Zmiana decyzji ws. zmiany nazwiska...

[kleo_4]

Za nie całe 3 miesiące biorę ślub cywilny. Już byliśmy z narzeczonym w USC, zarezerwowaliśmy termin i wypełniliśmy oświadczenie o braku przeciwwskazań do zawarcia małżeństwa oraz wyborze nazwiska. I tu pojawia się moja wątpliwość.
W oświadczeniu napisałam że po ślubie przejmę nazwisko męża, ale w trakcie poczułam straszną panikę, gdybym mogła to bym się chyba popłakała :/ Wiem że to głupie, ale jestem bardzo związana ze swoim nazwiskiem, noszę je 26 lat. Bardzo dobrze uzupełnia się z moim imieniem. Imię mam długie, nazwisko krótsze, razem bardzo ładnie brzmią. Nazwisko narzeczonego ogólnie mi się nie podoba, jego wydźwięk, połączone z moim, oraz samo jak brzmi, poza tym jest jeszcze dłuższe niż moje imię. Teraz póki jeszcze jest troszkę czasu cały czas się zastanawiam, czy można zadzwonić i zmienić to nazwisko? Nie wiem co mam zrobić, czy zostać przy nazwisku narzeczonego (w końcu taka kolej rzeczy po ślubie, nie będzie problemu gdy pojawią się dzieci, wiadomo cała rodzina X) czy może zmienić na dwuczłonowe (Narzeczony nie ma nic przeciwko, ale wtedy co z dziećmi? Też dwuczłonowe, czy tylko męża?). I czy w ogóle można dokonać zmiany?

Dziewczyny a jak jest z wami czy miałyście takie dylematy?

Nie krytykujcie proszę, wiem że dla wielu z was to pewnie robienie problemu tam gdzie go nie ma, ale mnie to trochę spędza sen z powiek...

[oriane]

Skoro tak czujesz, zostawilabym nazwisko panienskie, a dla dzieci nazwisko meza i tyle.

[perfuzja]

Rozumiem Cię doskonale, też miałam takie dylematy.
Przy zapisywaniu się zadeklarowałam, że zostaje przy swoim, a ze dwa tygodnie temu (czyli niecałe 2 miesiące przed ślubem) zmieniłam deklaracje i biorę nazwisko narzeczonego.

Nie ma z tym żadnego problemu, musisz pójść do USC i podpisać nową deklaracje - zajmuje to 5 minut. Jeśli zmieniasz tylko deklaracje dla siebie - wystarczy, że Ty przyjdziesz. Jeśli chcesz zmienić też deklaracje dla dzieci - musicie przyjść obydwoje.

[panna mati_]

Ja też się długo zastanawiałam, ale w końcu przyjęłam nazwisko męża. Jak nowa rodzina, to i nazwisko jedno. Ale jeśli chcesz coś zmienić, to do urzędu i jeszcze możesz.

[paula54]

Napisane przez kleo_4

w trakcie poczułam straszną panikę, gdybym mogła to bym się chyba popłakała :/

Też tak miałam Też przeżyłam ćwierć wieku ze swoim nazwiskiem, i choć mi się nie do końca podobało, kochałam je (i nadal kocham), bo było moje
Ale zdecydowałam zmienić, drżała mi ręka podpisując papiery w USC, ale nie żałuję. Nie chciałam podwójnego, bo byłoby bardzo długie, choć dobrze zgrane (a bardzo często się podpisuję, więc jako panna używałam często parafki, bo mi się całego nazwiska nie chciało wpisywać - teraz mogę się za jednym pociągnięciem długopisu machnąć całym nazwiskiem ). Wybrałam nazwisko męża, choć dalej mi czasem szkoda. Ale teraz jestem panią X, żoną pana X i to i się podoba
Ale i tak najlepszy był mój tato - jak wróciliśmy z USC zapytał, co wpisałam przy nazwisku. Jak powiedziałam, że nazwisko męża to skomentował "no to klops, coraz nas mniej Igrekowskich . Już nawet się do nas nie będziesz przyznawać (oczywiście z uśmiechem na ustach)".
Podsumowując - wydaje mi się, że takie wątpliwości są całkiem normalne. Z czasem przejdą i nawet nie będziesz o tym pamiętać jakoś specjalnie

[karola991]

ja tez lubie swoje ale przyjmę nazwisko tż jak juz wezmiemy slub ;-)ze wzgledu chociazby na to ze jego kuzynka mieszkajaca za granicą ma inne nazwisko niz dzieci, ktore maja po ojcu i ma problem z przejsciem przez granicę, teraz pojawiaja sie coraz czesciej porwania i kontrole sa zaostrzone jesli nazwisko matki jest inne. takie małe głupoty a uprzykrzają zycie

[panna mati_]

Napisane przez karola991

ja tez lubie swoje ale przyjmę nazwisko tż jak juz wezmiemy slub ;-)ze wzgledu chociazby na to ze jego kuzynka mieszkajaca za granicą ma inne nazwisko niz dzieci, ktore maja po ojcu i ma problem z przejsciem przez granicę, teraz pojawiaja sie coraz czesciej porwania i kontrole sa zaostrzone jesli nazwisko matki jest inne. takie małe głupoty a uprzykrzają zycie

Z tymi nazwiskami, to fakt, czepiają się.


P.S :Sorry, że nie na temat, ale czemu Cię na ciążowym ostatnio nie ma?

[kleo_4]

Dzięki za odpowiedzi

Napisane przez perfuzja

Rozumiem Cię doskonale, też miałam takie dylematy.
Przy zapisywaniu się zadeklarowałam, że zostaje przy swoim, a ze dwa tygodnie temu (czyli niecałe 2 miesiące przed ślubem) zmieniłam deklaracje i biorę nazwisko narzeczonego.

Nie ma z tym żadnego problemu, musisz pójść do USC i podpisać nową deklaracje - zajmuje to 5 minut. Jeśli zmieniasz tylko deklaracje dla siebie - wystarczy, że Ty przyjdziesz. Jeśli chcesz zmienić też deklaracje dla dzieci - musicie przyjść obydwoje.

Dzięki, nie wiedziałam że tylko ja jestem potrzebna do zmiany swojego nazwiska, myślałam że to nie przejdzie bo np. urzędniczka może pomyśleć, że chcę to zrobić w tajemnicy przed przyszłym mężem
Póki co wpisaliśmy że i ja i dzieci będziemy nosić nazwisko narzeczonego. Jeśli w grę wchodziłaby zmiana to ja i dzieci nosilibyśmy dwuczłonowe, ale zastanawiam się czy to nie będzie uciążliwe dla dziecka, czy obciążać go dwoma nazwiskami.

Bo z drugiej strony to co napisała:

Napisane przez karola991

ja tez lubie swoje ale przyjmę nazwisko tż jak juz wezmiemy slub ;-)ze wzgledu chociazby na to ze jego kuzynka mieszkajaca za granicą ma inne nazwisko niz dzieci, ktore maja po ojcu i ma problem z przejsciem przez granicę, teraz pojawiaja sie coraz czesciej porwania i kontrole sa zaostrzone jesli nazwisko matki jest inne. takie małe głupoty a uprzykrzają zycie

Tego się obawiam w przyszłości, dlatego wpisałam nazwisko narzeczonego, aby nie było komplikacji, np ja nosząc dwuczłonowe (wiem że to mało prawdopodobne) ale może gdzieś utną moje drugie nazwisko, a dziecko będzie je nosić i np. pojawią się problemy że ja mam inne, dziecko inne, i takie jest nie moje

Napisane przez paula54

Też tak miałam Też przeżyłam ćwierć wieku ze swoim nazwiskiem, i choć mi się nie do końca podobało, kochałam je (i nadal kocham), bo było moje
Ale zdecydowałam zmienić, drżała mi ręka podpisując papiery w USC, ale nie żałuję. Nie chciałam podwójnego, bo byłoby bardzo długie, choć dobrze zgrane (a bardzo często się podpisuję, więc jako panna używałam często parafki, bo mi się całego nazwiska nie chciało wpisywać - teraz mogę się za jednym pociągnięciem długopisu machnąć całym nazwiskiem ). Wybrałam nazwisko męża, choć dalej mi czasem szkoda. Ale teraz jestem panią X, żoną pana X i to i się podoba
Ale i tak najlepszy był mój tato - jak wróciliśmy z USC zapytał, co wpisałam przy nazwisku. Jak powiedziałam, że nazwisko męża to skomentował "no to klops, coraz nas mniej Igrekowskich . Już nawet się do nas nie będziesz przyznawać (oczywiście z uśmiechem na ustach)".
Podsumowując - wydaje mi się, że takie wątpliwości są całkiem normalne. Z czasem przejdą i nawet nie będziesz o tym pamiętać jakoś specjalnie

Dobrze wiedzieć że nie jestem sama To niby "tylko" nazwisko ale jednak utrata czegoś, jakieś cząstki siebie. I mimo moich wszystkich rozterek myślę w ten sam sposób co Ty, że jest rodzina X - RODZINA, jedność, tak jak powinno być.
I tak staram się do tego podchodzić, że taka kolej rzeczy, mnóstwo kobiet przyjęło nazwisko męża, nawet jeśli nie było piękne

[alcon]

Jak pisała Perfuzja zmiana deklaracji dotyczącej nazwiska jest możliwa.

Dobrze cię rozumiem, bo ja też nie zmieniłam nazwiska i nie żałuję swojej decyzji. Do tej pory(prawie 2 lata małżeństwa) nie mieliśmy problemów związanych z dwoma innymi nazwiskami. W dalszą podróż zabieramy akt małżeństwa, na wypadek gdyby ktoś miał problemy z zaakceptowaniem tego faktu.

Co do dzieci: nasze będą miały podwójne. Ale moja teściowa ma inne niż jej dzieci i jej się też nigdy nie zdarzyło, by ktoś kwestionował, iż nie są to jej dzieci.

[perfuzja]

Napisane przez kleo_4

Dzięki, nie wiedziałam że tylko ja jestem potrzebna do zmiany swojego nazwiska, myślałam że to nie przejdzie bo np. urzędniczka może pomyśleć, że chcę to zrobić w tajemnicy przed przyszłym mężem
Póki co wpisaliśmy że i ja i dzieci będziemy nosić nazwisko narzeczonego. Jeśli w grę wchodziłaby zmiana to ja i dzieci nosilibyśmy dwuczłonowe, ale zastanawiam się czy to nie będzie uciążliwe dla dziecka, czy obciążać go dwoma nazwiskami.

Dzieciom dałabym dwuczlonowe tylko jeśli NAPRAWDĘ dobrze brzmi i nie jest przesadnie długie. Znam co najmniej 3 osoby, które jako dzieci miały dwuczlonowe i nie było to problematyczne - po prostu nazwiska wymawialo sie jednym ciągiem. Ale tez w każdym przypadku nazwiska były krótkie (5+5, 7+5 i 6+6).

Ja podwójnego nigdy na poważnie nie brałam pod uwagę ani dla siebie, a juz tym bardziej dla dzieci bo byłyby bardzo długie i kiepsko by brzmiało (11+8, kończące sie na -ska, -ka)

Mam nazwisko inne niz jeden z moich rodziców i nigdy nie miałam z tym żadnych problemów. Akurat kwestiami "administracyjnymi" w tym przypadku przejmowalabym sie najmniej.

[kleo_4]

Napisane przez perfuzja

Dzieciom dałabym dwuczlonowe tylko jeśli NAPRAWDĘ dobrze brzmi i nie jest przesadnie długie. Znam co najmniej 3 osoby, które jako dzieci miały dwuczlonowe i nie było to problematyczne - po prostu nazwiska wymawialo sie jednym ciągiem. Ale tez w każdym przypadku nazwiska były krótkie (5+5, 7+5 i 6+6).

Ja podwójnego nigdy na poważnie nie brałam pod uwagę ani dla siebie, a juz tym bardziej dla dzieci bo byłyby bardzo długie i kiepsko by brzmiało (11+8, kończące sie na -ska, -ka)

Mam nazwisko inne niz jeden z moich rodziców i nigdy nie miałam z tym żadnych problemów. Akurat kwestiami "administracyjnymi" w tym przypadku przejmowalabym sie najmniej.

Moje imię i nazwisko + nazwisko narzeczonego:
8 + 6 + 11 - Bardzo długie... Dzieci też by miały takie przy dwuczłonowym i nie wiem czy je tym obarczać, czy już dać spokój i zostać przy męża czyli 8 + 11. Co do dzieci nie wiem jaki imiona w przyszłości, ale wg. mnie bardzo ciężko dobrać jakieś imiona, które by mi się podobały do nazwiska narzeczonego. Może to wszystko jest kwestią przyzwyczajenia po prostu...

[talkative2]

Ja miałam odwrotnie - mnie się nazwisko mojego męża zawsze bardzo podobało, bo lubię długie nazwiska, więc chętnie się zamieniłam!

A co do Twoich dylematów - jest tyle "za" ile "przeciw". Ja jednak jakoś bardziej jestem za tym, żeby małżeństwo nosiło takie samo nazwisko Nawet sobie wyobrażałam, jak adresuje się kopertę i wpisuje się Pani i Pan Iksińscy. Jeśli każdy zostanie przy swoim nazwisku to już w takim wypadku trzeba pisać Pani Iksińska i Pan Igrekowski (tak jakby były to zupełnie dwie obce osoby) Taki głupota, ale jednak! Albo tabliczka na drzwiach - też ciężko wypisać Aczkolwiek rozumiem, jak ktoś bardzo kocha swoje nazwisko i przy nim zostaje. Moja koleżanka np stwierdziła, że dla niej nazwisko męża jest okropne i koniec końców on przyjął jej nazwisko więc też ludzie różnie kombinują

[monikkad]

Dla mnie nazwisko mojego przyszłego męża też piękne nie jest (żeby nie użyć tego pejoratywnego sformułowania "okropne"), ale jednak postanowiłam dołączyć je do swojego i nosić dwuczłonowe. Imię mam na szczęście nie najdłuższe, nazwisko 10-literowe, nazwisko TŻ-ta mega krótkie, więc mogę je dołączyć i tragedii nie będzie z pisaniem. Dzieci będą miały tylko nazwisko TŻ-ta.

Dojrzewałam do tej decyzji naprawdę długo, było wiele kombinacji i wiele pomysłów, łącznie z tym, aby TŻ przejął moje nazwisko, aby dzieci miały dwuczłonowe, a nawet, aby TŻ zmienił nazwisko na nazwisko swojego dziadka i ja miałabym wtedy przyjąć te nazwisko (bo jest ładniejsze). Była też opcja, abyśmy oboje zostali przy swoich i dziecko nosiło moje lub też jego.

Ostatecznie postanowiłam wziąć dwuczłonowe. Nikt się temu dziwić nie będzie, bo jestem doktorantką, planuję pracę naukową i mam już jakiś skromny dorobek, więc jest w moim przypadku uzasadnione, że swoje zostawię. Ale chcę, abyśmy nosili wspólne nazwisko. Chcę czuć, że wyszłam za mąż i mam nowe nazwisko, chociażby dołączone. Po prostu chcę, mimo tego, że nie jest za piękne.

[paula54]

Napisane przez monikkad

Ostatecznie postanowiłam wziąć dwuczłonowe. Nikt się temu dziwić nie będzie, bo jestem doktorantką, planuję pracę naukową i mam już jakiś skromny dorobek, więc jest w moim przypadku uzasadnione, że swoje zostawię.

Miałam taki dylemat, bo mi szkoda trochę dorobku z panieńskich czasów, ale zrobiliśmy z promotorem sprytny "myk". Bo byłam na dwóch konferencjach w tzw. okresie przejściowym - czyli tuż przed lub tuż po ślubie. I na tych konferencjach poszło zgłoszenie na podwójne nazwisko z uzasadnieniem (oczywiście po wcześniejszym uzgodnieniu, że tak można) I teraz mam w dorobku taki łącznik

[Karo89]

Mi też było ciężko się rozstać ze swoim, dlatego zdecydowałam się na dwuczłonowe. Nasze dzieci przyjmują nazwisko męża.

[lilitha]

W moim wypadku było podobnie do dziewczyn. Miałam już jakieś osiągnięcia, więc na wszystko musiałabym pracować od nowa, ale chciałam odczuć to, że wyszłam za mąż (mój TŻ chciał z resztą, żebym przyjęła jego nazwisko) i przyjęłam nazwisko dwuczłonowe. Dzieci będą miały nazwisko męża.

Akurat u mnie pasowały te nazwiska - moje nie jest długie, kończy się na
-cka, jego ma korzenie ukraińskie, brzmi obco, jest krótkie, więc dobrze się komponuje. Czasem troszkę żałuję, że nie przyjęłam jego nazwiska jako jedynego, bo te dwa człony troszkę problemów sprawiają (ostatnio zabrakło mi kratek w jakimś formularzu )

[kalincia]

Podłączam się, aby zapytać. Czy jeśli nie zmieniam swojego nawiska w związku ze ślubem, to gdzieś muszę zgłosić sam fakt zmiany stanu cywilnego? Np. do Urzędu Skarbowego (wspólne rozliczenie)?

[(kicia)]

ja miałam ten sam dylemat. Nazwisko mojego męża no w sumie nasze nie zbyt mi brzmi w porównaniu z moim dlatego mam dwuczłonowe. Mąż nie miał nic przeciwko fakt podpisywanie się trochę zjamuje długie imie długie panieńskie nazwisko + nazwisko męża na szczęście krótkie ale co tam fakt w kropeczkach na umowach się nie mieszczę

dzieci będą miały nazwisko męża jakoś nie chciała bym żeby dzieci szczególnie chłopcy męczyli się z moimi fanaberiami i mieli dwa nazwiska

[PopielatySzafir]

Ja mam wesele za rok a już przygotowuję Narzeczonego na to, że przyjmę nazwisko dwuczłonowe. Średnio mu się to podoba, ale cóż, na pewno mnie zrozumie. Jak pomyślę o całkowitej zmianie nazwiska to jakoś mi dziwnie, jakbym traciła część swojej tożsamości. Ale dzieci będą nosiły jego nazwisko, nie chcę im utrudniać podpisywania w szkole, no i gdyby córki poszły w moje ślady to ciężko by im się podpisywało po wyjściu za mąż.

[panna mati_]

Napisane przez kalincia

Podłączam się, aby zapytać. Czy jeśli nie zmieniam swojego nawiska w związku ze ślubem, to gdzieś muszę zgłosić sam fakt zmiany stanu cywilnego? Np. do Urzędu Skarbowego (wspólne rozliczenie)?

Jest taka deklaracja do skarbówki i tam wpisujesz zmianę stanu cywilnego. Do wspólnego rozliczenia musisz to zgłosić.

[verumka]

Mam nazwisko dwuczłonowe i bardzo dobrze się z tym czuję Byłam do swojego bardzo przywiązana, więc na taki poszłam kompromis Fakt, że trochę długo schodzi podpisywanie się na różnych formularzach, ale nie stanowi to dla mnie problemu. Żadnego.

[Calipso88]

Moja kuzynka po ślubie przejęła nazwisko męża- X, urodziły im się 2 dzieci. Dzieci oczywiście też mają nazwisko X. Teraz jakoś rok temu, mojej kuzynce odwidziało się jednak nazwisko męża i postanowiła wrócić do naszego rodowego nazwiska - i wróciła. Teraz dzieci i mąż są X a ona Y. Śmiesznie było, jak im wypisywaliśmy zaproszenie na ślub - Z.Y i T.X a małżeństwo

Osobiście nie podoba mi sie jej decyzja. Jakoś tak nie "czuć" tej więzi, ale jak tam kto uważa.


Do czego zmierzam - jeśli tyle po ślubie nie było problemu z powróceniem do starego nazwiska, to teraz pewnie też nie będzie.

[Suqub]

Ja od zawsze chciałam mieć nazwisko dwuczłonowe. Wiedziałam, że zostanę przy swoim i tak zrobiłam. Jednakże mój mosiek nie był z tego zadowolony i w chwili gdy Pani w urzędzie zapytała mnie o nazwisko i ja powiedziałam, że będzie dwuczłonowe, On walnął foszka na mnie(chyba myślał, że tego nie zrobię). No i szczerze przez kilka dni miałam dylemat czy nie wrócić tam i nie zmienić tylko na Jego nazwisko... Jakoś nie mogłam znieść tego, że On tak na to reaguje. Jestem bardzo związana, że swoją rodziną i miałam takie myśli, że jak zmienię nazwisko to jakbym odsunęła się od nich(wiem trochę głupie:/). No ale w ostateczności mam dwuczłonowe i jest mi z tym dobrze no i mój mosiek też się z tym pogodził. A dzieci będą nosić tylko Jego nazwisko.

[kalincia]

Napisane przez panna mati_

Jest taka deklaracja do skarbówki i tam wpisujesz zmianę stanu cywilnego. Do wspólnego rozliczenia musisz to zgłosić.

Dziękuję.

[~Veronique]

Napisane przez Suqub

Ja od zawsze chciałam mieć nazwisko dwuczłonowe. Wiedziałam, że zostanę przy swoim i tak zrobiłam. Jednakże mój mosiek nie był z tego zadowolony i w chwili gdy Pani w urzędzie zapytała mnie o nazwisko i ja powiedziałam, że będzie dwuczłonowe, On walnął foszka na mnie(chyba myślał, że tego nie zrobię). No i szczerze przez kilka dni miałam dylemat czy nie wrócić tam i nie zmienić tylko na Jego nazwisko... Jakoś nie mogłam znieść tego, że On tak na to reaguje. Jestem bardzo związana, że swoją rodziną i miałam takie myśli, że jak zmienię nazwisko to jakbym odsunęła się od nich(wiem trochę głupie:/). No ale w ostateczności mam dwuczłonowe i jest mi z tym dobrze no i mój mosiek też się z tym pogodził. A dzieci będą nosić tylko Jego nazwisko.

no i dobrze, że w końcu zrobiłaś jak chciałaś nie rozumiem trochę mężczyzn, których boli to, że ich żona nosi swoje nazwisko lub dwuczłonowe, nie chciałabym w przyszłości, żeby mój facet robił mi na tym tle problemy, oczywiście wysłuchałabym jaki jest jego punkt widzenia w tej sprawie i ewentualnie przemyślała to, ale w koncu to moja sprawa jak będę się nazywać przez resztę życia i mam takie samo prawo wyboru nazwiska jak on. A jeśli po latach zmienię zdanie, zawsze można nazwisko zmienić

[verumka]

Napisane przez ~Veronique

nie rozumiem trochę mężczyzn, których boli to, że ich żona nosi swoje nazwisko lub dwuczłonowe, nie chciałabym w przyszłości, żeby mój facet robił mi na tym tle problemy, oczywiście wysłuchałabym jaki jest jego punkt widzenia w tej sprawie i ewentualnie przemyślała to, ale w koncu to moja sprawa jak będę się nazywać przez resztę życia i mam takie samo prawo wyboru nazwiska jak on.

Otóż to. Też nie rozumiem, dlaczego mężczyźni (niektórzy, rzecz jasna) robią z powodu nazwiska wielkie halo. Mój mąż (wtedy jeszcze narzeczony) zaakceptował fakt, że chcę mieć dwuczłonowe nazwisko, powiedział, że decyzja należy do mnie i nie sprzeciwiał się.

[Vivienne]

Dziewczyny, a jest możliwość bym zostawiła swoje nazwisko na jakiś czas? Na przykład chodzić dwa lata ze swoim, a następnie zmienić?

[~Veronique]

Napisane przez Vivienne

Dziewczyny, a jest możliwość bym zostawiła swoje nazwisko na jakiś czas? Na przykład chodzić dwa lata ze swoim, a następnie zmienić?

jest taka możliwość, tylko że jak już będziesz chciała nosić nazwisko męża to wtedy inaczej się to odbywa. Musisz złożyć wniosek o zmianę nazwiska i jest wydawana decyzja administracyjna, ale nie powinnaś mieć z tym żadnego problemu, trzeba będzie tylko trochę poczekać Koszt to chyba 37zł.

[kleo_4]

Mój Tż nie ma problemu z tym abym przyjęła nazwisko dwuczłonowe, ale ja cały czas mam dylemat czy zostawić jego, czy wziąć dwuczłonowe właśnie. Dorobku żadnego nie mam więc nie jest to związane z tym Chyba jakoś będę musiała się przyzwyczaić. Dzisiaj do imienia dopisałam Jgo nazwisko, tak wizualnie ładnie wyglądało Ostatnio widziałam jak bratowa się podpisywała i tak fajnie bazgroła walnęła i szybko więc może nie będzie takiej tragedii, do wszystkiego się chyba można przyzwyczaić

[Vivienne]

Napisane przez ~Veronique

jest taka możliwość, tylko że jak już będziesz chciała nosić nazwisko męża to wtedy inaczej się to odbywa. Musisz złożyć wniosek o zmianę nazwiska i jest wydawana decyzja administracyjna, ale nie powinnaś mieć z tym żadnego problemu, trzeba będzie tylko trochę poczekać Koszt to chyba 37zł.

Dziękuję za informację Trochę mnie to pocieszyło