Po humanie - co dalej?

[stratata]

Cześć dziewczyny.
Długo się zastanawiałam, czy napisać, czy nie, ale... rekrutacje na studia już się rozpoczęły, a ja jestem w czarnej d..., więc może Wy mi pomożecie. Jestem tegoroczną maturzystką, umysł niby humanistyczny, dobra z polskiego, jednak (Bogu dzięki) problemów, np. z matmą też nigdy nie miałam. Na maturze zdawałam przedmioty obowiązkowe + rozszerzony polski, podstawę wosu. Prawdę mówiąc to wcale tego nie przemyślałam, gdybym mogła cofnąć czas, pewnie rozegrałabym to zupełnie inaczej.
No, jednak wyszło jak wyszło, matura napisana, pozostaje czekać na wyniki i.. składać papiery. No właśnie, składać papiery - i tu zaczyna się mój problem. Pomysłów było mnóstwo, a nie zostało praktycznie nic. Początkowo chciałam iść na filologię polską - wiadomo, w stronę humanistyczną, jednak po głębszych przemyśleniach i obserwacji rynku szybko mi się to odwidziało (studia ciężkie, pracy brak). Potem przyszedł mi pomysł z administracją (mnóstwo osób na to idzie, z pracą słabo), dziennikarstwo (jeszcze gorzej), bezpieczeństwem wewnętrznym (jeden z najbardziej obleganych kierunków, więc nie trzeba chyba tłumaczyć czemu odrzuciłam). Potem były finanse - stwierdziłam, że skoro z matmą nigdy problemów nie miałam, to chyba bym sobie poradziła. Czytałam i czytałam, większość idzie tam po klasach ekonomicznych, więc i z rozszerzoną matematyką. Nie powiem, trochę się przeraziłam, ale to i tak jedyne, co jeszcze biorę pod uwagę (chyba głównie ze względu na to, że matma daje sporo możliwości).
Zapytacie: no i w czym mamy Ci pomóc, jak Ty sama nic nie wiesz? Nieśmiało proszę was o rady, pomysły, własne doświadczenia, bo może znajdzie się tutaj ktoś, kto podobnie jak ja, niby umysł humanistyczny, a poszedł w zupełnie innym kierunku i jest zadowolony. Czuję się zniechęcona, co wymyślę jakiś kierunek - zaraz przeczytam, że nie warto studiować. Już nie mam pomysłów, chcę iść na studia, nie chcę robić sobie roku przerwy na przemyślenia, bo wiem, że się rozleniwię i wcale nie pójdę. Gdybym miała jakieś konkretne zainteresowania to pewnie byłoby mi łatwiej, a tak ciągle myślę i myślę.
I nie chodzi o to, że wy mi powiecie - idź na to i na to, a ja tak zrobię, tylko po to, żeby coś studiować. Po prostu wiem, że nie każdy w życiu wie, co chce robić, ale nie zaszkodzi zapytać o wasze kierunki, może to podsunie mi jakiś pomysł. A nuż to właśnie będzie to, co i mnie zainteresuje i uwierzę, że się do tego nadaję. Z góry dziękuję za jakiekolwiek pomysły.

Aha, zaznaczę, że moją piętą achillesową są języki obce (kompletnie nie mam do tego głowy) i geografia. Myślę o studiach dziennych, najlepiej Warszawa, Toruń.

[Zielony24]

Napisane przez stratata

Prawdę mówiąc to wcale tego nie przemyślałam, gdybym mogła cofnąć czas, pewnie rozegrałabym to zupełnie inaczej. [...] Już nie mam pomysłów, chcę iść na studia, nie chcę robić sobie roku przerwy na przemyślenia, bo wiem, że się rozleniwię i wcale nie pójdę. Gdybym miała jakieś konkretne zainteresowania to pewnie byłoby mi łatwiej, a tak ciągle myślę i myślę.

To idz na cokolwiek, chocby na polonistyke, skoro mowisz, ze sie rozleniwisz inaczej i zapisz sie na poprawe matury. Jest szansa, ze polonistyka Ci sie spodoba i zostaniesz na niej.
A z praca teraz wszedzie ciezko jest.

[cholernarejestracja]

Źle do tego podchodzisz.

Najpierw zastanów się, co byś chciała robić w życiu, jaki zawód wykonywać, gdzie pracować. A później poszukaj studiów, które Cię do tego przybliżą

[Marcioch_]

Ja jestem w bardzo podobnej sytuacji- też po klasie humanistycznej. Z tym, że ja od razu wiedziałam, że nie chce iść na coś czysto humanistycznego. I wiem, że taki profil w LO był moim ogromnym błędem, gdyż zawsze matma to było to coś, co uwielbiałam. Ale cóż, przepadło.
I w tym momencie mam nadzieję dostać się na SGGW na Zarządzanie i Inżynierię Produkcji. Wiem, że na pewno będzie mi tam ciężej, niż ludziom z klas ścisłych, ale jestem ambitna i dość zdolna, więc jeśli od razu wezmę się za naukę,to dam radę
A myślałam może o kierunkach ekonomicznych?
Powiem Ci to, co powiedziała mi moja kuzynka- jeśli nie jesteś pewna co chcesz w życiu robić, wybierz taki kierunek, po którym będziesz miała możliwość zrobić magistra z kilku różnych, pokrewnych kierunków, a nie tylko kontynuacje licencjatu ;p

[Odonate]

Byłam w liceum na humanie, choć nie z własnej woli (tak mi autorytarnie narzucił tata). Obecnie jestem już inżynierem elektrotechniki i studiuję mój kierunek dalej

Poszukaj, posprawdzaj, może znajdziesz coś dla siebie. Jeśli matura Cię ogranicza - popracuj przez rok, doucz się, zdaj dodatkowe przedmioty i idź na wymarzony kierunek.
A tak swoją drogą, nie wiem dlaczego, współczesna młodzież nie studiuje zgodnie z marzeniami, z predyspozycjami, tylko z przekonaniem "to będzie dobrze płatne", albo "tu będzie praca". Tymczasem jeśli ktoś coś wykonuje z powołania, z polotem i wyczuciem, to jest na znacznie wyższej pozycji od całej reszty i zawsze znajdzie pracę. A jak nie będzie mógł znaleźć, to sam sobie stworzy warunki do zarobku

[Zielony24]

Napisane przez Odonate

A tak swoją drogą, nie wiem dlaczego, współczesna młodzież nie studiuje zgodnie z marzeniami, z predyspozycjami, tylko z przekonaniem "to będzie dobrze płatne", albo "tu będzie praca".

A ile osob konczac LO tak naprawde wie, co chce robic w zyciu?

[Katia_23]

Widzę że masz dokładnie tak jak ja! Normalnie jakbym jakąs swoją wypowiedź czytała ja też myślę nad administracją, na bezpieczeństw wew też się zarejestrowałam (ale chyba z tego zrezygnuję). No i utknęłam na razie na zarządzaniu zaocznie w Wawie. Ja też uważam że lepiej coś w kierunkach ekonomicznych wybrać, bo my - humaniści to zbyt wielkiego pola do popisu nie mamy...

[maacieek]

Podstawowe pytanie sobie zadaj dotyczące studiów czy chcesz iśc tylko po to żeby studiować? Czy żeby się czegoś nauczyć? Gdziebyś nie poszła to nie ma pracy niby. Bo jak się za nauke weżmie i jakieś kursy doszkalające porobi, jakąs prace dorywczą jak by się dało itp. to zawsze to jakiś + do CV i stażu i doświadczenia. Warto iść zgodnie z tym co się lubi, w czym się jest dobrym a nie na coś bo jest np. modne lub łatwe

[Katia_23]

Napisane przez maacieek

Podstawowe pytanie sobie zadaj dotyczące studiów czy chcesz iśc tylko po to żeby studiować? Czy żeby się czegoś nauczyć? Gdziebyś nie poszła to nie ma pracy niby. Bo jak się za nauke weżmie i jakieś kursy doszkalające porobi, jakąs prace dorywczą jak by się dało itp. to zawsze to jakiś + do CV i stażu i doświadczenia. Warto iść zgodnie z tym co się lubi, w czym się jest dobrym a nie na coś bo jest np. modne lub łatwe

Masz rację, ale ja już wychodzę z założenia że jak ktoś zadaje takie pytanie to wie że chce studiować żeby się czegoś nauczyć i znaleźć po tym dobrą pracę. A kursy to też super opcja, najlepiej zrobić sobie coś z języka i może komputerowy (ja tak zamierzam). Rzeczywiście warto iść za tym co się lubi ale także za tym co chociaż da możlwiości pracy

[Natt1992]

Jeśli będziesz się zniechęcać, bo ktoś Ci powie, że po danym kierunku nie ma pracy to w końcu nie pójdziesz na żadne studia. Nie rozumiem takiego podejścia. Jasne, jest dużo bezrobotnych ale to, że skończysz dziennikarstwo nie oznacza, że będziesz do końca życia pracować w KFC. Trzeba się tylko przyłożyć i skupić na własnym rozwoju zamiast słuchać niespełnionych, nieszczęśliwych ludzi

Również byłam na humanie (z tym, że na profilu językowym) i wybrałam go z myślą o prawie. Pod koniec liceum stwierdziłam, że to nie jest to, co chciałabym robić w życiu no i masz
Ze swojej strony polecam WSB, jest także w Toruniu. Uważam, że warto zapisać się na to bezpieczeństwo wewnętrzne (jest promocja i do końca lipca nie płaci się wpisowego, pierwszy rok też wychodzi taniej). No ale jest to uczelnia prywatna i trzeba pogodzić się z wydatkami. W tym roku otworzyli kilka nowych kierunków, osobiście skusiłabym się na prawo i zarządzanie w biznesie
Poprzeglądaj sobie różne wydziały, może coś wpadnie Ci w oko, zaintryguje. Tylko tak jak mówiłam, nie kieruj się za bardzo opiniami ludzi którzy wyznają zasadę "nie znam się, więc się wypowiem".

---------- Dopisano o 18:43 ---------- Poprzedni post napisano o 18:41 ----------

Napisane przez Odonate

A tak swoją drogą, nie wiem dlaczego, współczesna młodzież nie studiuje zgodnie z marzeniami, z predyspozycjami, tylko z przekonaniem "to będzie dobrze płatne", albo "tu będzie praca". Tymczasem jeśli ktoś coś wykonuje z powołania, z polotem i wyczuciem, to jest na znacznie wyższej pozycji od całej reszty i zawsze znajdzie pracę. A jak nie będzie mógł znaleźć, to sam sobie stworzy warunki do zarobku

[zieloneoczy19]

ja tez jestem po humanie i jestem wlasnie na finansach. w liceum moim ulubionym przedmiotem byla historia, zdawalam erke na maturze i gdyby nie fakt, ze po studiach stricte historycznych mozna myc gary w barze' to na pewno bym na to poszla. ale tak nie zrobilam i powiem cos co moze cie zaskoczy:
owszem na finansach jest duzo matmy pod roznymi postaciami, ale w zagadnieniach teoretycznych mozna odkrywac tez humanistyczne aspekty, chociazby jak historia gospodarcza, ustawy o rachunkowosci itd. mnie to ciekawi

[jakto]

co dalej?
Też zadaję sobie to pytanie. Tylko jestem w innej sytuacji, jestem po mat-fizie, zdałam rozszerzoną matmę (liczę na ok 80%) i.... rozszerzony polski (a tutaj myślę, że będzie ponad 85%)... nie wiem co dalej. Przez 3 lata uczyłam się matematyki na poz. rozszerzonym, powinnam iść na studia techniczne (tym bardziej, że "mówi się, że jest po nich praca") ale jednak ciągnie mnie na bardziej humanistyczny kierunek (tylko też nie wiem jaki). Nie mam pojęcia co robić

[siwy24]

Ja jestem po humanie i mam dość niezłe zdolności ścisłe, ale sam czuję się umysłem humanistycznym. A mogłem spokojnie kierować się w stronę kierunków technicznych.
Co mogę powiedzieć ze swojej strony? Studiuj to, co Cię interesuje. To, co da Ci pracę taką, w której nie będziesz się nudzić. Bo jestem sam zdania, że iść na studia tylko po to, by coś studiować, to nie ma sensu. Zajmiesz miejsce komuś, kto do tego ma predyspozycje / chęci, a sama będziesz niewolnikiem własnego losu. Pomyśl sobie co lubisz robić, poczytaj o kierunkach, coś na pewno wybierzesz.

[201605300922]

A ja jestem przeciwnego zdania, niż udzielające się tutaj wizażanki. Wcale nie jest tak, że jeśli się wybiera studia, które Cię pasjonują, to pracę w zawodzie jakoś znajdziesz. Za dużo znam fascynatek języka angielskiego czy niemieckiego, wybitnych historyków czy polonistów, którzy nie umieli znaleźć pracy, mimo że na studiach również starali się pracować, odbywali staże i wolontariaty. Tak samo jak znam biotechnologów, którzy poszli na swój kierunek z pasji, mamieni wizją, jaki to przyszłościowy kierunek, a potem mieli do wyboru albo nie pracować w zawodzie, albo wyjechać na zachód, bo w Polsce nawet w szkole nie mogliby uczyć biologii. Też im się wydawało, że jeśli będą dobrymi studentami, będą się udzielać na kołach naukowych, to ktoś ich zauważy i zostaną na uczelni. Tylko że praktycznie większość ludzi z ich roku tak zakładała, a uczelnie nie są z gumy, żeby zatrudnić wszystkich wybitnych absolwentów. Studiowanie dziennikarstwa w sytuacji, gdy nawet w gazetach (np. wyborczej) sami dziennikarze piszą wprost, że w ich redakcji nie pracuje ani jedna osoba stricte po dziennikarstwie, a np. ekonomiści, politolodzy, historycy - dla mnie większego argumentu na nie dla dziennikarstwa nie trzeba. Jak ktoś ma ochotę studiować historię sztuki - która na pewno jest interesująca i osobiście chętnie bym swoją wiedzę na ten temat pogłębiała - to niech studiuje, ale potem nie płacze, że nie ma pracy dla ludzi z jego wykształceniem. To samo z pedagogiką - w sytuacji, gdy jest niż demograficzny, nauczyciele - często uczący już wiele lat - są zwalniani i wg statystyk np. dla województwa podkarpackiego część z nich idzie do pracy fizycznej - to jak trzeba być naiwnym, by wierzyć, że praca w szkole czeka na świeżo upieczoną absolwentkę pedagogiki? Ja rozumiem, że ktoś może mieć pasję, może byłby faktycznie wybitnym nauczycielem - ale trzeba mieć też trochę realizmu w myśleniu.

Moja przyjaciółka była na biolchemie, wybrała Finanse i Rachunkowość na UE w Katowicach, z matmy była zawsze słaba, tam sobie dała radę. Musiała pewien wysiłek w to włożyć, ale też przeładowana nauką na pewno nie była.

[Bruised]

Ja po humanie i z podstawową matmą jakiś czas temu wybrałam się na finanse. Jak się przyłożysz, to dasz radę, bo wcale nie jest tak, że większość ludzi jest po ekonomicznych klasach. Chociaż i tak później zaczęłam drugi kierunek, bardziej humanistyczny, ale fir też się może kiedyś przydać Gdybyś chciała się dowiedzieć czegoś o finansach na UMK, to pisz na priv

[Natt1992]

Nadis, oczywiście, że nikt nie zagwarantuje jej pracy nawet jeśli będzie wybitna w tym co robi. Ale czy to znaczy, że ma się zmuszać do czegoś co kompletnie jej nie interesuje (i nie oszukujmy się, także nie daje żadnej pewności zdobycia zatrudnienia)?
Niestety, nie jesteśmy w stanie powiedzieć "idź na to, bo po tym będziesz miała za co żyć". Zapotrzebowanie się zmienia a zawsze znajdzie się ktoś lepszy. Dlatego uważam, że powinno się wybrać coś, co jest dla nas faktycznie interesujące, niż coś, co może przynieść ewentualne korzyści. Po co się męczyć i być nieszczęśliwym?

[viva91]

Napisane przez stratata

bo może znajdzie się tutaj ktoś, kto podobnie jak ja, niby umysł humanistyczny, a poszedł w zupełnie innym kierunku i jest zadowolony. Czuję się zniechęcona, co wymyślę jakiś kierunek - zaraz przeczytam, że nie warto studiować.

no to na przykład ja: absolwentka humana, matura typowo humanistyczna, studiuję inżynierską gospodarkę przestrzenną jestem bardzo zadowolona, choć oczywiście wszędzie słyszę, że pracy mieć nie będę. ale tak piszą o każdym kierunku, nawet "przyszłościowa" informatyka ma swoich przeciwników, którzy wróżą jej absolwentom bezrobocie lub pracę za grosze, także głowa do góry, nie wierz w to na 100%

a z tymi finansami spróbuj, nie ważne, że składają na nią ludzie z rozszerzoną matmą, jeśli Twoja matura wystarczy Ci na dostanie to nie ma problemu, materiału rozszerzonego możesz liznąć przez wakacje, choć podejrzewam, że na studiach spotkacie się z innym materiałem, który będzie nowy i dla Ciebie i dla absolwentów klas matematycznych

[201605300922]

Napisane przez Natt1992

Nadis, oczywiście, że nikt nie zagwarantuje jej pracy nawet jeśli będzie wybitna w tym co robi. Ale czy to znaczy, że ma się zmuszać do czegoś co kompletnie jej nie interesuje (i nie oszukujmy się, także nie daje żadnej pewności zdobycia zatrudnienia)?
Niestety, nie jesteśmy w stanie powiedzieć "idź na to, bo po tym będziesz miała za co żyć". Zapotrzebowanie się zmienia a zawsze znajdzie się ktoś lepszy. Dlatego uważam, że powinno się wybrać coś, co jest dla nas faktycznie interesujące, niż coś, co może przynieść ewentualne korzyści. Po co się męczyć i być nieszczęśliwym?

Z perspektywy mojego brata, który kochał historię i chciał ją studiować, a sprzeciw rodziców rzucił go na studia medyczne, które też początkowo go wcale nie interesowały i się na nich męczył (a teraz jest absolutnym fascynatem radiologii i jest bardzo zadowolony, że nie poszedł na historię) - owszem, jestem zdania, że czasami lepiej się przemęczyć i mieć później pracę. Nawet jeśli kosztuje nas to mnóstwo wysiłku, łez i stresu, niż później się zastanawiać, jak i za co żyć. To samo mogę powiedzieć o koleżance, która ma wyjątkowy talent plastyczny i z pewnością na ASP by się dostała z palcem w czterech literach (do czego wszyscy ją namawiali), a w końcu poszła na informatykę, która też jej specjalnie nie pasjonowała. Dzisiaj jest panią informatyk, zarabia dużo, także ma czas i pieniądze, by tę swoją pasję artystyczną pielęgnować.

[viva91]

Napisane przez Nadis

Z perspektywy mojego brata, który kochał historię i chciał ją studiować, a sprzeciw rodziców rzucił go na studia medyczne, które też początkowo go wcale nie interesowały i się na nich męczył (a teraz jest absolutnym fascynatem radiologii i jest bardzo zadowolony, że nie poszedł na historię) - owszem, jestem zdania, że czasami lepiej się przemęczyć i mieć później pracę. Nawet jeśli kosztuje nas to mnóstwo wysiłku, łez i stresu, niż później się zastanawiać, jak i za co żyć. To samo mogę powiedzieć o koleżance, która ma wyjątkowy talent plastyczny i z pewnością na ASP by się dostała z palcem w czterech literach (do czego wszyscy ją namawiali), a w końcu poszła na informatykę, która też jej specjalnie nie pasjonowała. Dzisiaj jest panią informatyk, zarabia dużo, także ma czas i pieniądze, by tę swoją pasję artystyczną pielęgnować.

ale wymieniłaś dwa najbardziej wzięte kierunki. medycyna i informatyka. chyba nie ma kolejnego, którego można by dorzucić do tego worka. więc co, wybór studiów, które dają pracę ma się opierać na wyborze spośród tych dwóch? no i też nikt nie zagwarantuje, że każdy po medycynie czy informatyce tą pracę znajdzie, fajnie, że bratu i koleżance się udało, jednak tak samo może się komuś udać po administracji

[201605300922]

Napisane przez viva91

ale wymieniłaś dwa najbardziej wzięte kierunki. medycyna i informatyka. chyba nie ma kolejnego, którego można by dorzucić do tego worka. więc co, wybór studiów, które dają pracę ma się opierać na wyborze spośród tych dwóch? no i też nikt nie zagwarantuje, że każdy po medycynie czy informatyce tą pracę znajdzie, fajnie, że bratu i koleżance się udało, jednak tak samo może się komuś udać po administracji

Jasne, że może. Między dość skrajnymi biegunami historia sztuki-informatyka jest też sporo innych kierunków, a wydaje mi się, że nie jest wielką tajemnicą, że o ile są kierunki, po których przy własnych staraniach coś można mieć np. psychologia, filologie, właśnie administracja czy kierunki ekonomiczne, to są też takie, po których graniczy to naprawdę z mniejszym czy większym cudem. I pójście na te kierunki dlatego, że nas interesują - jak ktoś chce, to jasne, tylko później i na tym forum, i na innych jest płacz i zgrzytanie zębów i obwinianie o wszystko obecnej ekipy rządzącej czy iluś tam ekip wstecz.

Ja osobiście od gimnazjum kocham czytać, pisać, mam na tym polu mniejsze czy większe sukcesy, polonistka w gimnazjum mówiła, że dla mnie nie ma innej drogi niż polonistyka. I sądzę, że studiowanie polonistyki faktycznie by mnie bardzo interesowało, pewnie byłabym w tym dobra. Ale ta sama polonistka, która mnie tak zachęcała do polonistyki, musiała robić dodatkowe fakultety, studia podyplomowe itd. by nie stracić pracy w jednym z większych gimnazjów w moim mieście... Dlatego powtarzam, pewien pragmatyzm w wyborze studiów powinien jednak być obecny, bo na wyborze studiów z pasji nie zawsze się dobrze kończy.

[jakto]

Napisane przez Nadis

Jasne, że może. Między dość skrajnymi biegunami historia sztuki-informatyka jest też sporo innych kierunków, a wydaje mi się, że nie jest wielką tajemnicą, że o ile są kierunki, po których przy własnych staraniach coś można mieć np. psychologia, filologie, właśnie administracja czy kierunki ekonomiczne, to są też takie, po których graniczy to naprawdę z mniejszym czy większym cudem. I pójście na te kierunki dlatego, że nas interesują - jak ktoś chce, to jasne, tylko później i na tym forum, i na innych jest płacz i zgrzytanie zębów i obwinianie o wszystko obecnej ekipy rządzącej czy iluś tam ekip wstecz.

Ja osobiście od gimnazjum kocham czytać, pisać, mam na tym polu mniejsze czy większe sukcesy, polonistka w gimnazjum mówiła, że dla mnie nie ma innej drogi niż polonistyka. I sądzę, że studiowanie polonistyki faktycznie by mnie bardzo interesowało, pewnie byłabym w tym dobra. Ale ta sama polonistka, która mnie tak zachęcała do polonistyki, musiała robić dodatkowe fakultety, studia podyplomowe itd. by nie stracić pracy w jednym z większych gimnazjów w moim mieście... Dlatego powtarzam, pewien pragmatyzm w wyborze studiów powinien jednak być obecny, bo na wyborze studiów z pasji nie zawsze się dobrze kończy.

Psychologia? Ja właśnie biję się z myślami czy iść na psychologię na UJ (a wiadomo, szczególnie w Krakowie jest kilka innych uczelni z tym kierunkiem, więc o pracę trudno) która jest wg mnie bardzo ciekawa czy poprostu iść na kierunek techniczny (jak pisałam byłam na mat-fizie). Nie mam pojęcia co zrobić

[Ephee]

Ja również jestem po humanie i w lipcu 2012 dostałam się na ekonomię z pewną specjalnością, ale ze swojej strony nie polecam. Matematyka była dla mnie istną katorgą, i to nie dlatego, że jestem głąbem, bo w liceum szło mi całkiem porządnie, ale dlatego, że jest to materiał, który jest z nami przerabiany w sposób, jakbyśmy byli po rozszerzeniu. W mojej grupie była tylko jedna dziewczyna po takiej klasie i takiej maturze, oczywiście za 2 czy 3 poprawką pozostałe osoby pozdawały, a ja uznałam, że się nie chcę dalej męczyć Teraz wybieram się na inne studia, ale również szukam takich, które mnie zainteresują na Uniwersytecie Łódzkim.

[Zielony24]

Napisane przez Natt1992

Dlatego uważam, że powinno się wybrać coś, co jest dla nas faktycznie interesujące, niż coś, co może przynieść ewentualne korzyści. Po co się męczyć i być nieszczęśliwym?

To, co jest interesujace jako hobby nie musi takie pozostac, jak pojdzie sie na studia zwiazane z tematem.


Polecam artykul:

You try something new and the result is awful. Your ego takes a hit because you're not always excellent, and you convince yourself that you don't take pleasure in that thing anyway. You're not good at that thing, it's not what you're really interested in anyway, so why bother?

In short, aptitude is mostly shit. It means you're competent without trying. Nobody wins a Nobel for being competent, just like you don't win an Olympic medal without trying. [...] You've gotten good at the things you've worked at. You've told yourself you're bad at the things you weren't born with an aptitude for. Instead of developing any amount of competence, we often opt for ignorance

Zgadzam sie z Nadis. Pragmatyzm FTW!

[viva91]

Napisane przez Ephee

Ja również jestem po humanie i w lipcu 2012 dostałam się na ekonomię z pewną specjalnością, ale ze swojej strony nie polecam. Matematyka była dla mnie istną katorgą, i to nie dlatego, że jestem głąbem, bo w liceum szło mi całkiem porządnie, ale dlatego, że jest to materiał, który jest z nami przerabiany w sposób, jakbyśmy byli po rozszerzeniu. W mojej grupie była tylko jedna dziewczyna po takiej klasie i takiej maturze, oczywiście za 2 czy 3 poprawką pozostałe osoby pozdawały, a ja uznałam, że się nie chcę dalej męczyć Teraz wybieram się na inne studia, ale również szukam takich, które mnie zainteresują na Uniwersytecie Łódzkim.

Zależy od człowieka, z mojej humanistycznej klasy kilka osób poszło na ekonomię i podobne kierunki i na matmę nie narzekali Zresztą sama miałam matematykę wyższą i przeżyłam.

[Ephee]

Napisane przez viva91

Zależy od człowieka, z mojej humanistycznej klasy kilka osób poszło na ekonomię i podobne kierunki i na matmę nie narzekali Zresztą sama miałam matematykę wyższą i przeżyłam.

Być może mieliście dużo więcej ćwiczeń z samej matematyki, nasze trwały 45 minut raz w tygodniu i nie były zbyt dobrze prowadzone, a dodatkowe dyżury też nic nam nie dawały Ale masz rację, zależy od człowieka, dlatego mówię- ze swojej strony nie polecam

[viva91]

Napisane przez Ephee

Być może mieliście dużo więcej ćwiczeń z samej matematyki, nasze trwały 45 minut raz w tygodniu i nie były zbyt dobrze prowadzone, a dodatkowe dyżury też nic nam nie dawały Ale masz rację, zależy od człowieka, dlatego mówię- ze swojej strony nie polecam

też miałam 45 minut i były często odwoływane bo w tym czasie były remonty i nie było nic słychać, co prowadząca mówi

[Ephee]

Napisane przez viva91

też miałam 45 minut i były często odwoływane bo w tym czasie były remonty i nie było nic słychać, co prowadząca mówi

To być może jesteś po prostu zdolniejsza dla mnie i mojej grupy to było zdecydowanie za mało i ciężko było zdać egzamin. Ale jeśli komuś naprawdę zależy to się tego wykuje, ja nie miałam motywacji ani zainteresowania tym kierunkiem, więc wolałam zrezygnować niż zapłacić za warunek i się męczyć ;D

[201703160948]

Zrób rok przerwy, w następnym roku popraw maturę i pomyśl nad studiami.
Jestem po humanie, jestem na polonistyce i naprawdę szczerze odradzam. Na tym kierunku wytrwają tylko ludzie, dla których jest on pasją - 150 lektur na semestr na egzamin z HLP, czy gramatyka historyczna to ciężki orzech do zgryzienia dla kogoś, kto tego nie polubi. Bo i wykuć się ciężko.

[krzychu26]

Ja studiuję FiR po podstawowej matmie. Z matmą miałem problemy, ale po przyłożeniu się do niej, po wielu godzinach przesiedzianych ze znajomymi nad zadaniami i po kilku nocach z etrapezem udało się i bez problemu zaliczyłem matmę.

Więc matma, przynajmniej na FiRze, nawet po podstawowej maturze z matematyki jest spokojnie do ogarnięcia przez każdego kto wykaże do tego chęci.

[stratata]

Napisane przez cholernarejestracja

Źle do tego podchodzisz.

Najpierw zastanów się, co byś chciała robić w życiu, jaki zawód wykonywać, gdzie pracować. A później poszukaj studiów, które Cię do tego przybliżą

Hm, chciałabym pracować w ubezpieczeniach/nieruchomościach.

Napisane przez Katia_23

[...] No i utknęłam na razie na zarządzaniu zaocznie w Wawie. Ja też uważam że lepiej coś w kierunkach ekonomicznych wybrać, bo my - humaniści to zbyt wielkiego pola do popisu nie mamy...

No właśnie, my humaniści to chyba największe cielaki, jak się popatrzy na te humanistyczne kierunki, to ja się wcale nie dziwię, że pracy po tym nie znajdziemy. A zarządzanie.. podobno najgorszy kierunek, bo jest tam wszystko.. i NIC. Już lepiej podobno wziąć, np. zarządzanie inżynierskie. Może o tym pomyśl?

Napisane przez maacieek

Podstawowe pytanie sobie zadaj dotyczące studiów czy chcesz iśc tylko po to żeby studiować? Czy żeby się czegoś nauczyć? [...] Warto iść zgodnie z tym co się lubi, w czym się jest dobrym a nie na coś bo jest np. modne lub łatwe

Napisałam przecież "I nie chodzi o to, że wy mi powiecie - idź na to i na to, a ja tak zrobię, tylko po to, żeby coś studiować", więc odpowiedź na to pytanie już była. I nie to, że kieruję się łatwością kierunku, tylko po prostu ja, jako osoba będąca na profilu hum. mam inną wiedzę niż, np. Ci z ekonoma - stąd moje obawy.

Napisane przez Natt1992

[...] Ze swojej strony polecam WSB, jest także w Toruniu. Uważam, że warto zapisać się na to bezpieczeństwo wewnętrzne (jest promocja i do końca lipca nie płaci się wpisowego, pierwszy rok też wychodzi taniej). No ale jest to uczelnia prywatna i trzeba pogodzić się z wydatkami. W tym roku otworzyli kilka nowych kierunków, osobiście skusiłabym się na prawo i zarządzanie w biznesie

Rozważałam też opcję WSB, jednak wolałabym iść do uczelni publicznej. Mimo to dziękuję za jakąś wskazówkę.

Napisane przez zieloneoczy19

ja tez jestem po humanie i jestem wlasnie na finansach. w liceum moim ulubionym przedmiotem byla historia, zdawalam erke na maturze i gdyby nie fakt, ze po studiach stricte historycznych mozna myc gary w barze' to na pewno bym na to poszla. ale tak nie zrobilam i powiem cos co moze cie zaskoczy:
owszem na finansach jest duzo matmy pod roznymi postaciami, ale w zagadnieniach teoretycznych mozna odkrywac tez humanistyczne aspekty, chociazby jak historia gospodarcza, ustawy o rachunkowosci itd. mnie to ciekawi

O, dziękuję Ci bardzo, jakoś mnie to podbudowało.

Napisane przez Bruised

Ja po humanie i z podstawową matmą jakiś czas temu wybrałam się na finanse. Jak się przyłożysz, to dasz radę, bo wcale nie jest tak, że większość ludzi jest po ekonomicznych klasach. Chociaż i tak później zaczęłam drugi kierunek, bardziej humanistyczny, ale fir też się może kiedyś przydać Gdybyś chciała się dowiedzieć czegoś o finansach na UMK, to pisz na priv

Ach, kusi mnie UMK, ale próg na finansach jest taki wysoki (no, przynajmniej dla mnie - osoby, która z jęz. obcego nie liczy na większy wynik niż 60%. ). Ale na pewno złożę tam papiery i spróbuję, a nuż się uda.

Napisane przez viva91

[...]a z tymi finansami spróbuj, nie ważne, że składają na nią ludzie z rozszerzoną matmą, jeśli Twoja matura wystarczy Ci na dostanie to nie ma problemu, materiału rozszerzonego możesz liznąć przez wakacje, choć podejrzewam, że na studiach spotkacie się z innym materiałem, który będzie nowy i dla Ciebie i dla absolwentów klas matematycznych

Dziękuję bardzo, chyba jednak się na to zdecyduję. Chociaż.. chciałam iść do Torunia albo Warszawy, a okazuje się, że jedynie 3 szkoły wchodzą w grę i to mnie trochę przeraża..

Napisane przez krzychu26

Ja studiuję FiR po podstawowej matmie. Z matmą miałem problemy, ale po przyłożeniu się do niej, po wielu godzinach przesiedzianych ze znajomymi nad zadaniami i po kilku nocach z etrapezem udało się i bez problemu zaliczyłem matmę.

Więc matma, przynajmniej na FiRze, nawet po podstawowej maturze z matematyki jest spokojnie do ogarnięcia przez każdego kto wykaże do tego chęci.

Dla mnie to logiczne, że skoro idę na studia, to zakuwam i przykładam się do tego. Nie wyobrażam sobie sytuacji, że w momencie, kiedy będę mieć z matmą trudności odpuszczam i rezygnuję. Walkę na pewno podejmę, oby.. zwycięską.