Moja choroba mój strach.

[moonita]

Nie wiedziałam w którym miejscu na forum umieścić ten wątek w kategorii zdrowie i medycyna żadna podkategoria nie pasowała jak chcecie przenieście gdzieś indziej.Nigdy jeszcze nie pisałam o sobie w takim miejscu czytałam też rzadko.Chyba muszę się w końcu wygadać poskarżyć.Ponad pół roku temu zaczęły bieleć mi palce u dłoni i stóp,cierpnąć co często wiązało się z bólem i nie ważne czy było ciepło czy też nie.Po prostu raz na jakiś czas ale co najmniej raz dziennie dotykając czegoś nie czułam tego palcami.Potem zaczęły mnie boleć kości.Łapało w nocy lub wieczorem największy ból był przez pierwsze 12 godzin potem już lżej ale nie pozwalał mi on na poruszanie się oprócz wyjścia do toalety.Oczywiście udałam się do lekarza jestem w trakcie badań.Lekarz podejrzewa problemy reumatologiczne.Mam 20 lat.To nie sprawiedliwe.Ostatni ,,atak bólu" miałam przedwczoraj w środku nocy.Wieczór wesoły wszystko było w porządku położyłam się spać po czym w środku nocy obudził mnie potworny ból.Chciałabym przesadzać ale bolała mnie każda kość nawet niektóre kości twarzy.Resztę nocy spędziłam płacząc i jęcząc.Wzięłam środki przeciwbólowe ale niewiele pomogły.Spałam na wznak i kiedy nastał dzień cały dzień spędziłam leżąc w pozycji na wznak.Wieczorem mogłam już usiąść ale potrzebowałam pomocy przy podniesieniu się z pozycji leżącej.Boję się.I wściekam.Że to nie sprawiedliwe.Że mam dopiero 20 lat,że zamiast być każdego dnia w pełni sprawna raz na jakiś czas leżę sparaliżowana wręcz przez 24 godziny.Jak kukła.A kiedy ból kości nie obejmuje całego ciała i tak bolą mnie te pieprzone dłonie.Stopy rzadziej.Każdego ranka muszę się rozruszać żeby móc utrzymać szczoteczkę do zębów w łapie.Wkurza mnie to.Staję się zgorzkniała,płaczliwa,krz ykliwa.Dziś czuję się lepiej nadal ból całkiem nie przeszedł ale byłam na polu na spacerze.W poniedziałek do lekarza.Mam nadzieje,że znów nie zatrzyma mnie ból.Wiem,że są poważniejsze choroby ale dla mnie największą karą i tragedią jest być o zdrowych zmysłach i mieć problemy z poruszaniem się.Boję się że pewnego dnia ból nie minie po 24 godzinach.Wybaczcie błędy ortograficzne.

[Charlotte York]

Są tacy co mają gorzej niż Ty. Uwierz.
Ja choruję na wrodzoną łamliwość kości. I nie będę tutaj opowiadać co przeszłam, a jak jest teraz. Ooo albo jeszcze lepiej - ile mam wzrostu i jak wielu rzeczy nie mogę robić. Powiem tylko, że nie możesz się załamywać, wściekać, bo to nic Ci nie da. Tylko pogorszy sprawę. Ja łatwo nie mam pod każdym względem i myśleć mi się o tym nie chce, bo to i tak nic nie zmieni.
Bądź silna, nie płacz i nie pytaj za jakie grzechy, nie mów, że to nie sprawiedliwe... wszyscy wiedzą, że życie jest niesprawiedliwe...
Swoją drogą... naprawdę mam prze..rany żywot.

[sol4ever]

Witam,
przede wszystkim nie załamuj się. Podobny problem niedawno pojawił się u mojej przyjaciółki która jest zaledwie klika lat starsza od Ciebie. Bardzo się wystraszyła i wiem, że nadal bardzo mocno to wszystko przeżywa. Objawy ma bardzo podobne do Twoich i jest teraz cały czas w trakcie badań, które potwierdzają i wykluczają jakieś opcje. Na razie dostaje leki, które tylko zmniejszają objawy, ponieważ do końca nie wiadomo jeszcze co to dokładnie jest. Tak samo jak Ty jest młoda, a pierwszy objaw pojawił się u niej ok 3mies temu, nigdy wcześniej czegoś takiego nie doświadczyła.

Przede wszystkim znajdź dobrego lekarza. Przyjaciółka poszła do jednego i ten stwierdził po objawach, że to jakaś reakcja alergiczna i coś tam jeszcze Kiedy trafiła przerażona do szpitala i wykonano więcej badań okazało się, że jest znacznie gorzej a ten pierwszy lekarz wykonał swoją pracą gorzej niż można sobie wyobrazić.

Tak więc nie załamuj się, szukaj dobrych specjalistów, którzy wykonają wszystkie potrzebne badania i znajdą odpowiednie lekarstwo.Wierzę, że u Ciebie i mojej przyjaciółki wszystko się uda

[Kocurasek]

Napisane przez moonita

Nie wiedziałam w którym miejscu na forum umieścić ten wątek w kategorii zdrowie i medycyna żadna podkategoria nie pasowała jak chcecie przenieście gdzieś indziej.Nigdy jeszcze nie pisałam o sobie w takim miejscu czytałam też rzadko.Chyba muszę się w końcu wygadać poskarżyć.Ponad pół roku temu zaczęły bieleć mi palce u dłoni i stóp,cierpnąć co często wiązało się z bólem i nie ważne czy było ciepło czy też nie.Po prostu raz na jakiś czas ale co najmniej raz dziennie dotykając czegoś nie czułam tego palcami.Potem zaczęły mnie boleć kości.Łapało w nocy lub wieczorem największy ból był przez pierwsze 12 godzin potem już lżej ale nie pozwalał mi on na poruszanie się oprócz wyjścia do toalety.Oczywiście udałam się do lekarza jestem w trakcie badań.Lekarz podejrzewa problemy reumatologiczne.Mam 20 lat.To nie sprawiedliwe.Ostatni ,,atak bólu" miałam przedwczoraj w środku nocy.Wieczór wesoły wszystko było w porządku położyłam się spać po czym w środku nocy obudził mnie potworny ból.Chciałabym przesadzać ale bolała mnie każda kość nawet niektóre kości twarzy.Resztę nocy spędziłam płacząc i jęcząc.Wzięłam środki przeciwbólowe ale niewiele pomogły.Spałam na wznak i kiedy nastał dzień cały dzień spędziłam leżąc w pozycji na wznak.Wieczorem mogłam już usiąść ale potrzebowałam pomocy przy podniesieniu się z pozycji leżącej.Boję się.I wściekam.Że to nie sprawiedliwe.Że mam dopiero 20 lat,że zamiast być każdego dnia w pełni sprawna raz na jakiś czas leżę sparaliżowana wręcz przez 24 godziny.Jak kukła.A kiedy ból kości nie obejmuje całego ciała i tak bolą mnie te pieprzone dłonie.Stopy rzadziej.Każdego ranka muszę się rozruszać żeby móc utrzymać szczoteczkę do zębów w łapie.Wkurza mnie to.Staję się zgorzkniała,płaczliwa,krz ykliwa.Dziś czuję się lepiej nadal ból całkiem nie przeszedł ale byłam na polu na spacerze.W poniedziałek do lekarza.Mam nadzieje,że znów nie zatrzyma mnie ból.Wiem,że są poważniejsze choroby ale dla mnie największą karą i tragedią jest być o zdrowych zmysłach i mieć problemy z poruszaniem się.Boję się że pewnego dnia ból nie minie po 24 godzinach.Wybaczcie błędy ortograficzne.

wiem co czujesz, choruję na to od drugiego roku życia. Głowa do góry, ja obecnie mam remisję Musisz mieć dobrego lekarza, bo widziałam na własne oczy zaniedbane przypadki

[cava]

Czy miałaś robione testy na boreliozę?
Jeśli nie, to warto wkonać, można na to chorować i kompletnie nie wiedzieć że kiedykolwiek zostało sie ukąszonym przez kleszcza. Borelioza potrafi latami pozostawać w utajeniu.
A jest cień szansy, ze te objawy to ataki boreliozy a nie problemy reumatologiczne czy coś innego poważnego.
Moja znajoma przez około półtora roku szukała przyczyn bólu, drętwienia kończyn, ataków "reumatycznych" pod koniec tego okresu była częściowo sparaliżowana i jej stan cały czas się pogarszał, podejrzewano wszytko: uraz kręgosłupa, choroby reumatyczne, nowotwór. Zjadła tonę antybiotyków.
Az w akcie desperacji, lekarz dopisał do kolejnych badań żeby wykonać testy na boreliozę i... BINGO!


Warto sprawdzić, borelioza czasami daje objawy naśladujace choroby reumatyczne. A jest wyleczalna.

Powodzenia i trzymaj się.

[Keket]

Napisane przez cava

Czy miałaś robione testy na boreliozę?
Jeśli nie, to warto wkonać, można na to chorować i kompletnie nie wiedzieć że kiedykolwiek zostało sie ukąszonym przez kleszcza. Borelioza potrafi latami pozostawać w utajeniu.
A jest cień szansy, ze te objawy to ataki boreliozy a nie problemy reumatologiczne czy coś innego poważnego.
Moja znajoma przez około półtora roku szukała przyczyn bólu, drętwienia kończyn, ataków "reumatycznych" pod koniec tego okresu była częściowo sparaliżowana i jej stan cały czas się pogarszał, podejrzewano wszytko: uraz kręgosłupa, choroby reumatyczne, nowotwór. Zjadła tonę antybiotyków.
Az w akcie desperacji, lekarz dopisał do kolejnych badań żeby wykonać testy na boreliozę i... BINGO!


Warto sprawdzić, borelioza czasami daje objawy naśladujace choroby reumatyczne. A jest wyleczalna.

Powodzenia i trzymaj się.

Podpisuję się pod tym. Moja mama miała kiedyś boreliozę. Również miała bóle stawów, miała problemy z trzymaniem przedmiotów. Dopiero koleżanka zobaczyła, że ma na ramieniu duży rumień i powiedziała jej, że to na pewno borelioza, bo jej syn też miał takie objawy. Mama nawet nie wiedziała, że miała kleszcza.

Powiem tylko, że rumień nie zawsze występuje.

[cava]

Napisane przez Keket

Podpisuję się pod tym. Moja mama miała kiedyś boreliozę. Również miała bóle stawów, miała problemy z trzymaniem przedmiotów. Dopiero koleżanka zobaczyła, że ma na ramieniu duży rumień i powiedziała jej, że to na pewno borelioza, bo jej syn też miał takie objawy. Mama nawet nie wiedziała, że miała kleszcza.

Powiem tylko, że rumień nie zawsze występuje.

Moja znajoma nie miała rumienia.
Kleszcz ukąsił ją kiedyś- może parę lat wcześniej, moze w ogóle jeszcze dawniej w dzieciństwie? Ona nie kojarzy żeby kiedykolwiek w ogóle miała jakieś podejrzenia, ze w ogóle miała styczność z kleszczem.

Borelioza może latami trwać w stanie utajenia i dawać objawy w ogóle nie pasujące do typowych objawów boreliozy - czyli zarumienione miejsce ukąszenia, wysoka gorączka, objawy grypopodobne.

Może się manifestować utratą odporności, nawracającymi objawami choroby reumatycznej, niedowładami, paraliżem, migrenami.

[Keket]

Kilka lat temu zaczepiła mnie na przystanku kobieta. Myślałam, że jest pijana, ale zaczęłam z nią rozmawiać i okazało się, że choruje od kilku lat na boreliozę i mówiła, że dopiero niedawno lekarze odkryli przyczynę. Miała niedowłady, zaburzenia mowy i wiele innych objawów.

[Hortencja]

Przede wszystkim zacznij od wizyty u dobrego neurologa. Wiem, co czujesz, ale nie można dać się chorobie, zwłaszcza gdy ma się dopiero 20 lat Pozdraiwam

[2fc115705b804dd24ceafb6c62ae2b078a3b7407_5febc32a8749f]

Napisane przez moonita

Nie wiedziałam w którym miejscu na forum umieścić ten wątek w kategorii zdrowie i medycyna żadna podkategoria nie pasowała jak chcecie przenieście gdzieś indziej.Nigdy jeszcze nie pisałam o sobie w takim miejscu czytałam też rzadko.Chyba muszę się w końcu wygadać poskarżyć.Ponad pół roku temu zaczęły bieleć mi palce u dłoni i stóp,cierpnąć co często wiązało się z bólem i nie ważne czy było ciepło czy też nie.Po prostu raz na jakiś czas ale co najmniej raz dziennie dotykając czegoś nie czułam tego palcami.Potem zaczęły mnie boleć kości.Łapało w nocy lub wieczorem największy ból był przez pierwsze 12 godzin potem już lżej ale nie pozwalał mi on na poruszanie się oprócz wyjścia do toalety.Oczywiście udałam się do lekarza jestem w trakcie badań.Lekarz podejrzewa problemy reumatologiczne.Mam 20 lat.To nie sprawiedliwe.Ostatni ,,atak bólu" miałam przedwczoraj w środku nocy.Wieczór wesoły wszystko było w porządku położyłam się spać po czym w środku nocy obudził mnie potworny ból.Chciałabym przesadzać ale bolała mnie każda kość nawet niektóre kości twarzy.Resztę nocy spędziłam płacząc i jęcząc.Wzięłam środki przeciwbólowe ale niewiele pomogły.Spałam na wznak i kiedy nastał dzień cały dzień spędziłam leżąc w pozycji na wznak.Wieczorem mogłam już usiąść ale potrzebowałam pomocy przy podniesieniu się z pozycji leżącej.Boję się.I wściekam.Że to nie sprawiedliwe.Że mam dopiero 20 lat,że zamiast być każdego dnia w pełni sprawna raz na jakiś czas leżę sparaliżowana wręcz przez 24 godziny.Jak kukła.A kiedy ból kości nie obejmuje całego ciała i tak bolą mnie te pieprzone dłonie.Stopy rzadziej.Każdego ranka muszę się rozruszać żeby móc utrzymać szczoteczkę do zębów w łapie.Wkurza mnie to.Staję się zgorzkniała,płaczliwa,krz ykliwa.Dziś czuję się lepiej nadal ból całkiem nie przeszedł ale byłam na polu na spacerze.W poniedziałek do lekarza.Mam nadzieje,że znów nie zatrzyma mnie ból.Wiem,że są poważniejsze choroby ale dla mnie największą karą i tragedią jest być o zdrowych zmysłach i mieć problemy z poruszaniem się.Boję się że pewnego dnia ból nie minie po 24 godzinach.Wybaczcie błędy ortograficzne.

Moonita, najważniejsze jest teraz szybkie postawienie diagnozy, aby zacząć leczyć cokolwiek to jest. No i przede wszystkim pozbyć się bólu.

Podstawowe badania krwi, które powinnaś wykonać ,aby wykluczyć lub potwierdzić RZS ( Reumatoidalne Zapalnie Stawów) to: OB, CRP, morfologia ( aby zobaczyć jaki jest poziom hemoglobiny) i bardzo ważne RF ( czynnik reumatoidalny, czasami wynik jest pozytywny, ale bywa także negatywny , a mimo to można być chorym na RZS) i anty- CCP.

Czy robiłaś już jakiekolwiek z tych badań, które wymieniałam? Wysokie OB może świadczyć, ( chociaż nie musi) o chorobie reumatoidalnej. Nie twierdzę, że to właśnie to, ale trzeba by to wykluczyć.
Pamiętaj, że przy każdej chorobie ważne jest nastawienie psychiczne. Osoby chore często nie doceniają siły psychiki, a przecież system immunologiczny człowieka jest powiązany z systemem nerwowym i hormonalnym. Załamanie i ciągły stres utrudniają wyzdrowienie.
Trzymam kciuki za szybką diagnozę i poprawę Twojego zdrowia.

[coniglio]

Trzy tygodnie temu przeczytałam ten wątek i bardzo się nim przejęłam. Po kilku dniach zaczęłam obserwować u siebie dziwny objaw, a konkretnie strzelanie stawów. Zaczęło się od stawu żuchwowo skroniowego. Pomyślałam, że to od wychodzących ósemek, które trochę bolały i utrudniały mi jedzenie od jakiegoś miesiąca czy dwóch. Następnie to strzelanie przeniosło się też na inne stawy.

Teraz strzela mi dosłownie w każdym stawie przy poruszaniu się. Nie za każdym razem, ale bardzo często w ciągu dnia. Np. gdy czeszę włosy strzeli mi w nadgarstku, łokciu czy barku, gdy idę słyszę staw kolanowy itd. Mam stan podgorączkowy do max. 37,5 (który mija gdy leżę ). Byłam z tym u lekarza. Zrobiłam wyniki. OB miałam 60, a CRP 9,5. Miałam też dużo białych krwinek. Dostałam antybiotyk, bo jak stwierdziła pani doktor jest to na pewno zakażenie bakteryjne. Po tygodniu miałam robione kontrolne badanie krwi: OB spadło do 50, natomiast CRP do 7,5. Białe krwinki wróciły do normy (chociaż nie wiem czy antybiotyk nie zafałszował wyników). Dodatkowo spadł mi potas. Kontynuowałam antybiotyk przez kolejne 3 dni, dostałam potas w kapsułkach. Wczoraj skończyłam brać wszystkie tabletki, a objawy nadal się utrzymują, tj. strzelanie stawów i stan podgorączkowy (już trzeci tydzień). Następna wizyta u lekarza dopiero w piątek.

Byłam też u stomatologa. Usunął mi kamień nazębny, powiedział, że mam dwa zęby do leczenia (idę je zrobić w najbliższą środę) i dostałam skierowanie na zdjęcie pantomograficzne ósemek oraz do chirurga szczękowego (bo mam nadwyrężone stawy żuchwowo skroniowe).

Może któraś z Was miała kiedykolwiek podobne objawy? Liczę też na jakiekolwiek sugestie co do dalszych badań czy wizyt u specjalistów. Bardzo się tym wszystkim denerwuję i nie mam pojęcia co robić dalej.