Uzależnienie od chłopaka

[dzuliett69]

Cześć dziewczyny. Piszę, ponieważ mam problem, który mi bardzo doskwiera. Od prawie dwóch lat jestem w stałym związku z moim chłopakiem. Problem w tym, że nie wyobrażam sobie życia bez niego. Wszystko co robię, robię tylko i wyłącznie z nim, każdą pierdołę. A kiedy go nie ma nie robię nic. Po prostu marnuję czas siedząc w domu, czekając aż się odezwie. Powiecie, że powinnam zająć się swoimi znajomymi, wychodzić gdzieś z nimi... Robię tak, ale przestałam to lubić. Nie mogę wysiedzieć długo na takim spotkaniu, nudzi mnie to i myślę tylko wtedy o tym kiedy się zobaczę z moim chłopakiem. Nie wiem co zrobić żeby to zmienić... Nie potrafię znaleźć rzeczy, która podobałaby mi sie bez niego obok. Wszystko za co sie zabieram jest fajne... Ale tylko gdy robię to z nim. Wszystko inne jest nieatrakcyjne... Jak narazie problem mam z tym tylko ja, ale boję się, że jest to kwestią czasu, kiedy mój chłopak zauważy o co chodzi...
Czy wiecie co powinnam zrobić? Z góry dzięki...
J.

[laisla]

Prędzej lub później zamęczysz go swoją osobą..i skończy się przeciwnie do tego, czego pragniesz.
Może przypomnij sobie siebie "sprzed jego panowania", co robiłaś, co sprawiało Ci przyjemność i stopniowo do tego wracaj. Nie dosyć, że go sobą opleciesz zbyt ciasno, to jeszcze staniesz się osobą mało ciekawą, bez swoich spraw, życia i pasji. Nie wróży to dobrze.

[dzuliett69]

Wiem o tym doskonale i bardzo się tego obawiam... Tylko wszystko mnie cieszy, ale z nim... A jeżeli o mnie przed związkiem, tak jak mowie nudzi mnie to.... nawet bardzo. Teraz kiedy mamy różnych wspólnych znajomych, znajomości z przed związku umarły i nawet kiedy odżywają, są dla mnie nieatrakcyjne... Problem leży w mojej głowie

[laisla]

A czynności, które lubiłaś będąc samą? Nie wiem..jakieś ćwiczenia, rower, czytanie, rysowanie, słuchanie muzyki, gotowanie, języki, tworzenie czegoś? Było coś dla Ciebie może pasją?

[vouvray]

Ja myślę, że on już to widzi od dawna (co jest bardzo prosto zauważyć), że tylko czekasz na niego. Jak ja to widziałam po paru miesiącach związku to myślę, że Twój chłopak głupi nie jest i doskonale widzi, że Twoje życie bez niego nie istnieje.

Nie jest to dobre dla Ciebie, ani dla waszego związku.
Jeżeli nawiązałaś jakieś przyjaźnie przed związkiem to myślę, że w końcu zacznie Ci brakować towarzystwa innych ludzi, a wtedy już może być tak, że nie będziesz miała się do kogo odezwać (pamiętaj, że ludzie doskonale sobie zdają sprawę, że nie bawisz się dobrze w ich towarzystwie).

Jeżeli chłopak ma jakieś życie poza Tobą to też z czasem może (ale nie musi!) być to źródłem konfliktu, np. zazdrość o to, że nie jesteś jedyną wartością jego życia (jak to ma miejsce w odwrotnym przypadku). To też nie jest w żaden sposób atrakcyjne, jak jesteśmy do dyspozycji zawsze, w każdej chwili, bo nie jesteśmy w stanie sobie zorganizować czasu bez drugiej osoby.

Oraz inna sytuacja- takie zachowanie utwierdza tylko partnera, że nigdy nie zostanie porzucony i często doprowadza to do różnych nadużyć (to akurat z mojego życia).

Oczywiście u Ciebie tak wcale być nie musi, ale ja bym się zaczęła zastanawiać, czy aby mój partner nie ma nieciekawej osobowości, gdyby jego głównym zajęciem w ciągu dnia było czekanie na kontakt ze mną.

[RubyFaelivrin]

Napisane przez dzuliett69

Cześć dziewczyny. Piszę, ponieważ mam problem, który mi bardzo doskwiera. Od prawie dwóch lat jestem w stałym związku z moim chłopakiem. Problem w tym, że nie wyobrażam sobie życia bez niego. Wszystko co robię, robię tylko i wyłącznie z nim, każdą pierdołę. A kiedy go nie ma nie robię nic. Po prostu marnuję czas siedząc w domu, czekając aż się odezwie. Powiecie, że powinnam zająć się swoimi znajomymi, wychodzić gdzieś z nimi... Robię tak, ale przestałam to lubić. Nie mogę wysiedzieć długo na takim spotkaniu, nudzi mnie to i myślę tylko wtedy o tym kiedy się zobaczę z moim chłopakiem. Nie wiem co zrobić żeby to zmienić... Nie potrafię znaleźć rzeczy, która podobałaby mi sie bez niego obok. Wszystko za co sie zabieram jest fajne... Ale tylko gdy robię to z nim. Wszystko inne jest nieatrakcyjne... Jak narazie problem mam z tym tylko ja, ale boję się, że jest to kwestią czasu, kiedy mój chłopak zauważy o co chodzi...
Czy wiecie co powinnam zrobić? Z góry dzięki...
J.

Postaraj się odbluszczować. Bo jak się owiniesz, to zamęczysz i chłopaka i siebie i Wasz związek. Wspomniałaś, że masz jakieś zajęcia, ale Cię nudzą. W takim razie, może rozejrzyj się za czymś innym, nowym. Co chciałaś robić, czego się uczyć, dokąd pojechać, zanim go poznałaś? Co sprawiało Ci radość i motywowało do rozwoju? Fotografia, język obcy, szydełkowanie? Poszukaj nowych znajomych, skoro stare kontakty są nudne. Nie możesz zatracić siebie, odizolować od rodziny i przyjaciół, bo jest chłopak.

[stupify]

Pomyśl o sobie, weź pod uwagę, że możecie się rozjeść (oczywiście nie życzę Ci tego) i co wtedy poczniesz? Skoro Twoje życie kręci się wokół faceta? Uwierz mi (wiem z własnego doświadczenia), że dojście do siebie potrwa lata... Tak więc zacznij coś robić na własną rękę, nie bądź zawsze na zawołanie, nie dostosowuj swojego życia do faceta, bo każde z Was to osobna istota. Niech spędzanie z nim czasu stanie się dodatkiem, a nie podstawą Twojego życia

[Xxskrrt]

Cześć. Ostatnio w moim życiu mam bardzo trudny okres. Jestem w klasie maturalnej. Mam bardzo dużo nauki i obowiązków. Dwa dni temu wrócił mój chłopak po miesiącu pobytu za granica. Strasznie to przeżywałam. Plakalam i nie mogłam tego znieść. Teraz kiedy wrócił nadal jest mi źle bo nie ma dla mnie czasu. Ja mam szkole w dodatku mieszkamy 40km od siebie. Za kilka dni jedzie na studia i znowu czeka nas rozłąka. Nie potrafię sobie z tym poradzić. Ciągle płacze i tesknie i nie chce żeby mnie zostawiał. Wiem że będziemy się wydywac co jakiś czas ale to mi nie wystarcza. Czy myślicie ze się uzaleznilam i powinnam pójść do jakiegoś lekarza po pomoc? Nie radzie sobie z emocjami. pomocy