Co z nazwiskiem - podwójne nazwisko dla obu małżonków?

[Eunice9]

Piszę do was, ponieważ już za nie tak długo stanę się żoną :3 w związku z tym zastanawiam się, co zrobić z tym nieszczęsnym nazwiskiem...

Opcje:
1) przyjmuję nazwisko męża - problem w tym, że jego nazwisko niezbyt mi się podoba, moje jest wg mnie ładniejsze + przyzwyczaiłam się do niego i je uwielbiam
2) ... nie, on mojego nie chce przyjąć :P
3) każde z nas zostawia swoje nazwisko - to w sumie dobra opcja (chociażby przez to że nie trzeba będzie wymieniać dokumentów :P ), ale... jednak w życiu prościej z wielu względów byłoby mieć wspólne nazwisko - no i milej
4) oboje przyjmujemy podwójne nazwisko - na razie skłaniam się ku tej opcji - będziemy mieli wspólne nazwisko, a jednak żadne z nas ze swoim rodowym nie będzie musiało się rozstawać. Tylko trochę się martwię długością tego nazwiska... (oba nazwiska mają 18 liter)

Czy ktoś z was ma podwójne nazwisko i jakie wrażenia, jest ciężko czy da się przeżyć? :P

Co myślicie o tym, by oboje małżonkowie mieli podwójne nazwisko?

Jeśli tak, to w przypadku nazwisk powiedzmy np. Kowalska/i i Sikora (gdzie jedno nazwisko jest "uniwersalne" kończące się na -a, a drugie ma końcówkę a/i dla danej płci), jak będzie lepiej brzmiało: Sikora-Kowalska/i czy Kowalska/i-Sikora? Mi się wydaje że ta pierwsza opcja, a wam?

[Chatul]

Napisane przez Eunice9

Co myślicie o tym, by oboje małżonkowie mieli podwójne nazwisko?

Ja myślę dokładnie to samo, co o całej reszcie możliwych układów nazwisk – ma pasować małżonkom.
Czasem jednak połączenie nazwisk jest w moim odczuciu kiepskie, szczególnie, jeśli jeden człon mi się bardzo podoba, a drugi mi się nie podoba. Wówczas mam wrażenie, że ten drugi niepotrzebnie psuje efekt pierwszego. Ale nie ja noszę to nazwisko, więc nie ma problemu

Jeśli tak, to w przypadku nazwisk powiedzmy np. Kowalska/i i Sikora (gdzie jedno nazwisko jest "uniwersalne" kończące się na -a, a drugie ma końcówkę a/i dla danej płci), jak będzie lepiej brzmiało: Sikora-Kowalska/i czy Kowalska/i-Sikora? Mi się wydaje że ta pierwsza opcja, a wam?

„Sikora-Kowalska”/„Sikora-Kowalski” brzmi według mnie lepiej.

[Eunice9]

Dzięki Chatul
No ja mam tak że moje nazwisko kocham i pasuje do mnie, a nazwisko narzeczonego jest takie... może nie popularne ani powszechne, ale takie "zwyczajne" Nie chciałabym nosić tylko jego nazwiska, ale wydaje mi się że moje+jego będzie brzmiało ok. A wspólne podwójne nazwisko obojgu nam się podoba, więc chyba tak zrobimy

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Były już takie wątki.

Napisane przez Eunice9

3) każde z nas zostawia swoje nazwisko - to w sumie dobra opcja (chociażby przez to że nie trzeba będzie wymieniać dokumentów :P ), ale... jednak w życiu prościej z wielu względów byłoby mieć wspólne nazwisko - no i milej

A z jakich to względów jest prościej ze wspólnym nazwiskiem?

[Eunice9]

Nie mam doświadczenie ale wydaje mi się - na logikę i z tego co czytałam - że prościej jest załatwiać wszystkie sprawy urzędowe itp., choćby odbieranie poczty, nie daj boze jakiś szpital itd. No i kwestia przyszłych dzieci - dziwnie by było i problematycznie, gdyby dzieci miały inne nazwisko niz jeden z rodziców.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Eunice9

Nie mam doświadczenie ale wydaje mi się - na logikę i z tego co czytałam - że prościej jest załatwiać wszystkie sprawy urzędowe itp., choćby odbieranie poczty, nie daj boze jakiś szpital itd. No i kwestia przyszłych dzieci - dziwnie by było i problematycznie, gdyby dzieci miały inne nazwisko niz jeden z rodziców.

Odbieranie poczty da się załatwić bez wspólnego nazwiska. Nie przypominam sobie, by poczta miała przepis, by przesyłki wydawać tylko osobom, które mają takie samo nazwisko jak adresat.

Szpital itd. to sytuacje, gdzie nie nazwisko cię uprawnia, tylko fakt, że jesteście małżeństwem, co z kolei można udowodnić stosownym dokumentem.

Dzieci mogą mieć nazwiska obojga rodziców lub nawet tylko twoje. Poza tym tutaj znajduje też zastosowanie powyższej zasady - odpowiednie dokumenty.

Podsumowując:
Takie samo nazwisko jak u innego człowieka NIE oznacza, że
- jesteś jego żoną
- jesteś jego matką
- w ogóle jesteś spokrewniona
- możesz odbierać jego korespondencje
- możesz decydować o jego leczeniu.

[Eunice9]

Oczywiście, że jest tak jak napisałaś, po prostu mając wspólne nazwisko jest prościej, bo np. nie musisz wszędzie nosić ze sobą aktu ślubu

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Eunice9

Oczywiście, że jest tak jak napisałaś, po prostu mając wspólne nazwisko jest prościej, bo np. nie musisz wszędzie nosić ze sobą aktu ślubu

Co jest trudnego w noszeniu go ze sobą? Nie mówiąc już o tym, że w wymienionych wyżej sytuacjach to samo nazwisko po prostu NIE wystarcza. Zawsze możesz trafić na konieczność udowodnienia, że jesteś żoną/matką niezależnie od nazwiska.

[Chatul]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;63606161] Co jest trudnego w noszeniu go ze sobą?[/QUOTE]

Jest duży, trzeba go złożyć, żeby się zmieścił np. w portfelu

Nie mówiąc już o tym, że w wymienionych wyżej sytuacjach to samo nazwisko po prostu NIE wystarcza. Zawsze możesz trafić na konieczność udowodnienia, że jesteś żoną/matką niezależnie od nazwiska.

A to prawda

[Eunice9]

Zgadza się, samo nazwisko nie wystarczy, ale ludzie są różni - lekarz w szpitalu może odmówić udzielenia informacji o stanie zdrowia chorego komuś spoza rodziny, a za takiego może uznać kogoś o innym nazwisku. Można mieć przy sobie akt ślubu, ale to niepraktyczne, nie lubię przy sobie nosić miliona papierów. A gdybym zapomniała? A tak to jest większe prawdopodobieństwo, że lekarz udzieli informacji, a do wszelkich formalności akt można by dostarczyć później.

To też kwestia indywidualna, mnie by męczyło, że wszędzie się mogą "przyczepić", a aktu ślubu nie zamierzam przy sobie non stop nosić, ale dla innego to może nie być problem

No i inna sprawa, że przynajmniej dla mnie, milej i fajniej byłoby nosić wspólne nazwisko, bo będziemy małżeństwem, będziemy mieć wspólne mieszkanie, finanse, dzieci, życie, to dlaczego i nie nazwisko?

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Eunice9

Zgadza się, samo nazwisko nie wystarczy, ale ludzie są różni - lekarz w szpitalu może odmówić udzielenia informacji o stanie zdrowia chorego komuś spoza rodziny, a za takiego może uznać kogoś o innym nazwisku. Można mieć przy sobie akt ślubu, ale to niepraktyczne, nie lubię przy sobie nosić miliona papierów. A gdybym zapomniała? A tak to jest większe prawdopodobieństwo, że lekarz udzieli informacji, a do wszelkich formalności akt można by dostarczyć później.

To też kwestia indywidualna, mnie by męczyło, że wszędzie się mogą "przyczepić", a aktu ślubu nie zamierzam przy sobie non stop nosić, ale dla innego to może nie być problem

To nie jest milion papierów, tylko jeden. Złożony nie zajmie więcej miejsca niż karta płatnicza czy dowód osobisty, które jak mniemam ze sobą nosisz. Naprawdę śmieszy mnie akurat ten argument "przeciw". To trochę tak, jakby ktoś nie chciał zostać dawcą narządów do przeszczepu tylko dlatego, że taaaaaak wiele wysiłku kosztuje go noszenie przy sobie oświadczenia woli.
W szpitalu natomiast inne nazwiska osób uprawnionych do otrzymywania informacji o stanie zdrowia są normalne. Wyobraź sobie sytuację, kiedy np. ty zmieniłaś nazwisko i ubiegasz się o informacje na temat zdrowia twojej matki. Albo za 30 lat to samo w przypadku twojego dziecka, które zmieniło nazwisko po własnym ślubie.

No i inna sprawa, że przynajmniej dla mnie, milej i fajniej byłoby nosić wspólne nazwisko, bo będziemy małżeństwem, będziemy mieć wspólne mieszkanie, finanse, dzieci, życie, to dlaczego i nie nazwisko?

Skoro ci się tak podoba, to weźcie wspólne nazwisko. Tylko pamiętaj, że to nazwisko może pochodzić zarówno od ciebie, jak i od męża. Mówiłaś, że on nie chce zmieniać nazwiska, ale ty masz takie samo prawo nie chcieć zmieniać swojego.

[Eunice9]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;63608626]To trochę tak, jakby ktoś nie chciał zostać dawcą narządów do przeszczepu tylko dlatego, że taaaaaak wiele wysiłku kosztuje go noszenie przy sobie oświadczenia woli.[/QUOTE]
Dlatego teraz już nie trzeba mieć oświadczenia woli, żeby zostać dawcą

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;63608626]Skoro ci się tak podoba, to weźcie wspólne nazwisko. Tylko pamiętaj, że to nazwisko może pochodzić zarówno od ciebie, jak i od męża. Mówiłaś, że on nie chce zmieniać nazwiska, ale ty masz takie samo prawo nie chcieć zmieniać swojego.[/QUOTE]
Dokładnie, dlatego doszliśmy do porozumienia, że ewentualnie możemy wziąć oboje podwójne - po pierwsze żeby mieć wspólne, a po drugie, jak sama piszesz, dlaczego tylko ja mam zmieniać nazwisko. Wciąż jednak rozważam inne opcje zmiany nazwiska bądź zostania przy swoim, bo jednak dwa dość długie nazwiska to trochę dużo...

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Eunice9

Dlatego teraz już nie trzeba mieć oświadczenia woli, żeby zostać dawcą

To fajnie, chociaż akurat nie zmienia to nic w podanym przeze mnie przykładzie.

[invisible_01]

Napisane przez Eunice9

Nie mam doświadczenie ale wydaje mi się - na logikę i z tego co czytałam - że prościej jest załatwiać wszystkie sprawy urzędowe itp., choćby odbieranie poczty, nie daj boze jakiś szpital itd. No i kwestia przyszłych dzieci - dziwnie by było i problematycznie, gdyby dzieci miały inne nazwisko niz jeden z rodziców.

Rozumiem, że mąż byłby Twoją jedyną rodziną i w żaden sposób nie martwisz się o to, czy po zmianie nazwiska poinformują Cię w szpitalu o stanie zdrowia Twoich rodziców/dziadków/rodzeństwa? Rzadko kiedy wszyscy członkowie rodziny noszą jedno nazwisko i normą jest, że w szpitalach, sądzie itp. trzeba potwierdzać czy to pokrewieństwo czy też fakt bycia żoną/mężem - niezależnie od nazwiska.

[mmagduszka]

Dlatego dnia mnie najwygodniejsze jest nazwisko podwójne, TŻ zostanie przy swoim. Jestem przywiązana do swojego nazwiska, uważam że ma już na swoim koncie jakieś osiągnięcia zawodowe które są z nim kojarzone - dlatego przejście tylko na nazwisko przyszłego męża nie wchodziło w grę. Z drugiej strony, właśnie ze względu na różne życiowe sytuacje które wymieniłyście dodaję nazwisko męża.

[Escorpio]

Ja wzięłam nazwisko dwuczłonowe (nie ma czegoś takiego, jak podwojne nazwisko ). Ma 16 liter i w niczym mi nie przeszkadza. Przyzwyczaiłam się do niego i dlaczego to ja miałam je zmieniać. Szczerze, to wcale nie chciałam, ale mąż stwierdził że będą problemy (pewnie by ich nie było) i dla spokoju dopisałam sobie jego do mojego

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Escorpio

Ja wzięłam nazwisko dwuczłonowe (nie ma czegoś takiego, jak podwojne nazwisko ). Ma 16 liter i w niczym mi nie przeszkadza. Przyzwyczaiłam się do niego i dlaczego to ja miałam je zmieniać. Szczerze, to wcale nie chciałam, ale mąż stwierdził że będą problemy (pewnie by ich nie było) i dla spokoju dopisałam sobie jego do mojego

Nie ma żadnych przeciwwskazań jeśli chodzi o nazywanie nazwisk dwuczłonowych podwójnymi. I zastanawiam się dlaczego mąż sam nie dopisał sobie nazwiska, skoro to on on węszył problemy

[mmagduszka]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;63678516]Nie ma żadnych przeciwwskazań jeśli chodzi o nazywanie nazwisk dwuczłonowych podwójnymi. I zastanawiam się dlaczego mąż sam nie dopisał sobie nazwiska, skoro to on on węszył problemy [/QUOTE]
U mnie TŻ na początku to nawet tak krzywo patrzył na dwuczłonowe Ale powiedziałam mu co generalnie na ten temat uważam i już nie było problemu, a nawet jeszcze przed podpisaniem dokumentów w USC przy braniu zaświadczenia do konkordatu stwierdził, że jeśli chcę zachować tylko swoje to też nie ma nic przeciwko;-) Ale w sumie wolę podwójne

[Eunice9]

Ja od razu powiedziałam mojemu, że nie chcę raczej tylko jego nazwiska, on na to że ok. Ale że sam mówi, że swojego nie lubi, że źle mu się kojarzy, to mówię - może ty weźmiesz moje. Ale nie chciał :P Więc stwierdziłam, że mogę mieć podwójne, ale jeśli oboje będziemy takie mieli (no bo dlaczego to tylko kobieta ma zmieniać nazwisko) - na co przystał z chęcią, ale generalnie jest mu wszystko jedno czy zostaniemy przy swoich czy weźmiemy oboje podwójnie (dwuczłonowe). A wręcz jak mu mówię, że nie wiem czy zostać przy swoim czy żebyśmy oboje wzięli dwuczłonowe, to mnie do tego zachęca. Tak więc kochany jest, że się nie unosi głupią męską dumą, że on nazwiska nie zmieni i już

[Escorpio]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;63678516] I zastanawiam się dlaczego mąż sam nie dopisał sobie nazwiska, skoro to on on węszył problemy [/QUOTE]

Po prostu dlatego, że moje panieńskie nazwisko jest bardzo trudne dla każdego, kto słyszy je po raz pierwszy Ale jak już się ktoś nauczy, to wie, że ta dziewczyna z nazwiskiem X, to ta, a nie jakaś inna. Jestem jedyna w całym mieście i dobrze mi z tym. Stwierdziłam, że to nie mój problem, że ktoś nie wie jak napisać moje nazwisko.
Ale niestety u mężczyzn panuje nadal przekonanie, że żona musi wziąć nazwisko męża. Jeden kolega spytał się kiedyś mojego tż, czy źle się czuję z tym, że nie przyjęłam jego nazwiska Jak właśnie dopisałam sobie drugi człon… Dla niego moje nazwisko było chyba ujmą na honorze…
A już najbardziej śmieszy mnie, jak się pytam koleżanki czy po ślubie bierze dwuczłonowe nazwisko, to odpowiada "No co Ty, Karol by mi na to nie pozwolił, muszę wziąć jego"

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Escorpio

Po prostu dlatego, że moje panieńskie nazwisko jest bardzo trudne dla każdego, kto słyszy je po raz pierwszy Ale jak już się ktoś nauczy, to wie, że ta dziewczyna z nazwiskiem X, to ta, a nie jakaś inna. Jestem jedyna w całym mieście i dobrze mi z tym. Stwierdziłam, że to nie mój problem, że ktoś nie wie jak napisać moje nazwisko.
Ale niestety u mężczyzn panuje nadal przekonanie, że żona musi wziąć nazwisko męża. Jeden kolega spytał się kiedyś mojego tż, czy źle się czuję z tym, że nie przyjęłam jego nazwiska Jak właśnie dopisałam sobie drugi człon… Dla niego moje nazwisko było chyba ujmą na honorze…
A już najbardziej śmieszy mnie, jak się pytam koleżanki czy po ślubie bierze dwuczłonowe nazwisko, to odpowiada "No co Ty, Karol by mi na to nie pozwolił, muszę wziąć jego"

Cóż, nic nie stoi na przeszkodzie, by nie wiązać się z mężczyznami o takiej mentalności i takich przekonaniach.

[unikat]

Napisane przez Eunice9

Dzięki Chatul
No ja mam tak że moje nazwisko kocham i pasuje do mnie, a nazwisko narzeczonego jest takie... może nie popularne ani powszechne, ale takie "zwyczajne" Nie chciałabym nosić tylko jego nazwiska, ale wydaje mi się że moje+jego będzie brzmiało ok. A wspólne podwójne nazwisko obojgu nam się podoba, więc chyba tak zrobimy

To tak ja ja, od 3 lat mam podwójne i żadnego z tego problemu nie ma a wręcz przeciwnie bardzo je lubię mój mąż też lubi natomiast nie widzę sensu żeby i on zmieniał nazwiska, dowody itd. Oboje mamy jedno wspólne plus do tego ja mam swoje i jest pięknie a jeśli WAM obojgu się podoba podwójne to nic tylko zaklepać w urzędzie

[1986rybka]

ja stwierdziłam, że ze swoim rozstać się nie potrafię - i chociaż średnio brzmi - bo będzie -cka - ska to wzięłam dwuczłonowe.

Jak dla mnie dwuczłonowe dla młodej i młodego to średni wybór. Czyli dzieci też takie będą mieć?
Moja przyjaciółka dzięki temu ma właśnie po ślubie dwuczłonowe nazwisko (gdzie żadna jego część nie należy do niej).. i żałuje, że nie została przy swoim

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez 1986rybka

ja stwierdziłam, że ze swoim rozstać się nie potrafię - i chociaż średnio brzmi - bo będzie -cka - ska to wzięłam dwuczłonowe.

Jak dla mnie dwuczłonowe dla młodej i młodego to średni wybór. Czyli dzieci też takie będą mieć?

Tak, dzieci też będą mieć dwuczłonowe z tego, co wiem.

Moja przyjaciółka dzięki temu ma właśnie po ślubie dwuczłonowe nazwisko (gdzie żadna jego część nie należy do niej).. i żałuje, że nie została przy swoim

Dzięki czemu? Facet miał dwuczłonowe i ona zmieniła na jego? Jeśli tak, to wcale nie musiała przyjmować całego nazwiska po mężu. Mogła wybrać jedną, dowolną część i dodać do swojego.

[Chatul]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;63692151]Cóż, nic nie stoi na przeszkodzie, by nie wiązać się z mężczyznami o takiej mentalności i takich przekonaniach.[/QUOTE]

Ano właśnie

Napisane przez 1986rybka

ja stwierdziłam, że ze swoim rozstać się nie potrafię - i chociaż średnio brzmi - bo będzie -cka - ska to wzięłam dwuczłonowe.

Jak dla mnie dwuczłonowe dla młodej i młodego to średni wybór. Czyli dzieci też takie będą mieć?
Moja przyjaciółka dzięki temu ma właśnie po ślubie dwuczłonowe nazwisko (gdzie żadna jego część nie należy do niej).. i żałuje, że nie została przy swoim

Tak, jeśli oboje rodzice noszą to samo dwuczłonowe nazwisko, to ich dzieci też będą je nosić. A co do Twojej koleżanki, to faktycznie mogła zostać przy swoim nazwisku, jeśli noszenie dwuczłonowego po mężu jej przeszkadza. Nie wiem, kiedy ona ślub brała, ale obecnie mogłaby też zrobić sobie dwuczłonowe, gdzie jeden człon byłby jej panieńskim nazwiskiem, a drugi człon byłby którymś z członów nazwiska męża.

[miniamania]

Podwójne to spoko opcja

[201803090921]

Napisane przez Eunice9

Piszę do was, ponieważ już za nie tak długo stanę się żoną :3 w związku z tym zastanawiam się, co zrobić z tym nieszczęsnym nazwiskiem...

Opcje:
1) przyjmuję nazwisko męża - problem w tym, że jego nazwisko niezbyt mi się podoba, moje jest wg mnie ładniejsze + przyzwyczaiłam się do niego i je uwielbiam
2) ... nie, on mojego nie chce przyjąć :P
3) każde z nas zostawia swoje nazwisko - to w sumie dobra opcja (chociażby przez to że nie trzeba będzie wymieniać dokumentów :P ), ale... jednak w życiu prościej z wielu względów byłoby mieć wspólne nazwisko - no i milej
4) oboje przyjmujemy podwójne nazwisko - na razie skłaniam się ku tej opcji - będziemy mieli wspólne nazwisko, a jednak żadne z nas ze swoim rodowym nie będzie musiało się rozstawać. Tylko trochę się martwię długością tego nazwiska... (oba nazwiska mają 18 liter)

Czy ktoś z was ma podwójne nazwisko i jakie wrażenia, jest ciężko czy da się przeżyć? :P

Co myślicie o tym, by oboje małżonkowie mieli podwójne nazwisko?

Jeśli tak, to w przypadku nazwisk powiedzmy np. Kowalska/i i Sikora (gdzie jedno nazwisko jest "uniwersalne" kończące się na -a, a drugie ma końcówkę a/i dla danej płci), jak będzie lepiej brzmiało: Sikora-Kowalska/i czy Kowalska/i-Sikora? Mi się wydaje że ta pierwsza opcja, a wam?

Odpowiadam na pytania:

1. Ja mam podwójne, a wrażenia? Pracuję z klientami i część ludzi zapamiętuje, że mam dwa, a część nazywa mnie którymkolwiek, ale pojedynczo. Także musiałam zaakceptować to, że mogę być nazywana którąkolwiek z trzech wersji Tak poza tym to żadnych utrudnień nie zanotowałam.

2. Braliśmy pod uwagę taką opcję by razem mieć podwójne nazwisko, ale TZ ma dwa imiona i robił się kilometrowy tasiemiec; także względy praktyczne zwyciężyły.

Co do kolejności to się nie wypowiem, sama mam -icz - -cka. Mi pasuje, a innym nie musi.

[luna_laula]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;63600681]Odbieranie poczty da się załatwić bez wspólnego nazwiska. Nie przypominam sobie, by poczta miała przepis, by przesyłki wydawać tylko osobom, które mają takie samo nazwisko jak adresat.

Szpital itd. to sytuacje, gdzie nie nazwisko cię uprawnia, tylko fakt, że jesteście małżeństwem, co z kolei można udowodnić stosownym dokumentem.

Dzieci mogą mieć nazwiska obojga rodziców lub nawet tylko twoje. Poza tym tutaj znajduje też zastosowanie powyższej zasady - odpowiednie dokumenty.

Podsumowując:
Takie samo nazwisko jak u innego człowieka NIE oznacza, że
- jesteś jego żoną
- jesteś jego matką
- w ogóle jesteś spokrewniona
- możesz odbierać jego korespondencje
- możesz decydować o jego leczeniu.[/QUOTE]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;63606161] Co jest trudnego w noszeniu go ze sobą? Nie mówiąc już o tym, że w wymienionych wyżej sytuacjach to samo nazwisko po prostu NIE wystarcza. Zawsze możesz trafić na konieczność udowodnienia, że jesteś żoną/matką niezależnie od nazwiska.[/QUOTE]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;63608626]To nie jest milion papierów, tylko jeden. Złożony nie zajmie więcej miejsca niż karta płatnicza czy dowód osobisty, które jak mniemam ze sobą nosisz. Naprawdę śmieszy mnie akurat ten argument "przeciw". To trochę tak, jakby ktoś nie chciał zostać dawcą narządów do przeszczepu tylko dlatego, że taaaaaak wiele wysiłku kosztuje go noszenie przy sobie oświadczenia woli.
W szpitalu natomiast inne nazwiska osób uprawnionych do otrzymywania informacji o stanie zdrowia są normalne. Wyobraź sobie sytuację, kiedy np. ty zmieniłaś nazwisko i ubiegasz się o informacje na temat zdrowia twojej matki. Albo za 30 lat to samo w przypadku twojego dziecka, które zmieniło nazwisko po własnym ślubie.
Skoro ci się tak podoba, to weźcie wspólne nazwisko. Tylko pamiętaj, że to nazwisko może pochodzić zarówno od ciebie, jak i od męża. Mówiłaś, że on nie chce zmieniać nazwiska, ale ty masz takie samo prawo nie chcieć zmieniać swojego.[/QUOTE]

Wszystko wyjelas mi z ust wokół tego tematu wyrosło tyle nieistniejących i przesadzonych problemów, że głowa mała.

Co do listów to mogą je odbierać po prostu dorośli domownicy chyba że jest zastrzeżenie,że do rąk własnych. I nie, nie chodzi o to że jak nie powiesz listonoszowi, że nie jesteś panią Kowalska to cię nie dadzą korespondencji

Ja nie zmieniam, bo nie czuję potrzeby byśmy mieli wspólne nazwisko

[Damayanti]

Całe swoje życie uważałam, że jeśli jakaś zmiana to tylko na dwuczłonowe.
Jakiś tydzień temu, ni stąd ni zowąd, doszłam do wniosku, że jednak nie jestem aż tak przywiązana do swojego nazwiska, że dwuczłonowe takie długie, że przed nami jest perspektywa załatwiania dla tz papierów imigracyjnych a każda, nawet drobna pomyłka czy nieścisłość może powodować duże opóźnienia... i zdecydowałam (wstępnie :P ), że jednak zmienię.
TZ się naprawdę wzruszył, nawet nie miałam pojęcia, że to dla niego takie ważne.

[luna_laula]

Napisane przez Damayanti

Całe swoje życie uważałam, że jeśli jakaś zmiana to tylko na dwuczłonowe.
Jakiś tydzień temu, ni stąd ni zowąd, doszłam do wniosku, że jednak nie jestem aż tak przywiązana do swojego nazwiska, że dwuczłonowe takie długie, że przed nami jest perspektywa załatwiania dla tz papierów imigracyjnych a każda, nawet drobna pomyłka czy nieścisłość może powodować duże opóźnienia... i zdecydowałam (wstępnie :P ), że jednak zmienię.
TZ się naprawdę wzruszył, nawet nie miałam pojęcia, że to dla niego takie ważne.

Nie rozumiem dlaczego faceci biorą za punkt honoru to by kobieta przejęła jego nazwisko