Wesele czy małe przyjęcie? Pomóżcie proszę...

[1margarita]

Dziewczyny bardzo potrzebuję Waszej porady. Chodzi o wybór pomiędzy weselem a przyjęciem dla najbliższych. Może któraś z Was miała podobny dylemat i pomogłaby mi. Jesteśmy po zaręczynach, zaczęliśmy myśleć o ślubie. Kiedyś chciałam mieć duże wesele, mój narzeczony coś skromnego. Potem role się odmieniły. Ja chciałam małe on duże. Teraz wróciliśmy do punktu wyjścia. Prawie…On chce skromny obiad dla najbliższych, ja…..nie wiem. Boję się wzruszeń, łez. Przeraża mnie bycie w tym dniu tak bardzo „na świeczniku”. Źle znoszę to. Przemawiałoby to za czymś małym. Ale tu znowu lęk, że będzie smutno. Że "pojemy", pogadamy i zostanę w tej sukni, i że ten dzień tak wyjątkowy tak szybko przeminie. I co z rodziną, znajomymi. Przyjdą pod kościół, złożą życzenia i będą musieli jechać. Nie jestem w stanie podjąć żadnej decyzji. Jest mi smutno, bo łapię się na tym, że chciałabym, żeby było już po. (
Marzy mi się ślub w maju, ale nie potrafię się zdecydować co robić, a czas ucieka. Czy któraś miała podobne „dylematy”. Jak się skończyły, czy nie żałujecie swojej decyzji?? Będą wdzięczna za każdą odpowiedź. Pozdrawiam.
Margarita

[Almariel]

My chcieliśmy początkowo tylko taki obiad/małe przyjęcie dla najbliższych, ale potem nam się odmieniło. Wielkie weselicho nawet nie wchodziło w grę, bo nigdy za takimi nie przepadaliśmy. Zrobiliśmy więc małe wesele, łącznie z nami było 45 osób, najbliższa rodzina i przyjaciele. Wszyscy bawiliśmy się świetnie do białego rana. My nie żałujemy swojej decyzji. Wy musicie to przegadac i dojśc do porozumienia, bo to jeden taki dzień w życiu i musicie czuc się komfortowo.
My do takiego obiadu nie byliśmy do końca przekonani, a dużego wesela nie chcieliśmy, więc udało nam się znaleźc złoty środek dla nas i jesteśmy zadowoleni.

[sharpnowaja]

Też miałam taki dylemat. I też zamienialiśmy się rolami kto jakie chce.
W między czasie byłam na 3 weselach. Państwo młodzi cały czas zabiegani, mało pili, z każdym pogadali po 2 min i koniec. Moja siostra ze ślubu nie pamięta połowy rzeczy. Poza tym na wesele musielibyśmy sami uskładać sobie kasę.
Zdecydowaliśmy się na małe przyjęcie dla najbliższej rodziny (47 osób)- bez orkiestry, kamerzysty. A później mamy zamiar zrobić mała imprezę dla znajomych (albo ognisko).
Jeśli nie zależy Ci na hucznym weselu to rób małe. To ma być Twój dzień a nie ciotek wujków.
I stres o wiele mniejszy. Zrobię sobie sesję zdjęciową, pojedziemy w cudowną podróż poślubną Ludzie dla mnie najważniejsi będą przy mnie.

[Irmelin333]

Moj TZ chce spore wesele tak mniej wiecej na 120 gości ale mnie trzyma kwestia finansowa. Długo nie moglismy zdecydowac az w koncu wybralismy lokal w którym wesele mozna zrobic, jak Pani manager powiedziała, od 2 osób ( Pan i Pani Młoda) do 200 ) Czyli wilk syty i owca cała bo narzeczony zaprosi sobie tyle gosci ile mu sie tylko podoba a ja z moim małym budzetem zaprosze garstkę swoich i też bede zadowolona
Dodam jeszcze ze moje 2 siosrty miały tylko sktromne przyjecia, tj obiad w eleganckiej restauracji bez orkiestry. Jakoś tak żal by mi było zeby ten jeden tak wyjatkowy dzien w zyciu tak uleciał.

[betterw]

Decyzja musi byc Wasza.
My zdecydowalismy sie na "opcję posrednią", czyli male wesele. Bedzie najblizsza rodzina i przyjaciele - ok. 60 osób, wesele będzie jednodniowe, będzie zespół i wszystko jak na każdym weselu. Właściwie jedyna różnica to liczba gości Nie chceliśmy robić czegoś takiego, że goście przyjadą tylko do kościoła, na obiad i do domu, bo niektórzy więcej czasu spędziliby w drodze niż na naszym ślubie i weselu łącznie.

[1margarita]

Dziękuję za Wasze odpowiedzi. Wiem, że decyzja powinna być nasza, ale ja nie potrafię Nie wiem co się dzieje. Jestem taka rozdarta między tym, że chcę zabawy do białego rana, a tym, żeby po cichu, jak najszybciej.
Dziewczyny piszecie o czymś pośrednim. My mysleliśmy w tej drugiej opcji o czymś naprawdę małym. Tylko rodzice, świadkowie i chrzestni. Mój wybranek zaraz po kolacji chce, zebyśmy pojechali w podróż poślubną.
Naprawdę nie wiem co robić.
Zamiast się cieszyć, planować ja się smucę (

[Sydziuchna]

Napisane przez 1margarita

Dziękuję za Wasze odpowiedzi. Wiem, że decyzja powinna być nasza, ale ja nie potrafię Nie wiem co się dzieje. Jestem taka rozdarta między tym, że chcę zabawy do białego rana, a tym, żeby po cichu, jak najszybciej.
Dziewczyny piszecie o czymś pośrednim. My mysleliśmy w tej drugiej opcji o czymś naprawdę małym. Tylko rodzice, świadkowie i chrzestni. Mój wybranek zaraz po kolacji chce, zebyśmy pojechali w podróż poślubną.
Naprawdę nie wiem co robić.
Zamiast się cieszyć, planować ja się smucę (

a może jednak nie jesteś gotowa na ślub?? Nie dojrzałaś do tego?! Może dla Cb to za szybko idzie??przemyśl to .... Myśl o weselu i przygotowania raczej towarzyszą pozytywne emocje: radość , podniecenie itp ) Pozdrawiam

[Ani_qa]

U nas to wyglądało tak, że od początku oboje chcieliśmy wesele Ale nie huczne- najbliższa rodzina i kilku znajomych, tak uzbierało się ok 70 osób.
Wszyscy świetnie się bawili, z każdym mieliśmy czas porozmawiać, wcale nie byliśmy zabiegani, ponieważ o wszystko zadbała obsługa domu weselnego-jedyną rzeczą którą z nami ustalili podczas wesela była kwestia kiedy wjedzie tort.
Wcale nie byliśmy na 'świeczniku' jakby się wydawało, a przynajmniej nie zwracaliśmy na to uwagi, ponieważ była miła atmosfera, większość osób się znała, nie było problemu ze wspólną zabawą. Każdy z gości był zadowolony z wesela, a i my byliśmy zachwyceni. I powiem Ci, że szybko nam minął ten dzień i wieczór, nim się obejrzałam już żegnaliśmy ostatnich gości-ale oboje wiemy, że było warto
A zdecydowaliśmy się na wesele, bo stwierdziliśmy, że jest to radosny dzień, dzień który chcemy uczcić z najbliższymi i żeby oni mogli się cieszyć naszym szczęściem

[1margarita]

A co ze wzruszeniami? Pewnie to sprawa indywidualna...Ale ja płaczę na każdym ślubie, nawet obcej osoby. Boję się, że "pęknę". Kulminacją z pewnością będzie przysięga..
To mnie tez przeraża.

[Ani_qa]

Napisane przez 1margarita

A co ze wzruszeniami? Pewnie to sprawa indywidualna...Ale ja płaczę na każdym ślubie, nawet obcej osoby. Boję się, że "pęknę". Kulminacją z pewnością będzie przysięga..
To mnie tez przeraża.

Wzruszyłam się w momencie, kiedy tata prowadził mnie do ołtarza, kiedy byłam już prawie przed ołtarzem i najbliższa rodzina na mnie patrzyła, ale od razu pomyślałam o czymś innym, bo wiedziałam, że muszę się wziąć w garść i było w porządku
nie uroniłam ani jednej łezki
za to kilka osób na ślubie i podczas składania życzeń płakało

[Almariel]

Ja byłam najbardziej wzruszona na błogosławieństwie, dlatego że widziałam wzruszenie i przejęcie moich rodziców. Podczas przysięgi w ogóle nie chciało mi się płakać, byliśmy oboje spokojni i uśmiechnięci. No, a wesele to w ogóle luz.

[201610281624]

U mnie było tak, że ja nigdy nie przepadałam za weselami, nigdy nie patrzyłam z zachwytem na witryny salonów z sukniami slubnymi, co więcej uważałam, że nigdy nie wyjdę za mąż przecież można żyć bez ślubu, no ewentualnie cywilny. Zawsze było mi szkoda jak pomyślałam, że na dzień lub dwa można przepuścić tyle kasy.
No i cóż poznałam mojego lubego, oświadczył się i zaczęło się.
On i jego rodzina byli bardzo za ślubem kościelnym i dwudniowym weselem. Nie byłam przekonana i uległam dla świętego spokoju można by rzec. Nie wiem kiedy nawet wkręciłam się w organizację wesela. Wesele było dwudniowe, ale oszczędnie wydaliśmy bo na 80 osób na dwa dni 27 tyś, więc nie duża kwota. Wesele w sierpniu, a w marcu kupiliśmy mieszkanie na kredyt ( nie musieliśmy mieć ślubu cywilnego).
Chciałam nawet wcześniej zamieszkać z moim i wziąć cywilny, ale on stwierdził, że nie ma co się rozdrabniać i wesele jest raz w życiu, a nie teraz cywilny i za jakiś czas kościelny.
Cieszę się, że miałam wesele, było ekstra Choć bałam się bycia w centrum uwagi- szczerze tego nienawidzę, ale było ok.Koszty w większości generowaliśmy na gniazdko, a nie na wesele. Ale udało się wszystko pogodzić
Szczerze mówiąc to teraz bym żałowała, że nie miałam, warto było posłuchać teściowej hehe
Natomiast świadkowa moja niecały rok po mnie zrobiła przyjęcie weselne jednodniowe na 35 osób, wydali ok. 15 tys. Też było fajnie, miało swój urok...tylko goście kiepsko się bawili, ale to wina lipnego zespołu i nie działającej klimy. Za to zaoszczędzone pieniążki przeznaczyli na wyjazd w wymarzoną podróż poślubną do Barcy.
Co lepsze? Nie wiem i jedno i drugie ma swoje dobre i złe strony.
Niby z jednej strony wesele jest raz w życiu, a na podróż poślubną można sobie kiedykolwiek jechać...Zależy od ludzi.
Zawsze można sobie jechać w wymarzoną podróż poślubną i np. na plaży wziąć ślub cywilny...i tylko my i nasza przysięga.
A za jakiś czas zorganizować wesele dla ciotek itd.
Zauważyłam też zależność pewną- jeśli młodzi sami organizują wesele, to najczęściej najpierw robią skromny cywilny i obiad dla gości najbliższych i biorą kredyt na mieszkanie.
Jesli rodzice pomagają w organizacji to zazwyczaj jest to wesele, często dwudniowe...Co lepsze cieżko powiedzieć każdy chwali swoją formę spędzenia tego najważniejszego dnia w życiu. Jak dla mnie, to mniejsze lub większe, ale jednak wesele. Obiad, to można zjeść w niedzielę po kościele. Ślub wymaga jednak bardziej wyjątkowej oprawy. Ale to tylko moje zdanie ( jak to może się zmienić) hehe pozdrowionka

[Copykat]

My z TZ planujemy ślub na przyszły rok, od początku nie chcieliśmy typowego wesela. Prawdopodobnie skończy się na przyjęciu w restauracji, max. 50 osób, najbliższa rodzina i znajomi. Bez zespołu, kamerzysty, oczepin itd. Na szczęście wizję mamy podobną rodzina też nie jest jakoś specjalnie oburzona, no może mama TZ była trochę niezadowolona, moi rodzice sami stwierdzili, że lepiej wydać kasę na coś innego

[amber2046]

Przy małym przyjęciu zrezygnowałabym z tradycyjnej sukni ślubnej, ponieważ podczas posiłku w wąskim gronie czułabym się bardziej przebrana niż ubrana. Fajnym pomysłem wydaje mi się ruszenie od razu po rodzinnej biesiadzie w podróż poślubną, ale duże imprezy też bardzo lubię, więc rozumiem całkowicie twoje dylematy. Sama urządziłam skromną kolację, łącznie z nami było tylko 9 osób (rodzice, świadkowie, siostra męża). Jestem zadowolona, ale jakbym dostała szansę na powtórkę zaprosiłabym jednak więcej gości. Moja szwagierka miała dwa uroczyste obiady (licząc razem pewnie poniżej 100 osób), wypadły rewelacyjnie i chętnie bym się z nią zamieniła. Poznałabym trochę lepiej rodzinę męża oraz dłużej celebrowała to radosne wydarzenie. Swoją drogą też kiedyś miałam wizję hucznego wesela, nawet już typowałam salę, ale kiedy marzenia zaczęły przybierać rzeczywista formę zmieniłam diametralnie zdanie. Teraz nie planuję organizowania czegokolwiek dodatkowego, bo pierwotnie mieliśmy później wziąć ślub kościelny. Z pozycji gościa, ostatnie wesele na jakim byłam u moich przyjaciół wypadło idealnie i na pewno maja oboje milion pięknych wspomnień. Dlatego jeśli masz czas, chęci, fundusze oraz lubisz tego typu imprezy urządziłabym coś do białego rana. Natomiast będąc w roli organizatorki nadal gustuje bardziej w uroczystych przyjęciach, jako zaproszona osoba wolę tradycyjne wesele.

[Michiru]

Napisane przez Ainhoa

Wesele było dwudniowe, ale oszczędnie wydaliśmy bo na 80 osób na dwa dni 27 tyś, więc nie duża kwota. Wesele w sierpniu, a w marcu kupiliśmy mieszkanie na kredyt

jestem pełna podziwu. my teraz bierzemy kredyt i to wszystko nas tyle wyniesie, że opcja ślubu w przyszłym roku latem w ogóle w grę nie wchodzi

mnie się wydaje, że autorka ze swoim narzeczonym tyle myśleli, tyle kombinowali, że aż przekombinowali. nie ma się czego bać zaprosić najbliższą rodzinę i przyjaciół i tyle. tylko tych, z którymi utrzymuje się bliski kontakt. takie małe wesele do 60osób jest naprawdę bardzo fajne. obiad poślubny ma sens głównie wtedy, jak goście nie przyjeżdżają z daleka, gdy wszyscy są na miejscu.

[laska4]

U mnie to było tak,najpierw chcieliśmy cichy ślub na Capri,przeliczyliśmy koszta i niestety 50 tys to minimum na taką zachciankę ,jak dla nas to za drogo.Rodzice stwierdzili że zapłacą w restauracji każda strona za swoich gości i ze jak chcemy mieć wesele to mamy im tylko powiedzieć.No to zaczęło się liczenie gości,wyszło ponad 200 do tego osoby towarzyszące to już prawie albo ponad 300.W końcu zdecydowaliśmy że zapraszamy tylko bliską rodzinę czyli rodzeństwa rodziców i ich dzieci,oczywiście nasze rodzeństwo tez.I tak licząc wyszło nam że wesele bedzie na ok 100 moze 120 osób

[krystyna00]

nie ma tak naprawde znaczenia ile ludzi bedzie zaproszonych . kwestia bardziej kto bedzie, zeby bylo wspaniale nie potrzeba tlumow, chodzi o to by otaczac sie wyjatkowymi osobami, prawdziwymi przyjaciolmi i rodzina. wtedy bedzie wspaniale. ogolnie odradzam remizy wiejskie, bo niby taniej(choc to juz dawno nieprawda) , raczej nie ma sensu wychodzic z zalozenia aby taniej nas to kosztowalo. choc tez nie nalezy przesadzac , ,,, i zeby tylko napchac wiiecejjjj gosci zeby zarobic na weselu. dla mnie przyjecie tez bedzie piekne

[qawa224]

To prawda, liczy się jakość a nie ilość. Ważne, aby wszyscy się dobrze bawili i miło wspominali tę uroczystość. Ja wprawdzie wybrałam wesele w pałacu, ponieważ zawsze marzyłam, aby było ono eleganckie i wyjątkowe, ale przyjęcie weselne również jest wspaniałym pomysłem.