdy nie było nawet blisko. dwa razy całowaliśmy się, za każdym razem wstawieni, najpierw przez kilkanaście minut albo wieczność nie przejmując się młócącym nas po twarzach śniegiem, potem - pół czy półtora roku później - pomimo upału, który zwalał z nóg. po-tym było zupełnie nijak, nawet nie było trudno spojrzeć sobie w oczy; wracaliśmy do punktu wyjścia jakby nie stało się zupełnie nic. być może zupełnie nic się nie działo?

za drugim razem mówiliśmy sobie, że się kochamy, trzymając się kurczowo za ręce; pamiętam to jak przez mgłę - mówiłam ja/on/wino, przecież wszystko było gorące. a potem było nijak; grzeczne telefony, liczne zdejmowania gipsu i zapamiętywanie imion martwych zwierząt. tak jak powinno być.

na dziś zapisałam sobie w kalendarzu "nie kocham go". to zapisek sprzed pół roku. trzecia drzemka - przesuwam odkochanie o pół roku, pół roku, jeszcze pół... czasami myślę, że powinnam uciec przed nim gdzieś do Tobago albo na Wyspy Szczęśliwe. czasami - że przecież nauczyłam się żyć z zalewającymi mnie na myśl o jego włosach falami czułości.

ja mam męża. on ma żonę. muszę się odkochać pilnie i na cito.

Ładnie opisany brzydki problem.

[cukier_bialy2]

Myślę, że sosnowe meble są wygodne i praktyczne, a przy tym tanie. Nie wydając majątku można skompletować wyposażenie mieszkania. Drewno sosnowe łatwo poddaje się obróbce, jest zdrowe i powszechnie dostępne. Bogata oferta lakierów, bejc i farb do drewna pozwala na realizację nawet najbardziej wymyślnych koncepcji stolarskich.

[Wisnia34]

Napisane przez cukier_bialy2

Myślę, że sosnowe meble są wygodne i praktyczne, a przy tym tanie. Nie wydając majątku można skompletować wyposażenie mieszkania. Drewno sosnowe łatwo poddaje się obróbce, jest zdrowe i powszechnie dostępne. Bogata oferta lakierów, bejc i farb do drewna pozwala na realizację nawet najbardziej wymyślnych koncepcji stolarskich.

Wreszcie jakaś bratnia dusza

[kas_sandra]

Napisane przez Wisnia34

Ładnie opisany brzydki problem.

chyba dziękuję - nie wiem, czy brzydki to przytyk do mnie i wszystkiego co się działo, czy epitet dobrany na zasadzie kontrastu. jeśli to pierwsze - wierz mi proszę, że ponad wszystko chciałabym cofnąć to wszystko na czele z pierwszym uściskiem ręki...

[mary_poppins]

Rozwiedźcie się ze swojej winy i bądźcie razem - nic niewykonalnego, skoro Wam tak cudownie razem. Swoich małżeństw i tak już nie naprawicie, oboje zdradzacie bez mrugnięcia okiem, więc nie ma najmniejszego sensu dalej ciągnąć tej farsy. Jeśli go kochasz to zostaw męża, jeśli on Cię kocha to zostawi żonkę. Poza tym nawet to, że on mógłby tego nie zrobić, nie jest żadnym argumentem za tym, żebyś Ty tego nie robiła - nudzisz się w małżeństwie jak mops, szukasz wrażeń i skrajnych emocji, marzysz o miłości i przezywasz ją jak nastolatka - wniosek z tego jeden.

[kas_sandra]

Napisane przez mary_poppins

Rozwiedźcie się ze swojej winy i bądźcie razem - nic niewykonalnego, skoro Wam tak cudownie razem. Swoich małżeństw i tak już nie naprawicie, oboje zdradzacie bez mrugnięcia okiem, więc nie ma najmniejszego sensu dalej ciągnąć tej farsy. Jeśli go kochasz to zostaw męża, jeśli on Cię kocha to zostawi żonkę. Poza tym nawet to, że on mógłby tego nie zrobić, nie jest żadnym argumentem za tym, żebyś Ty tego nie robiła - nudzisz się w małżeństwie jak mops, szukasz wrażeń i skrajnych emocji, marzysz o miłości i przezywasz ją jak nastolatka - wniosek z tego jeden.

nie wiem czy on mnie kocha - byliśmy pijani, był lipiec ubiegłego roku, od tamtej pory nigdy nie wróciliśmy do tematu. przyjaźnimy się, kumplujemy, lubimy, widzimy codziennie, mamy wspólnych przyjaciół, dzwonimy do siebie, wymieniamy morze smsów, spotykamy we czwórkę, wyjeżdżamy razem - a przy tym nigdy sami. jako przyjaciele. nie chcę z nim być, chcę się odkochać, tylko zaczynam wątpić, czy to w ogóle kiedyś nastąpi.

ten wątek powstał tylko przez notkę w kalendarzu - uzmysłowiła mi mijający czas i to, że mnie jakoś nie może przejść....

[Wisnia34]

Napisane przez kas_sandra

chyba dziękuję - nie wiem, czy brzydki to przytyk do mnie i wszystkiego co się działo, czy epitet dobrany na zasadzie kontrastu. jeśli to pierwsze - wierz mi proszę, że ponad wszystko chciałabym cofnąć to wszystko na czele z pierwszym uściskiem ręki...

Epitet dobrany na zasadzie kontrastu, podobnie jak opisane w poście uniesienia stanowią kontrast dla marnego stosunku do własnego męża.

Nie dziękuj, na pewno.

Ps. Wyżej sugerowany rozwód, to dobry pomysł.

[mary_poppins]

Napisane przez kas_sandra

nie wiem czy on mnie kocha - byliśmy pijani, był lipiec ubiegłego roku, od tamtej pory nigdy nie wróciliśmy do tematu. przyjaźnimy się, kumplujemy, lubimy, widzimy codziennie, mamy wspólnych przyjaciół, dzwonimy do siebie, wymieniamy morze smsów, spotykamy we czwórkę, wyjeżdżamy razem - a przy tym nigdy sami. jako przyjaciele. nie chcę z nim być, chcę się odkochać, tylko zaczynam wątpić, czy to w ogóle kiedyś nastąpi.

ten wątek powstał tylko przez notkę w kalendarzu - uzmysłowiła mi mijający czas i to, że mnie jakoś nie może przejść....

A męża kochasz? Wątpię, skoro go na zimno zdradzasz, czy to emocjonalnie, czy fizycznie. Jesteś nieszczęśliwa w małżeństwie, więc szukasz wrażeń - wrażenie się pojawiło i wyjść Ci z głowy nie może, bo dalej tkwisz w swojej kijowej sytuacji. Skończ beznadziejny dla siebie rozdział życia i pobądź sama, niewykluczone że wtedy ten pan przestanie być dla Ciebie aż taką atrakcją, bo pojawi się morze innych opcji. Sytuacja, w której dalej jesteś mężatką i dalej wymieniasz z tym panem smski, maile i wyjeżdżasz na urlopy, nie pozostawia żadnych szans na jakiekolwiek zmiany.

[kas_sandra]

Napisane przez mary_poppins

A męża kochasz? Wątpię, skoro go na zimno zdradzasz, czy to emocjonalnie, czy fizycznie. Jesteś nieszczęśliwa w małżeństwie, więc szukasz wrażeń - wrażenie się pojawiło i wyjść Ci z głowy nie może, bo dalej tkwisz w swojej kijowej sytuacji. Skończ beznadziejny dla siebie rozdział życia i pobądź sama, niewykluczone że wtedy ten pan przestanie być dla Ciebie aż taką atrakcją, bo pojawi się morze innych opcji. Sytuacja, w której dalej jesteś mężatką i dalej wymieniasz z tym panem smski, maile i wyjeżdżasz na urlopy, nie pozostawia żadnych szans na jakiekolwiek zmiany.

na zimno? mary_poppins, to, że nie rozwodziłam się ani na temat jego żony, ani na temat mojego męża, bynajmniej nie świadczy o pogardliwym czy nawet neutralnym stosunku do nich.
gdyby mój małżonek nie był najbardziej nieskazitelną, kochaną, kochającą, zabawną i mądrą osobą, jaką poznałam w ciągu swojego trzydziestoletniego życia - ten wątek nosiłby tytuł "jak go zdobyć". gdyby jego żona nie była najśliczniejszą, najsłodszą, najbystrzejszą i najbardziej charyzmatyczną osobą, jaką poznałam w ciągu ostatnich paru lat - ten wątek nosiłby również tytuł z zupełnie innej bajki i jego clou byłoby inne. oboje zdradziliśmy dwa razy - nie idąc z sobą przy tym do łóżka, choć rządził nami alkohol (co traktuję jako okoliczność łagodzącą, co nie wymazuje wyroku) - i nigdy niczego nie żałowałam tak, jak tego. ale ten wątek ma inny wydźwięk, bo jest to rocznica. rocznica podjęcia próby odkochania się w kimś, kim nigdy nie powinnam się zainteresować; kto jest mi po stokroć bliższy, niż powinien być. nie wiem ile masz lat, może 20, może 25, ale życie nie jest czarno-białe. oprócz tych dwóch gagatków i szarości jest tu także cała gama koloru...

---------- Dopisano o 02:13 ---------- Poprzedni post napisano o 01:49 ----------

aha - czy da się żyć w takim emocjonalnym patosie? nie da się. to jak z rodzicami i rodzeństwem. pytanie kogo kochasz bardziej zawsze pozostanie bez odpowiedzi. na pytanie "rozstrzelać A czy B" odpowiedziałabym "mnie"...

[cherry_flamme]

Boże, tu już do rozstrzeliwania dochodzi Cóż za patos.

A co do problemu, to póki nie zerwiesz kontaktów, to się nie odkochasz.
Postaraj sie skierować energię na relację z mężem. Jeżeli wszystko byłoby dobrze, nie zakochałabyś się w przyjacielu. Kiedy ostatnio o was rozmawialiście (z mężem)?

Pomijaj "dobre rady" co do rozwodu. Gdyby zakochanie sie w kimś innym zawsze równało sie rozwodem, to przetrwałaby mniej niż połowa związków.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Odkochac się chcesz...
moim zdaniem wcale go nie kochasz porostu pociąga cie seksualnie a poza tym świadomość że jest to nie jako owoc zakazany cie nakręca.
powinno ci przejść po 3 latach nie wiem czy warto rozwalać dwa małżeństwa to już tylko ty wiesz . ogólnie zalecam ochłodzenie kontaktów jeśli nie chcesz się rozwieść i koncentrację na pogłębieniu relacji z mężem.

[ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d386552d742cc4ca]

Treść usunięta

[zakonna]

Biały cukier, rozwalasz system 😁 a autorko ty się chyba za dużo na czytałas oblednie pieknych romansidel.

[Eva ID]

Napisane przez kas_sandra

muszę się odkochać pilnie i na cito.

Mam pytanie, co to znaczy "na cito"?

Nie spotkalam sie z tym nigdzie do tej pory, moze mi to ktos wyjasnic?


Na odkochanie najlepsze jest w Twoim przypadku autorko, powtorne zakochanie sie we wlasnym mezu.

[cherry_flamme]

na cito = pilnie, na już

to jest medyczny termin

[syklamen]

Współczuję bardzo Twojemu mężowi.
Gdbym była facetem i się dowiedziała, że moja żona tworzy wyegzaltowane pościki na publicznym forum, na temat jakiegoś faceta, bo ma straszną chęć, żeby delikwent ją przeleciał, to byłoby mi wstyd, że się aż tak pomyliłam co do niej.

[mpt]

Egzaltacja level milion.
Zacznij myśleć nad treścią swojego życia zamiast podniecać się formą - to znaczy: skończ jarać się byle czym. Prościej się nie da.

---------- Dopisano o 09:30 ---------- Poprzedni post napisano o 09:29 ----------

Napisane przez syklamen

Współczuję bardzo Twojemu mężowi.
Gdbym była facetem i się dowiedziała, że moja żona tworzy wyegzaltowane pościki na publicznym forum, na temat jakiegoś faceta, bo ma straszną chęć, żeby delikwent ją przeleciał, to byłoby mi wstyd, że się aż tak pomyliłam co do niej.

O to, to. Mi by było wstyd, że mi się taka głupota w domu zalęgła.

[liselotta]

Napisane przez ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d 386552d742cc4ca

Treść usunięta

o to to. wyjdź ze swojego własnego tyłka autorko i zacznij dbać o tych, o których powinnaś dbać (podpowiadam: twój własny mąż vel "najdoskonalsza istota")

[Eva ID]

Napisane przez cherry_flamme

na cito = pilnie, na już

to jest medyczny termin

Dziekuje, nie znalam tego.

Wygooglalam, ze w Polsce zapisuja notke "Na Cito" na receptach i skierowaniach, nie spotkalam sie z tym tu gdzie mieszkam.

[elvegirl]

Napisane przez zakonna

autorko ty się chyba za dużo na czytałas oblednie pieknych romansidel.

To była moja pierwsza myśl po przeczytaniu tekstu autorki Posty wyglądają jak jakaś wprawka literacka, jak egzaltacja jednej z bohaterek "Rozważnej i Romantycznej" Austen

Zafascynowanie zakazanym owocem może się zdarzyć w każdym związku, ale to od nas zależy co z tym zrobimy. Piszesz Autorko, że chcesz się odkochać, a co do tej pory zrobiłaś żeby się w panu koledze odkochać?

[I am Rock]

To zauroczenie. Kiedyś przejdzie i będziesz zastanawiać się, co w nim widziałaś.

[Ariande]

Cały wpis - przed przeczytaniem ostatniego zdania - brzmi jak kartka wyrwana z Harlequina...

Ale jak już doszłam do tego ostatniego zdania to czar prysł...współczuję całej czwórce...ale najbardziej mężowi.

[cherry_flamme]

Napisane przez Ariande

Cały wpis - przed przeczytaniem ostatniego zdania - brzmi jak kartka wyrwana z Harlequina...

Ale jak już doszłam do tego ostatniego zdania to czar prysł...współczuję całej czwórce...ale najbardziej mężowi.

Kolejna, co współczuje mężowi
Nawet nie wiemy, co to za facet, ale już stawiamy go w roli ofiary. Może to on jest tym "złym" i zaniedbuje Autorkę, wogole sie nią nie interesuje i nie zauważył nawet, że mu sie małżeństwo psuje???

Trochę obiektywizmu, szczególnie że znamy tylko relacje jednej strony.

[Ariande]

Napisane przez kas_sandra

gdyby mój małżonek nie był najbardziej nieskazitelną, kochaną, kochającą, zabawną i mądrą osobą, jaką poznałam w ciągu swojego trzydziestoletniego życia - ten wątek nosiłby tytuł "jak go zdobyć". gdyby jego żona nie była najśliczniejszą, najsłodszą, najbystrzejszą i najbardziej charyzmatyczną osobą, jaką poznałam w ciągu ostatnich paru lat - ten wątek nosiłby również tytuł z zupełnie innej bajki i jego clou byłoby inne.

...na podstawie tego, wnioskuję, że autorka sama wskazuje, że mężowi trzeba współczuć. W końcu taki "kochany", a ona jak to to określiła "zdradziliśmy dwa razy..."

[elvegirl]

Napisane przez Ariande

...na podstawie tego, wnioskuję, że autorka sama wskazuje, że mężowi trzeba współczuć.

Kochany, a jednak czegoś w tym związku brakuje, skoro się zauroczyła innym.

[cherry_flamme]

Napisane przez Ariande

...na podstawie tego, wnioskuję, że autorka sama wskazuje, że mężowi trzeba współczuć. W końcu taki "kochany", a ona jak to to określiła "zdradziliśmy dwa razy..."

Nie wiem, jak u niego objawia się cecha "kochający". Może jednak niedostatecznie dla autorki

Ale ta "najśliczniejsza istota" mnie rozwaliła

[Kolor kremowy]

Napisane przez ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d 386552d742cc4ca

Treść usunięta

Dokładnie tak to widzę.

Poza tym pomyśl o pisaniu książek, masz potencjał

[Ariande]

Napisane przez cherry_flamme

Nie wiem, jak u niego objawia się cecha "kochający". Może jednak niedostatecznie dla autorki

Ale ta "najśliczniejsza istota" mnie rozwaliła

Mnie opis postaci, też ujął...


Ale nadal uważam, że autorka dokonuje tu "samobiczowania" i jak sama pisze, chce zapomnieć o zauroczeniu...skoro wg niej, mąż jest "kochany" i chce z nim zostać, to coś jest nie tak...ale nie z mężem tak mi się wydaje...

[mary_poppins]

Napisane przez elvegirl

Kochany, a jednak czegoś w tym związku brakuje, skoro się zauroczyła innym.

A to bez wątpienia. Tylko teraz: co dorosła osoba robi, gdy czegoś w związku brakuje? Z moich obserwacji wynika, że niekoniecznie rozpoczyna romans. Dla mnie to jest kwestia czarno-biała zupełnie, jeśli chodzi o postępowanie w takich sytuacjach. Mąż postrzegany jako kochany, cudowny, doskonały, ale zdrada jest. To trudno traktować poważnie i ze zrozumieniem.