Powrót na studia?

[Akane]

Witajcie,

Zastanawiam się poważnie nad powrotem na studia (w tym momencie mam licencjat z dziennikarstwa i magistra psychoedukacji). Zamierzam się całkowicie "przebranżowić" (od 15 lat siedzę w marketingu internetowym) i skończyć psychologię. Zastanawiam się tylko czy nie jest za późno na podjęcie takiej decyzji, bo gdy skończę studia, dobiję do czterdziestki. Zaczynanie w tym wieku zupełnie nowego zawodu może być dość ryzykowne, zwłaszcza, że w CV nie będę mogła wykazać żadnego miejsca pracy, w którym wykonywałam obowiązki choćby pedagoga szkolnego.

Co myślicie? Próbować coś w tym kierunku czy jednak, z uwagi na wiek, położyć krzyżyk na zmianie zawodu?

Pozdrawiam!

[MissChievousTess]

Im wcześniej, tym lepiej. Jeśli chcesz to wracaj. Ja mam na wydziale prawa chyba 60-latka i 80-cio latkę, na normalnych, dziennych.
Lepiej gdybyś wróciła teraz niż w podobnym wieku. Będzie Ci łatwiej.
A że studia późno zaczniesz? Wiesz tylko w Polsce studiuje się młodo. Zaczynanie studiów w wieku 35+ w wielu krajach zachodnich to standard bo najpierw trzeba na studia zarobić, a potem jak człowiek ma je z czego opłacić to dopiero zaczyna studiować, więc wiekiem się nie sugeruj. A braki w CV? Pewnie w ramach studiów będzie wymóg praktyk studenckich albo możliwość wsparcia od uczelni w ramach szukania praktyk na własną rękę, więc od tego możesz zacząć.

[Akane]

W sumie masz rację, na zaocznych magisterskich też mieliśmy parę osób po pięćdziesiątce, tyle że nie mieli zamiaru się przekwalifikować - poszli po papierek, wymagany przez pracodawcę.

Niemniej słuszna uwaga, lepiej teraz niż za kolejne pięć lat

[201702092106]

Napisane przez MissChievousTess

Im wcześniej, tym lepiej. Jeśli chcesz to wracaj. Ja mam na wydziale prawa chyba 60-latka i 80-cio latkę, na normalnych, dziennych.
Lepiej gdybyś wróciła teraz niż w podobnym wieku. Będzie Ci łatwiej.
A że studia późno zaczniesz? Wiesz tylko w Polsce studiuje się młodo. Zaczynanie studiów w wieku 35+ w wielu krajach zachodnich to standard bo najpierw trzeba na studia zarobić, a potem jak człowiek ma je z czego opłacić to dopiero zaczyna studiować, więc wiekiem się nie sugeruj. A braki w CV? Pewnie w ramach studiów będzie wymóg praktyk studenckich albo możliwość wsparcia od uczelni w ramach szukania praktyk na własną rękę, więc od tego możesz zacząć.

Święte słowa, absolutnie się z tym zgadzam. Autorko, masz marzenia to je realizuj inaczej zawsze będziesz żałować. Zawsze możesz jednocześnie studiować i pracować ( w miarę upływu lat coraz bardziej w swoim zawodzie) Powodzenia!

[Akane]

Napisane przez ToniaZhivago

Święte słowa, absolutnie się z tym zgadzam. Autorko, masz marzenia to je realizuj inaczej zawsze będziesz żałować. Zawsze możesz jednocześnie studiować i pracować ( w miarę upływu lat coraz bardziej w swoim zawodzie) Powodzenia!

Dzięki, dodałyście mi wiary, że ma to sens W październiku zaczynam działać i spełniać swoje marzenia!

[andziaa153]

Zawsze można wrócić, nigdy nie jest za późno

[Kornellis]

Nigdy nie jest za późno, aby spełniać swoje marzenia.
Choć w życiu dorosłym jest o wiele ciężej zaczynać niż za dzieciaka.

[Akane]

Napisane przez Kornellis

Nigdy nie jest za późno, aby spełniać swoje marzenia.
Choć w życiu dorosłym jest o wiele ciężej zaczynać niż za dzieciaka.

Ano właśnie. Z perspektywy czasu żałuję, że wybierając studia nie za bardzo myślałam o przyszłości, po prostu chciałam mieć ten tytuł magistra i stąd kompletnie chybione dziennikarstwo. Nie mam takiej siły przebicia, której potrzeba do pracy w tym zawodzie. Aktualnie wykonywany przeze mnie zawód to z kolei dzieło przypadku i co prawda początkowo dawał mi on dużo satysfakcji, ale coraz bardziej się wypalam. Za to słuchać innych, pomagać im - lubiłam zawsze, psychopedagogika mnie zachwyciła, ale nie miałam szans na natychmiastowe pociągnięcie tematu studiów dalej, bo trzeba było już w 100% poświęcić się pracy, wyszłam za mąż i o studiach zapomniałam. Teraz dopiero odezwała się moja dusza podpowiadając, że przekwalifikowanie się i robienie czegoś z pasją, byłoby dobrym rozwiązaniem. I to możliwie szybko, póki się jeszcze kompletnie nie wypaliłam w obecnym zawodzie

[neia]

Kilka uczelni umozliwia magistrom robienie psychologii w 3,5 roku.

[201702092106]

Napisane przez Akane

Ano właśnie. Z perspektywy czasu żałuję, że wybierając studia nie za bardzo myślałam o przyszłości, po prostu chciałam mieć ten tytuł magistra i stąd kompletnie chybione dziennikarstwo. Nie mam takiej siły przebicia, której potrzeba do pracy w tym zawodzie. Aktualnie wykonywany przeze mnie zawód to z kolei dzieło przypadku i co prawda początkowo dawał mi on dużo satysfakcji, ale coraz bardziej się wypalam. Za to słuchać innych, pomagać im - lubiłam zawsze, psychopedagogika mnie zachwyciła, ale nie miałam szans na natychmiastowe pociągnięcie tematu studiów dalej, bo trzeba było już w 100% poświęcić się pracy, wyszłam za mąż i o studiach zapomniałam. Teraz dopiero odezwała się moja dusza podpowiadając, że przekwalifikowanie się i robienie czegoś z pasją, byłoby dobrym rozwiązaniem. I to możliwie szybko, póki się jeszcze kompletnie nie wypaliłam w obecnym zawodzie

Według mnie podejmujesz słuszną decyzję. Najgorzej jest w życiu żałować, że się nie spróbowało. Moja sąsiadka jest w wieku mojego taty i dopiero skończyła specjalizację, a bliska znajoma po 7 latach wahania się postanowiła zrobić doktorat z prawa, głosami mówiącymi ,,za późno" nie ma się co przejmować, nikt za Ciebie życia nie przeżyje.

[oczkowglowie]

Jeżeli czujesz potrzebę powrotu - to nie masz się nad czym zastanawiać!

[megamag]

Napisane przez Akane

WPróbować coś w tym kierunku czy jednak, z uwagi na wiek, położyć krzyżyk na zmianie zawodu?

Moja babcia zawsze mówiła, że spodnie dla kobiet to taki fajny wynalazek, bo w takich musi być ciepło i wygodnie, ale sama nie będzie ich nosić, bo jest na to za stara. Pierwszy raz słyszałam to jakieś 30 lat temu. W ogóle moja babcia od tych 30 lat nic nie robi, bo jest stara i nie wypada. Nie bierz z niej przykładu, bo z takim podejściem to lepiej się od razu do grobu położyć.

[michagros]

Nie wahaj się i idź na psychologię, tym bardziej, że Cię to interesuje. Wcale nie jesteś za stara. Ja mam 33 lata i zamierzam podjąć jeszcze 2 kierunki studiów - oczywiście jedne po drugim, bo to moje marzenie.
A jeśli chodzi o pracę, to po prostu albo ma się szczęście, albo nie. Ja już wysłałam chyba 20 CV i tylko 2 osoby się odezwały z propozycją stanowiska, którego nie cierpię, więc nadal tkwię w "starej" pracy.
Każdy ma jakąś drogę, którą musi przejść. Jak psychologia jest Ci pisana, to wszystko się potoczy w tym kierunku.