Rodzice nie tolerują mojego chłopaka

[nova_00]

Hej jak w temacie, mam problem z moimi rodzicami. Jestem z chłopakiem ponad rok, obecnie mieszkam z nim za granicą. Jest nam razem bardzo dobrze i jestem szczęśliwa. Jednak moi rodzice nie tolerują moich decyzji i otwarcie mówią, że "on nie jest dla mnie odpowiedni". Potrafią pokazać mi wprost, że go nie lubią (przy nim zachowują się miło i stwarzają pozory). On pracuje i mieszka za granicą, kochamy się i nigdy nie dał im jakiś szczególnych powodów żeby mieli o nim złe zdanie. Wiem, że oni chcieliby żebym mieszkała w pl, tam pracowała i dalej studiowała, ale nie mogą zrozumieć, że mam 23 lata i to już moje decyzje, a ja nie widzę swojego miejsca w Polsce. Jestem już 2 mies za granicą (wcześniej też jeździłam do niego ale nie na stałe jak teraz) i od tego czasu rodzice się do mnie nie odzywają. Strasznie mi źle w tej sytuacji, bo mój chłopak widzi co się dzieje i ja strasznie to przeżywam. Rodzina jest dla mnie bardzo ważna i zawsze byliśmy bardzo zżyci, ale kocham mojego chłopaka i nie chce się z nim rozstawać przez rodziców... Jestem strasznie przybita, bo czuje się nagle jak "wyrzutek" w rodzinie.. Co zrobić żeby jakoś pogodzić całą tą sytuację?

[201605051021]

Dlaczego uwazaja, ze "on nie jest dla Ciebie odpowiedni"? Padaja jakies konkretne argumenty?

[_Margaret_]

Może rodzice po prostu martwią się o Ciebie. Jeśli od początku wiedzieli, że on pracuje za granicą to pewnie byli świadomi, że w końcu ściągnie do siebie ich małą córeczkę . To Twój pierwszy dłuższy wyjazd z domu? Jeśli tak to wydaje mi się, że tym nieodzywaniem się próbują Cię "zmiękczyć", żebyś do nich wróciła . Rodzicom jest ciężko, kiedy ich dziecko opuszcza gniazdo. Daj im trochę czasu, a na pewno odpuszczą. Napisałaś, że rodzice się do Ciebie nie odzywają, ale czy Ty się do nich odezwałaś? Mówiłaś im już, że tęsknisz, opowiadałaś jak żyjecie, jak Ci idzie z pracą itd.? Niby to drobnostki, ale dają poczucie, że rodzice nadal uczestniczą w Twoim życiu.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

To chyba nie jest kwestia nielubienia chłopaka. Po prostu są źli, że wyjechałaś, bo woleliby żebyś była z nimi w Polsce, zwłaszcza że byliście zżyci jak mówiłaś. pewnie nie mogą przeboleć, że wyjechałaś na stałe. Nie wiem czy jest jakieś rozwiązanie. Albo się z tym pogodzą w końcu albo będziesz musiała żyć z tym, że owszem mieszkasz za granicą, ale rodzina tego nie akceptuje i nie jesteście już blisko.

[raita]

Moim zdaniem musisz jakoś przeczekać ten ich szok po odcięciu pępowiny. Chyba nie będą się nie odzywać całe życie.
A próbowałaś też sama dzwonić i próbować porozmawiać czy czekasz na ich krok?

[CDN2015]

Nie myślałaś aby pójść do księdza i się poradzić?

[nova_00]

no jestem najmłodsza z rodzenstwa wiec maja mnie za mala coreczke dzwonilam na poczatku do nich ale oni do mnie nigdy. ostatnio dowiedzialam sie ze z moim bratem (ktory tez jest teraz za granica) gadaja z 2-3 razy w tyg i to oni dzwonia. nie wiem juz sama co myslec o tym bo naprawde zle sie z tym czuje

---------- Dopisano o 11:49 ---------- Poprzedni post napisano o 11:46 ----------

oni nie popieraja mojej decyzji o wyjezdzie i mieszkaniu tutaj bo chcieliby zebym byla w pl. sama nie wiem czemu twierdza ze on jest dla mnie nieodpowiedni skoro go nawet nie znaja za dobrze, moze tez o to chodzi bo widzieli sie z nim pare razy jak byl w Polsce na urlopie

[CDN2015]

Polecam poradę duchową online
http://www.pogotowieduchowe.pl/kim-jestesmy
http://www.duszpasterz.pl/index.php?co=page&id=3

[cud nie kobieta]

Napisane przez CDN2015

Polecam poradę duchową online
http://www.pogotowieduchowe.pl/kim-jestesmy
http://www.duszpasterz.pl/index.php?co=page&id=3