peoblemy z mamą, co zrobic zeby było dobrze

[morelele]

Witam...
Z góry przepraszam jezeli wątek jest w złym miejscu ale nie bardzo wiem jak go nazwac. Mam 23 lata mieszkam z rodzicami i w zasadzie od zawsze źle dogaduje sie z mamą, ostatnia sytuacja jaka miala miejce wygląda tak: mama kazala mi wynieść do kosza i posegregowac smieci, ale w tym wlasnie czasie szlam posprzątac swoją czesc domu bo każda z nas co tydzien ma swoją okreslonączęść wiec pomyslałam ze ze po co mam chodzic dwa razy, jak skoncze sprzątac wyniose równierz smieci z mojej czesci nie bede chodzic dwa razy, ale nie powiedzialam jej o tym bo jak bym powiedziala to by siejak zwykleobrazila ze nie zrobilam Od RAZU tylkopo godzinie po czym ona po 20 min przychodzi z koszem do mojego pokojui wyrzuca mi smieci na dywan.... Czy u was mamy tez są takie niezrównowazone emocjonalnieczyto norma w kazdym domu bo nie wiem czy z nią cos nie tak czy tylko ze mną. Wspomnę tylko ze prz kazdej błachostcenie odpusci sobie nazwac nnie pustą idiotką debilką wiedźmą, zebym spie+++++ła itd przy czym jado niejnigdy tak nie mówiłam bo tojednakmatka i jakiś szacunek do ludzi trzeba mieć.

[zlotniczanka]

nie, u mnie w domu tak nie było.
Twoja mama jest toksyczna, a Ty potrzebujesz terapii.
Masz tu wątek równolatki: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=807673

[wampir]

A porozmawiałaś z nią o tej sytuacji? Dlaczego to zrobiła? Wyjaśniłaś dlaczego nie wyniosłaś śmieci od razu?

[morelele]

Z nią nie da się za bardzo rozmaeiac, to jest osoba ktora NIGDY mi naeetnnie powiedziala ze mnie kocha lub cos w tym stylu, chce szacunku chociaz sama nogdy go wobec mnie nie okazuje. Ja wiem ze jak jej cokokwem bym powiedziaa to zaraz by bylo " dobra nie to nie sama w niose, łaski nie potrzebuje, ty i tak gó**o ro
bisz" oraz inne epitety ktorych kobiecie raczej nie wypada mowic głośno

[wampir]

A nie rozważałaś opcji wyprowadzki?

[zlotniczanka]

Napisane przez morelele

Z nią nie da się za bardzo rozmaeiac, to jest osoba ktora NIGDY mi naeetnnie powiedziala ze mnie kocha lub cos w tym stylu, chce szacunku chociaz sama nogdy go wobec mnie nie okazuje. Ja wiem ze jak jej cokokwem bym powiedziaa to zaraz by bylo " dobra nie to nie sama w niose, łaski nie potrzebuje, ty i tak gó**o ro
bisz" oraz inne epitety ktorych kobiecie raczej nie wypada mowic głośno

niestety, ale bardzo trudno będzie Ci zmienić zachowanie Twojej mamy, prawdopodobnie nigdy Ci się to nie uda. Ja Ci naprawdę polecam terapię, by się urwać z maminej smyczy. Takie osobowości, jak jej, są bardzo destrukcyjne. Prawda jest taka, że to, co robi Twoja mama, to przemoc psychiczna. A Ty zapewne jesteś jej podawana od dzieciństwa.

---------- Dopisano o 18:10 ---------- Poprzedni post napisano o 18:09 ----------

P.S. Mogłabyś nieco staranniej pisać posty? Są niemal nieczytelne

[morelele]

Przepraszam piszę na telefonie. Dzięki za odpowiedzi, juz się bałam że to ze mną jest cos nie tak. To prawda ze od dziecka jest taka sytuacja, raz nawet było tak ze mnie czymś zdenerwowała w dziecinstwie to sie sama do krwi pogryzłam bo nie umialam w inny sposób wyładować nerwów, wiedziałam ze jak bede na nią krzyczec to dostane znowu lanie a i tak często dostawałam. Chyba od tegomam teraz nerwice. Jest wiele takich historyjek... Sorry ze was tym zanudzam alemusze sie komus wygadać a nigdy nie miałam komu sie wygadac. Często jak musze sie wygadać to gadam do siebie np. Jak jade autem bo wiem ze nikt nie słyszy a później mi wstyd samej rzed sobą ze jestem chora psychicznie . czy któraś z was gada do siebie? W sensie że na głos?

[zlotniczanka]

Napisane przez morelele

Przepraszam piszę na telefonie. Dzięki za odpowiedzi, juz się bałam że to ze mną jest cos nie tak. To prawda ze od dziecka jest taka sytuacja, raz nawet było tak ze mnie czymś zdenerwowała w dziecinstwie to sie sama do krwi pogryzłam bo nie umialam w inny sposób wyładować nerwów, wiedziałam ze jak bede na nią krzyczec to dostane znowu lanie a i tak często dostawałam. Chyba od tegomam teraz nerwice. Jest wiele takich historyjek... Sorry ze was tym zanudzam alemusze sie komus wygadać a nigdy nie miałam komu sie wygadac. Często jak musze sie wygadać to gadam do siebie np. Jak jade autem bo wiem ze nikt nie słyszy a później mi wstyd samej rzed sobą ze jestem chora psychicznie . czy któraś z was gada do siebie? W sensie że na głos?

leczysz nerwicę? Chodzisz do psychologa?
Moim zdaniem Twoje zachowanie w takiej sytuacji jest naprawdę naturalne, jeśli mama Cię stłamsiła, to musisz to z siebie wyrzucić, a stosujesz metody, które są "bezpieczne", bo nie wymagają konfrontacji z nikim. Gadanie do siebie, do zwierzaka, różne tiki nerwowe - to forma "wyrzucania" zakazanych emocji z siebie. Ciało nie daje rady z napięciem psychicznym i szuka ujścia.
Myślę, że na poważnie potrzebujesz terapii. Wychowanie przez Twoją mamę spowodowało, że pozbyłaś się naturalnych, podstawowych zachowań dla większości ludzi: okazywania złości, okazywania negatywnych i pozytywnych emocji, realizacji własnych potrzeb, komunikowania ich. To nie jest Twoja wina, ale właśnie to może być przyczyną nerwicy. Nie masz odwagi być sobą, bo w każdej chwili może Cię spotkać za to "kara" ze strony mamy.
Powiedz mi, czy jest szansa, byś się wyprowadziła od rodziców? Czy myślałaś w ogóle o samodzielności? Czy jak o tym myślisz, to dochodzisz do wniosku, że nie dasz rady sama? Masz przyjaciół, chłopaka? Jak ludzie wokół reagują na zachowanie Twojej mamy? Tata? Krewni?
Myślę, że musisz się ratować teraz. Jesteś młoda, większość ran można zaleczyć, możesz mieć fajne, dobre życie, ale musisz zerwać pępowinę z mamą. Bo inaczej faktycznie ta sytuacja może się skończyć chorobą psychiczną.

[wampir]

Zanim pójdzie do psychologa POWINNA wyprowadzić się z domu, bo przebywanie w tak toksycznym środowisku sprawi, że terapia będzie o wiele mniej skuteczna

[zlotniczanka]

Napisane przez wampir

Zanim pójdzie do psychologa POWINNA wyprowadzić się z domu, bo przebywanie w tak toksycznym środowisku sprawi, że terapia będzie o wiele mniej skuteczna

to prawda, ale czasami trzeba zaczynać z miejsca, w którym się jest, bo inaczej nie zacznie się nigdy.