jak zwracacie się do swoich teściowych?

[Layla79]

Słuchajcie, natchniona wczorajszą rozmową z teściową, chciałam Was zapytać, jak u Was jest w domach?
otóż wczoraj pojechaliśmy do teściowej na obiad i ona zapytała mnie, czemu nie mówię do niej "mamo".. powiedziałam, że chyba nie jestem na to gotowa, że mam wrażenie, że jednak mam jedną mamę i trudno mi się przemóc. niestety powstał z tego wielki problem, ponieważ powiedziała, że nie jesteśmy koleżankami, żebym mówiła do niej na ty i że jej to nie pasuje. życzy sobie, żebym mówiła do niej mamo. minęło prawie 2 lata od ślubu i taki jest zwyczaj, żeby mówić mamo do teściowej. zapytała, że w takim razie, może mi coś nie pasuje u niej w domu. generalnie obraziła się i dała nam do zrozumienia, żebyśmy już poszli.
mnie osobiście już męczą wszelkiego rodzaju sporne rozmowy, bo u mnie w domu przyjęło się że np. do cioci mówię po imieniu, nigdy nie mówiłam do niej ciociu. a inna sprawa, że rzeczywiście teściowa tyle razy wbijała mi szpilę, niby niewinnie, że nie mam poczucia, jakby była dobrą i otwartą osobą, tylko właśnie mam wrażenie, że zawsze będzie dla mnie fałszywa. nie polubiłam jej po prostu, a staram się jedynie być miła i uprzejma, ale wychodzi mi to max na 2 godziny. nie potrafię jej polubić, bardzo różnimy się, ona zawsze widzi wszystko w czarnych barwach i mnie takie wieczne narzekanie na sytuację gospodarczą i wszelką inną męczy. trzeba dodać, że jej samej dobrze się powodzi. więc jest to narzekanie dla narzekania. ja przyzwyczaiłam się, że w mojej rodzinie, to wszyscy raczej spotykali się, żeby wesoło razem spędzać czas, pośmiać się, wzajemnie skomplementować za fryzurę, ubiór, jedzenie, cokolwiek. w mojej rodzinie zawsze było takie wzajemne wsparcie i przede wszystkim radość. ja nie lubię zamartwiać się. uważam, że nawet jak jest jakiś problem, to trzeba patrzeć pozytywnie i mieć wrażenie, że wszystko będzie dobrze. w domu teściowej męczę się, bo spotkania z nią to wieczne narzekanie. poza tym nie czuję, żebym miała mówić do niej mamo.
czy sądzicie, że powinnam się przemóc i dla spokoju mówić do niej mamo? ona niestety o wszystko się obraża i podejrzewam, że teraz będzie cały czas sfochowana. już sfochowała się na moją bratową, nie zamierza do nich iść na święta, bo też mówi do niej na ty, a nie ciociu. i obraza. prowadzi to do rozbicia rodziny, bo spędzimy święta sami tylko z nią, bez wujków, bez bratowej i całej rodziny.

więc chciałam zapytać, czy Wy wszystkie mówicie do teściowych mamo? czy dobrze czujecie się w domu teściów? dogadujecie się? jaką macie postawę - traktować jak rodziców, czy bardziej formalnie?

[dawidowskasia]

a jak Twój mąż zwraca się do Twoich rodziców?

Forma mamo do teściowej jest powszechna - nie znam zamienników

[f36f09c64670dbbf8506d7b7195631196fb4f2ce_65c2c8198d77a]

po imieniu.

[rybkie]

po imieniu mame mam tylko jedna, to tez jeszcze zalezy jakie sa relacje z tesciowa, jakbym miala taki zgrzyty jak ty to tez bym uzywala imienia i nie dalabym sie ugiac, niech sie gniewa mozesz uzywac zwrotu : Pani.....Haniu, Maniu, Zosiu itp skoro nie podoba jej sie po imieniu.

[Stokrotek90]

Zazwyczaj spotykam się z formą "mamo", ale to słowo wiele znaczy, nie każdy na nie zasługuje.

[hooliganka184]

Po imieniu do osoby od siebie starszej nie wypada po prostu mówić na Ty, chyba, że ta osoba wyrazi na to zgodę. Jeśli u Ciebie w rodzinie było to aprobowane to ok, ale to było u Ciebie w rodzinie, umiesz w ogóle to ogarnąć, że w większości polskich rodzin podchodzi się do pewnych spraw tradycyjnie. Ciekawe dlaczego do swojej mamy nie mówisz na Ty, skoro masz taką nowoczesną rodzinę. Mówienie na Ty jest w tradycyjnych rodzinach uważane za obrażę, więc nie dziwi mnie postawa Twojej teściowej. Niestety brałaś chłopa, to z całym inwentażem, poglądami i przyzwyczajeniami całej rodziny. Nie pasuje Ci teściowa to przełykaj śline, nie odzywaj się w ogóle, postaraj się zaakceptować to jaka jest. Przed ślubem się trzeba było dogadać a nie tylko za chłopem oczami świecić. Pomyślałaś w ogóle jak Twój mąż czuje się, gdy obrażasz jego matkę. Niestety ale jeśli nie umiesz ugiąć się na jej prośbę to ją i jego obrażasz. Wchodząc w związek małżeński akceptujesz lub nie całą rodzinę. Nie można kochać tylko męża, trzeba się przemóc i choć akceptować resztę rodziny.

[mpt]

Mów jej na "Pani". Wytłumacz, że w Twojej rodzinie tak się przyjęło i tyle - nawet, jeśli miałoby to być kłamstwo. Dla mnie teściowa wykazuje się ogromnym brakiem kultury nalegając na zwracanie się do niej "mamo" , obrażając się i wypraszając z domu. Ja dla mnie to taki typ, który przyczepi się o wszystko i jeśli tu ulegniesz, to znajdzie sobie coś innego do wytykania. Na Twoim miejscu byłabym grzeczna, ale stanowcza.

[niusia_87]

jesteście z dwóch rożnych rodzin, inaczej jesteście wychowani, inaczej jest przyjęte zwracanie się do bliskich.
U mnie w rodzinie nie jest wyobrażalne, by zwracać się do cioci, mamy, wujka, taty, dziadka, babci po imieniu. Moja ciocia obraziła się na mnie jak jej powiedziałam "ciotka" - stwierdziła, że nie jest taka stara by mówić do niej ciotka, więc mówię do niej ciociu.
Ciocia mojego TŻ jest w wieku moich kuzynów, z 12 lat starsza. TŻ mówi jej po imieniu od dzieciństwa, a ja jej ciociu.
Do czego dążę, jak ktoś nie chce by mówić komuś po imieniu, to uszanujmy to i nie zwracajmy się tak.
Przez Pani do teściowej też jest dziwnie się zwracać. Mamo jak dla mnie jest zarezerwowane dla mojej mamy. Nie jestem jeszcze mężatką, nie wiem jak do mamy TŻ będę zwracała. Czas pokaże.

[OtTakaJa]

A może po prostu 'teściowo'?

[201704210903]

Napisane przez OtTakaJa

A może po prostu 'teściowo'?

albo bezosobowo

[kluska0]

Jeżeli Twoja teściowa ma z tego robić wielki problem to moim zdaniem nie warto kombinować i tylko się wdawać w sprzeczki przez to, ja bym dla świętego spokoju mówiła "mamo" ALE... ja do swojej mamy zwracam się np. "mamuś, a możesz cośtam cośtam", a do teściowej mówiłabym tak troche bardziej hmm formalnie typu "mamo, czy może mama cośtam" rozumiesz o co mi chodzi?
Miałam kiedyś koleżankę, która do swojej mamy własnie tak mówiła per mamo czy mama by mogła, czy mama ze mną pójdzie, i wydało mi sie to takie... na dystans własnie troche.

[hailie21]

Możesz zawracać się do niej np.: pani (tu imię) lub teściowo.

[rnm]

Na Twoim miejscu zwracałabym się bezosobowo
Podoba mi się też pomysł z "mamą", bo sama do swojej mamy mówię często zdrobniale. Tu byłoby oficjalnie: "czy mama mogłaby" itp. Wilk syty i owca cała.

Jak jej bedziesz "paniować", to się jeszcze bardziej obrazi. Widać też, że z taką osobą nie ma szans na przejście na Ty. Forma "teściowo" też w sumie nie jest najgorsza

[bura kocurka]

U mojego brata też już minęły już ze 3 lata od ślubu, a jeszcze nie słyszałam, żeby moja bratowa zwracała się do mojej mamy "mamo". Widać, że ją to ogólnie krępuje, więc mówi tak, żeby w ogóle unikać tego typu zwrotów Chociaż mój brat jest zdaje się mniej skrępowany i mówi mamo do swojej teściowej...
Przypuszczam, że mnie samej też by jakoś ciężko przechodziło przez usta "mamo" do w gruncie rzeczy obcej osoby Może po jakimś naprawdę dłuższym czasie, kiedy jakoś bym się z teściową zżyła, to tak. Ale 2 lata to nadal dość krótko.

[ananna]

Fakt, ze powszechnie przyjelo sie, ze do tesciowej sie mowi "mamo".
Osobiscie dostosowalabym to do stopnia zazylosci z tesciowa - jesli uwazasz ze nie jestescie az tak blisko, mow jej na "Ty", a skoro jej to nie odpowiada, to "Prosze Pani".
U mnie w rodzinie w sumie od paru lat jak sa dzieci, to zauwazylam, ze np. synowa mojej babci mowi do niej 'Babciu', a do dziadka 'Dziadziu' - im to nie przeszkadza, ale oni sa juz po 70tce.

[201704210903]

Napisane przez rnm

Na Twoim miejscu zwracałabym się bezosobowo
Podoba mi się też pomysł z "mamą", bo sama do swojej mamy mówię często zdrobniale. Tu byłoby oficjalnie: "czy mama mogłaby" itp. Wilk syty i owca cała.

Jak jej bedziesz "paniować", to się jeszcze bardziej obrazi. Widać też, że z taką osobą nie ma szans na przejście na Ty. Forma "teściowo" też w sumie nie jest najgorsza

ja bym używała opcji "czy mama mogłaby"tzn. mamo ale oficjalnie, a jak będą wnuczki to mówić do niej babciu i problem z głowy

[madana]

Gdy żyła, mówiłam "mamo" - tak bardziej oficjalnie niż do własnej matki; ale zdecydowanie "mamo"- wiem, że sobie tego życzyła i uważam, ze nie jest to rzecz, o którą warto kruszyć kopie.

[madzik2221]

oj moja tez mi wierci dziure w brzuchu mimo ze po slubie jestesmy raptem nie cale pol roku.tylko ze moja to bardziej to w zart obraca.
ogolnie ja tez sie przemoc nie moge i jakos mi tak dziwnie,lubie ja i szanuje,dobrze nam sie rozmawia,ona sie nie miesza,nie zwraca mi uwagi zawsze wszystko taktownie wytlumaczy albo powie,ale no nie potrafie i juz.raz mi tak gadali ciagle i mi sie wymksnelo i powiedzialam do niej "mamo" to wszyscy na mnie spojrzeli zdziwieni i wtedy mi sie zrobilo na maksa glupio i bylam mega skrepowana i teraz to juz wogole nie predko do niej powiem "mamo".
na chwile obecna mowie do niej na "pani" albo bezosobowo.staram sie jakos robic to tak zeby tego nie zauwazyla ale wiem ze tak sie za bardzo nie da,zwlaszcza jak komus bardzo zalezy zeby tak do niego mowic.
jestem zdania ze starszym osoba nalezy sie szacunek i jesli juz mamy sie zwracac do swoich tesciowych to na "pani" albo wlasnie bezosobowo.forma po imieniu jakos mi nie pasuje.chyba jeszcze bardziej bym byla skrepowana mowiac jej po imieniu.

[madana]

Dla mnie dziwaczna jest po ślubie forma "pani" do matki męza, do osoby, do rodziny której się weszło.

[tarji]

Mi się wydaje, że jak się np. dziewczyna zwróci Pani Grażynko, Basiu, (tu imię teściowej) nie powinno być zgrzytów. Przecież, aby nazywać w sumie obcą osobę 'mamą', też trzeba się przyzwyczaić, a 2 lata to mało...
Też byłam nieco skrępowana.

[lady17]

Jeżeli nie chcesz mówić do niej mamo, a ona nie chce żebyś mówiła jej na Ty to mów do niej per Pani.

[daszna]

ja do swojej tesciowej tez mowie "mamo, niech mama...", ale ja ogolnie tak mowie do babci, ciotek itp., wiec bylo mi latwo.
i zaczelam bardzo szybko mowic, zeby nie miec problemu z przelamaniem sie - do tescia juz na poprawinach. a do tesciowej po kilku dniach. najpierw dziwnie, smiesznie, a potem sie przyzwyczailam i jest ok. strasznie sie ciesza, jak im mowie "mamo, tato", a oni do mnie za to "corus".

[Layla79]

mój mąż zwraca się po imieniu do mojej mamy, a mój ojciec niestety już nie żyje. prawdę mówiąc, to moja mama do mojej babci mówiła właśnie czy mama mogłaby coś tam, tak bardziej formalnie, ale z kolei jak ja wyszłam za mąż, to moja mama zapytała jak zwracam się do teściowej z takim przekąsem i zrozumiałam, że nie chciałaby żeby zwracała się do niej mamo. poza tym, jeżeli darzy się kogoś prawdziwym szczerym uczuciem nawet choćby sympatii, to jest może łatwiej. ja mam wrażenie, że tą sympatię utrzymuję niejako sztucznie. staram się, naprawdę staram się, rozmawiałyśmy na ten temat, żeby była dobra atmosfera w rodzinie, ale we mnie jest blokada, że jeżeli zacznę mówić do niej mamo, to zacznie się wtrącać w moje życie. bardzo wtrącała się i nadal wtrąca w sprawy męża mówiąc mu, jak powinien i co robić, poza tym uważa siebie za nestorkę rodu, która chce mieć dużo wnuków aby je niańczyć. a ja nie mam zamiaru prowadzić rozmów na temat, dlaczego chcę mieć tylko jedno dziecko. poza tym skarży się mojej własnej babci, że w ogóle nie słucham jej rad. i to jest najlepsze w tym wszystkim. uważam, nie wiem, może robię z igły widły, ale uważam, że jak przejdę na formę mamo, to ona dopiero zacznie się wtrącać. tak samo jak przed ślubem wszystko było formalnie, to po ślubie zaczęła się wtrącać i to prawda jest, że układ rodzinny po ślubie się zmienia.
ja w swojej może naiwności myślałam, że wychodzę tylko za męża, ale rodzina tak się pcha o należny jej szacunek, że nie da się żyć tak jakby osobno. zawsze ten wątek rodzinny jest. no i krótko mówiąc, podejrzewam, że będzie mi trudniej postawić się, jeżeli będę do niej mówić mamo. a stawiać się muszę non stop, bo inaczej bym żyła pod dyktando teściowej. wybrałaby mi dom, gdzie mam mieszkać, meble, pracę, i tak już narzucała jak mam gotować dla jej syna i jak podlewać kwiatki. wiem, dla Was może to być śmieszne, ale dla mnie po 30-tce śmieszne to nie jest.

Napisane przez hooliganka184

Po imieniu do osoby od siebie starszej nie wypada po prostu mówić na Ty, chyba, że ta osoba wyrazi na to zgodę. Jeśli u Ciebie w rodzinie było to aprobowane to ok, ale to było u Ciebie w rodzinie, umiesz w ogóle to ogarnąć, że w większości polskich rodzin podchodzi się do pewnych spraw tradycyjnie. Ciekawe dlaczego do swojej mamy nie mówisz na Ty, skoro masz taką nowoczesną rodzinę. Mówienie na Ty jest w tradycyjnych rodzinach uważane za obrażę, więc nie dziwi mnie postawa Twojej teściowej. Niestety brałaś chłopa, to z całym inwentażem, poglądami i przyzwyczajeniami całej rodziny. Nie pasuje Ci teściowa to przełykaj śline, nie odzywaj się w ogóle, postaraj się zaakceptować to jaka jest. Przed ślubem się trzeba było dogadać a nie tylko za chłopem oczami świecić. Pomyślałaś w ogóle jak Twój mąż czuje się, gdy obrażasz jego matkę. Niestety ale jeśli nie umiesz ugiąć się na jej prośbę to ją i jego obrażasz. Wchodząc w związek małżeński akceptujesz lub nie całą rodzinę. Nie można kochać tylko męża, trzeba się przemóc i choć akceptować resztę rodziny.

mówię do swojej mamy na Ty. a mój mąż sam mnie wczoraj bronił, że wcale nie muszę zwracać się mamo do teściowej i że powinna to zrozumieć. paradoks jest taki, że mój mąż mimo że wychowany przez własną matkę jest jej absolutnym przeciwieństwem. ona wierząca, on ateista, ona pesymistka, on optymista/realista. dużo by wymieniać. właśnie chciałam usłyszeć taki głos, jak Twój, żeby zrozumieć o co tu chodzi. bo ja mam inne podejście do tradycji. wiesz, to tak jak podejście, że lepiej mieć syna bo to kontyuacja rodu i że żona ma być podporządkowana mężowi i mu dogadzać. takie też jest podejście mojej teściowej, a we mnie się gotuje.

Napisane przez mpt

Mów jej na "Pani". Wytłumacz, że w Twojej rodzinie tak się przyjęło i tyle - nawet, jeśli miałoby to być kłamstwo. Dla mnie teściowa wykazuje się ogromnym brakiem kultury nalegając na zwracanie się do niej "mamo" , obrażając się i wypraszając z domu. Ja dla mnie to taki typ, który przyczepi się o wszystko i jeśli tu ulegniesz, to znajdzie sobie coś innego do wytykania. Na Twoim miejscu byłabym grzeczna, ale stanowcza.

też mam takie odczucie, że przyczepi się o wszystko. zresztą doradzała mojemu mężowi, że wcale nie musimy brać ślubu jak chcemy mieć dziecko. zawsze kwestia dziecka była najważniejsza, a ja czułam się trochę jak inkubator. nie mogłam zrozumieć, jak po zaręczynach mogła mieć taki pomysł. zresztą naprawdę oboje jesteśmy po 30-tce dopiero ułożyliśmy sobie życie, dorośli ludzie, a tu takie kwiatki. mama mówi, czy mamy brać ślub czy nie.

Napisane przez OtTakaJa

A może po prostu 'teściowo'?

sama to zaproponowała z przekąsem. ale to byłoby dobre, nie?

Napisane przez kluska0

Jeżeli Twoja teściowa ma z tego robić wielki problem to moim zdaniem nie warto kombinować i tylko się wdawać w sprzeczki przez to, ja bym dla świętego spokoju mówiła "mamo" ALE... ja do swojej mamy zwracam się np. "mamuś, a możesz cośtam cośtam", a do teściowej mówiłabym tak troche bardziej hmm formalnie typu "mamo, czy może mama cośtam" rozumiesz o co mi chodzi?
Miałam kiedyś koleżankę, która do swojej mamy własnie tak mówiła per mamo czy mama by mogła, czy mama ze mną pójdzie, i wydało mi sie to takie... na dystans własnie troche.

chyba właśnie tak zrobię. ale wydawało mi się, że jednak lepiej rozmiawia się na ty. na luzie. prawdę mówiąc, to wcale nie chcę żadnej mamy ale chyba nie mam wyjścia, nie?

Napisane przez rnm

Na Twoim miejscu zwracałabym się bezosobowo
Podoba mi się też pomysł z "mamą", bo sama do swojej mamy mówię często zdrobniale. Tu byłoby oficjalnie: "czy mama mogłaby" itp. Wilk syty i owca cała.

Jak jej bedziesz "paniować", to się jeszcze bardziej obrazi. Widać też, że z taką osobą nie ma szans na przejście na Ty. Forma "teściowo" też w sumie nie jest najgorsza

tylko w sumie kto słyszał, żeby mówić teściowo, nie?

Napisane przez bura kocurka

U mojego brata też już minęły już ze 3 lata od ślubu, a jeszcze nie słyszałam, żeby moja bratowa zwracała się do mojej mamy "mamo". Widać, że ją to ogólnie krępuje, więc mówi tak, żeby w ogóle unikać tego typu zwrotów Chociaż mój brat jest zdaje się mniej skrępowany i mówi mamo do swojej teściowej...
Przypuszczam, że mnie samej też by jakoś ciężko przechodziło przez usta "mamo" do w gruncie rzeczy obcej osoby Może po jakimś naprawdę dłuższym czasie, kiedy jakoś bym się z teściową zżyła, to tak. Ale 2 lata to nadal dość krótko.

moim zdaniem, to teściowa przy jakichś dobrych wiatrach, powinna cichaczem w kuchni ciepło i serdecznie powiedzieć, słuchaj a może zacznij mówić do mnie mamo, byłoby mi miło. a nie tak stawiać sprawę na ostrzu noża i żądać. bo ona żądała przecież.

Napisane przez ananna

Fakt, ze powszechnie przyjelo sie, ze do tesciowej sie mowi "mamo".
Osobiscie dostosowalabym to do stopnia zazylosci z tesciowa - jesli uwazasz ze nie jestescie az tak blisko, mow jej na "Ty", a skoro jej to nie odpowiada, to "Prosze Pani".
U mnie w rodzinie w sumie od paru lat jak sa dzieci, to zauwazylam, ze np. synowa mojej babci mowi do niej 'Babciu', a do dziadka 'Dziadziu' - im to nie przeszkadza, ale oni sa juz po 70tce.

mój mąż też mówi do mojej babci babciu, ale do mojej cioci po imieniu, do mamy też po imieniu.

Napisane przez Mlebidakin

ja bym używała opcji "czy mama mogłaby"tzn. mamo ale oficjalnie, a jak będą wnuczki to mówić do niej babciu i problem z głowy

wnuczka jest, ale jak mam do niej mówić babciu? swoją babcię też mam właśnie byłam ciekawa, czy Wy rodzinę męża traktujecie jak swoją, bo ja naprawdę nie mogę.

Napisane przez madana

Gdy żyła, mówiłam "mamo" - tak bardziej oficjalnie niż do własnej matki; ale zdecydowanie "mamo"- wiem, że sobie tego życzyła i uważam, ze nie jest to rzecz, o którą warto kruszyć kopie.

a dla mnie jest, o co kruszyć, bo mówię Ci, że wtrąca się jak cholera i chcę zachować jakikolwiek dystans.

[Wizazanka492]

Widzę mamy podobną sytuację

Też jestem 2 lata po ślubie... i forma "mama do teściowej" jeszcze nigdy nie została przeze mnie użyta.

I popieram przedmówczynię, która stwierdziła, że zwrot mama nie może być użyty do osoby , która na to zwyczajnie nie zasłużyła.

Słowo mama to słowo tak ważne, że nie może być użyte tylko dlatego, że tradycja czy zwyczaj tak nakazuje. Znam przypadki, gdzie teściowa za synową nie przepada, wiecznie ma jakieś ale do synowej, a synowa wręcz nie cierpi teściowej bo zawsze "coś" i przez całe życie zwraca się do niej mamo, tak samo jak zwraca się do własnej matki. Jest to w tej sytuacji zniewaga słowa i samej "prawdziwej" matki.

Mam zwracać się to teściowej mamo, gdzie ona nawet w 1 małym stopniu nie przypomina mi mojej mamy, gdzie nigdy nie potrafi sprawiedliwie ocenić i zawsze ZAWSZE jest po stronie własnego syna, nigdy nie przyzna mi racji chociażby ja bym powiedziała prawdę potwierdzoną wszystkimi dowodami możliwymi...i ta kobieta ma być nazywana przeze mnie matką? tylko dlatego, że tak wypada...Gdybym zwróciła się do niej mamo to wtedy oznaczałoby że ją traktuje i kocham jak własną matkę, że jest kimś dla mnie kimś bardzo ważnym, a niestety tak nie jest i raczej nigdy nie będzie.

A więc jeśli:
- obie strony (teściowa, synowa) umówiły się że ta druga będzie się zwracała do niej po imieniu (skoro tego chcą obie, to czemu nie),
- matka męża zasługuje na to w pełnym słowa tego znaczeniu na nazwanie ją matką, wtedy ok wszystko jest w porządku, niech synowa tak niech się zwraca.
- kiedy teściowa wymusza (tak jak w przypadku autorki wątku) na synowej takie nazewnictwo jest zwyczajnie człowiekiem niekulturalnym. Niech najwyżej powie jak jej nie pasuje, że nie chce aby synowa się do nie zwracała na Ty, ale niech nie wydaje dyrektyw synowej jak ma się do niej zwracać.
-ważna sprawa tkwi w tym też jak Twój mąż zwraca się do Twoich rodziców, czy ich szanuje itp

I doskonale rozumiem autorkę wątku. Sama nie jestem w stanie być miła dłuzej niż 2 godz dla osoby, która zwyczajnie jest dla mnie wredna... wystarczyła pierwsza lepsza kłótnia z TŻ żeby przekonać się jaką ma się teściową - to był właśnie czas kiedy przekonywałam się do niej, starałam się ją polubić, bardziej poznać - niestety poznałam ją i nie od najlepszej strony.


Oczywiście dodam, że mówienie na Pani w ogóle odpada (brzmi to strasznie). Ja jestem za formą bezosobową, tak można nauczyć się mówić

[madana]

Napisane przez Layla79

mój mąż zwraca się po imieniu do mojej mamy, a mój ojciec niestety już nie żyje. prawdę mówiąc, to moja mama do mojej babci mówiła właśnie czy mama mogłaby coś tam, tak bardziej formalnie, ale z kolei jak ja wyszłam za mąż, to moja mama zapytała jak zwracam się do teściowej z takim przekąsem i zrozumiałam, że nie chciałaby żeby zwracała się do niej mamo. poza tym, jeżeli darzy się kogoś prawdziwym szczerym uczuciem nawet choćby sympatii, to jest może łatwiej. ja mam wrażenie, że tą sympatię utrzymuję niejako sztucznie. staram się, naprawdę staram się, rozmawiałyśmy na ten temat, żeby była dobra atmosfera w rodzinie, ale we mnie jest blokada, że jeżeli zacznę mówić do niej mamo, to zacznie się wtrącać w moje życie. bardzo wtrącała się i nadal wtrąca w sprawy męża mówiąc mu, jak powinien i co robić, poza tym uważa siebie za nestorkę rodu, która chce mieć dużo wnuków aby je niańczyć. a ja nie mam zamiaru prowadzić rozmów na temat, dlaczego chcę mieć tylko jedno dziecko. poza tym skarży się mojej własnej babci, że w ogóle nie słucham jej rad. i to jest najlepsze w tym wszystkim. uważam, nie wiem, może robię z igły widły, ale uważam, że jak przejdę na formę mamo, to ona dopiero zacznie się wtrącać. tak samo jak przed ślubem wszystko było formalnie, to po ślubie zaczęła się wtrącać i to prawda jest, że układ rodzinny po ślubie się zmienia.
ja w swojej może naiwności myślałam, że wychodzę tylko za męża, ale rodzina tak się pcha o należny jej szacunek, że nie da się żyć tak jakby osobno. zawsze ten wątek rodzinny jest. no i krótko mówiąc, podejrzewam, że będzie mi trudniej postawić się, jeżeli będę do niej mówić mamo. a stawiać się muszę non stop, bo inaczej bym żyła pod dyktando teściowej. wybrałaby mi dom, gdzie mam mieszkać, meble, pracę, i tak już narzucała jak mam gotować dla jej syna i jak podlewać kwiatki. wiem, dla Was może to być śmieszne, ale dla mnie po 30-tce śmieszne to nie jest.


mówię do swojej mamy na Ty. a mój mąż sam mnie wczoraj bronił, że wcale nie muszę zwracać się mamo do teściowej i że powinna to zrozumieć. paradoks jest taki, że mój mąż mimo że wychowany przez własną matkę jest jej absolutnym przeciwieństwem. ona wierząca, on ateista, ona pesymistka, on optymista/realista. dużo by wymieniać. właśnie chciałam usłyszeć taki głos, jak Twój, żeby zrozumieć o co tu chodzi. bo ja mam inne podejście do tradycji. wiesz, to tak jak podejście, że lepiej mieć syna bo to kontyuacja rodu i że żona ma być podporządkowana mężowi i mu dogadzać. takie też jest podejście mojej teściowej, a we mnie się gotuje.

też mam takie odczucie, że przyczepi się o wszystko. zresztą doradzała mojemu mężowi, że wcale nie musimy brać ślubu jak chcemy mieć dziecko. zawsze kwestia dziecka była najważniejsza, a ja czułam się trochę jak inkubator. nie mogłam zrozumieć, jak po zaręczynach mogła mieć taki pomysł. zresztą naprawdę oboje jesteśmy po 30-tce dopiero ułożyliśmy sobie życie, dorośli ludzie, a tu takie kwiatki. mama mówi, czy mamy brać ślub czy nie.

sama to zaproponowała z przekąsem. ale to byłoby dobre, nie?

chyba właśnie tak zrobię. ale wydawało mi się, że jednak lepiej rozmiawia się na ty. na luzie. prawdę mówiąc, to wcale nie chcę żadnej mamy ale chyba nie mam wyjścia, nie?

tylko w sumie kto słyszał, żeby mówić teściowo, nie?

moim zdaniem, to teściowa przy jakichś dobrych wiatrach, powinna cichaczem w kuchni ciepło i serdecznie powiedzieć, słuchaj a może zacznij mówić do mnie mamo, byłoby mi miło. a nie tak stawiać sprawę na ostrzu noża i żądać. bo ona żądała przecież.

mój mąż też mówi do mojej babci babciu, ale do mojej cioci po imieniu, do mamy też po imieniu.

wnuczka jest, ale jak mam do niej mówić babciu? swoją babcię też mam właśnie byłam ciekawa, czy Wy rodzinę męża traktujecie jak swoją, bo ja naprawdę nie mogę.

a dla mnie jest, o co kruszyć, bo mówię Ci, że wtrąca się jak cholera i chcę zachować jakikolwiek dystans.

- jak w masło, po prostu jak w masło wchodzisz w tradycyjny, stereotypowy schemat "synowa-teściowa". Nie mówię, bo mojej mamusi byłoby przykro...to dopiero dziecinne podejście.
Poza tym, od kiedy powiedzenie do teściowej "mamo", czy "niech mama", oznacza pozwolenie na wtrącanie się w życie??? JAK postawicie granicę, nikt wam się nie będzie wtrącał. Moja śp. teściowa sporo wtrącała się w związki swoich córek, w nasz - nigdy, bo na to nie pozwoliliśmy, nie przeszkadzało mi to w bardzo uprzejmy sposób powiedzieć "ale my, mamo, patrzymy na to inaczej i tak nie zrobimy"- i koniec dyskusji, tyle że na to trzeba być silnym osobowościowo człowiekiem, łatwiej wchodzi się w schemat "ta biedna synowa, ta okropna teściowa."
Za to naiwnością jest oczekiwanie, ze "wychodzę tylko za mego męża"- tak, ale ten mąż ma rodzinę; ona nie będzie się wtrącać, jak na to nie pozwolicie, ale jest, ba- ma prawo być i w sumie jest wartością.
Dlatego powtórzę: wchodzisz jak w masło w stereotypy, tyle że sama sobie zaszkodzisz i tyle; z rodziną z obydwu stron warto mieć dobre stosunki, ale robić wszystko tak, abyście wy tworzyli nową , swoją rodzinę.

[Wizazanka492]

Napisane przez madana

- jak w masło, po prostu jak w masło wchodzisz w tradycyjny, stereotypowy schemat "synowa-teściowa". Nie mówię, bo mojej mamusi byłoby przykro...to dopiero dziecinne podejście.
Poza tym, od kiedy powiedzenie do teściowej "mamo", czy "niech mama", oznacza pozwolenie na wtrącanie się w życie??? JAK postawicie granicę, nikt wam się nie będzie wtrącał. Moja śp. teściowa sporo wtrącała się w związki swoich córek, w nasz - nigdy, bo na to nie pozwoliliśmy, nie przeszkadzało mi to w bardzo uprzejmy sposób powiedzieć "ale my, mamo, patrzymy na to inaczej i tak nie zrobimy"- i koniec dyskusji, tyle że na to trzeba być silnym osobowościowo człowiekiem, łatwiej wchodzi się w schemat "ta biedna synowa, ta okropna teściowa."
Za to naiwnością jest oczekiwanie, ze "wychodzę tylko za mego męża"- tak, ale ten mąż ma rodzinę; ona nie będzie się wtrącać, jak na to nie pozwolicie, ale jest, ba- ma prawo być i w sumie jest wartością.
Dlatego powtórzę: wchodzisz jak w masło w stereotypy, tyle że sama sobie zaszkodzisz i tyle; z rodziną z obydwu stron warto mieć dobre stosunki, ale robić wszystko tak, abyście wy tworzyli nową , swoją rodzinę.

Przepraszam, że będę brutalna w tym co powiem, i może nie powinnam w ten sposób przytaczać argumentu, który pierwszy przyszedł mi do głowy po przeczytaniu Twojej wiadomości:
Ty JUŻ nie masz takiego problemu, może niedługo tkwiłaś w stosunkach teściowa-synowa i nie do końca wiesz jak to wygląda...punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.
Mówić mamo można - ale do osoby która zwyczajnie na to zasłużyła.

Poza tym może rzeczywiście matce autorki wątku byłoby przykro gdyby mówiła do teściowej matka? może mąż autorki nie zwraca się tak do teściowej swojej to czemu autorka wątku miała by tak się zwracać do swojej teściowej. Wszystko działa w obydwie strony, każdy kij ma dwa końce.

A co do stereotypów - niestety one były, są i będą - a dlatego są, bo prawda w nich też jest zawarta, nieumyślnie w nie wchodzimy , bo takie jest życie...

[linaya]

Do teściowej mówię "mamo", do teścia "tato", od dnia ślubu. Jest to naturalne dla obu stron, mam z nimi dość serdeczne relacje. Pewnie gdyby zaproponowali mi, bym mówiła im po imieniu, nie miałabym nic przeciwko, choć to ludzie sporo ode mnie starsi.

Autorko, a może wybierz formę pośrednią: zwracaj się do teściowej "mamo", ale w trzeciej osobie? Np. "niech mama..." "czy nie uważa mama, że..."

[Parvanti]

Napisane przez Layla79

prawdę mówiąc, to wcale nie chcę żadnej mamy ale chyba nie mam wyjścia, nie?

Nie chcesz to nie mów. Zawsze masz wyjście. Piszesz, że jesteś taka dorosła, a zacytowana wypowiedź dziwnie z tym kontrastuje. Masz wybór, to Twoja decyzja.

Ja chociaż męża nie mam to nie wyobrażam sobie, żeby do nawet najwspanialszej teściowej mówić "mamo". Matkę ma się jedną, za duży mam do niej szacunek żeby takie słowo kierować do jakiejś innej kobiety. Tym bardziej bym tego nie zrobiła z racji, że teściowa nie prosi, podpowiada, pyta a ŻĄDA. Co to ma być w ogóle. Potem będzie żądać kolejnych rzeczy, a Ty stwierdzisz, że chyba nie masz wyjścia i znów się podporządkujesz. Traktuje Was jak jakichś gówniarzy i widać, że w ogóle nie liczy się z odmiennym zdaniem. Nie daj sobie wejść na głowę.

[niewyspana91]

Napisane przez Parvanti

Ja chociaż męża nie mam to nie wyobrażam sobie, żeby do nawet najwspanialszej teściowej mówić "mamo". Matkę ma się jedną, za duży mam do niej szacunek żeby takie słowo kierować do jakiejś innej kobiety. Tym bardziej bym tego nie zrobiła z racji, że teściowa nie prosi, podpowiada, pyta a ŻĄDA. Co to ma być w ogóle. Potem będzie żądać kolejnych rzeczy, a Ty stwierdzisz, że chyba nie masz wyjścia i znów się podporządkujesz. Traktuje Was jak jakichś gówniarzy i widać, że w ogóle nie liczy się z odmiennym zdaniem. Nie daj sobie wejść na głowę.

Zgadzam się z Tobą. Też sobie nie wyobrażam mówić mamo, do matki (przyszłego) męża. Choćby i była miłą, serdeczną kobietą-to nie ona mnie urodziła/wychowała. To, że jest matką mojego wybranka, nie znaczy, że po ślubie staje się moją. I nie zamierzam w imię tradycji się do czegoś zmuszać, żeby drugiej osobie było milej.

[MaryAnne]

ja "mamo". ale zaraz po ślubie, właściwie to długo po ślubie, to unikałam tego jak ognia, starałam się mówić jakoś "bezosobowo" dopiero po jakimś czasie to "mamo" i "tato" przyszło mi naturalnie, chociaż nie mówię, że mnie czasem nie wkurzają ci ludzie może to dlatego, że bardziej ich poznałam, stali mi się bliżsi czy coś. ale moim zdaniem jak nie przychodzi to naturalnie, to nie warto się męczyć.