Zwierzęta w filmach

[Tesiorek]

Cześć! Ostatnio w wolnej chwili, gdy usiadłam spokojnie w fotelu i mogłam się delektować ciszą wzięłam do ręki gazetę, a tam była reklama z małym dzieckiem, chłopcem, i wielkim białym psem. Nowe filmy często opowiadają historie ze zwierzętami w tle (na ten czekam aż będzie dostępny online, bo nie chcę płacić za reklamy w kinie ), co w jakiś sposób oddziałuje na dzieci i ich postrzeganie odpowiedzialności za czworonogi (i nie tylko). Jak myślicie, czy jest to etyczne dedykować takie filmy dzieciom, które mogą wtedy nabrać wypaczonego spojrzenia na opiekowanie się zwierzętami? Piesek taki duży, kochany, ale jak przychodzi co do czego, to na spacer nikt nie pójdzie, nie wyczesze, nie da jeść, a jeszcze przecież słodka ogromna kruszynka brudzi w domu, więc trzeba sprzątać. Tego w filmach nie ma. Co sądzicie?

[Korah]

Napisane przez Tesiorek

Cześć! Ostatnio w wolnej chwili, gdy usiadłam spokojnie w fotelu i mogłam się delektować ciszą wzięłam do ręki gazetę, a tam była reklama z małym dzieckiem, chłopcem, i wielkim białym psem. Nowe filmy często opowiadają historie ze zwierzętami w tle (na ten czekam aż będzie dostępny online, bo nie chcę płacić za reklamy w kinie ), co w jakiś sposób oddziałuje na dzieci i ich postrzeganie odpowiedzialności za czworonogi (i nie tylko). Jak myślicie, czy jest to etyczne dedykować takie filmy dzieciom, które mogą wtedy nabrać wypaczonego spojrzenia na opiekowanie się zwierzętami? Piesek taki duży, kochany, ale jak przychodzi co do czego, to na spacer nikt nie pójdzie, nie wyczesze, nie da jeść, a jeszcze przecież słodka ogromna kruszynka brudzi w domu, więc trzeba sprzątać. Tego w filmach nie ma. Co sądzicie?

Wydaje mi się, że to bardziej sprawa rodziców, albo raczej dzieci, które mają opiekunów tylko formalnie, bo sądzą, że jak posadzą dziecko przed tv czy komputerem, to dzieci będą mieć mądrze wychowane

Jeśli dziecko ma mądrego rodzica, to wie, co jest prawdą, a co fikcją.

[carolinascotties]

Korah - nie do końca... jest czas, kiedy jako rodzic nie masz możliwości odebrać dziecku tej kolorowej naiwności... w filmie było tak, siak i koniec...

Moim zdaniem przedobrzony obraz świata - w którym nie ma obowiązków, kłopotów, smutku - jest pułapką.

Tesiorek - wychodzi na to, że najpierw rodzic musi pozaliczać te filmidła, by potem mądrze decydować, które nadają się dla dziecka

A na poważnie - mam koleżanki, które swoje pociechy zabierają na wolontariat do schroniska, biorą biedne, stare, czy zaniedbane zwierzaki na tzw. tymczas. Od początku pokjazują, że cyrk, czy zoo jest złe...

W ten sposób uczy się świata, empatii - uczy się widzieć i myśleć.

[esfira]

Napisane przez Tesiorek

Cześć! Ostatnio w wolnej chwili, gdy usiadłam spokojnie w fotelu i mogłam się delektować ciszą wzięłam do ręki gazetę, a tam była reklama z małym dzieckiem, chłopcem, i wielkim białym psem. Nowe filmy często opowiadają historie ze zwierzętami w tle (na ten czekam aż będzie dostępny online, bo nie chcę płacić za reklamy w kinie ), co w jakiś sposób oddziałuje na dzieci i ich postrzeganie odpowiedzialności za czworonogi (i nie tylko). Jak myślicie, czy jest to etyczne dedykować takie filmy dzieciom, które mogą wtedy nabrać wypaczonego spojrzenia na opiekowanie się zwierzętami? Piesek taki duży, kochany, ale jak przychodzi co do czego, to na spacer nikt nie pójdzie, nie wyczesze, nie da jeść, a jeszcze przecież słodka ogromna kruszynka brudzi w domu, więc trzeba sprzątać. Tego w filmach nie ma. Co sądzicie?

filmy zawsze przedstawiają jakiś ułamek rzeczywistości, najważniejsze, ze mają pozytywny przekaz i pokazują przyjaźń psa i dziecka, a co do opieki nad psem i odpowiedzialności, to już rola rodziców, żeby to wytłumaczyć.
A gdyby tak brać na serio wszystkie filmy o zwierzętach, np. Uwolnić Orkę?

[Korah]

Napisane przez carolinascotties

Korah - nie do końca... jest czas, kiedy jako rodzic nie masz możliwości odebrać dziecku tej kolorowej naiwności... w filmie było tak, siak i koniec...

Moim zdaniem przedobrzony obraz świata - w którym nie ma obowiązków, kłopotów, smutku - jest pułapką.

Tesiorek - wychodzi na to, że najpierw rodzic musi pozaliczać te filmidła, by potem mądrze decydować, które nadają się dla dziecka

A na poważnie - mam koleżanki, które swoje pociechy zabierają na wolontariat do schroniska, biorą biedne, stare, czy zaniedbane zwierzaki na tzw. tymczas. Od początku pokjazują, że cyrk, czy zoo jest złe...

W ten sposób uczy się świata, empatii - uczy się widzieć i myśleć.

Oczywiście, że dziecko ma prawo samo budować sobie wyobrażenie tego świata i też mu nie bronię telewizji, zwłaszcza filmów familijnych, gdzie dobro zawsze wygrywa ze złem ani bajek, ale czasem trzeba coś wytłumaczyć, że życie to nie bajka, ani film i wtedy nie ma obaw, że ten mały człowiek będzie mieć wypaczony obraz rzeczywistości, grunt to jakaś równowaga w tym wszystkim, poza tym wiele rzeczy wychodzi tak samo z siebie, że dzieci same widzą, jak np pies sąsiadów się męczy i wyje, bo go nikt nie wyprowadził cały dzień na spacer, bo niestety mieliśmy takich ( trzymali huskiego w bloku i niestety wyszło szydło z worka, że się nim nie zajmują, jak zalał sąsiadom z dołu sufit niejednokrotnie )

Mamy zwierzątka ( koszatniczki), a jedno z nich jest z tymczasu właśnie Syn się nimi opiekuje, jest w nim ta empatia, lubi się nimi zajmować, ale oczywiście sam by nie podołał jeszcze, bo żeby je nakarmić, to 2 razy na tydzień pamięta, a tak to mu trzeba przypomnieć codziennie, czy mają wodę w poidle, też ja muszę doglądać, ale może to tez moja wina, bo trochę go wyręczam

[Oneshantell1168]

Ja jako dziecko uwielbiałam filmy pokazujące przyjaźń dziecka i zwierzęcia. A już za Lassie, wróć! Przepadałam i się wzruszałam. Do tej pory się wzruszam. Ale ja zawsze miałam psy i wiedziałam jak to naprawdę z nimi jest - a więc fantastycznie, ale z obowiązkami I myślę, że mądrzy rodzice potrafią to wyjaśnić dzieciaczkom.

[ECOJANIE72]

Wydaje mi się, że kiedyś bajki bardziej wychowywały dzieci i uczyły dobrych "uczynków" niż teraz. W dzisiejszych bajkach i filmach animowanych coraz więcej agresji i walki zamiast zabawy i przyjaźni. To chyba nie ten wiek na takie pokazy

[Masterer]

Dzieci powinny uczyć się empatii do zwierząt - zwłaszcza powinny uczyć się wyprowadzania psa na spacer, wyczesywania, karmienia itp. takie "drobne" obowiązki dla dziecka są bardzo dobre, uczy się że trzeba coś robić a przy tym dba o zwierzęta

[Mironiega2382]

Napisane przez Korah

poza tym wiele rzeczy wychodzi tak samo z siebie, że dzieci same widzą, jak np pies sąsiadów się męczy i wyje, bo go nikt nie wyprowadził cały dzień na spacer, bo niestety mieliśmy takich ( trzymali huskiego w bloku i niestety wyszło szydło z worka, że się nim nie zajmują, jak zalał sąsiadom z dołu sufit niejednokrotnie )

Dzieci może i widzą, ale nie zawsze rozumieją, co się dzieje i co to oznacza. Tutaj rola rodzica, by potrafił pokazać dziecku jak nie być obojętnym i co w takich sytuacjach należy zrobić.
Jeśli chodzi o branie zwierząt "na próbę" to mogę powiedzieć, że moim sąsiedzi przez parę tygodni zajmowali się huskym znajomych. Dzieciaki tak zaczęły się domagać, że też chcą małego husky do domu, że rodzice nie mieli wyjścia i kupili psa. Zastanawiam się, kiedy się zorientują, że branie psa pod opiekę pod wpływem dzieci to bardzo zła decyzja...

[Korah]

Napisane przez Mironiega2382

Dzieci może i widzą, ale nie zawsze rozumieją, co się dzieje i co to oznacza. Tutaj rola rodzica, by potrafił pokazać dziecku jak nie być obojętnym i co w takich sytuacjach należy zrobić.
Jeśli chodzi o branie zwierząt "na próbę" to mogę powiedzieć, że moim sąsiedzi przez parę tygodni zajmowali się huskym znajomych. Dzieciaki tak zaczęły się domagać, że też chcą małego husky do domu, że rodzice nie mieli wyjścia i kupili psa. Zastanawiam się, kiedy się zorientują, że branie psa pod opiekę pod wpływem dzieci to bardzo zła decyzja...

Tutaj wszystko zależy od wieku i dojrzałości dziecka, czy rozumie, a rola rodziców jest najważniejsza, o czym była mowa. Tak czy siak mój syn miał ok 4 latek wtedy i był już na tyle rozumny, że dopytywał, a ciemu piesek płacze, a ciemu jest sam? Więc trzeba było wytłumaczyć mu to jego językiem i rozumowaniem. Dodam też, że nie pozostawiliśmy sprawy samej sobie, były rozmowy i prośby innych sąsiadów, żeby psa nie zostawiali bez opieki na całe dnie, teraz już tam nie mieszkamy, więc nie wiem, jak potoczyły się losy zwierzaka, ale wiem, że kupili tego psa córce i ona nauczyła go m.in. załatwiania potrzeb przez balkon ( 3 piętro), gdy nie było dorosłych w domu, potem pies już zaczął lać wszędzie, a jeszcze mieli kota.