program "Adopcja szkoły"

[Anna Szmuniewska]

Na dobry początek opiszę w skrócie na czym problem polega...

...
HIV

Afryka Południowa (jak i większość państw na kontynencie afrykańskim) cierpi z powodu wysokiej liczby zachorowań na wirusa HIV. Przypuszcza się, że w przeciągu najbliższych 10 lat z powodu tej choroby umrze ponad 6 milionów obywateli. Anonimowa ankieta przeprowadzona wśród kobiet przez Resort Zdrowia wskazała, że do roku 2000 liczba ludzi dotkniętych wirusem HIV wynosiła 4,5 miliona. W 2005 roku 35% całkowitej liczby chorych stanowiły osoby przed 14 rokiem życia. Przypuszcza się, że w ciągu najbliższych 3 lat (do roku 2010) liczba sierot, których rodzice zmarli z powodu wirusa HIV sięgnie18 milionów. Są to najbardziej zatrważające statystyki na świecie.

Społeczności lokalne oferują swoją pomoc w łagodzeniu trudnej sytuacji życiowej osieroconych dzieci. Na terenach położonych w obrębie dużych miast (pełnych dobrze prosperujących firm i dużych korporacji) pomoc finansowa jest wyraźnie zauważalna. Każde osierocone dziecko ma, co jeść, gdzie mieszkać, posiada swobodny dostęp do edukacji.

Na oddalonych od dużych miast terenach, tego typu wsparcie nie istnieje, a osierocone dzieci są często zdane same na siebie, lub pomoc ze strony dalszej rodziny, która nie jest w stanie ich nawet wyżywić.

"ADOPCJA SZKOŁY"

Program: „Adopcja szkoły”, zainicjowany został przez członków lokalnego oddziału partii ANC (African National Congress- partii rządzącej) i członków lokalnego rządu na wschodnim wybrzeżu.

Wschodnie Wybrzeże jest terenem stricte wypoczynkowym, nie występują tam żadne większe przedsiębiorstwa. Do tej pory pomocy udzieliły trzy średniej wielkości firmy.
Teren, którym objęty jest program to pas długości 400km kwadratowych biegnący wzdłuż wybrzeża w prowincji Kwa- Zlu Natal. Na tym terenie znajduje się 15 szkół, do których chodzi łącznie 12.000 dzieci, z czego 60% to sieroty. Żadna ze szkół nie posiada kanalizacji, a niektórych przypadkach nie ma nawet bieżącej wody.
W porze deszczowej przeciekają dachy, a dzieci siedzą w błocie sięgającym kolan. Siadają w rogach sal, by nie zmoknąć podczas zajęć.
Bardzo często w skład jednej klasy wchodzi 70 dzieci. Szkoły zapewniają jeden posiłek dziennie, który jest finansowany przez państwo. Posiłki są zupełnie pozbawione wartości odżywczych i witamin. Najczęstszym posiłkiem jest kukurydziana papka. W szkole podstawowej Enkononeni, (w której uczy się 700 dzieci) nie ma żadnego pieca. Posiłki są gotowane w żelaznych garnkach na otwartych ogniskach w zamkniętym pomieszczeniu o powierzchni 9m kwadratowych.

Obecnie liczba sierot osiągnęła tak zatrważające stadium, że często społeczności lokalne zmuszane są do opłacania posiłków. Śniadanie podane dzieciom o godzinie 7:30 przed rozpoczęciem zajęć jest ich pierwszym i ostatnim posiłkiem. Dzieci, które nie osiągnęły jeszcze wieku szkolnego dostaną lunch.

Do tej pory w programie “Adopcja szkoły” wzięły udział trzy średniej wielkości lokalne przedsiębiorstwa. Odnowiły zaadoptowane przez siebie szkoły i płacą za utrzymanie ich w odpowiednim stanie. Firma San Lameer, na projekt przeznaczyła 25000 Euro, zaadoptowana przez firmę szkoła podstawowa Dlukulwane posiada teraz szczelny dach i wodościeki, zapewniające dogodne warunki w okresie deszczowym.
Położono podłogi. Szkoła jeszcze nie posiada bieżącej wody. Nie ma również umywalek. Pozostałe dwie zaadoptowane szkoły są w trakcie remontu. Pomysłodawcy projektu nie są już w stanie uzyskać pieniędzy z żadnych innych źródeł.

Twórcy programu mają nadzieję pozyskać pomoc finansową z zagranicy.

Słabość miejscowej waluty jest mocną stroną rozszerzania projektu poza kontynent. 2 euro zapewnią dziecku T-shirt i parę krótkich spodenek lub spódniczkę. Kwota wysokości 25 euro umożliwi wyżywienie 100 dzieci.

Chcemy pomóc tym dzieciom, którym AIDS odebrało rodziców. Tym, które zostały same. Tym, których życie zmieniło się na zawsze.

Dodam, że program "Adopcja szkoły" jest skierowany do firm, gdyż wątpie, aby jakakolwiek osoba prywatna mogła wyłożyć takie kwoty pieniędzy (jeżeli się mylę to wspaniale )

To tyle słowem wstępu. Dodam, że projektem zajmuje się mój przyjaciel działający tam na miejscu.

Na dobry początek liczę na to, że ktoś to wogóle przeczyta. Niebawem podam więcej szczegółów, a jeśli ktoś jest zainteresowany, to podaję mój numer telefonu: 500 126 658.
Dla tych, którzy się czują swobodniej w kontaktach "pisanych" zostawiam również numer gg; 9006148

Pozdrawiam Gorąco.

Anna Szmuniewska.

[_MAMA_]

Aniu cieszę sie że znalazłać czas aby tu wpaść i zostawić namiary na siebie i przedstawiłaś "w czym problem"
ja jestem najlepszym przykładem tego że tutaj na wizazu i wogóle za pomocą internetu mozna znaleźć wspaniałych ludzi z otwartymi sercami, którzy na pewno nie odmówią Ci pomocy
Przyłączam się do twojej prośby o pomoc - pomyślcie 25 Euro to posiłek dla 100 dzieciaczków.
Ania ma sporo zdjęć myślę że troche tutaj wklei.
Nie ma pow. chyba prośby o ubrania, zabawki, art. szkolne dla dzieciaczków, które moze Ania ze sobą zabrać do RPA i im przekazać.
Jezeli macie cos takiego w domu, Wasze dzieci nei potrzebują albo wyrosły to piszcie do Ani na PW ona poda Wam adres

Aniu z całego serca życzę Ci powodzenia !!!

[jaroszania]

ja rowniez zycze powodzenia. mam nadzieję, ze dzieki dobrym ludziom jak najwiecej dzieciaczkow bedzie szczesliwych

[Anna Szmuniewska]

oto i zdjęcia, przepraszam, że opisy są w języku ang. ale chyba jakoś przeżyjecie

Dziękuję za wsparcie i pozdrawiam

PS- chyba założę fundację wsparcia mnie w zakładaniu fundacji

[Animator]

Napisane przez Anna Szmuniewska

Na dobry początek opiszę w skrócie na czym problem polega...

...
HIV

Afryka Południowa (jak i większość państw na kontynencie afrykańskim) cierpi z powodu wysokiej liczby zachorowań na wirusa HIV. Przypuszcza się, że w przeciągu najbliższych 10 lat z powodu tej choroby umrze ponad 6 milionów obywateli. Anonimowa ankieta przeprowadzona wśród kobiet przez Resort Zdrowia wskazała, że do roku 2000 liczba ludzi dotkniętych wirusem HIV wynosiła 4,5 miliona. W 2005 roku 35% całkowitej liczby chorych stanowiły osoby przed 14 rokiem życia. Przypuszcza się, że w ciągu najbliższych 3 lat (do roku 2010) liczba sierot, których rodzice zmarli z powodu wirusa HIV sięgnie18 milionów. Są to najbardziej zatrważające statystyki na świecie.

Społeczności lokalne oferują swoją pomoc w łagodzeniu trudnej sytuacji życiowej osieroconych dzieci. Na terenach położonych w obrębie dużych miast (pełnych dobrze prosperujących firm i dużych korporacji) pomoc finansowa jest wyraźnie zauważalna. Każde osierocone dziecko ma, co jeść, gdzie mieszkać, posiada swobodny dostęp do edukacji.

Na oddalonych od dużych miast terenach, tego typu wsparcie nie istnieje, a osierocone dzieci są często zdane same na siebie, lub pomoc ze strony dalszej rodziny, która nie jest w stanie ich nawet wyżywić.

"ADOPCJA SZKOŁY"

Program: „Adopcja szkoły”, zainicjowany został przez członków lokalnego oddziału partii ANC (African National Congress- partii rządzącej) i członków lokalnego rządu na wschodnim wybrzeżu.

Wschodnie Wybrzeże jest terenem stricte wypoczynkowym, nie występują tam żadne większe przedsiębiorstwa. Do tej pory pomocy udzieliły trzy średniej wielkości firmy.
Teren, którym objęty jest program to pas długości 400km kwadratowych biegnący wzdłuż wybrzeża w prowincji Kwa- Zlu Natal. Na tym terenie znajduje się 15 szkół, do których chodzi łącznie 12.000 dzieci, z czego 60% to sieroty. Żadna ze szkół nie posiada kanalizacji, a niektórych przypadkach nie ma nawet bieżącej wody.
W porze deszczowej przeciekają dachy, a dzieci siedzą w błocie sięgającym kolan. Siadają w rogach sal, by nie zmoknąć podczas zajęć.
Bardzo często w skład jednej klasy wchodzi 70 dzieci. Szkoły zapewniają jeden posiłek dziennie, który jest finansowany przez państwo. Posiłki są zupełnie pozbawione wartości odżywczych i witamin. Najczęstszym posiłkiem jest kukurydziana papka. W szkole podstawowej Enkononeni, (w której uczy się 700 dzieci) nie ma żadnego pieca. Posiłki są gotowane w żelaznych garnkach na otwartych ogniskach w zamkniętym pomieszczeniu o powierzchni 9m kwadratowych.

Obecnie liczba sierot osiągnęła tak zatrważające stadium, że często społeczności lokalne zmuszane są do opłacania posiłków. Śniadanie podane dzieciom o godzinie 7:30 przed rozpoczęciem zajęć jest ich pierwszym i ostatnim posiłkiem. Dzieci, które nie osiągnęły jeszcze wieku szkolnego dostaną lunch.

Do tej pory w programie “Adopcja szkoły” wzięły udział trzy średniej wielkości lokalne przedsiębiorstwa. Odnowiły zaadoptowane przez siebie szkoły i płacą za utrzymanie ich w odpowiednim stanie. Firma San Lameer, na projekt przeznaczyła 25000 Euro, zaadoptowana przez firmę szkoła podstawowa Dlukulwane posiada teraz szczelny dach i wodościeki, zapewniające dogodne warunki w okresie deszczowym.
Położono podłogi. Szkoła jeszcze nie posiada bieżącej wody. Nie ma również umywalek. Pozostałe dwie zaadoptowane szkoły są w trakcie remontu. Pomysłodawcy projektu nie są już w stanie uzyskać pieniędzy z żadnych innych źródeł.

Twórcy programu mają nadzieję pozyskać pomoc finansową z zagranicy.

Słabość miejscowej waluty jest mocną stroną rozszerzania projektu poza kontynent. 2 euro zapewnią dziecku T-shirt i parę krótkich spodenek lub spódniczkę. Kwota wysokości 25 euro umożliwi wyżywienie 100 dzieci.

Chcemy pomóc tym dzieciom, którym AIDS odebrało rodziców. Tym, które zostały same. Tym, których życie zmieniło się na zawsze.

Dodam, że program "Adopcja szkoły" jest skierowany do firm, gdyż wątpie, aby jakakolwiek osoba prywatna mogła wyłożyć takie kwoty pieniędzy (jeżeli się mylę to wspaniale )

To tyle słowem wstępu. Dodam, że projektem zajmuje się mój przyjaciel działający tam na miejscu.

Na dobry początek liczę na to, że ktoś to wogóle przeczyta. Niebawem podam więcej szczegółów, a jeśli ktoś jest zainteresowany, to podaję mój numer telefonu: 500 126 658.
Dla tych, którzy się czują swobodniej w kontaktach "pisanych" zostawiam również numer gg; 9006148

Pozdrawiam Gorąco.

Anna Szmuniewska.

Witaj Aniu Przeczytałem to i powiem Ci, że troszkę znam sytuację dzieci w Afryce i nie tylko. Chcę Ci powiedzieć, że masz wielkie i dobre serce. Na stronie agnieszki (mamy) jak widzisz próbujemy pomóc osieroconym dzieciakom w Zambii. W swojej parafii w Zabrzu koordynuję zbiórkę ok 20 rodzin stale wspierających 12 dzieci. Obecnie jeszcze komisja episkopatu Polski podrzuciła też projekt by każdy pracujący regularnie składał 30 gr miesięcznie na pomoc tym dzieciom. Ja to nazwałem okruchy naszego stołu i próbuję przez gablotkę i w indywidualnych rozmowach mówić o tym i zachęcać ludzi do pomocy.Pozatym chodzę do szkół z rzutnikiem i pokazuję dzieciakom film pt: "Dzieci Afryki" pokazujące ich los, taki jaki opisujesz w swoim poście. Na razie wpływają malutkie kwoty, ale i tak jestem troszeczkę zadowolony z tego. Szkoda, że ludzie zarabiający krocie nawet nie mają często czasu by posłuchać jak żyją inni. Na koniec życzę Ci powodzenia, byś znalazła hojnych sponsorów i umiała pomóc tym dzieciom, których tam w RPA spotykasz.

[Animator]

Przepraszam, ale mi się wysłał przypadkowo drugi ten sam tekst i go wymazałem

[_MAMA_]

To ja moze opowiem co sa te "okruchy ze stołu" moze ktoś się przyłączy
po przyjściu z zakupów zagladamy do portfela i wyciagamy wszystkie drobne, dla jednych sa to groszówki, innych dziesięciogroszówki takze ... na kogo ile stać
wrzucamy do słoiczka (ja tak mam ), pudełeczka, pojemniczka czy skarpety
i tak codziennie, lub kilka razy w miesiącu chociaż
Kochani sami sie zdziwicie po kilku tygodniach, miesiacach ile afrykańskich dzieci można nakarmić "okruchami z naszego stołu"
pozdrawiam serdecznie wszystkich, którzy weszli na ten wątek - Agnieszka

[Anna Szmuniewska]

dziękuję za zainteresowanie i za słowa otuchy

animator- to co robisz jest super i jeśli moja fundacja zaistnieje i będę w stanie Ci jakoś pomóc to to uczynię

[Anna Szmuniewska]

UWAGA!

mam poważny problem!!!

w dużym skrócie:

1) jeśli moja fundacja ma zaistnieć to potrzebuję księgowego (nie tylko dlatego, że sama się na tym nie znam, ale również dlatego, że gdy będę wyjeżdżać będę potrzebować kogoś kto będzie potrafił ogarnąć wszystkie kwestie finansowe)
2) podstawowa obsługa kosztuje 500 zł. miesięcznie.
3) nie stać mnie na to (a na pewno nie będzie mnie na to stać na początku)

..tak więc..

..może ktoś z was zna księgowego, który ma mniejsze wymogi
..może ktoś z was ma jakiś pomysł

dodam, że radziłam się prawnika, znajomych i własnej mamy, która sama posiada firmę i.. BEZ KSIĘGOWEGO NIDY RYDY!

[Markos]

Aniu - dobrze, że założyłaś swój wątek, bo to może okazać się dobrym sposobem na dotarcie do ludzi, którzy zechcą wesprzeć Twoje działania. Po za tym wszystkie informacje dotyczące pomocy w RPA będą skondensowane w jednym miejscu.
Nie zapominaj jednak pisać też na wątku "Misja w Zambii" - zwłaszcza, jeśli masz jakieś problemy. A to dlatego, że życzymy Ci tego, żeby Twoja idea nabrała realnych kształtów i może się okazać, że będziemy Ci mogli jakoś pomóc, a nawet mocniej zaangażować się w Twoje pomysły. Wielu z nas jednak nie zagląda na inne wątki, czy to z powodu braku czasu, czy też najzwyklejszego zapominalstwa i wtedy, nawet jak te osoby byłyby w stanie pomóc to nie wiedzą, że taka pomoc jest potrzebna. Ciągle też dołączają do nas nowe osoby i zawsze mamy sporo gości, więc pisz u nas, bo któraś z tych osób też może okazać się pomocna.

Porozmawiam o Twoich pomysłach i problemach ze znajomymi - może uda mi się kogoś zainteresować.
Pozdrawiam i życzę wytrwałości - bo o nią znacznie trudniej, niż o zniechęcenie.
3maj się

[Anna Szmuniewska]

uwaga,uwaga!
dostałam pierwszą paczkę z ciuszkami dla dzieciaków i chciałam potwornie podziękować!



przysłała ją Jolanta z Łodzi, nie wiem czy z ramienia Adpocji Serca, czy jakoś tak po prostu z własnej woli, ale dziękuję ogromnie!

listonosz chyba myślał, że prezent od ukochanego przyszedł (tak się cieszyłam)

[jaroszania]

Jola to nasza Dla Ciebie J. - czyli z adopcji

[_MAMA_]

Br.Tymoteusz tez wysłał pakę - powinnaś dostać też

[Anna Szmuniewska]

no więc dziękuję

dziś przyszła druga paczka (od brata Tymoteusza) za którą również dziękuję

znajomy mój zafundował dzieciakom obiad (z KFC co prawda, ale zawsze coś)no i jeszcze jakieś słodycze. Dzieciaki były ponoć zachwycone

oto zdjęć pare

[Anna Szmuniewska]

cieszę się gdy patrzę na te zdjęcia.. że dzieci ubrane, najedzone i mają odnowioną szkołę.. nie mogę się doczekać 21ego, kiedy to pojadę i będę mogła pokazać Wam więcej.. i kiedy zaniosę ubrania dla tych jeszcze nie ubranych..

dziękuję Wam bardzo gorąco!

[_MAMA_]

Ania właśnie leci do RPA, jak tylko do mnie napisze wkleje tutaj jej e-mail, moze nawet zdjęcia

[Anna Szmuniewska]

dzwonilam przed wyjazdem, ale chyba Ci siadl telefon. poki co tu sa swieta, wiec dzieci w szkole nie ma i wszyscy (wlacznie z osobami zaangazowanymi w pomoc) wyjechali odwiedzic rodziny itd.

jak tylko zacznie sie cos dziac dam znac

pozdrawiam z RPA

[_MAMA_]

Cieszę sie że cała i zdrowa doleciałaś na miejsce, prosimy o wiecej szczegułów - moze : jak minął lot i gdzie mieszkasz ?

[Hobi]

Poruszająca jest sytuacja tych dzieci jak również twoje działania które mają na celu polepszenia ich sytuacji. Bardzo chciał bym jakos ci pomóc. Był bym w stanie zebrać troche materiałów do szkoły jak papier, kredki, farby,dlugopisy może jakieś ciuszki. Mógł bym się tego podjąć i wysłać to do ciebie. Podaj adres miejsca z którego mogła byś odebrać te rzeczy. Powodzenia

[_MAMA_]

Hobi Ania jest teraz w RPA, ale wiem że przyleci za jakiś czas do Polski wtedy bedzie mogła to zabrać więc spokojnie mezesz juz organizowac te pomoce naukowe
dziękuję w imieniu Ani za zainteresowanie a jeżeli tylko bedzie mogła to sam sie tu zjawi i Ci opisze

[Hobi]

Tak wiem. Myślałem o wysyłce tych materiałów do RPA żeby koleżanka mogła je dobrze wykorzystać, ale skoro niedługo wraca to postaram się żeby czekały na nią w Polsce

[Anna Szmuniewska]

mieszkam tam gdzie mieszkalam.. mam pare ladnych nowych zdjec ktore wrzuce. lada moment zakladam strone internetowa, zeby byla gotowa jak fundacja ruszy. logo jest i jest za***iste (moim skromnym zdaniem )

dzieci jeszcze nie wrocily do szkol po swietach, ale niedlugo zacznie sie dziac

dziekuje Hobi

bedziemy na pewno w kontakcie.

podroz byla tragiczna, ale ciekawa. i choc nie zobaczylam Dubaju to musze przyznac, ze lotnisko tam maja fajne

upychanie ubran do walizek zakonczylo sie sukcesem, i wszystkie dotarly wraz ze mna i jak tylko dzieci wroca do szkol to narobie zdjec i pokaze Wam jak sie cieszyly z Waszych prezentow.

caluje wszystkich goraco!

[_MAMA_]

no wreszcie
nie mogłam sie doczekać
dawaj to logo i te zdjęcia
ja wiem ze Europejczycy mają zegarki a w Afryce ludzie mają czas, ale ty jesteś ciagle Europejką :P
my tu niecierpliwi

[Anna Szmuniewska]

jestem w trakcie tworzenia nstrony www i powiem szczerze ze to mozolna i ciezka robota, wiec idzie mi slabo ;P

nigdy w zyciu nie robilam takich rzeczy

ale zdjecia: prosze uprzejmie

pare z nich na pewno bedzie na stronie

[jaroszania]

zdjecia super!

[Anna Szmuniewska]

zawiezlismy dzis ze znajomym butle gazowe do tego malego drewnianego domku w ktorym gotuja obiady dla sierot. dlatego tez to zdjecie. nie macie pojecia jak Ci ludzie sie cieszyli. rzucili nam sie w ramiona i okrzykneli nas cudotworcami

w poniedzialek wieziemy drewniane stoliki z lawkami dla dzieciakow

ale ubrania od was rozdamy dopiero w przyszlym tygodniu jak dzieci beda juz w szkolach i jak je posegregujemy itd. bedzie mnostwo zdjec. marzy mi sie zeby do tego czasu strona byla juz zrobiona.

[Hobi]

Brakuje mi słów jak czytam to co piszesz. Cudownym uczuciem jest uśmiech na twarzach ludzi którym okazało się choć odrobine współczucia. Napełnia to serce ogromem energi. Mam nadzieje że nic nie stanie ci na przeszkodzie w dalszym Niesieniu Nadziei. O dziwo udało mi się poruszyć pare serc i machina ruszyła. Zaczynają napływać różne gadżety które mam nadzieje się przydadzą w twoich działaniach Aniu

[Hobi]

Wymyśliłem przybory szkolne i zacząłem je zbierać ale jeśli możesz to napisz co jest potrzebne twoim zdaniem najbardziej. Może cos innego jest bardziej niezbędne a jeśli przybory szkolne to może czegoś konkretnego brakuje najbardziej??

[_MAMA_]

A ja się zastanawiałam co to za butle

Hobi popytaj w aptekach o darmowe próbki witaminek, mienrałów na odwodnienie, biegunkę itp.
tak naprawdę przyda sie pewnie wszystko ...
jak ja Ci Aniu zazdroszczę

[Anna Szmuniewska]

moi drodzy,

potrzebuje wiecej malych ubran. jak najwiecej malych. bylam ostatnio na zakupach. kupilismy ze znajomym mnostwo ubranek (t-shirtow i shortow) kierujac sie metkami wiekowymi. ubranka wydawaly sie male, ale gdy zaczelismy je rozdawac okazalo sie, ze sa duzo za duze dla wielu dzieci.. nie zdawalismy sobie sprawy jak chudziutkie i drobne sa te dzieciaczki.
19ego wracam do kraju, wiec kazda paczka jaka przyjdzie na moj adres zostanie predzej czy pozniej przezemnie otwarta, a zawartosc przepakowana do mojej walizki. wszystko co do tej pory przyszlo na moj adres zostalo przetransportowane wraz ze mna do RPA
wiekszosc (poza bardzo duzymi rozmiarami) zostalo rozdane. za duze rozmiary predzej czy pozniej pewnie trafia do Pan ktore opiekuja sie dziecmi i gotuja dla nich.

mam pare zdjec dzieci ktore dostaly ubranka od was. jak znajde chwile czasu i poczuje sie lepiej ( bo poki co jeszczem troche chora) to dorzuce fotki na forum.

pozdrawiam wszystkich goraco