Pomocy. Mam poważną fobię społeczną i kilkanaście straconych za sobą lat.

[Tolkan]

Hej,

Nie wiem czy to dobry wątek, ale napiszę.
Mam poważną fobię społeczną i kilkanaście straconych za sobą lat.
Straconych ponieważ spędzonych na pełnym ograniczeń życiu , w depresji, odrzuceniu i samotności.
I nie mam tu na myśli nawet braku partnera, ale również znajomych. Nikogo z kim czułabym się w miarę swobodnie.
Trochę lepiej jest przez internet, ale trochę ... Nie do końca.
Jestem po kilku terapiach które ogólnie mogę podsumować jako fiasko,
ponieważ dalej wchodząc w nowe grupy społeczne zapadam w milczenie, czuję się bardzo skrępowana i odzywam z przymusu.


Chciałam podjąć kolejną próbę zmiany mojej sytuacji.

Wydaje mi się że potrzebuję dobrego terapeuty od terapii CBT.
Próbowałam sama ale o ile na depresję potrafiłam sobie tym pomóc to na fobię nie. Nie potrafię sama zmusić się do ekspozycji, tu tkwi główny problem.

Teoretycznie byłam na takich terapiach , 2 razy, ale problem jest taki że
albo terapeuta realizuje tylko część poznawczą którą od biedy można
przeprowadzić samemu w domu. Albo wymaga najpierw kilku miesięcy na część poznawczą.
Dodatkowo trafiam na łagodne osoby które chyba bardziej niż moje wyleczenie przekładają to żebym się dobrze czuła w gabinecie i do niczego nie zmuszała. W moim przypadku niestety chyba nie tędy droga.
Trafiam na terapeutów którzy bredzą o relacji terapeutycznej i poznawaniu siebie.
Ale to niestety w ogóle nie przekłada się na moje funkcjonowanie w realnym świecie.

Chciałabym trafić wreszcie na kogoś zdyscyplinowanego, konkretnego i konsekwentnego bo o ile myśleć potrafię to z tym mam właśnie problem.

Proszę o pomoc, może któraś z Was, mogłaby mi kogoś polecić? Albo może jest tu ktoś taki, kto sam jest psychologiem...

[MistrzyniDrugiegoPlanu]

Miałam ten sam problem, skrajną fobię społeczną. Po prostu zmusiłam się do przełamywania, choć na początku nie potrafiłam rozmawiać z nikim. Poza tym czytałam o tym wszystko, co się dało, żeby zmienić swój sposób myślenia. Dopiero po iluś latach, kiedy z tego wyszłam poszłam na terapię.

Nie ma tu specjalnej drogi. Nie ma łatwej drogi. Albo się zmuszasz, żeby się odezwać, albo marnujesz życie. Nie ma czegoś takiego, jak: "bo ja się nie umiem zmusić."

Jak będziesz dalej robić to, co robisz, to efekty będą takie same, jak do tej pory.

[Tolkan]

No ja wiem że nie ma innej drogi, ale widzę jak idzie mi to zmuszanie się , na razie.
Do pewnych rzeczy owszem zmuszam się ale to co robię, to za mało, nie widzę efektów.
Chyba potrzebuję intensywnego działania, ale na coś takiego brakuje mi aktualnie siły.
To słabe wiem, marnuję życie, ale jednocześnie sama zwyczajnie nie potrafię, dlatego właśnie szukam kogoś kto mi w tym pomoże, przynajmniej na początku.

[migotka_94]

Napisane przez MistrzyniDrugiegoPlanu

Poza tym czytałam o tym wszystko, co się dało, żeby zmienić swój sposób myślenia.

Polecisz coś?

[201706120937]

proszę o usuniecie moich wątków. proszę o usuniecie moich wątków. proszę o usuniecie moich wątków. proszę o usuniecie moich wątków. proszę o usuniecie moich wątków. proszę o usuniecie moich wątków. proszę o usuniecie moich wątków. proszę o usuniecie moich wątków. proszę o usuniecie moich wątków. proszę o usuniecie moich wątków.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Vexxa

Dobrze, że zauważasz, że fobia niszczy Ci życie. To jest jakiś punkt wyjścia, gorzej byłoby gdybyś nie chciała nic z tym zrobić, pierwszy krok masz za sobą. Nie wiem na jakich rodzajach terapii byłaś i w jakich nurtach poza poznawczo-behawioralnym. W fobii społecznej na pewno warto iść na terapię grupową. Może też spróbować psychoterapii psychodynamiczną - tam jest nacisk na analizę Twojego zachowania, szukania przyczyn, jest inaczej niż poznawczo-behawioralnej (a wnioskuje że ta zawiodła). Problem w tym, że nawet najlepszy psychoterapeuta nie załatwi wszystkiego za Ciebie. Psychoterapeuta powinien wskazać przyczynę Twojej fobii społecznej i na tej podstawie będzie można wszystko zacząć układać inaczej, wracając trochę do przeszłości, zmieniając definicje, bo ta fobia nie pojawiła się tak sobie. Studiuję psychologię, mogę spróbować pomóc. Poza tym uważam że w Twoim przypadku mogłaby też pomóc trochę farmakologia, zwłaszcza na początek (wnioskuje to po tym, że brakuje Ci siły do tej walki). Jeśli byłabym Tobą to poszłabym również do psychiatry, na początek po leki (piszesz że miałaś depresję - ja uważam, że ten problem nie został w pełni wyleczony skoro nie masz siły itd. masz symptomy depresji) do tego uderzyła dobrą psychoterapią i nie tylko, trzeba do tego podejść z różnych stron. Lekami poprawiłoby się Twoje samopoczucie, dodało energii, miałabyś terapię jeszcze. Potem odstawiałoby się stopniowo leki. Z tym że ta terapia musi trwać, musisz też dać jej czas, to nie będzie tak, że po pół roku i cała fobia minie, to może być kwestia roku, dwóch, ale dobra psychoterapia musi po tym czasie dawać skutki na to.

Ja nigdy tego nie rozumien, jak można proponować komuś terapię grupową, jeżeli ten ktoś ma fobię społeczną? Przecież to jest nielogiczne