Dać nam szansę czy zerwać kontakt?

[TurnBackTime]

Mam problem typowo sercowy. Jakiś czas temu poznałem dziewczynę, jesteśmy na etapie randkowania i poznawania się i problem jest w tym, że nie wiem czy brnąć dalej w tę znajomość czy ją zakończyć. Przez wiele lat byłem singlem i nie było mi z tym źle, miałem różne problemy rodzinno-zdrowotno-osobiste i jakoś tak się złożyło, że nie byłem zainteresowany poznawaniem nikogo, zresztą chciałem najpierw poradzić sobie z problemami. Teraz zaczyna mi się powoli układać, poznałem tę dziewczynę i niby wszystko fajnie ale takie różne drobiazgi mi przeszkadzają, ot choćby ona pracuje często popołudniami, ja od pon do pt mam zajęcia na uczelni do wieczora, a potem muszę się codziennie uczyć przynajmniej te 2 godz, więc spotykamy się w weekend co już mi nie zbyt odpowiada, bo nieraz mi coś w weekend wypadnie, albo jej i nie widzimy się 2-3 tyg. Dwa, że spotykamy się tylko u niej bo u mnie nie ma warunków, a na wyjścia na miasto nie mam kasy, bo zbieram obecnie większą sumę na pewien cel, więc odkładam każdy grosz, a wiadomo jak to jest, tu pizza, tam kino, tam lody i dwie stówy nie ma. Wiem, że jej nie zależy na pieniądzach i odpowiada jej, że spotykamy się u niej i nie wychodzimy gdzieś, ale mi tak średnio się podoba to, bo ileż można filmy na kanapie oglądać. Poza tym to jeszcze żaden związek ale ja jakoś tęsknię za powiedzmy wolnością, denerwuje mnie codzienne pisanie po kilkanaście smsów z pytaniami co porabiasz itp, ja potrzebuje przestrzeni, dla mnie dwa/trzy dni bez kontaktu są spoko.Wspomniałem jej delikatnie o tym ale nie dało to rezultatu. Nie wiem, może ja się nie czuję poprostu gotowy na jakieś zaangażowanie, a może to nie ta dziewczyna. Z drugiej strony nie wiem czy to zakończyć, bo coś mnie do niej ciągnie, to porządna dziewczyna, wiem, że jej się podobam i akceptuje mnie takiego jaki jestem, już dwa razy dzwoniłem, żeby powiedzieć, że kończę znajomość, ale jak słyszę jej głos w słuchawce to coś mnie powstrzymuje i żal mi to zakończyć wtedy. Może tu mi ktoś podpowie co robić?
P.S. Zdaję sobie sprawę, że rozważania może nieco z gimbazy, choć jestem już dawno dorosły, ale proszę o poważne odpowiedzi, jestem dopiero co po zaleczeniu depresji, stąd pewnie moje problemy emocjonalne.

[umpapumpa]

Napisane przez TurnBackTime

Mam problem typowo sercowy. Jakiś czas temu poznałem dziewczynę, jesteśmy na etapie randkowania i poznawania się i problem jest w tym, że nie wiem czy brnąć dalej w tę znajomość czy ją zakończyć. Przez wiele lat byłem singlem i nie było mi z tym źle, miałem różne problemy rodzinno-zdrowotno-osobiste i jakoś tak się złożyło, że nie byłem zainteresowany poznawaniem nikogo, zresztą chciałem najpierw poradzić sobie z problemami. Teraz zaczyna mi się powoli układać, poznałem tę dziewczynę i niby wszystko fajnie ale takie różne drobiazgi mi przeszkadzają, ot choćby ona pracuje często popołudniami, ja od pon do pt mam zajęcia na uczelni do wieczora, a potem muszę się codziennie uczyć przynajmniej te 2 godz, więc spotykamy się w weekend co już mi nie zbyt odpowiada, bo nieraz mi coś w weekend wypadnie, albo jej i nie widzimy się 2-3 tyg. Dwa, że spotykamy się tylko u niej bo u mnie nie ma warunków, a na wyjścia na miasto nie mam kasy, bo zbieram obecnie większą sumę na pewien cel, więc odkładam każdy grosz, a wiadomo jak to jest, tu pizza, tam kino, tam lody i dwie stówy nie ma. Wiem, że jej nie zależy na pieniądzach i odpowiada jej, że spotykamy się u niej i nie wychodzimy gdzieś, ale mi tak średnio się podoba to, bo ileż można filmy na kanapie oglądać. Poza tym to jeszcze żaden związek ale ja jakoś tęsknię za powiedzmy wolnością, denerwuje mnie codzienne pisanie po kilkanaście smsów z pytaniami co porabiasz itp, ja potrzebuje przestrzeni, dla mnie dwa/trzy dni bez kontaktu są spoko.Wspomniałem jej delikatnie o tym ale nie dało to rezultatu. Nie wiem, może ja się nie czuję poprostu gotowy na jakieś zaangażowanie, a może to nie ta dziewczyna. Z drugiej strony nie wiem czy to zakończyć, bo coś mnie do niej ciągnie, to porządna dziewczyna, wiem, że jej się podobam i akceptuje mnie takiego jaki jestem, już dwa razy dzwoniłem, żeby powiedzieć, że kończę znajomość, ale jak słyszę jej głos w słuchawce to coś mnie powstrzymuje i żal mi to zakończyć wtedy. Może tu mi ktoś podpowie co robić?
P.S. Zdaję sobie sprawę, że rozważania może nieco z gimbazy, choć jestem już dawno dorosły, ale proszę o poważne odpowiedzi, jestem dopiero co po zaleczeniu depresji, stąd pewnie moje problemy emocjonalne.

a zerwanie kontaktu nigdy nie jest łatwe, także się nie przejmuj.

[DopplegangerEddarda]

Rozumiem bardzo dobrze twoją sytuację. Raz próbowałem być w związku z taką porządną dziewczyną ale właśnie miałem podobne problemy jak ty. Po prostu nie to. Poznałem inną i czułem, że żadna z rzeczy które wymieniłeś by mi bardzo nie ciążyły. Nie wyszło z powodu odległości lecz w każdym razie. Powiem krótko. Trafi się fajna dziewczyna to i problemy poznikają. Nic na siłę.

Jeżeli Ci się z nią dobrze rozmawia to powinieneś powiedzieć jej, że nie jesteś facetem do związków i, że możesz kontynuować z nią znajomość na etapie koleżeńskim. Lecz to zależy od niej czy będzie się czuć z tym komfortowo.

Ja bym tak zrobił.

[mary_poppins]

Ewidentnie nie związek jest teraz na liście Twoich priorytetów, na Twoim miejscu skończyłabym to i na razie odpuściła. Jak poznasz kogoś, z kim Ci będzie po drodze, to pewnie parę rzeczy przestanie Ci przeszkadzać (chociaż szczerze mówiąc większość brzmi trochę jak z kosmosu, bo to Ty nie masz warunków i Ty siedzisz do wieczora na uczelni, a piszesz trochę jakbyś miał pretensje do niej), a w paru innych kwestiach lepiej się zgracie. Widocznie nie ten czas i nie ta osoba.

[Kolor kremowy]

Napisane przez TurnBackTime

Mam problem typowo sercowy. Jakiś czas temu poznałem dziewczynę, jesteśmy na etapie randkowania i poznawania się i problem jest w tym, że nie wiem czy brnąć dalej w tę znajomość czy ją zakończyć. Przez wiele lat byłem singlem i nie było mi z tym źle, miałem różne problemy rodzinno-zdrowotno-osobiste i jakoś tak się złożyło, że nie byłem zainteresowany poznawaniem nikogo, zresztą chciałem najpierw poradzić sobie z problemami. Teraz zaczyna mi się powoli układać, poznałem tę dziewczynę i niby wszystko fajnie ale takie różne drobiazgi mi przeszkadzają, ot choćby ona pracuje często popołudniami, ja od pon do pt mam zajęcia na uczelni do wieczora, a potem muszę się codziennie uczyć przynajmniej te 2 godz, więc spotykamy się w weekend co już mi nie zbyt odpowiada, bo nieraz mi coś w weekend wypadnie, albo jej i nie widzimy się 2-3 tyg. Dwa, że spotykamy się tylko u niej bo u mnie nie ma warunków, a na wyjścia na miasto nie mam kasy, bo zbieram obecnie większą sumę na pewien cel, więc odkładam każdy grosz, a wiadomo jak to jest, tu pizza, tam kino, tam lody i dwie stówy nie ma. Wiem, że jej nie zależy na pieniądzach i odpowiada jej, że spotykamy się u niej i nie wychodzimy gdzieś, ale mi tak średnio się podoba to, bo ileż można filmy na kanapie oglądać. Poza tym to jeszcze żaden związek ale ja jakoś tęsknię za powiedzmy wolnością, denerwuje mnie codzienne pisanie po kilkanaście smsów z pytaniami co porabiasz itp, ja potrzebuje przestrzeni, dla mnie dwa/trzy dni bez kontaktu są spoko.Wspomniałem jej delikatnie o tym ale nie dało to rezultatu. Nie wiem, może ja się nie czuję poprostu gotowy na jakieś zaangażowanie, a może to nie ta dziewczyna. Z drugiej strony nie wiem czy to zakończyć, bo coś mnie do niej ciągnie, to porządna dziewczyna, wiem, że jej się podobam i akceptuje mnie takiego jaki jestem, już dwa razy dzwoniłem, żeby powiedzieć, że kończę znajomość, ale jak słyszę jej głos w słuchawce to coś mnie powstrzymuje i żal mi to zakończyć wtedy. Może tu mi ktoś podpowie co robić?
P.S. Zdaję sobie sprawę, że rozważania może nieco z gimbazy, choć jestem już dawno dorosły, ale proszę o poważne odpowiedzi, jestem dopiero co po zaleczeniu depresji, stąd pewnie moje problemy emocjonalne.

Zerwij z nia, skoro już byłeś na tyle zdecydowany, że dwa razy dzwoniłes w tej sprawie, i zrób to jak najszybciej, zanim ona się zaangażuje. Nie marnuj jej czasu i uczuć.
Poza tym zgadzam się z Mary Poppins - to Ty nie masz częściej czasu, u Ciebie nie ma warunków do spotkań i Ty nie masz pieniędzy (albo raczej niz chcesz ich przeznaczyć na randki), a brzmisz tak, jakby to była wina Twojej dziewczyny. Biorąc pod uwage powyższe i to, że się spotykacie czasem co 2-3 tygodnie, i to, zę sa dni, kiedy nie chcesz nawet z nia wymienić smsa, to dziwię sie, że ona jeszcze z Tobą nie zerwała.

[Lianca]

Ja bym Cię chłopie nie chciała... co za egoista.
Daj tej dziewczynie spokój i odpuść sobie związki do momentu, aż się nie zmienisz. Co polecam. Popracuj nad sobą chłopie.

[TurnBackTime]

W żadnym zdaniu nie napisałem, że to jakakolwiek wina tej dziewczyny. Wspomniałem, że dopatruję się problemu w sobie. Cóż, ona też nie ma czasu na częstsze spotkania niż weekend z racji wieczorowej pracy, ale oczywiście nie winię jej za to. Dlaczego egoista? bo nie potrafię się zaangażować? Czy dlatego, że nie chcę kasy wydawać na randki, bo zbieram na coś?
Z dziewczyną zerwę znajomość, bo przyznam rację, że nie mogę doprowadzić do tego, żeby się ona zaangażowała, nie chcę jej zranić. I faktycznie nie powinienem marnować jej czasu.
Dziękuję za odpowiedzi

[sternschien]

Z tego co piszesz, to widac, ze na dzien dzisiejszy nie jestes gotowy na zwiazek. Zerwij z dziewczyna i daj jej byc z kims, z kim bedzie szczesliwa.
Bo Twoje podejscie jest troche egoistyczne.

[201803290936]

2-3 tygodnie niewidzenia się ? Sorry, ale trzeba patrzeć na fakty, a nie "dobre chęci", którymi wiadomo co jest wybrukowane. A fakty wg mnie są takie, że obojgu Wam średnio zależy na tej znajomości. Dałabym sobie spokój. Tracicie czas.