Trudne relacje z mamą

[Stokrotka0007]

Witam, mam pewien problem otóż : moja mam stale wtrąca się z moje życie i twierdzi,że wszystko robię źle. Ja właśnie skończyłam studia (co prawda obronę przełożyłam bo muszę napisać jeszcze dwa rozdziały), i obecnie szukam pracy, planujemy z moim chłopakiem kilkudniowy wyjazd nad morze a moja mama twierdzi ,że powinnam skończyć pisanie pracy mgr i poszukać pracy a nie jeździć na wczasy , do mojego chłopaka tez ma obiekcje ( twierdzi,że jest lekkoduchem który nie myśli o założeniu rodziny), jakiekolwiek moje wyjście z domu jest źle odbierane, to że jadę do mojego chłopaka ( on mieszka w innej miejscowości - ok. 20 km ode mnie) też według niej jest w złym tonie. Znalazłam kilka ofert pracy poza moją miejscowością ( odległość ok 20 km) to tez nie spodobała się mojej mamie bo za daleko. Generalnie wygląda to tak, że muszę (powinnam) dzielić się z nią informacjami z mojego życia, omawiać każdą decyzję a jeśli zrobię coś sama to twierdzi,że robię to za jej plecami. Przyznam ,że czuję się tym przytłoczona z jednej strony chcę miec dobre realcje z mamą ale z drugiej nie chcę dopuścić do sytuacji w której to ona kieruje moim życiem. Pomóżcie

[123Kwiatek]

Dlaczego się nie wyprowadzisz? Lżej Ci będzie. Nie musisz mówić jej wsyztskiego. Twoja matka ma chorą potrzebę kontroli.

[Stokrotka0007]

Napisane przez 123Kwiatek

Dlaczego się nie wyprowadzisz? Lżej Ci będzie. Nie musisz mówić jej wsyztskiego. Twoja matka ma chorą potrzebę kontroli.

Problem polega na tym ,że to mama mieszka u mnie. Także nie wyprowadza się od siebie ...

[madana]

Napisane przez Stokrotka0007

Problem polega na tym ,że to mama mieszka u mnie. Także nie wyprowadza się od siebie ...

Kupiłaś jako niemowlę mieszkanie, w którym pozwoliłaś zamieszkać swojej mamie?
Bo nie rozumiem jednego: kończysz studia i potrzebujesz zgody mamy na pracę 20 km od domu? Co z tego, że ma inne zdanie na ten temat- to twoje życie, zacznij je sobie układać i nie zrzucać ciągle winy na mamę.

[123Kwiatek]

Napisane przez madana

Kupiłaś jako niemowlę mieszkanie, w którym pozwoliłaś zamieszkać swojej mamie?
Bo nie rozumiem jednego: kończysz studia i potrzebujesz zgody mamy na pracę 20 km od domu? Co z tego, że ma inne zdanie na ten temat- to twoje życie, zacznij je sobie układać i nie zrzucać ciągle winy na mamę.

A w którym miejscu ona zrzuca winę na matkę? Jej matka w chory sposób próbuje ingerować w jej życie, chociaż dziewczyna jest dorosła. Miałaś do czynienia z takim rodzicem? Bo jeśli nie, to nie dorzucaj dziewczynie poczucia winy.

Dlaczego Twoja mama mieszka u Ciebie??

[Stokrotka0007]

Napisane przez madana

Kupiłaś jako niemowlę mieszkanie, w którym pozwoliłaś zamieszkać swojej mamie?
Bo nie rozumiem jednego: kończysz studia i potrzebujesz zgody mamy na pracę 20 km od domu? Co z tego, że ma inne zdanie na ten temat- to twoje życie, zacznij je sobie układać i nie zrzucać ciągle winy na mamę.

Nie kupiłam mieszkania tylko dostałam w darowiźnie po babci która zmarła niedawno. Nie zrzucam winy na mamę chcę tylko mieć z nią dobre relacje i jednocześnie nie pozwolić jej na wtrącanie się w moje życie ale póki co nie wychodzi mi to bo mama albo się ze mną kłóci albo płacze i twierdzi, że to przez mnie.

[asia_z]

a może mama powinna zasięgnąć pomocy psychologa. wydaje mi się, że ona sobie nie radzi z tym, że Ty dorosłaś i że sama jesteś w stanie podejmować decyzje. może boi się tego, że będzie Ci niepotrzebna? Porozmawiaj z nią na spokojnie i wytłumacz jak chcesz być traktowana i że Twoje decyzje nie wpłyną na relacje między wami.

[Elfir]

twoja matka nie płacze przez ciebie, płacze dlatego, że jest histeryczką i szantażystką emocjonalną.
Wie, że to na ciebie skutkuje lepiej niż jej słowa, więc z tego korzysta.

Jak kilka razy zlekceważysz jej marudzenie, to matka szybko się z płaczu wyleczy.

[Stokrotka0007]

Napisane przez asia_z

a może mama powinna zasięgnąć pomocy psychologa. wydaje mi się, że ona sobie nie radzi z tym, że Ty dorosłaś i że sama jesteś w stanie podejmować decyzje. może boi się tego, że będzie Ci niepotrzebna? Porozmawiaj z nią na spokojnie i wytłumacz jak chcesz być traktowana i że Twoje decyzje nie wpłyną na relacje między wami.

Próbowałam już kilka razy, ale mama twierdzi,że musi mnie "pilnować" bo bez jej rad narobię głupot, bo mam pstro w głowie itp. To wszystko według niej to tylko z troski o mnie, bo ona jest starsza ma większe doświadczenie i chce mnie uchronić przed popełnianiem błędów. Generalnie jest typem krytykanta, wiem,że to może dziwnie i śmiesznie brzmi ale taka jest moja rzeczywistość.

[ZamyslonaRoztargniona]

Znam ten typ matki aż za dobrze.
Jeżeli musicie mieszkać razem (domyślam się, że w tym mieszkaniu mieszkała babcia, mama i ty i babcia przepisała tobie?), to przestań się dzielić z matką informacjami na temat swojego życia.
Jednak dla własnego zdrowia psychicznego polecam osobne mieszkanie.

[mary_poppins]

Napisane przez Stokrotka0007

Próbowałam już kilka razy, ale mama twierdzi,że musi mnie "pilnować" bo bez jej rad narobię głupot, bo mam pstro w głowie itp. To wszystko według niej to tylko z troski o mnie, bo ona jest starsza ma większe doświadczenie i chce mnie uchronić przed popełnianiem błędów. Generalnie jest typem krytykanta, wiem,że to może dziwnie i śmiesznie brzmi ale taka jest moja rzeczywistość.

To odpowiedz mamie "nie, nie musisz mnie pilnować, jestem dorosłą kobietą i sama będę o sobie decydowała". Ukróć kontrolę - po prostu. Jeśli chodzi o szukanie pracy - powiedz, że jak coś znajdziesz, to się jej pochwalisz. Jeśli o wakacje chodzi - poinformuj, że Twoim zdaniem urlop to bardzo dobry pomysł. Słowem: postaw granicę, dziewczyno. Twoja mama Tobą manipuluje i Cię kontroluje. Może to jest troska, ale to jest rodzaj troski który nie pozwoli Ci nigdy samodzielnie funkcjonować jak dorosła osoba. MUSISZ postawić wyraźne granice jeśli chcesz normalnie żyć. Powiedz mamie, że rada zawsze jest mile widziana, ale żeby to była rada, a nie narzucanie woli. I że decyzja ostateczna to decyzja, która należy do CIEBIE.

[asia_z]

Napisane przez mary_poppins

To odpowiedz mamie "nie, nie musisz mnie pilnować, jestem dorosłą kobietą i sama będę o sobie decydowała". Ukróć kontrolę - po prostu. Jeśli chodzi o szukanie pracy - powiedz, że jak coś znajdziesz, to się jej pochwalisz. Jeśli o wakacje chodzi - poinformuj, że Twoim zdaniem urlop to bardzo dobry pomysł. Słowem: postaw granicę, dziewczyno. Twoja mama Tobą manipuluje i Cię kontroluje. Może to jest troska, ale to jest rodzaj troski który nie pozwoli Ci nigdy samodzielnie funkcjonować jak dorosła osoba. MUSISZ postawić wyraźne granice jeśli chcesz normalnie żyć. Powiedz mamie, że rada zawsze jest mile widziana, ale żeby to była rada, a nie narzucanie woli. I że decyzja ostateczna to decyzja, która należy do CIEBIE.

O to właśnie. Ona za autorkę życia nie przeżyje.

[CzarodziejkaGorzalka]

1. Ogranicz rozmowy z mamą. Jak najmniej gadania.
2. O życiu własnym opowiadaj tylko pytana, zawsze krótko i rzeczowo.
3. Na każdą uwagę odpowiadaj "nie będziemy tego dyskutować, koniec tematu".

[123Kwiatek]

dostałaś mieszkanie po darowiźnie po babci- a gdzie wczesniej mieszkałyście i co stało się z tamtym mieszkaniem? mama musi tu mieszkać? Czy mieszkałyście wcześniej tez tu?

Może wspólna terapia? Mama wciąż chyba widzi w Tobie dziecko, ktorym już nie jesteś. Musisz być stanowcza wobec niej.

[barbarossan]

Takiej matce nie przegadasz. Wiecznie będzie wiedzieć lepiej.
Ja nie pracowałam ? byłam leniej.
pracuję od pon do pt w biurze, a w sob-nd w barze - jestem nieudacznikiem.
Ja dojeżdżałam codziennie do pracy 80 km więc 20 km to nie tak dużo ;-)
Moja matka nawet w sprawach które są jej kompletnie obce udaje że się zna i wie najlepiej.

Na takie baby nie działa terapia bo przecież " Ty idź się lecz, ja nie muszę" jesteś wyrodną córką, chcę jak najlepiej.
Autorko jeśli się nie postawisz skończyć jak moja siostra : pod pantofelkiem mamusi, która to boi się sprzeciwić matce, która to bez powodu obraża jej męża.

Ostatnio chciałam aby mój znajomy z zagranicy (znam go kilka lat- był na wymianie w PL) jest z pochodzenia Polakiem ale mieszka we Francji od 20 lat, przenocował u nas jedną noc ( mamy 5 pokoi pustych (!!!) to usłyszałam że jestem ladacznicą, lafiryndą, że obcych ludzi do domu spraszam, że co ja sobie wyobrażam, że jestem psychiczna, że mnie ...... swędzi a 2 dni później rzuca się ze nie mam znajomych.

Pracuję 30 dni w miesiącu w sierpniu lecę na urlop to co usłyszałam? że jestem nierobem.
Każe mi spie.dalać z domu więc w sierpniu pod koniec - się wyprowadzam, i co usłyszałam " jestem wyrodną córką" elo

Szczerze autorko, jakby matka już przesadzała a Ty miałabyś pracę powiedziałabym jej wprost " JESTEM U SIEBIE " Powiedz jej wprost że to jest Twoje życie, Twoje wybory i chcesz sobie je przeżyć po swojemu a jak coś się stanie to Ty będziesz ponosić tego konsekweencje a jak nie chce sie na to patrzeć niech się wyprowadzi

[Stokrotka0007]

efekt ograniczenia rozmów i zwiększenia dystansu jest taki, że chodzi obrażona jak bym jej zrobiła nie wiadomo jak wielką krzywdę ... i tak źle i tak nie dobrze... idzie oszaleć ...

[Elfir]

no ale to oczywiste, że będzie się tak zachowywać.
Za jakiś czas jej przejdzie, bo i tak nie ma nikogo poza tobą.

[kahoko hino]

Napisane przez Stokrotka0007

Problem polega na tym ,że to mama mieszka u mnie. Także nie wyprowadza się od siebie ...

naucz się stawiać granice. powiedz 'ja mam potrzebę i ochotę wakacji, więc na nie jadę. w obecnej sytuacji jest to najlepsza rzecz, jaką mogę dla siebie zrobić'. Gdy komentuje partnera, powiedz 'dla mnie jest świetnym partnerem, nie musi Tobie pasować'. Ty tak grzecznie i karnie znosisz te wszystkie komentarze?

jeśli to nie pomoże, to zażądałabym wyprowadzenia się mamy. moim zdaniem najwyższy czas odciąć tę pępowinę - Ty już jesteś dorosła, a ona dalej traktuje Cię jak dziecko.

[Stokrotka0007]

Napisane przez kahoko hino

naucz się stawiać granice. powiedz 'ja mam potrzebę i ochotę wakacji, więc na nie jadę. w obecnej sytuacji jest to najlepsza rzecz, jaką mogę dla siebie zrobić'. Gdy komentuje partnera, powiedz 'dla mnie jest świetnym partnerem, nie musi Tobie pasować'. Ty tak grzecznie i karnie znosisz te wszystkie komentarze?

jeśli to nie pomoże, to zażądałabym wyprowadzenia się mamy. moim zdaniem najwyższy czas odciąć tę pępowinę - Ty już jesteś dorosła, a ona dalej traktuje Cię jak dziecko.

To dla mnie trudna i ciężka sytuacja z jednej strony zdaję sobie sprawę ,że muszę się postawić i sama decydować o swoim życiu nawet jeśli będzie się to wiązało z popełnianiem błędów ale z drugiej w momencie kiedy stawiam na swoim i nie słucham rad mamy ona wtedy się obraża płacze po kątach i powoduje tym u mnie poczucie winy... mój poprzedni chłopak ( który też był krytykowany przez mamę ) stwierdził kiedyś ,że jestem od niej uzależniona.

[kahoko hino]

Napisane przez Stokrotka0007

To dla mnie trudna i ciężka sytuacja z jednej strony zdaję sobie sprawę ,że muszę się postawić i sama decydować o swoim życiu nawet jeśli będzie się to wiązało z popełnianiem błędów ale z drugiej w momencie kiedy stawiam na swoim i nie słucham rad mamy ona wtedy się obraża płacze po kątach i powoduje tym u mnie poczucie winy... mój poprzedni chłopak ( który też był krytykowany przez mamę ) stwierdził kiedyś ,że jestem od niej uzależniona.

no na pewno zdrowa relacja toto nie jest :/ mama zrobi wszystko, żeby wywołać w Tobie poczucie winy. Pytanie tylko, czy Ty się na to godzisz. wiem, że tu pewnie zaraz padną śmiechy-chichy, że pierwsza porada wizażu, ale serio polecam terapię. dobry psychoterapeuta pomoże Ci nie brać do siebie tego szantażu emocjonalnego (bo celowe wywoływanie u kogoś poczucia winy to właśnie szantaż emocjonalny). Wiem, jakie to jest trudne - sama przeszłam przez podobną sytuację. Ale naprawdę przy tak toksycznych matkach jedynym rozwiązaniem jest na jakiś czas się odciąć. Może wystarczy, jak się wyprowadzi, może będzie trzeba odczekać dodatkowo miesiąc, może rok. Jeśli chcesz coś zmienić, to tędy droga.

[drirrpl]

Musisz uzmysłowić sobie ze to co ona robi to próba wymuszenia na tobie podporządkowania, ona po prostu gra na twoich emocjach a ty do tego pięknie tańczyć potrafisz...
Jak zaczyna płakać to musisz sobie uzmysłowić ze to tylko gra z jej strony, ona moze plakac na zawolanie, nie możesz na to reagować, ona będzie wielokrotnie testowała twoją wolę, musisz być silna i się nie dać jej podporządkować.
Ciągła krytyka rujnuje człowieka, musisz to załatwić z nią, ona niszczy ciebie ciągłymi takimi jazdami żeby łatwiej cie było kontrolować, powiedz ze sobie tego nie życzysz a jak nie to brak informowania jej o twoim życiu, ona długo tak nie pociągnie i sama zmieknie.
Mam dwie siostry w byłej juz rodzinie które w taki właśnie opisany przez ciebie sposób są kontrolowane(30+lat), płacz, poniżanie, wytykanie obojętnie jak by się człowiek starał, i co najgorsze, stały się z czasem podobne do niej, ja tego nie przetrwałem, i tobie nie życzę byś stała się taka osoba jak twoja matka, a pamiętaj ze wiele zachowań wynosiły z domu...

[Stokrotka0007]

teraz nowa "afera" z powodu mojego wyjazdu nad morze. Jedziemy z chłopakiem na 4 dni na urlop ale oczywiście to źle bo jak tak ma sama w domu zostać? jak ja ją w ogóle mogę zostawić samą, babcia zmarła w kwietniu i przecież nie doszła jeszcze do siebie...

[Elfir]

nie wiem czy jest sens wznawiania wątku, skoro w zasadzie wszystko zostało na ten temat powiedziane.
Chyba, że po prostu co jakiś czas chcesz się pożalić, ale w sumienie nie zależy ci na zmianie sytuacji.