Toksyczna przyjaciółka ?

[somethinggood]

Chciałam się Was poradzić w sprawie koleżanki, bo sama już nie wiem czy mam paranoje .

Moja najlepsza BFF , z która przyjaźnie się już od lat wprowadziła do towarzystwa swoją koleżankę. Zawsze dużo o niej słyszałam, widywalam ją sporadycznie jednak nigdy sama się z nią nie spotykalam . Ale jakoś od 6 ostatnich miesięcy moja BFF miała dużo na głowie i czestosc naszych spotkań bardzo zmalała. miałam więcej czasu ,a owa koleżanka zaczęła proponować mi coraz częściej wspólne spotkania.
Zaczelysmy spędzać razem dużo czasu i czasami zaczynam się zastanawiać czy ona przypadkiem nie zabiera mi całej energii.

Zawsze musi być jak ona chce, nawet w prozaicznych sprawach takich jak wybór filmu, muzyki która słuchamy, klubu do którego pójdziemy. Nawet sama nie łapie momentu kiedy idę do miejsca, którego nie znoszę. Narasta we mnie ochota do buntu dla samego buntu.

Zawsze musimy rozmawiać o jej problemach, musimy się szybko spotkać , bo coś się wydarzyło w jej życiu miłosnym , które jest bardzo bujne. Non stop oczekuje słów wsparcia i zachwytu, dopytuje się o swój wygląd. Opowiada o niesamowitej ilości swoich znajomych po czym chce się non stop spotykać ze mną. Opowiada o ilości zajęć i zainteresowaniach , które ją wyróżniają.

Mam wrażenie ,ze chce ze mną konkurować , ponieważ jak coś powiem w świetle korzystnym dla mnie ona zaczyna opowiadać o sobie . Jak tylko wyczuje jakąś moja słabość ,np. Moja paranoje na punkcie brzucha , odrazu pokazuje swój plasciutki i wzdycha ze jest taki wielki .

Jak spotykamy moja BFF i chcemy jej opowiedzieć jakie śmieszne historię nas spotkały na zabawie, wtedy zawsze owa koleżanka wiedzie prym w opowiadaniu (w ogóle jak coś opowiada robi to w bardzo śmieszny i ciekawy sposób) i zanim się zorientuje nasze przygody przestają być urocze i zabawne jak je zapamietalam . W czasie opowieści owej koleżanki ona jest gwiazda wieczoru, a ja jestem przedstawiona jako zabawne, ale żałosne stworzonko , które znowu za dużo wypilo .

Ale się rozpisałam !
Dziewczyny zdarzyło Wam się posiadać taka koleżankę ?
Zadaje sobie pytanie dlaczego ja z nią przebywam , bo czym znowu idę na spotkanie.

[niebieskie_oczko]

Nie, nie zdarzyło mi się mieć taką koleżankę. A dlaczego? Bo by mi to nie odpowiadało Jak nie lubię z kimś przebywać, nie odpowiada mi czyjeś zachowanie, to nie spotykam się z daną osobą, a jak już to tylko sporadycznie od czasu do czasu.

Pozwoliłaś sobie wejść na głowę, być na każde zawołanie, 0 własnego zdania, to nie dziw się, że ona może przedstawiać cię jako kogoś żałosnego.

[Gwiazdeczka223]

A ja miałam taką koleżankę przy której zawsze czułam się szara.
Ona- tancerka, zawsze w centrum uwagi, zawsze idealna.
Nie robiła tego specjalnie, ale zawsze sprawiała że czułam się gorzej.
Wiem że inni ludzie też to zauważyli i odsunęli się od niej.
Jak byłyśmy same było super, zawsze szczerze mnie wysłuchała, doradziła, i byłyśmy naprawdę blisko, ale w towarzystwie ona lśniła, a ja byłam w cieniu.
Nasze relacje rozluźniły się gdy ona poszła na medycynę (kolejny cel który osiągnęła) a ja na politechnikę (mi mój cel też udało się osiągnąć).
Spotykamy się sporadycznie i jest OK.

Radzę Ci uciąć te kontakty, myślę że w przypadku takiej osoby rozmowa nic nie da.
Ona tylko Cię dołuje, i robi to najprawdopodobniej świadomie.
Uwierz w siebie, i nie zadawaj się z ludźmi którzy zatruwają Ci życie
(łatwo mi mówić, a sama przed chwilą założyłam wątek o piekielnej współlokatorce )

[blue houdini]

odpowiedz sobie na pytanie co Ci dają spotkania z nią i czy jest to miło spędzony czas. jest tylu ludzi na świecie, że nie musisz się spotykać akurat z tą osobą.

[Damayanti]

po prostu ogranicz kontakty i już.
rozumiem Cię doskonale, też spotkałam taką osobę.

[shawty19]

Napisane przez Gwiazdeczka223

A ja miałam taką koleżankę przy której zawsze czułam się szara.
Ona- tancerka, zawsze w centrum uwagi, zawsze idealna.
Nie robiła tego specjalnie, ale zawsze sprawiała że czułam się gorzej.
Wiem że inni ludzie też to zauważyli i odsunęli się od niej.
Jak byłyśmy same było super, zawsze szczerze mnie wysłuchała, doradziła, i byłyśmy naprawdę blisko, ale w towarzystwie ona lśniła, a ja byłam w cieniu.
Nasze relacje rozluźniły się gdy ona poszła na medycynę (kolejny cel który osiągnęła) a ja na politechnikę (mi mój cel też udało się osiągnąć).
Spotykamy się sporadycznie i jest OK.

Mnie też zdarzyło się mieć taką koleżankę. Gdy rozmawiałyśmy same, była jak do rany przyłóż. Zawsze pomocna i w ogóle taka okey, ale gdy w otoczeniu pojawiało się więcej osób, ona stawała się gwiazdą wieczoru. Najgłośniej się śmiała (żeby zwrócić swoją uwagę), wszędzie ją było słychać, wtrącała się w każdą rozmowę i przed każdym opowiadała jakie to cudowne życie wiedzie, jakiego ma wspaniałego faceta i w ogóle cała jest och i ach
Ograniczyłam nasz kontakt do minimum i się cieszę. Teraz muszę się jeszcze z nią widywać, ale cóż, jak mus to mus

[niebieskie_oczko]

Napisane przez shawty19

Mnie też zdarzyło się mieć taką koleżankę. Gdy rozmawiałyśmy same, była jak do rany przyłóż. Zawsze pomocna i w ogóle taka okey, ale gdy w otoczeniu pojawiało się więcej osób, ona stawała się gwiazdą wieczoru. Najgłośniej się śmiała (żeby zwrócić swoją uwagę), wszędzie ją było słychać, wtrącała się w każdą rozmowę i przed każdym opowiadała jakie to cudowne życie wiedzie, jakiego ma wspaniałego faceta i w ogóle cała jest och i achOgraniczyłam nasz kontakt do minimum i się cieszę. Teraz muszę się jeszcze z nią widywać, ale cóż, jak mus to mus

Odnośnie wytłuszczonego to teraz zastanawiam się, czy inni czasem mnie tak nie odbierają Stety/niestety mam śmiech głośny, podobny do Pakosińskiej (po mamusi ) i wszyscy znajomi twierdzą, że najpierw mnie słychać, a potem widać; albo jak ktoś ma dojść gdzieś do baru, gdzie już jestem, to też się nabijają, że nie muszą dzwonić, gdzie siedzimy, bo trafią po śmiechu. W rozmowy też się lubię wtrącać (po mamusi ) Teraz muszę sobie zrobić rachunek sumienia, czy być może takie coś nie przytłacza w jakiś sposób innych

[lilka_vanilka]

Napisane przez niebieskie_oczko

Odnośnie wytłuszczonego to teraz zastanawiam się, czy inni czasem mnie tak nie odbierają Stety/niestety mam śmiech głośny, podobny do Pakosińskiej (po mamusi ) i wszyscy znajomi twierdzą, że najpierw mnie słychać, a potem widać; albo jak ktoś ma dojść gdzieś do baru, gdzie już jestem, to też się nabijają, że nie muszą dzwonić, gdzie siedzimy, bo trafią po śmiechu. W rozmowy też się lubię wtrącać (po mamusi ) Teraz muszę sobie zrobić rachunek sumienia, czy być może takie coś nie przytłacza w jakiś sposób innych

Dla mnie (jak czytam), to jest urocze i pewnie jakbyśmy się spotkały to cieszyłabym się, gdybyś się tak śmiała z moich opowieści
Problem leży w tym, że każdy lubi, by go słuchano, a to nie równa się celowemu skupianiu na sobie uwagi całego towarzystwa. Ja też źle się czuję, gdy moja wypowiedź nie zostanie skomentowana, tylko ktoś od razu zaczyna opowiadać o sobie. Myślę, że to już kwestia kultury i dobrych manier. Nie każdy je posiada

Życie jest za krótkie, by ja marnować na niewłaściwych ludzi. Zdecydowanie ograniczyłabym kontakty z taką osobą, a skupiłabym się na pielęgnowaniu przyjaźni z tą 'prawdziwą' przyjaciółką. I absolutnie nie plotkowałabym na temat tej 'trzeciej'.

[ulicznica]

Napisane przez niebieskie_oczko

Odnośnie wytłuszczonego to teraz zastanawiam się, czy inni czasem mnie tak nie odbierają Stety/niestety mam śmiech głośny, podobny do Pakosińskiej (po mamusi ) i wszyscy znajomi twierdzą, że najpierw mnie słychać, a potem widać; albo jak ktoś ma dojść gdzieś do baru, gdzie już jestem, to też się nabijają, że nie muszą dzwonić, gdzie siedzimy, bo trafią po śmiechu. W rozmowy też się lubię wtrącać (po mamusi ) Teraz muszę sobie zrobić rachunek sumienia, czy być może takie coś nie przytłacza w jakiś sposób innych

Jezu, no daj spokój, zakneblujesz się, byle się głośno nie śmiać?
Jeżeli to jest naturalne, a nie odgrywane pod publikę, jest w porządku.
Zresztą "publiczność" zwykle doskonale wychwytuje fałsz.
To nie jest problem ze śmiechem i byciem w centrum uwagi, tylko z egocentryzmem tej dziewczyny, problem zaczyna się, kiedy uważasz, że to Tobie należy się miano gwiazdy w towarzystwie.

Autorko, kup jej snickersa to przestanie gwiazdorzyć

[somethinggood]

Napisane przez niebieskie_oczko

Odnośnie wytłuszczonego to teraz zastanawiam się, czy inni czasem mnie tak nie odbierają Stety/niestety mam śmiech głośny, podobny do Pakosińskiej (po mamusi ) i wszyscy znajomi twierdzą, że najpierw mnie słychać, a potem widać; albo jak ktoś ma dojść gdzieś do baru, gdzie już jestem, to też się nabijają, że nie muszą dzwonić, gdzie siedzimy, bo trafią po śmiechu. W rozmowy też się lubię wtrącać (po mamusi ) Teraz muszę sobie zrobić rachunek sumienia, czy być może takie coś nie przytłacza w jakiś sposób innych

Absolutnie nie o to chodzi , są osoby których jest pełno, jest to urocze i ja osobiście czuje się bardzo dobrze w takim towarzystwie. Problem się zaczyna kiedy wiesz ,że komuś zrobisz przykrość , ale i tak to robisz , bo to stawia Cię w lepszym świetle.


Dziękuje bardzo za rady ! Kontaktu z nią nie urwe , ponieważ jest ona z naszego towarzystwa, a nie chce mojej BFF stawiać w sytuacji niezrecznej "wybieraj ".

Ja mam taki problem , że jestem mało asertywna i staram się być dla każdego pomocna i miła. Mam wrażenie , że owa koleżanka o tym wie i to wykorzystuje.
Problemem nie jest również jej wyjątkowość, bo owszem jest interesująca osoba, ale ja i inne osoby z naszej grupy znajomych są bardzo wartościowe. Poprostu po namyśle stwierdzam , że najważniejsze dla mnie jest być skromnym, a jej tego brakuje

[Sophie86]

Autorko, nie musisz z nią przebywać.
Nie znam całej sytuacji, ale tak nasuwa mi się jeden wniosek (mogę się mylić). Może być tak, że nowa koleżanka jednak w środku jest zakompleksiona i w taki sposób maskuje swój brak pewności siebie. Albo kiedyś pokaże to prawdziwe ja i przestanie pozować, a Ty ją polubisz; albo będzie nadal grać gwiazdę.

Jeśli zależy Ci na przyjaźni z Twoją przyjaciółką, powiedz jej "Słuchaj, lubię spędzać z Tobą i X. czas, chciałabym też mieć czasem wpływ na wybór miejsca, czy sposobu spędzania czasu.". Mów wprost, że np. nie przepadasz za danym miejscem, zaproponuj inne (choć tutaj warto wiedzieć, kiedy iść na kompromis).

[somethinggood]

Napisane przez Gwiazdeczka223

Radzę Ci uciąć te kontakty, myślę że w przypadku takiej osoby rozmowa nic nie da.
Ona tylko Cię dołuje, i robi to najprawdopodobniej świadomie.
Uwierz w siebie, i nie zadawaj się z ludźmi którzy zatruwają Ci życie
(łatwo mi mówić, a sama przed chwilą założyłam wątek o piekielnej współlokatorce )

Czasem mi ciężko rozsądnie spojrzeć na własny problem , mimo że ktoś ma podobny i wiem jak bym postąpiła w jego sytuacji :P Właśnie wcześniej czytałam Twój post o lokatorce i sobie myślałam , że masz całkiem podobnie, bo ona też wykorzystuje Twoj brak asertywnosci .

[shawty19]

W mojej wypowiedzi nie chodzi o sam fakt tego, że ona śmieje się głośno czy zwraca na siebie uwagę wszystkich. Po prostu widać, że ona robi to celowo. Nie jest to tylko moje spostrzeżenie, ale też naszego wspólnego kolegi. Jak najbardziej są osoby, które mają coś w sobie, że aż przyjemnie jest słuchać o nich, o ich życiu i to w ogóle nie przeszkadza, ale gdy na horyzoncie pojawia się ta dziewczyna, wtedy już nikt do głosu nie dojdzie. Zaczynają się opowieści co robiła, gdzie była, z kim była i takie przechwalanie, a to raczej nie jest cechą pożądaną.

[somethinggood]

Wiem o co Ci chodzi , ta moja koleżanka też prowadzi monologi o sobie. Jeżeli ktoś coś wtraci , wygląda to tak :
Ona - zapisałam się na fitness , będę chodzic na to i na to , chce osiągnąć to i to , będę chodzic tyle i tyle bla bla bla
Ja- super ! Ja też chodzę byłam na pilates ostatnio i to...
Ona - ok , bo ja bla bla bla bla bla bla bla..... myślisz że muszę chodzic na fitness? Uważasz że ile muszę schudnac ?
Ja- yyy oczywiście że nie , ale to Ty musisz czuć się dobrze ze sobą , bo .....
Ona - ok , więc będę chodzic 3 razy w tyg , no i słuchaj bla bla bla bla bla

Źle się czuje jak kogoś obgaduje , ale potrzebowałam się komuś wygadac . Przy znajomych , nie chce źle o niej mówić, a brat nie rozumie mojego problemu
Chyba poprostu będę jej mówiła , ze nie mam czasu i ograniczę te spotkania do wspólnych wypadów , wtedy są inne osoby które może męczyć .

[WDM]

Spróbuj nieco wyzbyć się tej swojej układnej uprzejmości W granicach smaku rzecz jasna Rzuć krótką a konkretną uwagą, której się nie spodziewa. Ona: "... bla bla, ok, myślisz, że ile muszę zrzucić?". Ty: "Ze dwa kilo". No w końcu zapytała. Unikaj wypowiedzi mało zdecydowanych, rozwlekłych, monologu na dwa radia, bo ona to gaduła. Pozwól sobie na przekaz tych mniej cenzurowanych, odjechanych myśli I wytrąć ją z trybu rywalizacji, nie konkuruj z nią, nie zaczynaj wyliczać atrakcji swojego życia, bo to jej przechwałki trzeba sprowadzić do absurdu.

Po prostu chodzi o to, by nie grać roli, którą przewidziała dla Ciebie.

Uprzejmość niesie ze sobą jedno ryzyko. Można spotkać ludzi, którzy biorą uprzejmość za słabość. Nie jest dobrze pomylić się wtedy co do tych ludzi.

Ludzie bardzo ekspansywni czy dość toporni - może tego typu, jakim jest Twoja koleżanka - raczej się nie zmieniają pod wpływem subtelności. Z tego powodu, że jej nie zauważają lub nie są w stanie zrozumieć.

A pisze Ci to generalnie dość uprzejma osoba

[niebieskie_oczko]

Napisane przez lilka_vanilka

Dla mnie (jak czytam), to jest urocze i pewnie jakbyśmy się spotkały to cieszyłabym się, gdybyś się tak śmiała z moich opowieści

Hah to może się kiedyś, gdzieś spotkamy !

Napisane przez lilka_vanilka

Życie jest za krótkie, by ja marnować na niewłaściwych ludzi. Zdecydowanie ograniczyłabym kontakty z taką osobą, a skupiłabym się na pielęgnowaniu przyjaźni z tą 'prawdziwą' przyjaciółką. I absolutnie nie plotkowałabym na temat tej 'trzeciej'.

A z tym się zgadzam. Po co na siłę spotykac się z kimś, kto nam nie odpowiada i czujemy się przy nim źle?

[lilka_vanilka]

Napisane przez niebieskie_oczko

Hah to może się kiedyś, gdzieś spotkamy !

Poznam Cię po śmiechu i kokardce

[iv_64]

Napisane przez WDM

Spróbuj nieco wyzbyć się tej swojej układnej uprzejmości W granicach smaku rzecz jasna Rzuć krótką a konkretną uwagą, której się nie spodziewa. Ona: "... bla bla, ok, myślisz, że ile muszę zrzucić?". Ty: "Ze dwa kilo". No w końcu zapytała. Unikaj wypowiedzi mało zdecydowanych, rozwlekłych, monologu na dwa radia, bo ona to gaduła. Pozwól sobie na przekaz tych mniej cenzurowanych, odjechanych myśli I wytrąć ją z trybu rywalizacji, nie konkuruj z nią, nie zaczynaj wyliczać atrakcji swojego życia, bo to jej przechwałki trzeba sprowadzić do absurdu.

Po prostu chodzi o to, by nie grać roli, którą przewidziała dla Ciebie.

Uprzejmość niesie ze sobą jedno ryzyko. Można spotkać ludzi, którzy biorą uprzejmość za słabość. Nie jest dobrze pomylić się wtedy co do tych ludzi.

Ludzie bardzo ekspansywni czy dość toporni - może tego typu, jakim jest Twoja koleżanka - raczej się nie zmieniają pod wpływem subtelności. Z tego powodu, że jej nie zauważają lub nie są w stanie zrozumieć.

A pisze Ci to generalnie dość uprzejma osoba

Bardzo mądra wypowiedź, zapamiętam A jeśli zapomnę, to natychmiast powrócę do tego wątku ...