Ciąża, iść na studia czy poczekać rok ?

[anka2765]

Witajcie,
Postanowiłam poradzić się, ponieważ mam dylemat. Jestem w ciąży w 11 tc, termin porodu to 9 kwietnia 2016. Od października chciałabym iść na studia magisterskie, ale boję się. Myślałam o tym, żeby iść na jeden semestr na studia zaoczne a potem zabrać urlop dziekański, ale waham się czy nie lepiej byłoby poczekać rok i potem iść na spokojnie. Mieszkam 80 km od uczelni i wchodzi jedynie w grę dojeżdżanie na zjazdy. Czytając regulamin studiów, wyczytałam, że gdybym zabrała urlop dziekański na drugi semestr musiałabym potem opłacić wysoką opłatę za wznowienie studiów. Mój narzeczony ma swoją firmę i bardzo dużo zobowiązań, dlatego nie jest w stanie pojechać ze mną na zjazdy i czekać cały weekend pod uczelnią na mnie.. Zostaje tutaj wyjście zostawić dziecko u dziadków, w tym że moi rodzice także mają ograniczone możliwości, a z kolei rodzice narzeczonego zajmują się już 2 wnukami od jego rodzeństwa i obawiam się zostawić takie maleństwo na cały weekend. Obawiam się zostawiania tak małego dziecka na cały weekend, ponieważ zajęcia są o rana do wieczora. Poza tym boję się ponieważ nigdy nie wiadomo jakie dziecko będzie i czy dam radę uczyć się na sesję. A jestem w takiej sytuacji, że nie mogę sobie pozwolić na wyrzucenie pieniędzy w błoto. Dziadkowie ile będę mogli pomogą, ale nie chcę ich tyle wykorzystywać, ponieważ jak wiadomo pierwsze miesiące życia są najważniejsze. Sama nie wiem co począć, była któraś z Was w podobnej sytuacji i mi doradzi ?

[rudaska]

Przede wszystkim gratulacje! Ja studiowałam zaocznie, nie byłam wtedy w ciąży, ale poznałam dużo dziewczyn, które studiowały mając dzieci i to naprawdę malutkie. Na twoim miejscu poczekałabym rok. Nie wiadomo, jaka będzie twoja ciąża, możesz ją przejść super, czego ci życzę, a możesz potrzebować odpoczynku. Poza tym szykują wam się wydatki. termin masz na kwiecień, do następnego roku akademickiego dziecko będzie miało prawie pół roku, do tego czasu na pewno już się zorganizujesz, znajdziesz mu pewnie opiekę i zaczniesz sobie studia. Będziesz miała też odskocznię od domowych obowiązków

[201711281320]

Ja na Twoim miejscu też bym raczej zaczęła od przyszłego roku.

[anka2765]

Dziękuje za porady, dużo osób namawia mnie żebym jednak poszła, ale ja czuję że wolę poczekać i skupić się na dziecku. Chcę na spokojnie urodzić a potem nacieszyć się pierwszym dzieckiem przez te pierwsze najważniejsze miesiące. A studia nie zając nie uciekną u mnie w rodzinie także dziewczyny robiły przerwę i bez problemu wracały na studia, wszystko zależy od samozaparcia problem czuję, że będzie z rezygnacją ze studiów, bo złożyłam papiery na wyższą szkołę bankową i oni biorą opłatę za odstąpienie aż 800 zł ;/ pojadę w poniedziałek osobiście to wszystkiego się dowiem i mam nadzieję że załatwię bo telefonicznie nie mogę się dodzwonić

[ridja devojka]

Napisane przez anka2765

Witajcie,
Postanowiłam poradzić się, ponieważ mam dylemat. Jestem w ciąży w 11 tc, termin porodu to 9 kwietnia 2016. Od października chciałabym iść na studia magisterskie, ale boję się. Myślałam o tym, żeby iść na jeden semestr na studia zaoczne a potem zabrać urlop dziekański, ale waham się czy nie lepiej byłoby poczekać rok i potem iść na spokojnie.

Myślisz, że za rok będzie na spokojnie?
Będziesz miała małe dziecko Może zacznij już teraz, zobacz, jak bardzo męczące są dojazdy itp. Jak bardzo wymagające są studia. Będziesz już obyta z uczelnią.

[anka2765]

Wraz z narodzinami dziecka zawsze nadchodzą zmiany, ale ja się nie boję. Wiem że lekko nie będzie jak i teraz, ale chcieć to móc. Waham się cały czas, ale trochę nie rozumiem takiego myślenia że gdy będę miała dziecko to studiów na pewno już nie zrobię, jakby dziecko w tym przeszkadzało. Z tego powodu, iż mam sytuację jaką mam akurat w tym roku kiepsko mogę liczyć na pomoc ze strony dziadków, od następnego roku będzie łatwiej, moja siostra już zaoferowała się pomagać w soboty, natomiast dziadkowie w niedziele. Oczywiście mój kochany także będzie dawał z siebie jak najwięcej. Jak wiadomo większe dziecko większy kłopot, ale wszystko zależy od organizacji. Ja mam motywację, nie poddam się tak łatwo a przez ten rok podszkolę język angielski, którego nie znam, bo posługuje się tylko niemieckim. Moja kuzynka urodziła na drugim roku licencjatu, zabrała dziekankę i skończyła zarówno licencjat i magisterkę, natomiast koleżanka po maturze urodziła i gdy jej córka skończyła 3 lata poszła sobie także na studia. Więc wszystko zależy od osoby, gdy dla kogoś dziecko to koniec świata to zawsze będzie narzekał

[Casaa]

Ja zdecydowalam, ze rozpoczynam magisterke, a co najlepsze termin porodu mam na ostatni zjazd przed sesja ;-) jakos z TZtem damy rade, wykladowcow znam wiec umowie sie z nimi na wczesniejsze terminy i tyle, a zawsze pozostaje its ;-) u mnie dziewczyny daly rade nawet do egzaminu zawodowego podejsc zaraz po porodzie wiec i ja normalna sesje odpekam

Trzeba byc twardym ;-)

Wyslane z Lumia920.

[magda1706]

Ja mam termin na koniec stycznia i mam zamiar kontynuować studia Mam 70km na uczelnię i mam zamiar kursować rano i wieczorem po prostu W tym czasie z dzieckiem będzie siedział TŻ w domku albo babcia. Poród wypada w samą sesję, ale nie boję się - koleżanki pomogą, jak coś to mogę przedłużyć sesję o 2 tyg, w razie wu jest poprawkowa, a dzidziuś na początku dużo śpi (przynajmniej tak zakładam ) jak coś to są jeszcze ściągi i wszelkiego typu pomoce naukowe Mam zamiar też rozkładać naukę np. zacząć się uczyć wcześniej, żeby później było mniej, a nie wszystko na ostatnią chwilę
Moja przyjaciółka rodziła w letnią sesję na pierwszym roku. Właśnie obroniła elegancko licencjat Dla chcącego nic trudnego, a tobie może być ciężko znowu wbić się w tryb nauki po roku, zwłaszcza z rocznym dzieckiem, które mimo wszystko wymaga mega dużo uwagi, bo zaczyna chodzić, mniej śpi itd.
Ja bym na twoim miejscu nie przerywała, zwłaszcza, że do letniej sesji będziesz miała na spokojnie 2 msc, a w razie wu jest jeszcze wrzesień nie? To już będzie 5 msc na ogarnięcie

[Calineczka 27]

Napisane przez Casaa

Ja zdecydowalam, ze rozpoczynam magisterke, a co najlepsze termin porodu mam na ostatni zjazd przed sesja ;-) jakos z TZtem damy rade, wykladowcow znam wiec umowie sie z nimi na wczesniejsze terminy i tyle, a zawsze pozostaje its ;-) u mnie dziewczyny daly rade nawet do egzaminu zawodowego podejsc zaraz po porodzie wiec i ja normalna sesje odpekam

Trzeba byc twardym ;-)

Wyslane z Lumia920.

Trzeba być twardym? Ja pracowalam trochę jeszcze w 9 miesiącu, byłam na wczasach w 8 miesiącu 500 km od domu, bo czułam sie dobrze. Tylko ze to nie kwestia bycia twardym. Dla mnie los był łaskawy. Równie dobrze w którymś momencie moglo zacząć sie coś dziać: twardnienie brzucha, odklejanie łożyska itd. I co wtedy? Też trzeba być twardym i jechać na uczelnie? Moja koleżanka urodziła w 33 tygodniu, dostała wysokiego ciśnienia. Długa droga nad morze jej zaszkodziła.
To nie kwestia bycia twardym. To kwestia tego czy wszystko będzie dobrze, a tego sie nie przewodzi. Czasem lepiej siedzieć na dupie i donosic ciążę.

[magda1706]

Jednak nie można zakładać że na pewno ja będę musiała leżeć w ciąży i się w ogóle nie będę mogła ruszać. Trudno jest przewidzieć to normalne ale tak jest ze wszystkim. Trudno przewidzieć czy zdam sesje to może lepiej nie iść i nie marnować roku i pieniędzy. Natomiast wiadome jest to że z dzieckiem już nic nie będzie łatwe i trzeba na to się psychicznie przygotować. Jeśli ja będę się źle czuła podczas wykładów po prostu poproszę wykładowce o zwolnienie mnie z zajęć i pojadę do domu. A można też się dogadać że np. W 9 msc nie będzie cie na zajęciach ale zaliczysz to osobno przed sesją.
Wszystko idzie dograć i zrobić
Ja bym nie rezygnowala na rok. Nie bedxie łatwo, ale nikt nie obiecywał, że bedxie. Czy twoja sytuacja (pomoc dziadków i tatusia) ulegnie zmianie? Czy za rok będą mogli zajmować się szkrabem? Twój narzeczony przecież nie zrezygnuje z firmy za rok, a rodzice wnuków nigdy się już nie pozbęda. Także myślę, że to po prostu odkładanie w czasie tego problemu - a ty możesz za rok tłumaczyć znowu, że nie masz z kim dziecka zostawić, że nie masz jak się nauczyć na sesję, że masz daleko na uczelnie. I za dwa lata to samo. I za trzy też.
Jeśli będa jakieś problemy zdrowotne to wtedy weźmiesz dziekankę, bo zdrowie dzidziusia i twoje jest ważniejsze. Jednak jak wszystko będzie dobrze to później będziesz żałować, że mogłaś iść. Spróbuj to się przekonasz

[201710041131]

Ja rownież bym poczekała. Moze dziecko bedzie spokojne a moze bedzie takie jak moje. Miałam iść od października dalej sie uczyć - zaocznie, ale mimo ze tz siedziałby z dzieckiem a ja miałabym szkole w tym samym mieście w którym mieszkam - z takim dzieckiem jak moje byłoby to niemożliwe. Dlatego odpuszczam. Nie wiem czy na rok czy na zawsze, zalezy od tego czy dziecko dalej bedzie potrzebowało tyle uwagi i w ogole jak potoczy sie moje zycie bo do pracy nie wracam, a bede chciała cos robić, jakoś sie rozwijać.
W ciazy patrząc na dzieci koleżanek łatwo mi sie gadało, ale moje dziecko jest inne, "wyjątkowe" i wiem, ze nie dałoby sie po prostu pogodzić tych dwoch rzeczy


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[magda1706]

Szuu ale spróbowałas prawda? Dopóki się autorka wątku nie przekona na własnej skórze to trudno orzec Może będzie miała urwiska jak ty, a może jej będzie spało 16 h dziennie, bez kolek i innych atrakcji.. Moim zdaniem warto spróbować - i tak dużo nie traci

[201711281320]

Ja zrozumiałam z pierwszego postu autorki, że ona jeszcze nie studiuje i nie chodzi o rok przerwy tylko o późniejsze rozpoczęcie studiowania w ogóle. I chyba opcje są takie: albo zaczyna teraz, robi pierwszy semestr tylko ( pod warunkiem, że ciąża będzie bezproblemowa), bierze dziekankę i wraca płacąc dużo pieniędzy za wznowienie studiów albo zaczyna za rok i płaci teraz za odstąpienie 800 zł.

[Casaa]

Calineczka, trzeba byc twardym nie odnosnie bycia w ciazy bo wtedy rzeczywiscie nic nie mozna przewidziec ale pozniej.... Wiadomo nocki beda zarwane, dojda nowe obowiazki no ale nie przesadzajmy, to sa zaoczne.... ;-)

Wyslane z Lumia920.

[rudaska]

Napisane przez magda1706

Jednak nie można zakładać że na pewno ja będę musiała leżeć w ciąży i się w ogóle nie będę mogła ruszać. Trudno jest przewidzieć to normalne ale tak jest ze wszystkim. Trudno przewidzieć czy zdam sesje to może lepiej nie iść i nie marnować roku i pieniędzy. Natomiast wiadome jest to że z dzieckiem już nic nie będzie łatwe i trzeba na to się psychicznie przygotować. Jeśli ja będę się źle czuła podczas wykładów po prostu poproszę wykładowce o zwolnienie mnie z zajęć i pojadę do domu. A można też się dogadać że np. W 9 msc nie będzie cie na zajęciach ale zaliczysz to osobno przed sesją.
Wszystko idzie dograć i zrobić
Ja bym nie rezygnowala na rok. Nie bedxie łatwo, ale nikt nie obiecywał, że bedxie. Czy twoja sytuacja (pomoc dziadków i tatusia) ulegnie zmianie? Czy za rok będą mogli zajmować się szkrabem? Twój narzeczony przecież nie zrezygnuje z firmy za rok, a rodzice wnuków nigdy się już nie pozbęda. Także myślę, że to po prostu odkładanie w czasie tego problemu - a ty możesz za rok tłumaczyć znowu, że nie masz z kim dziecka zostawić, że nie masz jak się nauczyć na sesję, że masz daleko na uczelnie. I za dwa lata to samo. I za trzy też.
Jeśli będa jakieś problemy zdrowotne to wtedy weźmiesz dziekankę, bo zdrowie dzidziusia i twoje jest ważniejsze. Jednak jak wszystko będzie dobrze to później będziesz żałować, że mogłaś iść. Spróbuj to się przekonasz

Jedno można przewidzieć - może zdarzyć się wszystko i ty masz najmniejszy wpływ jaką będziesz miała ciążę i jakie dziecko. Nic ci nie pomoże postanowienie że będziesz twardzielką, chociaż co pół godziny będziesz biegać do kibla i co pół godziny przysypiać
Słaba porada, szczególnie, że autorka pisze że wznowienie studiów jest kosztowne, a ona nie chce tracić kasy.
A jak twój partner i twoi bliscy podchodzą do twoich studiów? Masz w nich oparcie, wspierają cie w tym żebyś się rozwijała? Bo to ważne, żeby oni też pomogli ci się zmobilizować potem.
Powiem ci szczerze, jakby to był ostatni rok to szkoda przerywać. Ale ty nawet nie zaczęłaś.
A takie tłumaczenie, że będziesz szukać wymówek, sory, równie dobrze możesz powiedzieć: będę miała dziecko, nie mam czasu na nic. Nie oszukujmy się, nie wiem jaka to uczelnia, ale skończenie studiów nie jest wyczynem, najbardziej męczące są właśnie dojazdy na uczelnię, Bo jednak wykładowcy pilnują się obecności.
I jeszcze taka moja kilkuletnia obserwacja: wykładowcy bardziej przychylnie patrzą na matki opiekujące się małymi dziećmi niż na słabnące ciężarówki.

[magda1706]

To są studia magisterskie więc autorka ma rozeznanie jakich ma wykładowców, jak sobie radzi z nauką itd.
Zostaje pytanie co się zmieni w jej sytuacji jak odpuści rok? Narzeczony będzie mógł zostawać z dzieckiem? Rodzice przestaną się zajmować reszta wnuków? Nic się prawdopodobnie nie zmieni oprócz tego że dziecko będzie starsze. I za rok też będzie pytanie czy mam iść skoro nie mam z kim zostawić dziecka..

Ja też studiuje zaocznie. I w sesję więcej spałam niż się uczyłam, bo to był pierwszy trymestr, ale dało radę. W kolejna sesje będzie maluszek, ale trzeba będzie sobie dać radę. Jak nie zdam no to jest poprawkowa. Myślę pozytywnie, bo pesymistyczne myślenie niszczy chęci i motywację i mogę zakładać że na pewno będę się źle czuć więc muszę zawiesić studia. A może założyć że dam radę i tyle. Tak samo mogę zakładać że po porodzie będą komplikacje i lepiej nie zaczynać studiów bo przecież mogę leżeć w czasie sesji w szpitalu. No to jest życie i czasem trzeba podjąć ryzyko, bo nigdy nie wiadomo co i jak będzie autorka tak samo może czuć się świetnie cała ciążę, dziecko mieć złote, a może być inaczej. No trudno jak będzie zakładać pesymistyczny scenariusz to nigdy nie zrobi tej magisterki..

[201711281320]

Napisane przez magda1706

Zostaje pytanie co się zmieni w jej sytuacji jak odpuści rok? Narzeczony będzie mógł zostawać z dzieckiem? Rodzice przestaną się zajmować reszta wnuków? Nic się prawdopodobnie nie zmieni oprócz tego że dziecko będzie starsze. I za rok też będzie pytanie czy mam iść skoro nie mam z kim zostawić dziecka..

Tu masz odpowiedź:

Napisane przez anka2765

Z tego powodu, iż mam sytuację jaką mam akurat w tym roku kiepsko mogę liczyć na pomoc ze strony dziadków, od następnego roku będzie łatwiej, moja siostra już zaoferowała się pomagać w soboty, natomiast dziadkowie w niedziele.

--------------------

Autorko czy Ty masz już licencjat i myślisz o studiach II stopnia czy chodzi o studia jednolite magisterskie?

[Calineczka 27]

Napisane przez Casaa

Calineczka, trzeba byc twardym nie odnosnie bycia w ciazy bo wtedy rzeczywiscie nic nie mozna przewidziec ale pozniej.... Wiadomo nocki beda zarwane, dojda nowe obowiazki no ale nie przesadzajmy, to sa zaoczne.... ;-)

Wyslane z Lumia920.

Powiem ci tylko tyle. W tej chwili mam miesięczne dziecko. Wychodzę owszem, ale na godzinę, dwie. Jeszcze nie wyszłam na więcej i sobie tego nie wyobrażam nawet przy założeniach cudownego męża albo rodziców. To jest trudne do ogarnięcia, jak się chce karmić piersią. Przez te 8 godzin, czy ile tam jej nie będzie musiałaby ściągać pokarm, bo zrobi jej się jakiś zastój. Chyba, że zakłada od razu karmić sztucznym.
To jest ryzyko autorki. To ona sama powinna zadać sobie pytanie, czy w razie trudności znajdzie jakieś rozwiązanie. Sorry, ale nie można zakładać, że wszystko pójdzie gładko. Mnie nie chodzi o to, żeby nic w ciaży nie robić tylko żeby mieć świadomość, że zdrowa ciąża i dziecko są najważniejsze.

[Casaa]

Napisane przez Calineczka 27

Powiem ci tylko tyle. W tej chwili mam miesięczne dziecko. Wychodzę owszem, ale na godzinę, dwie. Jeszcze nie wyszłam na więcej i sobie tego nie wyobrażam nawet przy założeniach cudownego męża albo rodziców. To jest trudne do ogarnięcia, jak się chce karmić piersią. Przez te 8 godzin, czy ile tam jej nie będzie musiałaby ściągać pokarm, bo zrobi jej się jakiś zastój. Chyba, że zakłada od razu karmić sztucznym.
To jest ryzyko autorki. To ona sama powinna zadać sobie pytanie, czy w razie trudności znajdzie jakieś rozwiązanie. Sorry, ale nie można zakładać, że wszystko pójdzie gładko. Mnie nie chodzi o to, żeby nic w ciaży nie robić tylko żeby mieć świadomość, że zdrowa ciąża i dziecko są najważniejsze.

Ja mam luksusowa sytuacje, bo do szkoly TZ albo tesc z mlodym podjedzie na karmienie, ewentualnie sciagac pokarm i zostawiac w domu lub mm. Na poprzednich studiach na mgr tez dojezdzalysmy ok 90km i kolezanki dawaly rade, chociaz nie powiem zebysmy siedzialy z zegarkiem w reku na wszystkich zajeciach ;-)

Oczywiscie, ze my sobie mozemy gdybac, a decyzje musi podjac autorka

[lobofylia]

ja bym poszła

ja byłam w ciąży na mgr - i nie było problemów. Spokojnie da się pogodzić, i z rocznym dzieckiem nie jest prościej