"Friend zone"

[Nefilim]

Witajcie.
Otóż, postaram się przedstawić mój problem w jak najbardziej zwięzłej postaci. Posiadałam kiedyś znajomego, później przyjaciela. Niestety brak "zainteresowania" był tylko z mojej strony. Po tym jak rozpaczliwie wyznał mi, że mnie rzekomo kocha (wchodziłam w nowy związek) nasze relacje się znacznie pogarszały m.in. z tego względu, że był/jest(?) zafiksowany na moim punkcie i tematyce fz, co tylko tę manię wydaje mi się pogłębiało. I nie mam zamiaru tu prosić o nic w stylu "jak odzyskać przyjaciela, nie chcę by ta relacja dalej brnęła w bagno".
Raczej martwię się o owego pana. Z roku na rok nasze relacje były coraz gorsze, wielokrotnie zrywane z jego strony. Znalazł sobie w końcu dziewczynę, myślałam, że mu się dobrze wiedzie, wyprowadził się z kraju (aczkolwiek czesto wraca, mamy też wspólnych znajomych). Przez jakiś czas utrzymywaliśmy relacje koleżeńskie - wspominał, że bierze psychotropy na nerwicę, że kiedyś był u psychologa z mojego powodu. Następnie znów zerwaliśmy kontakt i tym razem postanowiłam, że ja tej relacji nie chcę "odbudowywać", bo mnie to za dużo kosztuje, a może i dla niego będzie to lepsze. Próbował się jeszcze do mnie odzywać, lecz każda forma kontaktu jest z mojej strony ucinana.
Niestety, ze względu na rodzinną wieś i wspólnych znajomych zdarza nam się widywać. Wcześniej może i zachowywał się dziwnie, ale aktualnie gdy już się mijamy, przebywamy w jednym miejscu reaguje nieco histerycznie.
Ze względu na starą znajomość szkoda mi człowieka, zwłaszcza, że poniekąd wynika to z jego dużej emocjonalności i gdzieś tam z tyłu głowy jest jakaś obawa, ze coś mu głupiego do łba strzeli (wiem, że opowiadając mi o czarnych myślach, chciał wzbudzić poczucie winy, aczkolwiek - nigdy nie wiadomo)

I moje pytanie - będąc na moim miejscu - dalej byście zupełnie unikały kontaktu, czy może spróbowały z nim porozmawiać, pokazać, że coś jest w jego zachowaniu nie tak (nie tylko ja to dostrzegam), a może wpadłybyście na jeszcze inne rozwiązanie?

Oczywiście nie jest to problem 3 świata, nie rozbija mojego małżeństwa, TŻ nie jest zazdrosny, ot tak po takich "spotkaniach" przelatują po głowie podobne pytania.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Napisane przez Nefilim

Witajcie.
Otóż, postaram się przedstawić mój problem w jak najbardziej zwięzłej postaci. Posiadałam kiedyś znajomego, później przyjaciela. Niestety brak "zainteresowania" był tylko z mojej strony. Po tym jak rozpaczliwie wyznał mi, że mnie rzekomo kocha (wchodziłam w nowy związek) nasze relacje się znacznie pogarszały m.in. z tego względu, że był/jest(?) zafiksowany na moim punkcie i tematyce fz, co tylko tę manię wydaje mi się pogłębiało. I nie mam zamiaru tu prosić o nic w stylu "jak odzyskać przyjaciela, nie chcę by ta relacja dalej brnęła w bagno".
Raczej martwię się o owego pana. Z roku na rok nasze relacje były coraz gorsze, wielokrotnie zrywane z jego strony. Znalazł sobie w końcu dziewczynę, myślałam, że mu się dobrze wiedzie, wyprowadził się z kraju (aczkolwiek czesto wraca, mamy też wspólnych znajomych). Przez jakiś czas utrzymywaliśmy relacje koleżeńskie - wspominał, że bierze psychotropy na nerwicę, że kiedyś był u psychologa z mojego powodu. Następnie znów zerwaliśmy kontakt i tym razem postanowiłam, że ja tej relacji nie chcę "odbudowywać", bo mnie to za dużo kosztuje, a może i dla niego będzie to lepsze. Próbował się jeszcze do mnie odzywać, lecz każda forma kontaktu jest z mojej strony ucinana.
Niestety, ze względu na rodzinną wieś i wspólnych znajomych zdarza nam się widywać. Wcześniej może i zachowywał się dziwnie, ale aktualnie gdy już się mijamy, przebywamy w jednym miejscu reaguje nieco histerycznie.
Ze względu na starą znajomość szkoda mi człowieka, zwłaszcza, że poniekąd wynika to z jego dużej emocjonalności i gdzieś tam z tyłu głowy jest jakaś obawa, ze coś mu głupiego do łba strzeli (wiem, że opowiadając mi o czarnych myślach, chciał wzbudzić poczucie winy, aczkolwiek - nigdy nie wiadomo)

I moje pytanie - będąc na moim miejscu - dalej byście zupełnie unikały kontaktu, czy może spróbowały z nim porozmawiać, pokazać, że coś jest w jego zachowaniu nie tak (nie tylko ja to dostrzegam), a może wpadłybyście na jeszcze inne rozwiązanie?

Oczywiście nie jest to problem 3 świata, nie rozbija mojego małżeństwa, TŻ nie jest zazdrosny, ot tak po takich "spotkaniach" przelatują po głowie podobne pytania.

Ja bym nie odnawiała relacji. Facet musi sobie sam to ułożyć, a jeśli do tej pory nie przerobił problemu to prawdopodobne, że odzywając się do niego zrobisz mu chaos w głowie.

[Nefilim]

Popcorn_Lady - dziękuję za odpowiedź nadmienię, że zerwanie kontaktu z mojej strony trwa już prawie dwa lata

[sistermorphine]

urwać kontakt i poprosić subtelnie babcię/ciocię/kuzynkę/siostrę/przyjaciółkę, żeby w razie czego obserwowała jego zachowanie. to wieś, więc istnieje duże prawdopodobieństwo, że znasz kogoś bliskiego dla tego chłopaka.

[normalnyFacet]

Albo zrywasz albo nie.... próbujesz 2 lata zerwać? Tak trudno zmienić numer? zablokować na fb jeśli posiadasz? Tak trudno nie reagować na jego odzew? Po co Ci TAKI przyjaciel? to takie przereklamowane słowo szczególnie na linii kobieta-mężczyzna... wrzuć na luz on chciał czegoś więcej Ty nie i to on ma problem. A skoro zachowuje się jak zachowuje to już nie powinno Ciebie to interesować...

[kasiab777]

Ja bym sie martwila ze on moze byc niebezpieczny.

[Nefilim]

Napisane przez normalnyFacet

Albo zrywasz albo nie.... próbujesz 2 lata zerwać? Tak trudno zmienić numer? zablokować na fb jeśli posiadasz? Tak trudno nie reagować na jego odzew? Po co Ci TAKI przyjaciel? to takie przereklamowane słowo szczególnie na linii kobieta-mężczyzna... wrzuć na luz on chciał czegoś więcej Ty nie i to on ma problem. A skoro zachowuje się jak zachowuje to już nie powinno Ciebie to interesować...

Nie próbuję zerwać 2 lata, tylko 2 lata temu zerwałam. Numeru nie mam zamiaru zmieniać ze względu na jedną osobę, zwłaszcza, ze prowadzę firmę.
I jak już pisałam - sugeruję, doczytaj post - nie prosiłam o poradę "jak odzyskać znajomego".

@sistermorphine - dziękuję.

@kasiab777 - przemknęło mi to przez myśl, ale raczej wykluczam.

[MissChievousTess]

A daj spokój. Złamać komuś serce i na siłę "odzyskiwać znajomość"?
Dajże facetowi zapomnieć na dobre.
Najlepiej dla Was obojga będzie jak znikniesz mu z radaru tak bardzo jak to tylko możliwe.
Numeru nie musisz zmieniać, wystarczy zablokować konkretny numer czyli jego.

[Nefilim]

Napisane przez MissChievousTess

A daj spokój. Złamać komuś serce i na siłę "odzyskiwać znajomość"?
Dajże facetowi zapomnieć na dobre.
Najlepiej dla Was obojga będzie jak znikniesz mu z radaru tak bardzo jak to tylko możliwe.
Numeru nie musisz zmieniać, wystarczy zablokować konkretny numer czyli jego.

No naprawdę, po 2 pierwszych wypowiedziach wierzyłam, że większość przeczyta do końca... :P Nie chodzi o odzyskiwanie znajomości, a o to, by sobie facet w przypływie dziwnych emocji nie zaszkodził.
Jak pisałam UNIKAM KONTAKTU, ale sobie podziemnego, prywatnego tunelu nie jestem w stanie sprawić, a typ coraz dziwniej reaguje jak mnie tylko widzi.

[kasiab777]

Napisane przez Nefilim

No naprawdę, po 2 pierwszych wypowiedziach wierzyłam, że większość przeczyta do końca... :P Nie chodzi o odzyskiwanie znajomości, a o to, by sobie facet w przypływie dziwnych emocji nie zaszkodził.
Jak pisałam UNIKAM KONTAKTU, ale sobie podziemnego, prywatnego tunelu nie jestem w stanie sprawić, a typ coraz dziwniej reaguje jak mnie tylko widzi.

Moze to typ stalkera? Jesli tak to nic wiecej nie mozesz zrobic tylko go unikac. Nie wydaje mi sie zeby rozmowa, szczegolnie z Toba, pomogla.

[maszToCoChcesz]

Unikałabym kontaktu zdecydowanie.

[Nefilim]

kasiab777 - zależy co masz na myśli. Faktycznie, wiem, ze wyszukuje o mnie informacje, etc, ale nigdy nie doznałam jakiegoś zastraszania z jego strony. Też mi się wydaje, że rozmowa odpada. Tylko martwi mnie ta obsesja, widać, że gość soie ewidentnie nie radzi.

[Kolor kremowy]

Napisane przez normalnyFacet

Albo zrywasz albo nie.... próbujesz 2 lata zerwać? Tak trudno zmienić numer? zablokować na fb jeśli posiadasz? Tak trudno nie reagować na jego odzew? Po co Ci TAKI przyjaciel? to takie przereklamowane słowo szczególnie na linii kobieta-mężczyzna... wrzuć na luz on chciał czegoś więcej Ty nie i to on ma problem. A skoro zachowuje się jak zachowuje to już nie powinno Ciebie to interesować...

No właśnie. Mam wrażenie, że mężczyźni uzywają tekstów o "przyjaźni", żeby urabiać i przekonywac do dalszego kontaktu kobiety, które nie sa nimi zainteresowane.

Gośc nawet jeśli kiedys był, to teraz już nie jest Twoim przyjacielem, a nawet znajomym nie powinien być, skoro się jakoś dziwnie zachowuje. Skreśl go definitywnie z życia.

[AlaZala]

Napisane przez normalnyFacet

Albo zrywasz albo nie.... próbujesz 2 lata zerwać? Tak trudno zmienić numer? zablokować na fb jeśli posiadasz? Tak trudno nie reagować na jego odzew? Po co Ci TAKI przyjaciel? to takie przereklamowane słowo szczególnie na linii kobieta-mężczyzna... wrzuć na luz on chciał czegoś więcej Ty nie i to on ma problem. A skoro zachowuje się jak zachowuje to już nie powinno Ciebie to interesować...

W tej sytuacji rzeczywiście nie ma żadnej przyjaźni. Ja zresztą boję się trochę osób chorych psychicznie, gdyż ich działania są nieprzewidywalne, także dla nich samych.

Ale "przyjaciel" to nie jest wcale przereklamowane słowo! Prawdziwa przyjaźń to jedna z najpiękniejszych relacji, jakie mogą łączyć dwie osoby. Tylko nie każdy potrafi ją docenić...

[Nefilim]

Napisane przez AlaZala

W tej sytuacji rzeczywiście nie ma żadnej przyjaźni. Ja zresztą boję się trochę osób chorych psychicznie, gdyż ich działania są nieprzewidywalne, także dla nich samych.

Ale "przyjaciel" to nie jest wcale przereklamowane słowo! Prawdziwa przyjaźń to jedna z najpiękniejszych relacji, jakie mogą łączyć dwie osoby. Tylko nie każdy potrafi ją docenić...

Też tak sądzę, móż mąż był najpierw moim przyjacielem, nadal nim jest

@Kolor kremowy - chyba dobrze podsumowane. Martwię się, tylko, ze coś mu głupiego strzeli do głowy, a ja potem będę miała wyrzuty sumienia do końca życia. Może to i egoistyczna pobudka, ale mimo kiepskich kontaktów, nie chcę by komukolwiek działa się krzywda.

Dzięki Wam kochane za rady

[3cda010cf2365f85063684cab232c67a494edda3_61df6b81d462b]

Ja bym porozmawiała i wytłumaczyła na spokojnie, ale nie starała się odbudować relacji

[Nefilim]

[1=3cda010cf2365f85063684c ab232c67a494edda3_61df6b8 1d462b;49365001]Ja bym porozmawiała i wytłumaczyła na spokojnie, ale nie starała się odbudować relacji [/QUOTE]

Nie, nie odbudowywanie relacji nie wchodzi w grę, za dużo czasu i nerwów by mnie to kosztowało. Co masz na myśli mówiąc "porozmawiała i wytłumaczyła"? Wydaje mi się, ze taka rozmowa byłaby zbyt ciężka...

[3cda010cf2365f85063684cab232c67a494edda3_61df6b81d462b]

Napisane przez Nefilim

Nie, nie odbudowywanie relacji nie wchodzi w grę, za dużo czasu i nerwów by mnie to kosztowało. Co masz na myśli mówiąc "porozmawiała i wytłumaczyła"? Wydaje mi się, ze taka rozmowa byłaby zbyt ciężka...

Powiedziała mu o co chodzi, tzn o to jego zachowanie