Dziewczyna nie rozumie - opinie

[hoppss]

Hej


Ponieważ już sam nie wiem co o tym myśleć postanowiłem założyć tutaj wątek i zapytać Was o opinie.

Wiem, że nikomu nie chce się czytać długich opisów więc postaram się jak najkrócej.



1.Swoją dziewczynę poznałem kiedy mieszkałem w wynajmowanym mieszkaniu ze swoimi znajomymi. Jednakże ze względu na to, że dość często bywaliśmy tam we 2 (ja i dziewczyna), znajomym zaczęło to przeszkadzać, pojawiały się jakieś zgrzyty i ostatecznie zrezygnowałem z wynajmu na rzecz zakupu własnego mieszkania.

Mieszkanie kupiłem (oczywiście na kredyt) ale wiadomo - trzeba je jeszcze wykończyć. Powoli więc, ograniczając nieco swoje wydatki, odkładam trochę kasy z pensji i wykańczam kawałek po kawałku.

Cały czas w naszych rozmowach podkreślam, że jest to mieszkanie, które szykuje dla nas, że jak tylko będzie gotowe to będziemy mogli w nim razem zamieszkać itd.

Moja dziewczyna jednak, wścieka się, że teraz liczy się tylko remont, że nigdzie nie wychodzimy (co nie jest prawdą bo kilka razy w miesiącu wychodzimy chociażby coś zjeść na mieście) nie rozumiejąc, że chcę jak najwięcej kasy przeznaczyć na wspomniany remont żeby można było jak najszybciej tam zamieszkać. Dodam tylko, że oczywiście na wszystkie okazje typu święta, imieniny itd dostaje ode mnie zawsze jakiś ładny prezent, nie zaniedbuje jej pod tym względem, do tego dochodzą jakieś małe drobiazgi tak bez okazji. Chodzi tylko o to, że nie chcę wydawać kasy na lewo i prawo bo wolę przeznaczyć ją na remont. Ona, jako, że pochodzi z dobrze sytuowanej rodziny nie rozumie chyba, że czasami trzeba wybierać między 1 a 2. Zawsze dostawała to co chciała a teraz nagle stawiam ją przed koniecznością rezygnacji np. z super wyjść czy wyjazdów bo... remont.

I teraz nie wiem - czy ja faktycznie nie mam racji chcąc nieco pooszczędzać na rzecz tego mieszkania, czy jednak ona przesadza?
Przecież robię to dla nas, nie oczekuję żeby się dokładała - proszę jedynie o nieco wyrozumiałości przez jakiś czas...


2. Obecnie, po powrocie z tego wynajmowanego mieszkania do czasu wprowadzenia się do nowego mieszkam ponownie z rodzicami. Mieszkanie jest małe a do mojego pokoju wchodzi się przez pokój mamy. Do tego atmosfera nie jest jakaś super bo w drugiej części mieszkania mieszka ojciec, który czasami zachowuje się jak przybysz z innej planety i byłoby mi wstyd za niego gdyby ktoś to zobaczył. Jest m.in. niechlujny itd. W związku z tym nie możemy zbyt często u mnie bywać bo albo ojciec albo mogłoby to przeszkadzać mamie, że przechodzimy przez jej pokój, kiedy np. wróci zmęczona z pracy i chciałaby odpocząć. Tłumaczyłem to mojej dziewczynie, że jest jak jest, że się z tego nie cieszę ale nie mam na to wpływu i dlatego nie mogę jej zapraszać jej zbyt często do siebie. Niestety w tym wypadku również nie było jakiegoś zrozumienia, usłyszałem tylko, że robię z siebie jakąś patologię.

Rozumiem, że mogłaby by być zła gdybym nic z tym nie robił ale przecież po to kupiłem mieszkanie żeby za jakiś czas problem się rozwiązał...

Co o tym myślicie? Ona ma duży dom, fajnych rodziców i dla niej jest to niezrozumiałe, że w małym mieszkaniu trzeba iść na pewne ustępstwa. Ale przecież nie wyrzucę rodziców z domu tylko po to żeby można było bywać częściej u mnie.
Kiedy jest taka możliwość to oczywiście chętnie ją do siebie zapraszam ale nie mogę jej zaprosić o każdej porze, każdego dnia. Ona jednak tego nie rozumie i wścieka się, że jak to tak, że do każdego jakoś można przyjść a do mnie nie.


Z góry dziękuję za wszystkie opinie, może uda mi się coś zrozumieć, coś zmienić albo może jej jeszcze inaczej wytłumaczyć. Zawsze myślałem, że najważniejsze jest to, żeby się wzajemnie szanować i rozumieć, rozmawiać ze sobą i niczego nie zatajać. Tak też robiłem ale niestety bez zrozumienia z jej strony...

[Kat2890]

Uważam ,że Twoja dziewczyna jest niepoważna oraz egoistyczna.

[201803290936]

Napisane przez hoppss

Hej
Ponieważ już sam nie wiem co o tym myśleć postanowiłem założyć tutaj wątek i zapytać Was o opinie.

Wiem, że nikomu nie chce się czytać długich opisów więc postaram się jak najkrócej.

1.Swoją dziewczynę poznałem kiedy mieszkałem w wynajmowanym mieszkaniu ze swoimi znajomymi. Jednakże ze względu na to, że dość często bywaliśmy tam we 2 (ja i dziewczyna), znajomym zaczęło to przeszkadzać, pojawiały się jakieś zgrzyty i ostatecznie zrezygnowałem z wynajmu na rzecz zakupu własnego mieszkania.

Mieszkanie kupiłem (oczywiście na kredyt) ale wiadomo - trzeba je jeszcze wykończyć. Powoli więc, ograniczając nieco swoje wydatki, odkładam trochę kasy z pensji i wykańczam kawałek po kawałku.

Cały czas w naszych rozmowach podkreślam, że jest to mieszkanie, które szykuje dla nas, że jak tylko będzie gotowe to będziemy mogli w nim razem zamieszkać itd.

Moja dziewczyna jednak, wścieka się, że teraz liczy się tylko remont, że nigdzie nie wychodzimy (co nie jest prawdą bo kilka razy w miesiącu wychodzimy chociażby coś zjeść na mieście) nie rozumiejąc, że chcę jak najwięcej kasy przeznaczyć na wspomniany remont żeby można było jak najszybciej tam zamieszkać. Dodam tylko, że oczywiście na wszystkie okazje typu święta, imieniny itd dostaje ode mnie zawsze jakiś ładny prezent, nie zaniedbuje jej pod tym względem, do tego dochodzą jakieś małe drobiazgi tak bez okazji. Chodzi tylko o to, że nie chcę wydawać kasy na lewo i prawo bo wolę przeznaczyć ją na remont. Ona, jako, że pochodzi z dobrze sytuowanej rodziny nie rozumie chyba, że czasami trzeba wybierać między 1 a 2. Zawsze dostawała to co chciała a teraz nagle stawiam ją przed koniecznością rezygnacji np. z super wyjść czy wyjazdów bo... remont.

I teraz nie wiem - czy ja faktycznie nie mam racji chcąc nieco pooszczędzać na rzecz tego mieszkania, czy jednak ona przesadza?
Przecież robię to dla nas, nie oczekuję żeby się dokładała - proszę jedynie o nieco wyrozumiałości przez jakiś czas...

2. Obecnie, po powrocie z tego wynajmowanego mieszkania do czasu wprowadzenia się do nowego mieszkam ponownie z rodzicami. Mieszkanie jest małe a do mojego pokoju wchodzi się przez pokój mamy. Do tego atmosfera nie jest jakaś super bo w drugiej części mieszkania mieszka ojciec, który czasami zachowuje się jak przybysz z innej planety i byłoby mi wstyd za niego gdyby ktoś to zobaczył. Jest m.in. niechlujny itd. W związku z tym nie możemy zbyt często u mnie bywać bo albo ojciec albo mogłoby to przeszkadzać mamie, że przechodzimy przez jej pokój, kiedy np. wróci zmęczona z pracy i chciałaby odpocząć. Tłumaczyłem to mojej dziewczynie, że jest jak jest, że się z tego nie cieszę ale nie mam na to wpływu i dlatego nie mogę jej zapraszać jej zbyt często do siebie. Niestety w tym wypadku również nie było jakiegoś zrozumienia, usłyszałem tylko, że robię z siebie jakąś patologię.

Rozumiem, że mogłaby by być zła gdybym nic z tym nie robił ale przecież po to kupiłem mieszkanie żeby za jakiś czas problem się rozwiązał...

Co o tym myślicie? Ona ma duży dom, fajnych rodziców i dla niej jest to niezrozumiałe, że w małym mieszkaniu trzeba iść na pewne ustępstwa. Ale przecież nie wyrzucę rodziców z domu tylko po to żeby można było bywać częściej u mnie.
Kiedy jest taka możliwość to oczywiście chętnie ją do siebie zapraszam ale nie mogę jej zaprosić o każdej porze, każdego dnia. Ona jednak tego nie rozumie i wścieka się, że jak to tak, że do każdego jakoś można przyjść a do mnie nie.

Z góry dziękuję za wszystkie opinie, może uda mi się coś zrozumieć, coś zmienić albo może jej jeszcze inaczej wytłumaczyć. Zawsze myślałem, że najważniejsze jest to, żeby się wzajemnie szanować i rozumieć, rozmawiać ze sobą i niczego nie zatajać. Tak też robiłem ale niestety bez zrozumienia z jej strony...

Ileż to dziewczę ma lat? Bo z opisu bym jej dała "naście". Tylko ten fragment z pracą świadczy o tym, że raczej po 20-tce.

Z pierwszego opisu jak dla mnie wynika, że związałeś się z rozpieszczoną przez to, że nigdy jej niczego nie brakowało, księżniczką, która nie rozumie przyziemnych finansowych problemów i spraw związanych z dopinaniem budżetu. Albo rozmową sprowadzisz ją na ziemię, albo nic z tego, bo podobne podejście do kwestii oszczędzania i wydawania pieniędzy to jeden z fundamentów udanego, dojrzałego związku. Przestań się przed nią tłumaczyć, a twardo powiedz jej o tym, co tu napisałeś.

[thirky]

Wg mnie za szybko wyskoczyłes z tym mieszkaniem. Po co to było? Dziewczyna nie zachowuje się wzorowo ale nie dziwię się szczerze mowiac- chciała mieć chłopaka, pospotykac się, chodzić na randki, a Ty od razu kupujesz mieszkanie i remontujesz je dla was. Czy w ogóle pytales ja o zdanie? Z tego co piszesz to wyłącznie twoja decyzja była.
Ja bym się załamała jakby mój tz kupił mieszkanie na kredyt i spędzał dnie na remoncie, bo nie chcę mieszkać w PL po studiach i nie chcę tu mieć swojego mieszkania bo mi niepotrzebne. Czy Ty w ogóle wiesz jakie ona ma plany? Ona chce mieszkać w tym mieście, podoba jej się Lokalizacja mieszkania?
Dla mnie to trochę kosmos, zamiast wynająć coś we dwójkę to ty od razu kredyt, remont, dziewczyna na pewno czuje się przytłoczona tym. Ja bym chyba zwiewala na jej miejscu.

---------- Dopisano o 10:44 ---------- Poprzedni post napisano o 10:42 ----------

Napisane przez Doris1981

Ileż to dziewczę ma lat? Bo z opisu bym jej dała "naście". Tylko ten fragment z pracą świadczy o tym, że raczej po 20-tce.

Z pierwszego opisu jak dla mnie wynika, że związałeś się z rozpieszczoną przez to, że nigdy jej niczego nie brakowało, księżniczką, która nie rozumie przyziemnych finansowych problemów i spraw związanych z dopinaniem budżetu. Albo rozmową sprowadzisz ją na ziemię, albo nic z tego, bo podobne podejście do kwestii oszczędzania i wydawania pieniędzy to jeden z fundamentów udanego, dojrzałego związku. Przestań się przed nią tłumaczyć, a twardo powiedz jej o tym, co tu napisałeś.

Ale czy on ją pytał o zdanie w ogóle? Bo nie widzę tego w tekście. No sorry, ale jeśli nie to jakie on ma prawo od niej wymagać żeby rezygnowała z czegokolwiek bo on wpadł na pomysl kupna mieszkania dla nich?

---------- Dopisano o 10:45 ---------- Poprzedni post napisano o 10:44 ----------

W ogóle autorze- ile jesteście ze sobą?

[joanstark]

Ja bym się poważnie zastanowiła nad tym związkiem - chcesz się pakować w głębszą relację z osobą, która nie widzi, co dla niej robisz? Która się nie angażuje, myśli tylko o sobie i swoich przyjemnościach tu i teraz?

Podejrzewam, że większość dziewczyn by Cię zrozumiała i nawet pomogła w remoncie, wiedząc, czemu to robisz. Dodatkowo mi by było po prostu głupio się obrażać o takie coś!

Jednak czytając posty innych wizażanek też trochę ją rozumiem - może to jednak za szybko wszystko się potoczyło...

[201803290936]

Napisane przez thirky

(...)
Ale czy on ją pytał o zdanie w ogóle? Bo nie widzę tego w tekście. No sorry, ale jeśli nie to jakie on ma prawo od niej wymagać żeby rezygnowała z czegokolwiek bo on wpadł na pomysl kupna mieszkania dla nich?
(...)

Żeby kupić sobie mieszkanie trzeba kogoś pytać o zgodę? Znalazł się w sytuacji, gdzie musiał szukać nowego, bo zgrzyty ze współlokatorami, stwierdził że go stać, to kupił. Ja rozumiem w dłuższym związku, że takie rzeczy się już ustala razem, ale z tego co i jak pisze Autor wnoszę, że to nie jest aż tak długi związek, aby musiał to z nią ustalać. Założę się jednak, że tego przed nią nie ukrywał i mogła w odpowiedniej chwili się odezwać w tej sprawie, wyrazić swoje zdanie (tak było, Autorze?).

Poza tym przecież Autor podkreślił, że jej zarzuty, iż już nigdzie nie wychodzą, są nieprawdziwe.

[lwia paszcza]

Napisane przez Kat2890

Uważam ,że Twoja dziewczyna jest niepoważna oraz egoistyczna.

ciekawa jestem, czy to jedynaczka, bo trochę mi pachnie taką rozpieszczoną księżniczką tak jak napisała Doris, a co mi wcześniej trochę umknęło. Musisz być stanowczy, po prostu, bo ludzie niepewność łatwo wyczuwają, i wtedy mogą ci łatwo wchodzić na głowę, tak jak ta dziewczyna właśnie.
Thirky - odpowiedź na twoje pytanie - owszem, ma prawo tego od niej wymagać, bo ona potem ma mieszkać w tym mieszkaniu razem z nim, no chyba, że mi się coś pokręciło Więcej nawet, gdyby ta dziewczyna miała choć trochę honoru, to by sama chętnie pomoc przy tym remoncie zaoferowała, a nie tylko stroiła fochy A nawet jeśli on jej nie zapytał o zdanie, to cóż, mieszkanie zostanie, i w razie czego wielkiej straty nie będzie.

[thirky]

Napisane przez Doris1981

Żeby kupić sobie mieszkanie trzeba kogoś pytać o zgodę? Znalazł się w sytuacji, gdzie musiał szukać nowego, bo zgrzyty ze współlokatorami, stwierdził że go stać, to kupił. Ja rozumiem w dłuższym związku, że takie rzeczy się już ustala razem, ale z tego co i jak pisze Autor wnoszę, że to nie jest aż tak długi związek, aby musiał to z nią ustalać. Założę się jednak, że tego przed nią nie ukrywał i mogła w odpowiedniej chwili się odezwać w tej sprawie, wyrazić swoje zdanie (tak było, Autorze?).

Poza tym przecież Autor podkreślił, że jej zarzuty, iż już nigdzie nie wychodzą, są nieprawdziwe.

Ale on kupił mieszkanie dla nich. I ciągle podkreśla ze oboje mają tam mieszkać. Dlatego ciekawi mnie czy pytał ja w ogóle o zdanie w tej kwestii, chociażby czy w ogóle chce z nim zamieszkać.

---------- Dopisano o 11:02 ---------- Poprzedni post napisano o 10:59 ----------

Napisane przez lwia paszcza

:
Thirky - odpowiedź na twoje pytanie - owszem, ma prawo tego od niej wymagać, bo ona potem ma mieszkać w tym mieszkaniu razem z nim, no chyba, że mi się coś pokręciło Więcej nawet, gdyby ta dziewczyna miała choć trochę honoru, to by sama chętnie pomoc przy tym remoncie zaoferowała, a nie tylko stroiła fochy A nawet jeśli on jej nie zapytał o zdanie, to cóż, mieszkanie zostanie, i w razie czego wielkiej straty nie będzie.

Dobrze ale czy ona w ogóle CHCE z nim tam mieszkać? Wspólnie wybierali lokalizację, metraż?
Wyobrażasz sobie że jesteś w związku, spotykacie się, jest fajnie a nagle twój facet kupuje mieszkanie i spędza mnóstwo czasu na jego remoncie twierdząc że razem będziecie tam mieszkać? Ja bym nie była zachwycona. I nigdzie w tekście nie widzę jej opinii ani zdania na ten temat, co pozwala wnioskować ze nie otrzymała szansy jego wyrażenia.

[397c2675f3cdfd9a8d969495a6edd4aafb32f2d2_655aa1f83943f]

Dziewczyna nie zachowuje się wzorowo, ale ja bym się z takim facetem rozstała, bo po prostu nasze oczekiwania by się rozmijały.

Po co to ciągłe podkreślanie, że mieszkanie nie jest dla Ciebie, tylko dla WAS? A ona w ogóle chce to mieszkanie? Chce zostać w tym mieście? Chce się pakować w jakieś większe i poważniejsze zobowiązania?
Dla mnie to jakiś kosmos, że kupuje się mieszkanie, bo współlokatorom coś przeszkadzało. I to pachnie trollem albo kosmicznym sposobem myślenia, którego nie potrafię ogarnąć.

[hoppss]

Na wstępie dziękuję za tak liczne odpowiedzi.

Już mówię jak jest.
1. Ja mam 29 lat, ona 23.
2. Ja jestem jedynakiem, ona ma starszą siostrę
3. Jesteśmy ze sobą około 1.5 roku.
4. Decyzja o zakupie mieszkania była konsultowana pod kątem tego, że:
a) nie chcę mieszkać z rodzicami do 40-stki więc biorę na swoje barki ciężar zakupu mieszkania.
b) obydwoje tego chcieliśmy, razem wszystko ustalaliśmy, wybieraliśmy co jak i gdzie, razem ustalaliśmy kwestię wykończenia - tu na szaro, tu na beżowo itd. Ona była z tego pomysłu bardzo zadowolona bo mimo, że ma duży dom nie lubi za bardzo mieszkać ze swoimi rodzicami i cieszyła się, że skoro ja będę miał swoje mieszkanie to będziemy mogli zamieszkać razem i się od nich uwolni.

Dodam jeszcze, że ja nie chcę żeby ona się dokładała do tego remontu, proszę jedynie żeby przez powiedzmy rok (wiem, jest to może sporo czasu ale przecież nie wydaję kasy na głupoty tylko na ważną rzecz jakim jest mieszkanie) nieco ograniczyć jakieś wyjścia, które normalnie nie sprawiłyby mi problemu a teraz są sporym obciążeniem.
Jak już skończy się remont, wszystko wróci do normy, zostanie wyłącznie rata kredytu i będzie można sobie pozwalać na więcej.
Nigdy nie kazałem jej z niczego rezygnować.
Nie mniej jednak stwierdziła, że tak to jest do d... bo dzisiaj remont, za rok pewnie samochód, za dwa znowu coś i ciągle będzie ciułanie każdej złotówki.

[201607111028]

Ja się zgadzam z thirky i pink_death. Dziewczyna niekoniecznie musi być rozpieszczona! Może po prostu dla niej to jeszcze nie jest ten etap znajomości, kiedy "budowanie wspólnej przyszłości" jest ważniejsze od budowania bliskości w związku... Czy ona w ogóle chce tam mieszkać, czy decyzja podjęta za nią? Noo chyba że to faktycznie już związek z dluugim stażem, rozmowy o przyszłości odbyte... ale z wypowiedzi autora raczej wynika coś innego

[thirky]

Ona jest za młoda. 23 lata to nie wiek na kredyty i oszczędzanie, przynajmniej dla większości ludzi.czy ona pracuje?
Ty jesteś starszy, dojrzalszy, chcesz się ustabilizować, ona jest młodziutka, pewnie myślała że z tym mieszkaniem to hop siup kupi się i będzie można mieszkać, nie była gotowa na takie oszczędzania. Dlaczego nic nie wynajeliscie na początek?

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Napisane przez hoppss

Na wstępie dziękuję za tak liczne odpowiedzi.

Już mówię jak jest.
1. Ja mam 29 lat, ona 23.
2. Ja jestem jedynakiem, ona ma starszą siostrę
3. Jesteśmy ze sobą około 1.5 roku.
4. Decyzja o zakupie mieszkania była konsultowana pod kątem tego, że:
a) nie chcę mieszkać z rodzicami do 40-stki więc biorę na swoje barki ciężar zakupu mieszkania.
b) obydwoje tego chcieliśmy, razem wszystko ustalaliśmy, wybieraliśmy co jak i gdzie, razem ustalaliśmy kwestię wykończenia - tu na szaro, tu na beżowo itd. Ona była z tego pomysłu bardzo zadowolona bo mimo, że ma duży dom nie lubi za bardzo mieszkać ze swoimi rodzicami i cieszyła się, że skoro ja będę miał swoje mieszkanie to będziemy mogli zamieszkać razem i się od nich uwolni.

Dodam jeszcze, że ja nie chcę żeby ona się dokładała do tego remontu, proszę jedynie żeby przez powiedzmy rok (wiem, jest to może sporo czasu ale przecież nie wydaję kasy na głupoty tylko na ważną rzecz jakim jest mieszkanie) nieco ograniczyć jakieś wyjścia, które normalnie nie sprawiłyby mi problemu a teraz są sporym obciążeniem.
Jak już skończy się remont, wszystko wróci do normy, zostanie wyłącznie rata kredytu i będzie można sobie pozwalać na więcej.
Nigdy nie kazałem jej z niczego rezygnować.
Nie mniej jednak stwierdziła, że tak to jest do d... bo dzisiaj remont, za rok pewnie samochód, za dwa znowu coś i ciągle będzie ciułanie każdej złotówki.

Placiles do tej pory na randkach?
Jesli tak, to moze niech ona teraz sie troche postara i przejmie te kwestie na jakis czas?

[201607111028]

Napisane przez hoppss

Na wstępie dziękuję za tak liczne odpowiedzi.

Już mówię jak jest.
1. Ja mam 29 lat, ona 23.
2. Ja jestem jedynakiem, ona ma starszą siostrę
3. Jesteśmy ze sobą około 1.5 roku.
4. Decyzja o zakupie mieszkania była konsultowana pod kątem tego, że:
a) nie chcę mieszkać z rodzicami do 40-stki więc biorę na swoje barki ciężar zakupu mieszkania.
b) obydwoje tego chcieliśmy, razem wszystko ustalaliśmy, wybieraliśmy co jak i gdzie, razem ustalaliśmy kwestię wykończenia - tu na szaro, tu na beżowo itd. Ona była z tego pomysłu bardzo zadowolona bo mimo, że ma duży dom nie lubi za bardzo mieszkać ze swoimi rodzicami i cieszyła się, że skoro ja będę miał swoje mieszkanie to będziemy mogli zamieszkać razem i się od nich uwolni.

Dodam jeszcze, że ja nie chcę żeby ona się dokładała do tego remontu, proszę jedynie żeby przez powiedzmy rok (wiem, jest to może sporo czasu ale przecież nie wydaję kasy na głupoty tylko na ważną rzecz jakim jest mieszkanie) nieco ograniczyć jakieś wyjścia, które normalnie nie sprawiłyby mi problemu a teraz są sporym obciążeniem.
Jak już skończy się remont, wszystko wróci do normy, zostanie wyłącznie rata kredytu i będzie można sobie pozwalać na więcej.
Nigdy nie kazałem jej z niczego rezygnować.
Nie mniej jednak stwierdziła, że tak to jest do d... bo dzisiaj remont, za rok pewnie samochód, za dwa znowu coś i ciągle będzie ciułanie każdej złotówki.

Aha. Czyli jednak chciała tego. Więc cofam wypowiedź

[lwia paszcza]

Napisane przez carolina662

Ja się zgadzam z thirky i pink_death. Dziewczyna niekoniecznie musi być rozpieszczona! Może po prostu dla niej to jeszcze nie jest ten etap znajomości, kiedy "budowanie wspólnej przyszłości" jest ważniejsze od budowania bliskości w związku... Czy ona w ogóle chce tam mieszkać, czy decyzja podjęta za nią? Noo chyba że to faktycznie już związek z dluugim stażem, rozmowy o przyszłości odbyte... ale z wypowiedzi autora raczej wynika coś innego

no ale czasami wszystko się rozwija szybko i spontanicznie; są pary, które chcą brać ślub po krótkiej znajomości, i co w tym złego? Owszem, może to dla niej nie ten etap, ale z tego co autor tu napisał, to nie została postawiona przed faktem dokonanym! Rozmawiali o tym. Więc jeśli teraz chce się rakiem wycofać z tego układu, to niestety, mogłaby troszkę wykazać się odwagą, bo na razie tylko męczy i siebie, i jego. No generalnie, autorze, może troszkę kwestia komunikacji u was leży, i stąd się biorą nieporozumienia? Jeszcze co mi się nasuwa, moim zdaniem naprawdę byłoby lepiej, gdyby ona się do tego remontu jakkolwiek, i to szybko, dołożyła. Żebyś potem nie miał problemów z osobą skrajnie egoistyczną, nie ucz jej, że wszystko ma mieć podstawione pod nos

[b937e0c478c7f0bdd9edd1f55f22ced0e16f646d]

Napisane przez hoppss

Nie mniej jednak stwierdziła, że tak to jest do d... bo dzisiaj remont, za rok pewnie samochód, za dwa znowu coś i ciągle będzie ciułanie każdej złotówki.

Autorze po tym co tu napisałeś i odnosząc sie do tego fragmentu Twoja dziewczyna wydaje mi się jeszcze niedojrzałą do dorosłego i odpowiedzialnego życia. Nie potrafi zrozumieć że do pewnych kosztownych wygód (mieszkanie, samochód) trzeba dążyć często faktycznie odkładając "każdą złotówkę".
Pewnie wiele frajdy sprawiało jej wybieranie mieszkania i planowanie wyposażenia ale powinna zrozumieć że taka inwestycja trochę kosztuje, choć może nie jest w stanie tego pojąć nie będąc tym który za to wszystko płaci.
Jesteście razem 1,5 roku ale może właśnie przyszedł ten moment w którym okaże sie że do siebie nie pasujecie bo inaczej postrzegacie podstawowe rzeczy.
Według mnie nie można niczego zarzucić Twojej postawie, wydajesz mi się bardzo odpowiedzialnym (kwestie finansowe) i wrażliwym (wygoda i prywatność w mieszkaniu rodziców) człowiekiem.

[201803290936]

[1=b937e0c478c7f0bdd9edd1f 55f22ced0e16f646d;6126812 1]Autorze po tym co tu napisałeś i odnosząc sie do tego fragmentu Twoja dziewczyna wydaje mi się jeszcze niedojrzałą do dorosłego i odpowiedzialnego życia. Nie potrafi zrozumieć że do pewnych kosztownych wygód (mieszkanie, samochód) trzeba dążyć często faktycznie odkładając "każdą złotówkę".
Pewnie wiele frajdy sprawiało jej wybieranie mieszkania i planowanie wyposażenia ale powinna zrozumieć że taka inwestycja trochę kosztuje, choć może nie jest w stanie tego pojąć nie będąc tym który za to wszystko płaci.
Jesteście razem 1,5 roku ale może właśnie przyszedł ten moment w którym okaże sie że do siebie nie pasujecie bo inaczej postrzegacie podstawowe rzeczy.
Według mnie nie można niczego zarzucić Twojej postawie, wydajesz mi się bardzo odpowiedzialnym (kwestie finansowe) i wrażliwym (wygoda i prywatność w mieszkaniu rodziców) człowiekiem.[/QUOTE]

Innymi słowy równie dobrze mogła pobawić się w budowanie domów w SIMS-ach.

Autorze, rozmawiaj, ale bardziej zdecydowanie i twardo. Ona pewne rzeczy albo zrozumie, albo ten związek nie będzie satysfakcjonował ani Ciebie, ani jej.

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Napisane przez thirky

Ona jest za młoda. 23 lata to nie wiek na kredyty i oszczędzanie, przynajmniej dla większości ludzi.czy ona pracuje?
Ty jesteś starszy, dojrzalszy, chcesz się ustabilizować, ona jest młodziutka, pewnie myślała że z tym mieszkaniem to hop siup kupi się i będzie można mieszkać, nie była gotowa na takie oszczędzania. Dlaczego nic nie wynajeliscie na początek?

Dla mnie to jest właśnie objaw tego rozpieszczenia i niedojrzałości. Dziwi mnie, że w tym wieku można jeszcze uważać, że całe życie to takie hop siup i wszystko gotowe. W sensie, ok, bogaty dom, rozpuszczona przez rodziców, ale przy odrobinie chęci można chociaż spróbować zauważyć, że nie wszyscy żyją w ten sposób i że nie jest to coś, co się człowiekowi z góry należy. Jakąś odrobinę pojęcia o świecie wypadałoby mieć.

Obydwoje podejmowali te decyzje, gdyby autor miałby brać pod uwagę, że jeśli ona mówi że czegoś chce, to tak naprawdę nie chce, bo jest za młoda żeby to rozumieć... to byłby w tym związku jej ojcem, a nie facetem.
Czy ona w ogóle wnosi do tego związku coś poza wymaganiami?

[thirky]

Dla mnie ten związek nie ma sensu, ona sobie nie radzi z odpowiedzialnością jakiej on od niej wymaga.

[skazana_na_bluesa]

wybrałeś sobie na dziewczynę niezłą egoistkę. skoro tak jej brakuje wyjść to czemu za nie nie zapłaci? jak dla mnie masz niezłą pokazówkę, jak będzie wyglądało wasze życie we dwoje, kiedy nie będziecie zbierać kasy z drzew.
i w zasadzie nie rozumiem, czemu nie możecie się częściej u niej spotykać, skoro ty nie masz ku temu warunków.

[397c2675f3cdfd9a8d969495a6edd4aafb32f2d2_655aa1f83943f]

W takim razie jesteście średnio dopasowani.

Jeżeli w domu dziewczyny zawsze wszystko było od zaraz i nie trzeba było specjalnie na nic odkładać, to może być trochę zdziwiona, że remont będzie trwał aż rok. Poza tym ekscytować mogła ją myśl o urządzaniu, ale niekoniecznie wizja czekania na to urządzanie.
Nie musi być rozpieszczona. Po prostu nigdy specjalnie na nic nie czekała.

Trochę kojarzy się to z moją dobrą znajomą, która kiedyś się zastanawiała jak to będzie z jej partnerem, skoro on w swoim zawodzie nigdy majątku się nie dorobi, a ona jest przyzwyczajona do pieniędzy w domu.

[Kat2890]

Nawet gdyby kupił to mieszkanie z myślą tylko o sobie to co w związku z tym? Są rzeczy ważne i ważniejsze moim zdaniem, ale do nich trzeba dorosnąć. Mój facet remontuje mieszkanie, jest to duży wydatek dla niego, dla mnie sprawa byłaby zrozumiała. Już pominę kwestie jego domu rodzinnego, bo już to świadczy o niej wystarczająco słabo.
Dla mnie dziewczyna nie dorosła do poważnego związku. Jest na etapie ciągłego randkowania nie budowania czegokolwiek.

[thirky]

Litości dziewczyna ma 23 lata.
Nie wiem po co się wiązać z kimś o tyle młodszym/ starszym.

[Adrianna_8]

Dziewczyna przez to, że pochodzi z bogatego domu, jest trochę oderwana od rzeczywistości i nie wie, jak to jest, odkładać na coś pieniądze, by osiągnąć cel.

Podpinam się do pytania - może zaproponuj, że w takich okolicznościach ona postawi kolację czy kino?

Dla mnie jest bardzo dziecinna i egoistyczna. Nie róbmy z niej upośledzonej, która nagle została przytłoczona przez odpowiedzialność i dorosłość. Ona ma 23 lata, nie 13. Powinna potrafić otworzyć buzię i powiedzieć, że np. nie chce mieszkać w tym mieszkaniu. Ale skoro chce, to powinna być na tyle empatyczna i trzeźwo myśląca, że zrozumie obecną sytuację. A ona zachowuje się - sorry - ale jak gimbusiara. Zachowuje się tak z wiadomych powodów, ale to jej nie zwalnia z tego, że powinna nauczyć się życia.

Ciekawe, co ona robi w życiu i czy zbija takie kokosy. Może zmieniłoby się jej, gdyby sama miała na coś uciułać.

[Kat2890]

No bez przesady, 6 lat różnicy między nimi. Ja jak zamieszkałam z moim partnerem miałam 22 lata. To nie chodzi o wiek w w tym przypadku, tylko o dojrzałość życiową.

[lwia paszcza]

Napisane przez thirky

Litości dziewczyna ma 23 lata.
Nie wiem po co się wiązać z kimś o tyle młodszym/ starszym.

O matko, bez przesady, litości coś ci się pomyliło, te 5 czy 6 lat różnicy nie oznacza, że starsza osoba to już stary dziad

[201803290936]

Napisane przez thirky

Litości dziewczyna ma 23 lata.
Nie wiem po co się wiązać z kimś o tyle młodszym/ starszym.

To plus cieplarniane warunku w domu rodzinnym to jest oczywiście jakaś okoliczność łagodząca. Rzeczywiście nieco inne etapy życia, chociaż niby tylko 6 lat różnicy.

[thirky]

Napisane przez lwia paszcza

O matko, bez przesady, litości coś ci się pomyliło, te 5 czy 6 lat różnicy nie oznacza, że starsza osoba to już stary dziad

Ale gdzie ja pisałam że to stary dziad? Po prostu uważam że to nie do przeskoczenia w tym wieku, 23-latka a 29-letni mężczyzna. Ona chce porandkowac, spotykać się, a on brać kredyt i wić gniazdko. To się nie uda.

---------- Dopisano o 14:16 ---------- Poprzedni post napisano o 14:14 ----------

Napisane przez Kat2890

No bez przesady, 6 lat różnicy między nimi. Ja jak zamieszkałam z moim partnerem miałam 22 lata. To nie chodzi o wiek w w tym przypadku, tylko o dojrzałość życiową.

Ja jak zamieszkalam z chłopakiem to mialam 20. Tyle ze on miał 21. I oboje nie byliśmy ani nie jesteśmy jeszcze super dojrzali, nie pakujemy się w kredyty i zobowiązania. To nie wiek na to.

[Adrianna_8]

Napisane przez thirky

Ale gdzie ja pisałam że to stary dziad? Po prostu uważam że to nie do przeskoczenia w tym wieku, 23-latka a 29-letni mężczyzna. Ona chce porandkowac, spotykać się, a on brać kredyt i wić gniazdko. To się nie uda.

Ale autor napisał, że ona chce z nim mieszkać, że chce się tam wprowadzić i bierze udział w urządzaniu mieszkania.

[thirky]

Napisane przez Adrianna_8

Ale autor napisał, że ona chce z nim mieszkać, że chce się tam wprowadzić i bierze udział w urządzaniu mieszkania.

Super, tylko w takim wieku to można sobie wynająć. A nie kredyt i ogromna odpowiedzialność i wyrzeczenia. Bez sensu