Dlaczego facet nie chce ślubu?

[martusiek80]

Ponad pół roku temu zamieszkałam z facetem. Wcześniej spotykaliśmy się koło 3 lat. Ostatnio pierwszy raz konkretnie już rozmawialiśmy o ślubie, a on stwierdził, że nawet o tym nie myśli póki co, może w przyszłości.

Nie jestem królewną, która od urodzenia marzy o białej sukni i ciśnie mężczyznę. Nie nalegałam do tej pory i nie chcę być upierdliwą dziewuchą. Ale widzicie. Dla mnie zawsze rodzina była ważniejsza, niż kasa itp. Chcę wziąć ślub i mieć dziecko. Nie mam na co już czekać. Mam pracę, mieszkanie i 28 lat... Facet dobrze o tym wiedział, wprowadził się do mnie i mówi, że nie myśli o ślubie? Jak rozwiać z facetem, jak go przekonać, żeby ten ślub wziąć?

Nie mówcie, żeby poczekać i nie zmuszać... proszę. Dla mnie to taka patowa sytuacja.

[Garderobianka]

A jeśli można wiedzieć, ile facet ma lat? Podobno oni wolniej dojrzewają

A tak na serio to może on jest z tych facetów, którzy wolą żyć bez "papierka" i wcale nie zamierza zmieniać obecnego stanu rzeczy?

[chwast]

Może w ogóle nie chce ślubu. Rozmawialiscie o tym wcześniej?

Wysyłane z mojego SK17i za pomocą Tapatalk 2

[martusiek80]

Facet ma również 28 lat.

Nie wiem. Kurczę. Chodzi mi po prostu o to, że ze sobą dużo rozmawiamy, mówiłam, że chcę mieć męża i dziecko. To może mógłby po prostu powiedzieć mi o tym, że nie chce się żenić, zanim się wprowadził? Zastanowiłabym się na tym krokiem 10 razy... Teraz pozostaje mi tylko jakoś go przekonać...

Mówił, że ślub chce, ale nie teraz. Jakoś w przyszłości. Nie wie kiedy. Nie myśli teraz o tym. O rany.... :/

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Strasznie mnie zawsze smuci sytuacja, w której mężczyźnie wydaje się, że z pierścionkiem na palcu jego partnerka zamieni się w stworzenie przypominające zjadarkę (kto "Wiedźmina" czytał lub grał, ten wie) i nawet piwka nie pozwoli przez weekend wypić. Jedyna rada to poważnie na ten temat porozmawiać, dowiedzieć się dlaczego dokładnie jest przeciwny, co go powstrzymuje od tego kroku, skoro jesteście razem już dość długo i żyjecie ze sobą jak małżeństwo.

[karokielb]

Czasami faceci po prostu boja się odpowiedzialnosci. Dla niektórych małżeństwo jest trudną decyzją...

[katakumba]

Napisane przez karokielb

Czasami faceci po prostu boja się odpowiedzialnosci. Dla niektórych małżeństwo jest trudną decyzją...

czasami ich przeraza ze sie dziewczyna zmieni w bridezille

[martusiek80]

Właśnie boję się, że przez kolejne rozmowy na temat powie, że wymuszam... A ja nie chcę się kłocić i wymuszać. To po prostu dla mnie ważne. Jeśli mówi, że nie myślał o tym, to nie myślicie, że to bez sensu pytać, kiedy w takim razie ten ślub weźmiemy? Ja nie umiem chyba z nim rozmawiać na takie tematy:/

[skazana_na_bluesa]

Dziwie sie,ze przez trzy lata zwiazku nie potrafiliscie o tym pogadac. Nie na zasadzie "kiedys moze",ale konkretnie. Jak na moje- gdyby chcial z toba slubu to by ci podal jakies konkrety a nie zbywal. Dobrze sie miedzy wami uklada? Nie klocicie sie o ☠☠☠☠☠☠☠y?
Powiedzialabym mu, ze ma kilka dni na przemyslenie sprawy i pogadamy o konkretach wtedy.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Chatul]

Napisane przez martusiek80

Ponad pół roku temu zamieszkałam z facetem. Wcześniej spotykaliśmy się koło 3 lat. Ostatnio pierwszy raz konkretnie już rozmawialiśmy o ślubie, a on stwierdził, że nawet o tym nie myśli póki co, może w przyszłości.

Nie jestem królewną, która od urodzenia marzy o białej sukni i ciśnie mężczyznę. Nie nalegałam do tej pory i nie chcę być upierdliwą dziewuchą. Ale widzicie. Dla mnie zawsze rodzina była ważniejsza, niż kasa itp. Chcę wziąć ślub i mieć dziecko. Nie mam na co już czekać. Mam pracę, mieszkanie i 28 lat... Facet dobrze o tym wiedział, wprowadził się do mnie i mówi, że nie myśli o ślubie? Jak rozwiać z facetem, jak go przekonać, żeby ten ślub wziąć?

Nie mówcie, żeby poczekać i nie zmuszać... proszę. Dla mnie to taka patowa sytuacja.

Czekać w nieskończoność nie ma sensu, ale akurat niezmuszanie jak najbardziej popieram. Wymuszone małżeństwo to nic fajnego, o wymuszaniu zdecydowania się na dziecko nie wspominając.

Napisane przez martusiek80

Właśnie boję się, że przez kolejne rozmowy na temat powie, że wymuszam... A ja nie chcę się kłocić i wymuszać. To po prostu dla mnie ważne. Jeśli mówi, że nie myślał o tym, to nie myślicie, że to bez sensu pytać, kiedy w takim razie ten ślub weźmiemy? Ja nie umiem chyba z nim rozmawiać na takie tematy:/

Przede wszystkim, jeśli nie umiesz z nim rozmawiać na takie (czy inne) tematy, to zastanów się, czy naprawdę jesteście na tyle dobrą parą, by w ogóle brać ze sobą ślub.
Po drugie, porozmawiaj z nim na temat tego, jak on widzi Waszą przyszłość. Jeśli Wasze oczekiwania się rozmijają, to niestety, nie ma, co liczyć na to, że nagle się zmienią. Bo czy np. Ciebie on zdołałby przekonać, że branie ślubu i robienie dziecka to kiepski pomysł? Nie sądzę. Więc nie sądzę, by w drugą stronę mogło to zadziałać.

[martusiek80]

skazana_na_bluesa, Pewnie masz rację. Układa się na nieźle. Czasem się kłócimy, ale wątpię czy częściej niż inni.

Widzisz. Dlatego też piszę, że chyba nie umiem do końca z nim rozmawiać. Sam z siebie nigdy w życiu nie zaczął tego tematu. Gdy rozmawialiśmy, to mówił ogólnie o tym, że chciałby wziąć ślub i mieć dzieci. Ale racja - nigdy nie było konkretów.

A ja przyznam, że trochę się boję o to nawet pytać. Nie chcę żeby myślał, że się dopominam. Na co dzień mam manię planowania. Każdy swój dzień mam zaplanowany (nie jego, mój). Serio. Nie chcę żeby mówił, że mu życie planuję.

Chyba musimy jednak porozmawiać... Jestem jak głupia trzpiotka, która się boi się faceta wystarszyć:/

[cedrowa]

Napisane przez martusiek80

skazana_na_bluesa, Pewnie masz rację. Układa się na nieźle. Czasem się kłócimy, ale wątpię czy częściej niż inni.

Widzisz. Dlatego też piszę, że chyba nie umiem do końca z nim rozmawiać. Sam z siebie nigdy w życiu nie zaczął tego tematu. Gdy rozmawialiśmy, to mówił ogólnie o tym, że chciałby wziąć ślub i mieć dzieci. Ale racja - nigdy nie było konkretów.

A ja przyznam, że trochę się boję o to nawet pytać. Nie chcę żeby myślał, że się dopominam. Na co dzień mam manię planowania. Każdy swój dzień mam zaplanowany (nie jego, mój). Serio. Nie chcę żeby mówił, że mu życie planuję.

Chyba musimy jednak porozmawiać... Jestem jak głupia trzpiotka, która się boi się faceta wystarszyć:/

Hmm.. dziwne, jak mieszkałam ze swoim, to było odwrotnie, tj. każda osoba z rodziny i znajomi pytali kiedy się zaręczycie? itp. i tak w kółko.. więc pół roku mieszkania minęło i sam zaczął temat.

[bentkuff]

Czy on cię w ogóle kocha i okazuje to? Bo jakoś z twojego postu to nie wynika. Trzy lata związku to nie osiem, gdzie rutyna ma się prawo wkraść.

Postaw sie na miejscu faceta. Co on zyska na małżeństwie? Raczej niewiele. A jest też możliwosc, że nie za bardzo spieszy mu się do dziecka i zdaje sobie sprawę, że od ślubu do dziecka to już niedaleka droga.

Nie wiem jak to okreslić, ale z tego postu wyłania mi sie postać faceta zblazowanego i zmęczonego życiem, który ma dziewczynę bo ma. "Jesteś bo jesteś, a jak cie nie ma..." - jak z piosenki.

Nie wiem jak wyglądała wasza rozmowa przed przeprowadzką, czy facet podchodził do tego entuzjastycznie itp. czy ze względu na wygodę.

[chwast]

No odpowiedź na pytanie dlaczego jest prosta: bo nie dojrzał. Dla wielu osób nie tylko facetów małżeństwo to już taki naprawdę poważny krok i po prostu się boją. Z resztą nie wiadomo jaki on ma wzorzec małżeństwa, może boi się, że go powieli. Albo, że po ślubie zamienisz się w żonę z kawałów. Że będzie uwiązany, ograniczony. Że nie będzie mógł odejść w każdej chwili.

[martusiek80]

Napisane przez cedrowa

Hmm.. dziwne, jak mieszkałam ze swoim, to było odwrotnie, tj. każda osoba z rodziny i znajomi pytali kiedy się zaręczycie? itp. i tak w kółko.. więc pół roku mieszkania minęło i sam zaczął temat.

No u nas tak nie jest. Moich rodziców w ogóle nie słucha, bo czemu miałby..., a jego mamusia, ciągle powtarza mu "pracuj", "ucz się", "zarabiaj na dom", jakby to było najważniejsze. Sama jest pracoholiczką, więc dodatkowo utwierdza chłopaka w przekonaniu, że najpierw praca, potem rodzina... Żeby to źle nie zabrzmiało - ja ją uwielbiam i szanuję, a jej misją nie jest ulepszanie naszego związku. Tylko nie ma z jej strony nawet najmniejszej sugestii, żeby się ożenił.

[Rumba88]

To jest coraz częstszy problem. Mnóstwo Piotrusiów Panów nie ma zamiaru się wiązać węzłem małżeńskim bo to wg nich niesie same minusy. Kiedyś mężczyzna sam nalegał na ślub bo za tym szło oddanie się kobiety. Wiadomo jeśli o to chodzi faceci są strasznie niecierpliwi. No i pól roku znajomości i ciach szybki ślub. Teraz jak facet dostaje wszytko bez zobowiazań (nikogo nie oceniam sama dałam co miałam :P) to nic nie musi.
Znam mnóstwo takich par, ona wyczekuje bo to 6-ty rok leci a on nie przebąkuje nic. Ona nie chce sama sie dopominać bo nie chce ślubu "za kare" tylko pięknego i romantycznego.

U mnie na ślub jeszcze troche za wcześnie ale jeśli Tż bedzie przedlużał mimo że bedzie nam sie świetnie układać wystawie kawe na ławe. Czy oboje chcemy tego samego? Ustatkowania sie i rodziny? Nie? To przykro mi ale ja chce. Tak? To kiedy, bo do 40 czekać nie zamierzam. Chce zostać matka przed emeryturą.

[bentkuff]

Napisane przez martusiek80

No u nas tak nie jest. Moich rodziców w ogóle nie słucha, bo czemu miałby..., a jego mamusia, ciągle powtarza mu "pracuj", "ucz się", "zarabiaj na dom", jakby to było najważniejsze. Sama jest pracoholiczką, więc dodatkowo utwierdza chłopaka w przekonaniu, że najpierw praca, potem rodzina... Żeby to źle nie zabrzmiało - ja ją uwielbiam i szanuję, a jej misją nie jest ulepszanie naszego związku. Tylko nie ma z jej strony nawet najmniejszej sugestii, żeby się ożenił.

Zachowanie jego matki ma z pewnością duży wpływ na jego poglądy. U mnie w rodzinie slubu były i są i będą po 30-tce. Nawet moja prawie 90-letnia babcia slub brała po 30-tce. I raczej strofowała tych, którzy chcieli brać slub młodo. Tym bardziej dla faceta slub szczerze mówiąc rzadko jest czymś potrzebnym do zycia. Kobiety chcą tej białej sukni, pierścionka et cetera. I dziecko - a niektóre chcą najpierw ślub, potem dziecko.

Ja sie nie jestem zdziwiona, że twój partner nie rozmawia o ślubie, bo ja sama na jego miejscu bym tego nie robiła. Facet może mieć dziecko bez żony. Jedni chcą mieć rodzine szybko, inni później, a są też i tacy (jak ja), którzy nie spieszą sie do tego i wcale by sie nie obrazili gdyby nigdy nie mieli dzieci czy żony/męża.
Z perspektywy męzczyzny wygląda to inaczej. Ty jako 35-latka będziesz mieć gorszą sytuację na rynku matrymonialnym niż on. On spokojnie sobie bedzie mógł znaleźć i 25-latkę czy 30-latkę bez tykającego zegara biologicznego i chcąca na gwałt dziecka i męza.

Ja sie sporo nasłuchałam narzekania facetów w tej kwestii. Wielu po prostu chciałaby być w związku, ale bez tego nadęcia na ślub i dziecko bo już, bo ja chcę, bo zegar, bo instynkt macierzyński. Po prostu by chcieliby być z kimś, ale bez naciskania, lekkiego wymuszania, bez planowania. I ja ich rozumiem, szczególnie, że 28 lat to młody wiek dla faceta, szczególnie takiego z dobrą pracą. Do tego ci nieżonaci nasłuchali sie od żonatych jak to po slubie jest gorzej bo mniej seksu, albo pojawia się dziecko i przez kilka miesięcy niektóre kobiety nie mają wcale ochoty na baraszkowanie. Jak kiedyś powiedział mój kumpel z pracy: w życiu prawie każdego żonatego mężczyzny przychodzi czas by znaleźć sobie kochankę. Śmiałam się z tego, chociaz kolega wskazał nawet palcem, kto z naszego piętra ma kogoś na boku. A potem sie przekonałam, że to prawda. Pracownicy nei wychodzili z wieżowca na lunch bo im nie smakowało jedzenie w restauracji pracowniczej, ale zeby żona/mąż sie nie zorientowali, że sa zdradzani. Zawsze punktualnie wracali do domu.

Powinnaś porozmawiać z facetem: kiedy on chciałby wziać slub, jak planuje swoją przyszłość itp. Bo pewnie chce dziecka i ślubu, ale raczej w bliżej nieokreślonej przyszłości.

[cherry_flamme]

Napisane przez karokielb

Czasami faceci po prostu boja się odpowiedzialnosci. Dla niektórych małżeństwo jest trudną decyzją...

Nie przesadzajmy z odpowiedzialnością. Zrobienie dziecka- to jest odpowiedzialność, ale podpisanie dokumentów nie zobowiązuje do niczego nowego, czego nie byłoby w związku wcześniej. Mam na myśli taki związek jak Autorki, czyli kilkuletnie wspólne życie jak mąż i żona.

Moze on po prostu nie chce ślubu, bo i tak niczego to między Wami nie zmieni? Może odstraszają go przygotowania, nie lubi weselnej szopki, woli przeznaczyć kasę na coś innego (chyba, że chcecie naprawdę ascetyczny ślub)?

[skrywana_fantazja]

A ja bym byla zdania, ze po prostu nie chce się zenić, bo brak slubu daje mu otwartą furtkę i może w każdym momencie odejść. Nie jest zaangażowany w związek.
Druga opcja, ma wszystko, wspolne mieszkanie, seks - zyje jak w małzenstwie, wiec po co ma sobie problem z papierem robić? A jak mu się zachce do innej zawinąć to tylko problemy.

[cherry_flamme]

Napisane przez skrywana_fantazja

A ja bym byla zdania, ze po prostu nie chce się zenić, bo brak slubu daje mu otwartą furtkę i może w każdym momencie odejść. Nie jest zaangażowany w związek.
Druga opcja, ma wszystko, wspolne mieszkanie, seks - zyje jak w małzenstwie, wiec po co ma sobie problem z papierem robić? A jak mu się zachce do innej zawinąć to tylko problemy.

Rozprawa rozwodowa moze trwać 15 minut. Furtka zawsze jest otwarta.

[bentkuff]

Napisane przez cherry_flamme

Rozprawa rozwodowa moze trwać 15 minut. Furtka zawsze jest otwarta.

Może trwać, ale nie musi. Jeżeli jest bez orzekania o winie to zwykle sprawa idzie szybko. Ale w mojej poprzedniej pracy była kobieta, która rozwodzi sie już 7 miesiąc. Wyciąganie brudów na swiatło dzienne, nieprzychodzenie na rozprawy, wzajemne oskarżenia, przesłuchiwanie świadków. Jeżeli para sie rozchodzi w zgodzie to może i rozprawa trwa szybko, ale gdy jest orzekanie o winie to często to jakaś masakra.

Niektóre kobiety nie chcą też słyszeć o intercyzie, a ona dużo ułatwia. Szarpanie się o majątek też nie nalezy do przyjemności.

[cherry_flamme]

Napisane przez bentkuff

Może trwać, ale nie musi. Jeżeli jest bez orzekania o winie to zwykle sprawa idzie szybko. Ale w mojej poprzedniej pracy była kobieta, która rozwodzi sie już 7 miesiąc. Wyciąganie brudów na swiatło dzienne, nieprzychodzenie na rozprawy, wzajemne oskarżenia, przesłuchiwanie świadków. Jeżeli para sie rozchodzi w zgodzie to może i rozprawa trwa szybko, ale gdy jest orzekanie o winie to często to jakaś masakra.

Niektóre kobiety nie chcą też słyszeć o intercyzie, a ona dużo ułatwia. Szarpanie się o majątek też nie nalezy do przyjemności.

Miałam na myśli rozwód za obopólną zgodą. Wiem, że są i takie, które ciągną się latami i wywleka się brudy

Tak samo rozstanie po kilkuletnim mieszkaniu razem. To nie jest tak, że jedna strona pakuje swoje rzeczy i po związku. Ma się wspólne mieszkanie, zazwyczaj kredyt- tak samo jak w małżeństwie- i tak samo potrzeba czasu, żeby formalnie zakończyć wspólne sprawy. Majątek też jest wspólny i trzeba jakos się nim podzielić.
Podobnie, jak w małżeństwie jedna strona może blokować rozwód, który będzie trwać i trwać, tak po zakończeniu niezalegalizowanego związku można nachodzić byłego partnera i przedłużać tę sytuację.

Ogólnie chodzi o to, że dla niektórych podpisanie papierka nie ma znaczenia i nie jest równoznaczne z tym, że nie traktuje się związku poważnie. Większość par w końcu ten ślub bierze, bo niestety związki partnerskie póki co przepadły, ale nie mają takiego parcia.

[meggykotka]

Zastanów najpierw się TY nad Waszym związkiem. Czy jesteś w stanie żyć bez ślubu i bez dziecka (owszem mozna mieć dziecko bez papierka, ale nie każdy tak chce np ze względu na wyznawaną religię). Ile jesteś w stanie jeszcze poczekać, aż on się namyśli??

Problem polega na tym, że ty z roku na rok nie jesteś młodsza. 30 letni facet poradzi sobie bez problemu na rynku matrymonialnym, 30letniej kobiecie będzie trudniej ułożyć sobie życie na nowo i znaleźć partnera.

Poza tym statystyki są bezlitosne i starszym kobietom jest trudniej zajść w ciążę i po 32 roku życia znacząco zwiększa się ryzyko powikłań przy porodzie, czy występowania chorób u dzieci (np występowanie zespołu Downa). Już nie wspomnę o tym, że nie zawsze dziecko chce się od razu zmajstrować - mam przyjaciół którzy 6 lat się starali i się im wreszcie udało.

To jest ciężki temat, bo faceci to by najlepiej żyli bez zobowiązań. Mam koleżankę która ma 32 lata i nadal czeka, aż facet się namyśli (bo on oczywiście ma jeszcze tyle planów do zrealizowania). Są ze sobą 8 lat i mieszkają ze sobą 6lat - jest to na tyle długi staż, ze naprawdę można podjąć decyzję czy chce się być z daną osobą do końca życia. Wcale nie jest jej łatwo, bo wszystkie jej koleżanki ślub pobrały i ona została ostatnia w rodzinie i wśród znajomych - starmy się nie rozmawiać już z nią o tym, bo widać smutek w jej oczach. Inny przykład: sąsiadka żyje z facetem, mają dziecko, nie mają ślubu. Poszła ostatnio odebrać awizo na faceta i usłyszała w okienku: "nie wydam Pani przesyłki, bo Pani jest dla tego Pana obcą osobą". Miała lzy w oczach jak wychodziła i mnie nie zauważyła, bo może było by jej bardziej głupio jeszcze.

W Polsce jest jak jest, nie można zalegalizować konkubinatu, więc nawet żyjąc z facetem do końca bez papierka, może się okazać, że nie masz prawa po nim dziedziczyć (np pół Waszego mieszkania dostanie jego siostra czy brat, bo to będzie wg prawa bliższa rodzina). Albo będziesz ich musiała pospłacać z zachowku.

Brak ślubu to wygodnictwio partnera, który go nie chce. Może odejść w każdej chwili bez zobowiązań. Bo jak by naprawdę mu to tak latało koło nosa, to by wziął ten ślub tylko i wyłacznie, aby dać partnerce komfort psychiczny.

[skazana_na_bluesa]

a w jakiej to religii posiadanie dziecka poza związkiem małżeńskim jest beee, ale uprawienie seksu i mieszkanie bez ślubu już ok? -_-

druga kwestia - to jest chyba mieszkanie autorki, więc nie byłoby problemów z dziedziczeniem po facecie.

[meggykotka]

myśląc perspektywicznie, para żyjaca w konkubinacie nie dziedziczy po sobie - może to dotyczyc mieszkania, samochodu, ziemii czy kazdej wartościowej rzeczy, której zażyczy sobie spadkobierca prawowity

niech facet trafi do szpitala, to konkubina nie będzie mogła się dowiedzieć o jego stan zdrowia

już nie wspomnę, że nie masz prawa decydować, gdzie zostanie pochowany Twój ukochany, nie zostanie "konkubinie" wydane ciało, nie zostanie wypłacone świadczenie z ZUS na pochówek, a rodzina może zdecydować, że zwłoki spoczną w rodzinnym grobie, do której stwierdzą, że konkubina nie należy

[katakumba]

Napisane przez skrywana_fantazja

A ja bym byla zdania, ze po prostu nie chce się zenić, bo brak slubu daje mu otwartą furtkę i może w każdym momencie odejść. Nie jest zaangażowany w związek.
Druga opcja, ma wszystko, wspolne mieszkanie, seks - zyje jak w małzenstwie, wiec po co ma sobie problem z papierem robić? A jak mu się zachce do innej zawinąć to tylko problemy.

hehe, papierem slubnym ma go wiazac do kaloryfera? jak facet bedzie chcial pitnac to czy jest mezem czy konkubentem nic nie zmieni

[skrywana_fantazja]

Napisane przez meggykotka

Problem polega na tym, że ty z roku na rok nie jesteś młodsza. 30 letni facet poradzi sobie bez problemu na rynku matrymonialnym, 30letniej kobiecie będzie trudniej ułożyć sobie życie na nowo i znaleźć partnera.

Poza tym statystyki są bezlitosne i starszym kobietom jest trudniej zajść w ciążę i po 32 roku życia znacząco zwiększa się ryzyko powikłań przy porodzie, czy występowania chorób u dzieci (np występowanie zespołu Downa). Już nie wspomnę o tym, że nie zawsze dziecko chce się od razu zmajstrować - mam przyjaciół którzy 6 lat się starali i się im wreszcie udało.

To naprawde nie jest powód by się upokarzać i naciskać faceta na ślub. Poza tym skończymy z takim myśleniem, 30letnia kobieta o ile nie jest wybredna i nie skresla młodszych tez może związać się i wziąć ślub. A co do rodzenia dzieci - wiadomo ryzyko istnieje, ale znam multum kobiet co nawet po 40stce rodziły i mają zupełnie zdrowe dzieci. To nie jest powód by cisnąć faceta i się obnażać z godności. Każda kobieta (nie tylko świeżo po 20tce) ma prawo czuć się adorowaną, chcianą, ma prawo aby zaręczyny były ze strony jej faceta dobrowolnie podjętą decyzją i miłym zaskoczeniem, ,,bo ja chcę żebyś była moją żoną, pragnę tego!, a nie ,,no dobra jak już tak bardzo chcesz". Owszem można raz zapytać co on o ślubie myśli i czy w ogóle planuje, ale jak jest niezdecydowany lub mowi ,,nie" co w tym przypadku na jedno wychodzi po kilku latach mimo wspólnego mieszkania to po prostu się odchodzi. Już lepiej odejść i poszukać innego, który chce brać ślub i nie robi ceregieli. Jak ktoś się boi ze będzie miał chore dziecko zawsze pozostaje adopcja. Ludzie sie rozwodzą, wstępują w ponowne związki i nie mają problemów ze znalezieniem partnera, więc dlaczego kobieta 30+ ma jakies umniejszone szanse (i nie mówię tu o zwiazkach z rozwodnikami)? Nie ma, ona też równie dobrze może być z kims o 5 lat młodszym tak jak mężczyzna może być z młodsza kobietą.
Na czym Autorce zależy być wymuszoną żoną tegoż mężczyzny, czy znaleźć sobie innego i być żoną chcianą na 100%?

[mpt]

Napisane przez martusiek80

[...] To może mógłby po prostu powiedzieć mi o tym, że nie chce się żenić, zanim się wprowadził? Zastanowiłabym się na tym krokiem 10 razy... Teraz pozostaje mi tylko jakoś go przekonać... [...]

Trzeba było rozmawiać o ślubie zanim się wprowadził, a nie liczyć na domyślność. Teraz radzę postawić sprawę twardo - że sobie nie wyobrażasz niesformalizowanego związku, chcesz ślubu i kiedy on by chciał go wziąć. W jakiej perspektywie czasowej, dwa lata, dziesięć? Co go powstrzymuje? Dlaczego chciał z Tobą zamieszkać? Po takiej rozmowie, jeśli nie pasują fundamentalne kwestie, to się pożegnać, trudno.

[skrywana_fantazja]

I naprawdę argument ,,faceci boją się odpowiedzialności, wolniej dojrzewają" jest niepotrzebny. Kobieta, która jest gotowa do małżeństwa i dojrzała emocjonalnie ma święte prawo wymagac od partnera takiej samej dojrzałości, a nie usprawiedliwiać swojego dużego chłopca. Niedojrzałość dyskwalifikuje ludzi jako życiowych partnerów. Poza tym on nie ma 20 lat tylko 28. To jest dorosły mężczyzna, wcale nie mało w jego wieku już jest w szczęśliwych zwiazkach małżeńskich. Nawet psychologia mówi, że facet dojrzewa do założenia swojej rodziny w wieku 28 lat co już i tak jest górną granicą, bo wiele dojrzewa jednak o wiele wcześniej. Więc albo Autorka nie jest dla niego ,,ta jedyną" albo po prostu to wieczny Piotruś Pan. I nie, on nie dojrzeje wcześniej pod wpływem sugestii ,,misiu a może już się pobierzemy"?

[mpt]

Napisane przez skrywana_fantazja

I naprawdę argument ,,faceci boją się odpowiedzialności, wolniej dojrzewają" jest niepotrzebny. Kobieta, która jest gotowa do małżeństwa i dojrzała emocjonalnie ma święte prawo wymagac od partnera takiej samej dojrzałości, a nie usprawiedliwiać swojego dużego chłopca. Niedojrzałość dyskwalifikuje ludzi jako życiowych partnerów. Poza tym on nie ma 20 lat tylko 28. To jest dorosły mężczyzna, wcale nie mało w jego wieku już jest w szczęśliwych zwiazkach małżeńskich. Nawet psychologia mówi, że facet dojrzewa do założenia swojej rodziny w wieku 28 lat co już i tak jest górną granicą, bo wiele dojrzewa jednak o wiele wcześniej. Więc albo Autorka nie jest dla niego ,,ta jedyną" albo po prostu to wieczny Piotruś Pan. I nie, on nie dojrzeje wcześniej pod wpływem sugestii ,,misiu a może już się pobierzemy"?

Co Ty masz z tą psychologią?
Można zakładać rodzinę bez ślubu. Można żyć w rodzinie 1+1. Można nie chcieć ślubu i nie ma to wcale związku z dojrzałością. Tak samo jak jedno ma prawo chcieć ślubu, tak drugie ma prawo nie chcieć. Ale trzeba o tym rozmawiać i wiedzieć o preferencjach partnera, a nie zakładać, że skoro się wprowadza, to chce ślubu.