Co robić

[tereskaj]

Witajcie!
Borykam się ostatnio z taki problemem; potrafię się rozpłakać tak nagle z błahego powodu, chodzę ciągle podenerwowana- mimo, że nie mam powodów. Kłócę się z najbliższymi, żałuję wypowiedzianych słów, raz byłam taka wściekła, że rzuciłam szklaną o podłogę. Gdy się denerwuję coś jakby mnie "dusiło w środku", raz byłam taka wkurzona, że nie poszlam na zajęcia bo bardzo szybko biło mi serce i źle się czułam. Cały czas rozżalam się nad sobą, myslę tylko o niepowodzeniach swoim życiu, jestem sceptycznie nastawiona do wszystkiego. Na prawdę nie wiem co się ze mną dzieje. Jestem wiecznie nie w humorze, zaznaczam mam 18 lat,

[niebieskie_oczko]

Napisane przez tereskaj

Witajcie!
Borykam się ostatnio z taki problemem; potrafię się rozpłakać tak nagle z błahego powodu, chodzę ciągle podenerwowana- mimo, że nie mam powodów. Kłócę się z najbliższymi, żałuję wypowiedzianych słów, raz byłam taka wściekła, że rzuciłam szklaną o podłogę. Gdy się denerwuję coś jakby mnie "dusiło w środku", raz byłam taka wkurzona, że nie poszlam na zajęcia bo bardzo szybko biło mi serce i źle się czułam. Cały czas rozżalam się nad sobą, myslę tylko o niepowodzeniach swoim życiu, jestem sceptycznie nastawiona do wszystkiego. Na prawdę nie wiem co się ze mną dzieje. Jestem wiecznie nie w humorze, zaznaczam mam 18 lat,

A dzieje się coś w twoim życiu? W sensie jakaś kumulacja stresów, problemów?
Ja podobnie się czułam w okresie wzmożonego stresu. Umówiłam już nawet wizytę u psychologa, ale ostatecznie dałam sobie radę sama.

Jeżeli taki stan pojawił się bez przyczyny to ja bym poszukała porady u specjalisty.

[tereskaj]

Nadmiar obowiązków, pełno stresu związanego ze szkołą, jestem wiecznie niedospana, czasami jak przychodzę ze szkoły padam ze zmęczenia. Myslałam, żeby kupić tabletki na uspokojenie, ale nie mam pojęcia jakie. Bardzo załuję, że nie potrafilam się opanować w niektórych sytuacjach, bo zraziłam kilka osób do siebie.

[niepa]

Wiem, co czujesz, bo jestem osobą niezwykle nerwową i byle co wytrąca mnie z równowagi. Doskonale Cię rozumiem, to jest taka furia, rozrywająca od środa i człowiek myśli, że jak walnie z całej siły czymś o podłogę, to mu przejdzie. A nie przechodzi, tylko nakręca
Na samym początku mówiłam co ślina na język przyniosła, ale im więcej ludzi się do mnie zrażało, tym bardziej myślałam nad sobą. W moim przypadku zaczęłam chodzić na sporty walki, gdzie można było się nawrzeszczeć, powyklinać i zmęczyć okrutnie - judo. A z czasem, jak stresy minęły, zaczęłam coraz bardziej pilnować, czego mówię. Czasem lepiej przemilczeć, niż walnąć na gorąco, wiem że to brzmi banalnie, ale taka jest prawda.

Moje napady były regulowane ciężką sytuacją w domu i bezsilnością wobec tego. Zastanów się nad przyczyną takich napadów, na które masz wpływ - jak się wyprowadziłam z toksycznego domu to napady były rzadsze i rzadsze, aż ustały całkowicie. Jeżeli stresuje Cię sesja i nauka, to musisz nauczyć się nad tym panować, bo to jest rzecz niezmienna, tak samo praca (chociaż ją możesz zawsze zmienić). Wszelkie inne czynniki (toksyczni ludzie, otoczenie, miejsca) - usunęłabym ze swojego życia. Szkoda życia na stresy i głowa do góry

Osoby, które uraziłaś, przeproś - ale jak dojdziesz do siebie i zrobisz to absolutnie szczerze, i dopiero jak emocje opadną.

[zlotniczanka]

Napisane przez tereskaj

Nadmiar obowiązków, pełno stresu związanego ze szkołą, jestem wiecznie niedospana, czasami jak przychodzę ze szkoły padam ze zmęczenia. Myslałam, żeby kupić tabletki na uspokojenie, ale nie mam pojęcia jakie. Bardzo załuję, że nie potrafilam się opanować w niektórych sytuacjach, bo zraziłam kilka osób do siebie.

eee. to co Ty się dziwisz, jak nie dbasz o swój organizm?! Widziałaś kiedyś auto, które jeździ bez paliwa? A niby ciało ma pociągnąć bez odpowiedniego wsparcia?
Plan jest prosty:
- śpij 8h dziennie
- pij odpowiednią ilość płynów
-pilnuj posiłków i odpowiednio je planuj, dbaj o kaloryczność, odpowiednie składniki mineralne itp
- zafunduj sobie magnez w tabletkach
- ruszaj się, najlepiej 30 min dziennie codziennie
Gwarantuję, tydzień i poprawa będzie o 180 stopni :P

[Yenna_N]

Napisane przez tereskaj

Nadmiar obowiązków, pełno stresu związanego ze szkołą, jestem wiecznie niedospana, czasami jak przychodzę ze szkoły padam ze zmęczenia. Myslałam, żeby kupić tabletki na uspokojenie, ale nie mam pojęcia jakie. Bardzo załuję, że nie potrafilam się opanować w niektórych sytuacjach, bo zraziłam kilka osób do siebie.

Kochana, nie baw się w żadne tabletki, one tylko pogorszą sprawę i nie będziesz umiała potem z nich zrezygnować. Nie myśl też że coś z Tobą jest nie tak, każda z nas ma takie chwile, szczególnie w okresie stresu i zmęczenia, do tego dochodzą buzujące hormony. Najważniejsze że zdajesz sobie sprawę z własnych wybuchów i chcesz to zmienić. Wiem że to zabrzmi banalnie ale postaraj się znaleźć chwilę wytchnienia, coś co pozwala Ci uciec od problemów (może tak jak ktoś wspomniał sport, rysowanie, muzyka czy nawet fajne zakupy od czasu do czasu).

[niebieskie_oczko]

Tabletek nie doradzam.

Polecam poczytać porady, jak radzić sobie ze stresem. Może znajdziesz jakąś skuteczną dla siebie metodę.

Poza tym polecam ruch. Odkąd mam regularne treningi mój humor jest zawsze na plus.

No i dystans. Ja zawsze wszystko przeżywałam za bardzo i analizowałam. Teraz zadaję sobie pytanie "no i po co?" Szkoda czasu na takie coś, życie jest krótkie i lepiej szukać pozytywów i umilać sobie czas.

Aha, jak ci się coś uda, będzie udany dzień w szkole/pracy to nagradzaj się za to, to też pomaga

[eicca]

Zrób sobie badania tarczycy. Przy nadczynności występuje drażliwość i nerwowość. Może akurat tu tkwi problem?

[tereskaj]

Robiłam, ok 2 miesięcy temu.wszystko w normie.

[ilona872]

Ja tak miałam najpierw przy zmianach hormonalnych, a póniej jak nabawiłam się nerwicy i depresji. Moze warto przejść się do specjalisty mi dopiero antydepresanty pozwolły zacząc normalnie funkcjonować. Teraz płacze już tylko przed okresem

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez tereskaj

Witajcie!
Borykam się ostatnio z taki problemem; potrafię się rozpłakać tak nagle z błahego powodu, chodzę ciągle podenerwowana- mimo, że nie mam powodów. Kłócę się z najbliższymi, żałuję wypowiedzianych słów, raz byłam taka wściekła, że rzuciłam szklaną o podłogę. Gdy się denerwuję coś jakby mnie "dusiło w środku", raz byłam taka wkurzona, że nie poszlam na zajęcia bo bardzo szybko biło mi serce i źle się czułam. Cały czas rozżalam się nad sobą, myslę tylko o niepowodzeniach swoim życiu, jestem sceptycznie nastawiona do wszystkiego. Na prawdę nie wiem co się ze mną dzieje. Jestem wiecznie nie w humorze, zaznaczam mam 18 lat,

Pouprawiaj jakis sport. Idz pobiegac, wyzyj sie - pomoze

[Ghost80]

Może umów się na wizytę u psychologa. Może masz nerwicę somatyczną, nie wiem, nikt tutaj nie znajdzie dla Ciebie rozwiązania, nikt nie chciałby Ci swoimi radami zaszkodzić. Jedynie wizyta u specjalisty.