Rady odnośnie idealizowania byłego

[lauralu]

Zaczynam pisać,kasuje, pisze, kasuje i tak w kółko

Jakiś rok temu radziłam się Was odnośnie rozstania. Strasznie to przeżywałam ale wasze odpowiedzi zaraziły mnie wiarą ,że jeszcze wszystko może mnie w życiu spotkać,ze to nie koniec świata i ,ze dam sobie rade.

I tak mi się wydawało. Całkiem dobrze sobie radziłam, wygrzebywałam się z doła każdego dnia, rozwinęłam nowe pasje,zatopiłam się w nauce, pozdawałam ciężkie egzaminy a jak tylko mogłam zwiedzałam co tylko było możliwe, poznawałam nowych ludzi...z boku wygląda na to ,ze miałam niesamowity rok pełen przygód, wrażeń i jakiejś takiej samorealizacji.


A jednak wczoraj kiedy odniosłam sukces (mały lokalny ale dla mnie sukces) i mój były z którym mam zerowy kontakt od roku, kliknął zwykle `lubie to`uświadomiłam sobie ,ze co bym nie robiła to zawsze z tyłu głowy jest częśc mnie, która tak bardzo za nim tęskni a ja przed nią uciekam.
Wszyscy mi mówią, ze spokojnie jeszcze się zakocham, że trafie na kogoś lepszego a ja każdego dnia coraz mniej w to wierze.

Probowałam chodzić na randki ale nic z tego nie wyszło.Mimo pracy nad sobą mój introwertyzm nadal bardzo mi przeszkadza w poznawaniu ludzi.
Próbowałam wszystkiego ,zeby o nim nie myśleć a i tak przychodza takie dni jak ten kiedy czuje się bezsilna i już nie wiem, nie umiem do siebie przemowić.

Nagle cały samorozwój nad którym tak strasznie pracowałam, te moje pasje, marzenia nie mają sensu bo czuje,że sie wypalilam ,że tylko sie oszukiwalam ,żeby jakoś ruszyć do przodu.
Nie wiem. Jakos wszystko straciło sens.
Nie wiem co jest ze mną nie tak, jeśli w tym roku przezyłam tyle wspaniałych chwil, widziałam tyle pięknych miejsc a ja nadal zamieniłabym to wszystko na chwile,które spędziłam z nim.


Myślałam,że jestem już mądrzejsza, bardziej ogarnięta, odważniejsza i szczęśliwsza sama ze sobą a jak się okazuje nadal nie mam kontroli nad własnymi myslami i tęsknotami mimo ,że nie służą mi one w żaden sposób.


Czy ktokolwiek z was może mi doradzić jak mam przestac idealizować byłego, przestać za nim tęsknić i wmawiać sobie ,że już nikt tak fajny, wspaniały jak on nie będzie mi dany? jak ja mam przemowić do siebie samej....bo poważnie nie mam już pomysłu.
cholera,utknęłam :/

[Adrianna_8]

Wow, tyle zrobilas przez rok i wystarczyl jeden lajk, zeby to wszystko runelo?!

Kobieto!!! Pracuj nad samoocena i poczuciem wlasnej wartosci! Za to co osiagnelas powinnas byc sobie wdzieczna i powinnas czuc sie dumna niezaleznie od jakiegos dupka z przeszlosci.

Na pewno spotkasz kogos lepszego. Bez powodu z nim nie zerwalas. Pomysl, jakby tak naprawde skonczyl sie dla Ciebie powrot do niego - wcale nie byloby happy endu.

Poznawaj nowych mezczyn i chodz na randki dalej. Nie poddawaj sie tesknotom!

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[201705042038]

Jak długo byliście razem i z jakiego powodu się rozeszliście? Czy to był Twój pierwszy poważny związek?

Jeśli nie miałaś z nim długo kontaktu, ten lajk mógł wywołać lawinę wspomnień, ale weź pod uwagę, że teraz jesteś w takim a nie innym stanie psychicznym, wywołanym niespodziewaną reakcją z jego strony, te emocje nie są wieczne, nawet jeśli teraz Ci się wydaje, że tak naprawdę zawsze cośtam. Ogranicz widoczność postów by uniknąć takich trzęsień ziemii w przyszłości. Być może potrzebujesz więcej czasu, a być może lepiej nie ryzykować wchodzenia w interakcje w przyszłości, nawet jeśli to tylko "lajk".

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

Autorko, może pomyśl sobie, że to naturalne, że wracasz czasem pamięcią do byłego chłopaka? Aby o nim kompletnie, raz na zawsze zapomnieć, musiałabyś dostać amnezji. Innego sposobu na utratę pamięci nie ma...

Natura ludzka jest taka, że siłą rzeczy pamiętasz to, co dobre. Gdybyś nieustannie, wracając myślą do związku i rozstania, odczuwała także tamten smutek i cierpienie, przeżywałabyś to ciągle na nowo i pewnie szybko pogrążyłabyś się w depresji. Wybielanie eksa ma złe strony, o których piszesz, ale jak widać ma również dobrą stronę: nie chowasz urazy, niechęci, nie pałasz nienawiścią do kogoś, z kim nie utrzymujesz kontaktu. To wspaniały krok naprzód!
(Uwierz, znam ludzi, którzy też tkwią myślami w przeszłości, ale nie tak jak Ty: oni pamiętają tylko zło, planują zemstę, po latach nadal próbują byłej lub byłemu coś udowodnić... To jest prawdziwa tragedia!)

Podsumowując:
od przeszłości nie uciekniesz. Ważne, żebyś tych chwil "przypomnienia sobie" o nim nie przedłużała: kiedy eks Ci się przypomni, staraj się zająć czymś innym, może kimś innym Życie na tym polega, że samorozwój, o którym piszesz, nigdy nie jest skończony, żyć ciekawie, świadomie i dobrze warto się starać cały czas, nawet kiedy już myślimy, że zapomnieliśmy o eksie.

Chyba że chcesz do niego wrócić...?

[TropicalEscape]

[1=578537b29e2e39e1d6e3dc9 dfc9821e485b809af_62f97e7 3ceb2a;68558991]Autorko, może pomyśl sobie, że to naturalne, że wracasz czasem pamięcią do byłego chłopaka? Aby o nim kompletnie, raz na zawsze zapomnieć, musiałabyś dostać amnezji. Innego sposobu na utratę pamięci nie ma...

Natura ludzka jest taka, że siłą rzeczy pamiętasz to, co dobre. Gdybyś nieustannie, wracając myślą do związku i rozstania, odczuwała także tamten smutek i cierpienie, przeżywałabyś to ciągle na nowo i pewnie szybko pogrążyłabyś się w depresji. Wybielanie eksa ma złe strony, o których piszesz, ale jak widać ma również dobrą stronę: nie chowasz urazy, niechęci, nie pałasz nienawiścią do kogoś, z kim nie utrzymujesz kontaktu. To wspaniały krok naprzód!
(Uwierz, znam ludzi, którzy też tkwią myślami w przeszłości, ale nie tak jak Ty: oni pamiętają tylko zło, planują zemstę, po latach nadal próbują byłej lub byłemu coś udowodnić... To jest prawdziwa tragedia!)

Podsumowując:
od przeszłości nie uciekniesz. Ważne, żebyś tych chwil "przypomnienia sobie" o nim nie przedłużała: kiedy eks Ci się przypomni, staraj się zająć czymś innym, może kimś innym Życie na tym polega, że samorozwój, o którym piszesz, nigdy nie jest skończony, żyć ciekawie, świadomie i dobrze warto się starać cały czas, nawet kiedy już myślimy, że zapomnieliśmy o eksie.

Chyba że chcesz do niego wrócić...? [/QUOTE]


Pięknie napisane.

Autorko - doskonale Cię rozumiem. Przechodziłam przez to samo. Zostawiłam byłego, bo miałam ku temu powody. Ale zawsze kiedy czułam się samotna wydawało mi się, że straciłam swoją szansę/to mógł byc ten jedyny/wcale nie było miedzy nami tak zle/powinnam dać mu kolejna szansę bo może tym razem by sie zmienił. Bzdura! Teraz sama się z siebie śmieję. Nie wróciłabym do niego za żadne skarby świata. Wyidealizowalam go sobie w głowie, widziałam go takiego jak chciałam go widzieć, a nie takiego jakim był naprawdę..

Teraz jestem szczęśliwą żoną faceta, który jest miłością mojego życia i moj były nie dorasta mu do pięt. Twoje szczęście też Cię znajdzie.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[elvegirl]

Napisane przez lauralu

Czy ktokolwiek z was może mi doradzić jak mam przestac idealizować byłego, przestać za nim tęsknić i wmawiać sobie ,że już nikt tak fajny, wspaniały jak on nie będzie mi dany? jak ja mam przemowić do siebie samej....bo poważnie nie mam już pomysłu.
cholera,utknęłam :/

Przeczytaj swój wątek sprzed roku. Przeczytaj jak zachowywał się ten facet i jak wyglądał ten związek. Ja przeczytałam i ręce mi opadły. Ideał, faktycznie, buahaha

[nyana89]

Napisane przez elvegirl

Przeczytaj swój wątek sprzed roku. Przeczytaj jak zachowywał się ten facet i jak wyglądał ten związek. Ja przeczytałam i ręce mi opadły. Ideał, faktycznie, buahaha

No przecież, że facet idealny. Idealny do odstrzału

Autorko, jedna kwestia: Ty masz świadomość, że wzdychasz do obrazu faceta, który sobie sama stworzyłaś w głowie 'jaki to on fajny', a który w realnym życiu nie istnieje?

[green way]

A po co masz wyrzucać byłego z pamięci? Ależ pamiętaj sobie wszystko co było, i to dobre i to złe. Nic nie zapominaj, ani nie koloruj. Ale przede wszystkim staraj się zachować równowagę pomiędzy teraźniejszością i przeszłościa. To co było odeszło i już nie powróci, więc nie twórz żadnych ckliwych historyjek pt. "Co by było gdyby...", bo moim zdaniem to najbardziej szkodzi procesowi gojenia rany. Piszesz, że ten rok był dla Ciebie owocny i obfitujący w dobre wydarzenia, to dobrze. Ale pamiętaj, że nie żyjesz po to, żeby zapomnieć, albo żeby udowodnić coś komuś. Żyjesz dla siebie więc myśl przede wszystkim o sobie. Ani były, ani nikt inny nie powinien mieć wpływu na to jakie życie wybierzesz, to powinna być wyłącznie Twoja wizja. Jak ktoś wyżej mądrze napisał nie rozstałaś się z tym gościem bez powodu. Jeżeli teraz te powody Ci się zacierają w chwili obecnej, to daj sobie spokój z rozkminianiem tego co bylo. Minęło trochę czasu, więc i Ty się trochę się zmieniłaś, i to jest normalne. Poza tym odpoczęłaś już trochę od tej relacji więc wydaje Ci się, że wszystko było tylko piękne i cacy. Pomyśl, że wraz z powrotem pojawiły by się te same problemy, które doprowadziły do Waszego rozstania, prędzej czy późnie. Możesz być tego bardziej niż pewna. Jedyną receptą na starą miłość jest nowa miłość, byleby lepiej wybrać.

[redlady123]

Przeczytałam Twojego posta z zeszłego roku i ogarnęła mnie konsternacja.

Kobieto idź do przodu - nie oglądaj się za siebie, nie pielęgnuj w głowie wspólnych wspomnień, nie idealizuj jego roli w swoim życiu.
Uwierz mi - na prawdę nie warto! Nie dla takiego kogoś i takiego czegoś! Rozumiem, że jesteś romantyczką i może w Twojej głowie pozostał wykreowany przez Ciebie jego obraz. Jednakże obiektywnie rzecz biorąc to z tego co piszesz, wyłania się pożal się boże podrywacz, lekkoduch i totalny dupek! Jak poznasz tego jedynego to przyznasz Nam rację.

[MissChievousTess]

Mniej facebooka. Albo wywal go ze znajomych.

[lauralu]

@anna87 byliśmy krótko ale tak to był mój pierwszy poważny związek albo może inaczej pierwszy raz tak bardzo się zaangażowałam emocjonalnie i przed kimś otworzyłam.

@DwadziesciakilkaLat dziękuje za te słowa. Nie chodzi mi o to ,że chce o nim całkowicie zapomnieć.To nie tak. ja po prostu nie chce już za nim tęsknić nie mam do tego siły a nie umiem nad tym zapanowac.

@TropicalEscape dziękuje bardzo. Ciesze się ,że u Ciebie tak się wszystko ułożyło.


Wiecie śmieszne jest to ,że jak już odczytalam Wasze wiadomości, coś tam sobie próbowałam poprzestawiać w głowie...to wpadłam na niego w miejscu do którego często chodze. Czuje się emocjonalnie rozwalona. To było jak dolanie oliwy do ognia.Nie wiem co się ze mną dzieje przez te ostatnie dni ale ostatnim razem czułam się tak zaraz po rozstaniu. Chyba sama na siebie to jakoś ściągnęłam.

Moge sobie tylko pogratulowac ,że kulturalnie się przywitałam, z usmiechem na twarzy odegrałam piękne small talk i odeszłam do swoich znajomych.


@DwadziesciakilkaLat zapytałaś czy chciałabym do niego wrócic...powiem tylko tyle,że nigdy nie chciałam od niego odchodzić gdyby nie to ,że zostałam do tego zmuszona.
Moze dlatego tak sobie z tym poradzić nie moge.



No nic.
Dzięki wszystkim za odpowiedzi, porady i to, że nikt mnie nie pohejtował, wyśmiał ani nic takiego.Kolejny raz nie zawiodłam się na ludziach na wizażu.
Wiem ,że ludzie mają poważniejsze problemy ale kiedy człowiek nie wie co ze sobą zrobić szuka pomocy wszędzie.

[ninkath]

Kochana, nie tęsknisz za NIM, tylko za TYM co z nim miałaś. Za wspólnymi szczęśliwymi chwilami, za tym, że miałaś się do kogo przytulić. A to możesz mieć z wieloma innymi mężczyznami, wystarczy tylko się na nich otworzyć.

[lauralu]

Napisane przez ninkath

Kochana, nie tęsknisz za NIM, tylko za TYM co z nim miałaś. Za wspólnymi szczęśliwymi chwilami, za tym, że miałaś się do kogo przytulić. A to możesz mieć z wieloma innymi mężczyznami, wystarczy tylko się na nich otworzyć.

Może tak, może nie.. juz sama nie wiem.
Dzis po prostu uświadomiłam sobie ,że ja chyba nie umiem się pogodzić z tym, że to nie wyszło bo wydawało mi się ,że to jest TO na co tak długo czekałam i ,że wreszcie życie mi rekompensuje wszystkie nieudane miłosne podboje.
Po prostu nie umiem się z tym pogodzić ,dlaczego życie ma ruszyć do przodu skoro On był wszystkim co chciałam i ciągle mam wrażenie ,że moja niepewność, nadwrażliwość to rozwaliła.
Rozum jedno a serce drugie.


Dobra koniec użalania się nad sobą.Dzięki za odpowiedzi. Dam sobię rade, jakoś musze.
Wracam do nadrabiania zaległości bo od trzech dni chodzę załamana jakbym rozstała się z kimś teraz a nie rok temu.

[ninkath]

Ja jestem przekonana, że to nie chodzi o tego konkretnego faceta, a to co z nim mogłaś mieć/miałaś. Jego 'lajk' spowodował, że uświadomiłaś sobie jak bardzo jesteś samotna, a ostatnią osobą, która sprawiała, że samotna nie byłaś był on. Więc automatycznie zaczęłaś tęsknić za nim. Czytając Twój poprzedni post to jako osoba postronna, niezaangażowana uczuciowo mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że to zdecydowanie nie było TO. Bo tak nie wygląda miłość, powie Ci to każdy. Ty niestety masz klapki na oczach i go idealizujesz, bo jesteś samotna. Spotkasz z czasem kogoś i będziesz się smiała, że myslalaś, że to ten jedyny, bo nie ma sie co równać z nowym partnerem - wierz mi byłam w podobnej sytuacji, a teraz za głowę się łapię jaka byłam durna. Niestety trzeba do tego samemu dojść, bo i tak nie posluchasz żadnej z nas emocje robią swoje.

[redlady123]

Napisane przez ninkath

Ja jestem przekonana, że to nie chodzi o tego konkretnego faceta, a to co z nim mogłaś mieć/miałaś. Jego 'lajk' spowodował, że uświadomiłaś sobie jak bardzo jesteś samotna, a ostatnią osobą, która sprawiała, że samotna nie byłaś był on. Więc automatycznie zaczęłaś tęsknić za nim. Czytając Twój poprzedni post to jako osoba postronna, niezaangażowana uczuciowo mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że to zdecydowanie nie było TO. Bo tak nie wygląda miłość, powie Ci to każdy. Ty niestety masz klapki na oczach i go idealizujesz, bo jesteś samotna. Spotkasz z czasem kogoś i będziesz się smiała, że myslalaś, że to ten jedyny, bo nie ma sie co równać z nowym partnerem - wierz mi byłam w podobnej sytuacji, a teraz za głowę się łapię jaka byłam durna. Niestety trzeba do tego samemu dojść, bo i tak nie posluchasz żadnej z nas emocje robią swoje.

Dokładnie!

[lauralu]

Mam nadzieje,że macie racje i ,że z czasem będzie lepiej.
Dzięki!