Osoba, która wszystko krytykuje

[Romantyczka223]

Zdecydowałam opisać tutaj mój problem, może ktoś spojrzy na niego świeżym spojrzeniem i mi coś doradzi.
Ponad rok temu zaprzyjaźniłam się z jedną dziewczyną. Na początku było fajnie, miałyśmy nawet sporo wspólnych zainteresowań. Po kilku miesiącach gdy już lepiej się poznałyśmy, pokazała się jej prawdziwa twarz. Zaczęła krytykować wiele rzeczy które zrobiłam, jednocześnie chwaląc się jak to ona potrafi poznać się na każdym np. zrobiłam sama firanki. Byłam z nich zadowolona i pokazałam je tej dziewczynie. Usłyszałam ,,Hmm, no jakby cię tu nie urazić, ale wyszło ci to naprawdę kiepsko. Nie wiem, czym się w ogóle chwalisz''(oczywiście to akurat taki niezbyt istotny przykład, ale chciałam mniej więcej pokazać jak ona się zachowuje). Na początku jej wierzyłam, w końcu myślałam, że jest moją przyjaciółką i może nie widzę czegoś, co robię źle. Zaczęłam wierzyć jej w tą krytykę i zamykać się w sobie i odsuwać od siebie ludzi. Gy powoli zaczęłam przyjmować do siebie smutną prawdę trochę się od niej odsunęłam. Zaczęła wzbudzać we mnie poczucie winy, w czym jest naprawdę dobra. Później po spotkaniach z nią czułam się zmęczona, smutna, zdołowana. Chciałam naprawić nasza relację, wierzyłam, że to tylko przejściowe, ale nic z tego.
Jak myślicie, czy przesadzam tak jak ostatnio powiedziała mi moja koleżanka gdy opowiedziałam jej tą sytuację, czy zdecydowanie powinnam ją wykluczyć ze swojego życia?

[Sygnalizator]

Stwierdzam wampiryzm emocjonalny. Opis przypadku jak miliony innych. A niech jakis trep napisze ze toto pokrzywdzone i w ten sposob szuka pomocy albo robi to nieswiadomie to przegryze tetnice!

[b937e0c478c7f0bdd9edd1f55f22ced0e16f646d]

Napisane przez Romantyczka223

Jak myślicie, czy przesadzam tak jak ostatnio powiedziała mi moja koleżanka gdy opowiedziałam jej tą sytuację, czy zdecydowanie powinnam ją wykluczyć ze swojego życia?

Moim zdaniem nie przesadzasz. Na Twoim miejscu porozmawiałabym z krytykująca koleżanką, bez nerwów takie zwykłe "dlaczego tak często mnie krytykujesz?" i może zwrócisz jej tym uwagę na to że ma problem, może zacznie zachowywać się inaczej...ale jeśli nie zależy Ci mocno na tej znajomości, czujesz się przez nią coraz gorzej to ograniczyłabym lub zerwała kontakt.

Miałam w życiu jedną osobę którą uważałam za przyjaciółkę, zachowywała się podobnie (choć ostrzej) do Twojej a ja przez 13 lat pozwalałam jej się tak traktować (nie wiem czemu - ze strachu że nie mam innych bliskich znajomych?). Gdy równo rok temu coś we mnie pękło i raz na zawsze zerwałam kontakt odżyłam.

[kalincia]

Wykluczyć.

[201701300929]

Napisane przez Romantyczka223

Jak myślicie, czy przesadzam tak jak ostatnio powiedziała mi moja koleżanka gdy opowiedziałam jej tą sytuację, czy zdecydowanie powinnam ją wykluczyć ze swojego życia?

zdecydownia wykluczyc, taki typ osobowosci, ze lepiej trzymac sie z dala

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Romantyczka223

Zdecydowałam opisać tutaj mój problem, może ktoś spojrzy na niego świeżym spojrzeniem i mi coś doradzi.
Ponad rok temu zaprzyjaźniłam się z jedną dziewczyną. Na początku było fajnie, miałyśmy nawet sporo wspólnych zainteresowań. Po kilku miesiącach gdy już lepiej się poznałyśmy, pokazała się jej prawdziwa twarz. Zaczęła krytykować wiele rzeczy które zrobiłam, jednocześnie chwaląc się jak to ona potrafi poznać się na każdym np. zrobiłam sama firanki. Byłam z nich zadowolona i pokazałam je tej dziewczynie. Usłyszałam ,,Hmm, no jakby cię tu nie urazić, ale wyszło ci to naprawdę kiepsko. Nie wiem, czym się w ogóle chwalisz''(oczywiście to akurat taki niezbyt istotny przykład, ale chciałam mniej więcej pokazać jak ona się zachowuje). Na początku jej wierzyłam, w końcu myślałam, że jest moją przyjaciółką i może nie widzę czegoś, co robię źle. Zaczęłam wierzyć jej w tą krytykę i zamykać się w sobie i odsuwać od siebie ludzi. Gy powoli zaczęłam przyjmować do siebie smutną prawdę trochę się od niej odsunęłam. Zaczęła wzbudzać we mnie poczucie winy, w czym jest naprawdę dobra. Później po spotkaniach z nią czułam się zmęczona, smutna, zdołowana. Chciałam naprawić nasza relację, wierzyłam, że to tylko przejściowe, ale nic z tego.
Jak myślicie, czy przesadzam tak jak ostatnio powiedziała mi moja koleżanka gdy opowiedziałam jej tą sytuację, czy zdecydowanie powinnam ją wykluczyć ze swojego życia?

To osoba z jakimś dużym problemem - bordeline, DDA, depresja, cokolwiek innego, w każdym razie toksyczna. Jedyną radą dla ciebie jest calkowite odsunięcie się, bo będzie cię wyniszczała.

[natalia_t]

Odsunąć, natychmiast. Nie ograniczyć, a od razu urwać kontakt. Miałam do czynienia z taką osobą i nawet radykalne ograniczenie kontaktu nic nie da. Nie licz na to, że jak będziesz z nią się spotykać nawet raz na pół roku to te spotkania będą cudowne, bez uszczypliwości. Nie będą, a będą wręcz gorsze, bo pod kołderką "jak my się dawno nie widziałyśmy! jak cudownie cię zobaczyć!" znowu będzie coś, co nie da ci żyć przez jakiś czas.
A rozmowa i upomnienie, żeby cię tak nie krytykowała też jest bez sensu, bo takie osoby bez odbierania komuś radości z własnych osiągnięć są po prostu nieszczęśliwe i nawet jeśli przystopują na jakiś czas, to później wrócą do starych praktyk.

[phideaux]

To osoba, która ma na na Ciebie toksyczny wpływ i najlepiej zrezygnować całkiem z bliższych kontaktów, zwierzania się itd. Wszystko, co powiesz, będzie starała się skrytykować lub umniejszyć. Zawsze staram się jakoś 'usprawiedliwić' takie osoby tym, że muszą wewnątrz być strasznie nieszczęśliwe, skoro na każdym kroku czują potrzebę zabijania w innych radości

[natalia_t]

Bo to są osoby okropnie nieszczęśliwe. Osoba, z którą ja miałam do czynienia była ładna, inteligentna, miała oboje rodziców, dwójkę rodzeństwa, jej rodzice dobrze zarabiali, mieli piękny i duży dom, ale w tym domu panował taki chłód, że po jednej wizycie nie chciało się tam iść kolejny raz. Wszyscy tam byli dla mnie jak martwe kukły, totalnie bez emocji, bez żadnych więzi, odnosili się do siebie jak obcy ludzie, a nie rodzina. Chciałam jej jakoś pomóc, ale tam potrzebna by była jakaś terapia wstrząsowa dla całej rodziny, a nie przyjacielskie rozmowy...

[Romantyczka223]

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi, teraz już wiem co powinnam zrobić.

[Mileva_]

Odetnij się, jak najszybciej. Takie znajomości to strata czasu, mówię to z doświadczenia. Niektórzy ludzie uwielbiają się dowartościowywać kosztem innych, inni krytykując czy robiąc osobiste wycieczki czują się wspaniali, mądrzejsi i lepsi. Dla ciebie w takim układzie nie ma nic korzystnego.

Jeśli w prywatnej znajomości - tzn. takiej z własnego wyboru - musisz wyznaczać drugiej osobie granice, tak jak musiałabyś to robić z tą znajomą, to znaczy, że taka osoba zwyczajnie cię nie szanuje - czyli nie warto.

Poza tym - musi być naprawdę słabo z jej życiem towarzyskim, skoro utrzymuje kontakt z osobą robiącą tak kiepskie firanki

Napisane przez Sygnalizator

A niech jakis trep napisze ze toto pokrzywdzone i w ten sposob szuka pomocy albo robi to nieswiadomie to przegryze tetnice!

Dokładnie. Panuje jakiś dziwny trend usprawiedliwiania toksycznych, przewrotnych, złośliwych i czasem fałszywych ludzi. A już nie daj Boże nazwać toto wrednym, czyli po imieniu. Nie, biedactwo jest pokrzywdzone, kruche, wrażliwe! i ono doznało za mało miłości Niewykluczone, ale to nie powód, by miało się próbować dowartościowywać moim kosztem. Jeśli dorosły człowiek ma ze sobą takie problemy, to czas na terapię, a nie pods***anie otoczeniu.

Napisane przez phideaux

To osoba, która ma na na Ciebie toksyczny wpływ i najlepiej zrezygnować całkiem z bliższych kontaktów, zwierzania się itd. Wszystko, co powiesz, będzie starała się skrytykować lub umniejszyć. Zawsze staram się jakoś 'usprawiedliwić' takie osoby tym, że muszą wewnątrz być strasznie nieszczęśliwe, skoro na każdym kroku czują potrzebę zabijania w innych radości

Też próbowałam, miałam taką "koleżankę". Pewnie było jej ze sobą źle, ale zarazem z umniejszania wszystkiego wokół miała niezłą frajdę. Znajomość na szczęście rozpadła się naturalnie, panienka ma w tej chwili wokół siebie krąg podobnych osób

[GuardviaN]

Zasada powinna być prosta - z dala od frajerów, osób tokstycznych, które podbijają swoją wartość i ego czyimś kosztem
Nieznoszę się obracać w takim towarzystwie a czasami muszę. Jednak bardzo to ogarniczam i nie pozwalam żeby ktoś bezpodstawnie po mnie jechał. A takich osób jest mnóstwo, facetów i dziewczyn.

Olej ją i nawet nie gadaj, bo znowu będziesz miała nieszczęsliwy dzien, chwile spędzone. Z daleka od takich.

[bluebluesky]

Niestety, nie da sie zmienic takich osob, wiem bo przyjaznilam sie wiele lat z kims takim. Musisz sie odciac.