Jak pozbyć się tego żalu?

[Safe_and_sound]

Przez cały okres liceum podkochiwałam się w nauczycielu, marzyłam sobie o nim, każda lekcja z nim była dla mnie czymś emocjonującym i wyczekiwanym. Na wakacje jeździłam do miasteczka z nadzieją, że go ujrzę przypadkowo. Miałam świadomość, że jeszcze do szkoły wrócę...

A teraz? 2 dni do zakończenia roku. Zaczynam już czuć strach, odcinam się na siłę od fantazji o nim(zmuszam się do tego aby przestać marzyć), bo wiem, że to się skończy. Że nigdy go nie zobaczę. Tylko "dzień dobry" ewentualnie jak go spotkam przypadkowo na ulicy. Aż w końcu utnie się nawet to mówienie, bo mnie zapomni. Zero dyskusji, zero lekcji, nic... Nie będzie śmiesznych momentów...
Czuję ogromny żal, pustkę, coś straconego. Mrowi mnie w nogach, że to koniec. Obawiam się też, że wykasuje mnie ze znajomych na fb i większość klasy też.
Coś czuje, że przepłacze dużo godzin. A matura za pasem. Wszyscy mówią, że mi minie - taka kolej rzeczy, kiedyś będę się śmiała - ale teraz czuje, że nie chce zapomnieć, wciąż chce marzyć (to było takie urocze, fajne uczucie). Ale również wstyd, że taki ktoś mi się spodobał.

To mnie strasznie przeraża, że jego wizja zostanie mi na długo w umyśle i nigdy już go nie zobaczę. A ta wizja zostanie... Boję się, że zechce go zobaczyć a nie będę miała możliwości i sposobu.

[ALL for LOVE]

Napisane przez Safe_and_sound

Przez cały okres liceum podkochiwałam się w nauczycielu, marzyłam sobie o nim, każda lekcja z nim była dla mnie czymś emocjonującym i wyczekiwanym. Na wakacje jeździłam do miasteczka z nadzieją, że go ujrzę przypadkowo. Miałam świadomość, że jeszcze do szkoły wrócę...

A teraz? 2 dni do zakończenia roku. Zaczynam już czuć strach, odcinam się na siłę od fantazji o nim(zmuszam się do tego aby przestać marzyć), bo wiem, że to się skończy. Że nigdy go nie zobaczę. Tylko "dzień dobry" ewentualnie jak go spotkam przypadkowo na ulicy. Aż w końcu utnie się nawet to mówienie, bo mnie zapomni. Zero dyskusji, zero lekcji, nic... Nie będzie śmiesznych momentów...
Czuję ogromny żal, pustkę, coś straconego. Mrowi mnie w nogach, że to koniec. Obawiam się też, że wykasuje mnie ze znajomych na fb i większość klasy też.
Coś czuje, że przepłacze dużo godzin. A matura za pasem. Wszyscy mówią, że mi minie - taka kolej rzeczy, kiedyś będę się śmiała - ale teraz czuje, że nie chce zapomnieć, wciąż chce marzyć (to było takie urocze, fajne uczucie). Ale również wstyd, że taki ktoś mi się spodobał.

To mnie strasznie przeraża, że jego wizja zostanie mi na długo w umyśle i nigdy już go nie zobaczę. A ta wizja zostanie... Boję się, że zechce go zobaczyć a nie będę miała możliwości i sposobu.

Cytuje ku pamięci, żebyś za miesiąc się z tego śmiała.

[skazana_na_bluesa]

przestań pielęgnować swoje uczucie do niego to szybciej ci przejdzie.

[201701300929]

no wlasnie, z twojej wypowiedzi wynika,ze bardziej jestes zakochana w swoich fantazjach - i najpewniej idealizujesz go,


a on jest mlodszy/starszy/zonaty?

[mary_poppins]

Dwa miesiące bez widywania go codziennie, i przejdzie. Serio.

[bernikula]

Po co sama siebie nakręcasz, skoro wiesz, że to i tak nie ma po pierwsze żadnej przeszłości, a po drugie- faktycznie za jakiś czas będziesz się z tego śmiała.

[ellen72]

Jeszcze bez fantazjowania i bez sprawdzania na facebooku. I obawiam sie, ze potrwa to dluzej niz dwa miesiace. Chyba ze spodoba Ci sie jakis chlopak w miedzyczasie.

Nie wierze, ze zakochalas sie bez fantazjowania. Zakochanie trzeba na czyms zbudowac. Albo na rzeczywistym spotykaniu sie (prywatnie, nie w szkole) albo na fantazjach.

[Safe_and_sound]

Napisane przez Nocna Nimfa

no wlasnie, z twojej wypowiedzi wynika,ze bardziej jestes zakochana w swoich fantazjach - i najpewniej idealizujesz go,


a on jest mlodszy/starszy/zonaty?

Ma około 50 lat, żonaty, dzieciaty.

[skazana_na_bluesa]

a upartego mógłby być twoim dziadkiem!

[201701300929]

Napisane przez Safe_and_sound

Ma około 50 lat, żonaty, dzieciaty.

to uwierz,ze przejdzie i to szybciej niz myslisz