Czy to powinien być koniec?

[tazaparatem]

Z M. jestem już 3.5 roku chociaż ja sama mam dopiero 18 lat. M. był moim pierwszym chłopakiem. Niestety M. okazał się być uzależnionym już sama nie wiem czy od kolegów czy od popalania samej trawy. Wielokrotnie zostawałam przez to odtrącana przez co dwa razy z nim zerwałam i przez czas kilku miesięcznej przerwy miałam innych chłopaków. Jednak ja zawsze wracałam.. Kocham M. całym sercem i wiązałam z nim wszystkie, największe plany na przyszłość. M. w czasie naszego drugiego "nie bycia razem" wpakował się w coś przez co ma pół roku w zawieszeniu na 3 lata. Ostatnio przez te wszystkie wydarzenia zrobił się o wiele bardziej nerwowy.. Wielokrotnie w przeszłości uderzał pięścią albo nogą w ścianę pod wpływem gniewu ale ostatnio zrobił coś o wiele gorszego.. Prowokował mnie słownie mówiąc pod wpływem alkoholu i komentował moich byłych chłopaków, ja pod wpływem gniewu popchnełam go na łóżko zdążyłam wyjść na przedpokój i poczułam silny ból w prawym udzie. Zdążył za mną wstać i z całej siły mnie kopnął. Szybko uciekłam do łazienki, zamykając za sobą drzwi. Miałam zamiar tam spać (byłam w jego domu, wszystkie swoje rzeczy miałam u niego w pokoju, a sama byłam w piżamie). Dostał się do mnie od zewnątrz, a ja się chowałam w kącie przed nim.. on zaczął się okaleczać nożem żeby mnie wyciągnąć z tej łazienki pod pretekstem że podetnie sobie żyły.. Tamtego wieczoru coś we mnie pękło i coraz bardziej zaczęłam się zastanawiać czy na pewno chce być z takim człowiekiem. Z drugiej strony wiem że kocham go całym swoim sercem i boje się że przez niego skrzywdziłabym kolejną osobę której na mnie by zależało..

[Mojwa]

Ratuj się dziewczyno. Ty nie jesteś od tego, zeby wyciągać go z bagna w które wszedł. Nic z tego nie będzie

[tazaparatem]

dodam że rozmawialiśmy o terapii na którą się zgodził. Mamy iść się zapisać w tym tygodniu

[blambardziala]

Napisane przez tazaparatem

dodam że rozmawialiśmy o terapii na którą się zgodził. Mamy iść się zapisać w tym tygodniu

Czy mi się wydaje, czy w każdej tego typu historii występuje zdanie o tym że misio obiecuje poprawę i terapię?
Facet jest kryminalistą i cię bije, na pewno będzie cudnie tylko musisz jeszcze trochę wytrzymać
Daj spokój. Jesteś z nim za karę? Myśl o zerwaniu pojawiła się dopiero gdy cię kopnął z całej siły? Czy kobiety w Polsce naprawdę lubią żyć w patologii?

[tazaparatem]

Nie, ta myśl nie pojawiła się dopiero kiedy mnie uderzył. Sytuacja miała miejsce tydzień temu, a myśli tego typu pojawiają się dosyć często. Potem jest chwile dobrze i wracamy do szarej rzeczywistości. Kocham go, o tym że mnie uderzył powiedziałam tylko najbliższej przyjaciółce bo co tu się chwalić. Miałam zostawić go już dawno ale.. no właśnie ale

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Uciekaj jak najszybciej. To się dobrze nie skończy.

[Lexie]

WY się macie zapisać? Chyba nie razem?

Uciekaj od niego dziewczyno, nie marnuj młodości na niego.

[tazaparatem]

Ja chciałam zapisać się osobno, żeby mieć z kim otwarcie porozmawiać. A on ze swoim "problemem

[slaaave13]

pociął Ci nogi nożem a Ty chcesz dalej z Nim być?

[Mojwa]

Napisane przez slaaave13

pociął Ci nogi nożem a Ty chcesz dalej z Nim być?

Nie pocial jej nog, tylko siebie. Koleś jest zaburzony, ale nie jest rola 18latki go leczyc.

[cud nie kobieta]

ty tak serio?

[kiciun]

Uciekaj od niego- chyba nie chcesz układać sobie życia w patologii.

[kalincia]

Tak, to powinien być koniec. Uciekaj, dziewczyno, jesteś młoda, nie marnuj sobie życia z kimś takim. Za co ty go kochasz?
Niech zgadnę: "bo były i cudowne chwile"...

[Lilka__]

Ciężko mi uwierzyć w to, że po takim czymś z jego strony Ty jeszcze zastanawiasz się, czy z nim być... SZOK. Zmarnujesz sobie przy nim całą młodość... On ma jakieś poważne zaburzenia, jest agresywny. Bierzesz w ogóle pod uwagę to, że następnym razem może się to skończyć o wiele gorzej dla Ciebie?? Jakoś ta historia przypomina mi trochę historię Oscara Pistoriusa... Masakra. Uciekaj jak najszybciej.

[Supertimika74]

Uciekaj od niego. Jesteś młoda i na pewno ułożysz sobie życie. Nawet jak nie od razu, to lepiej być samą niż w toksycznym związku. Jest agresywny - narkotyki zmieniają mózg bezpowrotnie. Uderzył raz, uderzy kolejny. Uciekaj dziewczyno gdzie pieprz rośnie. Szanuj się.

[tazaparatem]

Napisane przez kalincia

Tak, to powinien być koniec. Uciekaj, dziewczyno, jesteś młoda, nie marnuj sobie życia z kimś takim. Za co ty go kochasz?
Niech zgadnę: "bo były i cudowne chwile"...

Nie tylko dlatego że były "piękne chwile". M. jest moim pierwszym chłopakiem, pierwszą miłością. Rozumie mnie jak nikt inny i jest jedyna osoba przed która potrafiłam się otworzyć. Kocham jego rodzine, a jego rodzina kocha mnie. Dziękuje wam za komentarze. Poczekam jeszcze ten tydzień. Poczekam na to co powie mu terapeuta i co sama usłyszę. Wiem że jestem młoda i że już "straciłam" tyle lat na czekanie na jego cudowną przemianę ale darze go prawdziwym uczuciem i boję się że jeżeli rozstanę się z M. nie będę potrafiła dać tego uczucia komuś innemu kto będzie na to zasługiwał.. bo już miałam taką sytuację

[Kolor kremowy]

Napisane przez tazaparatem

Z M. jestem już 3.5 roku chociaż ja sama mam dopiero 18 lat. M. był moim pierwszym chłopakiem. Niestety M. okazał się być uzależnionym już sama nie wiem czy od kolegów czy od popalania samej trawy. Wielokrotnie zostawałam przez to odtrącana przez co dwa razy z nim zerwałam i przez czas kilku miesięcznej przerwy miałam innych chłopaków. Jednak ja zawsze wracałam.. Kocham M. całym sercem i wiązałam z nim wszystkie, największe plany na przyszłość. M. w czasie naszego drugiego "nie bycia razem" wpakował się w coś przez co ma pół roku w zawieszeniu na 3 lata. Ostatnio przez te wszystkie wydarzenia zrobił się o wiele bardziej nerwowy.. Wielokrotnie w przeszłości uderzał pięścią albo nogą w ścianę pod wpływem gniewu ale ostatnio zrobił coś o wiele gorszego.. Prowokował mnie słownie mówiąc pod wpływem alkoholu i komentował moich byłych chłopaków, ja pod wpływem gniewu popchnełam go na łóżko zdążyłam wyjść na przedpokój i poczułam silny ból w prawym udzie. Zdążył za mną wstać i z całej siły mnie kopnął. Szybko uciekłam do łazienki, zamykając za sobą drzwi. Miałam zamiar tam spać (byłam w jego domu, wszystkie swoje rzeczy miałam u niego w pokoju, a sama byłam w piżamie). Dostał się do mnie od zewnątrz, a ja się chowałam w kącie przed nim.. on zaczął się okaleczać nożem żeby mnie wyciągnąć z tej łazienki pod pretekstem że podetnie sobie żyły.. Tamtego wieczoru coś we mnie pękło i coraz bardziej zaczęłam się zastanawiać czy na pewno chce być z takim człowiekiem. Z drugiej strony wiem że kocham go całym swoim sercem i boje się że przez niego skrzywdziłabym kolejną osobę której na mnie by zależało..

Jaki psychol.
Nie sądzisz, że zasługujesz na zdrowego psychicznie faceta? To chyba takie minimum, jeśli chodzi o wymagania...
Zerwij z nim i to najlepiej na odległośc, bo bóg wie, co mu strzeli do głowy - pojedź na wakacja albo do pracy za granicą, zadzwoń do niego i zerwij. A przed wyjazdem uprzedź rodzinę, że on jest psycholem, żeby sie nie zdziwili, jak będzie jakieś chore zagrania urzadzał pod Waszymi oknami.

[Melanchton]

Napisane przez tazaparatem

Nie tylko dlatego że były "piękne chwile". M. jest moim pierwszym chłopakiem, pierwszą miłością. Rozumie mnie jak nikt inny i jest jedyna osoba przed która potrafiłam się otworzyć. Kocham jego rodzine, a jego rodzina kocha mnie. Dziękuje wam za komentarze. Poczekam jeszcze ten tydzień. Poczekam na to co powie mu terapeuta i co sama usłyszę. Wiem że jestem młoda i że już "straciłam" tyle lat na czekanie na jego cudowną przemianę ale darze go prawdziwym uczuciem i boję się że jeżeli rozstanę się z M. nie będę potrafiła dać tego uczucia komuś innemu kto będzie na to zasługiwał.. bo już miałam taką sytuację

Ja natomiast zastanawiam się, co jest nie tak z Twoją rodziną, że zdecydowałaś się inwestować swoją młodość w jakiegoś psychola.... czyżby DDA i syndrom "małego ratownika"?

[tazaparatem]

Napisane przez Melanchton

Ja natomiast zastanawiam się, co jest nie tak z Twoją rodziną, że zdecydowałaś się inwestować swoją młodość w jakiegoś psychola.... czyżby DDA i syndrom "małego ratownika"?

Moj ojciec był alkoholikiem przez co rozpadło się małrzeństwo moich rodziców. Jestem młodszym, grzeczniejszym dzieckiem więc rodzice nie musieli poświęcać mi za dużo uwagi.

[kalincia]

Świetnie cię rozumie ten twój...ukochany. To widać nawet z tego, co nam napisałaś. Rozstań się z nim, zapewniam z drugiego brzegu dorosłego życia kobiety po czterdziestce, że będziesz potrafiła być z innym.