wciaz kocham bylego chlopaka

[kasia11123]

3 miesiące temu rzucił mnie chłopak po 3letnim związku. Mimo, że planowaliśmy wspólną przyszlosc, mowil o slubie, dzieciach, pewnego dnia stwierdzil ze ma mnie dosc i do siebie nie pasujemy. Roznilismy sie od siebie i z tego powodu często byly klotnie. Ja np kocham podroze, on nie za bardzo. Namawialam go na wyjazdy itp a teraz moglabym nie jezdzic nigdzie zeby tylko go odzyskac. Nie rozpoczynalabym wielu klotni, gdybym wiedziala ze moze mnie tak po prostu zostawic i to w tak okropny sposob. Strasznie mnie zranil. Czasem nie traktowal mnie tak jak powinien ale ja wiele mu wybaczalam. Nie potrafilabym sama skonczyc tego zwiazku. Ja akceptowalam go takim jakim jest i za to go kochalam a on nie akceptowal niektorych moich cech i probowal mnie zmienic. Z reszta zawsze mialam wrazenie ze mi bardziej zalezy na spotkaniach..
Mimo ze powinnam go znienawidzic za to jak mnie potraktowal, zaproponowalam mu bycie znajomymi. Studiujemy na jednym roku, mamy wspolnych znajomych, nie chcialam zeby byl kwas. Z reszta ja nie potrafie tak po prostu nie gadac z osoba ktora wie o mnie tyle i zawsze bedzie mi bliska. Ale kazde spotkanie z nim wzbudza we mnie mnostwo emocji. Najgorszy okres po rozstaniu minal, ale nadal ciagle o nim mysle i jest mi smutno. Co robic?

[why_so]

Odciąć się. Studiujecie razem, więc nie będzie łatwo, ale opcja kontynuowania znajomości nie jest według mnie dobrym pomysłem.
I pozbądź się myśli, że mogłabyś nigdzie nie jeździć, byle tylko pan i władca wrócił.

[nie_powiem]

Szczerze mówiąc 3 miesiące to nie jest znowu tak dużo. Masz prawo mieć jeszcze do niego jakieś uczucia i go kochać - w końcu nie jest łatwo wyrzucić z myśli i serca osobę, która tak długo gościła i z którą dzieliło się radości i smutki. Mówisz, że najgorszy okres po rozstaniu minął. Więc po prostu daj sobie czas i próbuj układać życie. Skoro najgorszy okres minął, to i za jakiś czas i te emocje miną.
Całkowicie odciąć się nie możesz, to jasne - skoro razem studiujecie. Ale kontaktów się z nim jak najmniej. Zrób wszystko, by się zająć sobą i nie mieć z nim kontaktu.

[kasia11123]

Heh dokladnie pan i wladca. Wiem ze to glupie ale teraz te wyjazdy spotkania bez niego nie ciesza mnie tak jak kiedys... Myslisz ze to minie? I jakos nie mam nawet ochoty spotykac sie z innymi facetami

[kalincia]

Napisane przez kasia11123

Heh dokladnie pan i wladca. Wiem ze to glupie ale teraz te wyjazdy spotkania bez niego nie ciesza mnie tak jak kiedys... Myslisz ze to minie? I jakos nie mam nawet ochoty spotykac sie z innymi facetami

Opowiedz nam więcej o nim. Wtedy ci dokładnie powiemy, dlaczego dobrze, że już nie jesteście razem.

[nie_powiem]

Napisane przez kasia11123

Myslisz ze to minie? I jakos nie mam nawet ochoty spotykac sie z innymi facetami

Oczywiście, że minie. Z czasem wspomnienia i tęsknota będą słabsze a miłość zniknie. To normalne, że teraz cierpisz i kochasz. Minęły dopiero 3 miesiące.

Każdy ma wprawdzie swój własny czas regeneracji po rozstaniu, ale byliście razem trzy lata. Studiujesz - wnioskuję więc, że jesteś jeszcze młodziutka. Być może to był Twój pierwszy tak poważny związek. Może przeżyłaś z nim wszystko co pierwsze. Dlatego trzy miesiące to jest bardzo krótki okres czasu.

Musisz dać sobie czas i wszystko poukładać w głowie i sercu. Nie nastawiaj się na żadne kliny i spotkania z facetami. Teraz liczysz się tylko Ty i Twoje życie. Musisz się nauczyć żyć sama ze sobą. Cieszyć swoją obecnością i przekonać, że nie potrzebujesz przy sobie nikogo innego. Bo nikt Ci nie da szczęścia i nie wypełni Twojego życia szczęściem i spełnieniem lepiej niż Ty sama.

[kasia11123]

Napisane przez kalincia

Opowiedz nam więcej o nim. Wtedy ci dokładnie powiemy, dlaczego dobrze, że już nie jesteście razem.

Oj moglabym wymieniac w nieskonczonosc i ja doskonale wiem ze idealem nie byl, ale rozum co innego, serce co innego...
Np zabieral mnie na impreze gdzie nikogo nie znalam i zostawial sama. Nie jestem typem osoby ktora latwo nawiazuje kontakty z obcymi wiec sie tam zle czulam. Ale potrafilam sie dobrze bawic w swoim towarzystwie. Ciagle mowil ze jestem strasznie spokojna, chociaz w akademiku mowili ze jestesmy najbardziej imprezowa para ;p Przeciez znal mnie 3 lata to jak mu moglo to nagle tak zaczac przeszkadzac? Duzo takich rzeczy nawymyslal, chociaz moim zdaniem mozna sie bylo spokojnie dogadac jakby sie chcialo. Ale nie mogl nigdy ustapic.
Czasami bardziej sie liczyl ze zdaniem kolegow niz moim. Kiedy bylismy sami to wszystko bylo spoko ale w towarzystwie mnie olewal albo robil jakies wyrzuty. Taki dzieciak jeszcze z niego, ktory nie wie czego chce.
Przez wakacje ja pracowalam ale i tak mialam dla niego wiecej czasu niz on dla mnie bo nie umial sobie go zorganizowac. Zle na nas odleglosc dzialala bo nie umielismy sie dogadac ze spotkaniami. W roku akademickim widzielismy sie codziennie wiec konflikty sie rozwiazywalo na biezaco. Z reszta mielismy ciezki okres przed wakacjami bo robilismy prace inzynierska. Jakos strasznie powaznie do tego podeszlam i troche sie zalamalam jak mi nie wychodzilo tak jakbym chciala. A on zamiast mnie wspierac to sie zniechecal do mnie ze nie mam poczucia wlasnej wartosci bo mowie ze nie umiem czegos zrobic, ze sobie z czyms nie poradze. Przeciez chyba kazdy ma w zyciu czasem taki moment ze nie wie czy to co robi jest wlasciwe dla niego... No wiec jak juz sie mialam odstresowac po inzynierce to mi taki numer wywinal i spieprzyl cale wakacje

[kalincia]

To argumenty na to, że twoje serce się myli, a rozum ma rację. Słuchaj go.

[mimi_77]

Jakbym czytala o sobie i swoim bylym. To samo zachowanie na imprezach, moze to on :p nawet wyjazdu za granice ze mna nie skonsultowal tylko ot wyjechal. Tyle ze mialam sile i ja to skonczylam. Dasz rade. Bedzie ciezko. Tez bylismy na jednym roku, wspolni znajomi, tez chcialam go za kolege mimo ze mialam juz nowy zwiazek. Ale to nie zdaje egzaminu. Predzej czy pozniej poczujesz do niego znow cos wiecej i bedzie ci ciezko. Najlepiej od raz sie odciac. U mnie tak bylo. Ja chcialam dobrze, jako kolege go miec no bo przeciez wspolne zajecia itp. On myslal ze uda sie nam znow i zaczal przekraczac granice, ja go stopowalam on poczul sie znow odrzucony, nie mogl sie z tym pogodzic az mnie pobil. Zreszta nie pierwzzy raz. Mozna sie odciac np. Zaliczac przedmioty na dyzurach, miec indywidualny tok studiow. Da sie , ale uzbroj sie w cierpliwosc. Bedzie trudno, a najlepiej to miec serce z kamienia. I przygotuj sie ze znajomi moga sie odwrocic. Jesli sa madrzy to nie beda obejmowac stron. U mnie tak nie bylo. Ale przynajmniej zobaczylam kto jest prawdziwym przyjacielem. Trzymam za ciebie kciuki i pamietaj ze czas leczy rany.

[kasia11123]

Moj tez ze mna nic nie konsultowal. Chcial isc na zaoczne a ja go namawialam zeby szedl na dzienne zebym go mogla czesciej widziec to teraz mam ;p Ironia losu ;p Ale juz sie przyzwyczailam do tego jak sie czasami zachowuje i mimo wszystko myslalam ze bedziemy razem juz zawsze. A tu taki SZOK.
U Ciebie jest troche na odwrot bo juz mialas kogos nowego a on chcial wrocic. A u mnie to on mnie nie chce. Ale wiem ze nawet jakby wrocil na kolanach to znowu by bylo to samo, wiec moze niech lepiej nie wraca bo jeszcze bym ulegla... A znajomi nie sa raczej po zadnej stronie ale zapraszaja nas obu na imprezy, wyjazdy.. Planuja wyjazd na narty no i ja musialam zrezygnowac bo on to mial oczywiscie gdzies ze moze ja tez bym chciala jechac i go tam nie ogladac. Ciezko sie tak odciac;/

[kasia11123]

Jeszcze wyszlam na jakas idiotke z tym wyjazdem ze robie problem z niczego i rozdzielam znajomych. Bo koledzy kompletnie tego nie rozumieja...