Flirt w pracy

[201705071030]

Kobiety z większą ilością doświadczenia życiowego niż ja: jakie macie wskazówki na zmniejszenie chemii między Wami a współpracownikiem, który Wam się podoba? Chodzi tylko o chemię, w żadne porozumienie dusz nie wierzę.

Jestem singielką, więc myśl o mężu albo chłopaku odpada.

Chodzi o ogólną strategię, bo zdarza mi się to już któryś raz.

Uprzedzając zarzuty - swoje życie mam i staram się utrzymywać kontakty poza pracą. A pracuję bardzo dobrze - to chyba zresztą część problemu - wyróżniam się swoją aktywnością, niektórych facetów moja pewność siebie jara, odbierają ją jako grę, prowokację. A ja też lubię grać i wygrywać, chociaż powtarzam sobie, że akurat w tej dziedzinie muszę spasować. Nie chodzę do pracy, żeby z kimkolwiek flirtować i chcę, żeby tak zostało.

Mam z tym związane bardzo negatywne doświadczenia z poprzedniej pracy. Taki flirt to duże ryzyko, którego ja obecnie nie chcę podejmować. Tyle, że jak zwykle rozum jedno...

[bluebluesky]

Napisane przez whatever007

Kobiety z większą ilością doświadczenia życiowego niż ja: jakie macie wskazówki na zmniejszenie chemii między Wami a współpracownikiem, który Wam się podoba? Chodzi tylko o chemię, w żadne porozumienie dusz nie wierzę.

Jestem singielką, więc myśl o mężu albo chłopaku odpada.

Chodzi o ogólną strategię, bo zdarza mi się to już któryś raz.

Uprzedzając zarzuty - swoje życie mam i staram się utrzymywać kontakty poza pracą. A pracuję bardzo dobrze - to chyba zresztą część problemu - wyróżniam się swoją aktywnością, niektórych facetów moja pewność siebie jara, odbierają ją jako grę, prowokację. A ja też lubię grać i wygrywać, chociaż powtarzam sobie, że akurat w tej dziedzinie muszę spasować. Nie chodzę do pracy, żeby z kimkolwiek flirtować i chcę, żeby tak zostało.

Mam z tym związane bardzo negatywne doświadczenia z poprzedniej pracy. Taki flirt to duże ryzyko, którego ja obecnie nie chcę podejmować. Tyle, że jak zwykle rozum jedno...

Czyli, o ile dobrze zrozumialam, flirtujesz w pracy, ale chcesz to ograniczyc? Ja bym po prostu nie dopuszczala do takich sytuacji, a teksty podrywaczy puszczala mimo uszu i ignorowala.

[_pantograf]

Trzymać dystans, nie dopuszczać, by rozmowy przechodziły na grunt prywatny, starać się nie pracować we wspólnych projektach. Nie wychodzić razem po pracy. Taktować go normalnie, nie być niemiła, ale w przypadku zainteresowania drugiej strony, nie robić złudnych nadziei.

Ja Cię również rozumiem dlaczego tego nie chcesz, miałem podobną sytuację w życiu i skończyło się to dość przykro. Genralnie są ludzie, którzy poznają drugie połówki w pracy, i to wcale nie tak mało, ale z mieszaniem spraw zawodowych i prywatnych trzeba uważać.

[teQiba]

Napisane przez whatever007

Kobiety z większą ilością doświadczenia życiowego niż ja: jakie macie wskazówki na zmniejszenie chemii między Wami a współpracownikiem, który Wam się podoba?

Pytasz w jaki sposób to jego zniechęcić, czy jak samej się zdystansować?
Z tym pierwszym myślę, że nie powinnaś mieć większych problemów, ale jeśli chodzi o to drugie no to cóż... serce nie sługa. Chyba pozostaje tylko tłumaczyć sobie, że masz inne priorytety i tego się trzymać.

[201705071030]

Napisane przez teQiba

Pytasz w jaki sposób to jego zniechęcić, czy jak samej się zdystansować?
Z tym pierwszym myślę, że nie powinnaś mieć większych problemów, ale jeśli chodzi o to drugie no to cóż... serce nie sługa. Chyba pozostaje tylko tłumaczyć sobie, że masz inne priorytety i tego się trzymać.

Samej się zdystansować, zachowując się przy tym zupełnie normalnie i mogąc z nim współpracować.

Nie flirtuję z nim jakoś bardzo, zawsze staram się kontrolować i zwykle wychodzi.

On nie wydaje się jakoś mocno zainteresowany. Ja zresztą też nie jestem, po prostu dobrze wygląda i jest dla mnie z różnych względów trochę wyzwaniem (nie jest moim szefem, chodzi raczej o charakter).

Z tym, że tak jak piszę, to nie jest pierwszy raz kiedy to mi się zdarza.

Teraz mamy spotkanie w kilkuosobowym teamie. Muszę być, ale zastanawiam się czy nie zaproponować, że podłączę się telefonicznie. U nas mnóstwo osób robi z różnych względów home office, więc nie byłoby to super dziwne, chociaż połączenia przerywają, mikrofon nie łapie wszystkiego i jest to oczywiście trudniejsze niż rozmowa f2f.

[Elfir]

mieć faceta, który zadba o to, byś nie myślała o kolegach z pracy.

[201606291621]

Napisane przez Elfir

mieć faceta, który zadba o to, byś nie myślała o kolegach z pracy.

Tobie autorko chyba brakuje faceta, że aż taki problem z tego typu rzeczami masz, zwłaszcza że nie chodzi o jakieś zakochanie

[201705071030]

Napisane przez Elfir

mieć faceta, który zadba o to, byś nie myślała o kolegach z pracy.

To nie jest coś, co można znaleźć ot tak na zawołanie. Chyba, że ktoś jest wyjątkowo niewymagający albo ma wyjątkowe szczęście.

[Elfir]

Owszem. Ale prostacko nazwałabym twój problem "brak seksu rzuca na mózg"

Libido ci szaleje, nos wyczuwa feromony męskie w pobliżu i nawet jak nie chcesz, to podświadomość działa i zachęca do działania.

[201705071030]

Zdaje sobie z tego sprawę, ale nie pomaga mi to w rozwiązaniu problemu.

[Elfir]

to wynajmij sobie pana do zaspokajania potrzeb

[2016070953]

Jak jest tylko chemia do współpracownika to albo nawiążesz romans biurowy, potraktujesz to jako przygodę i tyle. Gorzej jak się któreś z was zaangażuje emocjonalnie. Powiem Ci jedno, pomimo że masz doświadczenia jakie masz (przeżyłaś to w poprzedniej pracy), uwierz, że często jest tak, że zamiast się uczyć na błędach, popełniamy takie same błędy po raz kolejny.
A może po prostu masz duszę zdobywcy i Cię to niesamowicie kręci, że udaje Ci się zdobywać kogoś z pozoru niedostępnego?

[201705071030]

Napisane przez hardgirl123

Jak jest tylko chemia do współpracownika to albo nawiążesz romans biurowy, potraktujesz to jako przygodę i tyle. Gorzej jak się któreś z was zaangażuje emocjonalnie. Powiem Ci jedno, pomimo że masz doświadczenia jakie masz (przeżyłaś to w poprzedniej pracy), uwierz, że często jest tak, że zamiast się uczyć na błędach, popełniamy takie same błędy po raz kolejny.

Ten romans to nawet byłby kiepski, bo pracujemy zazwyczaj w dwóch różnych oddziałach i widujemy się tylko od czasu do czasu (nie chcę bliżej tłumaczyć, żeby nie ryzykować zostanie rozpoznaną), ale szefowstwo mamy wspólne i ludzi znamy tych samych.

Napisane przez hardgirl123

A może po prostu masz duszę zdobywcy i Cię to niesamowicie kręci, że udaje Ci się zdobywać kogoś z pozoru niedostępnego?

Tak, to prawdopodobnie to. Z tym, że ważnym czynnikiem jest tu jego wygląd.

Facet jest naprawdę przystojny, 100% mój typ. Gdybym spotkała go na portalu randkowym również zwróciłabym na niego uwagę.

[2016070953]

Rozumiem Cię doskonale. Wiesz, lepiej jest jak się kręci z kimś z osobnego oddziału/działu, niż z kimś z kim się siedzi pokój w pokój/w tym samym pokoju.
Fajnie, że podoba Ci się wizualnie, to jest wbrew pozorom ważne. Mam wrażenie, że kręci Cię w całości. Może warto się rzucić w wir tego romansu....

[201705071030]

Napisane przez hardgirl123

Rozumiem Cię doskonale. Wiesz, lepiej jest jak się kręci z kimś z osobnego oddziału/działu, niż z kimś z kim się siedzi pokój w pokój/w tym samym pokoju.
Fajnie, że podoba Ci się wizualnie, to jest wbrew pozorom ważne. Mam wrażenie, że kręci Cię w całości. Może warto się rzucić w wir tego romansu....

On ze mną nie flirtuje Jest miły, sympatyczny, i jakoś tak wyszło, że współpracujemy ze sobą intensywniej niż z pozostałymi członkami zespołu - ale to pewnie dlatego, że ja się mocno w projekt zaangażowałam.

Ja z nim zresztą też nie flirtuję, wspominałam swoje fatalne doświadczenia. Nie chcę przechodzić tego ponownie.

Nie wiem nawet czy nie jest w związku. Wiek taki, że większość osób już jest (mój zresztą też).

Mnie kręci głównie jego niedostępność. Na poziomie osobowości w pewnym stopniu nawet mnie irytuje, w każdym razie pokrewieństwo dusz to nie jest.

Ale męczy mnie to koszmarnie

[2016070953]

Oj nie ma ludzi niedostępnych A z Twoich postów między wierszami da się wyczytać, że tak czy tak go zdobędziesz choćby dla samego zdobycia.

[201705071030]

Napisane przez hardgirl123

Oj nie ma ludzi niedostępnych A z Twoich postów między wierszami da się wyczytać, że tak czy tak go zdobędziesz choćby dla samego zdobycia.

No właśnie niestety nie. Wyszedł z tego tylko flirt. Zainicjowany chyba raczej przeze mnie, ale bardzo delikatny, tak żeby jakby coś nie można nic mi zarzucić. Bardziej wyrazy sympatii niż flirt. On najpierw zareagował bardzo pozytywnie i eskalował flirt, potem jakby się speszył, nawet nie patrzył mi w oczy.

A widzieć nie będziemy się teraz przez dłuższą chwilę i nie mam na myśli tylko przerwy świątecznej, więc już raczej nic z tego nie będzie.

Tak naprawdę wcale bym go nie chciała - facet jest dosyć arogancki i skoncentrowany na sobie i ogólnie, to kim ja nie jestem graniczące czasami z chamstwem. Naprawdę kiepsko się z nim pracuje - i to nie jest tylko moja opinia, nawet nie przede wszystkim moja opinia...

A najgorsze jest to, że mnie to niesamowicie kręci

I ciało ma niesamowite. I kiedy siedzę tuż obok niego, te wszystkie feromony... Naprawdę muszę wypracować metody radzenia sobie z takimi sytuacjami