Czy nasz 6 letni zwiazek sie wypalil? Czy mozna go jeszcze uratowac?

[mariuszzzz]

Czesc,

Jestem ze swoja dziewczyna razem od prawie 6 lat. Oboje dochodzimy do 30stki. Niedawno jednak powiedziala, ze nie wie czy mnie jeszcze kocha i teraz rozwaza rozstanie.

Z tego co przeanalizowalem to przyczyna lezy po obu stronach.

Przezylismy ze soba wiele, wiem, ze nie jestem idealny, mam swoje wady jak kazdy inny, ktore staram sie korygowac. Niestety zdarzylo mi sie kilka razy miec niezbyt kontrolowane wybuchy zlosci podczas ktorych ja obrazilem. Te wybuchy nie byly jej wina lecz jedynie moje problemy zawodowe. Z wyjatkiem tego nie zrobilem jej zadnej wiekszej przykrosci, nie zdradzalem, itp.

Teraz jej strona. Ona w duzej mierze poswiecila swoja kariere dla mojej. W rezultacie tego, wypadla ze swojego zawodu mimo ukonczonych bardzo dobrych studiow. Obecnie nie ma pracy a wczesniej robila tylko dorywczo.
Mowi, ze jest zagubiona, niepewna, nie wie co lubi, ze sama sie dobrze ze soba nie czuje i ze nie moze jasno i logicznie myslec.

Teraz w tym wszystkim zaczela watpic w milosc do mnie i nasz zwiazek. Twierdzi, ze nie wie juz czy mnie kocha. Nadal jednak mowi, ze dba i troszczy sie o mnie i ze nie chce mnie zranic.
Jako rozwiazanie, widzi i proponuje rozstanie - chce pobyc sama ze soba, "na nowo sie poznac" (?). Chce sobie zostawic jednak otwarta furtke i mozliwosc powrotu w przyszlosci w wypadku gdyby doszla do wniosku, ze popelnila blad - jak to nazywa, ze moze to byc jej najwiekszy blad w zyciu.

Jezeli chodzi o mnie, to ja ja nadal bardzo kocham i chce z nia byc. Zadeklarowalem, ze bede ja wspieral w jej obecnym stanie. Przedstawilem jej nawet liste dzialan ktorymi mozna zaadresowac jej kazdy problem, z wieloma wariantami.
Caly czas prowadzimy negocjaje jezeli chodzi o rozwiazanie tego kryzysu ale na chwile obecne, widze, ze bardziej sie sklania co do rozstania. Mowi, ze ze mna sie czuje zbyt bezpiecznie.

Chcialbym uslyszec wasze opinie na temat tego co sie dzieje w moim zwiazku i jezeli wspieracie jego podtrzymanie to jak to najlepiej zrobic.

Jezeli potrzebujecie wiecej szczegolow do oceny tej sytuacji, to prosze pytajcie.

Z gory wielkie dzieki.

[SylwiaKaja]

Ona w duzej mierze poswiecila swoja kariere dla mojej. W rezultacie tego, wypadla ze swojego zawodu mimo ukonczonych bardzo dobrych studiow. Obecnie nie ma pracy a wczesniej robila tylko dorywczo.

Ale dlaczego? Bo nie wspominasz nic o dzieciach np.

[mariuszzzz]

Napisane przez SylwiaKaja

Ale dlaczego? Bo nie wspominasz nic o dzieciach np.

Jezdzilismy po swiecie za moimi projektami, czesto w miejsca gdzie w jej zawodzie nie bylo duzego rynku pracy.

Nie mamy dzieci ani nie jestesmy malzenstwem mimo iz bardzo tego pragne. Usprawiedliwia to bardzo burzliwymi rozwodami w jej rodzinie, ktore faktycznie mialy miejsce.

[Fleur_D]

Czyli poświęcił swoją karierę (czysta głupota) po to, żebyś miał na kim wyładowywać złość. marnie to wygląda. Ona teraz czuje, że zrobiła źle, że zmarnowała parę lat życia i to zupełnie bez powodu. Ciężko wam będzie, szczególnie że należysz do ludzi, którzy kochają, gdy tracą, a potem wszystkie problemy zaczną się od nowa. Nie wróżę wam sukcesu w taki układzie. Najlepiej będzie, jesli ona teraz skupi się na swoim życiu, wróci do zawodu, a o związku pomyślicie potem. Jeśli tego nie zrobi, to nie macie w ogóle żadnych szans, za dużo tłumionych pretensji.

[Elfir]

tylko nie bardzo rozumiem po co sie rozstawać - tylko po to aby wrócić do zawodu musi być singlem?
Problemy w związkach rozwiązuje się razem.
Nie kocha, wypaliło się z powodu problemów życiowych. Bywa.

Może do siebie wrócicie, może nie - ale nie bazowałabym planów życiowych na nadziei, że wróci.

[mariuszzzz]

Napisane przez Elfir

tylko nie bardzo rozumiem po co sie rozstawać - tylko po to aby wrócić do zawodu musi być singlem?
Problemy w związkach rozwiązuje się razem.

Tez tego nie do konca rozumiem i uwazam podobnie. Ona bardzo chce wyjsc ze strefy komfortu jaki mamy (materialnie nic jej nie brakuje, zawsze dostaje to czego pragnie) i sprawdzic jak to jest na swoim - tak mi sie wydaje. Ale nadal, moim zdaniem nie trzeba sie rozstawac do tego.

[tinpanalley]

mnie zaniepokoiły słowa o tym, że ona chce sobie zostawić furtkę. Czyli Ty masz iść do szafy na X czasu, żeby ona mogła... no właściwie co robić? A jak w życiu nikt się nie trafi, a przyjdzie ten "ostatni dzwonek" to ona wyjmie Cię z tej szafy i będziesz jak znalazł? W życiu zdarzają się rozstania, na ból związany z tym nie ma recepty. Jak czytam Twoje słowa, to przypomina mi się powieść noblisty Mario Vargasa Liosy: "Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki". Główny bohater właśnie był takim kimś, kto marnował sobie życie, nie mogąc pogodzić się z rzeczywistością i siedział w tej "szafie" i co jakiś czas ona sięgała po niego.

[Elfir]

Jak macie nauczyć się rozwiązywać wspólnie problemy? Przecież związek to nie same przyjemności. Zawsze się kiedyś pojawiają kłopoty - to co za każdym razem przerwa?

Więc to jednak brak uczuć, coś jej się wypaliło. Pewnie od skrywanego latami poczucia niesprawiedliwości i frustracji.

[tinpanalley]

Napisane przez Elfir

Jak macie nauczyć się rozwiązywać wspólnie problemy? Przecież związek to nie same przyjemności. Zawsze się kiedyś pojawiają kłopoty - to co za każdym razem przerwa?

Więc to jednak brak uczuć, coś jej się wypaliło. Pewnie od skrywanego latami poczucia niesprawiedliwości i frustracji.

też uważam, że u niej zgasło i wymyśla do tego teorię samodzielności. Tak jej dobrze, że aż za dobrze.
Autorze, na Twoim miejscu nie winiłabym ani jej ani siebie, tylko uznała, że jakiś rozdział w życiu czas zamknąć. Przeboleć swoje, dać czasowi czas, żeby uleczył ranę i otworzyć nowy rozdział.

[mariuszzzz]

Napisane przez Elfir

Więc to jednak brak uczuć, coś jej się wypaliło. Pewnie od skrywanego latami poczucia niesprawiedliwości i frustracji.

Mozna to jeszcze odbudowac? Moze zasiegnac pomocy u specialisty (oboje)? Bo cos czuje, ze jezeli sie teraz rozstaniemy to powrotu nie bedzie.

[tinpanalley]

dlaczego tak czujesz? Odpowiedz szczerze

[Elfir]

Napisane przez mariuszzzz

Bo cos czuje, ze jezeli sie teraz rozstaniemy to powrotu nie bedzie.

A nie uważasz, że przy takim postawieniu sprawy okazuje się że za mało was łączy?
skoro jestes pewny, że nie wróci.

[mariuszzzz]

Napisane przez tinpanalley

dlaczego tak czujesz? Odpowiedz szczerze

Mam takie dwa tory myslowe:

Jezeli jej sie uda (a jest to bardzo prawdopodobne bo jest osoba inteligentna) to bedzie sie dobrze czula, wiem ile radosci moze dac spelnienie zawodowe. Jest rowniez osoba bardzo atrakcyjna i na ilosc adoratorow nie bedzie narzekac.

Inna mozliwosc jest taka, ze bedzie nadal sie czuc niepewnie i swiadomie albo podswiadomie bedzie szukala jakiegos oparcia ktorym moze okazac sie ktos inny.

[tinpanalley]

Napisane przez mariuszzzz

Mam takie dwa tory myslowe:

Jezeli jej sie uda (a jest to bardzo prawdopodobne bo jest osoba inteligentna) to bedzie sie dobrze czula, wiem ile radosci moze dac spelnienie zawodowe. Jest rowniez osoba bardzo atrakcyjna i na ilosc adoratorow nie bedzie narzekac.

Inna mozliwosc jest taka, ze bedzie nadal sie czuc niepewnie i swiadomie albo podswiadomie bedzie szukala jakiegos oparcia ktorym moze okazac sie ktos inny.

nie rozumiem, czyli spełnienie zawodowe zastąpić miałoby jej miłość do Ciebie? Myślę, że nie odpowiedziałeś sobie szczerze... kurczę, jeśli się kogoś kocha, to po prostu chce się z nim być.

[mariuszzzz]

Napisane przez Elfir

A nie uważasz, że przy takim postawieniu sprawy okazuje się że za mało was łączy?
skoro jestes pewny, że nie wróci.

Nie jestem pewien, takie mam tylko przeczucie. Jezeli sie rozstaniemy to w dodatku dojdzie duza odleglosc bo chce wyjechac do innego kraju.

[tinpanalley]

zdobywa się świat, poznaje, ale wraca się potem do domu, do ukochanego męża, chłopaka. Bez niego chocbym zdobyła szczyty, to nie miałoby sensu.

[mariuszzzz]

Napisane przez tinpanalley

nie rozumiem, czyli spełnienie zawodowe zastąpić miałoby jej miłość do Ciebie? Myślę, że nie odpowiedziałeś sobie szczerze... kurczę, jeśli się kogoś kocha, to po prostu chce się z nim być.

Widze, gdzie zmierzasz jak rowniez inni uczestnicy tej dyskusji ale ja chce miec ta nadzieje, ze jednak kocha i ze jakos to mozna naprawic.

[Elfir]

Napisane przez mariuszzzz

Nie jestem pewien, takie mam tylko przeczucie. Jezeli sie rozstaniemy to w dodatku dojdzie duza odleglosc bo chce wyjechac do innego kraju.

Ale skoro chcesz wyjechac to i tak się rozpadnie, bo ona podjąc pracę chce tu a nie w nowym kraju.

[mariuszzzz]

Napisane przez Elfir

Ale skoro chcesz wyjechac to i tak się rozpadnie, bo ona podjąc pracę chce tu a nie w nowym kraju.

Ona chce zaczac w innym kraju.

[201803290936]

Przemknęło Ci przez głowę, że mogła kogoś poznać? Koresponduje z kimś?

[tinpanalley]

Napisane przez mariuszzzz

Widze, gdzie zmierzasz jak rowniez inni uczestnicy tej dyskusji ale ja chce miec ta nadzieje, ze jednak kocha i ze jakos to mozna naprawic.

zacytuję: Jeśli coś kochasz- puść to wolno. Jeśli wróci, jest twoje, jeśli nie- nigdy twoje nie było.
no bo w sumie co możesz zrobić? uczepić się jej nogi? zakazać jej rozstania?

[Elfir]

Napisane przez mariuszzzz

Ona chce zaczac w innym kraju.

To dlaczego wcześniej tego nie zrobiła?
To sa wymówki - nie oszukuj się.

[mariuszzzz]

Napisane przez tinpanalley

zacytuję: Jeśli coś kochasz- puść to wolno. Jeśli wróci, jest twoje, jeśli nie- nigdy twoje nie było.
no bo w sumie co możesz zrobić? uczepić się jej nogi? zakazać jej rozstania?

Chcialem jej pomoc wyjsc z tego "depresyjnego" stanu w ktorym sie teraz znajduje. Planowalem zabrac ja na wycieczke w jakies miejsce ktore bardzo lubi i porobic to na co ma ochote.
Chwytam sie tego, ze twierdzi, ze nie jest w stanie jasno myslec, jak to powiedziala.

---------- Dopisano o 22:16 ---------- Poprzedni post napisano o 22:15 ----------

Napisane przez Doris1981

Przemknęło Ci przez głowę, że mogła kogoś poznać? Koresponduje z kimś?

To jest bardzo malo prawdopodobne. Tego by nie zrobila.

[201803290936]

Napisane przez mariuszzzz

(...)
To jest bardzo malo prawdopodobne. Tego by nie zrobila.

Facet, błagam. Życia nie znasz? A jeszcze kilka miesięcy temu uwierzyłbyś, że chciałaby Cię zostawić? Pytam, bo z opisu pani nie wygląda mi na taką, która nagle sobie wyhodowała jaja. Raczej na kogoś, kto mógł usłyszeć od kogoś (korespondencyjny kolega...), że facet jej nie docenia i tak dalej. I nagle stwierdzić, że może rzeczywiście czas zmienić "gałąź" na inną.

[tinpanalley]

Napisane przez mariuszzzz

Chcialem jej pomoc wyjsc z tego "depresyjnego" stanu w ktorym sie teraz znajduje. Planowalem zabrac ja na wycieczke w jakies miejsce ktore bardzo lubi i porobic to na co ma ochote.
Chwytam sie tego, ze twierdzi, ze nie jest w stanie jasno myslec, jak to powiedziala.

---------- Dopisano o 22:16 ---------- Poprzedni post napisano o 22:15 ----------


To jest bardzo malo prawdopodobne. Tego by nie zrobila.

wiem, że chwytasz się każdego słowa, które daje Ci jakąś nadzieję. Pomyśl przez chwilę głową, a nie sercem. Z resztą, sprawa rozwinie się sama, któreś z Was podejmie w końcu jakąś decyzję.

[Mick]

Nie ma możliwości, żebyście oboje przeprowadzili się do tego kraju, w którym ona będzie miała szansę na lepszą pracę?

[mariuszzzz]

Napisane przez Mick

Nie ma możliwości, żebyście oboje przeprowadzili się do tego kraju, w którym ona będzie miała szansę na lepszą pracę?

Jest taka mozliwosc ale chcialbym zeby wczesniej sie zdecydowala co do swoich uczuc.

[kasiatoya]

Twoja dziewczyna dobija do 30 i z tego co piszesz dotarło do niej w końcu, że przeinwestowała w ten związek.
Po 6 latach nie ma ani męża, ani dzieci ani nie realizowała się zawodowo a 30 to dla wielu kobiet czas podsumowań. Stad ta jej depresja. Osobiście wcale jej się nie dziwię i też bym pewnie odeszła w takiej sytuacji.
To, że Ty jej dajesz pieniądze na zachcianki to trochę za mało, żeby poczuć się spełnionym w życiu. Ona pewnie liczyła na coś więcej.
Nie sprawdziłeś się jako partner w życiu przez 6 lat a to kawał czasu i prawdopodobnie ona przestała wierzyć, że będzie inaczej.
Prawdopodobnie nawet nie wie jak Ci to powiedzieć albo już nawet nie chce bo i po co, stąd te gadki o strefie komfortu itp.
A jak przeczytałam, że chcesz rozwiązać problem który narastał przez 6 lat zabraniem jej na wycieczkę to aż się uśmiechnęłam (gorzko i z politowaniem uśmiechnęłam).
Moim zdaniem przegrałeś, byłeś skupiony na sobie a ona zamiast się rozwijać ciągle dawała nie dostając zbyt wiele w zamian. Ten związek będzie naprawdę baaaaardzo trudno uratować jeśli to w ogóle możliwe (gdyby chodziło o mnie - nie byłoby możliwe)
Zawiodłeś ją i tyle. Ona już pewnie nie ma siły dalej rezygnować z siebie skoro w zamian dostaje tylko pieniądze na przyjemności (Twoje pieniądze, nie jej - to istotne) i pewnie dlatego czuje się tak bardzo przegrana.

[201803290936]

Napisane przez kasiatoya

Twoja dziewczyna dobija do 30 i z tego co piszesz dotarło do niej w końcu, że przeinwestowała w ten związek.
Po 6 latach nie ma ani męża, ani dzieci ani nie realizowała się zawodowo a 30 to dla wielu kobiet czas podsumowań. Stad ta jej depresja. Osobiście wcale jej się nie dziwię i też bym pewnie odeszła w takiej sytuacji.
To, że Ty jej dajesz pieniądze na zachcianki to trochę za mało, żeby poczuć się spełnionym w życiu. Ona pewnie liczyła na coś więcej.
Nie sprawdziłeś się jako partner w życiu przez 6 lat a to kawał czasu i prawdopodobnie ona przestała wierzyć, że będzie inaczej.
Prawdopodobnie nawet nie wie jak Ci to powiedzieć albo już nawet nie chce bo i po co, stąd te gadki o strefie komfortu itp.
A jak przeczytałam, że chcesz rozwiązać problem który narastał przez 6 lat zabraniem jej na wycieczkę to aż się uśmiechnęłam (gorzko i z politowaniem uśmiechnęłam).
Moim zdaniem przegrałeś, byłeś skupiony na sobie a ona zamiast się rozwijać ciągle dawała nie dostając zbyt wiele w zamian. Ten związek będzie naprawdę baaaaardzo trudno uratować jeśli to w ogóle możliwe (gdyby chodziło o mnie - nie byłoby możliwe)
Zawiodłeś ją i tyle. Ona już pewnie nie ma siły dalej rezygnować z siebie skoro w zamian dostaje tylko pieniądze na przyjemności (Twoje pieniądze, nie jej - to istotne) i pewnie dlatego czuje się tak bardzo przegrana.

Możliwe, że to jest ta tzw. druga strona medalu, której autor nie chciał zobaczyć.

[mama001]

Taak, to jego wina, że ona się nie zrealizowała zawodowo, że nie ma dzieci ani męża. Facet napisał, że pragnął ślubu a ta się rozwodami w rodzinie usprawiedliwiała, że nie warto. Uważam, że więcej winy jest po jej stronie, ponieważ jak można winić partnera że się kariery nie zrobiło? czy on ją zmuszał do poświęceń? zamykał w domu? kobieta tkwiła przy nim i nic nie robiła bo jej tak wygodnie było a teraz wielki lament