Czy warto odkładać decyzję o dziecku?

[mogg]

Czesc dziewczyny, wybaczcie za brak polskich znakow ale pisze z telefonu.

Chcialabym sie zapytac Was czy to moje myslenie nie jest normalne czy po prostu mam normalne obawy typowe dla kobiet przed decyzja zajscia w ciaze.
Moze o nas pare slow by byla jasna sytuacja :
Z mezem mamy po 29 lat, oboje pracujemy i mieszkamy w malym miescie. Zarabiamy jak na to miasto bardzo dobrze. Mamy wlasne mieszkanie bez kredytu. Samochody dwa -stare ale jezdza. Maz ma prace stala przez caly rok, ja w zimie mam martwy sezon i jeszcze nie wiem czy mi przestojowe zaplaca czy dopiero w marcu wroce do pracy- jak sezon sie zacznie. Prowadze tez wlasna dzilalnosc.
W maju podchodze do egzaminu ktory podwyzszy mi kwalifikacje i otworzy wiele nowych drog w moim zawodzie. Tak naprawde od tego egzaminu, ide na "swoje" tj. Zaczyna sie dopiero kariera.
Maz bardzo chcialby miec dziecko, ja rowniez ale chcialabym te 2 lata jeszcze popracowac. Zarzuca mi ze mysle o karierze, ze to nie ucieknie i bardzo by chcial bysmy zaczeli sie starac po egzaminie.
Z racji mojego zawodu gdy tylko zajde w ciaze bede musiala wziac l4, chyba ze szefostwo zgodziloby sie na moje przejscie to pracy w biurze. Nie wiem tylko czy chcieliby stwarzac mi stanowisko na kilka miesiacy a potem pojde na macierzynski przeciez.

Czy to normalne ze mysle bardziej o karierze, ze cos mi ucieknie, ze to jeszcze nie czas. Boje sie ale to normalne bo boje sie nieznanego. Wiem ze po macierzynskim nie wroce do pracy dotychczasowej, tylko ewentualnie do biura. Jednakze to rowniez zalezy od prezesa. Jestem nowym pracownikiem w tej firmie. Z tego co ustalilam w mojej firmie dziewczyny chodza na pol roku macierzynskiego ale u nas ta opcja odpada. Bo firma miesci sie 35 km od mojego miejsca zamieszkania, meza rowniez( to inna firma niz moje ).Do tego jestesmy tylko my, nikt nam nie pomoze w razie w przy dziecku. Bo rodzice pracuja .
Do tego dochodza moje problemy z hormonami, w sumie prawda jest taka ze dopoki nie zaczniemy sie starac to tak naprawde nie wiemy czy bedzie problem z ciaza czy tez nie.
Chcialabym wyslucgac opinii Waszej, mam, kobiet ktore rowniez mialy takie rozterki jak ja i sie w koncu zdecydowaly na cos ? Bo moze rzeczywiscie nie warto czekac... nie wiem mam metlik w glowie..z checia wyslycham zdania doawiadczonych kolezanek

Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

[elvegirl]

A czym się będzie różniła Twoja sytuacja zawodowa za 2 lata? Piszesz, że tak naprawdę dopiero od egzaminu zacznie się Twoja kariera zawodowa - czy po 2 latach zakładasz stabilniejszą sytuację, która pozwoli Ci na L4 (czy może nie będziesz musiała go brać, bo Ci się rodzaj pracy zmieni?) i na rok macierzyńskiego?

[kennedy]

Czego ty pragniesz? Jetes niepewna , nie mozesz sie zdecydowac czy nie chcesz teraz dziecka?

Jak dla mnie wyglada na to ze macie dobra sytuacje..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ingrid80]

Ja bym na twoim miejscu poczekała jeszcze te 3-4lata. Twoja sytuacja zawodowa powinna się do tego czasu ustabilizować. A może nawet sama bardziej zachcesz dziecka bo na razie to chyba chęci brak? ;-)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[syklamen]

Zrób tak żebyś była zadowolona. Pomyśl co Cię bardziej uszczęśliwi. Domyślam się, że dobra sytuacja zawodowa da Ci więcej satysfakcji niż urodzenie dziecka, ponieważ nie byłoby tego wątku. Postępuj zgodnie ze swoimi pragnieniami i przekonaniami.

[mogg]

Napisane przez elvegirl

A czym się będzie różniła Twoja sytuacja zawodowa za 2 lata? Piszesz, że tak naprawdę dopiero od egzaminu zacznie się Twoja kariera zawodowa - czy po 2 latach zakładasz stabilniejszą sytuację, która pozwoli Ci na L4 (czy może nie będziesz musiała go brać, bo Ci się rodzaj pracy zmieni?) i na rok macierzyńskiego?

Moze wprost jestem inzynierem na budowie.
Egzamin a wlasciwie zdanie go spowoduje ze bede kierownikiem.
Da mi to awans nie tylko finansowy ale i w firmie bede miala lepsza pozycje. Nalezy tez dodac ze jeatem pierwsza kobieta w historii firmy zatrudniona na stanowisku inzyniera i nie wiem czuje sie po prostu doceniona i wyrozniona. W tym zawodzie liczy sie tak naprawde czas dopiero po zdobyciu uprawnien. Dla mnie przyszlosciowo byloby lepiej te 2 lata popracowac. Firma jest uznawana za bardzo dobra w moim regionie.
Gdybym w przyszlosci miala mozliwosc byc inspektorem praca na budowie im dluzsza tym lepiej.
Nie wiem sama czy po zajsciu w ciaze i macierzynskim wroce do pracy - nie wiem jak prezes do tego podejdzie. Byc moze rozwine dzialanosc . Sama nie wiem bo to jest zalezna od tak wielu czynnikow ze nie da sie tego tak po prostu ocenic.

Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

[nyana89]

Nie mam dzieci i nie wiem, kiedy będę je mieć, ale wychodzę i zawsze wychodziłam z założenia, iż tam gdzie są wątpliwości, tam nie ma miejsca dla dziecka, po prostu Realizuj się póki co, inwestuj w siebie i swój związek, zwłaszcza że Twój mąż również raczej na szybkie rodzicielstwo nie nalega?

[mogg]

Napisane przez kennedy

Czego ty pragniesz? Jetes niepewna , nie mozesz sie zdecydowac czy nie chcesz teraz dziecka?

Jak dla mnie wyglada na to ze macie dobra sytuacje..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dzieci chce na 100 % to wiem z pewnoscia.
Tylko kiedy jest odpowiedni moment dla mnie na nie ?
W tym momenciu w dniu dzisiejszym nie chce miec jeszcze dzieci.
Finansowo nie byloby problemu.

Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 13:23 ---------- Poprzedni post napisano o 13:20 ----------

Napisane przez Ingrid80

Ja bym na twoim miejscu poczekała jeszcze te 3-4lata. Twoja sytuacja zawodowa powinna się do tego czasu ustabilizować. A może nawet sama bardziej zachcesz dziecka bo na razie to chyba chęci brak? ;-)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokladnie ja wiem ze chce miec dziecko.
Ale chce tez miec do czego wrocic po macierzynskim.
Czuje ze to za wczesnie na dziecko mimo iz mam 29 lat, otoczenie naciska ale ja zawsze powtarzam ze dzieci sie ma bo chce a nie bo powinno.
Maz sie zlosci bo bardzo by chcial byc tata, najbardziej martwi go to ze moze byc problem z zajsciem lub utrzymaniem ciazy bo mam pewne problemy ktore by to sugerowaly. Jednak tego nie wiadomo jak bedzie dopoki nie zacznirmy sie starac .


Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

[elvegirl]

Napisane przez mogg

W tym zawodzie liczy sie tak naprawde czas dopiero po zdobyciu uprawnien. Dla mnie przyszlosciowo byloby lepiej te 2 lata popracowac.

Czyli ewentualny powrót do zawodu po macierzyńskim, zakładając zmianę firmy, będzie miał większe szanse powodzenia, jeśli przed zajściem w ciążę będziesz już miała doświadczenie "poegzaminacyjne"? Jeśli tak, to odpowiedź na pytanie tytułowe jest oczywista.

[201803290936]

1. Czy tak naprawdę chcesz mieć dziecko? - edit: widzę, że odpowiedziałaś, że tak, na pewno.
2. Czy chcesz mieć dziecko z tym facetem?
3. Czy masz całkowite zaufanie do swojego męża?
4. Jakie były Wasze wcześniejsze rozmowy i ustalenia na ten temat?
5. Czy boisz się, że odmowa, odłożenie sprawy w czasie coś między Wami zepsuje?

Sytuacja finansowa (w tym przypadku bardzo dobra z tego, co piszesz) nie powinna być jednym wyznacznikiem tego czy mieć, czy nie mieć dziecka.

[mogg]

Napisane przez elvegirl

Czyli ewentualny powrót do zawodu po macierzyńskim, zakładając zmianę firmy, będzie miał większe szanse powodzenia, jeśli przed zajściem w ciążę będziesz już miała doświadczenie "poegzaminacyjne"? Jeśli tak, to odpowiedź na pytanie tytułowe jest oczywista.

Tak dokladnie, tylko jak tlumacze to mezowi to sie zlosci ehh


Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

[elvegirl]

Napisane przez mogg

Dzieci chce na 100 % to wiem z pewnoscia.
Tylko kiedy jest odpowiedni moment dla mnie na nie ?

Ja mam wrażenie, że nigdy Zawsze znajdzie się coś, co jest do zrobienia "przed dzieckiem"

[ajah]

Napisane przez mogg

Czesc dziewczyny, wybaczcie za brak polskich znakow ale pisze z telefonu.

Chcialabym sie zapytac Was czy to moje myslenie nie jest normalne czy po prostu mam normalne obawy typowe dla kobiet przed decyzja zajscia w ciaze.
Moze o nas pare slow by byla jasna sytuacja :
Z mezem mamy po 29 lat, oboje pracujemy i mieszkamy w malym miescie. Zarabiamy jak na to miasto bardzo dobrze. Mamy wlasne mieszkanie bez kredytu. Samochody dwa -stare ale jezdza. Maz ma prace stala przez caly rok, ja w zimie mam martwy sezon i jeszcze nie wiem czy mi przestojowe zaplaca czy dopiero w marcu wroce do pracy- jak sezon sie zacznie. Prowadze tez wlasna dzilalnosc.
W maju podchodze do egzaminu ktory podwyzszy mi kwalifikacje i otworzy wiele nowych drog w moim zawodzie. Tak naprawde od tego egzaminu, ide na "swoje" tj. Zaczyna sie dopiero kariera.
Maz bardzo chcialby miec dziecko, ja rowniez ale chcialabym te 2 lata jeszcze popracowac. Zarzuca mi ze mysle o karierze, ze to nie ucieknie i bardzo by chcial bysmy zaczeli sie starac po egzaminie.
Z racji mojego zawodu gdy tylko zajde w ciaze bede musiala wziac l4, chyba ze szefostwo zgodziloby sie na moje przejscie to pracy w biurze. Nie wiem tylko czy chcieliby stwarzac mi stanowisko na kilka miesiacy a potem pojde na macierzynski przeciez.

Czy to normalne ze mysle bardziej o karierze, ze cos mi ucieknie, ze to jeszcze nie czas. Boje sie ale to normalne bo boje sie nieznanego. Wiem ze po macierzynskim nie wroce do pracy dotychczasowej, tylko ewentualnie do biura. Jednakze to rowniez zalezy od prezesa. Jestem nowym pracownikiem w tej firmie. Z tego co ustalilam w mojej firmie dziewczyny chodza na pol roku macierzynskiego ale u nas ta opcja odpada. Bo firma miesci sie 35 km od mojego miejsca zamieszkania, meza rowniez( to inna firma niz moje ).Do tego jestesmy tylko my, nikt nam nie pomoze w razie w przy dziecku. Bo rodzice pracuja .
Do tego dochodza moje problemy z hormonami, w sumie prawda jest taka ze dopoki nie zaczniemy sie starac to tak naprawde nie wiemy czy bedzie problem z ciaza czy tez nie.
Chcialabym wyslucgac opinii Waszej, mam, kobiet ktore rowniez mialy takie rozterki jak ja i sie w koncu zdecydowaly na cos ? Bo moze rzeczywiscie nie warto czekac... nie wiem mam metlik w glowie..z checia wyslycham zdania doawiadczonych kolezanek

Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

Myślę, że to jak planujesz i jakie masz obawy jest jak najbardziej normalne.
Ciążę, wychowanie dziecka warto zaplanować. Czyli: pracę urlop macierzyński (gdzie w tym momencie z tego co kojarzę ojciec może wykorzystać 6 tygodni urlopu tacierzyńskiego).
Oczywiście dziecko wiele zmieniaytanie i kwestia jak bardzo jesteście gotowi na zmiany, jakie zmiany poniesiesz ty, a jakie partner.
A godzenie się na dziecko pod presją nigdy nie jest dobrym pomysłem.

[201803290936]

Napisane przez mogg

Tak dokladnie, tylko jak tlumacze to mezowi to sie zlosci ehh

Złości się w jaki sposób? Zacina w sobie? Przestajecie rozmawiać? Próbuje zbić Twoje argumenty? Lekceważy obawy? Próbuje się zakrzyczeć? Szuka sojuszników, którzy są tego samego zdania, co on?

[mogg]

Napisane przez Doris1981

1. Czy tak naprawdę chcesz mieć dziecko?
2. Czy chcesz mieć dziecko z tym facetem?
3. Czy masz całkowite zaufanie do swojego męża?
4. Jakie były Wasze wcześniejsze rozmowy i ustalenia na ten temat?

Sytuacja finansowa (w tym przypadku bardzo dobra z tego, co piszesz) nie powinna być jednym wyznacznikiem tego czy mieć, czy nie mieć dziecka.

1. Tak .
2. Tak
3. Tak
4. Ustalenia : ze oboje dzieci chcemy. Przeorowadzilismy sie tutaj ok. 1.5 roku temu i jedyne co ustalilismy to to ze za pare lat chcemy miec dziecko. Nie okreslalismy sie ze jak bedziemy miec 30 lat czy 31. Zakladalusmy ze wyjdzie to naturalnie, w miedzy czadie naz zmienil firme. Ja rowniez . Jedynie ustalalusmy ze z pewnosvia nie bedzie to bardzo pozno np. W wieku 35 lat.

Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

[mogg]

Napisane przez elvegirl

Ja mam wrażenie, że nigdy Zawsze znajdzie się coś, co jest do zrobienia "przed dzieckiem"

Babcia mi mowi to samo 😊

Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

[elvegirl]

Napisane przez mogg

Tak dokladnie, tylko jak tlumacze to mezowi to sie zlosci ehh

To niech się złości, wybrał sobie życiową partnerkę z taką a nie inną ścieżką kariery i z pewnymi kwestiami trzeba się pogodzić.

[201803290936]

Napisane przez ajah

(...)
Oczywiście dziecko wiele zmieniaytanie i kwestia jak bardzo jesteście gotowi na zmiany, jakie zmiany poniesiesz ty, a jakie partner.
(...)

Dobrze napisane: inne zmiany dotyczą kobiety, inne mężczyzny plus ogólnie zmiany dotyczące związku, pary, rodziny.

Właśnie, rozmawialiście o takich szczegółach jak jego tacierzyński, jak opieka nad dzieckiem w weekendy, jak jednak zmiana sytuacji finansowej (u Was nie będzie drastyczna, ale jakaś będzie). Co jeżeli stracisz pracę? Co jeżeli dziecko będzie chorowite i często będzie trzeba brać L4, bo nie będzie mogło przebywać w przedszkolu?

[mogg]

Napisane przez Doris1981

Złości się w jaki sposób? Zacina w sobie? Przestajecie rozmawiać? Próbuje zbić Twoje argumenty? Lekceważy obawy? Próbuje się zakrzyczeć? Szuka sojuszników, którzy są tego samego zdania, co on?

Rozmawia o dziecku tylko ze mna, nie krzyczy a rozmawia.
Argumentuje to tak ;
- ze bardzo by tego pragnal ale zmuszac mnie nie bedzie
- ze wazniejsza dla mnie jest kariera, mimo tlumaczen ze ja chce miec do czego wrocic po macierzynskim. Wykonuje meski zawod - buduje drogi.
-martwi sie bo mam problemy z hormonami i istnieje prawdopodobienstwo ze bede miala problem z donoszeniem ciazy lub utrzymaniem ciazy
- ze to duze obciazenie dla mojego chorego kregoslupa a mlodsza juz nie bede
Maz jest czlowiekiem spokojnym, on sie martwi ze jesli sie okaze ze nie chce zaskoczyc to bedzuemy jezdzic do lekarzy a to wszystko sie przedluzy. Czas w przypadku kobiet nie dziala na korzysc.
Jesli nie bedziemy mogli miec dzieci - mamy obgsdane co wtedy.




Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

[vouvray]

Autorko, jestem trochę młodsza od Ciebie, ale borykam się z endometriozą, nawracającymi torbielami, który mi rozsadzają jajnik od środka i sama stałam przed podobnym dylematem. W moim przypadku wiek na pewno ma znaczenie, ale powiem Ci szczerze, że znam osoby z moją chorobą, które zaczynały batalie o dziecko 5 lat wcześniej i dalej niestety się tego nie doczekały, więc ja jestem daleka od stwierdzenia ,,wybrałaś karierę'', bo niektóre osoby starają się od lat, publicznie się komuś do tego przyznają po kilku latach (np. w wieku 30-35 lat) i potem powstają takie insynuacje, że ktoś rzekomo wybrał karierę zamiast dziecka. Nie wiesz, jak te dwa lata wpłyną na Twoją płodność, a dla mnie praca zawodowa jest równie ważna co dla Ciebie. Niestety sama stawiałam pierwsze kroki w przemyśle wśród mężczyzn i wiem doskonale, jak kobiecie trudno przebić się w tej branży, a szczególnie wiem, jaki ma wydźwięk błąd popełniony przez mężczyznę, a jaki popełniony przez kobietę. Ja bym zrealizowała się zawodowo najpierw, a potem starała się o dziecko. Mi dużo dało to, że z narzeczonym przedyskutowaliśmy kwestie ewentualnej adopcji, czy zabiegu in vitro i oboje jesteśmy na tak, co mi daje duży komfort psychiczny, bo wiem że nawet jeśli mój organizm nie będzie zdolny do zapłodnienia czy utrzymania ciąży to mamy plan B.

[201803290936]

Napisane przez mogg

Rozmawia o dziecku tylko ze mna, nie krzyczy a rozmawia.
Argumentuje to tak ;
- ze bardzo by tego pragnal ale zmuszac mnie nie bedzie
- ze wazniejsza dla mnie jest kariera, mimo tlumaczen ze ja chce miec do czego wrocic po macierzynskim. Wykonuje meski zawod - buduje drogi.
-martwi sie bo mam problemy z hormonami i istnieje prawdopodobienstwo ze bede miala problem z donoszeniem ciazy lub utrzymaniem ciazy
- ze to duze obciazenie dla mojego chorego kregoslupa a mlodsza juz nie bede
Maz jest czlowiekiem spokojnym, on sie martwi ze jesli sie okaze ze nie chce zaskoczyc to bedzuemy jezdzic do lekarzy a to wszystko sie przedluzy. Czas w przypadku kobiet nie dziala na korzysc.
Jesli nie bedziemy mogli miec dzieci - mamy obgsdane co wtedy.
(...)

Innymi słowy czasowo opieka nad dzieckiem spadłaby jednak głównie na Ciebie? I wszelkie branie L4 "na dziecko"? Dwa lata dla organizmu, w przypadku dbającej o siebie osoby, naprawdę nie powinno zrobić dużej różnicy.

[mogg]

Napisane przez Doris1981

Dobrze napisane: inne zmiany dotyczą kobiety, inne mężczyzny plus ogólnie zmiany dotyczące związku, pary, rodziny.

Właśnie, rozmawialiście o takich szczegółach jak jego tacierzyński, jak opieka nad dzieckiem w weekendy, jak jednak zmiana sytuacji finansowej (u Was nie będzie drastyczna, ale jakaś będzie). Co jeżeli stracisz pracę? Co jeżeli dziecko będzie chorowite i często będzie trzeba brać L4, bo nie będzie mogło przebywać w przedszkolu?

Tak oczywiscie ze tak .
Ja mu wlasnie to uzmyslawiam ze nie pracujemy na miejscu i moze sie okazac ze nasze dziecko bedzie wymagajace i np. Bedzie chorowalo , dziadkowie pracuja i nie moga nam pomoc gdybysmy naprawde nie mogli w danym dniu wziac wolnego a tak bywa.
Maz sie garnie do dzieci, sporo znajomych ma male dzieci lub sa w ciazy. Ostatnio zmienial pampersa dziecku (z asysta taty dzuecka,)naszych znajomych bo chcial sie nauczyc. Wiem ze bedzie wspanialym tata
Pomoc w domu - nie ma problemu z tym. Tym bardziej ze maz pracuje do 17 i weekendy wolne a ja jestem pozniej.



Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 13:48 ---------- Poprzedni post napisano o 13:45 ----------

No ja tez tak mysle ale z racji otaczjacych nas zewszad ciaz , maz zeswirowal . Jestesmy ostatni z calej paczki nie bedacy w ciazy, nie posiadajacych dzieci.
Pewnie l4 by spadlo na mnie bo on lepiej zarabia i ma stabilniejsza pozycje.


Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

[201803290936]

Napisane przez mogg

(...)
Pewnie l4 by spadlo na mnie bo on lepiej zarabia i ma stabilniejsza pozycje.
(...)

Tylko no właśnie, jak kobieta ma lepiej zarabiać i mieć stabilniejszą pozycję, jeżeli z góry zakłada, że L4 to spadnie na nią.

[pfffh]

A czy Twój mąż byłby w stanie iść na urlop rodzicielski? Teraz jest tak, że możesz to podzielić. My z mężem właśnie tak sie podzieliliśmy. Ja byłam 26 tyg.(macierzynski podstawowy i dodatkowy), a on wziął 2 tyg.ojcowskiego i pozostała część czyli 26 tyg.rodzicielskiego. przy czymś takim mogłabyś wcześniej wrócić do pracy. A gdy dziecko skończyloby rok to albo opiekunka albo żłobek.

Mojej koleżanki z pracy synowa jest kierownikiem na budowie. Zaszła w ciążę, urodziła dziecko, po macierzyńskim wróciła do pracy na stare stanowisko czyli kierownika na budowie, a dzieckiem zajęła się najpierw opiekunka a teraz przedszkole.

Oczywiście jeśli nie czujesz ze teraz chcesz juz zostać matka to nie zmuszaj się bo inni chcą. Rób tak żebyś to ty była szczęśliwa.

[Chatul]

Napisane przez mogg

Maz bardzo chcialby miec dziecko, ja rowniez ale chcialabym te 2 lata jeszcze popracowac. Zarzuca mi ze mysle o karierze, ze to nie ucieknie i bardzo by chcial bysmy zaczeli sie starac po egzaminie.

Czy Twój mąż zna realia Twojego zawodu? Z tego, co piszesz wynika, że jednak dużo mogłoby Ci zawodowo „uciec”, gdybyś szybko zdecydowała się na dziecko.

Z tego co ustalilam w mojej firmie dziewczyny chodza na pol roku macierzynskiego ale u nas ta opcja odpada. Bo firma miesci sie 35 km od mojego miejsca zamieszkania, meza rowniez( to inna firma niz moje ).Do tego jestesmy tylko my, nikt nam nie pomoze w razie w przy dziecku. Bo rodzice pracuja .

Dlaczego półroczny macierzyński nie wchodzi w grę? Obecnie ojciec może przejąć 6 tygodni urlopu macierzyńskiego oraz wykorzystać cały urlop rodzicielski w wymiarze 32 tygodni.

Napisane przez mogg

Czas w przypadku kobiet nie dziala na korzysc.

W przypadku mężczyzn również.

Napisane przez mogg

Tak oczywiscie ze tak .
Ja mu wlasnie to uzmyslawiam ze nie pracujemy na miejscu i moze sie okazac ze nasze dziecko bedzie wymagajace i np. Bedzie chorowalo , dziadkowie pracuja i nie moga nam pomoc gdybysmy naprawde nie mogli w danym dniu wziac wolnego a tak bywa.

Nawet, jeśli dziecko ogólnie nie będzie chorowite, to jest właściwie pewne, że co jakiś czas będzie chorować. Kto wtedy będzie brać zwolnienie z pracy?

Pewnie l4 by spadlo na mnie bo on lepiej zarabia i ma stabilniejsza pozycje.

W efekcie czego on by miał szansę jeszcze polepszyć swoją dobrą i stabilną sytuację, a Twoja pensja raczej by malała wraz ze słabnącą pozycją w pracy.

[night prowler]

Myślę, że rozsądnie piszesz o planowaniu swojej ścieżki zawodowej. Z tego co wiem, zrobienie uprawnień a później nabicie sobie doświadczenia jest w tym przypadku optymalnym gruntem pod urlop macierzyński a potem powrót na podobne stanowisko lub rozpoczęcie kariery inspektora.

Uważam, że i Ty i Wy jako rodzina lepiej na tym wyjdziecie w dłuższej perspektywie.

Jak ktoś wcześniej pisał, poważnie bym porozmawiała o tym spadającym L4. Wybrać taką opcję jest zupełnie ok, ale musieć się dostosować, bo... już niezupełnie. Szczególnie, ze Ty też chcesz budować podwaliny pod satysfakcjonujące życie zawodowe.

[Mija62]

Jeszcze weź pod uwagę ile planujesz dzieci bo jak więcej niż jedno to twoj wiek też będzie miał na to wpływ.

[SteveS]

Na takie pytanie każdy musi odpowiedzieć sobie sam. My odłożyliśmy tę decyzję, ja rozwijałam i nadal rozwijam firmę, mąż pracuje na przyjemnym dla niego stanowisku, które daje mu dobre zarobki i satysfakcję. Żałuję, że poczekaliśmy, bo teraz mamy problemy i prawie rok się staramy - i nic z tego, więc czekają nas badania i wszelkie inne rzeczy. Gdybym jeszcze raz miała decydować, to pewnie bym tyle nie czekała i zdecydowała się wcześniej, bo mieliśmy ku temu chęci i warunki. Ale u Ciebie może być równie dobrze tak, że zajdziesz od razu - ciężko to wywnioskować i ocenić. Jeśli jednak zdecydujecie się na odłożenie, to ja bym na Twoim miejscu zrobiła podstawową diagnostykę "na zaś" (tarczyca, hormony), żeby potem nie stracić na to czasu.

[mogg]

Maz pracuje tez jako kierownik na budowie tylko w branzy elektrycznej - tutaj nasza praca sie znacznie rozni bo ja pracuje na dworze 12 h a on wiecej w biurze mniej na dworze.
Mysl z macierzynskim czyli przekazaniu mezowi mysle ze warta rozwazenia. Nie myslalam o tym.
O l4 w sumie nie rozmawialismy nigdy ale na tyle ile bedzie die dalo chcialabym aby zadne z nas nic nie poswiecalo tylko bylo po rowno na tyle ile sie da

On po prostu inaczej na to patrzy bo to nie on bedzie musial zrezygnowac z wielu rzeczy. Jego kariera bedzie sie rozwijala caly czas. On uwaza ze dziecko jest wazniejsze niz kariera.


Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 14:42 ---------- Poprzedni post napisano o 14:36 ----------

Napisane przez SteveS

Na takie pytanie każdy musi odpowiedzieć sobie sam. My odłożyliśmy tę decyzję, ja rozwijałam i nadal rozwijam firmę, mąż pracuje na przyjemnym dla niego stanowisku, które daje mu dobre zarobki i satysfakcję. Żałuję, że poczekaliśmy, bo teraz mamy problemy i prawie rok się staramy - i nic z tego, więc czekają nas badania i wszelkie inne rzeczy. Gdybym jeszcze raz miała decydować, to pewnie bym tyle nie czekała i zdecydowała się wcześniej, bo mieliśmy ku temu chęci i warunki. Ale u Ciebie może być równie dobrze tak, że zajdziesz od razu - ciężko to wywnioskować i ocenić. Jeśli jednak zdecydujecie się na odłożenie, to ja bym na Twoim miejscu zrobiła podstawową diagnostykę "na zaś" (tarczyca, hormony), żeby potem nie stracić na to czasu.

Zrobilam tarczyca ok, hrmony pani endokrynolog zalecila pozpieszyc sie z dziecmi i nie czekac zbyt dlugo. Zajsc w ciaze zajde ale moga byc poronienia. Jednskze nie da sie tego wiedziec przeciez zanim nie zaczniemy sie starac .
Mamy bliskich przyjaciol ktorzy wykorzystali wszelkie mozliwosci i nie moga miec dzieci jednak adopcji nie chca.

Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

[Chatul]

Napisane przez SteveS

Jeśli jednak zdecydujecie się na odłożenie, to ja bym na Twoim miejscu zrobiła podstawową diagnostykę "na zaś" (tarczyca, hormony), żeby potem nie stracić na to czasu.

Popieram. Warto też od razu przyjrzeć się prowadzonemu trybowi życia: żywieniu, suplementom, codziennej dawce ruchu, lubianym używkom itp. To wszystko ma znaczenie w przypadku obojga partnerów. W przypadku planowanej ciąży dobrze jest odpowiednio wcześnie wprowadzić zmiany w trybie życia, jeśli ten niekoniecznie dobrze wpływa na płodność i ogólne zdrowie.