Przeprowadzka do niego - lekka panika?

[jestemzinnejbajki12]

Dziewczyny, jutro przeprowadzam się do chłopaka. Nigdy nie mieszkałam z żadnym moim chłopakiem i lekko panikuje. Co prawda będę mieć do dyspozycji swój osobny pokój, ale spać będę w jego pokoju oraz prawdopodobnie spędzać też tam każdy wieczór po pracy. Mój pokój będzie typowo dzienny lub do pracy na laptopie, żebym miała też spokój i ciszę.Moje pytanie jest następujące- jakie są Wasze doświadczenia w mieszkaniu z partnerem? Czy coś się zmieniło w Waszym związku po zamieszkaniu razem? Na co zwrócić większą uwagę po przeprowadzce. Z góry dziękuję za wszelkie rady czy opis swoich doświadczeń, bo przyznam mam stresa

[Devon_rose]

Przygotuj się na to, że może nawet Cię denerwować jak odwiesza ręcznik;-)

[Caudofemoralis]

Zmieniło się, na lepsze Grunt to natychmiast komunikować partnerowi, gdy coś nam nie pasuje, a nie czekać, aż się domyśli. Bez wyrzutów, na spokojnie wyjaśniać sobie wszystko na bieżąco. Jeśli będziesz się tego trzymać, wszystko powinno być OK

[adult90]

Napisane przez jestemzinnejbajki12

Dziewczyny, jutro przeprowadzam się do chłopaka. Nigdy nie mieszkałam z żadnym moim chłopakiem i lekko panikuje. Co prawda będę mieć do dyspozycji swój osobny pokój, ale spać będę w jego pokoju oraz prawdopodobnie spędzać też tam każdy wieczór po pracy. Mój pokój będzie typowo dzienny lub do pracy na laptopie, żebym miała też spokój i ciszę.Moje pytanie jest następujące- jakie są Wasze doświadczenia w mieszkaniu z partnerem? Czy coś się zmieniło w Waszym związku po zamieszkaniu razem? Na co zwrócić większą uwagę po przeprowadzce. Z góry dziękuję za wszelkie rady czy opis swoich doświadczeń, bo przyznam mam stresa

A mieszkałaś z kimkolwiek innym? Np. na studiach w akademiku/mieszkaniu studenckim?

To bardzo naturalny proces, po prostu zaczniecie się poznawać od tej "realnej" strony. Będzie dobrze, bo wyniesiesz z tego ciekawe wnioski i na ich podstawie stwierdzisz czy związek będzie rokował na dalsze lata

[eyo]

u nas zmieniło się na lepsze ponieważ oboje przestaliśmy zwracać uwagę na głupoty, które wcześniej były powodami kłótni - a jak zamieszkaliśmy razem to jakoś te wszystkie bzdety wydały się bez znaczenia
ważne żeby się dogadać w podstawowych kwestiach już na początku - sprzątanie, zakupy, gotowanie, podział finansów - jak macie te tematy obgadane to resztę da się ogarnąć

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

U mnie się zmieniło. Zaczęliśmy codziennie spać w jednym łóżku i robimy wspólne pranie.

[jestemzinnejbajki12]

Hej Wam...zakładałam już wątek o przeprowadzce i strachu przed nią, ale problem urósł chyba do większych rozmiarów niż przypuszczałam. Mam się przeprowadzić do chłopaka i ...sparaliżowalo mnie. Chciałam tego jeszcze 3, 2 miesiące temu, chciałam spróbować. Ale kiedy teraz jest już to pewne bzikuje. Nie jestem pewna niczego. Mam czarne scenariusze i rozpaczliwie próbuje dokopać się do tej chęci sprzed miesięcy jak i rozpalić uczucia, które będą wystarczającym motywatorem. Nie czuję aktualnie nic oprócz wielkiego znaku zapytania i lęku. Czy to normalne i złapał mnie stres czy problem leży gdzie indziej? Kurczę,nie wiem co się ze mną dzieje, ciągle zadaje sobie pytanie jak to będzie,co ja czuję, a przecież nie wychodzę za mąż, po prostu moje uczucia jakby zamarły i jest jeden wielki kłębek watpliwości. Mialyscie może kiedykolwiek podobnie? Jak się uspokoić? Dodam, że chłopak widzi to w jasniejszych barwach i jak o tym mówi, to pozytywnie, chociaż kilka miesięcy temu sam się jeszcze obawiał. To ja teraz bzikuje.

---------- Dopisano o 19:22 ---------- Poprzedni post napisano o 18:44 ----------

Nikt-nic? Próbuje jakoś uporządkować moje myśli i srednio mi to wychodzi...

[Caudofemoralis]

Stresujesz się, bo przed tobą duża zmiana. Chcesz być pewna, że dobrze robisz, zaczynasz wszystko analizować, niepotrzebnie roztrząsać, zadajesz sobie pytania, na które nie znasz odpowiedzi, i wpadasz w panikę. A skoro jest panika, to coś musi być nie tak, myślisz sobie. I to się jeszcze bardziej nakręca.

Jak się uspokoić? Zrozumieć, że to nie jest decyzja na zawsze. Potraktuj to jak eksperyment—nie wyjdzie, to przynajmniej będziesz miała już jakieś doświadczenie w mieszkaniu z chłopakiem i w przyszłości będzie łatwiej. Nie wszystko w życiu musi się nam udawać, i nie ma niczego złego w popełnianiu błędów. Ale na 90% po zamieszkaniu razem wszystko się ułoży. Po prostu jesteś teraz na etapie podejmowania decyzji i boisz się, że podejmiesz złą. Stąd ten paraliż (bo każda decyzja może być zła, więc najbezpieczniej byłoby nie robić nic).

[jestemzinnejbajki12]

Może, ale mam totalny mętlik w głowie, ludzie chyba z reguly się cieszą z takich rzeczy nie wiem....Może nie jestem pewna, ale może to też jest naturalne... Boję się, że ten stan będzie się utrzymywać też po wprowadzeniu

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Ile jesteście razem? Może to po prostu za wcześnie? Może nie odczuwasz w związku takiego poczucia bezpieczeństwa i pewności i stresujesz się, że coś się jemu nie spodoba, że będzie Cię widział bez makijażu, że się nie dogadacie, że nie zaakceptujesz jego nawyków...?

[nyana89]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;66157156]Ile jesteście razem? Może to po prostu za wcześnie? Może nie odczuwasz w związku takiego poczucia bezpieczeństwa i pewności i stresujesz się, że coś się jemu nie spodoba, że będzie Cię widział bez makijażu, że się nie dogadacie, że nie zaakceptujesz jego nawyków...?[/QUOTE]

to samo pomyślałam. Tak całkiem szczerze autorko, to była wspólna, przemyślana decyzja, czy on chciał więc stwierdziłaś, iż aby nie robić mu przykrości to się zgodzisz nawet - z tego co widzę - lekko wbrew sobie, bo 'tak wypada'?