Jakie jesteśmy..?!

[sylvesterka]

.. widziałam troszki podobny coś wątek pt..poużalajmy się nad sobą.." ale to coś troszki innego niż to co ja chce popytać..a może podobne..?! jak coś to pójdę z kwitkiem..;P

słuchajcie dziewczynki..ja przyznam szczerze jestem optmistką..nie bardzo przejmuję się oceną innych (mojego wyglądu, stroju) no ale wiadomo jak każda dziewczyna/kobieta chcę się podobać..

powiedzmy jest taki dzionek..wstajecie sobie rano..podchodzicie jak zwykle do lustra..i kogo widzicie..?! co mówicie do siebie..?! jesteście pewne soebie mówicie " nioo malutka ruszaj na podbój kolejnego pięknego dnia.." czy może " rany czemu obciełam włósy..ooosz kurcze znowu źle wyglądam..a te brwi..a ptrzecież Janek znowu mi powiedział, że kiedyś wyglądałam lepiej, byłam troszki chudsza..a teraz.." itd itd..

jak to u was jest..?! mimo, że zauważacie że nie jesteście 1wszej urody to jesteście samokrtyczne w stosunku do siebie czy bardziej pewne..bo dodajecie sobie pewności siebie..?!

a te które mają potwierdzone przez większośc, że są ładne, dają się zauwżyć to wiecie o tym..wykorzystujecie to..?!

..tak z ciekawości.. możecie wkleić fotecki swoje jak scecie..wtedy inne dziewczyny będą mogły zbaczyć, jakie dziewczynki się wypowiadają o sobie..jakie macie zdania o sobie..)jak coś ja też wkleję .. )

pozdrawiam

[Tysiak7]

ja jestem "ukrytą " optymistką , tzn lubie sobie ponarzekac choć czesto tak nie myśle (poprostu czasami jak powiesz że jest "super" ludzie pałają zazdrością ). Wesołek jestem straszny i śmieszek - dlatego towarzystwo dzieci jest dla mnie jak najbardziej właściwe i

Ale tam naprawdę zawsze wierze w siebie i w dobro innych ludzi. Co do wyglądu zewnętrznego nie ma do siebie zastrzeżeń (nie jestem ah eh), nie żale się, ze tu zadużo czy za mało, "kocham" swoje ciało takie jakie jest, i to spojrzenie na swoja osobe uważam za bardzo pozytywne nic gorszego jak użala sie jedna, z drugą do swoich chłopaków "no zobacz misiu jak jestem gruba, jakie ma wory po oczami itd", no i potem ci ich meżczyżni pomimo że tego nie widzieli wcześniej lub nie zwracali uwagi nagle zaczynają dostrzegać no bo skoro ktoś ciągle pyta "czy widać że przytyłam" to w końcu to zauważy i przytaknie .

Lubie czuć sie atrakcyjna ale 80% atrakcyjności wynika własnie z pewności siebie - co z tego ze ktoś założy np. świetną bluzke z dekoldem jak cały czas spogląda czy wszystko jest ok i czuje sie skrępowany. Ja lubię naprzykład kobiecie rzeczy podkreślajace figurę, uwielbiam dekoldy i prześwitujace bluzki tak dyskretnie i tyle nie lubie jakiegoś przepychu, szpanu czy pędu za modą. Lubię rzeczy gustowne, kobiecie, sex.( jakiś fajne rozcięcie w spódnicy a nie pół tylka na wierzchu)
lubie swoja figurkę (a mąż mówi ze mam zgrabny tyłek)

[*Claire*]

Jestem bardzo krytycznie nastawiona w stosunku do siebie.Jestem raczej pesymistką,ale zawsze pocieszam innych ,że bedzie lepiej.

[Agniesia18]

Tysiak7 ta różowa sukienka jest boska!!! wyglądasz w niej niesamowicie APETYCZNIE

[Guni]

Tysiak7 faktycznie rozowa sukieneczka jak z bajki Ja jestem pesymistka niestety :| Krytycznie nastawiona do siebie osobka, ktora pragnie szczescia i aby w moje zycie ktos wniosl troszke radosci i usmiechu...

[eluśka87]

dokladnie to samo...pesymizm postepuje...życie mnie tego nauczyło,doświadczenia... na wszystko trzeba patrzec pod tym katem,ze cos jest bez sensu, nie uda sie...ciezko jest zmienic podejscie do zycia jesli juz kilka razy sie na czyms/na kimś zawiodło...pozdrawiam cieplo

[Jula]

Ja też pesymistka: wiecznie niezadowolona z zycia, ciągle szukam dziury w całym. Często mam napady smutku. Przy tym humorzasta marzycielka, utopistka. Trochę infantylna i oderwana od rzeczywistości

[ishtar4]

A ja jestem "INFP"

Polecam test (po angielsku)
http://www.humanmetrics.com/cgi-win/JTypes2.asp

[Shemreolin]

A ja jestem optymistką i chocby nie wiem co to i tak zawsze wierzę, że bedzie lepiej. Co prawda jak mam zjazd to na maksa i zdarzało mi sie tak, że nie lubiłam siebie, nic mi sie ine udawało i chciałam umrzeć z rozpaczy, ale po prostu każdy tak ma. Generalnie to jestem śmieszkiem i lubie pomagac ludziom. Jestem bardzo otwartą osobą, łatwo nawiazuję kontakty. Zauważyłam, ze wiele osób darzy mnie zaufaniem, prosi o rade i to jest bardzo miłe, bo bardzo lubie pomagać innym. Z drugiej jednak strony jestem też osoba bardzo upartą i czasami mam wrażenie, że zachowuje sie jak stara kwoka. Mam takie poczucie od czasów dzieciństwa bo wiecznie mi kazali sie opiekować młodszą siostrą. Stad poczucie odpowiedzialności za wszystkich i czasami chęć przewodniczenia i narzucania własnego zdania. Staram sie to kotrolować, ale czasami mi nie wychodzi. Podejrzewam, ze wtedy wygląda to tak jakbym sie wywyższała.

Mam do życia stosunek raczej ambiwalentny, przeszłam juz tyle, że doszłam do prostego wniosku, że nie mam ochoty sie już wiecej niczym przejmować i przeżywać bez sensu. Aczkolwiek w głębi duszy jestem bardzo wrażliwa i łatwo mnie zranić. Jedynie potem szybko sie zbieram z podłogi i ide dalej.

A siebie nie akceptowałam kiedyś, ale teraz zamiast narzekać po prostu wzięłam sie za siebie i ćwiczę intensywnie, bardziej dbam o siebie.

A zdjeć nie wkleje, bo moich zdjec i tak jest pełno na wizażu, a teraz jestem w pracy, wiec i tak ich tutaj nie mam.

[Moniquee]

najciężej jest obiektywnie ocenić samego siebie ...

Jaka jestem?
- trudna w pożyciu
- pamiętliwa
- ostrożna w kontaktach międzyludzkich-potrzebuję dużo czasu żeby się do kogoś przekonać
- nieufna
- raczej pesymistką z lekką nutką dekadencji
- jestem humorzasta
- potrafię się dogadać prawie z każdym - no chyba że ktoś wcześniej porządnie nadepnął mi na odcisk wtedy o tym nie ma mowy
- ogólnie mam przywódczy charakter i potrafię każdego sobie podporządkować - nie uznaję kompromisów
- jestem cierpliwa ale jak wpadnę w złość to jestem jak tsunami- obrywa się każdemu kto akurat nawinie się pod rękę


to chyba na tyle autocharakterystyki....

[parvaa]

Jaka jestem??
ostatnio wszystko sie zmienia: kiedys ufna dzis mam oczy szeroko otwarte,zazwyczaj optymistka,wygadana,czasa mi wredna i niemila -ale w tym moj urok ,pomagam wszystkim komu sie da czasmi kosztem samej siebie ,lubie sluchac i doradzac innym,ostatnio za bradzo leniwa,krytycznie aczkolwiek realnie podchodze do swojego charakteru i wygladu,uparta jak osiol,mam swoje zdanie,asertywna i na koniec to z pewnoscia zbyt ciety jezyk

[arrakis]

optymistka az do przesady czasem....i potwornie...niewiuarygodn ie wrecz roztrzepana

[et-ka]

ja niestety pesymistka jak się patrzy. pełną gębą. i jakoś nie mogę tego zmienić, choć wiele osób się stara. ale nie uda się zmienić hop-siup czegoś, co jest we mnie zakorzenione x lat. ale może kiedyś... i tak jest wielewiele lepiej.naprawdę.

[agnes635]

Napisane przez Moniquee

najciężej jest obiektywnie ocenić samego siebie ...

Jaka jestem?
- trudna w pożyciu
- pamiętliwa
- ostrożna w kontaktach międzyludzkich-potrzebuję dużo czasu żeby się do kogoś przekonać
- nieufna
- raczej pesymistką z lekką nutką dekadencji
- jestem humorzasta
- potrafię się dogadać prawie z każdym - no chyba że ktoś wcześniej porządnie nadepnął mi na odcisk wtedy o tym nie ma mowy
- ogólnie mam przywódczy charakter i potrafię każdego sobie podporządkować - nie uznaję kompromisów
- jestem cierpliwa ale jak wpadnę w złość to jestem jak tsunami- obrywa się każdemu kto akurat nawinie się pod rękę


to chyba na tyle autocharakterystyki....

Czy nie jesteś przypadkiem 'Skorpionem' .Czytając Twoją wypowiedż miałam wrażenie że wymieniłaś moje cechy.Jestem dobrym przyjacielem ale złym wrogiem.

[Joasiaa]

W dużej mierze środowisko postrzega nas przez pryzmat tego co sami o sobie myslimy. Jesli na każdym kroku przpraszamy za to że istniejemy, mówimy jak nam w życiu źle, narzekamy na nasz wygląd to dlaczego osoby wokół nas mają mysleć inaczej? Nie każdy jest w nas w stanie dogłębnie poznać.
Kilka lat temu czułam ciśnienie z każdego powodu. Czułam się szarą myszką, miałam totalną awersje do swojego wyglądu. Po skończeniu liceum poszłam do pracy i wszytsko zaczęło się pomału zmieniać. Znalazłam się w kręgu osób dla których byłam interesująca. Liczyli się z moim zdaniem przez co ja nabierałam większej pewności siebie. Teraz wiem że nie warto na wyrost zawyżać sobie poprzeczki. Są rzeczy których się nie zmieni i trzeba je zaakceptować. Mam świadomość tego że nigdy nie będe duszą towarzystwa i co z tego? Nie wyglądam idealnie, ale dbam o siebie i staram się przychylnie patrzeć na odbicie w lustrze. Życie jest zbyt krótkie na to żeby koncentrować się tylko na swoich przywarach. Trzeba zrobić uczciwy bilans: tak to jestem w stanie zmienić, z tym muszę się pogodzić. Naprawde wtedy i nam i osobom wokół nas żyje się lepiej.

[evangeline]

Upierdliwa, zarozumiała, wredna . Raczej optymistyka, czasem bardzo wybuchowa, szczególnie jesli chodzi o odreagowanie stresów

Lubię ludzi. Fascynują mnie, zadziwiają, imponują i... rozczarowują. Ale mimo tego cały czas ich lubię i jestem z reguły bardzo pozytywnie nastawiona do wszystkich; nie znoszę stereotypów.

Często znajomi, a nawet prawie obce osoby powiadają mi o swoich problemach, czasem proszą o radę, czasem wystarczy tylko wysłuchac. Czasami mnie to krępuje, szczegolnie jesli chodzi o osoby, z ktorymi mam raczej slaby kontakt... Ale myślę, ze fakt, iż wzbudzam czyjeś zaufanie jest powodem do dumy.

Bywam zbyt ambitna. Dla siebie, dla innych. Perfekcjonistka.

Niepowodzenia początkowo mnie powalają, ale po upływie czasu szalenie umacniają. "Co nas nie zabije, to nas wzmocni..."

Glęboko angażuję się w uczucia wyższe. Miłość- to dla mnie rzecz święta. Przyjaźń równiez. Skrupulatnie i w pocie czoła szukam ludzi naprawdę godnych zaufania.

Lojalna, oddana, zawsze i w kazdej sytuacji szczera...


...czasem aż nadto Ale pracuję nad tym


Pozdrawiam!

[jowisia]

Napisane przez parvaa

Jaka jestem??
ostatnio wszystko sie zmienia: kiedys ufna dzis mam oczy szeroko otwarte,zazwyczaj optymistka,wygadana,czasa mi wredna i niemila -ale w tym moj urok ,pomagam wszystkim komu sie da czasmi kosztem samej siebie ,lubie sluchac i doradzac innym,ostatnio za bradzo leniwa,krytycznie aczkolwiek realnie podchodze do swojego charakteru i wygladu,uparta jak osiol,mam swoje zdanie,asertywna i na koniec to z pewnoscia zbyt ciety jezyk

Parvaa, podpisuje sie dwiema rekami, nogami i glowa pod twojego posta. Czy to na pewno ty, czy ja?

[inka1980]

Jaka ja jestem? Przede wszystkim pogodzona sama ze sobą, lubię się taką, jaka jestem i akceptuję. Chociaż jestem czasem nadwrażliwa i pewnie z takim charakterem trudno się żyje, to nie chciałabym się w żaden radykalny sposób zmieniać. Mimo tego, że czasem na siebie narzekam, to w gruncie rzeczy wiem, że jestem bardzo wartościowym człowiekiem. Oczywiście mam wady i czasem mnie one doprowadzają do szewskiej pasji, ale i tak jest mi dobrze ze sobą.

[Kobieta_słonecznik]

Jestem:
- pesymistka (życie mnie tego nauczyło),
- strasznie gadatliwa, ale lubie słuchać innych
- uparta
- wymagającą w stosunku do siebie
- troszkę za bardzo leniwa
- tolerancyjna
- nadopiekuńcza
- spontaniczna

Poza tym, nie potrafię się obrażać (czasami specjalnie udaję, żeby zachować pozosry ) Jak kocham, to na zabój..... faceta, rodzinę, zwierzęta . Nie boje się mówić o uczuciach i je okazywać (ale to już dłuższa historia )