od kiedy zostawalyscie same w domu ?

[showmust]

Bo ja miałam ok 7 lat i nie było problemu, cchoć teraz nie wiem czy moja mama nie była wyrodna teraz mam wrażenie ze dzieci się nianczy do 12 Rz. Dodam tylko ze byłam bardzo rozsądnym dzieckiem. Jak było u was i z waszymi dziećmi jeśli macie ?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

7 rok życia to dość normalny wiek na zostawanie samemu czy to w domu, czy na dworze. Teraz niańczone (nie wiem, czy tak rozsądne jak Ty) dzieci zwykle też w tym wieku zostają same.

[ZamyslonaRoztargniona]

Przepisy mówią że: "zabronione i karalne jest pozostawienie dziecka w wieku do lat 7 w okolicznościach, które stwarzają zagrożenie jego zdrowiu"
Przepisy nie precyzują jakie to okoliczności, ale jak coś się stanie, to znaczy że takie okoliczności były więc w praktyce nie powinno zostawiać się dziecka w wieku do lat 7 samego.

"Niektórzy eksperci idą jeszcze dalej i wskazują, że nie powinno się pozostawiać dziecka bez opieki aż do lat 10 (bez względu na okoliczności), a starsze dzieci należy maksymalnie zabezpieczyć i przygotować do samodzielnego pobytu w domu/mieszkaniu. Znajdziemy także głosy jeszcze bardziej restrykcyjne – organizacje na rzecz ochrony praw dziecka przekonują, że nawet 13-latkowie nie są wystarczająco dojrzali, by pozostawać w domu bez opieki. Chodzi tutaj w szczególności o wypadki nagłe, jak chociażby wspomniany już pożar, włamanie, awaria prądu czy skaleczenie."

To tyle teorii. A w praktyce moim zdaniem dużo zależy od dojrzałości dziecka, konkretnej sytuacji i tego na jak długo dziecko zostaje samo.
Oczywiście osoby sceptycznie nastawione do takiego podejścia, mogą powiedzieć, że mogę mieć zawał pod klatką i moja opcja wyskoczenia na 5 minut po bułki znacznie się wydłuży.

U mnie w domu rodzinnym była bardzo starsza babcia, więc nie było potrzeby zostawiania mnie samej. Pierwsze próby, nauka tego były jak miałam 6-7 lat.

Swoje dzieci zostawiałam same duużo wcześniej, ale nie napisze w jakim wieku, bo nie mam dziś ochoty wysłuchiwać jaka jestem głupia i bezmyślna :P

[Keket]

6 lat. Sama wracałam z zerówki do domu, bo mama pracowała, a ojciec nie żył.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 08:35 ---------- Poprzedni post napisano o 08:32 ----------

Koleżanki córka ma 14 lat i boją się ją samą zostawić w domu, bo to diabeł wcielony. Biorą z partnerem dyżury na zmianę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Czarna2000]

Ja jako maluch raczej rzadko zostawałam sama. Z resztą mam też rok młodszego brata, więc tak całkiem sama nigdy nie musiałam być. Chodziłam też sama na podwórko przed blok, tylko nie pamiętam w jakim wieku. Mając 8-9 lat pojechałam na kolonię na drugi koniec Polski. Ze szkoły zaczęłam sama wracać jakoś w 4-5 klasie podstawówki. Wcześniej chodziłam na świetlicę, obiady, a rodzice odbierali mnie po drodze.

Myślę, że wszystko zależy od dojrzałości dziecka, ale to prawne 7 lat wydaje mi się być dobrą granicą. Na pewno nie mniej.

[Adrianna_8]

Ja w pierwszej klasie podstawowki przez krotki czas chodzilam do swietlicy i odbieral mnie tato, potem dostalam klucze na szyje i lazilam sama. W domu bylam sama az do powrotu taty z pracy jakies 2-3h. Robilam sobie w tym czasie platki z mlekiem i ogladalam "czy boisz sie ciemnosci" . Na dwor wychodzilam sama nawet przed podstawowka...

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Adrianna_8

Robilam sobie w tym czasie platki z mlekiem i ogladalam "czy boisz sie ciemnosci" .

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez ZamyslonaRoztargniona

Oczywiście osoby sceptycznie nastawione do takiego podejścia, mogą powiedzieć, że mogę mieć zawał pod klatką i moja opcja wyskoczenia na 5 minut po bułki znacznie się wydłuży.

Możesz też mieć zawał w domu.

My mieszkaliśmy z dziadkami, więc nie wiem kiedy zostałam sama, może na studiach dopiero :P

[I am Rock]

Miałam jakieś 8 lat? Chodziłam na drugą zmianę do szkoły i musiałam znać się na zegarku.
Lubiłam być sama.

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez Czarna2000

Ja jako maluch raczej rzadko zostawałam sama. Z resztą mam też rok młodszego brata, więc tak całkiem sama nigdy nie musiałam być.
[...]

Mam dwoje dzieci i bardziej boję się ich razem zostawiać niż każde osobno. Jak jest jedno, to się czymś zajmuje w spokoju. A jak jest dwoje, to nakręcają się wzajemnie do różnych działań, biją się, kłócą - no jak to rodzeństwo. Najbardziej ryzykownie jest kiedy młodsze dziecko próbuje robić to co starsze, a np. z racji niższego wzrostu nie jest w stanie.

[1=c640cdfa886255292692728 c9c3f51a456c1754b_657ce90 228a24;64722406]Możesz też mieć zawał w domu.
[/QUOTE]
Zgadza się. I dlatego na krótkie okresy czasu zostawiam dzieci od zawsze

[Czarna2000]

Napisane przez ZamyslonaRoztargniona

Mam dwoje dzieci i bardziej boję się ich razem zostawiać niż każde osobno. Jak jest jedno, to się czymś zajmuje w spokoju. A jak jest dwoje, to nakręcają się wzajemnie do różnych działań, biją się, kłócą - no jak to rodzeństwo. Najbardziej ryzykownie jest kiedy młodsze dziecko próbuje robić to co starsze, a np. z racji niższego wzrostu nie jest w stanie.

Brat jest tylko rok młodszy. Z resztą jak zostawaliśmy sami to się tym jaraliśmy i raczej było bez żadnych kłótni czy nakręcania. Jako starsza siostra czułam się za nas odpowiedzialna.

[Frezja__]

[1=c640cdfa886255292692728 c9c3f51a456c1754b_657ce90 228a24;64722406]My mieszkaliśmy z dziadkami, więc nie wiem kiedy zostałam sama, może na studiach dopiero :P[/QUOTE]

Ufff, myślałam że tylko ja późno w domu zostałam sama Pierwszy raz sama w domu zostałam jak miałam jakieś 20 lat

[Czarna2000]

Ja za to miałam problem z zostaniem sama (z bratem) na noc. Oczywiście nie liczę wszystkich wyjazdów bez rodziców. Byłam bardzo odpowiedzialna i dojrzała, a rodzice nie chcieli się zgodzić. Dopiero jak miałam 16 lat poszłam daleko do szkoły i mieszkałam na stancji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[linaya]

2,5 lub 3. Gdy mama np. szła na zakupy. Ale to dość dawno było, jestem rocznik solidarnościowy i były straszne kolejki w sklepach.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Jak zaczelam chodzic do szkoly. Wczesniej zostawalam z 2 lata starsza siostra, glownie podczas wakacji. To było na przeczekanie aż rodzice wrócą z pracy. Sama w domu na noc to chyba w liceum.

[Wolha wRedna]

Mieszkałam m.in. z babcią więc teoretycznie długo nie zostawałam sama. Niemniej pierwsze samotne godziny zdarzały mi się pewnie koło 7 roku życia czyli standardowo.

Mnie bardzo rozbraja kiedy czytam, że ktoś w wieku dorosłym boi się zostawać sam w domu na noc. Nie tylko w domku jednorodzinnym, ale nawet w bloku. Gdzieś na wizażu kilkakrotnie czytałam takie rewelacje. Wydało mi się to bardzo dziwne.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Wolha wRedna

Mieszkałam m.in. z babcią więc teoretycznie długo nie zostawałam sama. Niemniej pierwsze samotne godziny zdarzały mi się pewnie koło 7 roku życia czyli standardowo.

Mnie bardzo rozbraja kiedy czytam, że ktoś w wieku dorosłym boi się zostawać sam w domu na noc. Nie tylko w domku jednorodzinnym, ale nawet w bloku. Gdzieś na wizażu kilkakrotnie czytałam takie rewelacje. Wydało mi się to bardzo dziwne.

Czemu? Ludzie się boją różnych rzeczy.
Ja np. już od dawna nie oglądam horrorów, bo ogarniała mnie potem prawdziwa panika, jak myłam włosy i miałam zamknięte oczy.

[daydreaming_]

6 lat.

Napisane przez Adrianna_8

Robilam sobie w tym czasie platki z mlekiem i ogladalam "czy boisz sie ciemnosci"

Ja oglądałam "Gęsią skórkę". Dziwię się, że nie miałam po nocach koszmarów

[Gocia1]

Mam rodzeństwo, więc ciężko było o zostawanie samemu, ale przypuszczam, że najlepszy wiek to po prostu czasy szkolne, czyli właśnie mniej więcej te 7 lat.

Ciekawsze wydaje mi się pytanie, kiedy dostałyście na własność klucze do mieszkania.

[Adrianna_8]

Napisane przez Gocia1

Mam rodzeństwo, więc ciężko było o zostawanie samemu, ale przypuszczam, że najlepszy wiek to po prostu czasy szkolne, czyli właśnie mniej więcej te 7 lat.

Ciekawsze wydaje mi się pytanie, kiedy dostałyście na własność klucze do mieszkania.

W wieku 7-8 lat .

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[Wolha wRedna]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;64729766]Czemu? Ludzie się boją różnych rzeczy.
Ja np. już od dawna nie oglądam horrorów, bo ogarniała mnie potem prawdziwa panika, jak myłam włosy i miałam zamknięte oczy.[/QUOTE]

Dla mnie po prostu to dziwne, że jako osoba dorosła ktoś nadal może się bać. Nie ogarniam, tak po prostu.

Napisane przez Gocia1

Ciekawsze wydaje mi się pytanie, kiedy dostałyście na własność klucze do mieszkania.

Koło 12 roku życia, ale to tak jak wcześniej napisałam, spowodowane było mieszkaniem z babcią, która prawie zawsze "stacjonowała" w domu w okolicach godziny mojego powrotu ze szkoły. Zdarzyło mi się kilka razy przechowywać u miłej sąsiadki jeśli np. lekcje skończyły się wcześniej

[stesia]

w domu zawsze ktoś był więc rzadko sie zdarzało żebym była sama, nie pamiętam ile lat miałam jak zostawałam na dłużej pewnie końcówka podstawówki, ale już wcześniej zdarzało sie że zostawałam na krótszą chwilę sama. gdzieś w trakcie pierwszej klasy zaczęłam sama chodzić do szkoły/ze szkoły, pół godz piechotą ale mimo że główna droga to mały ruch (mała miejscowość, jak chodziłam do szkoły to zdarzało się że żadne auto mnie nie mijało). kuzyn jak miał 8 lat to zdarzało mu się zostawać w domu z siostrą która nie miała jeszcze roku, ale to też nie było na kto wie jak długo

[Limonka2738]

Napisane przez Gocia1

Ciekawsze wydaje mi się pytanie, kiedy dostałyście na własność klucze do mieszkania.

Mam 24 lata i do dziś się nie dorobiłam i już się raczej nie dorobię.

W moim domu ZAWSZE ktoś jest, nienawidzę tego.

Do dziś nie zostałam też sama na noc, z wyjątkiem okresu, kiedy tata trafił do szpitala. Wstyd się przyznać, ale jak jego życiu już nie zagrażało niebezpieczeństwo i nic go nie bolało to nawet się cieszyłam, że mama nocuje czasami w szpitalu a ja mam święty spokój.

Próbowałam wyprowadzki, ale to też nie zadziałało, bo na mieszkanie mnie nie stać, a jak wynajmuję pokój to kręcą się współlokatorzy zawsze.

Niby nic innego bym nie robiła, ale jakoś tak chciałabym odpocząć od ludzi, bo jestem introwertykiem, a nigdy nie było mi to dane.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez showmust

Bo ja miałam ok 7 lat i nie było problemu, cchoć teraz nie wiem czy moja mama nie była wyrodna teraz mam wrażenie ze dzieci się nianczy do 12 Rz. Dodam tylko ze byłam bardzo rozsądnym dzieckiem. Jak było u was i z waszymi dziećmi jeśli macie ?

4-5 lat.
Dlaczego tylko matkę podejrzewasz o bycie wyrodną, a ojca nie?

[Adrianna_8]

Przypomniala mi sie historia z czasow, kiedy chodzilam do przedszkola, ale bylam juz na etapie, ze umialam uzywac telefonu domowego. Wstalam nad ranem, wyszlam z pokoju iiii... NIKOGO nie bylo w domu. O ile wiedzialam, ze tato jest w pracy, brata wtedy nie bylo, to nieobecnosc mamy mocno mnie zdziwila. Juz myslalam, ze zagninela lub mnie opuscila . Rzucilam sie z rykiem na telefon i szybki telefon do babci, gdzie jest mama itp. Itd. a mama w tej chwili wrocila ze sklepu z bulkami :P... To bylo tak tragiczne przezycie, ze pamietam to do dzis!

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Frezja__

Ufff, myślałam że tylko ja późno w domu zostałam sama Pierwszy raz sama w domu zostałam jak miałam jakieś 20 lat

Zwariowalabym bardzo lubie byc sama w domu.
Zostawalam sama od w sumie nie pamietam ktorego roku zycia, ale moj brat byl wtedy jeszcze przyklejony do smoka, wiec mialam max 7 lat.

[golgie]

Córka od niedawna sama wychodzi na dwór, a w urodziny zdarzyło się, że sama z dwiema koleżankami była w domu przez jakieś 2 godziny-czasem tylko ktoś przychodził na chwilę i sprawdzał. W jej przypadku wiek ok. 5 lat był odpowiedni na to, ale dzieci są różne.
Ja już niestety nie pamiętam od kiedy zostawałam sama.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Limonka2738

Mam 24 lata i do dziś się nie dorobiłam i już się raczej nie dorobię.

W moim domu ZAWSZE ktoś jest, nienawidzę tego.

Do dziś nie zostałam też sama na noc, z wyjątkiem okresu, kiedy tata trafił do szpitala. Wstyd się przyznać, ale jak jego życiu już nie zagrażało niebezpieczeństwo i nic go nie bolało to nawet się cieszyłam, że mama nocuje czasami w szpitalu a ja mam święty spokój.

Próbowałam wyprowadzki, ale to też nie zadziałało, bo na mieszkanie mnie nie stać, a jak wynajmuję pokój to kręcą się współlokatorzy zawsze.

Niby nic innego bym nie robiła, ale jakoś tak chciałabym odpocząć od ludzi, bo jestem introwertykiem, a nigdy nie było mi to dane.

łoo niezle. W ile osob mieszkacie, ze absolutnie zawsze ktos jest i nie masz nawet wlasnych kluczy?

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Trudno powiedzieć.
Moja mama nie pracowała, a na parterze mieszkała babcia, która poszła na emeryturę, gdy miałam może 3 lata. Ale mama czasem jechała do miasta i jej nie było.
Z drugiej strony nie ważne ile osób było w domu, jak byłam na dworze, to tak naprawdę nikt mnie nigdy nie pilnował. Bawiłam się na budowie na działce obok, chodziłam po chaszczach i ruinie na kolejnej chodziłam sobie sama po wsi, za wieś, po łąkach, lesie, obok torów kolejowych, czasem z sąsiadką, czasem z kuzynką, czasem sama. Jak miałam 7 lat to się już na pewno włóczyłam, ale kiedy zaczęłam to nie wiem.

Klucze na własność dostałam w wieku lat 14, gdy się przeprowadziliśmy.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Gocia1

Ciekawsze wydaje mi się pytanie, kiedy dostałyście na własność klucze do mieszkania.

7 lat. Jak poszłam do szkoły.